Ιωάννης Β. Κασιώτης: Αποχαιρετισμός του Τάσου Ασλάνη
Μάιος 27, 2021AΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΑΣΛΑΝΗ
Φίλε Τάσο,
Δεν σου επιδαψιλεύω λόγους καλούς, ευγενικούς και επαινετικούς όπως συνηθίζεται σε περιπτώσεις μόνιμου μισεμού.
Τις περισσότερες φορές οι λόγοι αυτοί περιέχουν πιότερο συναισθηματισμό παρά αξιολογική κρίση. Και συ δεν έχεις ανάγκη από αυτά. Ένα μύθο μόνο θα σου θυμίσω για να τον ξαναφέρεις στο μυαλό σου, να τον ζήσεις σαν ταινία κινηματογραφική και να χαμογελάς καθώς άρχισε το ταξίδι της αιωνιότητάς σου.
Ένα μύθο που δεν είναι μύθος αλλά πραγματικότητα και που εσύ δεν τον ανάπλασες, δεν τον ανατύπωσες δεν τον ιστόρησες υποθέτω ούτε στον Κωστή. Και δεν τον είπες γιατί δεν ήθελες να φανεί σαν καύχημα, σαν περηφάνεια, σαν έπαρση. Το’χες αυτό το καλό «κουσούρι».
Εγώ όμως θα τον πω. Γιατί ιστορώντας τον μύθο ή μάλλον εξιστορώντας ένα πραγματικό πέρα για πέρα γεγονός, θεωρώ ότι δίνω τη δυνατότητα σε κάθε αναγνώστη του παρόντος να μάθει, να αποκομίσει απόψεις, ιδέες, γνώμες και γνώση και να καταλήξει σε συμπεράσματα για το ποιόν σου.
Βρισκόμαστε στα μέσα Σεπτέμβρη 1982 αν δεν με ξεγελά η αντοχή της μνήμης μου. Στην αίθουσα του δικαστηρίου μεταφέρεται ένας Γάλλος και μια Ελληνίδα, για να δικασθούν ο πρώτος για περιΰβριση και προσβολή Αρχής και για μια σειρά συναφών πλημμελημάτων όπως ίσχυαν με τον τότε ποινικό κώδικα, για τα οποία τον κατεμήνυσε η δεύτερη και η ίδια για εξύβριση και απειλή του πρώτου και δεν θυμάμαι και για ποια άλλα αδικήματα.
Η είσοδος των αλληλομηνυθέντων ήταν θορυβώδης. Η αρρυθμία και η οχλοβοή στην αίθουσα ανάλογη με αυτή που συμβαίνει σε κάθε περίπτωση κατά την οποία εμπλέκονται δυο και περισσότεροι αλληλομηνυόμενοι ειδικά όταν συνοδεύονται από κουστωδία μαρτύρων.
Τα πράγματα ηρέμησαν όταν εισήλθε στην αίθουσα ο Πρόεδρος του δικαστηρίου και οι πλημμελειοδίκες με τον Εισαγγελέα της έδρας και τον γραμματέα.
Προέδρευε ο Πρόεδρος Πρωτοδικών Γεώργιος Ναυπλιώτης, εξαίρετος δικαστής, ο οποίος έφτασε αργότερα μέχρι τον Α.Π. Με το που ηρέμησε κάπως η όχλοβοή, ρώτησα τον Τάσο τι συμβαίνει. Μου απάντησε «κάτσε και θα δεις, έχουμε θέμα».
Ο Πρόεδρος κάλεσε τον Γάλλο κρατούμενο και του απηύθυνε την κατηγορία η οποία ήταν περίπου η εξής: «Κατηγορείσαι ότι σήμερα και ώρα τάδε, εξύβρισες τον Πρωθυπουργό της χώρας, την Ελληνική Δημοκρατία και τους θεσμούς με αυτές και αυτές τις φράσεις».
Η αλήθεια είναι ότι ο Γάλλος είχε εκστομίσει ένα οχετό ύβρεων, απειλών και φράσεων εναντίον του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Ελληνικού λαού, ο οποίος τον εξέλεξε.
Με τη χρήση διερμηνέα μεταφράστηκε το κατηγορητήριο στον Γάλλο, ο οποίος αρνήθηκε την κατηγορία και υποστήριξε ότι η μηνύτριά του, η άλλη κατηγορουμένη, δεν ξέρει καλά γαλλικά και γιαυτό παρανόησε όσα είπε. Εγώ είπε επαίνεσα τον Πρωθυπουργό δεν τον ύβρισα.
Ακολούθως αναγνώσθηκε το κατηγορητήριο εναντίον της γυναίκας σύμφωνα με το οποίο εξύβρισε και απείλησε τον Γάλλο πολίτη. Υπερασπιστής της κοπέλας και ταυτόχρονα παραστάτης πολιτικής αγωγής ήταν ο Τάσος, ενώ του Γάλλου ήταν ένας άλλος παλαιότερος συνάδελφος.
Η ιστορία της υποθέσεως ήταν η εξής: Στην Κέφαλο στην παραλία του Αγίου Στεφάνου, όπου βρίσκεται το ξενοδοχείο (τότε) «Μεντιτερανέ», ο Γάλλος εργαζόταν ως υπάλληλος και ρύθμιζε την κίνηση των πελατών στον υπαίθριο χώρο, τραπέζια, ξαπλώστρες, ομπρέλες κ.λ.π.
