Οι χαμένες μάχες… ξεκίνησαν από τα αποδυτήρια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ με την έναρξη της συνεδρίασης έθεσε ένσταση αντισυνταγματικότητας

Ξηλώνει η κυβέρνηση με την ψήφιση από τη Βουλή του πολυνομοσχεδίου το δόγμα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό δηλαδή της εγκαθίδρυσης της ακυβερνησίας στη χώρα, της ανομίας, καθώς και τις τοποθετήσεις επίλεκτων κομματικών στελεχών σε ελεγκτικές αρχές προκειμένου να συνεχίσουν να αποτελούν το «αόρατο» μακρύ χέρι του κόμματος. Μια τρίτη κατά σειρά χαμένη επιτελικής σημασίας μάχη για τον ΣΥΡΙΖΑ από την αποφασισμένη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από χθες το πρωί δίνει μάχη χαρακωμάτων στην Ολομέλεια, εξαντλώντας όλα τα κοινοβουλευτικά μέσα, με μόνο στόχο να καταφέρει να μην αποξηλωθεί το «τρίπτυχο» της διάλυσης… που μεθοδικά όλο το προηγούμενο διάστημα είχε φροντίσει να δομήσει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, για να το χρησιμοποιήσει τα χρόνια που θα είναι στην αντιπολίτευση.

Οι χαμένες μάχες… ξεκίνησαν από τα αποδυτήρια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ με την έναρξη της συνεδρίασης έθεσε ένσταση αντισυνταγματικότητας κατά των διατάξεων που σπάνε την ομηρία των εκλεγμένων δημάρχων και περιφερειαρχών, που «καθαρίζουν» τα πανεπιστήμια από την ανομία, αλλά και για να μην περάσει το «ασυμβίβαστο» για τη διατήρηση στην προεδρία της Επιτροπής Ανταγωνισμού της κυρίας Βασιλικής Θάνου.

Τις αιτιάσεις του ΣΥΡΙΖΑ περί αντισυνταγματικότητας για τα άρθρα που αφορούν την ανάκτηση της λειτουργικότητας κυρίως στους δήμους και τις ενστάσεις που πρόβαλε και το ΚΙΝ.ΑΛ. αντέκρουσε με τεκμηριωμένο τρόπο ο υφυπουργός Εσωτερικών Θεόδωρος Λιβάνιος, εξηγώντας ότι «δεν κάνουμε απολύτως τίποτα από το να βοηθήσουμε, να δώσουμε τα εργαλεία σ’ αυτόν που εξέλεξε ο λαός να ασκήσει την πολιτική του. Γιατί, εκτός από τα Δημοτικά Συμβούλια, ο λαός εξέλεξε και τους δημάρχους». Επισήμανε δε πως υπάρχουν σειρά αποφάσεις του ΣτΕ που έχουν καταλήξει ότι «τα οργανωτικά αυτά ζητήματα των ΟΤΑ ανήκουν στην ευχέρεια του κοινού νομοθέτη», προσθέτοντας: «Εάν θέλουμε πραγματικά να συζητήσουμε και τη συνταγματικότητα μιας διάταξης, να συζητήσουμε για αυτό που έγινε πέρσι το καλοκαίρι. Που δημιουργήθηκε ένας οιονεί τρίτος βαθμός Αυτοδιοίκησης, παρά τη ρητή πρόβλεψη Συντάγματος που μιλάει για δύο βαθμούς. Καθώς πήρατε τις τοπικές κοινότητες, τις βάλατε σε ξεχωριστό ψηφοδέλτιο και έτσι προσπαθήσατε να τους δώσετε αρμοδιότητες, τις αποσυνδέσατε από τους συνδυασμούς που μετέχουν στο δήμο, λες και είναι κάτι ανεξάρτητο και κάτι το οποίο δεν συνδέεται με την ευρύτερη δημοτική πολιτική. Αυτό ναι, ήταν αντισυνταγματικό».

Τις ενστάσεις του ΣΥΡΙΖΑ που ανέφερε ότι είναι αντισυνταγματική η κατάργηση του ασύλου γιατί αυτό πλήττει το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων αντέκρουσε η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, που εξήγησε ότι το άρθρο 16 αυτό που κατοχυρώνει ακριβώς είναι η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και στη διδασκαλία. Οι έκνομες ενέργειες που λαμβάνουν χώρα εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων σήμερα περιορίζουν αυτή τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη ελευθερία. Αλλά και το άρθρο 25.1 του Συντάγματος θεσπίζει την υποχρέωση να διαφυλάξει την προστασία στη ζωή και την προσωπική ασφάλεια. Και την υποχρέωση αυτή την έχει το κράτος και όχι το πανεπιστήμιο. Το αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου υπάρχει και είναι και αυτό συνταγματικά κατοχυρωμένο. Ομως, κατά πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, το αυτοδιοίκητο αφορά τις υποθέσεις του ίδιου του πανεπιστημίου δηλαδή, το δικαίωμα να επιλέγουν όργανα διοίκησης, το προσωπικό τους, να καταρτίζουν προγράμματα σπουδών».

Ο εισηγητής της Ν.Δ. Κώστας Τζαβάρας, από τη δική του πλευρά, ως «αντιλέγων» σε ό,τι αφορά τις ενστάσεις ότι αποφάσεις και Οδηγίες της Ε.Ε. απαγορεύουν να θεσπίζονται από τις κυβερνήσεις αναδρομικά ασυμβίβαστα για μέλη που έχουν διοριστεί στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, εξήγησε ότι σε όλες τις Οδηγίες και αποφάσεις της Ε.Ε. ο στόχος είναι να υπάρχουν εχέγγυα αμεροληψίας. Ακόμα δε και στην Απόφαση 288 του 2012 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που έχει κάνει σημαία ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυρία Θάνου «εξαιρούνται από την περίπτωση και της αναδρομικότητας» τα πρόσωπα που ήδη συμμετέχουν στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και προκύπτει ότι δεν έχουν τα εχέγγυα που απαιτούνται.

Από την έντυπη έκδοση