Για πρώτη φορά, ασθενείς ακινητοποιημένοι από την μέση και κάτω μπόρεσαν να κινήσουν εθελουσίως τα πόδια τους χωρίς την ανάγκη επεμβατικών θεραπειών όπως την χειρουργική επέμβαση.

Η μέθοδος της ηλεκτρικής διέγερσης του νωτιαίου μυελού και η ακόλουθη φυσιοθεραπεία επέτρεψαν σε πέντε άνδρες ακινητοποιημένους για περισσότερα από δύο χρόνια να κινήσουν ξανά ιδία βουλήσει τα πόδια τους, δίδοντας ελπίδες σε εκατομμύρια ανθρώπους με παράλυση, ιδίως όσους είχαν υποβληθεί σε επανειλημμένες επεμβάσεις και δεν επιθυμούν να ξαναπεράσουν τα ίδια. Με εκτιμώμενο κόστος το 1/10 του κόστους ενός εμφυτευόμενου διεγέρτη, η νέα θεραπεία προβλέπει ηλεκτρόδια τοποθετημένα στην μέση του ασθενούς τα οποία στέλνουν ηλεκτρικό ρεύμα χωρίς να προκαλούν αίσθημα δυσφορίας –και το κυριότερο, δίχως να απαιτείται χειρουργική επέμβαση.

Επί 18 εβδομάδες υποβάλλονταν σε εκπαίδευση διάρκειας 45 λεπτών την εβδομάδα ενώ τις τελευταίες τέσσερεις εβδομάδες έπαιρναν δύο φορές ημερησίως βουσπιρόνη, ένα φάρμακο το οποίο μιμείται την δράση της σεροτονίνης. Στο τέλος, τα άτομα αυτά μπορούσαν να κινούν τα πόδια τους χωρίς διέγερση, αλλά εξακολουθώντας να παίρνουν βουσπιρόνη, με το εύρος των κινήσεών τους κατά μέσον όρο ίδιο με το αντίστοιχο της ηλεκτρικής διέγερσης.

Ο επικεφαλής της σχετικής μελέτης, καθηγητής V. Reggie Edgerton, χαρακτηρίζει τα αποτελέσματα «αξιοθαύμαστα» καθώς ο ίδιος, όπως και άλλοι ειδικοί, πίστευε ότι άτομα εντελώς παράλυτα δεν διέθεταν πλέον νευρικούς συνδέσμους στην εν λόγω περιοχή. «Το γεγονός ότι επανέκτησαν εθελούσιο έλεγχο τόσο γρήγορα σημαίνει ότι πρέπει να είχαν συνδέσμους εν υπνώσει τους οποίους και αφυπνίσαμε» τονίζει.

Όπως επισημαίνει στην επιθεώρηση Journal of Neurotrauma, τα αποτελέσματα αυτά θα κάνουν τους επιστήμονες «να δουν με έναν νέο τρόπο» τις κακώσεις του νωτιαίου μυελού. Τα τραύματα στην συγκεκριμένη περιοχή δεν θα συνιστούν πλέον «καταδίκη σε ισόβια παράλυση» λέει χαρακτηριστικά ο Roderick Pettigrew, διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Βιοϊατρικής Απεικόνισης και Βιομηχανικής του ΝΙΗ (National Institutes of Health) εκφράζοντας την πεποίθηση ότι η συνδυασμένη πρόοδος βιολογικής έρευνας και τεχνολογικών καινοτομιών θα αλλάξει την ζωή πολλών ανθρώπων χωρίς την ανάγκη χειρουργείου.

Η επέμβαση είναι απόλυτα ασφαλής και προσφέρει σε σχέση με το ανοιχτό χειρουργείο πολλά πλεονεκτήματα στον ασθενή, ο οποίος επιστρέφει αυθημερόν στο σπίτι του.