Ο άνθρωπος ήταν οπαδός του Λεπέν και θεώρησε σκόπιμο να μεταφέρει τις ακροδεξιές απόψεις του στην Κέφαλο και να επιτεθεί μ’ αυτές στον Ανδρέα Παπανδρέου. ΄Αρχισε λοιπόν να βρίζει δημοσίως τον Πρωθυπουργό με γαλλικά υπόκοσμου, ενώ έβριζε και έφτυνε ταυτόχρονα την Ελλάδα και τον λαό της, γιατί εξέλεξαν τέτοιον Πρωθυπουργό.
Η γυναίκα μόλις άκουσε αυτά τα λόγια, του ζήτησε να πάψει να βρίζει. Όμως αυτός φούντωσε περισσότερο και συνέχισε να είναι ακόμη πιο εριστικός.
Τότε πήγε στο μπαρ κάλεσε τηλεφωνικά το Α.Τ. Αντιμάχειας, εξήγησε τι συμβαίνει οπότε σε λίγα λεπτά κατέφθασε το περιπολικό και μετέφερε τον Γάλλο στο κρατητήριο, όπου διανυκτέρευσε το βράδυ και την επομένη προσήχθη να δικασθεί.
Παρούσα και η γυναίκα σαν μάρτυρας κατηγορίας και σαν κατηγορούμενη αφού ο Γάλλος την καταμήνυσε για τα παραπάνω (δήθεν) πλημμελήματα.
Όπως γίνεται αντιληπτό το γεγονός διέρρευσε αμέσως και η αίθουσα γέμισε από κόσμο. Και βεβαίως για τη μήνυση του Γάλλου κατά της ίδιας για τις (δήθεν) απειλές και βρισιές εναντίον του, το ενδιαφέρον ήταν μειωμένο.
Το μείζον ήταν ότι ένας «τρικολόρος» έβριζε, απειλούσε και δυσφημούσε τη Χώρα, τον Πρωθυπουργό και το λαό της. Ήταν πρόδηλο ότι σ’ αυτό το επίπεδο θα δινόταν η μάχη και αυτό είχε το ενδιαφέρον.
Με την έναρξη της διαδικασίας, υπέβαλαν ερωτήσεις όλες οι πλευρές, οπότε ήλθε και η σειρά του δικηγόρου της πλευράς του κατηγορουμένου. Ο συνάδελφος αφηνιασμένος αντιπασόκος προσπαθούσε να πολιτικοποιήσει το θέμα και ν’ αποδείξει ότι η μηνύτρια είναι οργανωμένη οπαδός του Πασόκ, λόγος για τον οποίο και καταμήνυσε ψευδώς τον Γάλλο πελάτη του.
Η μάρτυρας απαξίωνε συστηματικά την τακτική του δικηγόρου και αρνιόταν ότι ήταν οπαδός του Πασόκ, οπότε σε στιγμή υπερεντάσεως ο υπερασπιστής αποκάλεσε τη μάρτυρα «πρασινοφρουρό» και «ύποπτη».
Ο Τάσος αρπάχθηκε, πετάχθηκε όρθιος και αξίωσε από τον Πρόεδρο να ανακαλέσει ο συνάδελφος και να μη γραφτεί στα πρακτικά η προσβολή.
Περιττό να εκθέσω το κομφούζιο που ακολούθησε, με τον δικηγόρο του Γάλλου να δηλώνει με θράσος, ότι «έχουμε πάρει πληροφορίες για την πολιτική σας τοποθέτηση κ.λ.π.». Ο Πρόεδρος αναγκάσθηκε να διακόψει τη συνεδρίαση για δεκαπέντε λεπτά.
Επανερχόμενη η έδρα, ζήτησε από τον δικηγόρο να ανακαλέσει τους χαρακτηρισμούς. Ανένδοτος εκείνος επέμενε ότι δεν εξύβρισε, απλά ανέφερε την πολιτική της τοποθέτηση.
Ο αείμνηστος Τάσος πήρε το λόγο εμφανώς ήρεμος τη φορά αυτή και είπε το εξής περίπου: « Κύριε Πρόεδρε, ζήτησα να ανακαλέσει ο συνάδελφος για λόγους δεοντολογίας και μη υποβαθμίσεως του επιπέδου της δικαιοσύνης. Αφού αρνείται είμαι υποχρεωμένος να σας δηλώσω ότι η μηνύτρια όχι απλά δεν είναι «πρασινοφρουρός» και ούτε ανήκει στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά είναι στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και επί πλέον είναι Γραμματέας της Τ.Ο. του τάδε Δήμου, η οποία Τ.Ο. έχει 1000 μέλη οργανωμένα. Ορίστε η κομματική ταυτότητά της, με υπογραφή του αρχηγού της Ν.Δ.». Όπως καταλαβαίνετε η έδρα και το ακροατήριο πάγωσαν. Ζήτησε ο Εισαγγελέας την ταυτότητα. Διεπίστωσε του λόγου το αληθές και ακολούθως ο Πρόεδρος απευθύνθηκε στον απέναντι συνάδελφο και τον ρώτησε ειρωνικά: Επιμένετε ότι η μηνύτρια είναι «πρασινοφρουρός;». Λάθος πληροφορίες κ. Πρόεδρε. Ανακαλώ.
