Σε «θέσεις μάχης», εν όψει της κατάθεσης, περί τα τέλη Ιουνίου, της πρότασης της Κομισιόν για το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, παρατάσσονται τα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Η σύγκρουση αναμένεται σκληρή και θα διεξαχθεί κατά τη διάρκεια της γερμανικής προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του 2020, όταν παράλληλα θα βρίσκονται σε εξέλιξη κομβικές διαπραγματεύσεις για τον κοινοτικό προϋπολογισμό και το Ταμείο Ανάκαμψης. Αυτό το «καυτό πολιτικό μείγμα» έχει γίνει πλήρως αντιληπτό τόσο από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και από τον αναπληρωτή υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιώργο Κουμουτσάκο, η ομάδα του οποίου έχει αναλάβει την προετοιμασία των διαπραγματεύσεων.

Η Αθήνα και η συμμαχία των «Πέντε»

Η Αθήνα έχει σπεύσει να καταστήσει σαφείς τις θέσεις της σε όλα τα επίπεδα. Στις 4 Ιουνίου, η Ελλάδα μαζί με τις υπόλοιπες τέσσερις μεσογειακές χώρες της «πρώτης γραμμής» (Ιταλία, Ισπανία, Κύπρος, Μάλτα) κυκλοφόρησαν non paper με τίτλο «Μια νέα μεταναστευτική στρατηγική για την ΕΕ: Οι απόψεις των κρατών-μελών πρώτης γραμμής». Το έγγραφο «χτίζει» πάνω στο προηγούμενο non paper που είχαν παρουσιάσει οι «Πέντε της Μεσογείου» τον περασμένο Μάρτιο για τη μεταρρύθμιση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου (CEAS). Περιέχει εννέα σημεία, εκ των οποίων τα βασικότερα είναι τα εξής:

Πρώτον, η άρση του κριτηρίου της ευθύνης της χώρας πρώτης εισόδου που φαίνεται ότι η Κομισιόν δεν είναι διατεθειμένη να αλλάξει.

Δεύτερον, η επιθυμία για έναν προβλέψιμο και υποχρεωτικό αυτόματο μηχανισμό κατανομής αιτήσεων ασύλου με βάση ποσοστώσεις ανά κράτος-μέλος.

Τρίτον, η υιοθέτηση υποχρεωτικού μηχανισμού μετεγκαταστάσεων.

Τέταρτον, η απόρριψη υποχρεωτικών διαδικασιών στα εξωτερικά σύνορα και ο περιορισμός τους μόνο στις επονομαζόμενες «pre-screening procedures», που αφορούν αποκλειστικά την απαραίτητη ταυτοποίηση όσων εισέρχονται στην ΕΕ, μαζί με υγειονομικούς ελέγχους και ελέγχους ασφαλείας.

Πέμπτον, η δημιουργία Κοινού Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Επιστροφών.

Εκτον, η εξειδίκευση της διαχείρισης των θαλασσίων συνόρων ώστε να υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ παράνομων εισόδων και εισόδων κατόπιν Ερευνας και Διάσωσης (SAR).

Η πρόταση για ρήτρα παρέκκλισης

Στην παρούσα φάση, ενημερωμένες πηγές από τις Βρυξέλλες εξηγούσαν στο «Βήμα» ότι διαμορφώνονται τρεις ομάδες χωρών.

Η πρώτη είναι αυτή των «Πέντε της Μεσογείου», που αποτελούν χώρες πρώτης γραμμής (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Κύπρος και Μάλτα). Στο πλαίσιο αυτό και πέραν του non paper που πρόσφατα κυκλοφόρησε, η Αθήνα έστειλε πριν από λίγες ημέρες, διά χειρός Γιώργου Κουμουτσάκου, επιστολή προς τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Μαργαρίτη Σχοινά και την επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων Ιλβα Γιόχανσον προτείνοντας τη συμπερίληψη στο νέο σύμφωνο ειδικής ρήτρας «ευελιξίας/παρέκκλισης» σε περιπτώσεις «ανωτέρας βίας».

Οι περιπτώσεις που θα μπορούσαν να ενεργοποιήσουν μια τέτοια ρήτρα θα ήταν, ενδεικτικά, η τρέχουσα πανδημία ή τα γεγονότα του Εβρου με την εργαλειοποίηση του Μεταναστευτικού εκ μέρους της Αγκυρας.

