Ο ταλαντούχος νέος σεφ, μπορεί να μην κέρδισε στον διαγωνισμό, κέρδισε τις καρδιές των κατοίκων του Νοτίου Αιγαίου, δημιουργώντας τη δική του εκδοχή του γνωστού πιάτου "Σπινιάλο", με τίτλο "Θησαυροί του Αιγαίου".
Ο ίδιος, προσγειωμένος και χαμηλών τόνων, μίλησε στην "Ροδιακή" για την εμπειρία του στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό στην Βαρκελώνη, αλλά και για τους στόχους του και την αγάπη του στην μαγειρική.

Σπύρο είσαι μόλις 20 χρονών και κατάφερες να συμμετάσχεις σε έναν τόσο σημαντικό διαγωνισμό, το European Young Chef. Πώς αισθάνεσαι για αυτή την επιτυχία;
Η συμμετοχή μου στον διαγωνισμό ήταν μια πολύ καλή εμπειρία. Και πρώτος να μη βγεις, έχεις δει πώς δουλεύουν άλλοι συνεργάτες σου που έχεις μιλήσει μαζί τους, έχεις μάθει διάφορα μυστικά, παίρνεις γνώσεις. Εγώ αισθάνομαι νικητής από αυτό τον διαγωνισμό.

Μίλησε μας γενικά για την εμπειρία σου στον Ευρωπαϊκό αυτό διαγωνισμό
Δεν υπήρχε ανταγωνισμός, όλοι ήμασταν σε φιλικό κλίμα, ήμασταν όλοι μια παρέα και μαγειρεύαμε. Ο διαγωνισμός στην ουσία διήρκησε δύο μέρες. Την πρώτη μαγειρεύαμε το πιάτο όπως είναι στην παραδοσιακή του μορφή και τη δεύτερη το καινοτόμο πιάτο.
Το παρουσιάζαμε μπροστά στους κριτές για να μας κρίνουν για το πόσο καινοτόμο ήταν το πιάτο αυτό, για την παρουσίαση και την εμφάνισή του και φυσικά για τη γεύση του.

Τι έμαθες από το διαγωνισμό;
Έμαθα λίγο περισσότερο να λειτουργώ κάτω από πίεση, γιατί είχαμε συγκεκριμένους χρόνους και συγκεκριμένους κανόνες. Άρα έπρεπε να είμαι σωστός στους χρόνους, έμαθα το πώς να συμπεριφέρομαι σε έναν διαγωνισμό, πώς να τον αντιμετωπίζω, και πώς να αντιμετωπίζω τους συναδέλφους που διαγωνίζονται. Σίγουρα έμαθα ότι δεν πρέπει να βλέπω κανέναν ανταγωνιστικά γιατί μετά είναι δύσκολη και η συνύπαρξη.

Ποια είναι τα συστατικά που χρησιμοποίησες για τη συνταγή σου "Θησαυροί του Αιγαίου";
Είναι πολλά και κυρίως όστρακα. Χρησιμοποίησα πάνω από 40 υλικά μαζί με τα λαχανικά και από αυτά τα 20 είναι όστρακα. Όστρακα που δεν ήξερα, έμαθα, δεν ήξερα και μου τα μάθανε και κάποια που είναι γνωστά.
Τα πιο γνωστά είναι η φούσκα, η πατελίδα, το νυχάκι, ο αχινός, γαρίποδα, σμινερι. Ακόμη, χοχλιό, πορφύρα, η καλόγρια (από Κάλυμνο), διάφορα στρείδια και διάφορα τοπικά λαχανικά όπως το ξυλάγγουρο, το γογγύλι κ.λπ. Πίκλες πιο πολύ.
Για το dressing χρησιμοποίησα φύκια της θάλασσας. Ο,τι βρώσιμο φύκι υπήρχε , τα έκανα μια σούπα με λίγα κόκκαλα από ψάρια, αποξηραμένο ψάρι και έγινε αυτή η σούπα που σερβίρεται κρύα.

Πώς εμπνεύστηκες για αυτή τη συνταγή;
Πρώτα ξεκινήσαμε να ψάχνουμε την ιστορία και μετά βγήκε το πιάτο. Ψάξαμε την ιστορία του Νοτίου Αιγαίου και στην πορεία βγάλαμε το πιάτο. Το πιο πολύ που έχουμε είναι η θάλασσα, η πιο κοντινή ιστορία σε θάλασσα ήταν οι σφουγγαράδες και έτσι ξεκινήσαμε από την Κάλυμνο. Έπειτα βρήκαμε το σπινιάλο που είναι τρόπος συντήρησης. Σε κάθε νησί έχει διαφορετική ονομασία και γίνεται λίγο διαφορετικά. Το σπινιάλο στο Καστελλόριζο είναι με πίννα, στην Κάλυμνο με φούσκα, στην Σύμη κάπως διαφορετικά κ.λπ. και εφόσον το χρησιμοποιούν σχεδόν σε όλα τα νησιά, το χρησιμοποίησα σαν τεχνική και όχι σαν είδος.
Η τεχνική σε όλα τα νησιά είναι ίδια στην ουσία. Θαλασσινό νερό, ελαιόλαδο και λίγο περισσότερο αλάτι για να το συντηρούν για τον χειμώνα. Έτσι το χρησιμοποίησα σαν τεχνική και πρόσθεσα λίγα περισσότερα όστρακα δημιουργώντας το πιάτο “οι Θησαυροί του Αιγαίου”.

