Στo ‘Τhe Dark Side of Chocolate’, επί της Σόλωνος, θα δοκιμάσεις την πιο ‘ροκ’ σοκολάτα της ζωής σου, δια χειρός ενός πρώην μηχανόβιου με θητεία δίπλα στους μεγαλύτερους  masters του είδους σε Φλωρεντία και Παρίσι.
Δεν δικαιούσαι να λες ότι έχεις φάει πραγματικά σοκολάτα πριν δοκιμάσεις κάποιες από τις δημιουργίες του Αριστοτέλη Παναγιώταρου ο οποίος, πριν από τρία χρόνια, αποφάσισε να αφήσει πίσω του στο Παρίσι, να πάρει την ‘πιστή’ Honda Bros του και να επιστρέψει στην Ελλάδα για να δημιουργήσει το δικό του λιλιπούτειο εργαστήριο σοκολάτας-καφέ στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας του 1930 επί της Σόλωνος.

Ναι, είμαι τόσο κατηγορηματικός επί του θέματος. Τόσο εγώ όσο και η μεγάλη πλειοψηφία των γευσιγνωστών και κριτικών που τον έχουν αποθεώσει όλο αυτό το διάστημα. Ενώ μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ο Αριστοτέλης είναι ο ένας εκ των δυο Ελλήνων που οι υπεύθυνοι της Valrhona έχουν χαρακτηρίσει αποκλειστικό συνέταιρο και στον οποιό έχουν ‘εμπιστευτεί’ ένα συγκεκριμένο είδος σοκολάτας από μια μικρή φυτεία στο Περού (δοκιμάστε την σε ένα εξαίσιο σοκολατάκι μαζί με ανθό αλατιού).

Όλα ξεκίνησαν το 2006 όταν ο -γεμάτος καλλιτεχνικές ανησυχίες- Αριστοτέλης ταξίδεψε (εννοείται με μηχανή), ένεκα μιας γυναίκας, στο Άμστερνταμ. Εκεί που, παρότι οι σπουδές του είχαν σχέση με τον κινηματογράφο, βρέθηκε στην κουζίνα ενός ολλανδέζικου εστιατορίου.

‘Μου άρεσε ο χαμός που γινόταν στην κουζίνα. Δούλεψα εκεί για ένα χρόνο και μετά αποφάσισα να κατέβω στη Φλωρεντία για να κάνω τις σχετικές σπουδές σεφ. Ήμουν τυχερός γιατί ένα από τα μαθήματα στη σχολή ήταν η σοκολάτα. Ένα υλικό που ερωτεύτηκα και το οποίο μου επιτρέπει να εκφραστώ δημιουργικά’

Παράλληλα με τις σπουδές του σεφ ο Αριστοτέλης βρέθηκε να δουλεύει στο εργαστήριο του Αndrea Βianchini, του μεγαλύτερου chocolatier της Φλωρεντίας. Εκεί που άρχισε να πειραματίζεται με τις δικές του δημιουργίες. Εκεί που αποφάσισε ότι θέλει να ασχοληθεί με τη ζαχαροπλαστική.

Επομένο βήμα το Παρίσι, ο απόλυτος προορισμός για όποιον ασχολείται με το άθλημα, με τον Αριστοτέλη να συνειδητοποεί (όσο φοιτά στη σχολή ζαχαροπλαστικής) ότι η σοκολάτα είναι το υλικό που του ταιριάζει, να ξοδεύει όλα τα χρηματά του δοκιμάζοντας όλες τις chocolaterie της πόλης και να βρίσκει, μετά από πολύ προσπάθεια και τύχη (σ.σ. τα παιδιά μιας φίλης του πήγαιναν στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά του) δουλειά στο στούντιο του Patrick Roger, ενός διεθνούς εμβέλειας καλλιτέχνες της σοκολάτας. Μέχρι που η νοσταλγία για την Ελλάδα τον φέρνει πίσω.

‘Αυτό που μου αρέσει στη σοκολάτα είναι ότι ενώνει μικρούς και μεγάλους. Θα δεις έναν παππού να έρχεται, να τρώει ένα σοκολατάκι και να αναστενάζει γιατί του θυμίζει τα παιδικά του χρόνια και δίπλα ένα πιτσιρίκι, πασαλειμμένο με σοκολάτα, να σου χαμογελά διάπλατα’
 

Η αλήθεια είναι δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζεις τίποτα από τα παραπάνω για να αποφασίσεις να μπεις για πρώτη φορά εντός του The Dark Side of the Chocolate και να δοκιμάσεις μια από τις δεκάδες γεύσεις εξαίσιας ζεστής σοκολάτας (με ροκ ονόματα όπως Purple Haze, Spanish Caravan, Venus in Furs) ή –εξίσου συγκλονιστικού- καφέ (σπάνιες ποικιλλίες από  Βραζιλία,  Αιθιοπία, Γουατεμάλα και Κοστα Ρίκα).

Συνοδεία πάντα κάποιων από τις σοκολατένιες δημιουργίες του Αριστοτέλη, ο οποίος κλειδώνεται επί δυο μέρες την εβδομάδα στο εργαστήρι του (το οποίο βλέπετε, μέσα από ένα μικρό παράθυρο, στο πίσω μέρος του μαγαζιού) και παράγει γύρω στα 10-12 διαφορετικά σοκολατάκια τα οποία περιλαμβάνουν από διάφορα ελληνικά βότανα (βασιλικό, δεντρολίβανο, δυόσμο) μέχρι κέδρο, με μπαχάρι και ξύσμα από λάιμ, ροζ πιπέρι ή τσίλι.

Είναι όμως απαραίτητο να καταλάβετε το ‘ποιόν’ του ιδιοκτήτη για να κατανοήσετε πράγματα όπως το γιατί π.χ. η συγκεκριμένη chocolatier έχει έντονη vintage Παριζιάνικη αύρα (σ.σ. εξαιρετικά τα γεωμετρικά κοκκινόμαυρα πλακάκια και η λοιπή διακόσμηση), η μουσική που παίζει είναι ροκ και ότι δοκιμάσετε εδώ (ή πάρετε στο σπίτι ή για δώρο) είναι εντελώς μοναδικό (βλέπε χειροποίητο και φτιαγμένο από κορυφαία υλικά).

Στο τέλος της ημέρας το ‘Τhe Dark Side of Chocolate’ είναι ένα -άκρως ατμοσφαιρικό και παρείστικο- μέρος που θα θέλεις να πας αν αγαπάς τη σοκολάτα. Τόσο κατά τη διάρκεια της μέρας όσο και το μεσημέρι ή το απόγευμα όταν μπορείς να συνοδεύσεις τα σοκολατάκια σου με δυο εξαιρετικά γλυκά κρασιά (Ruby Porto, Mas Amiel) που έχουν, όπως δηλώνει ο Αριστοτέλης, φτιαχτεί για να συνοδεύουν σοκολάτα. Μια συνήθεια που είναι λίγο εκτός ελληνικής λογικής αλλά στην οποία, αν ενδώσεις, δεν θα το μετανοιώσεις.

Info-Τhe Dark Side of Chocolate, Σόλωνος 49, τηλ. 210-3392348

Φωτογραφίες: Μανώλης Τσάφος
Πηγή: oneman.gr (Πάνος Κοκκίνης)

Μια εβδομάδα πριν την ημέρα των ερωτευμένων και πέντε αγγελάκια της Victoria's Secret μοιράζονται σε ένα βίντεο τις μεγαλύτερες τρέλες που έχουν κάνει για την αγάπη.  

Πως ένας άνδρας πρέπει να φέρεται σε μια γυναίκα; Ή μάλλον ποια είναι η μεγαλύτερη τρέλα που θα μπορούσε κάποιος να κάνει στο όνομα της αγάπης; Αν δυσκολεύεστε να απαντήσετε ή στο μυαλό σας έρχονται μόνο τα τετριμμένα τα αγγελάκια της Victoria's Secret είναι εδώ για να σας βοηθήσουν.

Σήμερα, λίγο πριν του Αγίου Βαλεντίνου, η Victoria's Secret κυκλοφόρησε ενα βίντεο όπου τα μοντέλα και αγγελάκια της Lily Aldridge, Adriana Lima, Karlie Kloss, Behati Prinsloo και Martha Hunt άνοιξαν την καρδιά τους και άρχισαν να μιλούν για αγάπη. Όχι, όμως, μια οποιαδήποτε αγάπη, αλλά για μια τρελή αγάπη που σε κάνει να νοιώθεις χαζός, ανήμπορος. Στο όνομα αυτής της αγάπης η Martha Hunt έκανε ένα ταξίδι στο Μεξικό με κάποιον που μόλις είχε γνωρίσει και ερωτευτεί αντί για διακοπές στους γονείς της, ενώ η Adriana Lima ταξίδεψε μέχρι το Παρίσι για να συναντήσει για λιγότερο από ένα εικοσιτετράωρο τον αγαπημένο της. Θέλετε και άλλο;

Δείτε το βίντεο και ανακαλύψτε ακόμη περισσότερα για την αγάπη από τα αγαπημένα μας αγγελάκια.

Πηγή: queen.gr

Ο Γιώργης Χριστοδούλου και ο Παύλος Σταμάτης (σκηνοθεσία) παρουσιάζουν το πρώτο βίντεο από το άλμπουμ "Barcelonauta" που κυκλοφορεί σε Ισπανία και Ελλάδα.

Πρόκειται για το τραγούδι Media hora (των Vicente Mari Bas Vicente και
Manuel Salina) ένα boogie-woogie του 1946 που χορευόταν στις μεγάλες σάλες χορού της Βαρκελώνης τη δεκαετία του '40.

«Μισή ώρα, ξέρεις πόσα θα μπορούσαμε να κάναμε σε μισή ώρα;» λέει ο πρωταγωνιστής του τραγουδιού που περιμένει στον τόπο του ραντεβού. Η ζεστή φωνή του Γιώργη, ένα μπαρ, άδεια μπουκάλια, και μια ματιά μέσα από ένα 40's καλειδοσκόπιο, ξεσηκώνουν και προσκαλούν για χορό.

Στο βίντεο εμφανίζεται χορεύοντας η Μαριάντζελα Σαλίχου από την ομάδα Athens Lindy Hop.

Τα γυρίσματα έγιναν από τον Παύλο Σταμάτη στην Αθήνα, ενώ τη σκηνογραφία και τις κατασκευές ανέλαβε ο Γιάννης Βαγγελάκης.

Ο Γιώργης ηχογράφησε αυτό το τραγούδι στο studio Nómada 57 της Βαρκελώνης και το mastering έγινε στα στούντιο La source του Παρισιού από τον Mathieu Bameulle.

Συμμετέχουν μερικοί από τους καλύτερους τζαζίστες μουσικούς της Βαρκελώνης υπό τη διεύθυνση του κλαρινετίστα Juli Aymi.

Παίζουν οι Juli Aymí, κλαρινέτο και άλτο σαξόφωνο, Alberto Perez τρομπέτα, Bernat Font πιάνο, Martí Elías τύμπανα, Queralt Camps κοντραμπάσο.

Η πρώτη τηλεοπτική μετάδοση του «Media Hora» έγινε στις 8 Ιανουαρίου 2014 από το ισπανικό κανάλι 8tv στη συνέντευξη του Γιώργη για την εκπομπή με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στην Καταλονία, του δημοσιογράφου Josep Cuní.

Από τον Ιανουάριο του 2014 το άλμπουμ Barcelonauta διατίθεται και στην Ελλάδα από την Ankh στα δισκοπωλεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και στα i-tunes μέσω διαδικτύου.

Στεκόμαστε στις κορφές του κόσμου.
Από χαράδρες, απότομες πλαγιές, καταρράκτες, βουνοκορφές απολαμβάνουμε τη θέα από ψηλά, την ομορφιά που ο Δημιουργός
έχει πλάσει με μπόλικη φαντασία και ταλέντο.
Απολαύστε μαζί μας!

Preikestolen, Νορβηγία



AlpspiX, Γερμανία
Πλατφόρμα στην άκρη της βουνοκορφής Alpspitze, που αιωρείται 13 μέτρα πάνω από τη γη. Στη πραγματικότητα σχηματίζει ένα Χ πάνω στον αέρα. Η θέα από εκεί είναι περιττό να σας πούμε ότι κόβει την ανάσα, ιδιαίτερα όταν οι γύρω βουνοκορφές είναι χιονισμένες.


Βράχοι Moher, Ιρλανδία
Οι παράκτιοι βράχοι του Μοχέρ (Cliffs of Moher) είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τοπία της Ιρλανδίας, αλλά και ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της χώρας. Οι τεράστιοι βράχοι που βρίσκονται στο County Clare και έχουν θέα προς τον Ατλαντικό Ωκεανό ορθώνονται σε ύψος που φτάνει τα 214 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.



Σινικό Τείχος, Κίνα
Το μοναδικό ανθρώπινο δημιούργημα που είναι ορατό από το διάστημα προσφέρει εντυπωσιακή θεα που πράγματι κόβει την ανάσα. Το τείχος εκτείνεται σε μήκος 8.851,8 χλμ, σύμφωνα με πρόσφατη μέτρηση, αποτελώντας το μεγαλύτερο σε διαστάσεις ανθρώπινο οικοδόμημα. Τα καλύτερα σημεία του για να απολαύσετε τη θέα είναι τα τμήματα Μπανταλίν και Μουτιανίου, λόγω της απαράμιλλης θέας τους. Τελευταία, ωστόσο, ολοένα και περισσότεροι Κινέζοι, ως επί το πλείστον τουρίστες, επιλέγουν να περάσουν αρκετές ώρες στην περιοχή του «Άγριου Τείχους».


Πύργος του Άιφελ, Παρίσι
Ναι, είναι τετριμμένο, αλλά όσο εναλλακτικός και να αισθάνεται κανείς, η νυχτερινή όψη του Παρισιού από τον Πύργο του Άιφελ είναι μια ξεχωριστή εμπειρία. Ιδανική ώρα η στιγμή που σουρουπώνει, όταν τα φώτα ανάβουν το ένα μετά το άλλο, μέχρι να πάρει όλη η πόλη φωτιά.


Fiesole, Φλωρεντία
Για να αντιληφθεί κανείς την ομορφιά αυτής της πόλης, θα πρέπει να φύγει λίγο μακριά της. Να ανέβει στο λόφο Fiesole την ώρα του δειλινού, για να δει τη Φλωρεντία να παραδίνεται στη νύχτα νωχελικά. Αυτήν τη θέα δεν τη χορταίνουν ούτε οι ντόπιοι.


Πηγή: athensparty.gr

Ποιο όνομα ευρωπαϊκής πρωτεύουσας σημαίνει «η πόλη της χαράς»; Ποια πόλη της Γηραιάς Ηπείρου συνδέεται με… αρκούδες; Τι δουλειά έχει ο Οδυσσέας στη Λισαβόνα και γιατί μία από τις σπουδαιότερες πρωτεύουσες της Γηραιάς Ηπείρου οφείλει το όνομά της σε μια αδελφοκτονία;

Η ετυμολογία και η ονοματολογία των ευρωπαϊκών πρωτευουσών κρύβουν μικρά μυστικά, από απλώς ενδιαφέροντα έως αναπάντεχα και πιπεράτα, κι εμείς τα συγκεντρώνουμε, για να ξέρετε τα πάντα γύρω από τα… αστικά «βαφτίσια» από την Ισλανδία μέχρι την Κύπρο.

