Μήπως πονάτε στον ώμο; Μάθετε τι φταίει
Ιανουάριος 05, 2015Ο πόνος στον ώμο είναι ένα αρκετά συχνό πρόβλημα και αφορά άτομα κάθε ηλικίας. Τα αίτια που τον προκαλούν είναι πολλά και διαφορετικά και πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα, γιατί ο πόνος μπορεί να γίνει αφόρητος και να μας δυσκολεύει στις καθημερινές εργασίες.
Ο πόνος στον ώμο περιλαμβάνει οποιοδήποτε πόνο προκύπτει από τη περιοχή γύρω από τον ώμο και μπορεί να προέρχεται από τα οστά, την άρθρωση, τους μύες, τους συνδέσμους και τους τένοντες. Συνήθως ο πόνος επιδεινώνεται με τις δραστηριότητες και τις κινήσεις του βραχίονα ή του ώμου.
Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι η φλεγμονή στα μαλακά μόρια και τους τένοντες γύρω από την άρθρωση του ώμου, εξαιτίας ενός τραυματισμού της περιοχής ή λόγω καταπόνησης του ώμου. Ορισμένα από τα συνήθη αίτια αναφέρονται παρακάτω.
Το εξάρθρημα του ώμου προκύπτει μετά από τραυματισμό και συνήθως απαιτείται μεγάλη βία. Βέβαια, σε άτομα με χαλαρές αρθρώσεις μπορεί να συμβεί ακόμα και με μικρής έντασης βία. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει ανάταξη του ώμου με ειδικούς χειρισμούς και στη συνέχεια ακινησία και φυσιοθεραπείες.
Η τενοντίτιδα είναι μια φλεγμονή του τένοντα και συχνά παρουσιάζεται μετά από έντονη άσκηση και καταπόνηση.
Τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με τον τένοντα που φλεγμαίνει. Η αντιμετώπιση μιας τενοντίτιδας του ώμου γίνεται με συνδυασμό τοπικών ενέσεων, ξεκούρασης του άνω άκρου και κατάλληλης φυσικοθεραπείας.
Ο παγωμένος ώμος χαρακτηρίζεται από πόνο και δυσκινησία της άρθρωσης του ώμου. Εμφανίζεται πιο συχνά στις ηλικίες 40-60 ετών και η θεραπεία περιλαμβάνει ασκήσεις για την αποκατάσταση του εύρους της κινητικότητας του ώμου και φαρμακευτική αγωγή.
Η αρθρίτιδα του ώμου χαρακτηρίζεται από καταστροφή του αρθρικού χόνδρου. Υπάρχουν πολλοί τύποι αρθρίτιδας, αλλά γενικά περιλαμβάνουν τη φθορά και εκφύλιση του χόνδρου, τη φλεγμονή, το οίδημα, τη δυσκαμψία και τον πόνο της άρθρωσης.
Ο πόνος στον ώμο περιλαμβάνει οποιοδήποτε πόνο προκύπτει από τη περιοχή γύρω από τον ώμο και μπορεί να προέρχεται από τα οστά, την άρθρωση, τους μύες, τους συνδέσμους και τους τένοντες. Συνήθως ο πόνος επιδεινώνεται με τις δραστηριότητες και τις κινήσεις του βραχίονα ή του ώμου.
Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι η φλεγμονή στα μαλακά μόρια και τους τένοντες γύρω από την άρθρωση του ώμου, εξαιτίας ενός τραυματισμού της περιοχής ή λόγω καταπόνησης του ώμου. Ορισμένα από τα συνήθη αίτια αναφέρονται παρακάτω.
Το εξάρθρημα του ώμου προκύπτει μετά από τραυματισμό και συνήθως απαιτείται μεγάλη βία. Βέβαια, σε άτομα με χαλαρές αρθρώσεις μπορεί να συμβεί ακόμα και με μικρής έντασης βία. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει ανάταξη του ώμου με ειδικούς χειρισμούς και στη συνέχεια ακινησία και φυσιοθεραπείες.
