Το πνευμονικό οίδημα είναι μια κατάσταση που προκαλείται από την περίσσεια υγρού στους πνεύμονες. Αυτό το υγρό συλλέγεται στους πολυάριθμους θύλακες αέρα στους πνεύμονες, καθιστώντας δύσκολη την αναπνοή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πνευμονικό οίδημα προκαλείται από καρδιακά προβλήματα. Αλλά υγρό στους πνεύμονες μπορεί να συσσωρευθεί και για άλλους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας, της έκθεσης σε ορισμένες τοξίνες και φάρμακα, ενός τραύματος στο θωρακικό τοίχωμα, καθώς και από την έντονη σωματική άσκηση ή την μακρόβια παραμονή μεγάλα υψόμετρα.

Το πνευμονικό οίδημα που αναπτύσσεται ξαφνικά (οξύ πνευμονικό οίδημα) είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση που απαιτεί άμεση περίθαλψη. Αν και το πνευμονικό οίδημα μερικές φορές μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο, οι πιθανότητες επιβίωσης βελτιώνονται όταν λάβετε άμεση θεραπεία τόσο για το υγρό στον πνεύμονα όσο και για το υποκείμενο πρόβλημα ταυτόχρονα. Η θεραπεία για το πνευμονικό οίδημα ποικίλλει ανάλογα με την αιτία, αλλά σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει συμπληρωματικό οξυγόνο και φαρμακευτική αγωγή.

Συμπτώματα

Ανάλογα με την αιτία, τα συμπτώματα από το πνευμονικό οίδημα μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά ή να αναπτυχθούν πιο αργά με την πάροδο του χρόνου.

Οξύ πνευμονικό οίδημα

Έντονη δύσπνοια που επιδεινώνεται όταν ξαπλώνετε
Αίσθημα ασφυξίας ή πνιγμό από την αδυναμία κανονικής αναπνοής
Συριγμός ή λαχάνιασμα
Αυξημένο άγχος
Βήχας που παράγει αφρώδη πτύελα τα οποία μπορεί επίσης έχουν μικρή ποσότητα αίματος
Πόνος στο στήθος (αν το οίδημα που προκαλείται από κάποια καρδιακή πάθηση)
Καρδιακή αρρυθμία
ΠΡΟΣΟΧΗ: Εάν έχετε κάποιο από αυτά τα σημάδια ή συμπτώματα, ζητήστε άμεσα ιατρική βοήθεια. Το οξύ οίδημα στους πνε μπορεί να αποβεί μοιραίο αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Χρόνιο πνευμονικό οίδημα

Μεγαλύτερη δύσπνοια από το κανονικό όταν ασκείστε
Δυσκολία στην αναπνοή όταν είστε ξαπλωμένοι
Συριγμός
Ξυπνάτε μέσα στη νύχτα με “κομμένη την ανάσα” και βρίσκετε ανακούφιση μόνο όταν είστε σε καθιστή στάση
Απότομη αύξηση του σωματικού βάρους, όταν το πνευμονικό οίδημα οφείλεται σε συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, μια κατάσταση κατά την οποία η καρδιά δεν αντλεί αρκετό αίμα για να καλύψει τις ανάγκες του σώματός σας. Η αύξηση του σωματικού βάρους είναι από τη συσσώρευση υγρών στο σώμα σας, ειδικά στα πόδια σας.
Πρήξιμο στα κάτω άκρα σας
Κόπωση
Αν ζείτε σε μεγάλο υψόμετρο, τότε τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

Δύσπνοια μετά από κόπωση, η οποία εξελίσσεται σε δύσπνοια ακόμα και σε κατάσταση ηρεμίας.
Βήχα
Δυσκολία στο περπάτημα σε ανηφόρα, η οποία εξελίσσεται σε δυσκολία στο περπάτημα ακόμα και σε επίπεδες επιφάνειες
Πυρετό
Βήχα που παράγει αφρώδη πτύελα με λίγο αίμα
Καρδιακή αρρυθμία
Δυσφορία στο στήθος
Πονοκέφαλοι (μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα)
http://www.mayoclinic.org/

Οι υγιείς νεφροί καθαρίζουν το αίμα σας και απομακρύνουν το περιττό υγρό, τα ανόργανα άλατα και τα απόβλητα. Παράγουν επίσης τις ορμόνες που κρατούν τα οστά σας ισχυρά και το αίμα σας υγιές.