Η πρόταση έχει ήδη προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις Βρυξέλλες, καθώς η Επιτροπή Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζήτησε να ενημερωθεί για το περιεχόμενό της. Η ιδέα της παρέκκλισης δεν είναι παράταιρη (τέτοιου είδους ρήτρα «ειδικών συνθηκών» προβλέπει ακόμη και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου).

Αλλωστε, όπως εξήγησε ο κ. Κουμουτσάκος στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή επί της συμφωνίας έδρας του Ευρωπαϊκού Γραφείου Υποστήριξης Ασύλου (EASO) στην Ελλάδα, η χώρα μας «δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και ασπίδα και υπόλογη» για τους μετανάστες.

Οι άλλες δύο ομάδες αποτελούνται η μία από τις «χώρες προορισμού», που είναι κυρίως οι χώρες της «Παλαιάς Ευρώπης», και η άλλη από τους «Τέσσερις του Βίσεγκραντ» (Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία) και τις Εσθονία, Λετονία, Σλοβενία – με την προσθήκη Αυστρίας και Δανίας. Οι χώρες προορισμού, στην οποία κυριαρχεί η Γερμανία, αποδίδουν μείζονα σημασία στον περιορισμό των δευτερογενών μετακινήσεων και στη διαμόρφωση ενός σκληρού συστήματος υποχρεωτικών συνοριακών διαδικασιών που θα ρίξει τεράστιο βάρος στις «πλάτες» των χωρών πρώτης γραμμής. Οι δε χώρες του Βίσεγκραντ και οι σύμμαχοί τους δεν συζητούν καν το ενδεχόμενο μιας υποχρεωτικής κατανομής αφού ολοκληρωθούν οι συνοριακές διαδικασίες. Οπως, δε, επισημαίνουν σε επιστολή τους προς τον κ. Σχοινά και στην κυρία Γιόχανσον στις 4 Ιουνίου, «η αλληλεγγύη πρέπει να γίνει κατανοητή με ευρύτερους όρους – ο κατάλογος των πιθανών μέτρων πρέπει να προσαρμόζεται στις επιθυμίες και δυνατότητες των κρατών-μελών».

Πηγή: tovima.gr

Π

Σε ασφυκτική στενωπό βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις για τη θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση, το οποίο σχεδιάζεται να αντικαταστήσει τον Κανονισμό του Δουβλίνου.

Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση πιέζεται έντονα από τις αντιδράσεις στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, όπου η κατάσταση τείνει να βρεθεί εκτός ελέγχου έπειτα από την έκδοση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για την επίταξη των απαραίτητων ακινήτων και εκτάσεων για τη διαχείριση της κρίσης στην οποία προχώρησε πριν από μερικές ημέρες το Υπουργικό Συμβούλιο, οι προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να βρει τον κατάλληλο συμβιβασμό με ορίζοντα τον προσεχή Μάρτιο ή Απρίλιο αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η εξεύρεση μιας ισορροπίας μεταξύ «ευθύνης και αλληλεγγύης» αποδεικνύεται εξαιρετικά επίπονη, ενώ το καλοκαίρι δεν είναι μακριά και οι μεταναστευτικές ροές πιθανότατα θα αυξηθούν, προσθέτοντας μεγαλύτερο βάρος στα ελληνικά νησιά. Παράλληλα, η πρόταση περί κατανομής των αιτούντων άσυλο στα κράτη-μέλη ως μέσο ελάφρυνσης των κρατών πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα, έχει αρκετά «γκρίζα σημεία» που δεν έχουν αναδειχθεί και θα μπορούσαν να επιμηκύνουν χρονικά το πρόβλημα της συμφόρησης των ελληνικών νησιών.