Άμστερνταμ

Σημαίνει φράγμα του ποταμού Άμστελ – για πρώτη φορά αναφέρθηκε τον 13ο αιώνα, όταν επρόκειτο ακόμη για ένα μικρό ψαροχώρι κοντά στο φράγμα του ποταμού, οι κάτοικοι του οποίου έχτισαν μια γέφυρα, και ο Κόμης της περιοχής τους παρείχε ένα πιστοποιητικό, ότι «οι κάτοικοι κοντά στο φράγμα του Άμστελ (Amestelledamme) εξαιρούνται από την πληρωμή προμήθειας για να περάσουν τη γέφυρα». Η λέξη Amstel με τη σειρά της προέρχεται από την ολλανδική φράση «Aeme stelle», δηλαδή «περιοχή όπου αφθονεί το νερό».

Βαρσοβία

Η πολωνική πρωτεύουσα ονομάζεται από τους ντόπιους Warszawa, και στην κυριολεξία σημαίνει «αυτή που ανήκει στον Warsz». Σύμφωνα με τον θρύλο, ένας ψαράς με το όνομα Wars ερωτεύτηκε μια γοργόνα που ζούσε στον ποταμό Βιστούλα και ονομαζόταν Sawa, και από τον γάμο τους προέκυψε το όνομα της πόλης. Η πιο «πεζή» εκδοχή θέλει τον Warsz να είναι ένας ευγενής του 13ου αιώνα ο οποίος είχε στην ιδιοκτησία του ολόκληρη την περιοχή όπου σήμερα εκτείνεται η συνοικία Mariensztat.

Βελιγράδι

Το όνομα Beograd της σερβικής πρωτεύουσας προέρχεται από τις σλαβικές λέξεις beo και grad, που σημαίνουν αντίστοιχα «λευκή πόλη». Το Βελιγράδι ονομάστηκε «Λευκή Πόλη» εξαιτίας του άσπρου τείχους του φρουρίου μέσα στο οποίο φώλιαζε ο οικισμός.

Βερολίνο

Δύο διαφορετικές εκδοχές υπάρχουν για την ετυμολογία της ονομασίας Berlin, που ωστόσο μοιράζονται την ίδια… αγριότητα. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση των Γερμανών, το όνομα προκύπτει από την γερμανική λέξη Bär, που σημαίνει αρκούδα – εξ ου και η άρκτος έχει γίνει σύμβολο της σημαίας της πόλης. Ωστόσο, η πιο πιθανή εξήγηση είναι αυτή που θέλει την ρίζα «berl» να έχει σλαβική προέλευση. Συγκεκριμένα, σημαίνει «βάλτος» και οι πρώτοι σλάβοι έποικοι της περιοχής έδωσαν στην πόλη αυτό το όνομα επειδή χτίστηκε στο επίπεδο του «βαλτώδους» ποταμού Spree.

Βουδαπέστη

Είναι ευρέως γνωστό ότι η ουγγρική πρωτεύουσα οφείλει το όνομά της στο «πάντρεμα» των δύο της πλευρών, της Βούδας και της Πέστης. Πού οφείλει όμως το όνομά της η καθεμία από αυτές; Οι γλωσσολόγοι και ιστορικοί καταλήγουν ότι η Βούδα ονομάστηκε έτσι εξαιτίας του Bleda ή Buda, αδελφού του γνωστού Ούννου, Αττίλα, ο οποίος ίδρυσε τον οικισμό. Μια άλλη εκδοχή κάνει λόγο για ετυμολογική σύνδεση με την λέξη «voda», ήτοι «νερό». Από την άλλη, η Πέστη ίσως οφείλει το όνομά της στον χαρακτηρισμό «Πέσσιον» που της απέδωσε ο Πτολεμαίος και στην ουσία σημαίνει φρούριο ή και σπηλιά.

