«Χρειαζόμαστε υψηλού επιπέδου Εκπαίδευση για όλους και κυρίως για τα παιδιά της Περιφέρειας και των ασθενέστερων οικονομικά οικογενειών»

Ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός, κατά τη συζήτηση στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας «Επείγοντα μέτρα για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση», αμφισβήτησε έντονα τον χαρακτηρισμό του «καταπείγοντος» με τον οποίο έφερε η ηγεσία του Υπουργείου το νομοσχέδιο, επισημαίνοντας ότι συρρικνώνεται η διαδικασία συζήτησης επί ενός σοβαρότατου θεσμού όπως αυτός της Εκπαίδευσης, με σοβαρές συνέπειες.
Είπε χαρακτηριστικά:

«Ο νόμος που ισχύει σήμερα, ενώ θα μπορούσε να έχει περάσει από την τότε μονοκομματική πλειοψηφία με 167 βουλευτές, συζητήθηκε με τους φορείς και τα κόμματα επί 2 χρόνια για να ψηφιστεί από 255 βουλευτές. Τώρα, λοιπόν, που θέλουμε να αλλάξουμε σημεία αυτού του νόμου, δεν θα πρέπει να υπάρχει μια συζήτηση με τους αντίστοιχους φορείς, φανερή, για να δούμε αν πραγματικά υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι για να αλλάξουν αυτά τα άρθρα; Η ανώτατη παιδεία δεν είναι κάτι απλό, είναι ο εγκέφαλος της παιδείας. Δεν μπορεί με το μανδύα του «επείγοντος» και του «κατεπείγοντος» να σκεπάσουμε τα θέματα, τα οποία αφορούν το μέλλον των πανεπιστημίων και το μέλλον αυτής της χώρας. »

Επιπλέον, ο Δ. Κρεμαστινός έθεσε το εύλογο πολιτικό ερώτημα πώς βιαστικά και χωρίς διαβούλευση, αρκετοί βουλευτές της συγκυβέρνησης θα κληθούν να ακυρώσουν νόμο που οι ίδιοι υπερψήφισαν πριν από 4 μόλις χρόνια.

Επί της ουσίας του νομοσχεδίου, ο καθηγητής Κρεμαστινός στάθηκε ιδιαίτερα στην ποιότητα της μέσης και της ανώτατης εκπαίδευσης, λέγοντας:

«Υπάρχει, όπως ξέρετε, η κινέζικη παροιμία «άσπρη γάτα ή μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία αρκεί να τρώει ποντίκια». Το ζητούμενο είναι να μπορεί να δώσει η μέση και η ανωτάτη παιδεία στελέχη τέτοια, που τα χρειάζεται η ελληνική κοινωνία. Πρέπει, δηλαδή, να μην υπάρχει διαφορά μεταξύ του φτωχού ανθρώπου που έχει το παιδί του στα δημόσια σχολεία και αυτού που έχει τη δυνατότητα να εκπαιδευτεί στα καλύτερα σχολεία της αλλοδαπής και της ημεδαπής.

Επίσης, υπάρχει κανένα παιδί, φτωχό ή πλούσιο, που να είναι Φυσικός και να μην θέλει να πάει σήμερα στο Max Planck ή στη ΝASA; Όχι για να πάρει μόνο περισσότερα λεφτά, αλλά γιατί θα αγαπά τη γνώση, θα αγαπά την έρευνα, θα αγαπά την επιστήμη του. Μπορεί όμως να πάει αν δεν ξέρει άριστα αγγλικά, αν δεν είναι άριστος στην ειδικότητά του, αν δεν δώσει εξετάσεις για να τον προσλάβουν; Έχουμε μια παγκόσμια κοινωνία. Ας το καταλάβουμε ακόμα και αν δεν μας αρέσει.

Γιατί, λοιπόν, να είναι 4 τα πρότυπα σχολεία; Γιατί η Περιφέρεια να διαφοροποιείται από την Αθήνα που έχει πρότυπα σχολεία; Ή δεν θα υπάρχουν πρότυπα, πράγμα το οποίο δεν θεωρώ σωστό, αλλά εάν υπάρχουν, πρέπει και η Περιφέρεια να έχει τις ίδιες δυνατότητες. Είναι δυνατόν να μην έχει ένας Νομός τη δυνατότητα να έχει ένα πρότυπο σχολείο; Δεν είναι μια διάκριση αυτή; Να μη βλέπουμε μόνο τις διακρίσεις προς τα κάτω, ας δούμε και τις διακρίσεις προς τα πάνω. Γιατί να μην ξέρουν τα παιδιά άριστα μια ξένη γλώσσα αφού είναι διαβατήριο για να πάνε στο εξωτερικό;».

Για την, υπό κατάργηση, τράπεζα θεμάτων, ο Δ. Κρεμαστινός είπε ότι το πολύ θετικό της στοιχείο είναι ότι επέβαλε την διδακτέα ύλη που όφειλε κάθε καθηγητής να διδάξει, μεγιστοποιώντας την ικανότητα του μαθητή στο τέλος της χρονιάς. Παρότρυνε, δε, τον Αναπληρωτή Υπουργό να κρατήσει αυτό το στοιχείο και να μην αφήσει το θέμα στην ευχέρεια κάθε διδάσκοντα για να αποφευχθούν και οι ανισότητες που πλήττουν περισσότερο τις οι οικονομικά ασθενέστερες τάξεις και τα φτωχά παιδιά, όχι τα παιδιά των εύπορων οικογενειών. «Αυτή είναι μια φιλοσοφία που θα πρέπει να διέπει όλους τους νόμους», συμπλήρωσε.

Κλείνοντας, για το θέμα των «αιώνιων» φοιτητών, ο Δημήτρης Κρεμαστινός ζήτησε από την ηγεσία του Υπουργείου, δείχνοντας κατανόηση στις προσωπικές συνθήκες των φοιτητών να θέσει ένα ελάχιστο βαθμό φοιτητικής απόδοσης (π.χ. ένα μάθημα κατ’ έτος) ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα πραγματικά «αιώνιων» φοιτητών που, όπως ανέφερε, ειρωνευόταν στο λογοτεχνικό έργο του και ο Γρηγόριος Ξενόπουλος.