«Η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της κήλης με τη χρήση πλέγματος είναι πλέον για τον εξειδικευμένο και έμπειρο χειρουργό μια επέμβαση ρουτίνας»τονίζει ο διαπρεπής χειρουργός κ Γιώργος Σπηλιόπουλος, που έχει στο ενεργητικό του χιλιάδες επεμβάσεις.
Σύμφωνα με τους χειρουργούς η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της κήλης γίνεται κυρίως με την μέθοδο TEP (TOTAL EXTRA PERITONΕAL) ,με υποχρεωτική γενική αναισθησία.

Σε ειδικές περιπτώσεις γίνεται με την μέθοδο ΕΟS(ELECTIVEOPENSURGERY), με γενική, περιοχική ή τοπική αναισθησία. Είναι και αυτή "minimal invasive" μέθοδος, δηλαδή ελάχιστα επεμβατική" αφορά ασθενείς που δεν μπορούν, λογω άλλων προβλημάτων υγείας, να πάρουν γενική αναισθησία.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος και με την χρήση των δυο μεθόδων είναι οριστική και με εντελώς ανώδυνο τρόπο.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
Η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της κήλης ανήκει στη λεγόμενη χειρουργική της μιας ημέρας και προσφέρει σε σχέση με το ανοιχτό χειρουργείο αρκετά πλεονεκτήματα για τον ασθενή.

Συγκεκριμένα είναι και έχει:
Αναίμακτη
Ανώδυνη
Μειωμένη παραμονή στο νοσοκομείο
Ταχύτατη ανάρρωση
Μηδαμινό μετεγχειρητικό πόνο
Αυθημερόν επιστροφή στο σπίτι η το αργότερο σε 24ώρες
Άμεση επιστροφή στις καθημερινές ασχολίες και στην εργασία
Λιγότερο άγχος
Άριστο αισθητικό αποτέλεσμα
Φαγητό λίγες ώρες μετά την επέμβαση

«Όσον αφορά την επιστροφή στην εργασία, άμεσα ( δυο με τρείς ημέρες) επιστρέφουν όσοι κάνουν δουλειά γραφείου, ενώ αντίθετα όσοι ασκούν χειρωνακτικό επάγγελμα, η ασφαλής επιστροφή είναι σε δυο εβδομάδες» διευκρινίζει ο κΣπηλιόπουλος.

Η επιπλοκές κατά τη διάρκεια της επέμβασης είναι εξαιρετικά σπάνιες, στα χέρια έμπειρων χειρουργών. Η παρακολούθηση τους ασθενούς γίνεται συνήθως σε 10 ημέρες, για την κοπή των ραμμάτων και 1 μήνα μετά την επέμβαση.

ΚΗΛΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΣΥΓΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία ηαντιμετώπιση της κήλης είναιπαγκόσμιαη συχνότερη χειρουργική επέμβαση στον τομέα της γενικής χειρουργικής, με αυξητική τάση.

Κι αυτό γιατί κάθε χρόνο, μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, πραγματοποιούνται περισσότερες από μισό εκατομμύριο επεμβάσεις κήλης .

«Περίπου 10% του πληθυσμού (βρέφη, παιδιά και ενήλικες ανεξαρτήτως φύλου) θα αποκτήσουν κήλη στη διάρκεια της ζωής τους»προσθέτει ο κ Σπηλιόπουλος και συνεχίζει.

«Δυστυχώς η κήλη τείνει να γίνει μάστιγα στο δυτικό και αναπτυσσόμενο κόσμο καθώς τα τελευταία χρόνια έχουμε ετήσια αύξηση 4%».

Η πάθηση δεν χτυπά μόνο τους άνδρες άλλα και τις γυναίκες σε αναλογία 2:1 . Το δυσοίωνο στο πρόβλημα είναι πως με το πέρασμα των χρόνων η κήλη-κυρίως λόγω παχυσαρκίας- εμφανίζεται σε νέους κάτω των 30 χρόνων.

Hπραγματική επανάσταση στην αντιμετώπιση έγινε τα τελευταία 15 χρόνια με την εφαρμογή της λαπαροσκοπικής αποκατάστασης της κήλης με χρήση πλέγματος. Κι αυτό γιατί το ποσοστό υποτροπής πλέον είναι κάτω του 2%, όταν η επέμβαση γίνεται από έμπειρο και εξειδικευμένο χειρουργό.

ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΚΗΛΗΣ

Συνήθως οι συχνότερα εμφανιζόμενες μορφές κήλης είναι τρείς:
Bουβωνοκήλη, όταν αυτή εμφανίζεται δεξιά ή αριστερά της ηβικής σύμφυσης
Oμφαλοκήλη, όταν εμφανίζεται στον ομφαλό
Mετεγχειρητική Κοιλιοκήλη, όταν εμφανίζεται κατά μήκος μιας παλαιότερης χειρουργικής τομής.
Υπάρχουν επίσης σπάνιες μορφές κήλης όπως η κήλη του Spiegel,η μηροκήλη κ.λπ.

Οι παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση της κήλης συνδέονται με την αύξηση των πιέσεων μέσα στην κοιλιά, όπως η βαριά σωματική εργασία, η χρόνια δυσκοιλιότητα, οι δυσκολίες στην ούρηση(υπερτροφία του προστάτη), η παχυσαρκίαή ακόμη και η εγκυμοσύνη. Αντίθετα από ότι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, η μυϊκή ανάπτυξη δεν εμποδίζει την εμφάνιση των κηλών.

http://drspiliopoulos.gr/ τηλ. 2167000546, 6977332523,6945412313

Άμεσα στο χειρουργείο πρέπει να οδηγούνται οι άνδρες που παθαίνουν ρήξη του τένοντα στο «ποντίκι» τους (Δικέφαλος Βραχιόνιος)καθώς η αποκατάσταση είναι τεχνικά απλή. Αν όμως το παραμελήσουν η χειρουργική αντιμετώπιση γίνεται πολύπλοκή και απαιτούνται μοσχεύματα!

Αυτό τονίστηκε από κορυφαίους επιστήμονες στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Χειρουργικής Χεριού που έγινε στο Μιλάνο 17 με 20 Ιουνίου.

«Η αποκατάσταση, όταν η ρήξη είναι πρόσφατη, μπορεί να γίνει εύκολα μέσα από δυο μικρές τομές η μία σε μορφή «Ζ» και ο ασθενής επιστρέφει αυθημερόν σπίτι του»τονίζει ο διαπρεπής Χειρουργός Ορθοπαιδικός- Μικροχειρουργός Χεριούκαι αντιπρόεδρος για το 2014 της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού -Άνω Άκρου,κ Ιωάννης Α. Ιγνατιάδης.

Η επέμβαση γίνεται με περιοχική νάρκωση και διαρκεί λιγότερο από μία ώρα. Ο ασθενής επιστρέφει σπίτι του αυθημερόν αφού πρώτα τοποθετηθεί το χέρι του σε πλαστικό νάρθηκα σε γωνία 90 μοιρών.

«Αμέσως μετά την πρώτη αλλαγή χρησιμοποιούμε νάρθηκα δυναμικό-λειτουργικό με γωνιόμετρο για να απελευθερώνεται σταδιακά κάθε βδομάδα το εύρος κίνησης αρχίζοντας από θέση ακινητοποίησης 90 μοιρών» προσθέτει ο κΙγνατιάδης.

Έτσι αποφεύγεται η αγκύλωση, αλλά και η επαναρρήξη. Ο ασθενής συνήθως επιστρέφει στην εργασία του μετά από 40 ημέρες.

ΡΗΞΗ ΤΕΝΟΝΤΑ-ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Οι ρήξεις του τένονταστο «ποντίκι» μπορεί να είναι Μερικές ή Ολικές.Η ολική ρήξη μπορεί να μην είναι αρκετά συχνή , καθώς έχουμε2-3 ανα100,000 κατοίκους το χρόνο, ενώ είναι σπάνιες στις γυναίκες. Οι μερικές όμως ρήξεις ή οι ψευδώς φερόμενες ως μερικές είναι 30-33 φορές συχνότερες.

Η κυρία αιτία είναι ένα ξαφνικό ατύχημα από απόπειρα ανύψωσης μεγάλου βάρους από άνδρες άνω των 30 χρόνων, ενώ κατά βάθος υποβόσκει και κάποιος βαθμός εκφύλισης(φθοράς) που μπορεί να οφείλεται σε κακή κατασκευή (γονίδιο), κακή διατροφή, κάπνισμα, χρήση κορτιζόνης, έλλειψη άσκησης.

Συνήθως ρήξη του τένοντα παθαίνουν εργαζόμενοι σε βαριές χειρωνακτικές εργασίες, όσοι ασχολούνται με Body Buildig, αθλητές ρίψεων (ακόντιο, σφύρα σφαίρα ) κ,α,λ.

Τα συμπτώματα που έχει κάποιος όταν υποστεί ρήξη του τένοντα είναι:
Επώδυνος κρότος , με τη ρήξη
Συνέχιση του πόνου τοπικά - σε ελαφρύτερη μορφή- τις επόμενες δυο εβδομάδες
Πρήξιμο και μώλωπας(μελανιά) στον αγκώνα
Αδυναμία στο λύγισμα (κάμψη) και πλήρη αδυναμία έξω στροφής του αγκώνα
Εμφάνιση προεξοχής στο πάνω μέρος του μπράτσου σαν «μπαλάκι» από το μάζεμα (συρρίκνωση) του Δικεφάλου μυός και ένα κενό στο κάτω μέρος ,από την απουσία του μυός που τραβήχτηκε προς τα πάνω.
Όταν κάποιος αισθανθεί κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα θα πρέπει άμεσα να απευθυνθεί σε ορθοπεδικό και η επιβεβαίωση της ρήξη γίνεται μεΜαγνητική Τομογραφία (MRI) αγκώνα η υπερηχογραφία.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ- ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Για ασθενείς μεγάλης ηλικίας και κυρίως ασθενείς που δεν ασκούν χειρωνακτική εργασία ή αθλητικές δραστηριότητες ή έχουν υποστεί βλάβη στο μη επικρατούν μέλος, ή για αληθώς μερικές ρήξεις μπορεί να είναι αποδεκτή η συντηρητική αντιμετώπιση με φυσικοθεραπεία.

Η διαφοροποίηση μεταξύ αληθώς μερικών ρήξεων και ψευδώς φερομένων πρέπει να γίνει από έμπειρο ακτινοδιαγνώστη ή κλινικά από τον ορθοπεδικό

Για νέους άνδρες συνίσταται άμεσα το χειρουργείο. Η ρήξη του τένοντα αυτού πρέπει να χειρουργείται το πολύ εντός 3-4 εβδομάδων , καθώς η επέμβαση είναι τεχνικά απλή.

«Μέσα από δυο μικρές τομές βάζουμε τον τένοντα στη θέση του και με δυο μικρές άγκυρες (αγκυροράμματα) ράβουμε τον τένοντα και τον καρφώνουμε στο οστό» καταλήγει ο κΙγνατιάδης.

Αν η ρήξη δεν αντιμετωπιστεί άμεσα χειρουργικά και αφεθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε η αντιμετώπιση γίνεται δύσκολη καθώς η χειρουργική λύση είναι πολύπλοκή και απαιτούνται μοσχεύματα

www.ignatiadismicrohand.eu, www.microhand-ortho-spine.gr,τηλ. 210 6974278, κιν. 6944251529.