Ακολούθως ο Πρόεδρος ρώτησε τη μηνύτρια πως είχε το ιστορικό της υποθέσεως, αυτή δε δήλωσε με παρρησία ότι ανήκει στη Ν.Δ. αλλά δεν ήθελε να προτάξει την κομματική της ιδιότητα, τονίζοντας: «Δεν έχει όμως καμιά σημασία. Εάν θίγεται ο Πρωθυπουργός της χώρας μου και η ίδια η Χώρα μου οφείλω στο μέτρο που μπορώ να προστατέψω και τη Χώρα και τους θεσμούς».
΄Ολοι πίστεψαν ότι η ένταση και είχε περάσει και δεν θα υπήρχε λόγος να επαναληφθεί.
Δεν είχαν παρέλθει δεκαπέντε-είκοσι λεπτά οπότε άρχισε πάλι να φουντώνει το τσουνάμι της αντιδικίας πάντα με υπαινιγμούς, υπονοούμενα και ειρωνείες της άλλης πλευράς προς τη μάρτυρα.
Τούτη τη φορά με τη γνώση της γαλλικής γλώσσας. –Ξέρετε γαλλικά κυρία μάρτυς; ρώτησε ο συνήγορος.
-Ξέρω.- Καλά; – Καλά. –Πόσο καλά;- Πολύ καλά. – Και αντιληφθήκατε όλα όσα έλεγε ένας Γάλλος ο οποίος ομιλεί άπταιστα τη γλώσσα του; – Ναι πολύ καλά αντιλήφθηκα. – Για πείτε μας γαλλικά αυτά που ακούσατε; – ΄Αρχισε η μάρτυς να μιλά γαλλικά και να ρέει η γλώσσα της σαν νερό.
– Βλέπω κάματε καλή πρόβα πριν έρθετε εδώ. Παπαγαλλίσατε το ποίημα και ήρθατε να μας το πείτε.
Μονολογώντας δε είπε τη μάρτυρα «αγράμματη» και ότι «μαϊμουδίζει».
΄Ορθιος και με νεύρα ο Τάσος ζητεί από τον συνάδελφο ν’ανακαλέσει τη νέα ύβρη.
Αγύριστο κεφάλι ο άλλος συνέχιζε να προκαλεί «χοχλακίζοντας» διάφορα «εν πολλοίς» ακατανόητα, περί τη γαλλική γλώσσα.
Η διαδικασία διεκόπη ξανά, επανήλθε το δικαστήριο μετά από είκοσι λεπτά. Ο Πρόεδρος έκαμε συστάσεις, απαιτώντας και πάλι από τον δικηγόρο να ανακαλέσει.
Τσιμεντένιος τοίχος ο άλλος αρνιόταν να το πράξει. ΄Ηρεμος πάλι ο Τάσος απευθύνθηκε προς αυτόν ρωτώντας τον: – Δεν ανακαλείτε κ. συνάδελφε; -Όχι απάντησε εκείνος.- Κακό του κεφαλιού σας, ανταπάντησε ο Τάσος. Ακολούθως δε απευθυνόμενος στο Δικαστήριο:
– Κύριε Πρόεδρε, η μάρτυρας είναι πτυχιούχος της γαλλικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακό στη Γαλλία και διορισμένη καθηγήτρια σε Δημόσιο Λύκειο.
Ορίστε η ταυτότητά της, ορίστε ο διορισμός της ως εκπαιδευτικού, ορίστε οι τίτλοι σπουδών της.
Νεκρική σιγή και πάλιν στην αίθουσα. Ο Πρόεδρος κοίταξε με κάποια οργή τον άλλο δικηγόρο και συνέχισε τη διαδικασία.
Για την ιστορία η μηνύτρια αθωώθηκε από κάθε κατηγορία και ο Γάλλος καταδικάστηκε με πολύ βαριά ποινή με αναστολή, αλλά διατάχθηκε η απέλασή του από τη χώρα. Τότε δεν ήταν ακόμη ενωμένη η Ευρώπη. Ο Τάσος μετά το πέρας της δίκης αρνήθηκε να πάρει αμοιβή. Τον ρώτησα γιατί και μου είπε: « Η κοπέλα υπερασπίσθηκε με σθένος την Πατρίδα της και τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό. Δεν οφείλω να εισφέρω και γω σ’ αυτό; Έχω χρέος, λεφτά δεν θέλω».
Η ιστόρηση του άνω πραγματικού περιστατικού, έκρινα πως είναι η πηγή από την οποία απορρέουν όλες οι ιδιότητες, οι αρετές, οι συμπεριφορές και οι πράξεις, οι οποίες σημειολογούν και χαρακτηρίζουν τον άνδρα.
-΄Εντιμος και ειλικρινής, ιδεολόγος και ρομαντικός.
-Μοναχικός καβαλάρης, περιφρονούσε τους περιφρονητές του νόμου, της κοινωνίας και της αναλήθειας.
-Τοποθετημένος πολιτικά στη συντηρητική παράταξη έλεγε ότι «εγώ ανήκω πάντα στην αντιπολίτευση». Εξέφραζε ελεύθερα και άφοβα τη γνώμη του προς πάσα κατεύθυνση χωρίς να διακρίνει την πολιτική προέλευση και καταγωγή ουδενός, ενώ επέκρινε σφοδρότατα τους εκπροσώπους της δικής του παράταξης.
