Μικρότερη συνολική επιβάρυνση μέχρι και 25.000 ευρώ για ένα μέσο στεγαστικό δάνειο για ολόκληρη την περίοδο του δανείου έχει ένας συνεπής πελάτης που αποπληρώνει κανονικά τις οφειλές του σε σχέση με έναν πελάτη που είναι σε ρύθμιση.

Την απάντηση αυτή δίνουν επιτελικά στελέχη τραπεζών στο ερώτημα τι τελικά κερδίζει ο συνεπής πελάτης, σε σχέση με έναν πελάτη που έχει μπει σε πρόγραμμα ρύθμισης.

Οπως επισημαίνουν, μπορεί ο δανειολήπτης ενός μέσου στεγαστικού δανείου 100.000 ευρώ που είναι σε ρύθμιση να πληρώνει σήμερα μηνιαία δόση δανείου χαμηλότερη από τον συνεπή, καθώς έχει επιμηκύνει το δάνειό του -που είχε αρχική διάρκεια 20 έτη- σε 30 ή ακόμη και 40 χρόνια, αλλά η συνολική του επιβάρυνση στη λήξη του δανείου θα είναι μεγαλύτερη ακόμη και πάνω από 25.000 ευρώ από εκείνον που θα αντέξει και δεν θα αλλάξει τους όρους της σύμβασής του.

Για τον λόγο αυτό συστήνουν στους δανειολήπτες να προσπαθούν, εάν δεν υπάρχει πραγματική ανάγκη να αποφεύγουν τις ρυθμίσεις που συνεπάγεται χαμηλότερη μεν δόση λόγω της επιμήκυνσης αλλά σημαντική αύξηση του επιτοκίου που οδηγεί τελικά σε μεγαλύτερη συνολική επιβάρυνση. Να προτιμούν όσο είναι ενήμεροι να προχωρούν σε προγράμματα αναδιάρθρωσης δανείων που συνήθως δεν συνεπάγονται αύξηση επιτοκίου. Η ρύθμιση είναι αναγκαία επιλογή στις περιπτώσεις οριστικής μείωσης των εισοδημάτων όπου ο δανειολήπτης δεν είναι πλέον σε θέση να αποπληρώσει το δάνειο και παρουσιάζει σημαντικές καθυστερήσεις.

Στην καταναλωτική πίστη σε ένα συνεπή πελάτη δίνεται, ανάλογα με την τράπεζα, η δυνατότητα αποκλιμάκωσης του αρχικού επιτοκίου του δανείου η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και 4 μονάδες. Δηλαδή για παράδειγμα για ένα καταναλωτικό δάνειο το επιτόκιο μπορεί να κυμαίνεται από 8,5% μέχρι 12,5% περίπου ανάλογα με τη συνέπεια του πελάτη.

Σημαντικό είναι επίσης και το γεγονός ότι στο πλαστικό χρήμα οι πελάτες που είναι στο «κόκκινο» χάνουν τη δυνατότητα να είναι κάτοχοι πιστωτικών καρτών με ό,τι συνεπάγεται αυτό για διάφορες διευκολύνσεις, όπως δυνατότητα αποπληρωμής με άτοκες δόσεις για μια σειρά υποχρεώσεων, όπως φορολογικών, σε περίοδο σημαντικής μείωσης εισοδημάτων και ταυτόχρονης μεγάλης αύξησης φορολογικών υποχρεώσεων.

Στους συνεπείς πελάτες, οι τράπεζες προσφέρουν προγράμματα επιβράβευσης από τη χρήση των πιστωτικών και χρεωστικών καρτών ή ακόμη και από τη διαχείριση της συνολικής τους σχέσης με την τράπεζα. Τα προγράμματα αυτά δεν ισχύουν για τους μη συνεπείς πελάτες και κακοπληρωτές.

Το κέρδος για έναν μέσο καταναλωτή από το πρόγραμμα επιβράβευσης της συνολικής σχέσης του πελάτη με την τράπεζά του, που προσφέρεται σήμερα από μια συστημική τράπεζα, μπορεί να φθάσει ακόμη και τα 50 ευρώ τον μήνα που εξαργυρώνονται συνήθως σε αγορές τους με τη χρήση της κάρτας τους. Ανάλογα κέρδη έχουν και τα προγράμματα επιστροφής και επιβράβευσης χρήσης καρτών όλων των συστημικών τραπεζών.