Στην αντεπίθεση περνάει η αριστερή πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, μετά το αυστηρό μήνυμα ρήξης που απηύθυνε την Τρίτη ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. 

Με άρθρο που δημοσιεύει η ιστοσελίδα iskra, η οποία εκφράζει τις απόψεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων κατηγορείται ο πρωθυπουργός ότι έχει ευθύνες για το γεγονός ότι δεν διέθετε εναλλακτικό σχέδιο, όπως π.χ. την εθνικοποίηση των τραπεζών ή τη στάση πληρωμών, ενώ εκφράζεται η ελπίδα "να διαψευστούν τα περί εκκαθαρίσεων". 

 Παράλληλα, αναφέρεται ότι "μόνο θλίψη προκαλεί το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει ατόφια τις απαράδεκτες επιθέσεις εναντίον μιας μεγάλης μερίδας του κόμματός του από την πλευρά των πιο επιθετικών, συστημικών μίντια". 

Από το απόγευμα της Τρίτης, τα συστημικά μέσα ενημέρωσης πανηγυρίζουν, ύστερα από τη δήλωση του πρωθυπουργού σε συνεργάτες του, την οποία άφησαν να διαρρεύσει "κυβερνητικές πηγές". Κοινή ήταν η εκτίμηση των συστημικών μέσων, ότι με αυτή τη δήλωση ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε την οδό της "εκκαθάρισης" όσων διαφωνούν με το τρίτο Μνημόνιο, δηλαδή τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ελπίζουμε να διαψευστούν οι αντίπαλοί μας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, εγείρεται ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα. Ο πρωθυπουργός αναγνωρίζει, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι στις 12 Ιουλίου, ύστερα από πεντέμιση μήνες διαπραγμάτευσης, δεν είχε το παραμικρό εναλλακτικό σχέδιο απέναντι στην απόλυτη άρνηση των δανειστών. Ακόμη κι αν δεχόμασταν ότι δεν του προσέφερε τέτοιο σχέδιο η Αριστερή Πλατφόρμα- πράγμα που δεν ισχύει- σε τι θα ελάφρυνε κάτι τέτοιο τις δικές του ευθύνες και τις ευθύνες της διαπραγματευτικής ομάδας που ο ίδιος σχημάτισε;

Γιατί δεν προχώρησε από την πρώτη στιγμή σε εθνικοποίηση των τραπεζών, αναστολή πληρωμώνενόψει της διαπραγμάτευσης, αλλά επέμενε να πληρώνει κανονικά τους δανειστές, αφαιμάζοντας τα δημόσια ταμεία, χωρίς να παίρνει ούτε ένα ευρώ δανειακής βοήθειας- γεγονότα που μας οδήγησαν σε δεινότατη θέση στις 12 Ιουλίου;

Πότε ανακάλυψε αλήθεια ο πρωθυπουργός ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση; Αν το ήξερε από την αρχή, γιατί δεν υπέγραφε μια πολύ ελαφρότερη συμφωνία το Φλεβάρη; Για ποιο λόγο μιλούσε μέχρι χθες για ακύρωση των Μνημονίων; Γιατί πήρε την απόφαση για το δημοψήφισμα;

Κι αν διακηρύσσει τώρα σε όλο τον κόσμο ότι δεν έχει καμία εναλλακτική λύση, τί σόι διαπραγμάτευση εννοεί να κάνει με την τρόικα για το τρίτο Μνημόνιο; Δεν καταλαβαίνει ότι αφοπλίζεται μόνος του, κι ότι μένει παντελώς ακάλυπτος στον οποιονδήποτε εκβιασμό; Εκτός κι αν δεν χρειάζεται καν να εκβιαστεί, πλέον, για να υπογράψει αυτά που θα του ζητηθούν.

Τέλος, μόνο θλίψη προκαλεί το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει ατόφια τις απαράδεκτες επιθέσεις εναντίον μιας μεγάλης μερίδας του κόμματός του από την πλευρά των πιο επιθετικών, συστημικών μίντια. Εκείνων, δηλαδή, που μέχρι χθες "σταύρωναν" τον Αλέξη Τσίπρα και την παράταξή μας, ενώ σήμερα βρίσκονται ξαφνικά να του χτυπούν φιλικά την πλάτη.