Διάλογο με τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να ανοίξει.Τέτοιος διάλογος άλλωστε είναι σε εξέλιξη στις αίθουσες των δικαστηρίων και τα στελέχη της Χρυσής Αυγής έχουν ακόμα πολλά να πούνε με Εισαγγελείς και δικαστές.

Καλό είναι επίσης να ξαναπάνε στο Δημοτικό Σχολείο να διδαχθούν την ελληνική γλώσσα για να μάθουν τη χρήση της και να μην αρκούνται στη γλώσσα του πεζοδρομίου που έχουν μάθει.

Παρόλα αυτά, με ενδιαφέρον περιμένουμε να πούνε στον ελληνικό λαό, που επικαλούνται όποτε νομίζουν ότι τους βολεύει, τις προτάσεις και τις θέσεις τους για το μεταναστευτικό - προσφυγικό πρόβλημα, πέρα από άναρθρες κραυγές στις οποίες αρέσκονται.

( Ελπίζουμε μόνο αυτές να μη συνοδεύονται από κροτάλισμα πολυβόλων...)

Γραφείο Τύπου Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Κω

21 Απριλίου 1967 -  
ημέρα μνήμης κατά του φασισμού, του φόβου, της βίας, του ψέματος, του αυταρχισμού,   της λογοκρισίας, του εγωισμού, του μικρο-συμφέροντος και της ολιγαρχίας, που  ήταν η κατάληξη  της ανώμαλης μετά-εμφύλιας ελεγχόμενης δημοκρατίας από  ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, με τα πραξικοπήματα, την βία και την νοθεία.

Τότε:
Συλλήψεις και εξορίες. Υποταγή και σιωπή στην εξουσία των μηχανισμών, εσωγενών και εξωγενών. Στην Δικτατορία 1967-1974 βρήκαν την ζεστασιά της εξουσίας και του χρήματος οι ακροδεξιοί της τότε Χρυσής Αυγής (Γεωργαλάδες, Πλεύρηδες, Μιχαλολιάκοι, κλπ).

Τώρα;
Ελεγχόμενη  χρεοκοπία της χώρας μετά από 48 χρόνια …‘’δημοκρατικής διαχείρισης’,’ με την ‘’καταβαράθρωση αξιών και αρχών να χρεώνεται γενικά και αόριστα σε όλους τους ‘’πολιτικούς’’ κι όχι σε αυτούς που κυβέρνησαν’’!
 «Διανύουμε μια πρωτοφανή οικονομική κρίση.  Είμαστε μια κατακερματισμένη κοινωνία χωρίς ισχυρή ένωση πολιτών» και με «γενικευμένη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα διοίκησης» δηλώνει ο καθηγητής Νίκος Δεμερτζής.

---Η ιστορία του Μεσοπολέμου με την άνοδο του Ναζισμού και του Φασισμού μας προειδοποιεί ότι σε εποχές Κρίσης όπως αυτή που διανύουμε εδώ και 5 χρόνια και αποτυχίας διαχείρισης της από δημοκρατικές και προ πάντων αριστερές πολιτικές δυνάμεις, αποτελούν θερμοκήπια ακροδεξιών εξελίξεων!

Σε αυτές τις περιόδους οι μειονότητες (θρησκευτικές, εθνικές κ.α.), οι μετανάστες και γενικώς οι διαφορετικοί, αντιμετωπίζονται με καχυποψία και εχθρότητα από μια κοινωνία, εθισμένη στο φόβο, στην ανασφάλεια, στη συνωμοσιο-παράνοια και στην «κατασκευή» εχθρών. Αυτοί είναι πάντα οι εύκολοι αποδιοπομπαίοι τράγοι όπου οι πνιγμένες στην απελπισία μάζες, κατευθυνόμενες από λαϊκιστές πολιτικούς, προπαγανδιστές της μισαλλοδοξίας, και δοκιμασμένων θεωριών συνωμοσίας, μπορούν να εκτονώσουν τη βία και την καταπίεση που ζουν.