-Υπηρέτης της δικαιοσύνης, ασκούσε τη δικηγορία όχι ως επάγγελμα, αλλά ως θεσμικός υπερασπιστής του δικαίου. Παροιμιώδεις και οξύτατες ήσαν οι αντιδράσεις του οσάκις προσβάλλονταν οι θεσμοί και υποβιβαζόταν το επίπεδο της δικηγορίας.
-΄Ηταν ο μόνος που υποστήριζε πάντα σε κάθε δικηγορική σύναξη ότι «είμαι άμισθος λειτουργός της δικαιοσύνης», γιατί αυτή είναι η πραγματική ιδιότητα του δικηγόρου.
-Δεν κατέβηκε ποτέ από το υψηλό επίπεδο άσκησης της δικηγορίας και είχε έρθει σε ρήξη πολλάκις με όσους ασκούσαν μέσω της δικηγορίας ευτελείς και ταπεινές δολοπλοκίες.
Κάποτε ένας αντίδικός του ξέχασε την ημερομηνία της δίκης και δεν προσήλθε στην ώρα του. Ο Πρόεδρος τον ρώτησε αν θα προχωρήσει στη συζήτηση ερήμην του αντιδίκου. Ο Τάσος απάντησε ότι αρνούμαι να δικάσω ερήμην τον αντίδικό μου επειδή ο δικηγόρος του από λάθος ή από άλλον λόγο δεν προσήλθε. Ζήτησε αναβολή και ειδοποίησε τον αντίδικο ο ίδιος.
-Δεν υπήρξε ποτέ φιλοχρήματος. Υπήρξαν πολλές υποθέσεις οι οποίες μπορούσαν να του αποδώσουν νόμιμα πολύ περισσότερα χρήματα από όσα ελάμβανε. Δεν το εκμεταλλεύθηκε.
-Αν κάποιος προσέβαλε την έννομη ή τη δικαστική τάξη οργιζόταν πέραν του δέοντος. Γιατί είχε υπερευαισθησία στην ευνομία και στην ισοδικία.
΄Ολες οι αρετές του περιέχονται στη δίκη που προϊστόρησα. Γιαυτό και απέφυγα να εκφράσω αποχαιρετιστήριο λόγο. ΄Ηθελα στο αφήγημα αυτό να’ναι ο ίδιος πρωταγωνιστής, όπως ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια της δικηγορικής του πορείας. Του πιστώνω πλείστα, του χρεώνω απειροελάχιστα.
Αγαπητέ και αλησμόνητε φίλε. Ξέρω πως όχι από σήμερα αλλά από τότε που εγκατέλειψες τη δικηγορία μας έκαμες πιο φτωχούς. Παρηγοριά μας η άξια διαδοχή σου.
Πορεύσου εν ειρήνη αξέχαστε Τάσο.
Κως 26/5/2021
Ι.Β.ΚΑΣΙΩΤΗΣ
Δήλωση του συνηγόρου του αστυνομικού που κατηγόρησε ο κ. Καμμένος ως υποκινητή των διαμαρτυριών στην Κω
Αύγουστος 26, 2015“Μετά από εντολή του αστυνομικού που υπηρετεί στην Κω και τον οποίο ατυχώς και ψευδώς ενέπλεξε ο κ. Καμμένος ως “επικεφαλής” των σε βάρος του διαμαρτυριών κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Κω, ήδη απέστειλα εξώδικη δήλωση προς τον κ. Καμμένο, με την οποία ο εντολέας μου:
1) Διαμαρτύρεται έντονα για το ψευδές και συκοφαντικό περιεχόμενο της ανάρτησης του κ. Καμμένου ,
2) Τον καλεί εντός προθεσμίας τριών (3) ημερών, που λήγει στις 29/8/2015, να ανακαλέσει, με ανάλογη ανάρτηση το ψευδές και συκοφαντικό περιεχόμενο της προηγούμενης ανάρτησής του,
3) Του δηλώνει ότι, σε περίπτωση μη αποκατάστασης της αλήθειας, θα ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά του καταφεύγοντας στη δικαιοσύνη για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί από την παράνομη σε βάρος του συμπεριφορά του Προέδρου των ΑΝ.ΕΛ.
Το ψέμα και οι σκοπιμότητες δεν μπορούν να εκθέτουν σε κίνδυνο την υπόληψη και την ακεραιότητα, προσωπική και υπηρεσιακή, οποιουδήποτε πολίτη. Τόσο ο εντολέας μου, όσο και εγώ ευελπιστούμε ότι, έστω και αργά, ο κ. Καμμένος θα αλλάξει τακτική και θα αποκαταστήσει την αλήθεια, αλλιώς είναι μονόδρομος η προσφυγή στη δικαιοσύνη και για την αποκατάσταση των συκοφαντιών που εκτόξευσε”.
Κώστας Ασλάνης
Δικηγόρος
Κ. Ασλάνης: Αδυνατώ να καταλάβω τους λόγους που το ελληνικό κράτος δεν λειτουργεί έναντι των μεταναστών και των συμμάχων
Αύγουστος 21, 2015Αφορμή για το κείμενο αποτελούν οι τραγικές εικόνες που όλη η Ελλάδα βλέπει τους τελευταίους μήνες. Εικόνες που άλλοι τις βλέπουν, εμείς τις ζούμε.
Πως θα σταματήσουμε να τις ζούμε ή, έστω, θα περιορίσουμε τις συνέπειές τους;
Απλές σκέψεις για μια κρίση που είναι έκτος από ανθρωπιστική και βαθιά "πολιτική".
1) ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ.
Το φαινόμενο της μαζικής παράνομης εισόδου δεν πρόκειται εξαλειφθεί. Μετανάστες είχαμε όλα τα τελευταία χρόνια, πάνω από δεκαετία, είναι λογικό να έχουμε και τώρα που τα πολιτικά προβλήματα αναγκάζουν ολόκληρους λαούς να ξεριζωθούν μαζικά.Υπάρχει όμως δυνατότητα και πρέπει να υποχωρήσει.Καταρχάς ως κράτος έχουμε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να προστατεύουμε (σε συνεργασία με τη FRONTEX) τα θαλάσσια σύνορά μας, που είναι και σύνορα της Ε.Ε. Η υποχρέωση αυτή πλέον είναι πρακτική ανάγκη για την επιβίωση των νησιών μας. Δεν νοείται η εξακολούθηση της κατάστασης της απλής συνοδείας των μεταναστών χωρίς αστυνόμευση των συνόρων, αποτέλεσμα της πολιτικής των τελευταίων μηνών. Η κατάσταση αυτή επιτείνει το φαινόμενο. Σαν να περιμένουμε τους μετανάστες με ανοιχτές αγκάλες. Αυτό δεν μπορεί να είναι λογική και ορθή πολιτική επιλογή. Η αστυνόμευση που μπορεί σε κάποιο βαθμό να περιορίσει το φαινόμενο ΠΡΕΠΕΙ να (ξανά)γίνει επιλογή. Έτσι θα υπάρξει μια πρώτη ανάσχεση – περιορισμός.
2) ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ
Δεν μπορεί να είναι επιλογή η κάθετη και δογματική άρνηση για τη δημιουργία χώρου πρώτης φιλοξενίας. Ένας τέτοιος χώρος που θα λειτουργεί συστηματικά (περιφραγμένος, ελεγχόμενος και αστυνομευόμενος) και θα παρέχει στοιχειώδεις συνθήκες φιλοξενίας (στέγαση, σίτιση, τουαλέτες) σε χώρο που δεν θα δημιουργεί πρόβλημα στις κατοικημένες περιοχές, σταδιακά και σε συνδυασμό και με άλλα μέτρα:
α) θα απαλλάξει την πόλη από την εικόνα του «κινούμενου καταυλισμού», ανθρώπων που ικανοποιούν τις ανάγκες τους οπουδήποτε, αφού το κράτος μας δεν τους προσφέρει τα στοιχειώδη.
β) θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την πρώτη συστηματική ταυτοποίηση των μεταναστών ώστε να ακολουθήσει η αναχώρησή τους από την Κω χωρίς τα φαινόμενα αναρχίας που παρατηρήθηκαν.
γ) θα αποτρέψει τις συνθήκες «υγειονομικού πόλεμου» που εγκυμονεί η ανεξέλεγκτη διασπορά δυστυχών ανθρώπων στους δρόμους και στα πάρκα της πόλης.
δ) θα αποτρέψει δραματικές καταστάσεις που οσονούπωθα παρουσιαστούν μαζί με την έλευση του χειμώνα.
Αντί λοιπόν να παλεύουμε για το τίποτα, ας επιδιώξουμε την συναίνεση για τη δημιουργία και φυσικά την στελέχωση με αστυνομικό προσωπικό ελέγχου – φρούρησης, ταυτοποίησης και προώθησης των ανθρώπων αυτών, ώστε να περιορίσουμε το φαινόμενο σε ανεκτά πλαίσια.
Περιττεύει να αναφέρω και την υποχρέωση να το πράξουμε σε ανθρωπιστικό επίπεδο.
3) ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ - ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΜΕ ΝΑΥΛΩΜΕΝΑ ΠΛΟΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ
Παράλληλα με τη δημιουργία χώρου πρώτης φιλοξενίας, θεωρώ αυτονόητη την ήδη δειλά επιχειρούμενη μαζική μεταφορά μεταναστών με ναυλωμένα πλοία προς τον Πειραιά (ή αλλού) σε τακτική βάση και με παράλληλη (καθ' οδόν) ταυτοποίηση των μη ταυτοποιημένων μεταναστών. Η μετακίνηση αυτή πρέπει να είναι απολύτως συστηματική (με συγκεκριμένα δρομολόγια) ώστε να συμβάλει αποφασιστικά στον αριθμητικό περιορισμό του προβλήματος.
4) Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ» ΕΥΡΩΠΗ
Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Αδυνατώ να καταλάβω τους λόγους που το ελληνικό κράτος (ανεξαρτήτως κυβερνήσεως) δεν λειτουργεί έναντι των μεταναστών και των συμμάχων – εταίρων μας ευρωπαίων με τον τρόπο που οι τελευταίοι αντιμετωπίζουν το θέμα των προσφύγων.
Στη Γερμανία, λόγου χάριν, ο Σύριος πρόσφυγας αποδεικνύοντας την συριακή καταγωγή του (μέσω του διαβατηρίου του) αποκτά μέσα σε χρονικό διάστημα 10 ημερών:
α) Ταξιδιωτικό έγγραφο βάσει της Συνθήκης της Γενεύης (28/7/1951) για τους Πρόσφυγες, το οποίο ισχύει για όλες τις χώρες του κόσμου πλην της Συρίας (λόγω του πόλεμου και του κινδύνου που τον ανάγκασε να γίνει πρόσφυγας). Με απλά λόγια ένα «Γερμανικό Διαβατήριο» που αναγνωρίζεται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης (Σένγκεν) και στον υπόλοιπο κόσμο. Με το «διαβατήριο» αυτό εννοείται ότι μπορεί να κινείται ελεύθερα όπου επιλέξει!
