Ευλαβέστατοι προσκυνητές των Αγίων Τόπων και της Ιεράς Μονής του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, κρατάτε ήδη στα χέρια σας ως πολύτιμη ευλογία μερικά φύλλα από τη θαυματουργό φοινικιά που φύτευσε ο ίδιος ο Άγιος Σάββας μέσα στη Λαύρα του.
Το δένδρο αυτό του Αγίου είχε ξεραθεί πριν μερικές δεκαετίες, αλλά με θαυμαστό τρόπο και πάλι βλάστησε νέο στο ίδιο σημείο και συνεχίζει να τελεί πάμπολλα θαύματα, κυρίως σε ευλαβή και στείρα ανδρόγυνα.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, μην ξεχνάτε, ότι πρώτιστο στοιχείο για να ενεργήσει η Χάρις του Θεού είναι η ακλόνητη πίστη, ο φόβος του Θεού και η ευλάβεια προς τον Όσιο. Εξίσου απαραίτητη είναι η από μέρους σας νηστεία κατά την εκάστου δύναμη σε συνδυασμό με αποχή από τις σαρκικές συζυγικές σας σχέσεις. Αυτονόητη επίσης είναι η αύξηση της προσωπικής και κοινής συζυγικής σας προσευχής, καθώς και η συχνή προσέλευσή σας στα ιερώτατα Μυστήρια της Εξομολογήσεως και Θείας Κοινωνίας.
Με το τέλος αυτού του πνευματικού σας αγώνα (εντατικής προσευχής και γενικής εγκράτειας), κάνετε ένα ρόφημα βράζοντας τα φοινικόφυλλα, τα οποία μετά πρέπει να καούν, και ακολούθως έλθετε και πάλι σε σωματική ένωση μετά πίστεως, αγάπης και φόβου Θεού.
Η στείρωση και η αδυναμία τεκνοποιίας σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί κατάρα ή τιμωρία του Θεού. Αντιθέτως μάλιστα πολύ συχνά εκδηλώνεται μέσα από αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο παιδαγωγίας, η πλούσια αγάπη του Θεού, ο Οποίος θέλει πάντοτε να στρεφόμαστε και να ελπίζουμε στην παντοδύναμη και αγαθή Του πρόνοια και σε τίποτα το ανθρώπινο.
Ενθυμηθείτε πόσες στείρες γυναίκες στην Αγία Γραφή με την υπομονή και την τέλεια αγάπη και ελπίδα στο έλεος του Θεού έγιναν οι ευτυχέστερες των μητέρων: η Άννα, η μητέρα του Προφήτου Σαμουήλ, η Ελισάβετ, η μητέρα του Τιμίου Προδρόμου, η Αγία Άννα η Θεοπρομήτωρ, μητέρα της Παναγία μας, και πλήθος άλλων Αγίων στην Καινή Διαθήκη, για τα ονόματα των οποίων χρειάζεται και εδικό βιβλίο να γραφεί.
Αγαπητοί μας αδελφοί, ας αφήνουμε το Θεό να ενεργεί, όπως Εκείνος γνωρίζει. Ας τον ευχαριστούμε πάντοτε και για τις ευλογίες Του και για τις ευλογημένες πατρικές παιδαγωγίες Του. Ένα πράγμα να ενθυμείσθε καλά: ο Κύριος δεν θέλει να Του δίνουμε, για να μας δώσει, αλλά να Του δινόμαστε με την αγαθή μας προαίρεση και την καθαρή μας καρδιά. Αν κάποτε σας αξιώσει και αποκτήσετε τέκνα, μη νομίσετε ότι σας ανήκουν αποκλειστικά. Όλα είναι δικά Του δώρα. Αν πάλι δεν σας δώσει, από αγάπη και μόνον ενεργεί. Ας μάθουμε να μην προσβλέπουμε μόνο στα δώρα του Θεού, αλλά να ζητούμε τον ίδιο το Θεό και τη Βασιλεία Του, όπως μας είπε (Ματθ. 6,33). Τότε όλα όσα χρειαζόμαστε πραγματικά θα μας τα δωρίσει πλουσίως και θεοπρεπώς.
Πηγή:Αρχιμ. Ευδόκιμος, Ιερά Μονή Αγίου Σάββα
Το ενδιαφέρον των επιστημόνων και των ειδικών απασχολεί ένα 5χρονο παιδί που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Παρά το γεγονός ότι πάσχει από μία μορφή αυτισμού μιλά ήδη επτά γλώσσες, ανάμεσα τους και τα ελληνικά, ενώ σύμφωνα με την μητέρα του έχει την ικανότητα της τηλεπάθειας.
Δείτε το βίντεο από τον Alpha
Ένα νέο ηλεκτρονικό σύστημα που επιτρέπει την απευθείας σύνδεση εγκεφάλου-υπολογιστή και το οποίο μπορεί να “μεταφράσει” τις σκέψεις του χρήστη σε κινήσεις των κάτω άκρων, επέτρεψε σε έναν παράλυτο άνθρωπο από την μέση και κάτω (από παλιότερη κάκωση νωτιαίου μυελού) να γίνει ο πρώτος τέτοιου τύπου ασθενής στην ιστορία που περπατάει χωρίς τη χρήση της ρομποτικής.
Τα πρώτα αργά, διστακτικά βήματα του 28χρονου παραπληγικού καταγράφηκαν σε μια προκαταρκτική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of NeuroEngineering, μαζί με ένα βίντεο από το YouTube.
Το κατόρθωμα επιτεύχθηκε χρησιμοποιώντας ένα σύστημα που επιτρέπει στον εγκέφαλο να παρακάμψει τον τραυματισμένο νωτιαίο μυελό και αντ' αυτού να στέλνει μηνύματα μέσω ενός αλγορίθμου υπολογιστή σε ειδικά ηλεκτρόδια τοποθετημένα γύρω από τα γόνατα του ασθενούς για να προκαλέσει κινήσεις των μυών που ελέγχουν πόδι.
Μια «κάσκα» ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος που φορά ο ασθενής στο κεφάλι του, καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου του, ενώ ηλεκτρόδια είναι τοποθετημένα στους μυς των ποδιών. Ο ασθενής εκπαιδεύεται νοητικά σε μια οθόνη υπολογιστή, προκειμένου να στέλνει σήματα στα πόδια του, ώστε αυτά να κινηθούν. Ένα βασικό πρόβλημα που πρέπει να βελτιωθεί, είναι ότι ο ασθενής δυσκολεύεται να κρατήσει την ισορροπία του, όταν κάνει βήματα. Οι ερευνητές δήλωσαν πάντως ότι το μη επεμβατικό σύστημά τους αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη μέθοδο, που πηγαίνει ένα βήμα πέρα από την χρήση συστημάτων εικονικής πραγματικότητας ή ρομπτικών εξωσκελετών.
Οι τραυματισμοί στη σπονδυλική στήλη αποκόπτουν τα νεύρα που επιτρέπουν την επικοινωνία μεταξύ εγκεφάλου και κάτω άκρων, με συνέπεια την παραλυσία. Τα νεύρα αυτά δεν αναπτύσονται ξανά, όμως καινοτομικά συστήματα όπως το παραπάνω, μπορούν να "διαβάσουν" τα ηλεκτρικά-νευρικά σήματα του εγκεφάλου και να παρακάμψουν την κατεστραμμένη περιοχή της σπονδυλικής στήλης, έτσι ώστε οι μύες των ποδιών να δέχονται πάλι εντολές κίνησης.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι το νέο σύστημα έχει δοκιμαστεί μόνο σε έναν παράλυτο και, όπως είπαν, χρειάζονται περισσότερες δοκιμές με άλλους ασθενείς, προτού αξιοποιηθεί ευρύτερα από τους παραπληγικούς.