Πρώτα απ' όλα πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνει νεφρική ανεπάρκεια. Αλλά εάν οι νεφροί δεν λειτουργούν σωστά, τότε τα επιβλαβή απόβλητα θα συσσωρευθούν στο σώμα σας. Η αρτηριακή σας πίεση θα αυξηθεί. Το σώμα σας μπορεί να διατηρήσει το πλεονάζον υγρό και να μην παράγετε, πλέον, αρκετά ερυθρά αιμοσφαίρια. Αυτό ονομάζεται νεφρική ανεπάρκεια.

Συμπτώματα νεφρικής ανεπάρκειας

Κατακράτηση υγρών

Κόπωση Αίμα στα κόπρανα

Δύσπνοια

Υψηλή πίεση του αίματος

Ναυτία

Υπνηλία

Μελανιές που δημιουργούνται “με το παραμικρό”

Αλλαγές στην ούρηση, όπως η μειωμένη, ή η υπερβολική ή η πλήρη έλλειψη της παραγωγής ούρων

http://www.nlm.nih.gov/

http://www.radiologyinfo.org/

Οι χολόλιθοι μπορούν να σχηματιστούν όταν η χολή (η οποία παράγεται από το συκώτι και αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη) γίνεται πολύ συγκεντρωμένη και μικροσκοπικά μόρια στο υγρό σχηματίζουν μια μάζα που είναι σαν πέτρα.

Αυτή η ομοιάζουσα με πέτρα μάζα μπλοκάρει τη χολή από το να ρέει αποτελεσματικά. Συνήθως, αν ένας χολικός σωλήνας μπλοκαριστεί από έναν χολόλιθο, η χοληδόχος κύστη αφαιρείται χειρουργικά. Μια άλλη μέθοδος είναι η θεραπεία με ωστικά κύματα για να διαλυθούν οι πέτρες σε μικρότερα κομμάτια.

Οι γιατροί στέλνουν σχεδόν όλους τους ασθενείς με χολόλιθους στο χειρουργείο χωρίς να υπάρχει πάντα λόγος και χωρίς να τους συστήνουν εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης. Αυτοί οι φυσικοί τρόποι αναλύονται στη συνέχεια.

Θεραπεία για τη διάλυση των χολόλιθων με βιταμίνες και βότανα
Η φυσική προσέγγιση για την αντιμετώπιση των χολόλιθων συμπεριλαμβάνει τη χρήση λιποτροπικών και χολερητικών φόρμουλων. Οι λιποτροπικοί παράγοντες είναι συστατικά που επιταχύνουν την αποβολή ή μειώνουν την εναπόθεση λίπους στο συκώτι. Λιποτροπικοί παράγοντες είναι η χολίνη (μια μορφή βιταμίνης Β), η μεθειονίνη (ένα αμινοξύ), η μπεταΐνη, το φολικό οξύ και η βιταμίνη Β12.

Αυτοί οι διατροφικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται συχνά με χολαγωγά και χολερετικά βότανα. Τα χολαγωγά βότανα προκαλούν συστολή της χοληδόχου κύστης για να προάγουν την έκκριση χολής, ενώ τα χοληρητικά βότανα αυξάνουν την έκκριση χολής από το συκώτι. Πολλά από τα βοτανικά χολερετικά έχουν ευνοϊκή επίδραση της διαλυτότητας της χολής. Τα χολερετικά που είναι κατάλληλα για χρήση στην αντιμετώπιση των χολόλιθων περιλαμβάνουν εκχυλίσματα γαϊδουράγκαθου, πικραλίδας, αγκινάρας και κουρκουμίνης (turmeric). Από όλα τα χολερετικά βότανα, το γαϊδουράγκαθο μπορεί να προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος.