β) Άδεια διαμονής και εργασίας με ελάχιστη διάρκεια ενός έτους, που ανανεώνεται. Η άδεια αυτή επιτρέπει την πλήρη πρόσβαση στην αγορά εργασίας.
γ) Επίδομα στέγασης για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 6 μηνών που επανεξετάζεται με βάση τις προσωπικές συνθήκες (εξεύρεση εργασίας, εισόδημα κλπ).
Το ίδιο καθεστώς ισχύει λίγο πολύ και στις υπόλοιπες «πολιτισμένες» ευρωπαϊκές χώρες!
Αντί γι΄ αυτό στην Ελλάδα σήμερα χορηγούμε στους πρόσφυγες ένα «Υπηρεσιακό Σημείωμα» (αυτό που παλεύουν να πάρουν οι μετανάστες στις τεράστιες ουρές) με το οποίο αναστέλλεται η απόφαση απέλασής του για 6 μήνες με τον περιοριστικό όρο της αναχώρησής του από την Ελλάδα, τη στιγμή που δεν έχει νόμιμα έγγραφα, ούτε βίζα, ούτε «στον ήλιο μοίρα»...!!!! Τι ακριβώς δεν καταλάβατε;;; Έτσι ακριβώς λειτουργεί το ελληνικό «κράτος»! Εγκλωβίζει χωρίς χαρτιά τους πρόσφυγες, που αποδεδειγμένα σε ένα τεράστιο ποσοστό (αν όχι όλοι) θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα με προορισμό κυρίως την Γερμανία, την Σουηδία, την Δανία, την Αγγλία και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες!
Και το ερώτημα είναι: Γιατί ο ίδιος πρόσφυγας στην Ελλάδα δεν παίρνει ακριβώς τα ίδια χαρτιά; Γιατί το ελληνικό κράτος δεν κάνει αυτό που κάνουν οι υπόλοιποι ευρωπαίοι, ώστε οι πρόσφυγες «να τραβήξουν το δρόμο τους» (όπως λέει και η αρμόδια Υπουργός) προς την Ευρώπη; Γιατί με την τακτική αυτή σπρώχνουμε τους πρόσφυγες στα δίχτυα του επόμενου κυκλώματος παράνομης προώθησης προσφύγων από την Ελλάδα προς την Ευρώπη;
Για το ζήτημα αυτό ο μόνος που τόλμησε να ψελλίσει κάποια λόγια την πρώτη περίοδο του ρητορικού του οίστρου ήταν ο εν ενέργεια (μέχρι σήμερα) κυβερνητικός συνεταίρος – Υπουργός Άμυνας. Τα λόγια όμως αυτά ξεχάστηκαν. Θα πει κανείς λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης της χώρας που δεν μας επιτρέπει «νταϊλίκια» απέναντι σ' αυτούς που μας δανείζουν... Αυτό επιβάλει η στοιχειώδης «πολιτική ευγένεια προς τους εταίρους – δανειστές - συμμάχους»! Ας είναι έτσι...
Ας υποστούμε λοιπόν το ρόλο τους κράτους – σουρωτήρι που «σουρώνει» το "κατακάθι", που επιτρέπει στους περισσότερο πλούσιους ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ (κυρίως Σύριους) «να τραβήξουν το δρόμο τους» προς την ανεπτυγμένη Ευρώπη που αναζητά το σύγχρονο μετανάστη της επόμενης ανάπτυξης, και κρατά το «κατακάθι» του κάθε ταλαίπωρου ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ, που θα αναζητήσει στην Ελλάδα του 30% ανεργίας μια δουλειά από αυτή που απαξιώνει ο σύγχρονος Νεοέλληνας...
Δεν πρέπει όμως επ' ουδενί να υποστούν τα νησιά μας το ρόλο τους νησιού – σουρωτήρι που «σουρώνει» όλο το μεταναστευτικό ρεύμα και το κρατά στα νησιά όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε αυτό να μην ξεχυθεί σε αθρόα ροή στους δρόμους και στις γειτονιές της Αθήνας...
Ευελπιστώ ότι κάποια στιγμή θα βρεθούν οι ηγεσίες που θα αντιτάξουν στους Ευρωπαίους συμμάχους μας την απλή και αυτονόητη «Αρχή της Αμοιβαιότητας» που διέπει το Διεθνές Δίκαιο.
Ευελπιστώ ότι ως πολίτες της Κω σύντομα θα επιδιώξουμε ανθρώπινη και πολιτισμένη πρώτη φιλοξενία των προσφύγων – μεταναστών και άμεση αποχώρησή τους από το νησί μας. Ας μην πολεμάμε ανεμόμυλους, ας κινηθούμε όλοι προς αυτή την κατεύθυνση όσο ακόμα υπάρχει (λίγος) χρόνος.
