«Η απόφασή τους να παραμείνουν εδώ δίνοντας ζωή στα νησάκια του Αιγαίου μας έχει μεγάλη εθνική σημασία», τόνισε η κα Σακελλαροπούλου

Τον σεβασμό της προς τους ακρίτες που ζουν στα απομακρυσμένα νησιά του Αιγαίου, εξέφρασε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κατά την επίσκεψή στην Ψέριμο, όπου συνομίλησε με τους κατοίκους, οι οποίοι «επιμένουν να ζουν μόνιμα στον τόπο τους, παρά τις δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης».

«Από την πρώτη στιγμή της θητείας μου υπογράμμισα το ενδιαφέρον μου για τις μακρινές γωνιές της πατρίδας μας. Σε κάθε επίσκεψή μου στα ακριτικά νησιά ένιωσα την ίδια συγκίνηση μπροστά στους κατοίκους που επιμένουν να ζουν μόνιμα στον τόπο τους, παρά τις δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης, ιδίως κατά τους χειμερινούς μήνες, την έλλειψη υποδομών, τις δυσκολίες επικοινωνίας», ανέφερε η κ. Σακελλαροπούλου.

«Χθες επισκέφθηκα την Τέλενδο και συνομίλησα με κατοίκους και με τους τέσσερις μαθητές του σχολείου και σήμερα εδώ, στην Ψέριμο, διαπιστώνω για μια ακόμη φορά τον ηρωισμό των ακριτών μας, τον ξεχωριστό πατριωτισμό τους. Η απόφασή τους να παραμείνουν εδώ δίνοντας ζωή στα νησάκια του Αιγαίου μας έχει μεγάλη εθνική σημασία. Θέλω να τους εκφράσω τον βαθύ σεβασμό μου και να τους διαβεβαιώσω ότι η Πολιτεία είναι κοντά τους, αρωγός στην προσπάθειά τους να μείνουν και να προκόψουν στον τόπο τους», πρόσθεσε.

Στη συνέχεια, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επιβαίνοντας σε σκάφος του Λιμενικού, χαιρέτησε το προσωπικό του Επιτηρητικού Φυλακίου Ψερίμου και τους ευχαρίστησε για την προσφορά τους στην πατρίδα.

Σημειώνεται ότι εχθές η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανακηρύχθηκε χθες επίτιμη δημότης Καλύμνου.

Στο μικρό νησί της Ψερίμου, βρέθηκε η Δέσποινα Βανδή και το «My Greece», παρέα με τον σεφ Βασίλη Καλλίδη.

Οι δυο τους περιηγήθηκαν στο μικρό νησάκι του Αιγαίου, το οποίου βασική δραστηριότητα είναι η… χαλάρωση.

Η Ψέριμος προσφέρει ήσυχες και ήρεμες διακοπές, συνδυάζοντας το τρίπτυχο ήλιος, θάλασσα, χαλάρωση.

«Θάλασσες σαν της Μεσογείου δεν υπάρχουν στον κόσμο. Θάλασσες ήρεμες και ασφαλής σαν της Ελλάδας δεν έχω συναντήσει πουθενά», λέει ο Βασίλης Καλλίδης

ΠΗΓΗ: Megatv

Ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Δωδεκανήσου θα αναβιώσει την 7η Ιουνίου 2021 υπόθεση με κατηγορούμενο τον Τούρκο δουλέμπορο Abduikadir Ozturk του Hasas που έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως σε ποινή κάθειρξης 79 ετών και χρηματική ποινή 30.000 ευρώ.
Ποινή κάθειρξης 14 ετών επιβλήθηκε στον ομοεθνή συγκατηγορούμενό του Serday Davran του Mohittin.
Οι ανωτέρω κρίθηκαν ένοχοι απόπειρας πρόκλησης ναυαγίου από το οποίο θα μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο και για παράνομη μεταφορά μεταναστών.
Την 22α Σεπτεμβρίου 2014 εισήλθαν από παραθαλάσσια περιοχή πλησίον της Αλικαρνασού (Bodrum) της Τουρκίας στην Ελληνική Επικράτεια με κατεύθυνση την νήσο Ψέριμο με ταχύπλοο πολυεστερικό σκάφος με καμπίνα, ονόματι «IMREN Ι», μήκους έξι μέτρων, χρώματος λευκού, με εξωλέμβιο κινητήρα, στο οποίο μετέφεραν 12 Σύρους μετανάστες, εκ των οποίων δέκα ήταν άνδρες και δύο γυναίκες. Μόλις αντιλήφθησαν την παρουσία πλησίον των ακτών της νήσου Ψερίμου σκάφους του Λιμενικού Σώματος, αύξησαν την ταχύτητα του δικού τους σκάφους και προσέκρουσαν τρεις φορές στο φουσκωτό, το οποίο βρισκόταν σε προγραμματισμένη περιπολία, με αποτέλεσμα να προκληθούν στη δεξιά πρωραία πλευρά του εκδορές από τη θάλασσα και σκίσιμο στο πρωραίο φουσκωτό μπαλόνι της δεξιάς πλευράς, με αποτέλεσμα την απώλεια του αέρα από το μπαλόνι.
Εξαιτίας των επανειλημμένων προσκρούσεων σε καίρια για τον ασφαλή και αξιόπιστο πλου του σκάφους σημεία του, θα μπορούσε να προκληθεί εισροή υδάτων σε αυτό και βύθισή του και τοιουτοτρόπως θα μπορούσαν να βρεθούν στη θάλασσα οι δύο λιμενικοί και να κινδυνεύσει η ζωή και η σωματική τους ακεραιότητα.
Οι λιμενικοί, ωστόσο, ακινητοποίησαν το δουλεμπορικό με τη χρήση πυρών προς τον εξωλέμβιο κινητήρα του.
Εξαιτίας της ενέργειάς τους αυτής υπέστησαν εξάλλου βαρύτατες κακώσεις λόγω εξοστρακισμού των πυρών εκ μέρους των λιμενικών, δύο Σύροι μετανάστες.
Εξαιτίας των 3 απανωτών προσκρούσεων με αυξημένη ταχύτητα στο σκάφος του Λιμενικού προκλήθηκε πτώση του μηχανοδηγού του και κάκωση αριστερής άκρας χειρός, η οποία θα μπορούσε λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης και των επανειλημμένων προσκρούσεων, να εξελιχθεί σε βαρύτερη σωματική βλάβη.

Πραγματοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη 1η Απριλίου 2021 ο εμβολιασμός με την 1η δόση του εμβολίου της Pfizer στους μόνιμους κατοίκους της Ψερίμου.

Η εμβολιαστική ομάδα αναχώρησε από Κάλυμνο στις 11.30 το πρωί με σκάφος του Λιμεναρχείου Καλύμνου.

Ο εμβολιασμός πραγματοποιήθηκε στον ξενώνα του ΙΝ Παναγίας και εμβολιάστηκαν συνολικά 17 μόνιμοι κάτοικοι της Ψερίμου.

Να σημειώσουμε ότι στην Ψέριμο και στην Τέλενδο ο εμβολιασμός είναι οριζόντιος, ανεξάρτητα ηλικίας, για τους μόνιμους κατοίκους που επιθυμούν.

Στην εμβολιαστική ομάδα επικεφαλής ήταν ο Ιατρός Αναισθησιολόγος Δημήτρης Σαουλίδης και συμμετείχαν ο Φαρμακοποιός του Νοσοκομείου Καλύμνου Λευτέρης Γκινής, η νοσηλεύτρια χειρουργείου Βαλαντούλα Βαβλά,η ιατρική επισκέπτρια Πόπη Χατζηδάκη και οι Ιατρικοί επισκέπτες Σωτήρης Βαγιανός και Αντώνης Χειλάς.

Στην αποστολή συμμετείχε και ο Έπαρχος Μανώλης Μουσελλής,ο οποίος έχει αναλάβει το συντονισμό των εμβολιασμών στα δύο νησιά Ψερίμου και Τελένδου. Ο Έπαρχος ευχαρίστησε το ΛΣ και το Λιμενάρχη Καλύμνου για τη διάθεση του σκάφους, το Νοσοκομείο Καλύμνου και τα μέλη της εμβολιαστικής Ομάδας

Ο εμβολιασμός στην Τέλενδο θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο μεσημέρι

Πηγή: kalymnos-news.gr

Ο μικρός Γιώργος έχει μπει από μικρός... στα βάσανα. Αν και 8 ετών πλέον, το αγόρι ακούει από πολύ μικρή ηλικία τις ιστορίες που του εξιστορούσε ο παππούς του, Μιχάλης Αρβύθης, ο οποίος είχε υψώσει τη σημαία στα Ίμια το 1996 μαζί με τον δήμαρχο. Γεννημένος στην Κάλυμνο, ο Γιώργος, επισκέπτεται συχνά την ακριτική Ψέριμο, όπου πλέον ζει μόνιμα ο παππούς του.

Η Ψέριμος είναι ένα μικρό νησί των Δωδεκανήσων ανάμεσα στην Κάλυμνο και την Κω. Όπως δήλωσε στο enikos.gr ο πατέρας του Γιώργου, Σεβαστός Κορφιάς, ο παππούς συνηθίζει να παίρνει μαζί τον εγγονό και να ανεβαίνουν στο υψηλότερο σημείο του νησιού, για να βεβαιωθούν ότι πάντα κυματίζει η γαλανόλευκη σημαία. "Ήταν όνειρο του παππού να μάθει στα εγγόνια του την αξία της σημαίας" υπογράμμισε.

 https://www.enikos.gr/society/767426/o-8chronos-giorgos-ypsonei-ti-simaia-sto-ypsilotero-simeio-tis-ak

Σήμερα, εορτάζεται στη Ρόδο και σε όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου η 73η επέτειος της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Ο εορτασμός λόγω των περιοριστικών μέτρων που ισχύουν για τον κορονοϊό γίνεται για πρώτη φορά χωρίς παρελάσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια. Η 7η Μαρτίου του 1948 αποτελεί ιστορικό ορόσημο για τα νησιά της Δωδεκανήσου. Είναι η μέρα που τα νησιά μας, τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα της εθνικής ολοκλήρωσης, γίνονται πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού κράτους. Για να φτάσουμε στην Ενσωμάτωση και στην 7η Μαρτίου 1948, χρειάστηκαν αγώνες και θυσίες από τον, επί πολλά χρόνια, σκλαβωμένο δωδεκανησιακό λαό.

Ποια είναι η ιστορία του Μιχάλη Αρβύθη

Στις 25 Ιανουαρίου 1996, ο δήμαρχος Καλυμνίων Δημήτρης Διακομιχάλης μεταβαίνει στα Ίμια, που βρίσκονται εντός των Διοικητικών Ορίων του Δήμου Καλυμνίων και υψώνει την ελληνική σημαία. Τον Δήμαρχο συνοδεύουν, ο Διοικητής του ΑΤ Καλυμνίων Γ. Ριόλας και οι Μιχάλης Αρβύθης και ο Θεόφιλος Μιλάτος, χειριστές του ταχυπλόου σκάφους με το οποίο μετέβησαν στα Ίμια.

Ο διοικητής του Α.Τ Καλύμνου Γεώργιος Ριόλας (Αστυνόμος Β' τότε) στην κατάθεσή του περιέγραψε ως εξής την μετάβαση στα Ίμια: «Ο καιρός ήταν αρκετά ψυχρός, είχε συννεφιά και η θάλασσα είχε ελαφρύ κυματισμό, καθώς επικρατούσε νοτιάς 5-6 μποφόρ.(...) Συζητώντας όλοι μας εν πλω με τον Δήμαρχο, ως παρέα που ήμασταν, μας ανέπτυξε το σκεπτικό της επίσκεψής του ως Δημάρχου στα Ίμια, δεδομένου ότι αυτά ανήκουν ανέκαθεν στη διοικητική περιφέρεια του Δήμου Καλυμνίων. Ήθελε με την επίσκεψή του αυτή να αναδείξει και τονίσει τόσο τη Δημοτική, όσο και την Ελληνική κυριαρχία επ’ αυτών, το ενδιαφέρον του Δήμου για τις νησίδες ως προς την ανάγκη αξιοποιήσεώς τους με την κατασκευή έργων, εξωκκλησίων, μονάδων ιχθυοκαλλιεργειών κ.λ.π. βοηθητικών οικημάτων για τους ψαράδες της Καλύμνου. Επιπλέον συμφωνούσε με τις επισημάνσεις των ατόμων που μας είδαν στην ιχθυόσκαλα ότι επιβαλλόταν να τονισθεί και στα Ίμια η Ελληνική κυριαρχία με το να φέρουν την Ελληνική Σημαία, όπως ήδη είχε συμβεί με τη μέριμνα του Δήμου και των στρατιωτικών Αρχών στα πέριξ νησιά, ώστε να μη φαίνονται εγκαταλειμμένα και να μη διεκδικούνται από την Τουρκία. Συνεχίσαμε την πορεία μας και εντωμεταξύ είδα τον προαναφερόμενο Θεόφιλο Μιλάτο που επιβιβάσθηκε και αυτός στο ταχύπλοο και μας συνόδευε, να δένει με σπάγκο τα δύο ξύλινα πηχάκια, κάνοντάς τα ένα πρόχειρο κοντάρι – ιστό και να δένει σ’ αυτό τη μία Σημαία. Η άφιξη στην Ανατολική νησίδα των Ιμίων Περί ώρα 13.15΄ περίπου της Πέμπτης 25 Ιανουαρίου 1996, φθάσαμε στα Ίμια. Είδα ότι πρόκειται για δύο (2) σχεδόν μακρόστενες και χαμηλού ύψους (15 – 20 μέτρων) βραχώδεις νησίδες (κυριολεκτικώς βραχονήσια, με ελάχιστο χορταράκι και λίγα θυμαράκια και αχινόποδα), η κάθε μία μεγέθους περίπου ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου. Απέχουν η μία της άλλης περί τα 150 μέτρα περίπου. Δεν βρήκαμε εκεί άλλα άτομα, αλλά είδαμε στη δυτική πλευρά να περνά σε κοντινή απόσταση και με νότια κατεύθυνση το περιπολικό σκάφος του Πολεμικού ναυτικού μας «ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ», ενώ στην Μικρασιατική πλευρά και σε απόσταση περί τα 1,5 ναυτικά μίλια διακρίναμε κάποιο τουρκικό πολεμικό σκάφος, να πλέει και αυτό με νότια κατεύθυνση. Ο ορίζοντας ήταν αρκετά θολός λόγω της υγρασίας, αλλά διακρίνονταν -διαγράφονταν αρκετά καθαρά οι απέναντι Μικρασιατικές ακτές και οι προς τα εκεί ευρισκόμενες λοιπές νησίδες. Ο κ. ΑΡΒΥΘΗΣ προσέγγισε το ταχύπλοό του προς αποβίβασή μας σε σχετικά προσβάσιμο βράχο της ανατολικής νησίδας και συγκεκριμένα στην βόρεια πλευρά της, που ήταν σχετικά υπήνεμη. Ο Δήμαρχος Καλυμνίων, δηλαδή ο Δημήτρης ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ, επιχείρησε να πηδήξει 1ος στον βράχο. Όμως, επικρατούσε αρκετός κυματισμός, η θάλασσα πιτσιλούσε τα βράχια, ενώ είναι και αρκετά υπέρβαρος. Για τους λόγους αυτούς φοβήθηκε και ματαίωσε την πρόθεσή του, διότι κινδύνευε ή να τσακισθεί στα βράχια ή να καταλήξει στη θάλασσα. Την ίδια δυσκολία και φόβο είχε και ο κ. Μιλάτος, ενώ ο Αρβυθής έπρεπε να πλοηγεί το σκάφος του, καθώς υπήρχε κίνδυνος να τσακισθεί στα βράχια. Για τους λόγους αυτούς, κανείς από τους τρεις τους δεν τολμούσε να πηδήξει στον βράχο της νησίδας. Σκεφθήκαμε να αποχωρήσουμε για να επιστρέψουμε στην Κάλυμνο, αλλά ο Δήμαρχος δεν συμφώνησε. Είπε πως «ήταν κρίμα να φύγουμε από τα Ίμια, χωρίς να ανεβούμε έστω για λίγο σ’ αυτά, να δούμε το περιβάλλον τους». Κατόπιν αυτών, εγώ που είμαι αθλητικός και ευκίνητος, πήδηξα από το ταχύπλοο στον βράχο και το κράτησα κοντά στον βράχο με το σχοινί που μου πέταξαν. Έτσι, ένας – ένας, αποβιβάσθηκαν στη νησίδα αυτή και οι τρεις τους. Αφού ο κ. Αρβυθής ασφάλισε με άγκυρα το ταχύπλοό του κοντά στα βράχια της ακτής, κινηθήκαμε να ανεβούμε και οι τέσσερις μας στο πιο ψηλό σημείο της νησίδας. Ανεβαίνοντας, είδαμε 10 – 15 γίδια, τα οποία φοβήθηκαν από την παρουσία μας και έτρεξαν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Επίσης είδαμε στην απέναντι νησίδα να υπάρχουν ακόμη 15 – 20 γίδια. Όλα αυτά ανήκαν, όπως ανέφερα στην αρχή, στον γνωστό μου κτηνοτρόφο της Ψερίμου, τον κ. Αντώνη Βεζυρόπουλο».