Βουκουρέστι

Το όνομα της ρουμανικής πρωτεύουσας (Bucuresti), παρ’ ότι συνδέεται με το αρσενικό όνομα Bucur – που διάφοροι μύθοι τον θέλουν να είναι είτε πρίγκιπας, είτε ληστής, είτε βοσκός/ψαράς/κυνηγός, οι ντόπιοι προτιμούν την πιο «ευχάριστη» ετυμολογική εκδοχή: Αυτή που υποστηρίζει πως Βουκουρέστι σημαίνει «η πόλη της χαράς» – από την λέξη bucur που στα ρουμανικά σημαίνει χαρά, ευτυχία.

Βρυξέλλες

Η πρώτη αναφορά στο όνομα του μικρού τότε οικισμού που θεμελίωσε την πόλη με την κατασκευή ναού σε ένα νησάκι του ποταμού Senne, έγινε από έναν επίσκοπο της περιοχής το 695μ.Χ. Τότε ήταν που ανέφερε έναν οικισμό με το όνομα Brosella, που ετυμολογικά σημαίνει «το σπίτι πάνω στον βάλτο». Πεζό… αλλά ακριβές.

Δουβλίνο

Η ιρλανδική πρωτεύουσα πήρε το όνομά της από τις λέξεις «dubh» και «linn» που σημαίνουν «μαύρη λίμνη». Στην ιρλανδική διάλεκτο μάλιστα το «dubh» διαβάζεται «δουφ», δηλαδή το αρχικό όνομα της πόλης ήταν Δουφλίνο. Παρ’ όλα αυτά, στην συνέχεια επικράτησε αντί για “dubh” να γράφεται “dub” με μια τελεία πάνω από το “b”. Στην συνέχεια η τελεία παραλείφθηκε και το όνομα πήρε την τελική του (γραπτή και ακουστική) μορφή «Dublin».

Ζάγκρεμπ

Ο θρύλος της «βάφτισης» της κροατικής πρωτεύουσας συνοδεύεται από την ιστορία ενός κροάτη αντιβασιλέα, ο οποίος οδηγούσε το στράτευμά του σε μια έρημη, άνυδρη περιοχή, με αποτέλεσμα να έχουν διψάσει όλοι σε επικίνδυνο βαθμό. Κάποια στιγμή, ο αντιβασιλέας έμπηξε το σπαθί του στη γη σε μια κίνηση απόγνωσης, και τότε ανάβλυσε νερό. Διέταξε τους στρατιώτες του να σκάψουν στην περιοχή και εκείνοι βρήκαν ολόκληρη υπόγεια «δεξαμενή» νερού, στο σημείο όπου τελικά θεμελιώθηκε η πόλη Ζάγκρεμπ (“zagrabiti” στα κροατικά σημαίνει «ξεθάβω λαβράκι»).

Κίεβο

Το «Κίεβο» προέρχεται από την αγγλική ονομασία «Kiev», ωστόσο οι αρχές της Ουκρανίας υποστηρίζουν την γραφή «Kyiv», η οποία αντιστοιχεί στην πραγματική ονομασία της πόλης. Αυτή προέρχεται από τον Kyi και τα τρία του αδέρφια, που ίδρυσαν τον Μεσαίωνα την πόλη, της οποίας το όνομα σημαίνει «αυτή που ανήκει στον Kyi».

Κοπεγχάγη

Το όνομα της δανικής πρωτεύουσας προέρχεται από το αρχικό όνομα Køpmannæhafn, που σημαίνει «το λιμάνι των εμπόρων».

Λευκωσία

Στα αρχαία χρόνια, η πόλη ονομαζόταν Λήδρα. Αργότερα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του δήμου, μετονομάστηκε σε Καλλινίκιση και στην συνέχεια σε Λευκοθέα, Λευκουσία και Λευκωσία. Οι Φράγκοι κατακτητές, για ανεξήγητους λόγους, μετά το πέρασμά τους από την περιοχή έγραψαν για την «Civitas Nicosie», δίνοντας στην πόλη το διεθνές της όνομα «Nicosia». Ωστόσο, το Λευκωσία συνδέεται με το προσωνύμιο της αρχαιότητας «η πόλη των Λευκών Θεών» ή με την φράση «Λευκή Περιουσία».