Μελλοντικά, για πρακτικούς και ψυχολογικούς λόγους, η ογκώδης εξωτερική «κάσκα» ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος θα πρέπει να αντικατασταθεί από ένα εσωτερικό εγκεφαλικό εμφύτευμα. Αυτό θα «πιάνει» τα εγκεφαλικά σήματα με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια και επιπλέον πιθανώς θα επιτρέπει στον ασθενή όχι μόνο να κινεί τα πόδια του, αλλά και να τα νιώθει.
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ και το reuters.com
iatropedia.gr
Πρόσωπο της Καινής Διαθήκης, φίλος και μαθητής του Χριστού, ο Λάζαρος αναστήθηκε προαναγγέλλοντας την επερχόμενη Ανάσταση του Κυρίου.
Ο επονομαζόμενος Δίκαιος και Τετραήμερος, ήταν αδελφός της Μάρθας και της Μαρίας -η Μαρία είναι η γυναίκα που άλειψε με μύρο τα πόδια του Ιησού λίγες ημέρες πριν από τη σταύρωση.
Ζούσε με τις αδελφές του στη Βηθανία, 2 χλμ. περίπου ανατολικά της Ιερουσαλήμ.
Στο σπίτι τους είχε φιλοξενηθεί επανειλημμένα ο Χριστός, όταν περνούσε από την περιοχή.
Λάζαρε δεύρο έξω!
Κατά την Καινή Διαθήκη (Ιωάννου ια' 1-44), μια μέρα ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά και πέθανε. Οι αδελφές του ειδοποίησαν τον Ιησού ο οποίος βρισκόταν στη Γαλιλαία ότι ο φίλος του ασθενεί βαρέως, αλλά εκείνος καθυστέρησε -λέγεται ότι καθυστέρησε εσκεμμένα- να έλθει. Παρά το νέο, περίμενε δύο ημέρες και μετά αναχώρησε.
Στους μαθητές του είπε ότι ο φίλος του κοιμήθηκε και ότι θα μεταβεί στη Βηθανία για να τον ξυπνήσει. Όταν έφθασε στη Βηθανία με τους μαθητές του, η Μαρία του παραπονέθηκε ότι αν ερχόταν εγκαίρως δεν θα πέθαινε ο αδελφός της.
Ο Ιησούς δάκρυσε και ζήτησε να τον οδηγήσουν στον τάφο -ένα σπήλαιο φραγμένο με πέτρα βαριά. Παρότι προειδοποιήθηκε ότι, η οσμή θα ήταν ανυπόφορη, περίμενε να ανοίξει η είσοδος του τάφου και υψώνοντας φωνή μεγάλη είπε: «Λάζαρε δεύρο έξω!».
Ο Χριστός ανάστησε τον Λάζαρο τέσσερις ημέρες μετά τον θάνατό του -εξού και ο χαρακτηρισμός «Τετραήμερος»- προκαλώντας τον θαυμασμό των παρισταμένων και το θανάσιμο μίσος των Φαρισαίων.
Η ανάσταση του Λαζάρου και η συγκέντρωση του πλήθους θορύβησε τους αρχιερείς οι οποίοι έβαλαν στο στόχαστρο τον Ιησού (Ιω. 11,46-57), αλλά και τον Λάζαρο (Ιω. 12,10). Είναι το κομβικό σημείο κατά το οποίο «σχεδιάζεται» και αποφασίζεται η εξόντωση του Ιησού.
Έξι ημέρες πριν από το εβραϊκό Πάσχα, ο Ιησούς κάθισε σε δείπνο το οποίο δόθηκε για Αυτόν. Μαζί Του ήταν και ο Λάζαρος (Ιω. 12,1-2), ενώ πλήθος κόσμου συνέρρευσε για τους δει.
Δεν γέλασε ποτέ μετά...
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών όταν πέθανε και αναστήθηκε.
