Το βράδυ της 5ης Ιουλίου του 2015, εκτός από την πανηγυρική επικράτηση του “ΟΧΙ” στο δημοψήφισμα που προκάλεσε ο Αλέξης Τσίπρας, είχαμε και την παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Μεσσήνιος πολιτικός και πρώην πρωθυπουργός, δεν κρύβει σήμερα, μετά από έναν χρόνο, ότι βιώνει την προσωπική δικαίωσή του. Και επειδή παραμένει πολιτικό ον, διατηρεί τις εφεδρείες παρεμβάσεών του στο σημερινό εσωτερικό σκηνικό.
Με αφορμή ωστόσο και τη μεγάλη εκτίμηση που απολαμβάνει στο εξωτερικό, στην ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά και τα κέντρα λήψης των αποφάσεων στις Βρυξέλλες, με την περίπτωση του Αντώνη Σαμαρά, ενδεχομένως η Ελλάδα έχει στα χέρια της μια μεγάλη, εθνική ευκαιρία.
Να στηριχτεί ο πρώην πρωθυπουργός για ένα κεντρικό πόστο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμη και εκείνο του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, σε σχέση με τον οποίο εξάλλου ο Αντώνης Σαμαράς έχει μεγαλύτερη πολιτική σκιά και ηχηρό αποτύπωμα.
Με την υποψηφιότητα Σαμαρά, η Ελλάδα θα είχε για πρώτη φορά εκπροσώπηση σε τόσο προχωρημένο επίπεδο, και θα μπορεί να πιάσει το νήμα με μια εποχή στην οποία η Αθήνα είχε συνδεθεί με θετικές ειδήσεις και πρωτοβουλίες.
Για σκεφτείτε το…