Στο κεντρικό λιμάνι της Κω, γίνονται συνεχώς προσπάθειες καθαρισμού του βυθού και της θαλάσσιας περιοχής με χρήση ειδικών μηχανημάτων.

Το προηγούμενο διάστημα εθελοντικές οργανώσεις, σε συνεργασία με το Λιμενικό Ταμείο, το οποίο έδωσε την σχετική άδεια, τοποθέτησαν πλωτά φράγματα, προκειμένου κατά την διαδικασία της ανάσυρσης από τον βυθό να μην διασκορπιστούν τα αντικείμενα (βάρκες, σωσίβια, προσωπικά είδη, ξύλα, φουσκωτά κ.ά.) στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή, ενώ την προηγούμενη εβδομάδα μηχανήματα και οχήματα του Δήμου, ολοκλήρωσαν την ανέλκυση ναυαγισμένου πλοιαρίου, που βρισκόταν κάτω από το Επαρχείο.

Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες, οι προσπάθειες συνεχίζονται για να ανελκυθούν και τα άλλα σκάφη που βρίσκονται βυθισμένα στο λιμάνι..

Τις πρώτες πρωινές σήμερα συνελήφθησαν 5 μέλη ΜΚΟ στη Λέσβο για διακίνηση προσφύγων – μεταναστών.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες του lesvosnews τα μέλη της ΜΚΟ εντοπίστηκαν στην οριογραμμή μεταξύ Λέσβου και Τουρκιάς (στην περιοχή του αεροδρομίου Μυτιλήνης ) να ρυμουλκούν μέσα από τα Τούρκικα χωρικά ύδατα βάρκες με πρόσφυγες – μετανάστες με κατεύθυνση προς τη Λέσβο.

Η πράξη τους γεννά πολλά ερωτηματικά. Αξίζει να τονιστεί ότι τα 5 μέλη ανήκουν σε μη διαπιστευμένη ΜΚΟ. Είναι η πρώτη φορά που μια ΜΚΟ συνδέεται ευθέως με διακίνηση προσφύγων.

Ενώ, δικογραφία για παράβαση του νόμου περί ραδιοσυχνοτήτων σχηματίσθηκε σήμερα σε βάρος 40χρονου Ισπανού εργαζομένου σε Mη Κυβερνητική Οργάνωση που δραστηριοποιείται σε ζητήματα υποδοχής και περίθαλψης προσφύγων και μεταναστών στη βόρεια Λέσβο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, Αστυνομικοί κατά τον έλεγχο του παραπάνω αυτοκινήτου στην περιοχή της Εφταλούς, διαπίστωσαν ότι είχε εγκατασταθεί σε αυτό κεραία ραδιοσυχνοτήτων και άλλοι σχετικοί εξοπλισμοί. Από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Μυτιλήνης διατάχθηκε πραγματογνωμοσύνη προκειμένου να εξετασθούν οι λόγοι της συγκεκριμένης λειτουργίας.

Στο μεταξύ, σε 24ωρη βάση συνεχίζονται από την Ελληνική Αστυνομία σε συνεργασία με την Frontex οι έλεγχοι μη κυβερνητικών οργανώσεων και μεμονωμένων εθελοντών που δραστηριοποιούνται στα νησιά του βορείου Αιγαίου.

Όπως είχε αποκαλύψει το ΑΠΕ-ΜΠΕ στις 8 Ιανουαρίου, οι έλεγχοι πραγματοποιούνται σε σημεία απόβασης μεταναστών και προσφύγων. «Στόχος», επανέλαβε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ αστυνομική πηγή, «είναι να ελεγχθούν όσοι κλέβουν αντικείμενα των προσφύγων ή βάρκες και μηχανές, αλλά και να τονισθεί η παρουσία της Αστυνομίας».

Κατά τους ελέγχους ζητείται επίσης από όσους επιχειρούν στις ακτές, η αστυνομική τους ταυτότητα και το ποια οργάνωση εκπροσωπούν, αν κάτι τέτοιο συμβαίνει. Φυσικά στη συνέχεια ελέγχεται και το αν η συγκεκριμένη οργάνωση είναι διαπιστευμένη. «Η όλη διαδικασία αν όλα είναι εντάξει, θα σταματά εκεί», τονίσθηκε χαρακτηριστικά, ενώ όπως επισημάνθηκε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «αυτό που πρέπει να γίνει είναι η εμπέδωση κλίματος ασφαλείας σε όλους τους κατοίκους των νησιών. Τον τελευταίο καιρό αυτό το κλίμα έχει διασαλευτεί από όσα λέγονται και γράφονται γύρω από τους εκατοντάδες εργαζόμενους σε ΜΚΟ και άλλους εθελοντές, που επιχειρούν ανεξέλεγκτα παρεμβαίνοντας σε θέματα διαχείρισης προσφυγικών ροών».

Μία γυναίκα από τη Συρία, που κατάφερε να φτάσει στη Γερμανία, αναγκάστηκε να πληρώσει το χρέος του συζύγου της στους διακινητές με το κορμί της.