Κως 20-8-2015
Με ειλικρινή προβληματισμό
Κώστας Ασλάνης
Δικηγόρος
“Βόμβα” σε δίκη ενώπιον του Εφετείου: Ακυρες όλες οι δικογραφίες για τη μεταφορά Σύρων μεταναστών;
Οκτώβριος 09, 2014Πιο συγκεκριμένα κατά τις διατάξεις του άρθρου 30 του νόμου 4251/2014 οι πλοίαρχοι ή κυβερνήτες πλοίου, πλωτού μέσου ή αεροπλάνου και οδηγοί κάθε είδους μεταφορικού μέσου, που μεταφέρουν από το εξωτερικό στην Ελλάδα πολίτες τρίτων χωρών, που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος ή στους οποίους έχει απαγορευθεί η είσοδος για οποιαδήποτε αιτία, καθώς και αυτοί που τους παραλαμβάνουν από τα σημεία εισόδου, τα εξωτερικά ή εσωτερικά σύνορα, για να τους προωθήσουν στο εσωτερικό της χώρας ή στο έδαφος κράτους – μέλους της Ε.Ε. ή τρίτης χώρας ή διευκολύνουν τη μεταφορά τους ή εξασφαλίζουν σε αυτούς κατάλυμα για απόκρυψη, τιμωρούνται με κάθειρξη (υπάρχουν συγκεκριμένες διαβαθμίσεις).
Η παράγραφος 6 του παραπάνω άρθρου, όμως, ορίζει ότι «6. Οι ανωτέρω κυρώσεις δεν επιβάλλονται στις περιπτώσεις διάσωσης ανθρώπων στη θάλασσα, καθώς και της μεταφοράς ανθρώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας, κατά τις επιταγές του διεθνούς δικαίου.»
Κατά ρητή επιταγή του νόμου, επομένως, στην περίπτωση μεταφοράς ανθρώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας κατά τις επιταγές του διεθνούς δικαίου δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου 4251/2014.
Σύμφωνα δε με τον νόμο 3907/2011 (ΦΕΚ Α’ 7/26.01.2011) το ελληνικό κράτος κατ’ επιταγή της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ “σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη – μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών” και λοιπές διατάξεις, καθόρισε το νομικό πλαίσιο σχετικά με την χορήγηση ασύλου και τις προϋποθέσεις χορήγησης αυτού.
Ετσι με το Π.Δ. 113/2013(ΦΕΚ Α 146/14.6.2013) θεσπίσθηκε η καθιέρωση ενιαίας διαδικασίας αναγνώρισης σε αλλοδαπούς και ανιθαγενείς του καθεστώτος του πρόσφυγα ή δικαιούχου επικουρικής προστασίας σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου «σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα» (L 326/13.12.2005) και άλλες διατάξεις.
Σκοπός του προεδρικού διατάγματος είναι η προσαρμογή της διαδικασίας αναγνώρισης σε αλλοδαπούς και ανιθαγενείς του καθεστώτος του πρόσφυγα ή δικαιούχου επικουρικής προστασίας που εφαρμόζεται σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου «σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα» (L 326/13.12.2005) στο πλαίσιο εφαρμογής του 3907/2011.
Περαιτέρω με το Π.Δ. 141/2014 επαναπροσδιορίζεται σε συμμόρφωση με την Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των αλλοδαπών ή των ανιθαγενών ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας. Με την αναδιατύπωση των όρων και πάλι διευκρινίστηκε ακόμα περισσότερο μεταξύ άλλων ότι «πρόσφυγας» είναι ο αλλοδαπός ο οποίος, συνεπεία βάσιμου φόβου δίωξης λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα, βρίσκεται εκτός της χώρας της ιθαγένειας του και δεν μπορεί ή λόγω του φόβου αυτού δεν επιθυμεί να θέσει εαυτόν υπό την προστασία της εν λόγω χώρας.
Η ερμηνεία και εφαρμογή του παρόντος διατάγματος τελεί σε συμφωνία με τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 περί της Νομικής Καταστάσεως των Προσφύγων, όπως τροποποιήθηκε από το συναφές Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης του 1967, καθώς και τις διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου που έχουν επικυρωθεί από την Ελλάδα.
Η αναγνώριση εξάλλου DE FACTO της καταστάσεως αυτής ότι δηλαδή πρόκειται περί μεταφοράς όχι λαθρομεταναστών αλλά προσφύγων προκύπτει και από το γεγονός ότι η Ελληνική Πολιτεία δεν τηρεί τις προϋποθέσεις σ’ αυτούς του νόμου 4251/2014 αλλά αυτές του Π.Δ. 141/2013
dimokratiki.gr
Φωτογραφίες και βίντεο από την ομιλία του τ. Βουλευτή-Υπουργού Αριστοτέλη Παυλίδη στο ξενοδοχείο Continental, όπου και ανακοίνωσε τη συμμετοχή του στις Δημοτικές εκλογές. Ωστόσο δεν ανάκοινωσε υποψήφιους ή το όνομα της παράταξης.
Στο πάνελ:
Γιάννης Μπαλαλής, Κώστας Ασλάνης, Μανώλης Μπαλάσας.
Γιάννης Μπαλαλής: "Μέχρι σήμερα παραμένω σταθερός με κεντρικό στόχο την ενότητα των τοπικών δυνάμεων, κάτι που σήμερα δυστυχώς είναι ζητούμενο. Υπάρχει όμως ένας άνθρωπος που μπορεί να πραγματοποιήσει και να πετύχει αυτόν τον στόχο, ο Αριστοτέλης Παυλίδης. Είναι η καλύτερη επιλογή σας, σας καλώ να στηρίξετε την υποψηφιότητά του με όλες τις δυνάμεις! Οι αποστάσεις χωριών και πόλης πρέπει να μικρίνουν, για καλύτερες μέρες."
