Β΄ ΕΛΜΕ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

Επιστολή προς τους γονείς

ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 15 ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ

ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.

Αγαπητοί γονείς,

Βρισκόμαστε πάλι στον δρόμο του αγώνα, με την απόφαση να υπερασπιστούμε το δημόσιο σχολείο. Είμαστε σίγουροι ότι είστε στο πλευρό μας γιατί είναι κοινή η αγωνία μας για τη μόρφωση και την πρόοδο των παιδιών σας. Γνωρίζουμε τον δικό σας αγώνα στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε. Ξέρουμε το εξοντωτικό ολοήμερο τρέξιμο των παιδιών σας, τα εμπόδια που συναντούν στην προσπάθειά τους για μόρφωση. Είμαστε σίγουροι ότι ονειρεύονται ένα άλλο δημόσιο σχολείο, που θα τα μορφώνει ολόπλευρα, που θα τους δίνει όλα τα εφόδια, θα καλλιεργεί τα ταλέντα τους, θα δίνει διέξοδο στα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες τους.

Το σημερινό σχολείο, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, βάζει ένα σωρό εμπόδια (τράπεζα θεμάτων, ελάχιστη βάση εισαγωγής, εξοντωτικά συστήματα για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, ανεργία μετά τις σπουδές) συνθλίβει τα πιο όμορφα χρόνια των μαθητών μας. Ταυτόχρονα, εσείς επωμίζεστε το τεράστιο κόστος της τάχα δωρεάν παιδείας, βάζετε συνεχώς το χέρι στην τσέπη για ανάγκες που είναι υποχρέωση της πολιτείας να καλύψει.

Γνωρίζετε τις ανεπαρκείς, πολλές φορές και ακατάλληλες, κτηριακές υποδομές όπου φοιτούν τα παιδιά σας. Ολόκληρα σχολεία να λειτουργούν σε κοντέινερ ή σε ενοικιαζόμενους χώρους, σχολεία ειδικής αγωγής να στριμώχνονται σε χώρους που προσβάλουν την ανθρωπιά μας και η κεντρική εξουσία, αλλά και η τοπική διοίκηση, να αδιαφορούν. Δώσαμε, μαζί με σας, αγώνες για σύγχρονη ασφαλή σχολική στέγη και θα συνεχίσουμε.

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει στις προτεραιότητές της να λύσει αυτά τα προβλήματα αλλά, αντίθετα, με τις πολιτικές της τα οξύνει, πιστή στις εντολές της ΕΕ και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Εμείς οι εκπαιδευτικοί είμαστε αποδέκτες μιας απίστευτης τρομοκρατίας, όταν αντιπαλεύουμε αυτές τις πολιτικές. Όταν καταδεικνύουμε ότι στοχεύουν στην παραπέρα κατηγοριοποίηση των σχολείων, στη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Αποδείχτηκε στην πράξη ότι η αξιολόγηση των σχολείων εκεί στοχεύει. Υπερηφανεύεται η κυβέρνηση ότι το πρώτο στάδιο, η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, προχωρά με επιτυχία. Θυμόμαστε όλοι τις απανωτές δίκες στις οποίες έσυρε η κυβέρνηση τους εκπαιδευτικούς για να προχωρήσει αυτή η αξιολόγηση, όμως κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν είχε για τα σχολεία. Η χαμηλή χρηματοδότηση για την παιδεία συνεχίζεται, χιλιάδες ελλείψεις διδακτικού προσωπικού που καλύπτονται με αναπληρωτές όχι στην αρχή της σχολικής χρονιάς αλλά με το σταγονόμετρο σε όλη την διάρκειά της. Καμιά στήριξη στο έργο των εκπαιδευτικών, αντίθετα η θέση τους επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο. Αλλά και οι μαθητές μας, στη μάχη τους για τη μόρφωση, συναντούν τον κόφτη της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής που άφησε εκτός ΑΕΙ 40.000 μαθητές, μετατρέποντάς τους σε εμπόρευμα για τα ιδιωτικά κολλέγια.

Αυτές τις μέρες, η κυβέρνηση, πάλι με απειλές και τρομοκρατία, θέλει να ολοκληρώσει την καταστροφική αντιεκπαιδευτική πολιτική της, με την ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού. Μια προσβλητική διαδικασία, που αποσκοπεί στην κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών, στη διαρκή ομηρία τους, στην απαξίωση του παιδαγωγικού τους ρόλου. Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά ισχυρίζεται, ότι οι εκπαιδευτικοί δε θέλουν να αξιολογηθούν! Και απαντάμε ξεκάθαρα: Λένε ψέματα! Ο εκπαιδευτικός αξιολογείται καθημερινά. Εκεί που καταθέτει την ψυχή του, μέσα στην σχολική τάξη. Εκεί που στέκεται δίπλα στους μαθητές, όταν συνεργάζεται μαζί σας και από κοινού προσπαθείτε για το καλύτερο.

Η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ προωθούν μια βαθιά αντιεκπαιδευτική πολιτική. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτό που επιδιώκουν μέσα από τον παραπλανητικό τίτλο «αξιολόγηση», είναι να διαμορφώσουν σχολεία πολλών ταχυτήτων. Να διαχωρίσουν δηλαδή τα σχολεία σε «καλά» και «κακά», με κριτήριο το κατά πόσο θα μπορούν από μόνα τους, «αυτόνομα» να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Θέλουν τον δάσκαλο φοβισμένο, πειθήνιο στα σχέδιά τους. Και το κυριότερο, επιδιώκουν να χτυπήσουν τα ίδια τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας. Κι είναι σημαντικό, κάτι που η κυβέρνηση κρύβει επιμελώς, ότι, όπου εφαρμόστηκε αυτή η αξιολόγηση, είχε ακριβώς αυτά τα αρνητικά αποτελέσματα.

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών τους δημιουργεί σοβαρές δυσκολίες, γι’ αυτό επιλέγουν τον δρόμο του αυταρχισμού, της καταστολής και της συκοφαντίας. Δε μας φοβίζουν όμως. Μένουμε όρθιοι. Αυτό το οφείλουμε στους μαθητές μας.

Αγαπητοί γονείς,

Και τώρα υπάρχει η ανάγκη να βρεθούμε πάλι μαζί. Για το σχολείο που θα καλύπτει τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας, που θα τα βοηθά να πάρουν όλα τα εφόδια και τις γνώσεις, για να μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές και δημιουργοί μιας καλύτερης κοινωνίας.

Σε αυτή την υπόθεση οφείλουμε όλοι, εκπαιδευτικοί και γονείς, να καταθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις!

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ Β΄ΕΛΜΕ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Α΄ΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΩ –ΝΙΣΥΡΟΥ.

ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΦΛΕΒΑΡΗ

11 π.μ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΩ

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ «ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ» ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
ΓΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΜΑΣ

ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ , ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΟΥΣ.

ΟΡΘΩΝΟΥΜΕ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.

Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΣΚΥΦΤΟ ΚΑΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟ!