Πριν από λίγες μέρες, οι υπηρεσίες του δήμου στην πόλη Voronezh είχαν επισκεφθεί το σημείο που βλέπετε, καθώς είχε δημιουργηθεί μια μικρή καταβόθρα στο πεζοδρόμιο.

Ωστόσο, μετά από λίγες μέρες ο Rustam και η οικογένεια του άκουγαν κλάματα και γαβγίσματα κάτω από το πεζοδρόμιο. Κάλεσε, τότε, τις αρχές προκειμένου να δουν τι συμβαίνει, ωστόσο, μετά την αρνητική τους στάση, αποφάσισε να αναλάβει ο ίδιος δράση. Έτσι, πήρε ένα σφυρί και άρχισε να ξηλώνει τα τούβλα που είχαν τοποθετηθεί.

Σύμφωνα με το newsit.gr, αφού έβγαλε λίγο χώμα από το πεζοδρόμιο, διαπίστωσε ότι σε μια τρύπα βρισκόταν μια σκυλίτσα, που όπως αποδείχθηκε είναι έγκυος.Δεν γνωρίζουμε αν αυτό το περιστατικό έγινε επίτηδες ή αθέλητα. Ωστόσο, όπως έγινε γνωστό, η σκυλίτσα χαίρει άκρας υγείας, παρόλο που έμεινε δύο μέρες χωρίς φαγητό και νερό, και πλέον θα γεννήσει κανονικά τα μωρά της.

Σύμφωνα, μάλιστα, με μια ρωσική ομάδα διάσωσης ζώων, τα μωρά της θα δοθούν για υιοθεσία.

α. Γνωστή εικόνα καλοκαιριού: καταλήψεις κοινοχρήστων χώρων, δάσος διαφημιστικές πινακίδες στα πεζοδρόμια, σταντ, ανεξέλεγκτο παρκάρισμα, αντι-αισθητική εμφάνιση καταστημάτων, πρόχειρες-παράγκες προθήκες εμπορευμάτων, αλαλούμ με σκίαστρα-πέργκολες, τραπεζοκαθίσματα, προσφορά ποτών και φαγητών παντός είδους από (σχεδόν) όλους, καταστρατήγηση εγκρίσεων-κανονισμών-αδειών καταστημάτων, ηχητική ρύπανση, ομπρέλες μέχρι το κύμα, μόνιμες κατασκευές στην άμμο,….

Ένα δράμα που χρήζει σχεδίου διαχείρισης σε συνθήκες οικονομικής καταβαράθρωσης και τεράστιου ανταγωνισμού μεταξύ τόπων, πόλεων, περιβάλλοντος και πολιτισμού.
---Οι ίδιοι άνθρωποι που ως πεζοί θέλουν να έχουν χώρο να κυκλοφορούν στο πεζοδρόμιο, ως οδηγοί θέλουν να παρκάρουν όπου τους βολεύει στενεύοντας τους δρόμους και κλείνοντας ράμπες αναπήρων και απαγορεύοντας στα καροτσάκια παιδιών να περνούν.
---Στο νοσοκομείο μας λογικά θα έπρεπε να δείχνουμε σεβασμό στην κίνηση των εισερχομένων-εξερχομένων ασθενών και συγγενών, που είμαστε εμείς.
---Η ‘’λεγόμενη’’ παλιά πόλη στο έλεος της ατομικής πρωτοβουλίας και γι αυτό υποβαθμίζεται στερούμενη ενός συμπαγούς αισθητικού και εμπορικού στυλ.
---Η κατάσταση με τα πολυπληθή τραπεζάκια στις πλατείες Ελευθερίας, Καζούλη, Κονίτσης και τους γύρω πεζόδρομους δεν είναι η καλύτερη. Θα μπορούσε με ένα σχεδιασμό να γίνουν ενδιαφέρουσες και γι αυτό πιο ελκτικές.
---Η κατάσταση στους βασικούς εμπορικούς δρόμους Κανάρη, Αβέρωφ και Ε. Βενιζέλου κάθε άλλο παρά μας τιμά σαν εικόνα-λειτουργία του 3ου τουριστικού προορισμού της Ελλάδας, όπως αυτάρεσκα λέμε.
---Η προσφάτως ανακαινισθείσα πλατεία ΑΝΤΑΓΟΡΑ (ΜΑΡΙΤΙΝΑ) στα πλαίσια του προγράμματος ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων (στρατηγικό στοιχείο των Ιταλών πολεοδόμων του 1933) που ξοδεύτηκαν 4,5 εκ ευρώ, θα φιλοξενήσει λέει: ‘’τέντες και τραπεζοκαθισματα’’ για να αποκτήσει ζωή και να αναπνεύσουν οικονομικά τα παρακείμενα καταστήματα! Έτσι γίνεται όπου ο σχεδιασμός και η δαπάνη δημόσιου χρήματος δεν γίνεται για να εξυπηρετηθούν στρατηγικοί στόχοι αναβάθμισης του τοπικού προϊόντος, αλλά προσωπικά αιτήματα …συνδημοτών μας! Αλήθεια πριν γίνει η τοποθέτηση του γλυπτού συμπλέγματος και η προωθούμενη …αξιοποίηση, δεν θα έπρεπε για την τιμή των όπλων (των 4,5 εκ. ευρώ) να δοκιμάσουμε άλλους τρόπους ανάδειξης της δημόσιας επένδυσης; Τόσο πολύ στερούμαστε δημιουργικών ιδεών και καινοτόμων προτάσεων και καταφεύγουμε στα τραπεζάκια έξω;

β. Η διαχείριση του ιδιωτικού τουριστικού προϊόντος είναι και με ευθύνη Δήμου και Κυβέρνησης (…των θεσμών). Ο χώρος των πεζοδρομίων, πλατειών και πεζόδρομων και κατά παραχώρηση και των παραλιών ανήκει στο δήμο και συγκεκριμένα στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, που οφείλει να καθορίσει τους κανόνες χρήσης τους, έτσι ώστε να αποπνέεται ο σεβασμός στον πολίτη-παραγωγό-καταναλωτή με το να υπάρχει ο απαραίτητος χώρος για την άνετη διέλευση των πεζών και κυρίως ηλικιωμένων, των αναπηρικών και παιδικών καροτσιών, των νεαρών μητέρων με μικρά παιδιά, των επισκεπτών και άλλων ειδικών χρηστών.

Στο νησί μας, το να υπάρχουν καφέ με τραπεζάκια έξω είναι όχι μόνο αναπόφευκτο, αλλά και επιθυμητό. Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι να εφαρμοστεί ο νόμος και ο κανονισμός προστατεύοντας κατά προτεραιότητα τα δικαιώματα των πεζών, δημοτών και τουριστών και μετά να δοθεί η δυνατότητα ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων. Ο δήμος το αντίτιμο από τα καταστήματα που τους παρέχει δημόσιο χώρο πρέπει να το απαιτεί και να το διαθέτει αποδεδειγμένα για την επισκευές και έργα στην πόλη.
Όλοι δεν έχουμε την ίδια οικονομική ευχέρεια και ο τουρισμός ανεβάζει το κόστος διαβίωσης. Ο δήμος μπορεί να παρέμβει στο κόστος αναψυχής δημιουργώντας καφέ σε πάρκα όπου οι τιμές θα είναι προσιτές. Ένα τέτοιο αναψυκτήριο στο πάρκο ‘’Κώων προσφύγων και μεταναστών-Ιεχωβά’’ θα ήταν καλό.

γ. Η δημιουργία κουλτούρας όπου κάποια πράγματα –όπως το να μην κλείνουμε τη διάβαση, να μην παρκάρουμε σε πεζόδρομο, να σεβόμαστε την άδεια λειτουργίας του καταστήματος μας κλπ είναι μια μακρά διαδικασία που πρέπει να ξεκινήσει σε πολλά επίπεδα: σχολείο, δράσεις δήμων, πολιτιστικές εκδηλώσεις. Δεν γίνεται να περιμένουμε την αλλαγή νοοτροπίας. Πρέπει να υπάρχει συνεχής δημοτικός έλεγχος και επιβράβευση αλλά και παρεμβάσεις πολιτών με ζητούμενο την ισονομία.

δ. Η πρώτη δημαρχιακή περίοδος Κυρίτση συνοδεύτηκε από μερικές σοβαρές επεμβάσεις στην οργάνωση, την λειτουργία και την εμφάνιση της πόλης δηλαδή του δημοτικού υποστηρικτικού μηχανισμού του τοπικού τουριστικού προϊόντος! Έγιναν λάθη στην μεθοδολογία με αποτέλεσμα να μην γίνει η εδραίωση του νεωτερισμού στην πόλη ως δομικού στοιχείου του τουρισμού μας. Το αποτέλεσμα ήταν να καούν μαζί με τα ξερά και τα χλωρά! Η περίοδος 2010-2014 της ‘’ελεύθερης δημοτικής διαχείρισης’’ μας επιβάρυνε ακόμη περισσότερο. Έτσι σήμερα υπάρχει δυστοκία. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε. Όλα ξεκίνησαν και θυμίζουν το χθες. Μακάρι να αλλάξουν!
Νίκος Μυλωνάς