Η τενοντίτιδα είναι μια φλεγμονή του τένοντα και συχνά παρουσιάζεται μετά από έντονη άσκηση και καταπόνηση.
Τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με τον τένοντα που φλεγμαίνει. Η αντιμετώπιση μιας τενοντίτιδας του ώμου γίνεται με συνδυασμό τοπικών ενέσεων, ξεκούρασης του άνω άκρου και κατάλληλης φυσικοθεραπείας.
Ο παγωμένος ώμος χαρακτηρίζεται από πόνο και δυσκινησία της άρθρωσης του ώμου. Εμφανίζεται πιο συχνά στις ηλικίες 40-60 ετών και η θεραπεία περιλαμβάνει ασκήσεις για την αποκατάσταση του εύρους της κινητικότητας του ώμου και φαρμακευτική αγωγή.
Η αρθρίτιδα του ώμου χαρακτηρίζεται από καταστροφή του αρθρικού χόνδρου. Υπάρχουν πολλοί τύποι αρθρίτιδας, αλλά γενικά περιλαμβάνουν τη φθορά και εκφύλιση του χόνδρου, τη φλεγμονή, το οίδημα, τη δυσκαμψία και τον πόνο της άρθρωσης.
iatropedia.gr
Οι κίνδυνοι για τους "αθλητές του Σαββατοκύριακου"
Δεκέμβριος 18, 2014Τους βλέπουμε Κυριακές και αργίες να κάνουν τζόγκινγκ στα πάρκα και στις λεωφόρους, με τη φόρμα, τα ντιζαϊνάτα sneakers τους και τα ακουστικά στ' αυτιά. Άλλοτε παίζουν τέννις ή σκουός κι άλλοτε ιδρώνουν στα high tech μηχανήματα των γυμναστηρίων, υπό το άτεγκτο βλέμμα του προσωπικού τους προπονητή...
Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος είναι κοινός: Να "εξιλεωθούν" για την καθιστική ζωή όλης της εβδομάδας και να γίνουν fit, για καλύτερη υγεία πρωτίστως αλλά, ας το παραδεχτούμε, και για καλύτερη εμφάνιση.
Οι 45άρηδες της νέας εποχής ασχολούνται με τον αθλητισμό, όποτε τους το επιτρέπει το βεβαρυμένο τους πρόγραμμα. Και η αλήθεια είναι ότι, το ότι αθλούνται έστω και τότε, είναι θετικό. Όμως πόσο έτοιμο είναι το μυοσκελετικό τους σύστημα να ανταποκριθεί στις αυξημένες καταπονήσεις, που επιβάλλουν τα "σκληρά" αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το χειμερινό ή το θαλάσσιο σκι και άλλα;
Τι μπορεί να συμβεί
Όπως εξηγεί ο ορθοπαιδικός χειρουργός Δημήτρης Σταματόπουλος, οι "αθλητές του Σαββατοκύριακου" κινδυνεύουν να πάθουν από μια απλή θλάση έως ένα πολύ σοβαρό κάταγμα. Και ο λόγος είναι ότι ουσιαστικά "αναγκάζουν" το σώμα τους να καταναλώσει πολλή ενέργεια μαζεμένη, να κάνει πολύ "έργο" δηλαδή, λόγω υπερβάλλοντος ζήλου.
Οι πιο συχνοί τραυματισμοί, από τους οποίους κιδυνεύουν, είναι:
-κακώσεις γόνατος,
-ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου,
-ρήξη οπίσθιου χιαστού συνδέσμου, -ρήξη έσω ή έξω πλάγιου συνδέσμου,
-ρήξη έσω έξω μηνίσκου - όλες παθήσεις που αντιμετωπίζονται χειρουργικά.
Επιπλέον, πολύ συχνά ταλαιπωρούνται από διαστρέμματα και, όπως εξηγεί ο διακεκριμένος ορθοπαιδικός χειρουργός, τα διαστρέμματα συνίστανται σε διάταση των συνδέσμων μιας άρθρωσης, μέχρι και στην πλήρη ρήξη αυτών και η αντιμετώπιση των περισσότερων γίνεται συντηρητικά.
Οι επίδοξοι πρωταθλητές εμφανίζουν, ακόμη, κακώσεις του ώμου:
-εξάρθρημα γληνοβραχιόνιου.
-εξάρθρημα ακρωμιοκλειδικης αρθρωσης.
-ρήξη μυοτενοντίου πετάλου
-κάταγμα κεφαλής βραχιόνιου, παθήσεις που χρήζουν χειρουργικής αποκατάστασης.
Όσο για τις θλάσεις, αυτές συμβαίνουν σε πολύ μεγάλο ποσοστό, λόγω του ότι, οι μύες που δεν γυμνάζονται συχνά, χάνουν τη ελαστικότητά τους, με αποτέλεσμα, όταν καλούνται να παράγουν έργο παραπάνω από αυτό που έχουν συνηθίσει, να παθαίνουν ρήξη. "Θλάση, λοιπόν, είναι η ρήξη μυϊκών ινών και, ανάλογα με τη βαρύτητα, αλλάζει και η αντιμετώπισή τους, επισημαίνει ο Δημήτρης Σταματόπουλος και συνεχίζει: "Πολύ συχνά συναντάμε και τα λεγόμενα κατάγματα καταπόνησης. Δηλαδή κατάγματα που δεν φαίνονται στις απλές ακτινογραφίες, παρά μόνο στο σπινθηρογραφήμα των οστών.
Ο λόγος είναι ότι υπάρχει πολύ μικρή λύση της οστικής συνέχειας, λόγω της παρατεταμένης καταπόνησης σε ένα οστό, που δεν έχει μάθει σε τέτοιες συνθήκες. Εξάλλου μόνο σπάνια δεν είναι τα πλήρη κατάγματα της ποδοκνημικής άρθρωσης, καθώς και της πηχεοκαρπικής. Η αντιμετώπιση ποικίλλει από συντηρητική έως και χειρουργική".
Τέλος, όσοι ασκούνται περιστασιακά, ενδέχεται να παρουσιάσουν και τενοντίτιδες. Αυτές συνήθως υπάγονται στα σύνδρομα υπέρχησης, αλλα δεν ειναι σπάνιες και στους περιστασιακούς αθλητές.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι, παρόλους τους κινδύνους που ελλοχεύουν, υπάρχει τρόπος να κάνουμε τα αγαπημένα μας σπορ και συστήνουν:
- Να κάνουμε γενικές εξετάσεις αίματος καθώς και πλήρη καρδιολογικό έλεγχο, πριν αρχίσουμε να "οργώνουμε" τα γήπεδα.
- Να ασκούμε τα αγαπημένα μας αθλήματα με μεγαλύτερη συχνότητα, όχι για να μην κατηγορηθούμε ως "αθλητές του Σαββατοκύριακου", αλλά για να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε σε αυτό το αυξημένο έργο χωρίς τραυματισμούς.
- Να κάνουμε διατάσεις. Πριν και μετά την αθλητική δραστηριότητα να επιδιώκουμε καταρχάς σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας στους μύες ενεργητικά και παθητικά και εν συνέχεια να κάνουμε διατάσεις, δηλαδή να φέρουμε την ανάλογη μυϊκή ομάδα σε τάση (τράβηγμα), κρατώντας για περίπου 20" και επαναλαμβάνοντας 4-5 φορές. Με τον τρόπο αυτό προλαμβάνουμε τους μυϊκούς τραυματισμούς, διότι με τις διατασεις ο μυς αποκτά μεγαλύτερη ελαστικότητα, κινητικότητα, αντοχή.
- Να προσέχουμε τι τρώμε. Σωστή διατροφή και πολλά, μικρά γεύματα, με το τελευταίο 3 ώρες πριν από την αθλητική δραστηριότητα.
