Μία γυναίκα από τη Συρία, που κατάφερε να φτάσει στη Γερμανία, αναγκάστηκε να πληρώσει το χρέος του συζύγου της στους διακινητές με το κορμί της.

Η γυναίκα ήταν στη διάθεση του διακινητή, για σεξουαλικές επαφές, σε όλο το ταξίδι. Αλλη, έχασε τις αισθήσεις της από τον άγριο ξυλοδαρμό από Ούγγρο δεσμοφύλακα, όταν αρνήθηκε να «ξεπληρώσει» τα προνόμια που εκείνος είχε κερδίσει. Μία τρίτη, αναγκάστηκε να μεταμφιεστεί σε αγόρι και να σταματήσει να κάνει μπάνιο, προκειμένου να κρατήσει μακριά τους άνδρες, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Σήμερα, σε ένα προσφυγικό κέντρο στο Βερολίνο, κοιμάται ακόμη και τα ρούχα της και- όπως αρκετές γυναίκες εκεί- βάζει μία κούτα μπροστά από την πόρτα της τα βράδια.

«Δεν υπάρχει κλειδαριά ή κλειδί», εξηγεί η Εσρά αλ- Χοράνι, μιλώντας στους New York Times. Εκείνη ήταν τυχερή, λέει. «Με χτύπησαν και με λήστεψαν μόνο», προσθέτει.

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη βία στη χώρα τους, έρχονται αντιμέτωπες με τους εκμεταλλευτές διακινητές, τους κινδύνους του ταξιδιού, αλλά και ένα αβέβαιο μέλλον στην Ευρώπη. Αυτά τα ρίσκα όμως είναι ακόμη μεγαλύτερα για τις γυναίκες.

Δεκάδες από αυτές, όπως και κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι που τις υποδέχονται κάνουν τρομερές αποκαλύψεις για τα όσα έχουν υποστεί αυτές οι γυναίκες. Πολλές από αυτές καταγγέλλουν βίαιη συμπεριφορά από άλλους πρόσφυγες, διακινητές, μέλη των οικογενειών τους αλλά και Ευρωπαίους αστυνομικούς.

Χαρακτηριστικό είναι πως σε ένα μόνο κέντρο προσφύγων στο δυτικό Βερολίνο, 44 από τις γυναίκες που έχουν φτάσει εκεί- κάποιες έχουν μόλις ενηλικιωθεί άλλες είναι άνω των 60- έχουν υποστεί σεξουαλική βία. «Αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε εμείς σε θεραπευτή δύο φορές το μήνα, για να αντιμετωπίσουμε αυτά που έχουμε ακούσει», λέει η Σούζαν Χόνε, ψυχολόγος στο συγκεκριμένο κέντρο.

Οι ιστορίες προκαλούν ανατριχίλα. Μία 30χρονη μητέρα από τη Συρία, που έφυγε από την πατρίδα της στις αρχές του 2015 μαζί με την οικογένειά της, έζησε τον εφιάλτη. Οταν τελείωσαν τα χρήματα του συζύγου της, για να τους περάσει ο διακινητής στη Βουλγαρία του πρόσφερε τη γυναίκα του ως πληρωμή. Επί τρεις μήνες εκείνη βιαζόταν σχεδόν καθημερινά, για να εξασφαλίσει το ταξίδι της οικογένειάς της μέχρι τον τελικό προορισμό. Σύντομα, άρχισε να την κακοποιεί ακόμη και ο ίδιος ο σύζυγός της.

Σήμερα, η γυναίκα έχει εξασφαλίσει άσυλο και ζει στο Βερολίνο με τα παιδιά της. Ο σύζυγός της, που ζει αλλού στη Γερμανία, την παρενοχλούσε και έχουν βγει ασφαλιστικά μέτρα σε βάρος του. Ομως εκείνη φοβάται τόσο πολύ μήπως την σκοτώσει είτε εκείνος είτε κάποιος συγγενής, που αρνείται ακόμη να πει το μικρό της όνομα.

Προβλήματα υπάρχουν και στην Ελλάδα. Ο Γουίλιαμ Σπίντλερ του ΟΗΕ μιλά για ανεπαρκείς χώρους στα ελληνικά νησιά, με αποτέλεσμα άνδρες, γυναίκες και παιδιά να κοιμούνται στους ίδιους χώρους. «Σε όλη την Ευρώπη πρόσφυγες έχουν καταγγείλει περιπτώσεις σεξουαλικής και οικογενειακής βίας», προσθέτει ο ίδιος.

Την ίδια ώρα, οι γυναίκες αυτές μπορεί να έχουν ξεφύγει από τον πόλεμο, αλλά συνεχίζουν να ζουν την καταπίεση. Χαρακτηριστικό είναι πως σε ένα κέντρο προσφύγων στη Γερμανία, μία γυναίκα από τη Συρία δεν έχει βγει από το κτίριο από τη στιγμή που έφτασε εκεί- πριν από δύο μήνες- καθώς ο σύζυγός της, ο οποίος δεν έχει φτάσει ακόμη στη Γερμανία, της απαγόρευσε να κάνει κάτι τέτοιο. Υπάρχουν άνδρες που ξυλοκοπούν τις γυναίκες τους γιατί ζηλεύουν. Αλλος, που χτυπά τη σύζυγό του γιατί δεν έχουν κάνει ακόμη παιδιά. Ομως, σχεδόν καμία από αυτές δεν τους καταγγέλλει. Αισθάνονται απόλυτα εξαρτημένες από τους άνδρες τους.