Με μέριμνα του Κέντρου Επιχειρήσεων του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής πραγματοποιήθηκε η διακομιδή ενός ηλικιωμένου άνδρα από τη Σύμη, ο οποίος έχρηζε άμεσης νοσοκομειακής περίθαλψης. Ειδικότερα έγινε η διακομιδή 87χρονου, από τον λιμένα Σύμης στον λιμένα Μανδρακίου Ρόδου, με περιπολικό σκάφος Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ.

Επίσκεψη στην Ιερά Μητρόπολη Σύμης πραγματοποίησε ο Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης κ. Απόστολος.

Τον νεοεκλεγέντα Μητροπολίτη, υποδέχτηκε χθες Πέμπτη 10 Αυγούστου 2023, στο λιμάνι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύμης, Τήλου, Χάλκης και Καστελλορίζου κ.κ. Χρυσόστομος.

Πρώτος σταθμός της επισκέψεως του Μητροπολίτη Νέας Ιερσέης, η Ιερά Μονή Ταξιάρχη Μιχαήλ Του Πανορμίτου.

Ο Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης εξελέγη τη Δευτέρα 24 Ιουλίου 2023 από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου η συνεδρίαση της οποίας διεξήχθη στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης.

Με καταγωγή από τη Ρόδο ο νέος Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης.
Ο κατά κόσμον Ευάγγελος Κουφαλάκης γεννήθηκε στη Ρόδο τo 1973.
Το 1993 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1993 και Πρεσβύτερος το 1996 από τον Μητροπολίτη Ρόδου Απόστολο. Σπούδασε τη Θεολογία στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, από την οποία αποφοίτησε το 2000. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στη Βοστώνη κατά τη διάρκεια των οποίων υπηρέτησε ως Εφημέριος στις Ενορίες Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Μπρόκτον, Αγίου Γεωργίου Σάουθμπριτζ και Αγίων Αναργύρων Μάλμπορο.

Το 2004 μετά το πέρας των μεταπτυχιακών του σπουδών διορίστηκε Εφημέριος του Καθεδρικού Ναού Αγίου Δημητρίου Αστόριας Νέας Υόρκης. Το 2011 τοποθετήθηκε Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Αγίου Φραγκίσκου. Στις 20 Δεκεμβρίου 2014 χειροτονήθηκε στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος Νέας Υόρκης τιτουλάριος Επίσκοπος Μηδείας, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Αγίου Φραγκίσκου. Το 2018 διορίστηκε Αρχιγραμματέας της Επαρχιακής Συνόδου της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

Ενημερώθηκε, μεσημβρινές ώρες χθες, η Λιμενική Αρχή Σύμης, από τον Πλοίαρχο Ε/Γ-Δ/Ρ πλοίου, που εκτελούσε προγραμματισμένο δρομολόγιο από ν. Σύμη για ν. Ρόδο, για περιστατικό πτώσης 42χρονης αλλοδαπής επιβάτιδος, ενώ έπλεε στη θαλάσσια περιοχή ανατολικά ν. Σύμης.

Την ανωτέρω αλλοδαπή περισυνέλεξε με ασφάλεια το πλήρωμα του ανωτέρω πλοίου, όπου στη συνέχεια της παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες.

Προανάκριση διενεργείται από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ρόδου, ενώ η ανωτέρω μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου, για περαιτέρω ιατρική περίθαλψη.

Επαγγελματίας οπλίτης που υπηρετούσε στη Σύμη έχασε τη ζωή του σήμερα Πέμπτη 13 Ιούλη ,όταν ευρισκόμενος στη κατοικία του αισθάνθηκε αδιαθεσία. Άμεσα μεταφέρθηκε στο πολυδύναμο ιατρείο του νησιού όπου παρά τις προσπάθειες των ιατρών απεβίωσε.

Ο 42χρονος επιλοχίας ήταν  πατέρας δυο παιδιών και για το τραγικό συμβάν δόθηκε εντολή για διενέργεια νεκροψίας-νεκροτομής η οποία θα πραγματοποιηθεί από τον ιατροδικαστή Ρόδου, προκειμένου να εντοπιστούν τα ακριβή αίτια του θανάτου.

Πηγή ΕΡΤ

Στη μνήμη της Ευγενίας Μαστορίδου της πρώτης γυναίκας- δύτριας πρόκειται να στηθεί άγαλμα στο λιμάνι της Σύμης.

Η Ευγενία Μαστορίδου ήταν η πρώτη γυναίκα που βούτηξε με σκάφανδρο στο λιμάνι της Σύμης για να πείσει τους σφουγγαράδες να το χρησιμοποιήσουν στις καταδύσεις τους, αφού μέχρι τότε οι σφουγγαράδες έκαναν γυμνοί τις καταδύσεις για να βγάλουν τα σφουγγάρια από τους βυθούς κρατώντας την αναπνοή τους.
Το άγαλμα που κατασκευάστηκε από τον Καλύμνιο γλύπτη, Σακελλάρη Κουτούζη με δαπάνες του Συμιακού Αλέξανδρου Κόκκινου, βρίσκεται στο νησί.

Τα αποκαλυπτήρια του όπως επεσήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο δήμαρχος Σύμης Λευτέρης Παπακαλοδούκας προγραμματίζονται για τον Αύγουστο, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του φεστιβάλ Σύμης που πραγματοποιούνται κάθε καλοκαίρι στο νησί.

Ο δύτης με σκάφανδρο είχε τη δυνατότητα να παραμένει στο βυθό περισσότερη ώρα από ό,τι ένας γυμνός δύτης.
Η Ευγενία προκειμένου να πάρουν θάρρος και να χρησιμοποιούν το σκάφανδρο οι δύτες που μέχρι τότε βουτούσαν γυμνοί, φόρεσε το σκάφανδρο εξού και η ονομασία «φόρεμα», και βούτηξε μέσα στο λιμάνι της Σύμης το 1863, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δήμαρχος της Συμης.

Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, ήταν ο Φώτης Μαστορίδης, σύζυγος της Ευγενίας από τη Σύμη που έφερε το πρώτο σκάφανδρο έφερε στην Ελλάδα, το 1862.

Ο Μαστορίδης δεν ήταν δύτης, όμως εργαζόταν ως καπετάνιος με τους Άγγλους στην ανέλκυση ναυαγίων στις Ανατολικές Ινδίες και την Κεϋλάνη. Οι Άγγλοι τού έκαναν δώρο ένα πλήρες σκάφανδρο με τον εξοπλισμό του. Τη στολή αυτή πήγε στη Σύμη το 1862 και προσπάθησε να πείσει τους σφουγγαράδες να τη χρησιμοποιήσουν στην αλιεία των σφουγγαριών, καθώς η χρήση της -λόγω της δυνατότητας μεγαλύτερης παραμονής του δύτη στο βυθό- εξασφάλιζε την αλίευση μεγαλύτερων ποσοτήτων .

Επειδή όμως οι δύτες παρέμεναν δύσπιστοι -αφού υπήρχε ο σχετικός, λόγω άγνοιας, φόβος- έκανε μια επίδειξη στο λιμάνι της Σύμης με πρώτο δύτη τη γυναίκα του.
Το 1863 άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως από τους σφουγγαράδες της Σύμης. Το 1864 άρχισαν να χρησιμοποιούνται σκάφανδρα από σπογγαλιείς της Καλύμνου, της Χάλκης και του Καστελόριζου, ενώ το 1866 χρησιμοποιήθηκαν από Υδραίους και Αιγινήτες.

Η χρήση του σκάφανδρου που έγινε όμως την εποχή εκείνη, χωρίς γνώσεις για τους κινδύνους που υπήρχαν – οι οποίοι σχετίζονταν με τη διαδικασία της αποσυμπίεσης – είχε ως συνέπεια από το 1866 μέχρι το 1915 να καταγραφούν -σε καταδύσεις με χρήση σκάφανδρου- εκατοντάδες θάνατοι και χιλιάδες περιστατικά παραλύσεων λόγω της «ασθένειας των δυτών» στα σπογγαλιευτικά νησιά του Αιγαίου. Το ίδιο διάστημα σημειώθηκαν μόλις 10 θάνατοι γυμνών δυτών.

Ωστόσο, ο ανταγωνισμός μεταξύ δυτών με σκάφανδρα («μηχανικοί» όπως λέγονταν) και δυτών με ελεύθερη κατάδυση (γυμνών βουτηχτάδων) παρέμενε άνισος, κάτι που προκάλεσε πολλά επεισόδια στη Σύμη και την Κάλυμνο με αποτέλεσμα να καταστραφούν πολλά σκάφανδρα. Το 1866 απαγορεύτηκε η χρήση σκάφανδρου όμως η απαγόρευση δεν κράτησε πολύ.

Παράλληλα, το 1865 οι Γάλλοι Rouquavrol και Denavorouze κατασκεύασαν το πρώτο ημιαυτόνομο σκάφανδρο, το αποκαλούμενο και ως «αεροφόρο».

Ήταν ένα νέο είδος σκάφανδρου που λάμβανε αέρα υπό πίεση από την επιφάνεια, είχε όμως μια φιάλη -ένα είδος ντεπόζιτου στη ράχη του- το οποίο γέμιζε με πεπιεσμένο αέρα και έδινε τη δυνατότητα στον δύτη, οποιαδήποτε στιγμή επιθυμούσε, να διακόψει την επαφή με την επιφάνεια, να αφήσει το σωλήνα και να δράσει ως αυτοδύτης.