Τα προβλήματα της Δήλωσης ΕΕ – Τουρκίας

Ωστόσο, το πρόβλημα επιτείνεται διότι η Δήλωση ΕΕ – Τουρκίας του Μαρτίου 2016 αντιμετωπίζει πλέον σοβαρά προβλήματα εφαρμογής, και όχι μόνο στο σκέλος των επιστροφών, όπως ορθώς επιμένουν ορισμένοι ευρωπαίοι εταίροι. Είναι σαφές ότι η τρέχουσα ερμηνεία της Δήλωσης βολεύει αρκετούς εξ αυτών, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την επιστροφή στην Τουρκία μόνο όσων αιτούντων άσυλο παραμένουν στα νησιά. Στο κείμενο της Δήλωσης δεν αναφέρεται όμως πουθενά ρητώς ότι όσοι θα επιστρέφονται πρέπει να μένουν εκεί μέχρι να ολοκληρωθεί όλη η διαδικασία εξέτασης του αιτήματός τους. Πρόκειται, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, για αποδοχή εκ μέρους της ΕΕ μιας ερμηνείας που δόθηκε από την Αγκυρα στην αρχή εφαρμογής της συμφωνίας μέσω άτυπων διαύλων και ανταλλαγής επιστολών που ποτέ δεν δημοσιοποιήθηκαν. Η μόνη σχετική αποτύπωση αυτής της ερμηνείας εντοπίζεται σε ένα έγγραφο ερωταπαντήσεων της Κομισιόν με ημερομηνία 19 Μαρτίου 2016.

Αυτό δεν σημαίνει πάντως ότι η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν επιδόθηκε σε κατάχρηση του κριτηρίου της ευαλωτότητας για τη μεταφορά αιτούντων άσυλο στην ενδοχώρα. Πλέον, όμως, η δημιουργία μεγαλύτερων δομών στα νησιά (ιδιαίτερα σε Λέσβο, Σάμο και Χίο) προκαλεί έντονο πονοκέφαλο στην κυβέρνηση. Υπάρχει επίσης η είσοδος του Εβρου που δεν καλύπτεται από τη Δήλωση ΕΕ – Τουρκίας, ενώ παράλληλα η Αγκυρα έχει παγώσει δύο εκ των τριών νομικών διαύλων για επιστροφές: το διμερές Πρωτόκολλο Επανεισδοχής με την Ελλάδα και τη Συμφωνία Επανεισδοχής που είχε υπογράψει με την ΕΕ, με αποτέλεσμα άλλα κράτη-μέλη να μην μπορούν να επιστρέψουν ανθρώπους στην Τουρκία, είτε πρόκειται για τούρκους υπηκόους είτε για υπηκόους τρίτων χωρών.

Οι προτάσεις της ελληνικής πλευράς

Η ελληνική πλευρά – και συγκεκριμένα ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιώργος Κουμουτσάκος, που έχει αναλάβει μαζί με την ομάδα του το δύσκολο έργο να προωθήσει τις θέσεις της Αθήνας στο εξωτερικό – απέστειλε πρόσφατα επιστολή (την οποία αποκάλυψε «Το Βήμα» στις 27 Ιανουαρίου) προς τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Μαργαρίτη Σχοινά και την αρμόδια επίτροπο για τις Εσωτερικές Υποθέσεις Ιλβα Γιόχανσον με τις αρχικές θέσεις της κυβέρνησης εν όψει της διαπραγμάτευσης για το «νέο Δουβλίνο». Οπως έλεγαν στο «Βήμα» κοινοτικές πηγές, η νέα πρόταση πρέπει να είναι πιο ισορροπημένη σε σχέση με εκείνη που είχε καταθέσει η Επιτροπή το 2016 και η οποία έδινε μεγαλύτερο βάρος στην αλληλεγγύη έναντι της ευθύνης. Εκείνη η πρόταση ναυάγησε παρά τις προσπάθειες της βουλγαρικής προεδρίας κατά το πρώτο εξάμηνο του 2018. Το νέο σύμφωνο πρέπει, συνεχίζουν οι ίδιες πηγές, να λάβει υπ’ όψιν της τρεις παράγοντες: τον επιμερισμό των βαρών μέσω μιας κατανομής των αιτούντων άσυλο, την ενίσχυση του Frontex, ώστε να βελτιωθεί η φύλαξη των εξωτερικών συνόρων και να διευκολυνθούν οι επιστροφές προς τις τρίτες χώρες, τόσο προέλευσης όσο και διέλευσης.