- Να μην περιμένουμε από τις πρώτες μέρες να αγγίξουμε τα όρια του πρωταθλητισμού.
onmed.gr
Τι προκαλεί πόνο στον αυχένα και τον ώμο;
Δεκέμβριος 09, 2014Αν υποφέρεις από πόνο στον αυχένα και τον ώμο, να ξέρεις ότι δεν είσαι η εξαίρεση. Περίπου οι εφτά στους δέκα ενήλικες θα εμφανίσουν παρόμοιο πρόβλημα τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.
Επίσης περίπου το 50-80% των ενηλίκων που έχουν εμφανίσει πόνο στον αυχένα ή τον ώμο μία φορά, θα ξαναεμφανίσουν συμπτώματα τα επόμενα πέντε χρόνια. Έχοντας πολύπλοκη ανατομική δομή ο αυχένας και ο ώμος και παρότι εμφανίζονται συχνά προβλήματα πόνου ή δυσκαμψίας σ” αυτές τις θέσεις του σώματος η διάγνωση των αιτιών και η θεραπεία δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση.
Τι προκαλεί πόνο στον αυχένα?
Ο αυχένας είναι τμήμα του ανθρώπινου σώματος με μεγάλη κινητικότητα λιγότερο »σταθερό» από άλλα τμήματα και άρα είναι ευαίσθητος σε τραυματισμούς.
Η πιο κοινή αιτία άλγους στον αυχένα είναι άλγος που προέρχεται από τα μαλακά μόρια (μύς, τένοντες, σύνδεσμοι) σαν αποτέλεσμα μυϊκού σπασμού (οξύς ή χρόνιος).
Γενικότερα οι αιτίες πόνου στον αυχένα μπορεί να είναι εκφυλιστικές νόσοι (πχ αρθρίτιδα), ανωμαλίες οστών και αρθρώσεων, όγκοι, λόγω θέσης του αυχένα στις διάφορες δραστηριότητες.
Τι προκαλεί πόνο στον ώμο?
Η άρθρωση του ώμου είναι επίσης μια άρθρωση με μεγάλο εύρος κίνησης και σαν τέτοια υπόκειται εύκολα σε τραυματισμούς.
Άλλες αιτίες πόνου στον ώμο είναι
-Τενοντίτιδες λόγω υπερχρήσης .
-Αστάθεια της άρθρωσης του ώμου.
-Εξάρθρωμα
-«παγωμένος» ώμος
-Μπλοκάρισμα νεύρου (ριζοπάθεια)
-Θλάσεις ή διάστρεμμα
Ειδικότερα παθήσεις των μεσοσπονδυλίων δίσκων του αυχένα μπορεί να προκαλούν πόνο στον αυχένα και τον ώμο.
Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτελείται από επτά σπονδύλους μεταξύ των οποίων υπάρχουν οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι οι οποίοι απορροφούν τους κραδασμούς και διευκολύνουν την κίνηση του αυχένα.Οι παθήσεις των μεσοσπονδυλίων δίσκων μπορεί να καταλήγουν σε πίεση νεύρου έτσι ώστε μαζί με τον αυχένα να σας πονάει και ο ώμος.
Παθήσεις του μεσοσπονδύλιου δίσκου, μπορεί να είναι μία κήλη δίσκου (όπως στην οσφή) και η οποία μπορεί να πιέζει τον νωτιαίο μυελό ή κάποιο αυχενικό νεύρο. Πέραν του πόνου μπορεί να υπάρχουν μούδιασμα ή καυσαλγίες στα άνω άκρα.
Μπορεί επίσης να έχουν δημιουργηθεί οστεόφυτα (αυτό που λένε οι ασθενείς άλατα λόγω της αστάθειας της αυχενικής μοίρας, εξαιτίας εκφυλίσεως του μέσου σπονδύλιου δίσκου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πίεση και ερεθισμός κάποιου νεύρου, με αποτέλεσμα πόνο και μούδιασμα στον αυχένα ώμους και άνω άκρα.
