Σημαντική απόφαση-οδηγός για χιλιάδες εγκλωβισμένους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο εκδόθηκε χθες από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, μετά την ραγδαία υποτίμηση που υπέστη το ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου.

Το ιστορικό της υπόθεσης έχει συνοπτικά ως εξής:
Δυνάμει των δύο συμβάσεων στεγαστικού τοκοχρεωλυτικού δανείου σε ελβετικό φράγκο (SWISS) κυμαινομένου επιτοκίου, που καταρτίστηκαν στη Ρόδο, μεταξύ της ενάγουσας και της Eurobank, το 2007, χορηγήθηκαν στην δανειολήπτη δυο στεγαστικά δάνεια συναλλάγματος σε ελβετικό φράγκο, ποσών 188.537,03 CHF και 81.473,59 CHF αντίστοιχα.

Η εκταμίευση των δανείων πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαρτίου 2007, σε ευρώ, με την ισοτιμία ευρώ-ελβετικού φράγκου να ανέρχεται, κατά την ημέρα της εκταμίευσης, στο 1,00 ευρώ προς 1,617 ελβετικά φράγκα, δηλαδή εκταμιεύτηκαν τα ποσά των 188.537 ευρώ και 81.473,59 ευρώ αντίστοιχα, η δε καταβολή των δόσεων, που ορίστηκαν σε 240 μηνιαίες για έκαστο των δανείων, άρχισε τον μήνα Μάιο του έτους 2007.

Για την παρακολούθηση των επιδίκων δανείων και της καταβολής των τοκοχρεωλυτικών δόσεων, τηρήθηκε από την εναγομένη λογαριασμός ενώ προς εξασφάλιση της απαιτήσεώς της η τελευταία ενέγραψε προσημείωση υποθήκης επί διαμερίσματος ιδιοκτησίας της στη Ρόδο.

Η ενάγουσα, επέλεξε το συγκεκριμένο τραπεζικό προϊόν, μετά από εκτεταμένη προσωπική της έρευνα, τόσο στα δανειακά προϊόντα της εναγομένης, όσο και άλλων τραπεζικών ιδρυμάτων αλλά και κατόπιν συνεχών επαφών της και συζητήσεων με την αρμόδια υπάλληλο της τράπεζας, η οποία την διαβεβαίωσε προφορικά ότι το συγκεκριμένο προϊόν ήταν συμφέρον για την ίδια, δεδομένου ότι η ισοτιμία ελβετικού φράγκου είχε παραμείνει σταθερή τα τελευταία χρόνια και η τράπεζα, με τη συγκεκριμένη σύμβαση, θα της παρείχε τριετή προστασία δόσης, με μια απόκλιση του +- 5%, η οποία θα ανανεώνονταν μετά τη λήξη της.

Το δικαστήριο έκρινε ότι από το ίδιο το κείμενο των δανειακών συμβάσεων προκύπτει ότι αυτές δεν ήταν απλές στην σύλληψη και στην λειτουργία τους με αποτέλεσμα η εναγομένη να υπείχε ιδιαιτέρως αυξημένη υποχρέωση ενημερώσεως της ενάγουσας δεδομένου ότι η σύναψη δανείου σε συνάλλαγμα ενέχει τον κίνδυνο διακύμανσης της συναλλαγματικής ισοτιμίας, ακόμα και σε ένα νόμισμα σταθερό, κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης, όπως το ελβετικό φράγκο, αποδίδοντας μια εικόνα, ικανή να παραπλανήσει τον οποιονδήποτε ακόμη και τον πιο βαθύ γνώστη δανειολήπτη και έμπειρο από προηγούμενες συναλλαγές με πιστωτικά ιδρύματα, ως προς την νομική φύση και την λειτουργία της, στους οποίους σαφώς και δεν περιλαμβανόταν η ενάγουσα, η οποία μπορεί μεν να είχε κάποιες γνώσεις για θέματα συναλλάγματος, αλλ’ αυτές δεν αρκούσαν.
Φέρεται να προέκυψε ακόμη ότι ο προστηθείς από την εναγόμενη υπάλληλος, δεν παρείχε ορθές και πλήρεις συμβουλές στην ενάγουσα, αλλά ούτε και επαρκείς πληροφορίες για τις δανειακές συμβάσεις, οι οποίες συνήφθησαν. Ετσι δικαιολογημένα θεώρησε η ενάγουσα, ότι θα μπορούσε να ανανεώσει την προστασία της μηνιαίας δόσης μέχρι την πλήρη αποπληρωμή των δανείων, σύμφωνα με τους αρχικώς συναφθέντες όρους.

Το δικαστήριο με την απόφασή του αναγνωρίζει ότι η προφορικώς προδιατυπωμένη ρήτρα περί ανανέωσης της προστασίας της μηνιαίας δόσης από τις διακυμάνσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας Ευρώ-Ελβετικού Φράγκου είναι άκυρη και συνεπεία τούτου άκυροι είναι και οι όροι των πρόσθετων πράξεων τροποποίησης των δανείων ως καταχρηστικοί, με συνέπεια ο όρος περί της ανανέωσης της προστασίας της μηνιαίας δόσης να ισχύει σύμφωνα με την αρχική συμφωνία των διαδίκων κατά την ημέρα εκταμίευσης του δανείου και ειδικότερα με βάση την ισοτιμία μεταξύ των δύο νομισμάτων που ίσχυε εκείνη την ημέρα εκταμίευσης των δανείων (1.617) και με κόστος προσαύξησης, στο επιτόκιο το ποσοστό του 0,15%.

Υποχρεώνει δε την τράπεζα να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 981,92€, εντόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση.

dimokratiki.gr