---Σήμερα, μέρα μνήμης της 21 Απριλίου, είναι μέρα καταδίκης των φιλοδικτατορικών αντιδημοκρατικών αντιλήψεων και πρακτικών του φιλοφασιστικού κόμματος της  Χρυσής Αυγής, της οποίας η δίκη για την εγκληματική της δράση ξεκίνησε χθες.

Η Χρυσή Αυγή ιδρύθηκε στις αρχές του 1980 από υποστηρικτές της στρατιωτικής δικτατορίας και ευαγγελίζεται μια νεο-ναζιστική ιδεολογία. Το σύμβολό της μοιάζει με τον αγκυλωτό σταυρό, ενώ αντίγραφα του «Mein Kampf» και βιβλία σχετικά με τη φυλετική ανωτερότητα των Ελλήνων διακοσμούν τα κεντρικά της γραφεία στην Αθήνα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 εκμεταλλεύθηκε την ευρεία αντίθεση για τη χρήση του ονόματος Μακεδονία. Τα τελευταία χρόνια επικεντρώθηκε σε δράσεις κατά των μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας.

Oι νοσταλγοί της Απριλιανής δικτατορίας κρυμμένοι πίσω από τα δήθεν φιλοπατριωτικά εθνικιστικά συνθήματα, την αντικοινοβουλευτική φρασεολογία και τις αντισυστημικές κορώνες της Χρυσής Αυγής τα οποία βρίσκουν έδαφος δυστυχώς και στο νησί μας με αποτέλεσμα στις τελευταίες εκλογές να κατακτήσουν εκλογικό ποσοστό πάνω από τον μέσο πανελλαδικό!  Εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κρίση και την αδυναμία της άρχουσας τάξης να προσφέρουν μια κάποια λύση στα οξύτατα κοινωνικά προβλήματα, εμπλέκουν πολλούς δημότες στην Ναζιστική ιδεολογία.

Δεν κατηγορούμε τους πολίτες-ψηφοφόρους της που από αγανάκτηση και η απουσία άλλης ελκυστικής πρότασης αλλαγής, οδηγούνται στους εκλογικούς κόλπους της. Είναι όμως άκρως ανησυχητικό το φαινόμενο  τη αποδοχής της ιδεολογίας και τις πρακτικών της και το αποτέλεσμα της δίκης θα είναι καθοριστικό για την εξέλιξη του φασιστικού φαινομένου στον τόπο μας.

Για το προεδρείο του ΔΣ Ν. Μυλωνάς

 

Το ίδρυμα Marc de Montalembert φιλοξένησε το Σάββατο, 28 Ιουνίου, το 1ο Ετήσιο Διεθνές Συνέδριο του Ροδιακού Κέντρου Ιστορικών και Κοινωνικών Ερευνών – Rhodes Project ΚΣΕ, με τίτλο «Εκφάνσεις του Φασιστικού Επεκτατισμού στο Αιγαίο: η Ρόδος στο Επίκεντρο». Σκοπός του συνεδρίου ήταν ο απολογισμός των πολύμηνων επαφών του Rhodes Project ΚΣΕ με τους εκπροσώπους τοπικών φορέων και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων του εξωτερικού, καθώς και ο εντοπισμός κοινών τόπων έρευνας και δραστηριοποίησης.
 
Οι εργασίες του συνεδρίου ξεκίνησαν με την περιγραφή της εξέλιξης της ιστορικής και κοινωνικής έρευνας στο νησί μας καθώς και της άμεσης ανάγκης των τοπικών φορέων να εξάγουν συγκεκριμένα συμπεράσματα από αυτήν. Συνεχίστηκαν με την αποτύπωση άγνωστων διαστάσεων της ιταλικής αποικιοκρατίας και του φασισμού στην ιδιωτική και δημόσια ζωή. Κατόπιν εντοπίστηκαν συνέχειες και ασυνέχειες των διαστάσεων αυτών σε σχέση με το σύγχρονο φαινόμενο της ανόδου της Άκρας Δεξιάς στην Ευρώπη. Οι εργασίες κατέληξαν σε στρογγυλή τράπεζα με θέμα την συμπύκνωση περαιτέρω συνεργασιών.
 
Στο 1ο Ετήσιο Διεθνές Συνέδριο του Rhodes Project ΚΣΕ συμμετείχαν τα μέλη του κ.κ. Ιωάννης Παπαγεωργίου, Μιχάλης Παπαμιχαήλ και Σάββας Παυλίδης. Εκ του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου παραστάθηκαν ο κ. Αντώνης Ζερβός, μέλος του διοικητικού του συμβουλίου, καθώς και η κα Τίνα Χατζηκωνσταντίνου. Από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους συμμετείχε η Διευθύντρια της περιφερειακής υπηρεσίας Δωδεκανήσου, κα Ειρήνη Τόλιου. Επίσης συμμετείχε η κα Αθηνά Χατζή, ερευνήτρια αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και συντονίστρια στο πρόγραμμα Ιστορία της Τέχνης του Προϊστορικού Αιγαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το Πανεπιστήμιο του Teeside παρευρέθηκε ο αναπληρωτής καθηγητής ιστορίας κ. Mathew Feldmann και ο αναπληρωτής καθηγητής εγκληματολογίας κ. Γιώργος Παπανικολάου. Από το Πανεπιστήμιο της Καλαβρίας συμμετείχε ο ερευνητής – αρχειολόγος κ. Marco Clementi, ενώ από το Πανεπιστήμιο του Trento ο ερευνητής – ιστορικός κ. Filippo Espinosa. Χαιρετισμό απηύθυνε  ο καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Lancaster κ. Αριστοτέλης Καλλής.
 
Σε συνέχεια του συνεδρίου, το Rhodes Project ΚΣΕ και τα προαναφερθέντα πανεπιστημιακά ιδρύματα μελετούν τώρα τη σύμπηξη οργανικών σχέσεων μέσω μνημονίου συνεργασίας, υλοποιώντας τις διεθνείς συνεργασίες που θα αναδείξουν τη νεώτερη ιστορία του νησιού μας ως θέμα υψηλού ερευνητικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος.
 
 
Ροδιακό Κέντρο Ιστορικών και Κοινωνικών Ερευνών
Rhodes Project
www.rhodesproject.gr
Ρωμανού Μελωδού 21
85100 Ρόδος

 

Α. Τον Ιούλιο φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από την αναγκαστική αποστολή του συνόλου της Εβραϊκής κοινότητας Κω (104 ψυχές) στο Άουσβιτς, Ιούλιος 1944, λίγο πριν την ήττα των δυνάμεων του Γερμανικού φασισμού, γεγονός που οδήγησε στην εξαφάνιση της μικρής αλλά δραστήριας και οικονομικά εύρωστης Ιουδαϊκής κοινότητας της πολυ-πολιτισμικής Κω. Για τα ιστορικά γεγονότα έχουν γραφτεί αρκετά και βρίσκονται εύκολα στο διαδίκτυο.
Προγραμματίζονται εκδηλώσεις στην Ρόδο, όπου έχει απομείνει μια μικρή κοινότητα Εβραίων-Ελλήνων πολιτών, που θα μεταφερθούν και στην πόλη μας.  Γι αυτό εδώ και καιρό προσπαθούν να περιποιηθούν το Εβραϊκό νεκροταφείο. Επισκευάστηκαν μερικά ταφικά μνημεία και προγραμματίζεται η κατασκευή ενός οβελίσκου στην μνήμη της τοπικής κοινότητας.  Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 παρακολουθήσαμε την τελευταία εβραϊκή ταφική διαδικασία του Μισέλ Μενασσέ, απόγονου μιας μεγάλης οικογενείας και η φθορά του χρόνου και η απουσίας της τοπικής Εβραϊκής κοινότητας είναι χαραγμένη για τα τελευταία ίχνη της.
 
---Τα ηλίθια φασιστικά συνθήματα που κατά καιρούς γράφτηκαν στους τοίχους του νεκροταφείου και η κατάσταση κατεδάφισης και αποδιοργάνωσης των πετρόχτιστων τοίχων και των ορθομαρμαρώσεων μερικών τάφων, δημιουργούν την εντύπωση ακραίων αντισημιτικών συμπεριφορών, και δυστυχώς χρεώνονται συνολικά στην πολιτιστική ανωριμότητα της κοινωνίας μας.
 
---Η κατάσταση εγκατάλειψης της Εβραϊκής Συναγωγής, οι αποτυχημένες εσωτερικές παρεμβάσεις και η ελάχιστη ένταξη της στην ζωή της πόλης μας, χρεώνονται στις δημοτικές αρχές, οι οποίες δεν σεβάστηκαν τους όρους του συμβολαίου παραχώρησης της στον Δήμο μας.
 
Β. Τελευταία η δημοτική αρχή κάνει κάποιες προσπάθειες βελτίωσης της κινητικότητας της. Θα μπορούσε ερχόμενη σε συνεννόηση με την Εβραϊκή κοινότητα και την αρχαιολογική υπηρεσία να βοηθήσει με την συμμετοχή στις προγραμματισμένες εκδηλώσεις διαπολιτισμικού και διεθνιστικού ενδιαφέροντος. Μα, αν αυτό δεν μπορεί να γίνει για διαφόρους λόγους, έχει καθήκον να επισκευάσει τους σοβάδες, τις σιδεριές, τον περιβάλλοντα χώρο και το εσωτερικό  της Συναγωγής, ευπρεπίζοντας τον, ώστε να δεχτεί με τον αρμόζοντα σεβασμό τους απογόνους των θυμάτων-δημοτών του και τους συγγενείς τους.
 
Γ. Ο απόστολος Παύλος, σήμερα, σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον σύγχυσης και την απουσίας προοπτικής, μας ξανά είπε: ‘’οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ  θῆλυ πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ‘’ απορρίπτοντας κάθε δυσμενή διάκριση με κριτήρια τις φυσικές διαφορετικότητες όπως αυτή του γένους και του έθνους. Με την ανάκαμψη των φασιστικών ιδεών στην Ευρώπη και την στροφή σημαντικού ποσοστού της τοπικής κοινωνίας προς την Χρυσή Αυγή, οι εκδηλώσεις μνήμης του τοπικού ‘’ολοκαυτώματος’’ πρέπει να πάρουν διεθνιστική και πατριωτική δημοκρατική διάσταση.
 
Η φιλοπαλαιστινιακή συνείδηση και ο ισραηλινός σκεπτικισμός της ελληνικής κοινωνίας εδράζεται στον δικαιολογημένο ιστορικά αντιαμερικανισμό μας, αλλά και τον σημιτισμό της σημερινής ηγεσίας του κράτους του Ισραήλ, που πρόσφατα μάλιστα, επέλεξε ως πρόεδρο του τον ακροδεξιό πολιτικό Ρεουβέν Ρίβλιν, ο οποίος αναδείχθηκε πολιτικά ως εθνικιστής που απορρίπτει  την δημιουργία ‘’οποιουδήποτε παλαιστινιακού κράτους’’!
 
Άλλο όμως το σημερινό κράτος του Ισραήλ και άλλο ο πολύπαθος Εβραϊκός Λαός και το παγκόσμιο Εβραϊκό έθνος που τόσα πολλά έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα!
 
Η κοινωνία του νησιού μας θα καλωσορίσει τις εκδηλώσεις της Εβραϊκής Κοινότητας με την σκέψη: ’’ποτέ πια φασισμός’’.
 
Ν. Μυλωνάς