Αποκαλυπτικός για τις σχέσεις του με ιστορικές πολιτκές προσωπικότητες, αλλά και σταθερός στις απόψεις του, ιδιαίτερα όσον αφορά στα εθνικά θέματα εμφανίστηκε ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τον διευθυντή της Καθημερινής, Αλέξη Παπαχελά, στο συνέδριο με θέμα «ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: 50 Χρόνια Μετά».

«Η λέξη "συναίνεση" ανάμεσα στα κόμματα για τα εθνικά ζητήματα μυρίζει διάθεση, μια πρόθεση συνθηκολόγησης και όχι συναίνεσης», ξεκαθάρισε ο κ.Σαμαράς, ερωτηθείς για τα ελληνοτουρκικά, προσθέτοντας πως «θεωρώ ότι απαιτεί πάρα πολύ καιρό για να υπάρξει πραγματική συναίνεση. Γιατί ζητάς τη συναίνεση των άλλων κομμάτων; Κυβέρνηση δεν είσαι; Σημαίνει ότι δεν μπορείς ο ίδιος να τα βγάλεις πέρα. Άρα δεν συμφωνείς με ό,τι έχεις πει μέχρι τώρα, πρέπει να πας παραπάνω. Αυτό το παραπάνω είναι βήματα υποχώρησης».

Κάποιοι, σημείωσε ο πρώην πρωθυπουργός, «είπαν ότι και στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου επί Καραμανλή ήταν λάθος το βέτο. Φοβάμαι ότι δεν έχει γίνει αντιληπτό. Η περιοχές της Αλβανίας, του Κοσόβου και του Τετόβου είναι πλέον αλβανικές, εγώ το είχα πει. Σήμερα πρόεδρος της Βουλής στα Σκόπια είναι ο μέχρι πρόσφατα ο εκπρόσωπός τους που έγινε και υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Υπάρχει μια τάση αυτές οι ισχυρές εθνότητες να ενωθούν και αν το Τέτοβο πάει στην υπόλοιπη Αλβανία, το υπόλοιπο των Σκοπίων μαγνητίζεται από τη Βουλγαρία. Δεν έχει λήξει η υπόθεση και δεν έχει γίνει αντιληπτό μέχρι σήμερα».

Ο κ. Σαμαράς περιέγραψε τις πιέσεις που δέχθηκε κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας του, αλλά και τις επαφές του με την τότε καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. η οποία του πρότεινε ευθέως την έξοδο από την Ευρωζώνη.

Στη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συζήτηση, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε και σε ιστορικές πολιτικές προσωπικότητες. Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, εξηγώντας μάλιστα τους λόγους της τελικής διαφωνίας του με τον τελευταίο που οδήγησαν και στην τότε αποχώρησή του από την κυβέρνηση.

Ως «του ολίγου και του ακριβούς» περιέγρψε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ενώ για τον Ανδρέα Παπανδρέου, είπε πως ήταν ένας πανέξυπνος άνθρωπος που είχε την ευκολία της προσαρμογής σε αυτό που πολιτικά του ήταν χρήσιμο.

Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, σημειώνοντας: «Όταν έφυγε ο Αβέρωφ, πάρα πολλοί βουλευτές πιστέψαμε ότι ο μόνος τρόπος να μπορέσει κάποιος να αντιμετωπίσει πολιτικά τον Παπανδρέου είναι να είναι εξίσου σκληρός και μην νοιαστεί για το πολιτικό κόστος. Μεταξύ Στεφανόπουλου και Μητσοτάκη για το ποιος θα διαδεχθεί τον Αβέρωφ, στηρίξαμε τον Μητσοτάκη. Με τίμησε και έγινα υπουργός Οικονομικών και μετά Εξωτερικών. Δεν είχα κανένα πρόβλημα μαζί του και καμία διαφωνία. Η μόνη διαφωνία έγινε γι’ αυτό που σας είπα πριν. Ενώ το πέρασε και το υπουργικό συμβούλιο το θέμα των Σκοπίων, ο Μητσοτάκης ξαφνικά ήταν τελείως εναντίον. Δεν μπορούσα να το δεχθώ».