Η γυναίκα ήταν στη διάθεση του διακινητή, για σεξουαλικές επαφές, σε όλο το ταξίδι. Αλλη, έχασε τις αισθήσεις της από τον άγριο ξυλοδαρμό από Ούγγρο δεσμοφύλακα, όταν αρνήθηκε να «ξεπληρώσει» τα προνόμια που εκείνος είχε κερδίσει. Μία τρίτη, αναγκάστηκε να μεταμφιεστεί σε αγόρι και να σταματήσει να κάνει μπάνιο, προκειμένου να κρατήσει μακριά τους άνδρες, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Σήμερα, σε ένα προσφυγικό κέντρο στο Βερολίνο, κοιμάται ακόμη και τα ρούχα της και- όπως αρκετές γυναίκες εκεί- βάζει μία κούτα μπροστά από την πόρτα της τα βράδια.

«Δεν υπάρχει κλειδαριά ή κλειδί», εξηγεί η Εσρά αλ- Χοράνι, μιλώντας στους New York Times. Εκείνη ήταν τυχερή, λέει. «Με χτύπησαν και με λήστεψαν μόνο», προσθέτει.

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη βία στη χώρα τους, έρχονται αντιμέτωπες με τους εκμεταλλευτές διακινητές, τους κινδύνους του ταξιδιού, αλλά και ένα αβέβαιο μέλλον στην Ευρώπη. Αυτά τα ρίσκα όμως είναι ακόμη μεγαλύτερα για τις γυναίκες.

Δεκάδες από αυτές, όπως και κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι που τις υποδέχονται κάνουν τρομερές αποκαλύψεις για τα όσα έχουν υποστεί αυτές οι γυναίκες. Πολλές από αυτές καταγγέλλουν βίαιη συμπεριφορά από άλλους πρόσφυγες, διακινητές, μέλη των οικογενειών τους αλλά και Ευρωπαίους αστυνομικούς.

Χαρακτηριστικό είναι πως σε ένα μόνο κέντρο προσφύγων στο δυτικό Βερολίνο, 44 από τις γυναίκες που έχουν φτάσει εκεί- κάποιες έχουν μόλις ενηλικιωθεί άλλες είναι άνω των 60- έχουν υποστεί σεξουαλική βία. «Αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε εμείς σε θεραπευτή δύο φορές το μήνα, για να αντιμετωπίσουμε αυτά που έχουμε ακούσει», λέει η Σούζαν Χόνε, ψυχολόγος στο συγκεκριμένο κέντρο.

Οι ιστορίες προκαλούν ανατριχίλα. Μία 30χρονη μητέρα από τη Συρία, που έφυγε από την πατρίδα της στις αρχές του 2015 μαζί με την οικογένειά της, έζησε τον εφιάλτη. Οταν τελείωσαν τα χρήματα του συζύγου της, για να τους περάσει ο διακινητής στη Βουλγαρία του πρόσφερε τη γυναίκα του ως πληρωμή. Επί τρεις μήνες εκείνη βιαζόταν σχεδόν καθημερινά, για να εξασφαλίσει το ταξίδι της οικογένειάς της μέχρι τον τελικό προορισμό. Σύντομα, άρχισε να την κακοποιεί ακόμη και ο ίδιος ο σύζυγός της.

Σήμερα, η γυναίκα έχει εξασφαλίσει άσυλο και ζει στο Βερολίνο με τα παιδιά της. Ο σύζυγός της, που ζει αλλού στη Γερμανία, την παρενοχλούσε και έχουν βγει ασφαλιστικά μέτρα σε βάρος του. Ομως εκείνη φοβάται τόσο πολύ μήπως την σκοτώσει είτε εκείνος είτε κάποιος συγγενής, που αρνείται ακόμη να πει το μικρό της όνομα.

Προβλήματα υπάρχουν και στην Ελλάδα. Ο Γουίλιαμ Σπίντλερ του ΟΗΕ μιλά για ανεπαρκείς χώρους στα ελληνικά νησιά, με αποτέλεσμα άνδρες, γυναίκες και παιδιά να κοιμούνται στους ίδιους χώρους. «Σε όλη την Ευρώπη πρόσφυγες έχουν καταγγείλει περιπτώσεις σεξουαλικής και οικογενειακής βίας», προσθέτει ο ίδιος.

Την ίδια ώρα, οι γυναίκες αυτές μπορεί να έχουν ξεφύγει από τον πόλεμο, αλλά συνεχίζουν να ζουν την καταπίεση. Χαρακτηριστικό είναι πως σε ένα κέντρο προσφύγων στη Γερμανία, μία γυναίκα από τη Συρία δεν έχει βγει από το κτίριο από τη στιγμή που έφτασε εκεί- πριν από δύο μήνες- καθώς ο σύζυγός της, ο οποίος δεν έχει φτάσει ακόμη στη Γερμανία, της απαγόρευσε να κάνει κάτι τέτοιο. Υπάρχουν άνδρες που ξυλοκοπούν τις γυναίκες τους γιατί ζηλεύουν. Αλλος, που χτυπά τη σύζυγό του γιατί δεν έχουν κάνει ακόμη παιδιά. Ομως, σχεδόν καμία από αυτές δεν τους καταγγέλλει. Αισθάνονται απόλυτα εξαρτημένες από τους άνδρες τους.