Τα non paper Γερμανίας, Ιταλίας

Προς το παρόν, έχουν κατατεθεί δύο non paper από κράτη-μέλη ως συμβολή στην ευρύτερη συζήτηση. Το ένα προέρχεται από τη Γερμανία και το δεύτερο από την Ιταλία. Είναι ξεκάθαρο στους γνωρίζοντες ότι οι απόψεις του Βερολίνου επηρεάζουν σημαντικά τη διαδικασία, από τη στιγμή μάλιστα που ήδη στη γερμανική πρωτεύουσα εκφράζονται φόβοι, διά στόματος του υπουργού Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ, ότι μπορούν να επαναληφθούν οι τεράστιες μεταναστευτικές ροές του 2015. Ωστόσο, «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες» όπως επισημαίνουν ευρωπαίοι διπλωμάτες.

Η κεντρική ιδέα που έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης είναι η κατανομή των αιτούντων άσυλο στα κράτη-μέλη ώστε να ελαφρυνθούν οι χώρες πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα. Ωστόσο, το ενδεχόμενο υποχρεωτικής κατανομής μοιάζει απομακρυσμένο αφού τουλάχιστον οι χώρες του Βίσεγκραντ παραμένουν σταθερά αντίθετες, οπότε το στοιχείο της αλληλεγγύης αδυνατίζει. Επιπλέον, δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτή η κατανομή θα έχει αναδρομική ισχύ ή όχι, ενώ υπάρχει σοβαρή ασάφεια στο σκέλος των επιστροφών που «καίει» την Αθήνα, η οποία έχει καταθέσει σχετικό έγγραφο προς την ΕΕ. Παράλληλα, η αλληλεγγύη μέσω της παροχής υλικής βοήθειας για την προστασία των εξωτερικών συνόρων δεν θα πρέπει να ταυτίζεται με την αλληλεγγύη στο θέμα του ασύλου, όπως ορισμένες χώρες θα επιθυμούσαν.

Η υποχρεωτική εξέταση στα σύνορα

Ακόμη σημαντικότερη είναι η κυοφορούμενη πρόταση για την υποχρεωτική αρχική εξέταση (initial assessment) του αν κάποιος δικαιούται άσυλο αποκλειστικά στα εξωτερικά σύνορα ανάλογα με το αν προέρχεται από ασφαλή τρίτη χώρα (καταγωγής ή προέλευσης) και αν αποτελεί κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια. Η σκέψη, η οποία περιέχεται στο σχετικό γερμανικό non paper, είναι αυτή η διαδικασία να ολοκληρώνεται μέσα σε μερικές εβδομάδες και μετά να ξεκινά η κατανομή. Πόσο εύκολη όμως είναι η ταχεία ολοκλήρωση της αρχικής εξέτασης όταν υπάρχουν τόσο πολλές αιτήσεις; Επιπλέον, οι επιστροφές όσων δεν δικαιούνται προστασία δεν εξαρτώνται αποκλειστικά από την επιθυμία π.χ. της Ελλάδας, αλλά και από τη συνεργασία τρίτων χωρών, όπως η Τουρκία, με τις γνωστές δυσκολίες. Οι υποχρεωτικές διαδικασίες στα σύνορα εμπεριέχουν επίσης τον κίνδυνο κράτησης των αιτούντων άσυλο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν οι ροές αυξηθούν γεωμετρικά σε περίοδο κρίσης, αυτά τα κέντρα κράτησης θα μπορούσαν αυτομάτως να αποδειχθούν μικρά και οι συνθήκες διαβίωσης να χειροτερεύσουν με κίνδυνο παραβίασης των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

ΠΗΓΉ tovima.gr

Έκταση δίνει ο γερμανικός τύπος στη σύσταση της Κομισιόν για την εκ νέου ενεργοποίηση του κανονισμού του Δουβλίνου για τους αιτούντες πολιτικό άσυλο από τα μέσα Μαρτίου 2017.

Στην πρόταση της Κομισιόν διά στόματος του αρμόδιου Επιτρόπου Δημήτρη Αβραμόπουλου να ενεργοποιηθεί από τα μέσα Μαρτίου και πάλι ο κανονισμός του Δουβλίνου για τους πρόσφυγες αναφέρεται το περιοδικό Der Spiegel με τίτλο «Τελευταίος σταθμός Ελλάδα».

