Πληροφορίες από τις δημοσκοπήσεις Alco, Metron Analysis, Rass και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας: Μικρό προβάδισμα του αποσυσπειρωμένου ΣΥΡΙΖΑ - Την τρίτη θέση διεκδικούν «Ποτάμι», ΧΑ, και Λαφαζάνης - Μάλλον μπαίνουν στη Βουλή ΠΑΣΟΚ και Λεβέντης, εκτός οι ΑΝΕΛ. του Καμμένου

Αδιαμόρφωτο σκηνικό με τρία πιθανά ντέρμπι -στην κορυφή για την πρωτιά, στη μέση για την τρίτη θέση και στην.. “ουρά” για τον αριθμό των κομμάτων που θα λάβουν το εισιτήριο εισόδου στην επόμενη Βουλή- αποτυπώνει το πρώτο δημοσκοπικό κύμα που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, καθώς ξεκίνησε στις αρχές της εβδομάδας και συνεχίζεται πυρετωδώς με στόχο να δουν το φως της δημοσιότητας τις αμέσως προσεχείς ημέρες οι πρώτες μετρήσεις για τη διάθεση της κοινής γνώμης στην εκκίνηση της τυπικής προεκλογικής περιόδου.

Συγκλίνουσες πληροφορίες για τα ευρήματα του τελευταίου τριημέρου από τις εξελισσόμενες έρευνες που διενεργούνται από μια πλειάδα εταιριών, όπως η Alco, η Metron Analysis, η Rass, αλλά και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, αναφέρουν ως κοινή συνισταμένη τον διαπιστούμενο μεγάλο κατακερματισμό της ψήφου που στο μόνο ασφαλές συμπέρασμα που οδηγεί είναι ότι η επόμενη Βουλή θα είναι πιθανότατα η πλέον πολυκομματική της μεταπολεμικής περιόδου και, σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση συνεργασίας απολύτως αναπόφευκτη.

Η χαμηλή βεβαιότητα ψήφου, η έντονη τάση για αποχή, το διψήφιο ποσοστό των αναποφασίστων που κυμαίνεται μεταξύ 12 και 14%, είναι τρεις παράγοντες που κάνουν τους εκλογικούς αναλυτές να είναι δειδωλοί στις εκτιμήσεις τους και να παρομοιάζουν την κατάσταση που διαμορφώνεται στο εκλογικό σώμα με “κινούμενη άμμο”.

Οι δύο βασικές πολιτικές δυνάμεις που διεκδικούν την πρώτη θέση, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία, καταγράφουν επιδόσεις που κινούνται σε σχετικά χαμηλά επίπεδα, ενώ η μεταξύ τους διαφορά περιορίζεται σε εύρος που δεν ξεπερνά τις δύο μονάδες, γεγονός που οδηγεί αρκετούς αναλυτές να προδικάζουν ότι στις τρεις ουσιαστικά προεκλογικά εβδομάδες που ακολουθούν η αναμέτρηση στην κορυφή μπορεί να μετατραπεί σε ένα θρίλερ με συνεχείς εναλλαγές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί μεν ελαφρύ προβάδισμα, πλην, όμως, η προϊούσα αποσυσπείρωση των οπαδών του, δημιουργεί συνθήκες ανατροπής, καθώς συμπίπτει με την ραγδαία υποχώρησης της θετικής προαίρεσης που είχε, μέχρι πρότινος, προς το πρόσωπο του απερχόμενου πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ένα συντριπτικά μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης και ανάμεσά τους αρκετοί που δεν ψήφισαν τα συγκυβερνώντα κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ.) τον περασμένο Ιανουάριο.

Εκτός από τη σκληρή μάχη που όλα δείχνουν ότι θα δοθεί για την κατάκτηση της πρώτης θέσης, ντέρμπι θα αποτελέσει, όπως και στις αμέσως προηγούμενες κάλπες, ο αγώνας που θα δώσουν τρία κόμματα για την “προνομιούχο” -λόγω της πιθανότητας να χρειαστεί να δοθούν διερευνητικές εντολές- τρίτη θέση που διεκδικείται κατά σειρά από το Ποτάμι, που εμφανίζεται ελαφρώς ενισχυμένο, την Χρυσή Αυγή, που μάλλον μένει στα ίδια, καθώς και τη νεοσύστατη Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη και των υπολοίπων που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η επίδοση της Λαϊκής Ενότητας παρουσιάζει μεταπτώσεις, αν και στην εξέλιξη των μετρήσεων τα ποσοστά της μάλλον ενισχύονταν σε βαθμό που ορισμένοι αναλυτές να υποστηρίζουν ότι αν διατηρήσει την ανοδική δυναμική να βρεθεί, εν τέλει, στην τρίτη θέση από την πέμπτη που φαίνεται σε αυτή τη φάση να μοιράζεται με το ΚΚΕ που κρατά τις δυνάμεις του.

Σκληρή μάχη αναμένεται και στην “ουρά” του πίνακα κατάταξης των κομμάτων, καθώς το “κατώφλι” του 3% για να βρεθούν στην επόμενη Βουλή φαίνεται σε αυτή τη φάση να περνούν η Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη, που αποτελεί την δημοσκοπική έκπληξη της τρέχουσας περιόδου, καθώς και το ΠΑΣΟΚ που αποκτά δυναμική από τις συζητήσεις περί της επικείμενης διεύρυνσης του. Αντιθέτως, ισχυρές πιέσεις, εξαιτίας διαρροών και προς τον ΣΥΡΙΖΑ και προς τη ΝΔ, δέχονται οι ΑΝ.ΕΛ. του Πάνου Καμμένου που, επί του παρόντος, απέχει από τον στόχο να είναι και στην προσεχή κοινοβουλευτική σύνθεση.

protothema.gr

Την αποκάλυψη ότι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ ζητούν να είναι υποψήφιοι με την Ένωση Κεντρώων έκανε ο Βασίλης Λεβέντης, ο οποίος χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ μεταμφιεσμένο ΠΑΣΟΚ και τον Σταύρο Θεοδωράκη ψηφιδωτό.

«Είναι το ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το ΠΑΣΟΚ μεταμφιεσμένος. Όταν πάει από 3% στο 36%, το 33% είναι οι κρατικοδίαιτοι Φωτόπουλοι, Κουρουμπλήδες, Κατσέλη… Τον ΣΥΡΙΖΑ αν τον μετρήσουμε ένα-ένα έχει όλο το ΠΑΣΟΚ, δεν έχει μείνει ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπει μέσα στη βουλή. Απόδειξη ότι εμένα μου χτυπάνε την πόρτα όλοι οι τέως υπουργοί του ΠΑΣΟΚ να μπουν οι υποψήφιοι. Δεν θα τους βάλω».

»Η Ένωση Κεντρώων δεν πρόκειται να βάλει κραγμένα ονόματα ούτε του ΠΑΣΟΚ ούτε της ΝΔ γιατί θα χάσουμε την ορμή που μας δίνει η ανανέωση. Αν αρχίσω και βάζω έναν υπουργό του ΠΑΣΟΚ που έχει διατελέσει 20 χρόνια βουλευτής, έναν άλλο της ΝΔ κλπ, πάει χαμένη αυτή η ορμή και θα γίνω σαν τον Θεοδωράκη που είναι ψηφιδωτό», είπε μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ.

Ο κ. Λεβέντης είπε ότι η Ένωση Κεντρώων θα στηρίξει τη νέα κυβέρνηση, χωρίς όμως να συμμετάσχει σε αυτή. «Στηρίζουμε εκτός κυβέρνησης με δεδομένο πακέτο μεταρρυθμίσεων». Επίσης, δεν απέκλεισε η Ένωση Κεντρώων να είναι τρίτο κόμμα. «Με πληροφορούν ότι η Ένωση πάει για τρίτο κόμμα γιατί θα πάρει μαζί της τον κόσμο τον προβληματισμένο, τον στεναχωρημένο».

Σε ότι αφορά την Ζωή Κωνσταντοπούλου είπε ότι υπερβαίνει το ρόλο της και δεν είναι πρέπουσα η συμπεριφορά της. «Απορώ γιατί δεν τη συγκρατεί ο πατέρας της. Θεωρείται ότι η διαγωγή της είναι η πρέπουσα; Όπου γυρίζω γελάνε με τη στάση της. Αυτά είναι πρωτοφανή και θα γραφτούν στην ιστορία με το κριτήριο ότι δεν πρέπει να βάζουμε προέδρους αδοκίμαστους».

skai.gr

Τελικά ο πρωθυπουργός οδηγεί τη χώρα για άλλη μια φορά στις κάλπες. Είναι η 8η φορά από το 2009 που πηγαίνουμε στις κάλπες με το ίδιο ερώτημα, 7 φορές με εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές και μία φορά με δημοψήφισμα χωρίς να είναι σε θέση το ελληνικό πολιτικό σύστημα να προσφέρει ένα βιώσιμο σχέδιο σωτηρίας της χώρας.

Μια σειρά κυβερνητικά στελέχη προετοίμαζαν το κλίμα για την διεξαγωγή εκλογών με διαδικασία εξπρές. Όχι μόνο από κομματικά στελέχη αλλά και από άλλους ακούγονται επιχειρήματα που τονίζουν τον ρόλο που θα παίξουν οι εκλογές «για δημοκρατική διέξοδο από τα προβλήματα» που δημιουργεί κυρίως η διαφοροποίηση μεγάλου αριθμού βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και οι εκπρόσωποι της Κομισιόν δήλωσαν ότι θα μπορούσε με τις εκλογές να διευρυνθεί η υποστήριξη στο Μνημόνιο 3! Εκτός τόπου και χρόνου, όπως και οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού που πιστεύουν ότι και χωρίς το αντιμνημονιακό προφίλ, χωρίς το ¼ των σημερινών βουλευτών του και χωρίς το 30-40% της οργανωμένης βάσης του, ο νέος ΣΥΡΙΖΑ θα «σαρώσει» πάλι και …«μπορεί να πάρει και αυτοδυναμία»!

Οι ψηφοφόροι θα ακολουθήσουν χωρίς απώλειες τις μεταμορφώσεις του ΣΥΡΙΖΑ;
Καταρχάς, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πώς ο ΣΥΡΙΖΑ αν και θα χάσει τη μισή οργανωμένη βάση και το πολιτικό προφίλ που τον εκτίναξε από το 3% στο 37%, θα καταφέρει όχι μόνο να κρατήσει το εκλογικό ποσοστό του αλλά και να το αυξήσει, στηριζόμενο στην αρνητική διάθεση της κοινωνίας απέναντι σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και στην δημοσκοπική δημοφιλία (?) ενός πρωθυπουργού που δεν έσκισε το μνημόνιο, όπως υπόσχονταν, αλλά θα το (εξ)ασκήσει και μάλιστα στην πιο σκληρή εκδοχή του.

Φυσικά, όλα μπορεί να συμβούν σε μια χώρα όπου οι πολίτες αντί να επιλέγουν με πολιτικά κριτήρια, περιμένουν πάντα έναν σωτήρα εξ ουρανών, ακολουθούν τα συναισθήματά τους και, συχνά, αυτόν που τους μοιράζει τις πιο απίθανες υποσχέσεις (εδώ και ο Λεβέντης διεκδικεί - και με πιθανότητες - είσοδο όχι μόνο στην Βουλή αλλά και… στην κυβέρνηση).

Τα νέα αδιέξοδα θα προκύψουν αμέσως μετά τις εκλογές

Είτε όμως ο Αλ Τσίπρας καταφέρει να κερδίσει αυτοδυναμία είτε σχηματίσει κυβέρνηση με την συνεργασία Καμμένου-Λεβέντη είτε Θεοδωράκη-Καμμένου (ίσως και Λεβέντη), υπάρχει ο κίνδυνος η χώρα να διαλυθεί ολοκληρωτικά μέσα στο επόμενο εξάμηνο.

Οι εκλογές τώρα, με δεδομένη την κατάσταση, θα επιφέρουν νέο πλήγμα στην οικονομία. Δεν θα επιλύσουν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία. Είναι πλέον φανερό ότι ένα μόνο κόμμα δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση, ούτε καν μόνο τα κόμματα. Η κατάσταση σήμερα απαιτεί ευρύτερη συνεννόηση όχι μόνο μεταξύ των κομμάτων αλλά κυρίως με τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς.

Η επίσημη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται το γεγονός ότι οι εκλογές είναι ο μόνος δημοκρατικός τρόπος για να ξεκαθαριστεί το πολιτικό τοπίο αλλά αυτό αφορά σχεδόν αποκλειστικά το εσωκομματικό τοπίο του κυβερνώντος κόμματος.

Με δεδομένο ότι σχεδόν κανένα κόμμα δεν προβλέπεται να έχει κέρδη από τις εκλογές, ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να κυβερνήσει ακόμα και αν η κυβέρνησή του ήταν μειοψηφίας, στηρίζονταν, για παράδειγμα, από 115-120 δικούς της βουλευτές. Μπορούσε να έχει την υποστήριξη της κοινωνίας και την ανοχή των άλλων πολιτικών κομμάτων για το διάστημα μέχρι τουλάχιστον τον Νοέμβριο 2016, εφόσον μέσα από τον διάλογο είχε δεσμευθεί να προωθήσει ένα νέο κοινωνικό "συμβόλαιο" όπως αυτό που προτείναμε οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

Μια λογική πρόταση από τους ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Η χώρα χρειάζονταν και θα συνεχίσει να χρειάζεται μια περίοδο ηρεμίας ώστε να ανοίξει ένας ψύχραιμος διάλογος για το τι πρέπει να αλλάξουμε. Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ προτείναμε να υπάρξει ένας ουσιαστικός πολιτικός και κοινωνικός διάλογος με στόχο να διαμορφωθεί ένα Πράσινο Κοινωνικό Συμβόλαιο (μια συμφωνία με στόχους και μέτρα) που θα αφορά κυρίως στην αναζωογόνηση και αλλαγή της οικονομίας, στην δημιουργία θέσεων εργασίας και στην δραστική μείωση της φτώχειας. Αυτή η συμφωνία θα μπορούσε να εξισορροπήσει τα σκληρά μέτρα που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Μνημονίου 3 #ΣΥΡΙΖΑ, αν συνοδεύονταν από δέσμευση όλων των κομμάτων για εκλογές μετά τον Νοέμβριο του 2016, αλλαγή του εκλογικού νόμου προς το αναλογικότερο (συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης του δώρου των 50 εδρών) καθώς και διευκόλυνση της συνεργασίας των κομμάτων προεκλογικά και μετεκλογικά αυστηρά όμως στη βάση προγραμματικών συμφωνιών.

Τώρα αυτά δεν θα γίνουν, αντιθέτως θα ανοίξει ένας νέος κύκλος αβεβαιότητας και σύγχυσης.

Μέχρι τώρα η κοινωνία δεν έχει συμμετάσχει στο όποιο σχέδιο εξόδου από την κρίση αλλά στο τέλος είναι αυτή που πληρώνει τον βαρύ λογαριασμό. Τώρα πρέπει να έρθουν στο προσκήνιο δημιουργικές κοινωνικές (και πολιτικές) δυνάμεις και να συνδιαμορφώσουν τουλάχιστον ένα μέρος των πολιτικών.

Εκλογές ως εκβιασμός, όχι ως δημοκρατική διέξοδος

Οι εκλογές εξπρές και μάλιστα με τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο μόνο ως εκβιασμός μπορεί να εκληφθούν. Δεν θα βοηθήσουν τον πολιτικό διάλογο, οι εκλογείς δεν θα προλάβουν καν να συνειδητοποιήσουν ότι καλούνται να απαντήσουν σε ένα πανομοιότυπο ερώτημα για 8η φορά από το 2009 μέχρι σήμερα (ευρωεκλογές και εθνικές εκλογές 2009, διπλές εθνικές 2012, ευρωεκλογές 2014, εθνικές 2015, δημοψήφισμα 2015 και τώρα εκλογές 2015). Ένα ερώτημα, όπως, στο οποίο κάθε φορά τα πολιτικά κόμματα της Βουλής (εκτός ΚΚΕ-ΧΑ) απαντούν με εντελώς διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τη θέση στην οποία βρίσκονταν ως προς την εξουσία. Μάλιστα, ΟΛΑ τα κόμματα εξουσίας αποδείχτηκαν ανίκανα να παρουσιάσουν ένα σοβαρό σχέδιο μεταρρυθμίσεων για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της χώρας.

Πολλοί είχαν προειδοποιήσει – μεταξύ άλλων και εμείς οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και όχι μόνο στην προεκλογική περίοδο ότι οι ιδεοληψίες που προέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά σε συνδυασμό με την απουσία σοβαρού, ισορροπημένου σχεδίου διεξόδου από την κρίση μέσα από οικολογικές, κοινωνικές, οικονομικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις θα οδηγούσαν σε απότομη προσγείωση και ίσως σε καταστροφή. Την τελευταία στιγμή ο πρωθυπουργός κατάλαβε που οδηγούσε τη χώρα η αλλοπρόσαλλη πολιτική και κατέληξε σε μια «συμφωνία» λίγο πριν πέσουμε στον γκρεμό. Η συμφωνία αυτή – παρά το γεγονός ότι έχει κάποια θετικά σημεία – σε γενικές γραμμές είναι πολύ σκληρή και συνεπάγεται μεγάλο κοινωνικό κόστος, αν λάβουμε υπόψη ότι θα μπορούσε να έχει επιτευχθεί μια πολύ πιο ισορροπημένη συμφωνία είτε μέσα στο 2014, αν υπήρχε μια ευρύτερη συνεννόηση των κομμάτων, είτε έστω τον Φεβρουάριο 2015.

Όπως ο Γ. Παπανδρέου το 2009 και ο Α. Σαμαράς το 2012, έτσι και ο Α. Τσίπρας το 2014 επέλεξε τη στρατηγική κατάληψης της πολυπόθητης εξουσίας με κάθε μέσο, αντί να διαμορφώσει ευρύτερες συμμαχίες για τις αναγκαίες αλλαγές - με δίκαιες πολιτικές - του παραγωγικού, οικονομικού, κοινωνικού και αξιακού μοντέλου της χώρας που είχε χρεοκοπήσει.

Κι αν αποτύχει η νέα κυβέρνηση που θα έχει προκύψει από τις εκλογές;

Ο πρωθυπουργός έκανε άλλο ένα τραγικό λάθος, όπως έκανε το 2014 με το θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν επιδίωξε μια ευρύτερη συμφωνία, τώρα που αυτό ήταν εφικτό. Είναι πολύ πιθανόν, λοιπόν, σε 6 μήνες να καταρρεύσει πλήρως η χώρα είτε, ως αποτέλεσμα των εκλογών, έχουμε αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ είτε μια κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και συμμάχους του κάποιον είτε όλους μαζί Καμμένο, Θεοδωράκη και Λεβέντη.

Μέσα στις συνθήκες που επικρατούν, μια μονοκομματική κυβέρνηση μετά από εκλογές θα έχει να αντιμετωπίσει την εχθρότητα και την επιθετικότητα όλων των υπόλοιπων κομμάτων, όχι μόνο της αριστερής πλατφόρμας, του ΚΚΕ και της ΧΑ. Με την κοινωνία να έχει κάθε λόγο να δυσανασχετεί όταν θα συνειδητοποιήσει τον λογαριασμό που θα κληθεί να πληρώσει, τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα θελήσουν γρήγορα να καρπωθούν κάθε δυσαρέσκεια. Δεν θα έχουν κανένα λόγο να ανέχονται ή να δίνουν την υποστήριξή τους στα σκληρά μέτρα που θα είναι υποχρεωμένη η κυβέρνηση να φέρει στην Βουλή αλλά κυρίως να επιβάλει – ακόμα και με πολύ αυταρχικά μέσα – στην κοινωνία. Τα 5 χρόνια κρίσης μας έχουν διδάξει ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα θα βάζει το κομματικό συμφέρον πάνω από το συμφέρον της κοινωνίας, κάτι που εξάλλου δίδαξε με επιτυχία ο ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα σε 6 μήνες ο Τσίπρας θα είναι εξίσου μισητός με τον Γ. Παπανδρέου (που ας μην ξεχνάμε είχε εξίσου υψηλά ποσοστά δημοφιλίας για ένα διάστημα), ασχέτως αν η «ρεαλιστική» (ή κυνική) στροφή του ήταν πλέον μονόδρομος, όπως έφτασαν τα πράγματα και με δική του ευθύνη. Τίποτα δεν πείθει ότι μετά από 6 μήνες και μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, δεν θα χάσει εκ νέου 10-15 βουλευτές και ο νέος ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά στο δεύτερο μετεκλογικό σενάριο, αυτός της κυβέρνησης συνεργασίας του (νέου) ΣΥΡΙΖΑ με Καμμένο είτε/και Θεοδωράκη, Λεβέντη, μια τέτοια κυβέρνηση δεν θα πάει πολύ μακριά. Τόσο απότομες μεταλλάξεις – όσο τυχοδιωκτικό κι αν είναι το πολιτικό σύστημα - δεν είναι βιώσιμες για πολλούς μήνες, αφού δεν βασίζονται σε πολιτικά προγράμματα και πολιτικές συμφωνίες. Με βάση, λοιπόν, κι αυτό το σενάριο, προβλέπουμε ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές του 2015, θα αναγκαστεί να πάει σε νέες εκλογές μέχρι τα μέσα του 2016.

Όμως νέες εκλογές ή κατάρρευση της κυβέρνησης μέσα σε 6 μήνες (όπως πολλοί είχαμε εκτιμήσει ότι θα συμβεί αντιλαμβανόμενοι τις αστοχίες του ΣΥΡΙΖΑ και τις εκτός πραγματικότητας απόψεις του), θα οδηγήσει την χώρα σε πλήρη διάλυση.

Φαίνεται ότι το πολιτικό σύστημα δεν έμαθε από τα παθήματα του παρελθόντος. Πήγαμε σε διπλές εκλογές το 2012, ενώ θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί τουλάχιστον η δεύτερη εκλογή. Θα ήταν αλλιώς τα πράγματα, αν αντί για εκλογές τον Ιανουάριο 2015, αυτές είχαν γίνει αργότερα, ίσως και μετά τον Οκτώβριο 2015 και αφού είχε κλείσει με ευρύτερη συμμετοχή μια πιο ισορροπημένη συμφωνία. Τώρα πάμε εκ νέου σε εκλογές ενώ τους πρώτους μήνες του 2015 η νέα κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός είχαν τεράστια (δημοσκοπική και όχι μόνο) υποστήριξη. Το πρόβλημα δεν είναι φυσικά χρονικό, είναι εξόχως πολιτικό.

Επαναλήφθηκε το ίδιος λάθος

Αν είχε λιγότερο πάθος για να καταλάβει την πρωθυπουργική καρέκλα, Ο Αλ Τσίπρας θα μπορούσε να διασφαλίσει την ομαλή και ήπια μετάβαση σε μια εποχή πιο δίκαιων πολιτικών, δεσμεύοντας την προηγούμενη κυβέρνηση σε ένα σύνολο αλλαγών της σκληρής λιτότητας, με αντάλλαγμα, εκ μέρους του, την ψήφιση ενός προέδρου όπως ο Στ. Δήμας και δέσμευση για εκλογές αργότερα, πχ τον Οκτώβριο 2015. Ήταν μια πρόταση που είχαμε καταθέσει δημόσια οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, προτείνοντας μάλιστα να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ τον συντονισμό μιας διευρυμένης «επιτροπής διαπραγμάτευσης» με τους «θεσμούς» ώστε να προετοιμαστεί η μετά την λιτότητα εποχή. Θα αποκτούσε έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ επίγνωση των πραγματικών προβλημάτων και θα διασφάλιζε την «πιο αποφασιστική διαπραγμάτευση» – όπως υπόσχονταν – χωρίς παράλληλα να «ξεπουλήσει» την διάθεση της κοινωνίας για πολιτική αλλαγή. Πιθανόν μια τέτοια πρόταση να γίνονταν αποδεκτή και από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που έτσι κι αλλιώς έβλεπε να έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Το πιο σημαντικό είναι, όμως, ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υιοθετήσει μια τέτοια στρατηγική για την κατάκτηση της εξουσίας, θα προετοίμαζε την μετάβαση σε ένα πιο δίκαιο και ισορροπημένο σχέδιο, με πολύ μικρότερο κοινωνικό και οικονομικό κόστος σε σχέση με αυτό που έφερε η 6μηνη «διαπραγμάτευση» αλά Βαρουφάκη και λοιπών.

Ο πρωθυπουργός οδηγεί τη χώρα τώρα σε εκλογές εξπρές, δείχνοντας ότι δεν έμαθε από τα λάθη του. Και ίσως συνδέσει το όνομά του όχι με την διάσωση της χώρας, όπως προφανώς θα ήθελε, αλλά με την διάλυσή της. Ελπίζουμε να μην επιβεβαιωθούμε.

Από το Γραφείο Τύπου της 'Ενωσης Κεντρώων, εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση – απάντηση, στα μεμονωμένα σχόλια άρθρου της εφημερίδας Real News, αναφορικά με δηλώσεις του προέδρου της Ε.Κ κ. Βασίλη Λεβέντη για πιθανή στήριξη κυβέρνησης με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ.

Η 'Ενωση Κεντρώων ζητά από τον Ελληνικό λαό όχι απλά μια θέση στη Βουλή, αλλά ως τρίτο κόμμα σε ψήφους να είναι σε θέση να αναλάβει πρωτοβουλία για την συγκρότηση κυβέρνησης με το κόμμα που θα έρθει πρώτο στην προτίμηση των φηφοφόρων.

Σε αντίθετη περίπτωση, η Ελλάδα θα υποστεί μια πιθανή συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ, με αποτέλεσμα να συνεχιστεί η τακτική των μνημονίων, χωρίς έξοδο από την κρίση και με συντήρηση όλων των παθογενειών της Ελληνικής Οικονομίας που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.

Η 'Ένωση Κεντρώων, επιθυμεί διακαώς την επιστροφή της χώρας σε οικονομική άνοδο και εθνική αξιοπρέπεια, μέσω ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, όπως περιγράφονται ακολούθως και μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν :

Απαγόρευση στους συνταξιούχους να εργάζονται όταν η μηνιαία σύνταξή τους υπερβαίνει τα 1.000 €.

Απαγόρευση δεύτερης και πλέον σύνταξης, όταν η πρώτη είναι μεγαλύτερη των 1.000 € / μήνα.

Περικοπή σύνταξης για όσους διαθέτουν εισοδήματα άλλα, ικανά να προσφέρουν ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης.

Απόλυση όλων των αργομίσθων από το δημόσιο.

'Άμεση κατάργηση κάθε κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματα και την παύση καταβολής συντάξεων σε όλους όσους διετέλεσαν βουλευτές ή κρατικοί αξιωματούχοι (κατάργηση όλων των προνομίων των βουλευτών).

Μέγιστος χρόνος παραμονής κάποιου ως μέλους του κοινοβουλίου τα 12 έτη.

Μέγιστη υπηρεσία στην Πρωθυπουργία οι δύο θητείες.

Την άμεση απόλυση από τη Bουλή υπαλλήλων που διορίστηκαν με συμφωνία των κομμάτων και έχουν συγγενική σχέση με νυν ή πρώην βουλευτές. (Υπολογίζονται σε 1200 άτομα).

Πρόσληψη στη Βουλή νέων υπαλλήλων μόνο μέσω Α.Σ.Ε.Π.

Μείωση κατά 20% όλων των μισθών και συντάξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα που υπερβαίνουν τα 2.000 € μηνιαίως.

(Για ποσά κάτω των 2.000 € το μήνα δεν προβλέπεται καμία περικοπή).

Κατάργηση διπλοθεσίας και πολυθεσίας και απαγόρευση στο ίδιο πρόσωπο να παίρνει πλέον της μιας σύνταξη.

Ζητάμε όλοι οι 'Ελληνες πολίτες να βγαίνουν στη σύνταξη στα 65 τους χρόνια, με μόνη εξαίρεση τους ασθενείς.

Αύξηση του ΦΜΑΠ και του φόρου κλίμακας για έσοδα από ενοίκια σε οικογενενειακές μερίδες διαθέτουσες πλέον των τριών κατοικιών.

Μείωση κατά 50% των αποδοχών όλων των εκλεγμένων και διορισμένων αξιωματούχων, όπως των : Προέδρου Δημοκρατίας, πρωθυπουργού, υπουργών, υφυπουργών, βουλευτών, μητροπολιτών, δημάρχων, περιφερειαρχών, Γεν. Γραμματέων Υπουργείων και όλων των ανωτέρων κρατικών λειτουργών.

Μείωση των συμβούλων των υπουργών και επιστροφή αποσπασμένων και μετακλητών υπαλλήλων σε υπουργεία, κόμματα και βουλευτές, στις υπηρεσίες όπου οργανικά ανήκουν. (υπολογίζονται σε 12.000 άτομα).

Ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας με κάθε μέσο και θέσπιση γενναίων κινήτρων για προσέλκυση επενδύσεων.

Η 'Ενωση Κεντρώων, δεν ζητά ανάληψη υπουργείου και ανάληψη θέσεων στην Κυβέρνηση, αλλά ποσοστό ικανό να επηρεάσει θετικά την οικονομική ζωή της Ελλάδας, μέσω της παρουσίας της στη Βουλή των Ελλήνων και μέσω της στήριξης οποιασδήποτε κυβέρνησης που θα υιοθετήσει τις θέσεις μας για κάθαρση και θα τις φέρει εις πέρας.

Η πολιτική απαιτεί τίμιες και ξεκάθαρες θέσεις και πρωτοβουλίες. Οι κάθετες αρνήσεις δεν αρμόζουν στην ιστορία της 'Ένωσης Κεντρώων.

Η στοχευμένη αναδημοσίευση αποσπασματικών δηλώσεων που παραποιούν το σύνολο των θέσεων μας και των προγενέστερων δηλώσεων μας (σχετικά με την στήριξη της Ε.Κ στον ΣΥΡΙΖΑ), αντικατοπτρίζει την ανασφάλεια όλων όσων δεν επιθυμούν τις μεταρρυθμίσεις που θα αναζωογονήσουν την Ελλάδα μας.

Στην επίσημη ιστοσελίδα της 'Ένωσης Κεντρώων (www.antidiaploki.gr) μπορείτε να διαβάσετε τις πλήρεις μας θέσεις για την Ελληνική κρίση και την εθνική οικονομία.

Γραφείο τύπου 'Ένωσης Κεντρώων.