Την συναντήσαμε στα γραφεία του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου, σχεδόν ένα 24ωρο μετά την επανεκλογή της στη θέση της προέδρου της Ένωσης Οινοπαραγωγών Αμπελουργών Νήσων Αιγαίου.

Αεικίνητη, γεμάτη ιδέες, ενθουσιασμό και σχέδια, η Μαίρη Τριανταφυλλοπούλου, δείχνει έτοιμη να ξεπεράσει οποιοδήποτε εμπόδιο ώστε να φτάσει τους στόχους, που έχει θέσει μαζί με τους υπόλοιπους αιγαιοπελαγίτες οινοποιούς, για τα κρασιά από το Αιγαίο.

Μιλήστε μας λίγο για τα κρασιά των νησιών μας. Πώς ήρθε η ιδέα για την παρουσίαση  «Κρασιά του Αιγαίου στην Αθήνα 2016»; ;

Να  δώσουμε  λοιπόν πρώτα το στίγμα της δραστηριότητας  της  ΕΝΟΑΝΑ  η οποία  και συντονίζει  αυτή τη δράση και  αποτελεί το περιφερειακό  θεσμικό μας  όργανο.Κύριος  στόχος της  είναι η γνωριμία  του ευρύτερου καταναλωτικού  κοινού με την μακρόχρονη  Αιγαιοπελαγίτικη  οινική παράδοση   και η ανάδειξη του οινοτουρισμού και  των δυνατοτήτων που προσφέρει. Στα  πλαίσια  αυτά πραγματοποιήθηκε   στις 23  Μάη  η 2η παρουσίαση των κρασιών μας  στο Αθηναϊκό οινόφιλο  κοινό  με την έμπρακτη στήριξη  και την συγχρηματοδότηση  από τις Περιφέρειες  Βορείου και Νοτίου Αιγαίου.Μετά  την επιτυχημένη  αυτή  εκδήλωση την οποία στήριξαν με την παρουσία τους  όλα σχεδόν τα οινοποιεία των νησιών μας,  θεωρώ ότι  θα γίνει πια θεσμός και το δεύτερο 15ημερο του Μαΐου θα έχουμε κάθε  χρονιά «Τα κρασιά του Αιγαίου στην Αθήνα».

Βρέθηκαν λοιπόν εκεί  οινοποιεία  από  Σάμο, Λήμνο, Μυτιλήνη, Ικαρία, Χίο, Πάρο, Σαντορίνη, Κω και Ρόδο .  Είναι  μια  ευκαιρία  να δοκιμαστούν κρασιά  από όλα τα νησιά  αλλά παράλληλα να αναπτυχθεί  και η συνεργασία  μεταξύ των μελών  με  στόχο  την  συμμετοχή  ομαδικά  και σε άλλες  εκθέσεις  και όχι μόνο στο εσωτερικό  αλλά και στο εξωτερικό  συμβάλλοντας  με αυτό τον τρόπο  στην εξωστρέφεια  την προβολή και προώθηση ων προϊόντων της περιοχής  μας.

Και  μιλώντας  για συνεργασία  θα ήθελα να αναφερθώ στον Σύνδεσμο  «Ελληνίδες του  κρασιού» στον οποίο, επίσης έχω την τιμή να προεδρεύω και μέσα από τις δραστηριότητες  του  οποίου οι γυναίκες  που  δραστηριοποιούνται στο ελληνικό κρασί  συνεργάζονται  για την προβολή  και την προώθηση του και δουλεύουν με ένταση  για  την καθιέρωση και αξιοποίηση του οινικού τουρισμού.

Σαν μέλος  επίσης του ΔΣ του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου και  της  Εθνικής  Διεπαγγελματικής  Αμπέλου και Οίνου, θεωρώ  ότι  πρέπει να συμμετέχουμε  ενεργά και να στηρίζουμε τα κλαδικά όργανα και τις  Περιφερειακές Ενώσεις.Μέσω αυτών αγωνιζόμαστε  με  μεγαλύτερη  δύναμη  για την επίλυση  θεσμικών  προβλημάτων του κλάδου αλλά και με συνέργειες και εκδηλώσεις φέρνουμε το κρασί κοντά στον επαγγελματία και τον  καταναλωτή.

Στην Αθήνα διαπιστώνεται ότι υπάρχει κόσμος, που γνωρίζει στην εκδήλωση ένα κρασί που δεν το έχει πιει αν και έχει πάει στο συγκεκριμένο νησί;

Ναι συμβαίνει αυτό. Γιατί  οι καταναλωτές  δεν έχουν βάλει  σε μεγάλο  ποσοστό  στην ατζέντα των διακοπών τους  στα νησιά  την επίσκεψη στα οινοποιεία. Τους  προτείνουμε  ανεπιφύλακτα  να το δοκιμάσουν και να διαθέσουν  λίγο χρόνο από τις διακοπές τους να γνωρίσουν τα κρασιά του τόπου που επισκέπτονται .Είμαι  σίγουρη  ότι  θα ανταμειφθούν απολαμβάνοντας  καλύτερα  το κρασί τους  αν έχουν γνωρίσει από κοντά  τον άνθρωπό  αλλά και τον  χώρο που παράγονται τα κρασιά μας και εννοώ  τα  αμπέλια μας  και τα οινοποιεία  μας.Προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε  τις ποικιλίες με διάφορους τρόπους οινοποίησης και να πειραματιστούμε με  ποικιλίες που υπήρχαν στις διάφορες περιοχές και έχουν μείνει αναξιοποίητες. Κάθε οινοποιός  προσπαθεί  να αναδείξει  μέσα  από το κρασί του την ιδιαιτερότητα της περιοχής του  και μέσα από αυτή την εκδήλωση βρίσκει την ευκαιρία  να παρουσιάσει το προϊόν του στο ευρύτερο οινόφιλο κοινό.

Πως θα επιτύχουμε  την σύνδεση  των εστιατορίων  ξενοδοχείων και χώρων εστίασης  σε τουριστικές  ιδίως περιοχές με το επώνυμο ελληνικό κρασί

Είναι σχετικά δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο γιατί εμπλέκονται πολλοί και όλοι μαζί πρέπει να αποφασίσουν  αν μια περιοχή θα αποτυπώνεται στο μυαλό του επισκέπτη  μέσα και από τη τοπική  γαστρονομία αναδεικνύοντας έτσι τα τοπικά αλλά και γενικότερα τα ελληνικά προϊόντα. Ένα μεγάλο θέμα είναι και το πως η τοπική κοινωνία  και  οι επαγγελματίες  αντιλαμβάνονται την ποιότητα του προϊόντος που πρέπει να προσφέρουν για να τον αναδείξουν και εξελίξουν. Μια πρώτη προσέγγιση  είναι  η συνεργασία μεταξύ αυτών που εμπλέκονται στη σχέση, δηλαδή του εστιάτορα, του ξενοδόχου και του παραγωγού. Εμείς σαν παραγωγοί προσπαθούμε να δίνουμε κάποιες συμβουλές για το σερβίρισμα του κρασιού,να κάνουμε επιμορφωτικά σεμινάρια και  βέβαια  είναι πέρα  από κάθε  αμφιβολία  ότι το καλό πιάτο  αναδεικνύεται με την συνοδεία  ενός ποιοτικού  κρασιού ενώ σε αντίθετη περίπτωση  αδικείται. Σύμφωνα με μια μελέτη που είχε γίνει, όταν αποφασίζεις  για τον προορισμό που θα επισκεφτείς, το  φαγητό και επομένως και το συνοδευτικό του  κρασί ,  δεν είναι  στα πρώτα  κριτήρια  επιλογής, αλλά όταν κάνεις  την εκτίμηση  της διαμονής σου, βρίσκεται στη δεύτερη  θέση αξιολόγησης. Πρέπει  να βρούμε έναν τρόπο για το πώς θα συνεργαστούμε και να αναδεικνύουμε  τον προορισμό μας  μέσα από τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα  και η γαστρονομία είναι  ένα από αυτά.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα  τουριστικών περιοχών όπου  πωλείται  χύμα κρασί χωρίς να συνοδεύεται  από την υποχρεωτική ένδειξη  στον κατάλογο  του παραγωγού και της προέλευσης  του , τις περισσότερες  δε  φορές  αναφέρεται και σαν τοπικό. Με αυτό τον τρόπο  προσφέρεται σα ντόπιο , χωρίς απαραίτητα  να είναι, και δημιουργεί μια  λανθασμένη εικόνα στον  τουρίστα  καταναλωτή  για την ποιότητα του πραγματικά ελληνικού επώνυμου κρασιού.

Είναι θέμα και της πολιτείας να τηρούνται οι νόμοι, εξωστρέφειας των οινοποιών να προσεγγίσουν με συνέργειες τα εστιατόρια, αλλά και τα εστιατόρια να θέλουν να δώσουν το κάτι παραπάνω αξιοποιώντας  τα προϊόντα του τόπου τους.

Τι πρέπει να γίνει για να λέμε επισκέψιμο οινοποιείο και να το εννοούμε;

Επειδή τυχαίνει να έχω και  εμπειρία από τον τουρισμό, πιστεύω ότι ο οινικός τουρισμός έχει δυνατότητες ανάπτυξης στην Ελλάδα. Είναι ένα είδος θεματικού τουρισμού, που εμπλουτίζει την  προσφερόμενη τουριστική εμπειρία , το οποίο όμως θέλει πολύ δουλειά και ενίσχυση. Το υπουργείο σε συνεργασία με τον κλάδο  μας  έχει  θέσει κάποιες προϋποθέσεις και από εκεί και πέρα ο κάθε οινοποιός θα πρέπει να αποφασίσει εάν θέλει να επενδύσει στο τομέα  αυτό. Δεν επιβάλλεται σε κανένα, όμως εάν επιλέξεις να ασχοληθείς θα πρέπει να κάνεις ορισμένες επενδύσεις ,σε υποδομές αλλά και ανθρώπινο δυναμικό. Ως επαγγελματίες γνωρίζουμε καλά με ποιο τρόπο  θα πρέπει να προσφέρουμε το κρασί μας στο χώρο μας, ώστε να δημιουργήσουμε μια αξεπέρα στη εμπειρία για τον επισκέπτη μας.

Εμείς είμαστε παραγωγοί κρασιού, αν θέλουμε να μπούμε σε ένα κομμάτι τουριστικό και να αναδείξουμε τα  κρασιά μας  μέσα από την σύνδεση τους  με την ιστορία του τόπου και την ιδιαιτερότητα  τους  μέσα  από τις συνθήκες  παραγωγής  θέλει  σοβαρή δουλειά. Και  αυτή η δουλειά δεν είναι μόνο των οινοπαραγωγών  αλλά απαιτείται  συντονισμένη  προσπάθεια  και από  τους τοπικούς  φορείς  για την ανάδειξη της περιοχής  σε οινοτουριστικό προορισμό και εννοώ  τον δήμο,την περιφέρεια  και το επιμελητήριο  κάθε περιοχής. Είναι μονόδρομος να αρχίσουμε να θέτουμε  στέρεες βάσεις στους  σχεδιασμούς  και τις επιδιώξεις  μας. Το κρασί είναι προϊόν με  τεράστιες δυνατότητες και να μπορεί να συντελέσει στην αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και της τουριστικής εμπειρίας των ανθρώπων που μας τίμησαν με την επιλογή τους.Σαν κλάδος έχουμε συστήσει μια επιτροπή οινοτουρισμού, όπου συμμετέχουν εκπρόσωποι των κλαδικών οργανώσεων ,εκπρόσωποι από όλες τις περιφερειακές ενώσεις,επιστημονικοί  σύμβουλοι  και  επαγγελματίες του χώρου. Είναι μια προσπάθεια, όπου μέσα από την συνεργασία και την ανταλλαγή καλών πρακτικών, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε τις βάσεις για την σωστή οργάνωση  του οινοτουρισμού.

Πείτε για τους Αμπελώνες Τριανταφυλλόπουλου.

Η  ιστορία της Κω  είναι  άρρηκτα συνδεδεμένη με την παραγωγή κρασιού και όπως  συνέστηνε και ο Ιπποκράτης ….και πινέτω οίνον αυστηρόν Κώον  ως μελάντατον

Ωστόσο η διατήρηση του αμπελοοινικού τομέα στο νησί απειλήθηκε από την εξάπλωση του τουρισμού στα τέλη  της  δεκαετίας του  80.Η οικογενειακή μας προσπάθεια  άρχισε πριν 20 χρόνια με την εγκατάσταση  του πρώτου αμπελώνα μας στην παραδοσιακή αμπελουργική περιοχή  του Ασφενδιού  στους πρόποδες του  όρους  Δίκαιος. Σήμερα  καλλιεργούμε  120  στρέμματα  ιδιόκτητο αμπελώνα  με ελληνικές  και ξενικές ποικιλίες  και οινοποιούμε αποκλειστικά και μόνο  σταφύλια  δικής μας παραγωγής, στην προσπάθεια μας να ελέγχουμε απόλυτα τον τρόπο καλλιέργειας  και την ποιότητα  της πρώτης  ύλης  του κρασιού μας.

Όταν ξεκινήσαμε   την προσπάθεια – αν και θα μπορούσαμε εύκολα να ασχοληθούμε μόνο με την παραδοσιακή για την οικογένεια μας τουριστική επιχείρηση – αποφασίσαμε  να  επιχειρήσουμε να αναδείξουμε την  Κωσαν μια περιοχή που έχει δυνατότητες και σε άλλα προϊόντα και όχι μόνο στον τουρισμό, και να επιστρέψουμε κάτι σε αυτή τη γη. Βάλαμε, έτσι, ως στόχο να επαναφέρουμε την Κω στον οινικό χάρτη της  χώρας  επιδιώκοντας, με  μεγάλη  επιμονή, και επιτυγχάνοντας τελικά τον χαρακτηρισμό του Προϊόντος  με  Γεωγραφική  Ένδειξη Κω (ΠΓΕ ΚΩΣ), γεγονός  που αναβάθμισε το προϊόν μας και το νησί μας σαν παραγωγό περιοχή. Σε  συνεργασία  με τους επιστημονικούς  συνεργάτες μας πειραματιστήκαμε και καλλιεργήσαμε πρώτοι στα Δωδεκάνησα τη Μαλαγουζιά με εξαιρετικά αποτελέσματα, και  βεβαίως δώσαμε ιδιαίτερη προσοχή  στις  αιγαιοπελαγίτικες  ποικιλίες  Αθήρι  και Ασύρτικο όπως επίσης  και  σε  ξενικές ποικιλίες   το Merlotκαι  το  Syrah.Η σύγχρονη τάση του ελληνικού κρασιού είναι η έμφαση στις ελληνικές  ποικιλίες. Στα  πλαίσια αυτά  δημιουργήσαμε  μια αμπελογραφική συλλογή ελληνικών ποικιλιών  για να προσεγγίσουμε  τη  δυνατότητα  προσαρμογής  στο  δικό μας  νησιώτικο  οικοσύστημα και ελπίζω  σε  συνεργασία με ερευνητικό κέντρο, όπου μέσα από μικροοινοποιήσεις θα μπορέσουμε να αναδείξουμε ελληνικές ποικιλίες  με άριστη προσαρμογή στο περιβάλλον  μας..Είναι ένα  εγχείρημα  που χρειάζεται  πολύ χρόνο  για να έχει  αποτελέσματα  αλλά πιστεύουμε  στη δυναμική των ποικιλιών μας και το συντριπτικό πλεονέκτημα τους  στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.Πάντοτε προσπαθούμε για το καλύτερο, δίνουμε πολύ προσοχή στη καλλιέργεια του αμπελιού όπου χρησιμοποιούμε τις σύγχρονες τεχνικές αλλά με μια προσέγγιση σεβασμού στο περιβάλλον, στον άνθρωπο, που εργάζεται, αλλά και στον άνθρωπο που θα καταναλώσει .

Παράλληλα  αξιοποιούμε  το γεγονός  ότι το οινοποιείο μας  δραστηριοποιείται  σε τουριστική περιοχή και  υποδεχόμαστε  40.000  με  45.000  τουρίστες  ετησίως  οι οποίοι   αποτελούν  και τους  καλύτερους  πρεσβευτές  του   επώνυμου ελληνικού κρασιού.

Τί είναι για εσάς το κρασί;

Είναι  μόνιμη έγνοια. Θεωρώ ότι είναι το πέμπτο μου παιδί. Δεν γίνεται να το δεις μόνο εμπορικά, πρέπει να έχεις και μια ιδιαίτερη σχέση αγάπης  με το κρασί και τον τόπο  σου.. Φροντίζεις το αμπέλι  όλο το χρόνο  και χρειάζεται  συνεχής, και με ένταση, προσπάθεια για το καλύτερο αποτέλεσμα. Και φτάνεις στον τρύγο  όπου με μεγάλη χαρά, κρατάς στα χέρια σου  το σταφύλι υγιές και έτοιμο να δώσει όλα του τα χαρακτηριστικά στο κρασί. Μια  συνεχής αγωνία και φροντίδα, όπως έχεις και για το παιδί σου να μεγαλώσει  σωστά και να αναπτυχθεί.

πηγη:https://www.greekcellar.gr/mairi-triantafillopoulou/

1. Πρόσφατο γεγονός στον αθηναϊκό τύπο:  ‘’Eνα παλιό εργοστάσιο ντομάτας στη Σαντορίνη γίνεται ηφαίστειο πολιτισμού με κορυφαία ονόματα΄΄,  ‘’Μουσείο τομάτας αλλά και εργοστάσιο τεχνών’’, ‘’Ανάβουν οι μηχανές στο Εργοστάσιο Τεχνών....
Ένα νέο βιομηχανικό μουσείο, το δεύτερο στις Κυκλάδες ύστερα από αυτό της Ερμούπολης, ξεκίνησε τη λειτουργία του. Παλαιό Εργοστάσιο Τομάτας μετατράπηκε σε σύγχρονο και επισκέψιμο χώρο προσφέροντας στους επισκέπτες του μία αναδρομή στο παρελθόν, ακολουθώντας την πορεία καλλιέργειας, επεξεργασίας και παραγωγής τομάτας, ενός από τα πλέον παραδοσιακά και διάσημα προϊόντα της Σαντορίνης. Στο Μουσείο «Δ. Νομικός», που θα λειτουργεί όλο το χρόνο, ο επισκέπτης θα έρχεται σε επαφή με τις παραδοσιακές μεθόδους που ακολουθούνταν από τους ντοματοποιούς της Σαντορίνης, γνωρίζοντας παράλληλα την ιστορία του τόπου, των κατοίκων και των παραδόσεών του. Τα εκθέματα του Μουσείου περιλαμβάνουν μηχανές επεξεργασίας από το 1890, παλιά χειρόγραφα βιβλία του εργοστασίου, παλιά εργαλεία, τις πρώτες ετικέτες, καθώς και οπτικοακουστικό υλικό με μαγνητοσκοπημένες αφηγήσεις ανθρώπων που εργάστηκαν στο εργοστάσιο. Στο Μουσείο θα στεγαστεί το SAF, (Santorini Arts Factory), το Εργοστάσιο Τεχνών Σαντορίνης υπό την αιγίδα του Δήμου Θήρας και του Έτους Πολιτισμού Νοτίου Αιγαίου. Το Σάββατο ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις του, μία πληθώρα πολιτιστικών δραστηριοτήτων με παραστάσεις θεάτρου και χορού ….

2. ΑΒΙΚΩ+ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ ΚΩ:  ‘’…το Οινοποιείο και η παλιά ΑΒΙΚΩ,  μπορούν  να επισκευαστούν διατηρώντας τα κελύφη και όλα τα αυθεντικά εσωτερικά τους στοιχεία  που αναδεικνύουν  την τεχνική της εποχής. Η διαμόρφωση των εσωτερικών τους χώρων θα δώσει  την δυνατότητα στα κτήρια να λειτουργήσουν με νέες παραγωγικές χρήσεις, πολιτιστικές , μορφωτικές, ψυχαγωγικές και εμπορικές. Φορέας σχεδιασμού και υλοποίησης των έργων θα ήταν καλό  να είναι ένας διαδημοτικός οργανισμός που δεν αποκλείεται και η ιδιωτική πρωτοβουλία εφ όσον θα διέθετε την τεχνογνωσία, την ευαισθησία και το κεφάλαιο για παρόμοιες επενδύσεις ή μεικτή μορφή διαχειριστικού φορέα…’’ απόσπασμα κειμένου από το 2002.

3. πρόσφατα, αφού κατέρρευσε η οροφή του ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟΥ και εξαφανίστηκαν τα εργοστασιακά σκεύη και τα αρχεία του, είδαμε την αυλή του να καθαρίζεται από τον Δήμο μας και να προσφέρονται νέες θέσεις παρκινγκ  στους λουόμενους. Είναι κι αυτό μια μορφή αξιοποίησης! Θα μπορούσαμε κάτι καλύτερο. Το ΑΒΙΚΩ+ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ μπορούν άραγε να περιμένουν; Μα το σημαντικότερο, μπορούν άραγε να ελπίζουν;

Νικος Μυλωνας