Ενεργοποίηση του Δουβλίνου και πάλι σημαίνει ότι οι πρόσφυγες που θα φθάνουν στην υπόλοιπη ΕΕ μέσω Ελλάδος θα ξαναστέλνονται στην Ελλάδα, τη χώρα άφιξής τους στον ευρωπαϊκό χώρο. Για ορισμένα πράγματα δεν μίλησε ο Αβραμόπουλος, επισημαίνει το γερμανικό περιοδικό:

«Η υπόλοιπη ΕΕ δυσφορεί με την ελληνική κυβέρνηση όλο και περισσότερο. Η περίθαλψη των 10.000 και πλέον προσφύγων και μεταναστών που παραμένουν ακόμα στα ελληνικά νησιά είναι άθλια, αν και σύμφωνα με την Κομισιόν από τις αρχές του 2015 διοχετεύθηκε στην Ελλάδα σχετική βοήθεια ύψους περίπου 500 εκατομμυρίων ευρώ. Αλλά και η επαναπροώθηση παράνομων μεταναστών στην Τουρκία, όπως προβλέπει η συμφωνία με την Άγκυρα, δεν υλοποιείται με την εξαίρεση 748 ανθρώπων μέχρι σήμερα».

Η απροθυμία της υπόλοιπης Ευρώπης

«Προβλήματα ωστόσο δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα. Και η υπόλοιπη ΕΕ δεν έχει καταφέρει να ανασκουμπωθεί και να εφαρμόσει μια μεταναστευτική πολιτική. Ναι μεν ο Αβραμόπουλος εξήρε τον Νοέμβριο ως τον μήνα-ρεκόρ για την ανακατανομή προσφύγων σε άλλες χώρες, αλλά μιλούσε μόνο για 1.400 άτομα επί συνόλου 8.000 μέχρι σήμερα. Μόνο που το καλοκαίρι του 2015 οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είχαν συμφωνήσει στην ανακατανομή 40.000 προσφύγων από την Ιταλία και την Ελλάδα και στη συνέχεια άλλων 120.000»

«Η σύσταση της Κομισιόν», σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου, «πρέπει να ερμηνευθεί ως διακαής πόθος. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να γίνει πράξη. Κατ' αρχήν η Κομισιόν η ίδια εξαιρεί ευάλωτα άτομα και ασυνόδευτα ανήλικα. Κατά δεύτερον η Ελλάδα πρέπει να εγγυάται σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση ανθρώπινους όρους υποδοχής. Και κατά τρίτον η Κομισιόν ελπίζει ότι δεν θα υπάρχει καν παράνομη μετανάστευση από την Ελλάδα προς Βορρά επειδή τα σύνορα παραμένουν κλειστά.

Με άλλα λόγια η σύσταση της Κομισιόν έχει συμβολικό χαρακτήρα. Θέλει να δείξει ότι η κατάσταση στην Ελλάδα έχει βελτιωθεί με τη βοήθεια της ΕΕ. Είναι επίσης ένα πολιτικό μήνυμα. Γιατί χωρίς επάνοδο στην κανονικότητα δεν πρόκειται να σημειωθεί πρόοδος στην εξαιρετικά δύσκολη μεταρρύθμιση των κανονισμών του Δουβλίνου που βρίσκεται σε εξέλιξη».

Ελλάδα και Ιταλία θα αφήνονταν μόνες

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung τέλος θεωρεί στο δικό της σχόλιο τη σύσταση της Κομισιόν ορθό βήμα προς μια μεταρρύθμιση του συστήματος ασύλου στην Ευρώπη, επισημαίνει όμως ότι υπάρχει και μια δυσκολία:

«Οι ευρωπαϊκές μεσογειακές χώρες με τα εκτενή θαλάσσια σύνορα θα αφήνονταν μόνες, αν δεν ακολουθούσε ένα δεύτερο βήμα με το να κατανέμονται οι καταγεγραμμένοι πλέον πρόσφυγες δίκαια σε όλα τα κράτη-μέλη. Επ' αυτού χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία χρειάζονται εγγυήσεις. Μόνο στη συνέχεια τα επί μέρους στοιχεία θα συνέθεταν μια μεταρρύθμιση του συστήματος παροχής ασύλου. Κάτι τέτοιο όμως δεν διαφαίνεται. Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ εξακολουθούν να αντιστέκονται στην υποδοχή αιτούντων άσυλο μέσα από τη διαδικασία του Δουβλίνου.»

Πηγή: Deutsche Welle

Επιστροφή στην Ελλάδα παράνομων μεταναστών που εισήλθαν στην ΕΕ από ελληνικό έδαφος. Ο Αβραμόπουλος ξεκαθάρισε πως η απόφαση δεν έχει αναδρομική ισχύ αλλά ξεκινά από τις 15 Μαρτίου του 2017

Την ενεργοποίηση εκ νέου από το 2011, της συμφωνίας του Δουβλίνου για τη χώρα μας πρότεινε την Πέμπτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η ενεργοποίηση της συμφωνίας σημαίνει πως τα κράτη-μέλη της ΕΕ θα μπορούν να επαναπροωθούν στην Ελλάδα παράνομους μετανάστες που έχουν περάσει στην Ευρωπαϊκή ήπειρο μέσω της χώρας μας.

Όπως διευκρίνισε ο αρμόδιος Επίτροπος μετανάστευσης Δημήτρης Αβραμόπουλος, οι όποιες επαναπροωθήσεις θα ξεκινήσουν από τις 15 Μαρτίου του 2017, θα αφορούν μόνο ευπαθείς ομάδες όπως ασυνόδευτα παιδιά, ενώ τίποτα δε θα γίνει χωρίς τη συνεννόηση με τις αρμόδιες ελληνικές αρχές.

Επίσης, τόνισε πως η πρόταση της Επιτροπής δεν έχει αναδρομική ισχύ, πράγμα που σημαίνει πως η συμφωνία δεν περιλαμβάνει όσους μετανάστες βρίσκονται ήδη παράνομα στην ευρωπαϊκή επικράτεια, κάτι που αν ίσχυε θα έριχνε δυσανάλογο βάρος στις πλάτες της Ελλάδας, αλλά μόνο όσους θα εισέλθουν από τις 15 Μαρτίου και μετά.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο κ.Αβραμόπουλος τόνισε:

«Ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω και στα ελληνικά: Όχι δεν αρχίζουν οι επιστροφές Δουβλίνου προς την Ελλάδα. Το αντίθετο: μόνο υπό προϋποθέσεις θα μπορούν σταδιακά να επιστρέφονται κάποιες κατηγορίες μεταναστών οι οποίοι θα εισέλθουν στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας μόνο μετά τη 15η Μαρτίου 2017 και οι οποίοι έπειτα θα φύγουν παράτυπα προς άλλο κράτος μέλος.

H Επιτροπή δεν προτείνει να επωμισθεί η Ελλάδα επιπλέον βάρος

Θέλω να είμαι ξεκάθαρος: προτείνοντας σήμερα στα Κράτη-Μέλη τη σταδιακή μόνο αποκατάσταση το 2017 των μεταφορών προς την Ελλάδα βάσει του Δουβλίνου, η Επιτροπή δεν προτείνει να επωμισθεί η Ελλάδα επιπλέον βάρος. Αυτό θα ήταν ανεύθυνο τόσο ως προς την Ελλάδα, δεδομένης της πίεσης κάτω από την οποία βρίσκεται η χώρα, όσο και προς τους αιτούντες άσυλο που πρέπει να γίνονται δεκτοί κάτω από καλές συνθήκες και με ασφάλεια.

Η σύσταση επομένως προτείνει μια σταδιακή και όχι πλήρη αποκατάσταση και κυρίως ξεκαθαρίζεται δια παντός ότι όσοι μετανάστες βρίσκονται ή θα βρεθούν σε άλλα Κράτη Μέλη έχοντας εισέλθει μέσω Ελλάδας πριν τις 15 Μαρτίου 2017 δεν θα σταλούν πίσω στην Ελλάδα.

Θα αφορά στη πραγματικότητα μόνο σε έναν μικρό αριθμό ατόμων

Η σύσταση δεν έχει αναδρομική ισχύ – και ακόμα και όταν αρχίσει να ισχύει θα αφορά συγκεκριμένες κατηγορίες μεταναστών και υπό προϋποθέσεις. Θα αφορά στη πραγματικότητα μόνο σε έναν μικρό αριθμό ατόμων. Και αυτό γιατί:Οι έλεγχοι στα χερσαία σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία και την ΠΓΔΜ έχουν ενισχυθεί, και πλέον δεν πραγματοποιούνται δευτερογενείς μετακινήσεις.

Επιπλέον, η Ελλάδα έχει ζητήσει την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής στην περιοχή, κάτι που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Αυτό σημαίνει ότι ήδη τώρα και σίγουρα πολύ πριν από τις 15 Μαρτίου κανείς μετανάστης δεν θα μπορεί, να φεύγει παράτυπα. Η σύσταση είναι επομένως θετική για την Ελλάδα» συμπλήρωσε.

Νωρίτερα, στην εισήγησή του ο κ.Αβραμόπουλος, είχε υπογραμμίσει πως πρέπει τα κράτη-μέλη της ΕΕ να εντείνουν της προσπάθειες τους στο τομέα της μετεγκατάστασης.

«Δεν βρισκόμαστε στο σημείο που ήμασταν ένα χρόνο πριν. Η προσφυγική κρίση δεν έχει ακόμα τελειώσει. Γι’ αυτό πρέπει να διασφαλίσουμε την εφαρμογή όλων των πολιτικών μας. Σήμερα, για μια ακόμα φορά, αποδεικνύεται πόσο στενά συνδεδεμένες είναι οι πολιτικές μας, καθώς και η ανάγκη να εντείνουμε τις προσπάθειές μας ώστε να έχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Η επιτυχία της μεταναστευτικής μας πολιτικής εξαρτάται από όλες τις δράσεις μας συνολικά και όχι από κάθε μια ξεχωριστά.

Στον τομέα της μετεγκατάστασης και της επανεγκατάστασης σημειώθηκε τον Νοέμβριο ρεκόρ. Μετεγκαταστάθηκαν περισσότερα από 1400 άτομα μέσα σε έναν μήνα – ο υψηλότερος αριθμός μέχρι σήμερα. Συνολικά έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 8000 μετεγκαταστάσεις. Ο αριθμός των μετεγκαταστάσεων από την Ελλάδα διατηρείται σταθερά στα 1000 άτομα μηνιαίως, ενώ στην περίπτωση της Ιταλίας οι μετεγκαταστάσεις κατά τον τελευταίο μήνα έχουν διπλασιαστεί.

Η πρόοδος αυτή πρέπει να συνεχισθεί. Για τον λόγο αυτό απευθύνουμε έκκληση προς τα Κράτη Μέλη να διασφαλίσουν το λιγότερο 2000 μετεγκαταστάσεις κάθε μήνα από την Ελλάδα, και 1000 από την Ιταλία. Ο ρυθμός αυτός θα πρέπει να αυξηθεί μετά τον Απρίλιο του 2017, σε 3000 και 1500 άτομα, αντιστοίχως. Είναι η στιγμή να εντείνουμε ακόμα περισσότερο τις προσπάθειές μας.

Ένα από τα πιο επείγοντα ζητήματα είναι η επιτάχυνση και η αύξηση των μετεγκαταστάσεων των ασυνόδευτων ανήλικων παιδιών από την Ελλάδα και την Ιταλία, και η εξασφάλιση επαρκών συνθηκών υποδοχής και επιτροπείας τους. Και στον τομέα των επανεγκαταστάσεων έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος, καθώς περισσότερες από 2000 νέες επανεγκαταστάσεις πραγματοποιήθηκαν επιπλέον, σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο. Ο συνολικός αριθμός τους ανέρχεται, μέχρι στιγμής, σε 13887» σημείωσε ο κ.Αβραμόπουλος.

news247.gr

Το ενδεχόμενο κατάρρευσης της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας για τη διαχείριση των προσφυγικών – μεταναστευτικών ροών, αλλά και η συνακόλουθη πιθανότητα να καταστούν εκ νέου ανεξέλεγκτες οι ροές από τα τουρκικά παράλια προς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, εξελίσσεται σε μεγάλο «πονοκέφαλο» για την κυβέρνηση, που αναζητεί τρόπους ώστε η χώρα μας να βρεθεί καλύτερα προετοιμασμένη έναντι μιας τέτοιας εξέλιξης.