Κώστας Ασλάνης: "Εκτιμώ ότι η πολιτική διαδρομή του καθενός, δείχνει πως αντιμετωπίζει τα πράγματα.. Στην πολύχρονη πολιτική του δραστιριότητα, οποιαδήποτε στιγμή ζητήθηκε η βοήθεια του Α.Παυλίδη -ειδικά από τους πολίτες του νησιού- ήταν πάντα δίπλα τους. Συστρατευόμαστε στην προσπάθεια του Τέλη να προάγουμε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Με αγάπη, δύναμη και προσφορά για τον τόπο μας".
Μανώλης Μπαλάσας: "Με την εμπειρία και την δυναμική που έχεις θα βοηθήσεις τον τόπο σου. Σου χρωστάμε πολλά για την βοήθεια και την προσφορά σου στον τόπο μας. Δεν είναι μόνο στο νησί της Κω η πόλη, είναι και τα χωριά, και θέλουμε το μερίδιο που αναλογεί."
Αριστοτέλης Παυλίδης:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο τ. Βουλευτής-Υπουργός Αριστοτέλης Α.Παυλίδης, κατά την ομιλία του στην «εκδήλωση» που οργάνωσαν συνεργάτες του, και κατά την οποία ανακοίνωσε την συμμετοχή του στις Δημοτικές Εκλογές 2014 ως επικεφαλής ψηφοδελτίου για τον Δήμο της Κω, ανέφερε τα παρακάτω:
«Έλαβα την απόφαση να ζητήσω την εκδήλωση της εμπιστοσύνης των συνδημοτών μας, προκειμένου να συνεχίσω την μακράν πορεία προσφοράς στον τόπο μας, με την ιδιότητα τώρα του Δημάρχου Κω. Κάποιοι ερωτούν: «Ο Υπουργός γίνεται Δήμαρχος;» Απάντηση: Ναι! γιατί πιστεύω πως η κάθε Δημοτική Αρχή και ιδιαίτερα ο Δήμαρχος, μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή των Δημοτών τους.
Έτσι σήμερα, επισημότερα από ότι μέχρι χθες, ανακοινώνω ότι θα μετάσχω στις προσεχείς Δημοτικές εκλογές επικεφαλής ψηφοδελτίου. Αποτελεί για εμένα πρόκληση το εγχείρημα της αναβάθμισης των υπηρεσιών που προσφέρονται σοτυς συμπολίτες μας, και θεωρώ χρέος την προσπάθεια της ανάληψης αυτής της ευθύνης από μένα και τους συνεργάτες μου. Δηλώνω οτι εκτιμώ όσους αποφασίζουν να αναμειχθούν στην διαχείρηση των «κοινών», είτε ανήκουν στην ίδια με εμένα ομάδα είτε όχι. Αποφεύγοντας, επί του παρόντος, αναφορά στο πρόσφατο Δημοτικό παρελθόν, προτείνω στους συμπατριώτες μας να αποδεχθούν την πρότασή μας που είναι:
-Όχι στη συνεχή αντιδικία και στην ανώφελη σύγκρουση, στην καταστροφική στασιμότητα, στο κοινωνικό κατακερματισμό στην κακοδιαχείρηση και στη σπατάλη.
-Ναι στην αξιοποίηση προσώπων και στη συλλογικότητα και αλληλεγγύη. Ναι στην προβολή θεμάτων και στην ανάδειξη του πολιτιστικού μας πλούτου και προ πάντων της Ιπποκρατικής κληρονομιάς. Ναι στο σεβασμό του φυσικού περιβάλλοντος -που είναι η ανεπανάληπτη βάση της τουριστικής μας δράσης- και στην αξιοποίηση της μεγάλης ακίνητης Δημοτικής περιουσίας μας. Ναι στις παρεμβάσεις για τη βελτίωση όλων των υπηρεσιών που παρέχει το κράτος. Ναι στην εξωστρέφεια και κυρίως Ναι στο νοικοκυριό. Καταθέτω για την επίτευξη των παραπάνω το έργο μου, την πείρα μου, τις γνώσεις μου, την αποφασιστικότητα μου, σιγκρουσιακά όπου χρειάζεται, και την δυνατότητα να κινούμαι, προς όφελος του τόπου μας, σε χώρους γνώριμους, εντός και εκτός Ελλάδος, στην Αθήνα, δηλαδή, στις Βρυξέλλες, στο Στρασβούργο και αλλού.
Τα προηγούμενα δεν είναι ανέφικτα, γιατί είναι τα στοιχεία της μέχρι σήμερα πολιτικής μου δραστηριότητας, για τα Δωδεκάνησα, που την ενισχύει η παρουσία ικανών συνεργατών και έτσι αποτελούν την εγγύηση για το ξεπέρασμα της σημερινής κατάστασης και το ξεκίνημα μιας νέας επιτυχημένης πορείας όλων των συνδημοτών μας αδιακρίτως θρησκείας, ηλικίας ή οικονομικής υπόστασης. Σε αυτή την προσπάθεια καλώ να μετάσχετε όλοι οι συμπολίτες μας ώστε η πανέμορφη Κως να ανέβει στην θέση που της αξίζει.»
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS