Σε μια εποχή που ο κόσμος της εργασίας βιώνει, σε όλες σχεδόν τις χώρες, την πιο ακραία επίθεση με στόχο την κατάργηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων που με αγώνες κατέκτησε στη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα.

Η απαξίωση της εργασίας σε μια προσπάθεια να ξαναφέρει τις εργασιακές σχέσεις έναν αιώνα πίσω, με μισθούς κάτω από τα όρια της φτώχειας, ακραία ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, απολύσεις, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, κατάργηση στην πράξη ακόμα και του 8ώρου και γενικώς κατάργηση κάθε εργασιακού συλλογικού και κοινωνικού δικαιώματος.

Με τις πολιτικές και τα μνημόνια των τελευταίων 5 ετών, με πρόσχημα την κρίση χρέους, οι προηγούμενες κυβερνήσεις επιχείρησαν την πλήρης ισοπέδωση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Με μια σειρά μνημονιακούς νόμους οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υποταγμένες πλήρως στις επιταγές των δανειστών μείωσαν τους μισθούς και τις συντάξεις μέχρι και 50%, απέλυσαν εργαζόμενους στο δημόσιο, διευκόλυναν τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και οδήγησαν πάνω από ένα εκατομμύριο συνανθρώπους μας στην ανεργία και χιλιάδες νέες και νέους στη μετανάστευση. Ταυτόχρονα κατήργησαν ουσιαστικά τις συλλογικές συμβάσεις, ανέδειξαν την ελαστική εργασία και την ενοικίαση εργαζομένων σε κυρίαρχο εργασιακό μοντέλο και επιχείρησαν στην ουσία τη σταδιακή μετατροπή όλης της χώρας σε μια «ειδική οικονομική ζώνη».

Οι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες συνέβαλαν στην εκλογική ήττα των μνημονιακών δυνάμεων και στην ανάδειξη της αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία.
Σήμερα ο αγώνας συνεχίζεται. Η κυβέρνηση προωθεί σχέδια νόμου για επαναφορά των εργατικών δικαιωμάτων, του κατώτερου μισθού, των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την επαναπρόσληψη των απολυθέντων στο Δημόσιο και την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Παράλληλα, όμως, συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση και οι πιέσεις, οι πολιτικοί εκβιασμοί από πλευράς δανειστών, ξένων και ντόπιων οικονομικών συμφερόντων που αντιτίθενται σε οποιαδήποτε προσπάθεια επανακατοχύρωσης και προστασίας εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και απαιτούν την πλήρη υποταγή της νέας κυβέρνησης.

Στα πλαίσια αυτά σήμερα ο αγώνας των εργαζομένων αποκτά ιδιαίτερα κοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά. Απέναντι στις δυνάμεις της συντήρησης που θέλουν να γυρίσουν το χρόνο πίσω και στις εγχώριες και παγκόσμιες οικονομικές ελίτ, που οδηγούν ανθρώπους στην εξαθλίωση και κοινωνίες στην καταστροφή προκειμένου να αυξήσουν ακόμα περισσότερο την κερδοφορία τους, οι εργαζόμενοι απαντούν με ενότητα και αγώνα.

Την 1η του Μάη όλες και όλοι δίνουμε δυναμικό παρών στις πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις. Στηρίζουμε στη Ρόδο τα συνδικαλιστικά σωματεία, τα οποία διοργανώνουν απεργιακή συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Ρόδου στις 10:30.

Απαντάμε στους εκβιασμούς. Οι αγώνες μας για κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, για δημοκρατία, για μια ζωή με αξιοπρέπεια θα νικήσουν. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει ένα λαό αποφασισμένο!

ΖΗΤΩ Η 1Η ΜΑΗ – Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Το Γραφείο Τύπου.-