Λισαβόνα

Η επικρατέστερη άποψη για την ετυμολογία της πορτογαλικής πρωτεύουσας αναφέρεται σε μια φοινικική φράση που σημαίνει «ασφαλές λιμάνι». Υπάρχει όμως και μια πιο… ελληνικού ενδιαφέροντος εκδοχή, αυτή που θέλει τον Οδυσσέα να περνά από την περιοχή και να ιδρύει την πόλη που ονόμασε «Ολισσιπόνα», (πόλη του Ulysses, δηλαδή του Οδυσσέα).

Λονδίνο

Υπάρχουν δεκάδες θεωρίες για την «βάφτιση» της αγγλικής πρωτεύουσας, αλλά καμία δεν έχει εδραιωθεί με βεβαιότητα ως η σωστή. Από τις επικρατέστερες πάντως είναι αυτή που κάνει λόγο για τον Βασιλιά Lud που εξουσίασε την πόλη στα προ-ρωμαϊκής εποχής χρόνια.

Λουξεμβούργο

Η ονομασία της πόλης (και κατ’ επέκταση της χώρας) του Λουξεμβούργου προέρχεται από την κέλτικη φράση «lucilem burg», που σημαίνει «μικρό κάστρο».

Μαδρίτη

Κάποτε οι ρωμαίοι θεμελίωσαν έναν οικισμό στις όχθες του ποταμού Manzanares, τον οποίο ονόμασαν Matrice. Σταδιακά, και με το πέρασμα διαφόρων κατακτητών, κυρίως Αράβων από εκεί, το όνομα εξελίχθηκε σε Mayrit και Majerit, ως αναφορά στον ποταμό που «έδινε ζωή» (από το αραβικό «al-Majrit» – πηγή νερού). Σταδιακά, το Majerit εξελίχθηκε στο σημερινό Madrid. Επιπλέον, κάποιοι υποστηρίζουν πως το όνομα συνδέεται και με την λέξη «madroño», που σημαίνει «φραουλιά» στα ισπανικά. Προφανώς, το συγκεκριμένο φυτό ευδοκιμούσε στην περιοχή, γι’ αυτό αποτέλεσε και μέρος του εμβλήματος της πόλης στα μεσαιωνικά χρόνια.

Μόσχα

Η Μόσχα πήρε το όνομά της από τον ποταμό Moskva που την διασχίζει, του οποίου το όνομα με τη σειρά του σημαίνει «σκοτεινός» και «θολός». Άλλες εκδοχές αναφέρουν πως το όνομα σημαίνει «το ποτάμι των αρκούδων» ή πως συνδέεται με την μογγολική λέξη «mushka», που σημαίνει «απόκρημνος» και αναφέρεται στο τοπίο της αρχικής πόλης.

Μπρατισλάβα

Ο Πρίγκιπας Bräslav έδωσε το όνομά του στην πρωτεύουσα της Σλοβακίας, το όνομα της οποίας στην κυριολεξία σημαίνει «η δόξα του Μπράσλαβ». Ο συγκεκριμένος ευγενής πολέμησε για να εξαπλωθεί προς το Βασίλειο της Ανατολικής Φραγκίας τον 9ο αιώνα μ.Χ. – και τα κατάφερε μέχρι το 900, χρονολογία κατά την οποία οι Ούγγροι τερμάτισαν τη βασιλεία του.

Όσλο

Η νορβηγική πρωτεύουσα ήταν αρχικά γνωστή ως Áslo (και αργότερα ως Óslo). Ως εκ τούτου, θεωρείται πως το όνομά της προέρχεται είτε από την λέξη ås (κορυφή) – και επομένως σημαίνει «το λιβάδι ανάμεσα στις κορυφογραμμές» – είτε από τους θεούς της νορβηγικής παράδοσης Aesir – και επομένως σημαίνει «πόλη των θεών».