Η συνάντηση που είχε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, παραμονές Δεκαπενταύγουστου, με τον αρμόδιο για τη Μεταναστευτική Πολιτική υπουργό Γιάννη Μουζάλα, καταδεικνύει την ανησυχία του Μαξίμου, που, πέρα από την προσπάθεια να διαμορφωθεί έδαφος κατάλληλο για αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση μιας νέας προσφυγικής κρίσης, αναζητεί λύσεις για την καλύτερη φιλοξενία των περίπου 60.000 προσφύγων και μεταναστών που διαμένουν στα κέντρα φιλοξενίας. Εχει καταστεί κοινός τόπος ότι οι άνθρωποι αυτοί ήρθαν για να μείνουν και θα πρέπει, πριν από την έλευση του χειμώνα, να βρεθούν καταλληλότεροι χώροι από τις υπαίθριες εγκαταστάσεις με σκηνές, που φιλοξενούν μεγάλους αριθμούς.

Μία από τις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης, όσον αφορά την καλύτερη θωράκιση της χώρας για την αντιμετώπιση των προσφυγικών – μεταναστευτικών ροών, είναι η αναθεώρηση της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ και της πρόβλεψης για επαναπροώθηση στις χώρες πρώτης εισόδου ατόμων που συλλαμβάνονται οπουδήποτε στην Ε.Ε. να έχουν εισέλθει παρανόμως. Μπορεί να διαψεύσθηκε αρμοδίως η φήμη ότι η αναζήτηση χώρων φιλοξενίας για πρόσφυγες και μετανάστες στην Κρήτη είχε ως αφετηρία την πρόθεση της Γερμανίας να «επιστρέψει» στην Ελλάδα 3.000 πρόσφυγες, ωστόσο η ανησυχία ότι οι προβλέψεις του Δουβλίνου ΙΙ μπορεί να ενεργοποιηθούν ανά πάσα στιγμή υπάρχει στην ελληνική κυβέρνηση. Προς την κατεύθυνση αναθεώρησης της συνθήκης η Αθήνα αναζητεί συμμαχίες και ο κ. Τσίπρας αναμένεται να αναλάβει πρωτοβουλίες το αμέσως προσεχές διάστημα. Αλλωστε, ένα κοινό μέτωπο για το προσφυγικό είναι στην ατζέντα της συνάντησης των ηγετών των ευρωπαϊκών μεσογειακών χωρών που θα συγκληθεί με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού.

Η Αθήνα χαιρέτισε ως πρώτο βήμα στην κατεύθυνση αναθεώρησης του Δουβλίνου ΙΙ τη ρητή θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη δημιουργία ενός ισορροπημένου και υποχρεωτικού μηχανισμού μετεγκατάστασης προσφύγων σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Ωστόσο, η πρόταση αναθεώρησης κάθε άλλο παρά κοινό τόπο αποτελεί στην Ε.Ε. Ο πρωθυπουργός της προεδρεύουσας για το τρέχον εξάμηνο Σλοβακίας, Ρόμπερτ Φίτσο, έχει δημοσίως εκφράσει την αντίθεσή του. Στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της Μπρατισλάβα, στις 16 Σεπτεμβρίου, το θέμα αναμένεται να συζητηθεί υπό τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται, αλλά διπλωματικές πηγές εκφράζουν σοβαρότατες επιφυλάξεις για τις δυνατότητες να υπάρξει πρόοδος κατά τη διάρκεια της σλοβακικής προεδρίας.

Ο κ. Μουζάλας δήλωσε χθες (ρ/σ Στο Κόκκινο) ότι η συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ θα πρέπει να αναθεωρηθεί, επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Οσον αφορά τους πρόσφυγες που φιλοξενούνται στη χώρα μας, δήλωσε ότι στόχος είναι «η δημιουργία αυτόνομων χώρων φιλοξενίας –με σχολεία, κουζίνες και βελτιωμένες συνθήκες διαβίωσης– χωρητικότητας 500 ανθρώπων». Πρόσθεσε ότι μέσω του προγράμματος στέγασης προσφύγων της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ ήδη έχει εξασφαλισθεί στέγη για περισσότερους από 7.000 πρόσφυγες.

Καθημερινή