Πολλοί άνθρωποι διαμαρτύρονται καθημερινά για προβλήματα στο στομάχι, τα οποία εκδηλώνονται με δυσφορία και “φούσκωμα” στην κοιλιά.

Το φούσκωμα είναι δυσάρεστο για κάθε άνθρωπο, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που αισθάνονται ακόμα πιο άσχημα επειδή αλλοιώνει την εξωτερική τους εμφάνιση και τους κάνει να φαίνονται πιο... ογκώδεις από ό,τι είναι.

Δείτε τρεις απρόσμενες αιτίες που έχετε φούσκωμα:

Ακανόνιστα ωράρια στα κυρίως γεύματα της ημέρας

Μια συνηθισμένη αιτία του φουσκώματος είναι ότι τρώτε απλά όποτε μπορείτε. Και όχι όποτε πρέπει Όταν περνάτε πολλές ώρες χωρίς φαγητό, και στη συνέχεια τρώτε πολύ πριν τον ύπνο, η πέψη σας (και ο μεταβολισμός) θα επιβραδυνθούν. Για παράδειγμα, εάν παραλείψετε το πρωινό, και στη συνέχεια φάτε ένα μεγάλο μεσημεριανό, αυτό σχεδόν πάντα θα σας κάνει να αισθανθείτε φουσκωμένοι. Αυτό συμβαίνει από το “σοκ” στο πεπτικό σας σύστημα από την πολλή τροφή, ενώ ταυτόχρονα θα αυξηθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, καθώς και το επίπεδο της ινσουλίνης. Στο τέλος θα νιώσετε κουρασμένοι και φουσκωμένοι.

Πρέπει να βάλετε ένα τακτικό πρόγραμμα γευμάτων, ώστε το σώμα σας να μπορεί να λειτουργήσει σωστά και το πεπτικό σας σύστημα πιο αποτελεσματικά. Πάρτε το πρωινό σας μέσα σε 1 ώρα αφότου ξυπνήσετε, προσπαθήστε να τρώτε κάθε μεσημέρι σε μια συγκεκριμένη ώρα (όχι μετά τις 14:00) και πάρτε το βραδινό σας πριν από τις 20:00.

Αντίσταση στην ινσουλίνη

Λόγω της γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα, το σώμα εκκρίνει ινσουλίνη (ορμόνη) από το πάγκρεας. Μετά την κατανάλωση ενός γεύματος, τα επίπεδα ινσουλίνης αυξάνονται. Σε ένα υγιές άτομο, όταν η ινσουλίνη παράγεται ενεργοποιεί τα κύτταρα του οργανισμού ώστε να χρησιμοποιήσουν τη ζάχαρη και τα λίπη από την κυκλοφορία του αίματος. Η αντίσταση στην ινσουλίνη εμφανίζεται ως αποτέλεσμα των κατεστραμμένων κυττάρων, τα οποία δεν αντιδρούν στο “σήμα” της ινσουλίνης. Αυτό ενεργοποιεί το σώμα να παράγει ακόμα περισσότερη ινσουλίνη και με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται τοξικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, που είναι γνωστά και ως υψηλά επίπεδα σακχάρου.

Τα συνήθη συμπτώματα της αντίστασης στην ινσουλίνη είναι: έντονη επιθυμία για υδατάνθρακες και τα γλυκά, αυξημένη όρεξη, αύξηση του σωματικού βάρους (σε μια περίοδο 2-3 ετών), γενικευμένο αίσθημα κόπωσης και φούσκωμα μετά από κάθε γεύμα.

Εάν έχετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα και ειδικά εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, μπορεί να έχετε αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη. Η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να επιβεβαιωθεί με τη βοήθεια εξετάσεων αίματος.

Κακός συνδυασμός τροφών

Ο συνδυασμός ορισμένων τύπων τροφών μπορεί να επηρεάσει την πέψη. Υπάρχουν άνθρωποι που αντιδρούν με μεγαλύτερη ευαισθησία σε κάποιες τροφές από ό,τι σε άλλες και αυτό να τους φέρει φούσκωμα.

Ο βασικός κανόνας στον συνδυασμό τροφών είναι να καταναλώνετε τα φρούτα μόνα τους, χωρίς να τα συνδυάζετε με άλλες τροφές, κυρίως πρωτεΐνες. Για τους περισσότερους ανθρώπους, ο κανόνας αυτός είναι αρκετός για να περιορίσουν σημαντικά το φούσκωμα.

Ένας δεύτερος βασικός κανόνας είναι να αποφύγετε το συνδυασμό πρωτεϊνών με υδατάνθρακες. Αυτό στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατο, ειδικά όταν πρόκειται για χορτοφαγική διατροφή, αλλά και για όσους καταναλώνουν κρέας, ψάρι, ή πουλερικά, προσπαθήστε να διαχωρίσετε τα άμυλα από τις πρωτεΐνες και δείτε το αποτέλεσμα.

http://www.healthyfoodteam.com

Ένα από τα πλέον συνήθη προβλήματα υγείας που γίνονται αντιληπτά στο περίγυρο μας είναι οι «πέτρες στην χολή».

Η συχνή πλέον απλή εξέταση υπερηχογραφηματος άνω κοιλίας, που γίνεται σαν ρουτίνα διαγνωστικής και προληπτικής διερεύνησης, αναδεικνύει πλέον πολύ συχνά αυτό το «τυχαίο εύρημα», και προκαλεί αρκετά ερωτήματα στους «πάσχοντες».

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Η ΧΟΛΗ ;

Εδώ ευρίσκεται και το ζήτημα της ακριβούς ορολογίας, διότι αυτό που ο κόσμος ονομάζει «χολή» είναι ένα όργανο που λέγεται χοληδόχος κύστη, Ενώ χολή είναι ένα πρασινοκίτρινο ελαιώδες υγρο που παράγεται από το συκώτι μας και ρεει μέσα από τον χοληδόχο πόρο στο 12δάκτυλο, και η χρησιμότητα του είναι η «γαλακτωματοποιηση» των λιπών με σκοπό την απορρόφηση τους από τον οργανισμό.

Η χοληδόχος κύστις είναι ένα όργανο σχήματος αχλαδιού, που βρίσκεται κάτω από την δεξιά πλευρά του ήπατος.

Ο κύριος σκοπός του είναι να συγκεντρώνει το πεπτικό υγρό (χολή) που παράγεται από το συκώτι, με σκοπό την συμπύκνωση της και την έκκριση της σε αυξημένες ανάγκες του πεπτικού για πέψη λιπαρών τροφών.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΗΝ «ΧΟΛΗ» ;

Τα προβλήματα στην χοληδόχο κύστη συνήθως προκαλούνται από την παρουσία χολολίθων : μικρές σκληρές μάζες που σχηματίζονται κυρίως από χοληστερόλη και χολικά άλατα που δημιουργούνται μέσα της, σταδιακά, λόγω διαταραχής συμπύκνωσης του υγρού. Η διαταραχή αυτή δεν έχει σχέση με την διατροφή ή την χοληστερίνη του αίματος. Δεν είναι σίγουρο για ποιο λόγο σε κάποιους ανθρώπους δημιουργούνται χολόλιθοι ούτε υπάρχουν γνωστοί τρόποι ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία χολολίθων.

Η αρχή δημιουργίας γίνεται αργά με την παρουσία ή λάσπης ή μικρών λίθων ή ψευδοπολυπόδων ή ενός απλού μικρού λίθου, που σιγά σιγά ή μεγαλώνουν σε μέγεθος ή πληθαίνουν σε αριθμό, ανακαλυπτόμενα τυχαία σε κάποιο υπερηχογράφημα.

ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ?

Τα συμπτώματα ποικίλλουν.

Από ήπια συμπτώματα διαταραχών της πέψης, δηλαδή ρεψίματα , φουσκώματα, δυσπεψίες μέχρι πόνο στο επιγάστριο και δεξιά κάτω από τα πλευρά.

Πολλές φορές, παραπονιούνται ασθενείς για το στομάχι τους και παίρνουν θεραπεία για χρόνια για το στομάχι, χωρίς ποτέ στην ουσία να γίνουν καλά, και στο τέλος αποκαλύπτεται πρόβλημα στην χολή!

Οι πέτρες στην χολή μπορούν να μετακινηθούν λόγω της σύσπασης του οργάνου η οποία μπορεί να συμβεί μετά από γεύμα οποιαδήποτε στιγμή, και να προκαλέσουν επιπλοκές:

ΤΙ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΕΧOYN OI ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΗΝ ΧΟΛΗ;

Οι επιπλοκές μπορεί να είναι σοβαρές!

Από απλή χολοκυστίτιδα δηλαδή φλεγμονή της χοληδόχου, με πόνο και πυρετό, μέχρι ύδρωπα και εμπύημα αυτής με κίνδυνο να σπάσει η χολή και να υπάρξει περιτονίτιδα.

Ίκτερος και απόφραξη του χοληδόχου πόρου από πέτρες που μετακινήθηκαν και έφραξαν τον πόρο, με αποτέλεσμα να κιτρινίσει ο ασθενής, και πιθανή βλάβη στο συκώτι ή χολαγγειίτιδα!

Παγκρεατίτδα από δηλαδή σοβαρή φλεγμονή του παγκρέατος λόγω ερεθισμού του από μετακίνηση μικρής συνήθως πέτρας από τον πόρο.

Η παγκρεατίτιδα πολλές φορές μπορεί να είναι πολύ σοβαρή κατάσταση και να αποβεί μοιραία για την ζωή!

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ;

Όταν ο ασθενής εμφανίσει συμπτώματα, κατά την κλινική εξέταση υπάρχει ευαισθησία στην κοιλιακή χώρα, σύσπαση στο δεξιό μέρος της κοιλιάς κάτω από τα πλευρά και μερικές φορές αντανάκλαση του πόνου είτε στο στέρνο, στο επιγάστριο ή πίσω στην μέση.

Το υπερηχογράφημα είναι η περισσότερο συνηθισμένη εξέταση που χρησιμοποιείται για την εύρεση των χολολίθων, ενώ οι αιματολογικές εξετάσεις συνεισφέρουν στην διάγνωση της φλεγμονής ή των επιπλοκών της λιθίασης από το συκώτι ή το πάγκρεας.

Αιματολογικές τιμές αυξημένων τρανσαμινασών, χολερυθρίνης και αλκαλικής φωσφατάσης υποσημαινουν λιθίαση στον χοληδόχο πόρο.

Η ύπαρξη διάτασης του χοληδόχου πόρου στο υπερηχογράφημα, επιβεβαιώνει την διάγνωση και πολλές φορές ο χειρουργός θα πρέπει να ζητήσει την εκτέλεση MRCP (μαγνητικής χολαγγειοπαγκρεατογραφίας) για την σωστή εκτίμηση του προβλήματος.

Η θεραπεία της χολολιθίασης είναι χειρουργική

Οι χολόλιθοι δεν αποβάλλονται από μόνοι τους. Κάποιες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπισθούν προσωρινά με φαρμακευτική ή διαιτητική αγωγή, όπως μείωση λήψης λιπαρών ουσιών. Αυτή η αγωγή έχει περιορισμένα και προσωρινά ποσοστά επιτυχίας. Τα συμπτώματα θα συνεχισθούν μέχρι να αφαιρεθεί η χοληδόχος κύστις.

Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι οτι:

• Οι πέτρες στην χολή δεν έχουν σχέση με τις πέτρες στο νεφρό. Οι πέτρες στον νεφρό ακολουθούν μια διαδρομή νεφρός> ουρητήρας> ουροδόχος κύστη> αποβολή με τα ούρα. Ενώ οι πέτρες στην χολή ακολουθούν την διαδρομή χοληδόχος κύστη> κυστικός πόρος (πιθανή απόφραξη)> χοληδόχος πόρος>απόφραξη στο φύμα του Vater κλπ.

• Η προσπάθεια αφαίρεσης μόνο των λίθων αφ’ ενός είναι αδύνατη λόγω ανατομίας του οργάνου αλλά και ανούσια λόγω του ότι υπεύθυνη για την δημιουργία τους είναι η χοληδόχος κύστη.

• Η χρήση ειδικών λιθοδιαλυτικών φαρμάκων (πχ ursofalk), δημιούργησαν πολλαπλές επιπλοκές από το συκώτι και εγκαταλείφθησαν.

• Η λιθοτριψία των λίθων εφαρμόσθηκε στο παρελθόν, αλλά δημιούργησε συγκρίματα των λίθων τα οποία προκάλεσαν επιπλοκές στον χοληδόχο πόρο και εγκαταλείφθηκε σαν μέθοδος.

Η χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως είναι η πλέον κατάλληλη και ασφαλέστερη θεραπεία της χολοκυστίτιδος.

Η χολοκυστεκτομή είναι μία από τις πιο διαδεδομένες χειρουργικές επεμβάσεις. Σήμερα, οι περισσότερες επεμβάσεις χολής γίνονται λαπαροσκοπικά. Ο ιατρικός όρος για την επέμβαση αυτή είναι Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή.

Ο ασθενής σαφώς έχει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο.

Ο ασθενής έχει σαφώς γρηγορότερη ανάρρωση απ’ ότι στην κλασσική χειρουργική. Οι περισσότεροι ασθενείς επιστρέφουν σπίτι μετά από μία ημέρα και στις κανονικές τους δραστηριότητες πολύ γρήγορα.

ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ Η ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΟΛΟΚΥΣΤΕΚΤΟΜΗ ;

Πολυάριθμες ιατρικές έρευνες δείχνουν ότι ο βαθμός επιπλοκών από μία λαπαροσκοπική επέμβαση χολοκυστεκτομής όταν, βέβαια, αυτή γίνεται από ένα σωστά εκπαιδευμένο και έμπειρο χειρουργό, είναι ανάλογος με τον βαθμό επιπλοκών από μία επέμβαση χολοκυστεκτομής με την κλασσική μέθοδο.

Η επικινδυνότητα της μεθόδου είναι κατά πολύ μικρότερη ή μηδενική μπροστά στην επικινδυνότητα της πάθησης και των επιπλοκών της

http://blog.nowdoctor.gr/