Υπάρχει και η άρθρωσης του αυχένα (αυχενική σπονδύλωση)που προκαλείται σαν αποτέλεσμα εκφυλισμένου δίσκου η έχει σαν αποτέλεσμα πόνο σε αυχένα και ώμο καθώς και μούδιασμα και αδυναμία στα άνω η κάτω άκρα.
Πόνο ή δυσκαμψία στα εν λόγω σημεία μπορεί να προκληθεί και από παθολογικές καταστάσεις όπως και η μηνιγγίτιδα η κάποιοι όγκοι, ή ισχαιμία μυοκαρδίου (επιδεινώνεται με την δραστηριότητα ) πρόβλημα στον οισοφάγο (εμφανίζεται με την κατάποση)ή και από την υπέρταση.
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον πόνο που προκαλεί κάποια παθολογία (αρθρίτιδα, υπερξάρθρημα) στις σπονδυλοσπονδυλικής αρθρώσεως (facets).
Συχνά περιγράφεται σαν βαθύς ,διαξιφιστικός και τοπικά επιδεινώνεται όταν στρέφεται το κεφάλι προς την πάσχουσα πλευρά και μπορεί να ακτινοβολεί προς τον ώμο ή το άνω τμήμα της πλάτης. Στην σκέψη όλων πρέπει να υπάρχουν και οι επείγουσες καταστάσεις που μπορεί να κρύβονται πίσω από ένα άλγος και δυσκαμψία αυχένα όταν συνδυάζονται με τα παρακάτω συμπτώματα
-πυρετός, πονοκέφαλος(πιθανή μηνιγγίτιδα)
-Απώλεια του ελέγχου της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου(υποδηλώνει αυξημένη πίεση στον νωτιαίο μυελό η σε κάποια νευρική ρίζα και απαιτεί άμεση αντιμετώπιση)
-Πόνος που μεταδίδεται στο άνω άκρο και συνδυάζεται με αδυναμία(πιθανή κήλη που πιέζει το νεύρο)
-Να συνδυάζεται με άλγος στο θώρακα(πιθανό έμφραγμα)
Διερεύνηση του άλγους αυχένα – ώμου
Όταν το ενόχλημα επιμένει, επιδεινώνεται ή εμφανίζονται και πρόσθετα συμπτώματα ο ασθενής πρέπει να ζητήσει βοήθεια του ορθοπέδικου. Κάτι πολύ βασικό είναι η κλινική εκτίμηση που μπορεί να λύσει πολλά διαφοροδιαγνωστικά προβλήματα. Όταν είναι αναγκαίο μπορεί ο ιατρός να ζητήσει απεικονιστικές εξετάσεις. Αυτές μπορεί να είναι μία απλή ακτινογραφία, μία μαγνητική, ένα ηλεκτρομυογράφημα κ.τ.λ. μπορεί να απαιτηθούν εργαστηριακές εξετάσεις (π.χ. γενική αίματος) σε ορισμένες περιπτώσεις ο ορθοπεδικός μπορεί να ζητήσει τη συνδρομή νευροχειρούργου, νεφρολόγου ή παθολόγου.
Αντιμετώπιση -θεραπεία
Το άλγος του αυχένα και του ώμου όπως καταλάβατε μπορεί να έχει πολλές αιτίες (από σχετικά αθώες έως και επικίνδυνες για την ζωή του ασθενούς). Και η αντιμετώπιση μπορεί να είναι από αναλγητικά και φυσικοθεραπείες, έως μια βαριά χειρουργική επέμβαση.
Γι αυτό το πιο ασφαλές είναι η λύση του ανώτερου προβλήματος, να μην βασίζεται σε αυτοθεραπεία ή γνώμες τρίτων μη ιατρών ,αλλά στην επίσκεψη στον χειρούργο ορθοπεδικό.
nowdoctor.gr
Σελίδα 2 από 2
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS