Ο εκπρόσωπος του Ταμείου δήλωσε στο «Εθνος» ότι η γενική διευθύντρια Κριστίν Λαγκάρντ δεν θα λάβει μέρος στο έκτακτο Eurogroup της ερχόμενης Δευτέρας λόγω άλλων υποχρεώσεων.
Θα την αντικαταστήσει ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διεύθυνσης Πολ Τόμσεν, ο οποίος τελικά έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την Ελλάδα, εκ μέρους του Ταμείου. Το γεγονός αυτό αποτελεί αρνητική εξέλιξη για την κυβέρνηση, καθώς μετά την υποκλοπή και τη δημοσιοποίηση της συνομιλίας του με την κ. Ντέλια Βελκουλέσκου παρατηρείται έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ του ΔΝΤ και της Αθήνας.
Πηγές στην Ουάσιγκτον θεωρούν ότι «και μόνο ότι πραγματοποιείται το Eurogroup είναι μία ελπιδοφόρα εξέλιξη», καθώς πιστεύουν ότι «δεν θα αποφασιζόταν σύγκλισή του αν οι πλευρές δεν ήταν κοντά σε συμφωνία».
Οι ίδιες πηγές δήλωσαν ότι «ακόμη και αν δεν υπάρξει σε αυτή τη φάση συμφωνία, θα τεθούν οι βάσεις για ένα επόμενο Eurogroup την αμέσως επόμενη εβδομάδα».
Οι πηγές υποστηρίζουν ότι «υπάρχουν θέματα που πρέπει να συμφωνηθούν και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο επί τόπου και σε πολιτικό επίπεδο σε ένα Eurogroup».
Ισχυρίζονται ότι κατά τη συνεδρίαση θα τεθεί ο χρόνος της απόφασης για την έναρξη συζητήσεων που θα αφορούν την ελάφρυνση του χρέους και επίσης ότι θα επιχειρηθεί να συγκεκριμενοποιηθούν τα μέτρα-ρεζέρβα.
Σύμφωνα με τις πηγές τα στελέχη του ΔΝΤ παραμένουν «οχυρωμένα» στις θέσεις τους, ενώ διατηρούν μία ασφαλή απόσταση από τις εκτιμήσεις της Eurostat.
Σημειώνεται ότι όλες οι ενημερώσεις συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι απαιτείται «πολύ δουλειά» για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, αν και -όπως τόνισε ενημερωμένη πηγή- θα μπορούσε να υπάρξει συμφωνία εάν η κυβέρνηση αποδεχόταν τα μέτρα που ζήτησαν οι δανειστές.
ethnos.gr
Αν και ακόμη το σχέδιο δεν φέρει και την υπογραφή των δανειστών το ζήτημα των κόκκινων δανείων φαίνεται ότι έχει λήξει.
Για όλα τα δάνεια, όχι μόνο τα στεγαστικά, προβλέπεται μεταβατική περίοδος, όπου εξαιρούνται όλα τα δάνεια που συνδέονται με την πρώτη κατοικία που έχουν διασφάλιση σε πρώτη κατοικία, με αντικειμενική αξία μέχρι 140.000 ευρώ. Για τα δάνεια τα οποία θα μεταβιβαστούν σε μη τραπεζικές εταιρείες το πλαίσιο προστασίας θα παραμένει το ίδιο.
Αναλυτικά το σχέδιο για τα κόκκινα δάνεια:
Μεταβατική περίοδος
Στη διαπραγμάτευση πετύχαμε να εξαιρεθούν όλα τα δάνεια που συνδέονται με πρώτη κατοικία:
ανεξαρτήτως κατηγορίας, δηλαδή όχι μόνο τα στεγαστικά δάνεια αλλά και τα καταναλωτικά δάνεια, τα επισκευαστικά δάνεια, τα δάνεια ελεύθερων επαγγελματιών, εμπόρων, αγροτών, καθώς και τα δάνεια μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που έχουν διασφάλιση σε πρώτη κατοικία,
με αντικειμενική αξία μέχρι 140.000 ευρώ (και χωρίς κάποιο εισοδηματικό κριτήριο, που θα απέκλειε σημαντικό αριθμό δανειοληπτών)
μέχρι το 2018
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το όριο των 140.000 ευρώ αντικειμενικής αξίας, και καθώς δεν υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια, καλύπτει το 94% του συνόλου στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας (στοιχεία 2013 - τα τελευταία διαθέσιμα). Σε αυτά προστίθενται επισκευαστικά, καταναλωτικά και επαγγελματικά δάνεια, καθώς και δάνεια μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που συνδέονται με πρώτη κατοικία αντικειμενικής αξίας μέχρι 140.000 ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι με την πρόσφατη αναμόρφωση του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (ν. Κατσέλη), έχει εξασφαλιστεί η ένταξη στις προστατευτικές ρυθμίσεις του νόμου για περίπου 2 στους 3 δανειολήπτες. Μάλιστα για το 25% που αντιστοιχεί στους πιο αδύναμους, προβλέπεται η ενίσχυσή τους από το κράτος, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις δόσεις. Η προστασία παραμένει η ίδια και δεν επηρεάζεται καθόλου από ενδεχόμενη μεταβίβαση του δανείου σε μη τραπεζική εταιρεία.
Πλαίσιο προστασίας
Για τους δανειολήπτες που τα δάνειά τους θα μεταβιβαστούν σε μη τραπεζικές εταιρείες πετύχαμε να μην υπάρξει καμία ουσιαστική διαφορά, καθώς το πλαίσιο προστασίας είναι το ακριβώς το ίδιο με αυτό που ισχύει για τις τράπεζες, ενώ δεν θα μπορούν σε καμία περίπτωση να επιδεινώνονται οι όροι του δανείου. Υπάρχει, επίσης, ειδική πρόνοια για συμβάσεις με μεταβλητό επιτόκιο.
Οι μη τραπεζικές εταιρείες στις οποίες θα μπορούν να μεταβιβάζονται δάνεια, υποχρεώνονται να χρησιμοποιούν εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων με έδρα την Ελλάδα, που θα αδειοδοτούνται και θα εποπτεύονται από την Τράπεζα της Ελλάδος με βάση ένα αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο. Αυτό θα προβλέπει διαφάνεια στην ταυτότητα των μετόχων, υποβολή των βασικών αρχών της στρατηγικής τους, του επιχειρησιακού πλάνου και της μεθοδολογίας διεκδίκησης των δανείων (με έμφαση στην αναδιάρθρωση) κ.α. Επιτροπή των Υπουργείων θα γνωμοδοτεί επί των αιτήσεων αδειοδότησης και το μητρώο των αδειοδοτούμενων θα δημοσιεύεται στο site της ΤτΕ.
Όλοι οι κανόνες προστασίας καταναλωτή, ο Κώδικας Δεοντολογίας των τραπεζών, οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης για τον καθορισμό των δόσεων με βάση την πραγματική δυνατότητα αποπληρωμής, ο αναμορφωμένος νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (νόμος "Κατσέλη") κλπ που ισχύουν για τις τράπεζες, θα ισχύουν και για αυτές τις εταιρείες. Ιδιαίτερα αυστηρά κριτήρια (π.χ. αυξημένο ελάχιστο όριο μετοχικού κεφαλαίου) θα διέπουν το πλαίσιο λειτουργίας μη τραπεζικών ιδρυμάτων, που θα αναχρηματοδοτούν τα δάνεια μετά την αναδιάρθρωσή τους.
Πριν τη μεταβίβαση μη εξυπηρετούμενων δανείων οι τράπεζες οφείλουν να έχουν κάνει πρόσφατη εμπεριστατωμένη και ουσιαστική πρόταση ρύθμισης στους δανειολήπτες, ενώ οφείλουν να επιδεικνύουν αυξημένη ευαισθησία για τις ευπαθείς ομάδες. Μετά τη μεταβίβαση των δανείων, οι μη τραπεζικές εταιρείες θα πρέπει να ακολουθήσουν εκ νέου τη διαδικασία του Κώδικα Δεοντολογίας και να κάνουν πρόταση ρύθμισης, με βάση τη δυνατότητα αποπληρωμής και λαμβάνοντας υπ' όψιν τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης.
Μέχρι τα τέλη Ιουνίου θα υπάρξει βελτίωση του Κώδικα Δεοντολογίας των τραπεζών, για να αντιμετωπιστούν κενά και αδυναμίες, ώστε να καταστεί προσιτός και λειτουργικός, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της προστασίας που προσφέρει σε όσους έχουν πραγματική ανάγκη.
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα πρωτοφανές θεσμικό πλαίσιο, που συμπυκνώνει τις πρόνοιες Ευρωπαϊκών συστημάτων. Αποτελεί απόσταγμα της μελέτης και διαβούλευσης επί των αστοχιών σε εφαρμοσμένες Ευρωπαϊκές περιπτώσεις, όπου πρόσφατα εκδηλώθηκαν συσσωρευμένα προβλήματα από τις πρακτικές των μη τραπεζικών ιδρυμάτων (πχ Ιρλανδία).
Θεσμοί υποστήριξης
Ιδρύεται και τίθεται σε λειτουργία Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, που θα επεξεργάζεται τα δεδομένα και θα προτείνει βελτιωτικές παρεμβάσεις προς το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, το οποίο επανενεργοποιείται με ουσιαστικές αρμοδιότητες.
Αναπτύσσεται ένα ευρύ Δίκτυο Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών με 30 Κέντρα σε όλη τη χώρα. Η ενημέρωση και νομική/οικονομική συμβουλευτική υποστήριξη των δανειοληπτών (νοικοκυριών, επαγγελματιών και μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων) για ζητήματα χρεών και γενικότερα χρηματοοικονομικής διαχείρισης αποτελεί ιδιαίτερα σημαντική υπηρεσία για τους ασθενέστερους, που συνήθως έχουν ελλιπή ενημέρωση και αδυναμία πρόσβασης σε εξειδικευμένες υπηρεσίες. Κατά συνέπεια ο συγκεκριμένος πυλώνας της στρατηγικής στο χρηματοοικονομικό σύστημα αποτελεί και εργαλείο άσκησης κοινωνικής πολιτικής.
Ενισχύονται τα δικαστήρια και βελτιώνονται οι σχετικές διαδικασίες, ώστε να επιταχυνθεί η εκδίκαση υποθέσεων υπερχρεωμένων νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Με τον τρόπο αυτό θα προστατεύεται η μεγάλη πλειοψηφία όσων το έχουν πραγματικά ανάγκη και όχι οι λίγοι στρατηγικοί κακοπληρωτές.
Ενεργοποιείται το επάγγελμα των διαχειριστών αφερρεγυότητας, κάτω από ένα αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας, που θα συνδράμουν και θα μεσολαβούν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων υπερχρέωσης.
Θα δημιουργηθεί Φορέας Πιστοποίησης Φερεγγυότητας, που θα διασφαλίζει τη δίκαιη και αντικειμενική πιστοληπτική αξιολόγηση και θα διευκολύνει την πρόσβαση σε νέο δανεισμό.
Αναδιάρθρωση επιχειρηματικών δανείων
Θα υπάρξει κατάλληλο πλαίσιο εξωδικαστικών επιλύσεων για υπερχρεωμένες μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, που θα αντιμετωπίζει συνολικά τα χρέη προς τράπεζες, Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, εξασφαλίζοντας παράλληλα την ίση και δίκαιη μεταχείριση μικρών και μεγάλων οφειλετών. Με τον τρόπο αυτό θα υπάρξει ουσιαστική ελάφρυνση (κούρεμα τέτοιο ώστε να επιτυγχάνεται σύγκλιση με το εξειδικευμένο πρόγραμμα αποπληρωμής που θα υποβάλλει η κάθε επιχείρηση) και θα διασωθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Η κυβέρνηση θα εγγυηθεί για τις βασικές αρχές του ελέγχου βιωσιμότητας και για τα εργαλεία αναδιάρθρωσης, με γνώμονα την εξυγίανση των επιχειρήσεων και την αξιοπρεπή διαβίωση των ελ. επαγγελματιών.
Ο μηχανισμός αναδιάρθρωσης είναι κατάλληλα δομημένος ώστε να αποκλείει επιχειρήσεις που δεν αποπληρώνουν χρέη κατ’ επιλογή τους (κακοπληρωτές) και να επικεντρώνεται στη διάσωση κατά τα άλλα υγιών επιχειρήσεων.
Θα υπάρξει πρόβλεψη για την ελάφρυνση νοικοκυριών και επιχειρήσεων από τη φορολόγηση της ωφέλειας που προκύπτει από τις διαγραφές τραπεζικών χρεών.
newsit.gr
Με άρθρο-διακήρυξή τους οι οκτώ ευρωβουλευτές ζητούν από τους Ευρωπαίους ηγέτες να επανεξετάσουν το ζήτημα του χρέους και το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που ετοιμάζεται να επιβληθεί στην Ελλάδα, χαρακτηρίζοντας "εκτός λογικής" τη στρατηγική των πιστωτών, με "παράλογα και περιττά" πρόσθετα μέτρα.
Οκτώ Ευρωβουλευτές από τρεις διαφορετικές πολιτικές ομάδες, οι Δημήτρης Παπαδημούλης, Guillaume Balas, Sergio Cofferati, Eva Joly, Curzio Maltese, Emmanuel Maurel, Isabelle Thomas και Ernest Urtasun, συνυπόγραψαν ένα άρθρο-διακήρυξη, με το οποίο καλούν τους Ευρωπαίους ηγέτες να επανεξετάσουν το ζήτημα του χρέους και το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που πάνε επιβληθούν στην Ελλάδα. "Η εκτός λογικής στρατηγική των πιστωτών", αναφέρεται μεταξύ άλλων, "επαναλαμβάνεται. Πρόσθετα μέτρα για την Ελλάδα είναι παράλογα και περιττά.Οι ηγέτες της Ευρωζώνης, ως εκλεγμένα και υπόλογα πολιτικά πρόσωπα, να διευκρινίσουν: θα επιμείνουν σιωπηλά σε μια τέτοια στρατηγική για πάντα ή θα αναλάβουν τις ευθύνες τους;"
Το πλήρες κείμενο του άρθρου, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, έχει ως εξής:
"Από το περασμένο καλοκαίρι, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα εφαρμόζει το πρόγραμμα του τελευταίου μνημονίου, προβαίνοντας στην έναρξη των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων: ανασυγκρότηση των δημόσιων υπηρεσιών ώστε να καταστούν βιώσιμες, μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος και καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της φτώχειας.
Τον Απρίλιο, ο Έλληνας πρωθυπουργός ήρθε αντιμέτωπος με μια σειρά από νέα μέτρα λιτότητας τα οποία επιβάλλονται από τους δανειστές σε περίπτωση που ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος δεν επιτευχθεί για το έτος 2018. Παρόλο που η μελέτη της Eurostat που δημοσιεύθηκε στις 21 Απριλίου αναιρεί τα απαισιόδοξα σενάρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), βλέπουμε ότι η εκτός λογικής στρατηγική των πιστωτών επαναλαμβάνεται. Αυτή η στρατηγική συνίσταται σε μια σειρά από μηχανικά επαναλαμβανόμενα λάθη του παρελθόντος, τα οποία δεν αντιμετωπίζουν πραγματικά τα προβλήματα, ούτε ανοίγουν το δρόμο για πιο βιώσιμες λύσεις απέναντι στην κρίση.
Η τελική αποτίμηση των μεταρρυθμίσεων και η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος διαρκώς αναβάλλονται για μήνες, λόγω διαφωνιών μεταξύ των δανειστών, και κυρίως μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ από τη μία και του ΔΝΤ από την άλλη. Τα δύο βασικά σημεία σύγκρουσης είναι ο πρωταρχικός στόχος του πλεονάσματος και η απαραίτητη έγκριση και εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Το ΔΝΤ διαφωνεί με το στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος που είχε συμφωνηθεί στο τελευταίο μνημόνιο και εμφανίζεται διαρκώς δυσαρεστημένο με τις μεταρρυθμίσεις που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση. Ταυτόχρονα όμως, υποστηρίζει μια ελάφρυνση του χρέους. Την ίδια στιγμή, ορισμένοι πιστωτές από την Ευρωζώνη που έχουν στρατηγικό ενδιαφέρον για την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας, αρνούνται την ελάφρυνση του χρέους.
Αυτή η ανάμειξη διαφορετικών μεταξύ τους συμφερόντων οδηγεί σε μια κατάσταση αδιεξόδου, όπου το ΔΝΤ, εμμονικά προσκολλημέμο στο δημοσιονομικό του δόγμα, και επωφελούμενο από την πρόσφατη Συνεδρίασή του φέτος την Άνοιξη στην Ουάσιγκτον, κατάφερε να πείσει κάποιους Ευρωπαίους πιστωτές να συμφωνήσουν με τις απόψεις του.
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του Wikileaks έφεραν στο φως συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν με αδιαφάνεια, και αφορούσαν την αντιμετώπιση της κρίσης, οι οποίες θα μπορούσαν να εγείρουν ερωτήματα σχετικά με ορισμένες ακολουθούμενες πολιτικές. Σε κάποιες από αυτές, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν, με την πεποίθηση ότι η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις οικονομικές υποχρεώσεις της τον Ιούλιο, βλέπει τη χρεοκοπία της χώρας ως το μόνο δρόμο για να επιβληθούν οι απόψεις του Ταμείου.
Έτσι, μη μπορώντας πολιτικά και τεχνικά να καταλήξουν για την ανάγκη μείωσης του χρέους, του δημοσιονομικού κενού που πρέπει να καλυφθεί, αλλά και σε ό,τι αφορά τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να εφαρμοστούν, οι πιστωτές παρέμειναν αμετακίνητοι στη θέση τους -βασισμένοι στη συμμετοχή του ΔΝΤ και σε μια σειρά από επιπλέον μέτρα λιτότητας- με αποτέλεσμα μια σειρά από νέα αιτήματα για αυξήσεις φόρων, πρόσθετων περικοπών του προϋπολογισμού καθώς και μείωσης των συντάξεων, που ισοδυναμούν με πολλαπλή οικονομική αποστράγγιση.
Αυτά τα πρόσθετα μέτρα είναι παράλογα και περιττά.
Κι αυτό διότι, παρά την προσφυγική κρίση και τα capital controls που επιβλήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι, η έκθεση της Eurostat της περασμένης εβδομάδας επιβεβαιώνει ότι ο πρωταρχικός στόχος για πλεόνασμα για το 2015 φτάνει το 0,7% του ΑΕΠ (εκτός από την εξυπηρέτηση του χρέους), και είναι αρκετά πάνω από τον αρχικό στόχο που είχε θέσει το πρόγραμμα, για 0,25 % του ΑΕΠ.
Μετά από έντονες διαπραγματεύσεις, σε αυτό το στάδιο οι διαφορές μεταξύ των πιστωτών και της Ελλάδας είναι μικρές. Αυτές οι διαφορές μπορούν να ξεπεραστούν αν υπάρχει αμοιβαία πολιτική βούληση. Ως εκ τούτου, είναι εφικτό και αναγκαίο να επιτευχθεί συμφωνία και η αξιολόγηση του προγράμματος να ολοκληρωθεί επιτυχώς τις επόμενες ημέρες.
Κατά την εφαρμογή περισσότερων από 100 μέτρων -επικυρωμένων από το Eurogroup από τον Σεπτέμβριο- και με πλήρη σεβασμό των όρων της τελευταίας συμφωνίας που συνήφθη τον Ιούλιο, ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζει τον κίνδυνο ενός αρνητικού τελεσιγράφου, όπως επιθυμούν ορισμένοι πιστωτές, μεταξύ των οποίων το ΔΝΤ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Επηρεασμένοι από μια γενικευμένη σχιζοφρένεια, οι πιστωτές επιδιώκουν τη διάλυση της Ένωσης με τη στρατηγική της "απόδειξης".
Μέσω διεθνών μηχανισμών που δημιουργούνται ad hoc από διακυβερνητικές συνθήκες, το οικονομικό στράγγιγμα τοποθετεί την Ελλάδα, ένα κυρίαρχο κράτος μέλος της ΕΕ, σε κατάσταση οικονομικής εποπτείας. Αγνοώντας τις ανθρώπινες, κοινωνικές και οικονομικές πραγματικότητες, η υποτιθέμενη θεραπεία που επιβλήθηκε στον Έλληνα ασθενή φαίνεται να είναι η αιμορραγία έως θανάτου.
Δεν είναι παράδοξο που οι ίδιοι άνθρωποι που ζητούσαν μια γρήγορη εφαρμογή του μνημονίου τώρα παίζουν με το χρόνο και την καθυστέρηση. Αυτό σηματοδοτεί μεν μια περίεργη πολιτική στρατηγική, στόχο όμως, χωρίς καμία αμφιβολία, είναι η αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης συνασπισμού και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στην Ελλάδα.
Οι πιστωτές είχαν δύο στόχους από τον Ιούλιο του 2015: την επιβολή των μέτρων λιτότητας του μνημονίου και να διώξουν τον Τσίπρα. Πέτυχαν τον πρώτο και προφανώς εξακολουθούν να επιδιώκουν τον δεύτερο.
Οι Ευρωζωνικοί πιστωτές είναι επίσης μέλη μιας Ένωσης που δεν θα πάψουμε να ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα γίνει και πολιτική ένωση. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να διευκρινίσουν: θα επιμείνουν σιωπηλά σε μια τέτοια στρατηγική για πάντα ή θα αναλάβουν τις ευθύνες τους για την επίτευξη μιας βιώσιμης πολιτικής λύσης στην κρίση;
Η Ελλάδα πρέπει να μπορεί να ακυρώσει, να αναδιαρθρώσει και να αναδιαμορφώσει το χρέος της (αναδιάρθρωση των χρεώγραφων και των τόκων αποπληρωμής). Οι απόψεις κορυφαίων οικονομολόγων σήμερα συγκλίνουν σχετικά με τη μη βιωσιμότητα του χρέους της.
Καλούμε λοιπόν τους Ευρωπαίους ηγέτες να ολοκληρώσουν γρήγορα την αξιολόγηση των μεταρρυθμίσεων και να αντιμετωπίσουν το ζήτημα του χρέους για να μπορέσει η Ελλάδα να συνεχίσει τις ποιοτικές μεταρρυθμίσεις, την ενίσχυση της ανάπτυξης και της υγιούς οικονομικής ανάπτυξης, καθώς και την ανοικοδόμηση των κοινωνικών δομών και των υπηρεσιών της.
Κατά δεύτερο λόγο, είμαστε πεπεισμένοι για την αναγκαιότητα αποφυγής μιας λύσης σε καθαρά εθνικό επίπεδο, για τη διαχείριση της κρίσης, όσο και για την εξέταση τρόπων για να ενισχυθούν οι κοινοτικές μέθοδοι.
Η διαχείριση της κρίσης επιβεβαίωσε ήδη την αποκήρυξη της δημοκρατικής νομιμότητας της Τρόικας, όπως αναφέρεται ακόμα και σε εγκεκριμένες εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως μια θεσμική συμφωνία που συνδυάζει πιστωτές όλων των ειδών, κράτη-μέλη, νομισματικούς και χρηματοπιστωτικούς θεσμούς. Οι ηγέτες της Ευρωζώνης, ως εκλεγμένα και υπόλογα πολιτικά πρόσωπα, και ως μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν μπορούν να υποστηρίξουν την παρούσα ασαφή στάση.
Τέλος, θέσεις ή «μη-θέσεις» που λαμβάνονται για το ελληνικό ζήτημα είναι καθαρά πολιτικές. Αν συνεχίσουμε να αγνοούμε αυτή την πραγματικότητα, η Ευρώπη θα παραμείνει ένα σύνολο αριθμών, προσωπικών και αντικρουόμενων συμφερόντων που αναλώνονται αποκλειστικά σε μία αδιέξοδη λιτότητα. Η συνειδητή επιλογή των παραπάνω, είναι ευθύνη του κάθε ηγέτη της Ευρωζώνης".
Το άρθρο υπογράφουν οι :Guillaume Balas, S&D group (Γαλλία), Sergio Cofferati, S&D group (Iταλία), Eva Joly, Greens/EFA, (Γαλλία), Curzio Maltese, GUE/NGL (Iταλία), Emmanuel Maurel, S&D group (Γαλλία), Dimitrios Papadimoulis, GUE/NGL (Ελλάδα), Isabelle Thomas, S&D group (Γαλλία), Ernest Urtasun, Greens/EFA (Ισπανία).
euro2day.gr
Απάντηση με θέμα τις κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών ελεύθερων επαγγελματιών – έδωσε η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, με αφορμή θέμα ερώτησης βουλευτών του ΚΚΕ.
Αναλυτικά, τονίζεται:
I. Θεσμικό πλαίσιο ρύθμισης οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων
Ο ν. 3869/2010 (ΦΕΚ Α’ 130), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, δίδει σε υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, τα οποία δεν έχουν την εμπορική ιδιότητα, την προοπτική απεγκλωβισμού από την υπερχρέωση και τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν πλέον ένα νέο οικονομικό ξεκίνημα, απαλλαγμένα από μέρος ή ακόμη, υπό προϋποθέσεις, το σύνολο των οφειλών τους.
Συγκεκριμένα, στις ρυθμίσεις του νόμου υπάγονται όλα τα φυσικά πρόσωπα που δε διαθέτουν πτωχευτική ικανότητα, δηλαδή, μισθωτοί, άνεργοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, και πρώην έμποροι που, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης υπαγωγής έχουν χάσει την πτωχευτική ικανότητα και δεν τελούν υπό πτώχευση.
Τα παραπάνω πρόσωπα πρέπει να τελούν σε γενική και μόνιμη αδυναμία εξυπηρέτησης των οφειλών τους. Επιπλέον, το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του νόμου ρυθμίζει και βεβαιωμένες οφειλές προς το Δημόσιο, τη Φορολογική Διοίκηση, τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ βαθμού και τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης. Εξαιρούνται της ρύθμισης, οφειλές αιτία των οποίων είναι τυχόν αδίκημα οφειλόμενο σε δόλο, βαριά αμέλεια (αδικοπραξία) ή σε χρηματικές ποινές ή διοικητικά πρόστιμα.
Συνεπώς, δεν είναι δυνατή η ρύθμιση οφειλών που προέρχονται από μη απόδοση Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) καθώς η μη απόδοσή τους αποτελεί αδίκημα.
Ο ν. 3869/2010 αρχικά τροποποιήθηκε με το άρθρο 85 του Ν.3996/2011, εν συνεχεία με τα άρθρα 11 επ. του νόμου 4161/2013 (ΦΕΚ Α’ 143) και με τα άρθρα 1 έως 4 του Κεφαλαίου Α της υποπαραγράφου Α4 της παραγράφου Α’ του Μέρους Β’ του ν. 4336/2015 «Συνταξιοδοτικές διατάξεις – Κύρωση του Σχεδίου Σύμβασης Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και ρυθμίσεις για την υλοποίηση της Συμφωνίας Χρηματοδότησης» (ΦΕΚ Α’ 94) και πρόσφατα με το άρθρο 14 του Κεφαλαίου Β του ν.4346/2015 «Επείγουσες ρυθμίσεις για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α’ 152), καθώς και με το άρθρο Τρίτο του ν. 4366/2016 (ΦΕΚ Α’ 18).
Μια από τις σημαντικές αλλαγές που επέφερε ο ν.4336/2015 είναι ο καθορισμός της διαδικασίας Ταχείας Διευθέτησης Μικροοφειλών (άρθρο 5α του ν. 3869/2010, ως ισχύει). Η διάταξη αφορά υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα για τα οποία συντρέχουν σωρευτικά οι οριζόμενες από το νόμο προϋποθέσεις, κατά το χρόνο υποβολής αίτησης υπαγωγής.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι εφόσον ο οφειλέτης αποδεικνύει σωρευτικώς ότι:
α) κατά την ημέρα υποβολής της αίτησης και της επικύρωσης δεν διαθέτει οποιαδήποτε ακίνητη περιουσία και δεν έχει προβεί σε πράξη διάθεσης ακίνητης περιουσίας κατά την τελευταία τριετία πριν από την κατάθεση της αίτησης,
β) τα λοιπά περιουσιακά στοιχεία του είτε ως δικαιούχου είτε ως συνδικαιούχου συμπεριλαμβανομένων των καταθέσεων του σε πιστωτικά ιδρύματα δεν υπερβαίνουν σε αξία το ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ,
γ) οι οφειλές που περιλαμβάνονται στην αίτηση του κατά το άρθρο 4 παράγραφος 1 του ν.3869/2010, όπως ισχύει, συνιστούν το σύνολο των υποχρεώσεων του οφειλέτη,
γ) το ύψος των υπό β’ οφειλών του δεν υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ συμπεριλαμβανομένων τόκων, εξόδων και πάσης φύσεως προσαυξήσεων,
δ) οι περιλαμβανόμενες στην αίτηση οφειλές δεν είναι εξαιρετέες από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 1,
ε) δεν υπάρχουν εμπραγμάτως ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο ασφαλισμένοι πιστωτές,
στ) τα πάσης φύσεως εισοδήματα του οφειλέτη καθ’ όλη τη διάρκεια του τελευταίου έτους πριν από την ημέρα της επικύρωσης είναι μηδενικά, και
ζ) είναι συνεργάσιμος σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας που θεσπίστηκε με Απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος – Ευρωσύστημα Επιτροπή Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων (Β’ 2289/27.8.2014), ο ειρηνοδίκης δύναται κατόπιν σχετικού αιτήματος του οφειλέτη και εφόσον οι δανειστές που περιλαμβάνονται στην αίτηση δεν αμφισβητούν, κατά το χρόνο της συζήτησης της αιτήσεως τη συνδρομή των ανωτέρω προϋποθέσεων, να διατάξει, δικάζοντας κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, την προσωρινή απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη που περιλαμβάνονται στην αίτηση.
Η προσωρινή απαλλαγή του οφειλέτη χορηγείται για διάστημα δεκαοκτώ (18) μηνών. Από την ημερομηνία έκδοσης της δικαστικής αποφάσεως και για όσο χρόνο διαρκεί η προσωρινή απαλλαγή του οφειλέτη αναστέλλονται το πάσης φύσεως ατομικά καταδιωκτικά μέτρα εναντίον του.
Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 938 επ. ΑΚ περί καταδολίευσης δανειστών και, εφόσον κατά τη διάρκεια ισχύος της προσωρινής απαλλαγής δεν μεταβληθούν οι ως άνω αναφερόμενες προϋποθέσεις, αφού παρέλθει διάστημα δεκαοκτώ (18) μηνών, ο οφειλέτης απαλλάσσεται από το υπόλοιπο των χρεών του σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 του ν. 3869/2010.
II. Αναστολή πλειστηριασμών
Η προστασία της κύριας κατοικίας εξακολουθεί να ισχύει μέσω της υπαγωγής στο ν.3869/2010 έως την 31.12.2018, ο οποίος κατόπιν των τροποποιήσεων του με τους ν. 4336/2015 και ν. 4346/2015 και τις προϋποθέσεις που αυτοί θέτουν, καθώς και σε συνδυασμό με την υπ’ αρ. 54/15.12.2015 Πράξη Εκτελεστικής Επιτροπής της Τράπεζας της Ελλάδος και την με αρ. πρωτ. 130377/15.12.2015 ΚΥΑ, παρέχει απόλυτη προστασία της κύριας κατοικίας του οφειλέτη που βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών έναντι όλων των δανειστών (τράπεζες, ιδιώτες, εταιρείες κτλ), αλλά και για οφειλές προς δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, αμέσως μετά την υποβολή αίτησης υπαγωγής στο νόμο και μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης.
Επιπλέον των ανωτέρω, σημειώνεται ότι κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 3 του ν.4354/2015, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο Δεύτερο του ν.4371/2016, η εφαρμογή των διατάξεων του ανωτέρω άρθρου 3 του ν.4354/2015, σχετικά με τις συμβάσεις πώλησης και μεταβίβασης απαιτήσεων από συμβάσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων και πιστώσεων, αναστέλλεται ως προς τις καταναλωτικές δανειακές συμβάσεις και πιστώσεις, τις δανειακές συμβάσεις με υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης πρώτης κατοικίας και τα δάνεια και τις πιστώσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και τα δάνεια με εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου, μέχρι την 15η Απριλίου 2016.
Mια ευρεία από κοινού αντιμετώπιση των κινδύνων, από μέρους των χωρών της Ευρωζώνης, χωρίς έναν ενισχυμένο μηχανισμό ενιαίου ελέγχου, «θα αποτελούσε λανθασμένη πορεία» και δεν θα δημιουργούσε «ισχυρά κίνητρα για τον σεβασμό των κανόνων», δήλωσε χθες βράδυ από τη Ρώμη ο διοικητής Κεντρικής της Τράπεζας της Γερμανίας Γένς Βάιντμαν.
Ο Βάιντμαν υπογράμμισε ότι στο θέμα αυτό η άποψή του δεν συμπίπτει με εκείνη του Ιταλού υπουργού Οικονομικών Πιέρ Κάρλο Πάντοαν, τον οποίο και χαρακτήρισε «πιο αισιόδοξο». Τόνισε, πάντως, ότι «και η Γερμανία, κατά τη διετία 2003/2004, συνέβαλε στην εξασθένιση της δεσμευτικής δύναμης των κανόνων».
O επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ θέλησε να αναφερθεί αναλυτικά και στο θέμα του δημόσιου χρέους, τονίζοντας: «Για να κατανοήσουμε την αρχιτεκτονική του κοινού μας νομίσματος, θα πρέπει να προβληματισθούμε σχετικά με την τραγωδία των κοινών αγαθών. Το σχετικό παράδειγμα είναι εκείνο της υπερεκμετάλλευσης από μέρους ενός μοναδικού ψαρά που μειώνει τον πλούτο της θάλασσας για τους άλλους ψαράδες και απειλεί, μακροπρόθεσμα, τα αποθέματα ιχθύων. Και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ένα υψηλό δημόσιο χρέος μπορεί να φανεί ελκυστικό για μια μεμονωμένη χώρα. Παρά ταύτα είναι επιζήμιο για την Ευρωζώνη, διότι μπορεί να επιφέρει την αύξηση των μακροπρόθεσμων επιτοκίων για όλα τα κράτη μέλη της Νομισματικής Ένωσης.
Παράλληλα, υπογράμμισε ότι αν το χρέος αυτό απειλήσει τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, τα άλλα κράτη μέλη μπορεί να αναγκασθούν να αναλάβουν την ευθύνη των χρεών της εν λόγω χώρας, εγκαταλείποντας, με τον τρόπο αυτό, την αρχή της ευθύνης.
Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα, η αναφορά αυτή του Γενς Βάιντμαν είχε ως ξεκάθαρο παραλήπτη την Ελλάδα, αλλά και την Ιταλία.
enikos.gr