Τη μετατροπή της Τουρκίας σε «γενικό δερβέναγα» στα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρώπης επιδιώκει, όπως όλα δείχνουν, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν,

ο οποίος επιχειρεί να δώσει έναν καθαρά προσωπικό τόνο στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας του, αμφισβητώντας ανοικτά διεθνείς συνθήκες, το Δίκαιο της Θάλασσας, ακόμη και το ίδιο το ΝΑΤΟ, με τελικό σκοπό να «βάλει χέρι» σε θαλάσσια και χερσαία τμήματα που ανήκουν στον ελλαδικό χώρο.

Όχι, δεν πρόκειται για κάποιο τρομολαγνικό σενάριο, ούτε για ακόμη μία ευφάνταστη θεωρία συνωμοσίας, αλλά για μια ζοφερή πραγματικότητα, την οποία παραδέχθηκε ακόμη κι ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς.

Σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του Alpha 9,89 την Πέμπτη (09/06/2016) ο κ. Κοτζιάς επιβεβαίωσε ότι η Άγκυρα θέλει να κάνει «γκρίζο», όχι μόνο το Αιγαίο, αλλά και τη Γαύδο!

«Ένα από τα νησιά που έχουν προσδιορίσει ως “γκρίζα ζώνη” είναι η Γαύδος, η οποία, όπως εξηγώ σε όλους τους διεθνείς συνομιλητές μου, δεν είναι απλά κάτω από την Κρήτη, αλλά είναι και στο δυτικό μέρος της Κρήτης, δηλαδή είναι στην πλευρά που κοιτάει Ευρώπη - Γιβραλτάρ, δεν είναι από τη μεριά που κοιτάει προς την Ανατολία και τη Μέση Ανατολή».
Και συνέχισε ο υπουργός, λέγοντας: «Βάζουν και το Φαρμακονήσι, βάζουν και τις Οινούσσες. Έχουν βάλει σειρά νησιών. Προσπάθησαν να χαρακτηρίσουν τις Οινούσσες “γκρίζα ζώνη”, μάλιστα κάτι Τούρκοι ναύαρχοι θέλησαν να πουν ότι είναι και οι περιοχές οι θαλάσσιες γύρω από τις Οινούσσες τουρκικές»

Η παραδοχή αυτή έρχεται από τα πλέον επίσημα χείλη, από τον επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας και επομένως δεν χωρεί καμίας αμφισβήτησης για την ανησυχία που επικρατεί πλέον στους κόλπους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για το «πού το πάει» πλέον το καθεστώς του ισλαμιστή προέδρου Ερντογάν.

Επίδειξη πυγμής για εσωτερική κατανάλωση, αλλά με διεθνή αντίκτυπο
Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα δεν είναι διόλου απλή, ιδίως αν σκεφτεί κανείς πόσα ανοικτά μέτωπα έχει πλέον ο Τούρκος πρόεδρος. Ο Ταγίπ Ερντογάν απειλεί, γιατί πολύ απλά νιώθει ότι ο ίδιος απειλείται.

Στο εσωτερικό της χώρας οι διαμάχες του με τους οπαδούς και τους υποστηρικτές του ισλαμιστή ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, τους οποίους ο ίδιος ο Ερντογάν αποκαλεί «τρομοκράτες», αλλά και με τους Κούρδους του PKK. «Η Τουρκία είναι μια χώρα πάρα πολύ νευρική αυτή την περίοδο», σημείωσε ο κ. Κοτζιάς.

Μοιραία, λοιπόν, ο Ερντογάν αναβαθμίζει την εξουσία του σε ρόλο «σουλτάνου», επιχειρώντας να πνίξει με τρόπο απολυταρχικό και υπέρμετρα αυταρχικό οποιαδήποτε φωνή συνιστά απειλή στο εσωτερικό της χώρας του.
Υπό το πρίσμα αυτό, γίνεται πιο ισλαμιστής και από τους ακραίους ισλαμιστές, ικανοποιώντας ακόμη και αιτήματα εξτρεμιστικών ομάδων, που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα λάμβανε ποτέ υπ’ όψιν του. Όπως, ακριβώς, έγινε με την περίπτωση της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, όταν τη μετέτρεψε σε τζαμί, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις αντιδράσεις των απανταχού Χριστιανών αλλά και τις – όψιμες – αντιδράσεις κορυφαίων οργανισμών, όπως της UNESCO.

Ο Ερντογάν φωνάζει και ωρύεται, γιατί γνωρίζει πως δεν έχει άλλη δυνατότητα να μείνει στο ύπατο αξίωμα της χώρας του. Επί της ουσίας, αμύνεται. Κι όσο αμύνεται στο εσωτερικό της ίδιας του της χώρας, τόσο περισσότερο ανεβάζει τους τόνους κι επιτίθεται με μένος στις άλλες χώρες. Κι όσο επιτίθεται, τόσο ερεθίζει χώρες, όπως η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, που στέλνει σε κάθε δυνατή ευκαιρία πλέον τελεσίγραφα στην Άγκυρα.
Έβρισε τους Γερμανούς, γιατί δικαίως αναγνώρισαν ως «Γενοκτονία» τις σφαγές εκατομμυρίων Αρμενίων από τα στρατεύματα του Κεμάλ το 1915. Το ίδιο είχε βρίσει τους Γάλλους αλλά και τους Αμερικάνους σε προγενέστερο χρόνο, όταν έπραξαν το ίδιο. Άστραψε και βρόντηξε απέναντι στις Βρυξέλλες, εκβιάζοντας πως εάν δεν διευθετηθεί το ζήτημα της βίζας, η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας για το προσφυγικό θα καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων.

Ο ρόλος της Ελλάδας και ο «γρίφος» του ΝΑΤΟ

Χωρίς να το καταλαβαίνει, η Τουρκία του Ερντογάν οδηγείται σταδιακά σε απομόνωση. Κι όλο αυτό το μένος της επικείμενης απομόνωσης ξεσπά επάνω στη χώρα μας, η πολιτική ηγεσία της οποίας έχει τεράστιες ευθύνες.
Οι πολιτικές κατευνασμού και ιδίως οι διφορούμενες δηλώσεις από τους επικεφαλής του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών δυσχέραναν ακόμη περισσότερο τη θέση της χώρας μας στη διπλωματική και γεωστρατηγική σκακιέρα.

Όταν, για παράδειγμα, ο αναπληρωτής υπουργός Νίκος Ξυδάκης, αμέσως μόλις ξέσπασε η ιστορία με την Αγία Σοφία, υποστήριξε πως «το να αναγνωσθεί ένα απόσπασμα του Κορανίου δεν είναι κάτι το τραγικό», πιθανό να μην αντιλήφθηκε τη σοβαρότητα των λεγομένων του. Ίσως, άλλωστε, γι’ αυτό το λόγο, μία ημέρα αργότερα, έσπευδε να ανασκευάσει τις δηλώσεις του, χαρακτηρίζοντας απαράδεκτη τη μετατροπή ενός οικουμενικού μνημείου σε τζαμί.

Σε ό,τι αφορά, τον ρόλο της νατοϊκής δύναμης στο Αιγαίο, οι προθέσεις της Τουρκίας είναι ξεκάθαρες, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από το Νίκο Κοτζιά, ο οποίος εκτίμησε ότι η Τουρκία θα ζητήσει στη συνδιάσκεψη του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία τον τερματισμό της αποστολής της Συμμαχίας στο Αιγαίο.

«Ζούμε ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα. Μια αριστερή κυβέρνηση δεν είχε αντίρρηση να συμμετάσχει το ΝΑΤΟ στην αποτροπή ή στον έλεγχο των προσφυγικών ροών και η τουρκική κυβέρνηση να μην το θέλει. Πρώτον, να μη θέλει την επέκταση της δράσης στα Δωδεκάνησα, στην Ικαρία και στη Σάμο, δεύτερον, να μη θέλει να σηκώνονται ελικόπτερα γιατί φοβόταν ότι θα δημιουργήσει η Ελλάδα κεκτημένα στον εναέριο χώρο και, τρίτον, να θέλει να τελειώσει ουσιαστικά η αποστολή. Νομίζω ότι στη Συνδιάσκεψη Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία πιθανά να ζητήσει την πλήρη αποχώρηση του ΝΑΤΟ».

Καθίσταται, συνεπώς, φανερό πως η Άγκυρα δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να κατεβάσει τους τόνους απέναντι στην Ελλάδα, αξιώνοντας να καταλύσει γεωγραφικά κεκτημένα που πηγάζουν από τις διεθνείς συνθήκες. Όσο η Αθήνα επιμένει να αρκείται σε «χλιαρές» οχλήσεις έναντι της τουρκικής διπλωματίας, τόσο οι ισλαμιστές θα γίνονται ολοένα και πιο προκλητικοί, τόσο οι πράκτορες θα «αλωνίζουν» ανενόχλητοι στη δυτική Θράκη κι άλλο τόσο θα συνεχίζονται οι καθημερινές παραβιάσεις και αμφισβητήσεις τόσο του εθνικού εναέριου χώρου όσο και των ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου.

Ο Ερντογάν παίζει το τελευταίο του χαρτί. Όποιος αγνοεί το πόσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πλέον εγκληματικά αφελής...

newsbomb.gr