Η λαϊκή παράδοση τον θέλει σκυθρωπό και αγέλαστο και το δικαιολογεί ως εξής:
Η θλίψη του οφειλόταν στα όσα είχε δει κατά την τετραήμερη παραμονή του στον Άδη.
Οι ίδιες παραδόσεις αναφέρουν ότι γέλασε μόνο μία φορά, όταν είδε κάποιον να κλέβει ένα πήλινο αγγείο και σχολίασε αποφθεγματικά: «το ένα χώμα κλέβει το άλλο».
Λέγεται ότι προκειμένου να γλιτώσει το μίσος των αρχιερέων κατέφυγε στο Κίτιο της Κύπρου γύρω στο 33 μ.Χ.
Εκεί τον συνάντησαν οι Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας, όταν μετέβαιναν από τη Σαλαμίνα στην Πάφο, και τον χειροτόνησαν ως πρώτο επίσκοπο Κιτίου, της Εκκλησίας, που ίδρυσε ο ίδιος. Δεκαοκτώ χρόνια έδρασε εκεί, μέχρι το τέλος της ζωής του.
Το πηγάδι της 'ρκας
Μία παράδοση συνδέει τον Λάζαρο με την Αλυκή της Λάρνακας (σημερινή ονομασία του Κιτίου).
Στη θέση της Αλυκής υπήρχε τον καιρό του Αγίου ένα μεγάλο αμπέλι. Κάποια φορά που περνούσε ο άγιος από εκεί είδε ιδιοκτήτρια του αμπελιού να μαζεύει σταφύλια και να γεμίζει τα κοφίνια της. Κουρασμένος όπως ήταν, σταμάτησε και απευθυνόμενος στη γυναίκα ζήτησε λίγα σταφύλια. Αυτή όμως σαν είδε τον ξένο είπε:
- Πήγαινε στο καλό, άνθρωπε μου. Δεν βλέπεις πως το αμπέλι ξεράθηκε κι έγινε άλας κι εσύ μου ζητάς σταφύλια;
- Αφού το βλέπεις ξερό σαν άλας, ας γίνει άλας απήντησε ο άγιος.
Κι έτσι όλη εκείνη η έκταση στην οποία βρισκόταν το δροσερό αμπέλι έγινε στη στιγμή μια αλυκή.
Η παράδοση επιβεβαιώνεται από τους εργάτες που συλλέγουν το αλάτι. Ισχυρίζονται ότι σκάβοντας βρίσκουν ρίζες και κορμούς αμπελιού. Λέγεται μάλιστα, πως στο μέσο της αλυκής βρίσκεται πηγάδι με γλυκό νερό, γνωστό ως 'πηγάδι της «ρκάς»' που θα πει, το πηγάδι της γριάς.
Το επιτύμβιο
Τελείωσε τον επίγειο βίο του στην Κύπρο το 63 μ.Χ. Ήταν 60 χρονών.
Τον κήδεψαν σε μια σαρκοφάγο από κυπριακό μάρμαρο στην οποία έγραψαν στην εβραϊκή «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος Χριστού». Πάνω από τη σαρκοφάγο κτίσθηκε ναός, ο οποίος ανακαινίστηκε γύρω στα 1750 μ.Χ.
Τον Οκτώβριο του 890 ο βυζαντινός αυτοκράτορας Λέων ΣΤ' ο Σοφός βρήκε στην Κύπρο το λείψανο του Λαζάρου και το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη.
Το τοποθέτησε σε αργυρή θήκη στον ομώνυμο ναό που κτίσθηκε στην Πόλη.
Η μνήμη του θαύματος της Αναστάσεως του Λαζάρου γιορτάζεται το Σάββατο πριν από την Κυριακή των Βαΐων.
Αυτή τη μέρα στην ορθόδοξη παράδοση δεν γίνονται μνημόσυνα με κόλλυβα, σε ανάγκη μόνο απλό Τρισάγιο.
Το όνομα «Λάζαρος» είναι εξελληνισμένη απόδοση του εβραϊκού Ελεάζαρ.
thetoc.gr