Είχες κάποιον μέντορα σε όλη αυτή την προσπάθεια;
Είχα τον Σταμάτη τον Μισομικέ ο οποίος στην ουσία είναι δάσκαλος μου, από εκεί ξεκίνησα, και τον Γιώργο Τρουμούχη που είναι ο σεφ μας και ότι ξέρω οφείλω σε αυτόν. Είμαστε μαζί και στο ξενοδοχείο Elysium και δίπλα τους έχω μάθει πολλά.
Ο Σταμάτης μου έχει διδάξει σχεδόν ό,τι ξέρω. Τεχνικές που δύσκολα βλέπεις στις μέρες μας, το πως να συμπεριφέρομαι σε υλικά αλλά και πως να βάζω τους στόχους μου, πως να κάνω πλάνα για να μην ξεχνιέμαι και να μην πετάω στα σύννεφα (γέλια).

Ο στόχος σου τώρα ποιος είναι;
Στόχος μου είναι να μαθαίνω μέχρι όπου πάει, όπου φτάσουμε. Μου αρέσει το επάγγελμα μου γιατί δεν σταματάει να εξελίσσεται, πάντοτε μαθαίνεις. Υπάρχουν τόσα είδη κουζίνας που δεν ξέρουμε και μπορούμε να μάθουμε. Αυτός είναι ο στόχος μου, να μάθω τα περισσότερα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου είδος κουζίνας;
Σίγουρα είναι η ελληνική κουζίνα, αλλά η γαλλική για παράδειγμα είναι αυτή που ξεκινήσαμε όλοι. Ίσως και επειδή δεν μάθαμε την ελληνική κουζίνα στη σχολή, γι' αυτό την αγαπάμε λίγο περισσότερο την ελληνική γιατί τη μάθαμε λίγο πιο μετά, διαφορετικά, σε σχέση με τη γαλλική και τις υπόλοιπες.

Ποια είναι η άποψη σου για την αιγαιακή κουζίνα;
Λόγω των τοπικών προϊόντων, η αιγαιακή κουζίνα είναι πιο ιδιαίτερη. έχουμε πολλά τοπικά προϊόντα, τα περισσότερα χάνονται και δεν τα εκμεταλλευόμαστε καθόλου και για αυτό πιστεύω ότι είναι ξεχωριστή αυτή η κουζίνα. Τα τοπικά προϊόντα δεν χρειάζονται κάποια επεξεργασία, από μόνα τους έχουν ιδιαίτερη γεύση. Δοκίμασα ίδια προϊόντα με των νησιών μας τώρα που ήμουν στη Βαρκελώνη, και δεν είχαν καμία σχέση οι γεύσεις τους. Νόστιμα αλλά απλά σε σχέση με τα δικά μας.

Αυτή την περίοδο πού σε βρίσκουμε Σπύρο;
Αυτή την περίοδο βρίσκομαι στην κουζίνα του D’ amboise. Μια κουζίνα με συγκεκριμένα πιάτα καθημερινά, και κάθε Παρασκευή, μαζί με τον Άγγελο Νικολάου έχουμε sushi night, τα οποία έχουνε ιδιαίτερη επιτυχία.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Να μαθαίνω ό,τι μπορώ και να παίρνω όσες γνώσεις και πληροφορίες μπορώ. Τη νέα σεζόν θα βρίσκομαι και πάλι στο εστιατόριο Noble του ξενοδοχείου Elysium, ενώ τον επόμενο χειμώνα, στόχος μου είναι να πάω στο εξωτερικό σε μεγάλα εστιατόρια για πρακτική. Στόχος μου είναι να πάω στο Όσλο για αρχή και αργότερα θα ήθελα να πάω στην Γαλλία.

Περίμενες ότι θα κατάφερνες να διακριθείς ανάμεσα σε τόσους υποψήφιους νέους σεφ στην Περιφέρειά μας;
Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα, για εμένα ήταν μεγάλη επιτυχία και είμαι περήφανος που εκπροσώπησα την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου στον διαγωνισμό αυτό. Τώρα που μου δίνεται η ευκαιρία, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι πίστεψαν σε εμένα και με στήριξαν σε αυτή την προσπάθεια, και ιδιαίτερα την επικεφαλής της Γαστρονομικής Περιφέρειας 2019 κ. Χάιντι Λαζάνη αλλά και τους σεφ της λέσχης Αρχιμαγείρων που ήταν δίπλα μου συνεχώς.
Αυτή η συμμετοχή, μου έχει ανοίξει πόρτες και γι’ αυτό λέω ότι ακόμη και που δεν πήρα την πρώτη θέση, ο καθένας εδώ είναι νικητής.

 Η ΡΟΔΙΑΚΗ