Μια μελέτη έδειξε ότι το γαϊδουράγκαθο μπορεί να διαλύσει τους χολόλιθους μέσω της ικανότητάς του να αυξάνει τη διαλυτότητα της χολής, ώστε να μην πήζει και να σχηματίζονται λίθοι. Σε αυτή τη μελέτη, η σύνθεση της χολής αξιολογήθηκε σε 19 ασθενείς με ιστορία χολόλιθων (4 συμμετέχοντες) ή αποβολή χοληδόχου κύστης λόγω χολόλιθων (15 συμμετέχοντες) πριν και μετά τη λήψη γαϊδουράγκαθου (420 mg τιτλοδοτημένου εκχυλίσματος ώστε να περιέχει 70% σιλυμαρίνη) ή αδρανές φάρμακο (placebo). Οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με εκχύλισμα γαϊδουράγκαθου είχαν σημαντική μείωση της συγκέντρωσης της χοληστερίνης της χολής (1).

Χολικά άλατα για τη διάλυση των χολόλιθων
Τα συμπληρώματα χολικών οξέων είναι πολύ αποτελεσματικά στη διάλυση των χολόλιθων. Τα δύο κύρια χολικά οξέα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία των χολόλιθων είναι το χενοδεοξυχολικό οξύ (chenodeoxycholic acid) και το ουρσοδεοξυχολικό οξύ (ursodeoxycholic acid). Και τα δύο έχουν δείξει άριστα αποτελέσματα. Σε μια μελέτη, η λήψη χενοδεοξυχολικού οξέος συνέβαλε στην πλήρη διάλυση των χολόλιθων στο 13,5% των ασθενών και σε μερική διάλυση των χολόλιθων στο 27% των ασθενών (2).
Ωστόσο αυτή η θεραπεία συνήθως κρατάει πολλά χρόνια και προκαλεί διάφορες παρενέργειες, όπως ήπια διάρροια. Το ουρσοδεοξυχολικό οξύ είναι λίγο πιο αποτελεσματικό και έχει λιγότερες παρενέργειες (3-4). Τα χολικά άλατα μπορείτε να τα βρείτε στο διαδίκτυο από ηλεκτρονικά καταστήματα σε μορφή διατροφικών συμπληρωμάτων. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί πατενταρισμένο φάρμακο με χολικά άλατα, αλλά είναι πολύ πιο ισχυρό από τα αντίστοιχα παρασκευάσματα που πωλούνται ως διατροφικά συμπληρώματα.

Τα φυτικά τερπένια μπορούν να διαλύσουν τους χολόλιθους
Διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να επιτευχθεί διάλυση χολόλιθων από έναν συνδυασμό φυτικών τερπενίων (μενθόλη, μενθόνη, πινήνη, βορνεόλη, κινεόλη και καμφήνη) (5-6). Αυτή η προσέγγιση αποβολής χολόλιθων προσφέρει μια καλή εναλλακτική αντί χειρουργικής επέμβασης και έχει δείξει ότι είναι σχετικά ασφαλής ακόμα και όταν ο συνδυασμός αυτών των φυτικών συστατικών καταναλώνεται για πάνω από 4 χρόνια. Ο συνδυασμός των φυσικών αυτών τερπενίων είναι πατενταρισμένος με το όνομα Rowachol και διατίθεται με συνταγογράφηση σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά δυστυχώς δεν διατίθεται στην Ελλάδα.
Ωστόσο, το φαρμακευτικό αυτό παρασκεύασμα έχει ορισμένες παρενέργειες, αν και σπάνιες, όπως ηπατική βλάβη, μπλοκάρισμα των χοληδόχων πόρων και διάρροια. Οπότε είναι προτιμότερη η λήψη σκέτης μενθόλης. Η μενθόλη, το έλαιο του φυτού μέντα, είναι το κύριο συστατικό αυτού του πατενταρισμένου φυτικού φαρμάκου. Αυτό σημαίνει ότι συμπληρώματα εντεροδιαλυτού έλαιου μέντας που πωλούνται σε φαρμακεία ή στο διαδίκτυο μπορούν να προσφέρουν τα ίδια αποτελέσματα χωρίς τις δυνητικές παρενέργειες του πατενταρισμένου φαρμάκου.

Παρόλο που τα τερπένια είναι αποτελεσματικά από μόνα τους, τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν τα φυτικά τερπένια χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με συμπληρώματα χολικών αλάτων (7-9). Αυτή η συνδυαστική προσέγγιση προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα από ό, τι τα χολικά άλατα ή τα φυτικά τερπένια χρησιμοποιούμενα μόνα τους.

Το μηλικό οξύ του χυμού μήλου και του μύρτιλου (cranberry) βοηθούν στη διάλυση των χολόλιθων
Το μηλικό οξύ που περιέχεται στον χυμό μήλου μαλακώνει τους χολόλιθους και διευκολύνει την αποβολή τους μέσω του χοληδόχου πόρου. Η ζύμωση που προκαλεί ο χυμός μήλου συμβάλλει στη διαστολή του χοληδόχου πόρου. Ο χυμός μήλου κινητοποιεί τη στάσιμη χολή, με αποτέλεσμα αν κάποιος πίνει μεγάλη ποσότητα χυμού μήλου καθημερινά (πάνω από 1 λίτρο) να υποφέρει από ελαφρά διάρροια. Ένα μεγάλο μέρος της διάρροιας είναι στάσιμη χολή που αποβάλλεται από το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη. Αν κάποιος έχει δυσανεξία στον χυμό μήλου, μπορεί να καταναλώνει χυμό μύρτιλου (cranberry) που περιέχει και αυτός μηλικό οξύ.
Τα άτομα που δεν θα πρέπει να καταναλώνουν χυμό μήλου είναι όσοι πάσχουν από διαβήτη, υπογλυκαιμία, καρκίνο και καντιντίαση. Εναλλακτικά, μπορείτε να καταναλώσετε μηλικό οξύ σε σκόνη, το οποίο πωλείται ως διατροφικό συμπλήρωμα. Βάλτε 1 κουτάλι του τσαγιού μηλικό οξύ σε 1 λίτρο νερό και πίνετέ το σιγά σιγά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Το μηλικό οξύ είναι φτηνό και όλες οι οινοποιίες χρησιμοποιούν μηλικό οξύ στην παραγωγή κρασιού.

Οι υψηλές δόσεις βιταμίνης C προλαμβάνουν τον σχηματισμό χολόλιθων και συμβάλλουν στη διάλυσή τους

Η έλλειψη βιταμίνης C έχει φανεί ότι προκαλεί χολόλιθους σε πειραματικές μελέτες σε ζώα (10). Η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης C (2000 mg την ημέρα) έχει φανεί ότι προκαλεί θετικές επιδράσεις στη σύνθεση της χολής και ότι μειώνει τον σχηματισμό λίθων χοληστερόλης (11-12).

Λεκιθίνη και χολόλιθοι
Η χαμηλή συγκέντρωση λεκιθίνης στη χολή μπορεί να είναι αιτιολογικός παράγοντας για πολλά άτομα με χολόλιθους. Μελέτες έχουν δείξει ότι η λήψη 100 mg λεκιθίνης τρεις φορές την ημέρα αυξάνει τη συγκέντρωση της λεκιθίνης στη χολή (13). Αυτό είναι σημαντικό, διότι το αυξημένο περιεχόμενο της χολής σε λεκιθίνη αυξάνει τη διαλυτότητα της χοληστερόλης. Ωστόσο, δεν έχουν επιτευχθεί σημαντικές επιδράσεις στη διάλυση των χολόλιθων με τη χρήση μόνο συμπληρωμάτων λεκιθίνης.

SAMe και χολόλιθοι
Ένα άλλο συστατικό που προστατεύει από τον σχηματισμό λίθων και μετριάζει τους χολόλιθους είναι το SAMe (S-adenosyl-methionine). Το SAMe είναι ένα γνωστό διατροφικό συμπλήρωμα για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και της οστεοαρθρίτιδας. Είναι λιγότερο όμως γνωστό ότι προστατεύει από την χολολιθίαση. Το SAMe βοηθά στην αποτοξίνωση του ήπατος και έχει φανεί ότι διαχειρίζεται τη χοληστερόλη στο συκώτι.

Η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης συμβάλλει σε χολολιθίαση
Η υψηλή πρόσληψη ζάχαρης αποτελεί παράγοντα κινδύνου για χολόλιθους καθώς και για καρκίνο του χοληδόχου σωλήνα (14). Μια 25χρονη μελέτη παρακολούθησης 860 ανδρών, 54 από τους οποίους ανέπτυξαν χολόλιθους που συνοδεύονται από συμπτώματα, βρήκαν μια θετική σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση ζάχαρης και στους χολόλιθους (15). Αποφύγετε την κατανάλωση ζάχαρης και επεξεργασμένων υδατανθράκων (ψωμιά, μακαρόνια, γλυκά, χυμούς φρούτων).

Η παχυσαρκία συμβάλλει σε σχηματισμό χολόλιθων
Η παχυσαρκία προκαλεί αυξημένη έκκριση χοληστερόλης στη χολή ως αποτέλεσμα αυξημένης σύνθεσης χοληστερόλης. Ως εκ τούτου, η παχυσαρκία συνδέεται με σημαντικό αυξημένο κίνδυνο για χολόλιθους (16). Η υιοθέτηση μιας υγιεινής διατροφής για τη σταδιακή απώλεια βάρους είναι σημαντική για την πρόληψη σχηματισμού λίθων στη χολή.
Να κινείστε και να τρώτε συχνά λιπαρά γεύματα για να μην μένει στάσιμη η χολή. Το γρήγορο περπάτημα, το τρέξιμο και η κατανάλωση συχνών γευμάτων που περιέχουν λίπη συμβάλλουν σε κινητικότητα της χολής και αποτρέπουν το να παραμένει στάσιμη, κάτι που σιγά σιγά οδηγεί σε σχηματισμό άμμου και λίθων.
enallaktikidrasi.com

Η εξέταση για τον αιματοκρίτη καθορίζει το ποσοστό των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα. Το αίμα αποτελείται κυρίως από ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια που “αιωρούνται” σε ένα σχεδόν διαυγές υγρό που ονομάζεται ορός.

Η εξέταση αιματοκρίτη υποδεικνύει το ποσοστό του αίματος κατ' όγκο που αποτελείται από ερυθρά αιμοσφαίρια. Ο αιματοκρίτης είναι μια βασική εξέταση που μπορεί να δείξει πολλά για την κατάσταση της υγείας σας.

Οι φυσιολογικές τιμές αιματοκρίτη

Οι φυσιολογικές τιμές για του αιματοκρίτη ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, την πιθανή εγκυμοσύνη και το υψόμετρο στο οποίο ζει κανείς. Τα παρακάτω είναι τα φυσιολογικά περιθώρια αιματοκρίτη για βρέφη, παιδιά και ενήλικες:

Νεογνά: 55% -68%
Μίας (1) εβδομάδας βρέφος: 47% -65%
Ενός (1) μήνα βρέφος: 37% -49%
Τριών (3) μηνών βρέφος: 30% -36%
Ενός (1) έτους παιδί: 29% -41%
Δέκα (10) ετών παιδί: 36% -40%
Ενήλικας άντρας: 42% -54%
Ενήλικη γυναίκα: 38% -46%
Ενήλικες έγκυες γυναίκες: Από 30% - 34% (χαμηλό όριο) έως 46% (άνω όριο)
Κάτοικοι σε μεγάλο υψόμετρο: περίπου 45% - 61% στους άνδρες και 41% - 56% στις γυναίκες (Αυτά τα επίπεδα είναι υψηλότερα επειδή οι άνθρωποι που ζουν σε μεγάλο υψόμετρο χρειάζονται περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια, επειδή είναι εκείνα που μεταφέρουν οξυγόνο και υπάρχει μειωμένη συγκέντρωση οξυγόνου στην ατμόσφαιρα)
http://www.emedicinehealth.com/

Αιματοκρίτης: Τι πρέπει να τρώτε για να τον αυξήσετε

Ο πιο απλός τρόπος, για να αυξήσετε τα επίπεδα του σιδήρου στον οργανισμό σας είναι να καταναλώνετε τροφές όπως είναι τα δημητριακά, το κόκκινο κρέας, τα όσπρια και το συκώτι.

Μάλιστα για να αυξήσετε την απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό, οι ειδικοί συστήνουν να τρώτε εσπεριδοειδή όπως είναι τα πορτοκάλια και τα λεμόνια που περιέχουν βιταμίνη C.

Επίσης οι ειδικοί συστήνουν να καταναλώνετε ντομάτες, πιπεριές,πατάτες, λάχανο και μπρόκολο.

Αιματοκρίτης: Τι πρέπει να αποφεύγετε

Για να μην χάνετε το σίδηρο αποφεύγετε να πίνετε πολλούς καφέδες, αναψυκτικά τύπου κόλα, σοκολάτες, γαλακτοκομικά προϊόντα (γάλα, τυρί, γιαούρτι κ.α.), προϊόντα από σόγια, κρόκο αυγού και κόκκινο κρασί.

Πνευμονικό οίδημα είναι μια κατάσταση που προκαλείται από την περίσσεια υγρού στους πνεύμονες. Αυτό το υγρό συλλέγεται στους πολυάριθμους θύλακες αέρα στους πνεύμονες, καθιστώντας δύσκολη την αναπνοή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πνευμονικό οίδημα μπορεί να προκαλέσει καρδιακά προβλήματα. Αλλά υγρό στον πνεύμονα μπορεί να συσσωρευθεί και για άλλους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας, της έκθεσης σε ορισμένες τοξίνες, τραύματος στο θωρακικό τοίχωμα και την έντονη σωματική άσκηση ή ζουν σε μεγάλα υψόμετρα.

Το πνευμονικό οίδημα που αναπτύσσεται ξαφνικά (οξύ πνευμονικό οίδημα) είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση που απαιτεί άμεση περίθαλψη. Αν και το πνευμονικό οίδημα μερικές φορές μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο, οι πιθανότητες πλήρους ίασης βελτιώνονται, όταν λάβετε άμεση θεραπεία για σε συνδυασμό με θεραπεία για τον υποκείμενο πρόβλημα, το οποίο προκάλεσε εξ' αρχής την συσσώρευση υγρού στον πνεύμονα.

Συμπτώματα

Ανάλογα με την αιτία, τα συμπτώματα του πνευμονικού οιδήματος μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά ή να αναπτυχθούν σταδιακά με την πάροδο του χρόνου.

Συμπτώματα του οξέος πνευμονικού οιδήματος

-Μεγάλη δύσπνοια, που επιδεινώνεται όταν ξαπλώνετε

-Αίσθημα πνιγμού στην αναπνοή

-Συριγμός ή λαχάνιασμα

-Άγχος

-Βήχας με αφρώδη πτύελα που μπορεί να έχουν και αίμα

-Πόνος στο στήθος, αν το πνευμονικό οίδημα που προκαλείται από καρδιακές παθήσεις

-Ταχυπαλμία και καρδιακή αρρυθμία (αίσθημα παλμών)

Συμπτώματα του χρόνιου πνευμονικού οιδήματος

-Αν έχετε λίγο παραπάνω δύσπνοια από το κανονικό, όταν είστε σωματικά δραστήριοι

-Δυσκολία στην αναπνοή κατά την άσκηση

-Δυσκολία στην αναπνοή όταν είστε ξαπλωμένοι

-Συριγμός

-Αν ξυπνάτε μέσα στη νύχτα με “κομμένη την ανάσα”, συναίσθημα που μπορεί να μειωθεί όταν κάθεστε.

-Απότομη αύξηση του σωματικού βάρους, όταν το πνευμονικό οίδημα αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας. Η αύξηση του σωματικού βάρους είναι από συσσώρευση υγρών στο σώμα, ειδικά στα πόδια.

-Πρήξιμο στα κάτω άκρα

-Κόπωση

Συμπτώματα πνευμονικού οιδήματος από το μεγάλο υψόμετρο

-Δύσπνοια μετά από κόπωση, η οποία εξελίσσεται σε δύσπνοια και κατά την ηρεμία

-Βήχας

-Δυσκολία στο περπάτημα στην ανηφόρα, η οποία εξελίσσεται σε δυσκολία στο περπάτημα και σε επίπεδες επιφάνειες

-Πυρετός

-Βήχας με αφρώδη πτύελα που μπορεί να έχουν και αίμα

-Ταχυπαλμία και καρδιακή αρρυθμία

-Δυσφορία στο στήθος

-Πονοκέφαλοι, οι οποίοι συχνά είναι το πρώτο σύμπτωμα

http://www.mayoclinic.org/