Παρίσι

Στην εποχή του χαλκού, στις όχθες του ποταμού Σηκουάνα ζούσαν οι άνθρωποι μιας βελγικής φυλής που ονομαζόταν Parisii, η οποία μάλιστα πρωτοστάτησε στην επανάσταση απέναντι στον Ιούλιο Καίσαρα αργότερα, το 52π.Χ. Η πόλη που αναπτύχθηκε σταδιακά στην περιοχή πήρε το όνομά της από αυτή τη φυλή.

Πράγα

«Πράγα» στα σλαβικά σημαίνει «πέρασμα» και το όνομα της τσεχικής πρωτεύουσας κατά πάσα πιθανότητα αναφέρεται στο «πέρασμα» που αποτελεί για την ευρύτερη περιοχή που διασχίζει ο ποταμός Βλατάβας. Μία πιο «επική» εκδοχή αναφέρει πως το όνομα Praha προέρχεται από την τσέχικη λέξη práh (κατώφλι) και η πόλη ονομάστηκε έτσι όταν η σύζυγος του μυθικού ιδρυτή της δυναστείας των Premyslid, η οποία διέταξε «η πόλη να χτιστεί εκεί που ένας άνδρας μπορεί να λαξεύσει το κατώφλι του σπιτιού του», κάνοντας αναφορά σε κάποιο φυσικό «κατώφλι» από πέτρα, το οποίο όμως δεν έχει βρεθεί ποτέ.

Ρέυκιαβικ

Στα ισλανδικά σημαίνει «καπνισμένος κόλπος», και δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε το γιατί, αν λάβουμε υπόψη τα μπαρουτοκαπνισμένα ηφαίστεια που αναστατώνουν την βόρεια Ευρώπη ανά διαστήματα.

Ρώμη

Μάλλον ευρέως γνωστή, η ιστορία της ονομασίας της αιώνιας πόλης θέλει τον Ρέμο και τον Ρωμύλο να την ιδρύουν. Συγκεκριμένα, η παράδοση αναφέρει πως την ίδρυσε και την βάφτισε ο Ρωμύλος, αφού σκότωσε τον αδερφό του μετά από μια φιλονικία. Πιο σύγχρονες γλωσσολογικές προσπάθειες να εντοπίσουν την ετυμολογία της λέξης, κάνουν λόγο για την ελληνική λέξη «ρώμη» (γενναιότητα).

Σαράγιεβο

Η πρωτεύουσα της Βοσνίας οφείλει το όνομά της στις τουρκικές λέξεις «saray ovasi» που στην κυριολεξία σημαίνουν «το χωράφι γύρω από το σαράι».

Σόφια

Η βουλγαρική πρωτεύουσα πήρε το όνομά της από τον περίφημο αρχαίο ναό της Ιερής Σοφίας που είχε χτιστεί στην πόλη τον 6ο αιώνα – και ως εκ τούτου σχετίζεται με την ελληνική έννοια της σοφίας. Το όνομά της βέβαια το έδωσε στην πόλη αρκετά αργότερα, τον 14ο αιώνα – ως τότε η πόλη ονομαζόταν Sredets.

Στοκχόλμη

Η λέξη stock στα σουηδικά σημαίνει «κορμός» και η λέξη holm «νησάκι». Με άλλα λόγια, το «νησάκι των κορμών» αναφέρεται πιθανότατα στο νησάκι Helgeandsholmen στο κέντρο της σημερινής πόλης, όπου ίδρυσε την Στοκχόλμη ο Birger Jarl για να προστατεύσει την Σουηδία από ξένες επιδρομές.

Τίρανα

Η αλβανική πρωτεύουσα, σύμφωνα με τις επικρατέστερες θεωρίες, πήρε το όνομά της είτε από το οχύρωμα Tirkan στην πλαγιά του Dajti, είτε από την ελληνική λέξη «τύρος» που αναφέρεται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, το εμπόριο των οποίων αποτελούσε την κυριότερη πηγή εσόδων της περιοχής.

Πηγή: in2life.gr