Μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις ή επαγγελματίες με χρέη άνω των 20.000 ευρώ που στα τέλη του 2016 παρουσίαζαν τρίμηνη τουλάχιστον καθυστέρηση, αλλά και αυτές που έχουν κάνει ρύθμιση από τον Ιούνιο του 2016 και μετά, μπορούν να ενταχθούν στη διαδικασία του εξωδικαστικού μηχανισμού για την αναδιάρθρωση των χρεών τους.

Αυτό προβλέπει το νομοσχέδιο που έχει επεξεργαστεί το υπουργείο Οικονομίας και το οποίο αποτελεί αντικείμενο εξαντλητικών διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς τους τελευταίους μήνες, προκειμένου να βρεθεί ουσιαστική φόρμουλα για τη συνολική ρύθμιση των χρεών τόσο προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία όσο και προς τις τράπεζες από επιχειρήσεις που κρίνονται βιώσιμες και μπορούν να διασωθούν.
Το νομοσχέδιο, σύμφωνα με την Καθημερινή, εισάγει τη διαδικασία της εξωδικαστικής ρύθμισης του συνόλου των οφειλών, με πρωτοβουλία του ίδιου του οφειλέτη, των τραπεζών, αλλά και του Δημοσίου. Εξαιρούνται οι οφειλές που είναι συγκεντρωμένες σε ποσοστό άνω του 85% σε έναν πιστωτή. Η ρύθμιση των χρεών βασίζεται στην πρόταση που θα κάνει ο οφειλέτης προς τους πιστωτές του ή στις αντιπροτάσεις που θα κάνουν οι πιστωτές, με βάση τα οικονομικά στοιχεία της επιχείρησης ή του ενδιαφερόμενου επαγγελματία. Αν και στη διαδικασία δεν αναφέρεται ρητά η έννοια της διαγραφής οφειλής, αυτό είναι το προφανές βήμα προκειμένου να βρεθεί μια κοινή λύση που θα διασώζει την επιχείρηση από τη χρεοκοπία και αντίστοιχα θα διασφαλίζει τους πιστωτές για τις απαιτήσεις τους, οι οποίες μέσα από την όλη ρύθμιση θα πρέπει να ικανοποιηθούν τουλάχιστον στο όριο του τιμήματος που θα εισέπρατταν εάν η επιχείρηση οδηγούνταν σε ρευστοποίηση.

Η ασυλία
Η προοπτική «κουρέματος» της οφειλής, που ανοίγεται μέσα από την εξωδικαστική διαδικασία είτε για οφειλές προς τις τράπεζες είτε για οφειλές προς το Δημόσιο, είναι και ο λόγος για τον οποίο το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ειδική διάταξη για την προστασία των εκπροσώπων του Δημοσίου και των τραπεζών. Πρόκειται για την αναμενόμενη περί ασυλίας διάταξη, η οποία ορίζει ότι «όσοι από τον νόμο ή από δικαιοπραξία έχουν την επιμέλεια ή τη διαχείριση δημόσιας ή πιστωτικού ιδρύματος περιουσίας δεν υπέχουν ποινική ή αστική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις τις οποίες τέλεσαν για την εξυπηρέτηση της αναδιάρθρωσης ή διαγραφής χρεών κατά τα οριζόμενα στον παρόντα νόμο, εφόσον αυτές ήταν σύμφωνες με τις προβλεπόμενες στον νόμο διαδικασίες και τα καταστατικά των νομικών προσώπων που εκπροσωπούσαν». Ειδικά για τα τραπεζικά στελέχη θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά οι προϋποθέσεις της μη παραβίασης των κανονιστικών πράξεων της ΤτΕ και να υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων της τράπεζας που κρίνουν αιτιολογημένα ότι προβλέπεται ανέφικτη η είσπραξη του συνόλου της απαίτησης.

Με βάση το δημοσίευμα, η αίτηση για την υπαγωγή στον εξωδικαστικό μηχανισμό θα υποβάλλεται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα που θα δημιουργηθεί στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού χρέους (ΕΓΔΙΧ), ενώ μέχρι να δημιουργηθεί η εφαρμογή οι αιτήσεις θα υποβάλλονται σε έντυπη και ψηφιακή μορφή στις Διευθύνσεις Ανάπτυξης των Περιφερειακών Ενοτήτων. Επιλέξιμοι για να ενταχθούν στη διαδικασία είναι οι επαγγελματίες που τηρούν απλογραφικό σύστημα και έχουν θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων σε μία τουλάχιστον από τις τρεις χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης ή εφόσον τηρούν διπλογραφικό σύστημα, έχουν τουλάχιστον σε μία από τις τρεις τελευταίες χρήσεις θετικό αποτέλεσμα προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων ή καθαρή θετική θέση.

Τη διαδικασία –μετά την υποβολή της αίτησης– αναλαμβάνει να εκκινήσει ο συντονιστής, που ορίζεται από την ΕΓΔΙΧ και ο οποίος με τη συμφωνία του ενός πέμπτου των πιστωτών καλεί τα ενδιαφερόμενα μέρη εντός πέντε ημερών να διορίσουν έναν εμπειρογνώμονα που θα εκπονήσει έκθεση βιωσιμότητας του οφειλέτη ή ανάλογο σχέδιο αναδιάρθρωσης των οφειλών, εφόσον συμφωνηθεί κάτι τέτοιο.

Πρόταση του οφειλέτη
Σε περίπτωση που δεν συμφωνηθεί ο διορισμός εμπειρογνώμονα, τα ενδιαφερόμενα μέρη καλούνται μέσα σε ένα μήνα να πάρουν θέση επί της πρότασης που κάνει ο ίδιος ο οφειλέτης για τη ρύθμιση της οφειλής του. Οι πιστωτές που συμμετέχουν στη διαδικασία καλούνται να αντιπροτείνουν εναλλακτική πρόταση ρύθμισης των οφειλών, ενώ, σε περίπτωση που η υπόθεση έχει ανατεθεί σε εμπειρογνώμονα, η όλη διαδικασία για την αποδοχή ή όχι του σχεδίου αναδιάρθρωσης θα πρέπει να οριστικοποιηθεί εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση του σχεδίου. Η απόφαση για τη ρύθμιση των οφειλών υποβάλλεται προς έγκριση στο πολυμελές πρωτοδικείο και από την ημερομηνία αυτή αναστέλλονται όλα τα μέτρα ατομικής και συλλογικής αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη για απαιτήσεις που έχουν υπάρξει πριν από την υποβολή της αίτησης για την υπαγωγή στην εξωδικαστική διαδικασία.

Η απόφαση επικύρωσης από το δικαστήριο θα αφορά το σύνολο των απαιτήσεων του οφειλέτη που ρυθμίζονται στη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών και δεσμεύει τον οφειλέτη και το σύνολο των πιστωτών, ανεξαρτήτως συμμετοχής τους στη διαπραγμάτευση ή στη σύμβαση αναδιάρθρωσης των οφειλών, καθώς αποτελεί «τίτλο εκτελεστό».

Τι ισχύει για χρέη προς το Δημόσιο, πότε ακυρώνεται η συμφωνία

Η ρύθμιση προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώμη του οφειλέτη, καθώς και πλειοψηφία τριών πέμπτων των συμμετεχόντων οφειλετών, αλλά των δύο πέμπτων αυτών που έχουν ειδικό προνόμιο. Οποιοσδήποτε από τους πιστωτές έχει δικαίωμα να ζητήσει την ακύρωση της συμφωνίας, εάν ο οφειλέτης καθυστερήσει να πληρώσει το ποσό που αντιστοιχεί σε δόσεις τριών μηνών. Με την ακύρωση της σύμβασης αναδιάρθρωσης αναβιώνουν και οι απαιτήσεις.

Πιο αυστηρό είναι το Δημόσιο σε ό,τι αφορά τη μη τήρηση της συμφωνίας αναδιάρθρωσης, που μπορεί να ακυρωθεί εάν ο φορολογούμενος παραλείψει να υποβάλει επί τριμήνου τις δηλώσεις εισοδήματος και φόρου προστιθέμενης αξίας από την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής τους ή να εξοφλήσει, να τακτοποιήσει ή να ρυθμίσει τις οφειλές του προς τη φορολογική διοίκηση ή αυτές που εισπράττονται υπέρ τρίτων και βεβαιώθηκαν μετά την 31η Δεκεμβρίου του 2016.
Ρητά πάντως στο νομοσχέδιο προβλέπεται –θέμα που είναι ακόμη αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς– ότι δεν επιτρέπεται η διαγραφή βασικής οφειλής από ΦΠΑ, παρακρατούμενους φόρους και ποσά από καταπτώσεις εγγυήσεων που έχουν χορηγηθεί σε δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Το νομοσχέδιο ορίζει σαφώς ότι η αποπληρωμή των οφειλών προς το Δημόσιο στο πλαίσιο της συμφωνίας αναδιάρθρωσης δεν μπορεί να γίνει σε περισσότερες από 120 δόσεις, με εξαίρεση τις οφειλές που είναι άνω των 2 εκατ. ευρώ και οι οποίες μπορούν να ρυθμιστούν έως 180 δόσεις και υπό την προϋπόθεση ότι κάτι τέτοιο επιβάλλεται από τη συνολική δυνατότητα αποπληρωμής του οφειλέτη και δεν ξεπερνά τη διάρκεια αποπληρωμής οφειλών προς τους άλλους πιστωτές με μεγαλύτερη απαίτηση από αυτή του Δημοσίου.

Η ρύθμιση των οφειλών προς το Δημόσιο θα γίνεται επίσης υποχρεωτικά με τμηματικές μηνιαίες δόσεις, που δεν μπορούν να είναι μικρότερες των 50 ευρώ. Το νομοσχέδιο δίνει επίσης τη δυνατότητα να ενταχθούν στην εξωδικαστική διαδικασία και οι οφειλές προς το Δημόσιο που έχουν ρυθμιστεί στο πλαίσιο του νόμου 4305/2014 και 4321/2015.

Προϋπόθεση είναι να διαπιστωθεί ότι η τήρησή τους καθίσταται αδύνατη, από τη συνολική δυνατότητα αποπληρωμής του οφειλέτη και την αναδιάρθρωση των οφειλών των υπολοίπων πιστωτών, χωρίς αυτοί να περιέρχονται σε χειρότερη θέση από αυτή που θα βρίσκονταν σε περίπτωση ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη. Για οφειλέτες με συνολικό ποσό βασικής οφειλής προς το Δημόσιο μέχρι 20.000 ευρώ ισχύει το εξής:
• Για βασικές οφειλές έως 3.000 ευρώ, η αποπληρωμή θα γίνεται σε έως 36 μηνιαίες δόσεις, με ελάχιστη δόση τα 50 ευρώ, χωρίς δυνατότητα διαγραφής.
• Για βασικές οφειλές άνω των 3.001 ευρώ, η αποπληρωμή θα γίνεται σε έως 120 μηνιαίες δόσεις, με ελάχιστη δόση 50 ευρώ, χωρίς δυνατότητα διαγραφής.

Επίσης η διαγραφή οφειλών προς το Δημόσιο θα γίνεται κατά σειρά παλαιότητας, δηλαδή από την παλαιότερη προς τη νεότερη οφειλή. Με δεδομένους πάντως όλους αυτούς τους περιορισμούς, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι εφόσον τηρούνται οι παραπάνω κανόνες, το Δημόσιο δεν συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις, ούτε υποβάλλει πρόταση αναδιάρθρωσης οφειλών και οι οφειλές προς αυτό προσμετρώνται στις θετικές ψήφους των συμμετεχόντων πιστωτών. Οι παραπάνω περιορισμοί εφαρμόζονται και για τις οφειλές υπέρ τρίτων, που βεβαιώνονται και εισπράττονται από τη φορολογική διοίκηση.

Οι περιορισμοί σε σχέση με τους παρακρατούμενους φόρους ισχύουν και για τις εισφορές των εργαζομένων προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, η διαγραφή των οποίων δεν επιτρέπεται. Ειδική διάταξη δίνει πάντως τη δυνατότητα εφαρμογής αυτών των ρυθμίσεων και σε άλλες περιπτώσεις οφειλετών προς το Δημόσιο. Συγκεκριμένα ορίζει ότι το ελληνικό Δημόσιο και οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, έπειτα από αίτηση οφειλετών, μπορούν να προτείνουν ανάλογες ρυθμίσεις οφειλών με αυτές που αποδέχονται ή αντιπροτείνουν στο πλαίσιο της εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, ακόμα και για τους οφειλέτες που δεν υπάγονται στον εξωδικαστικό μηχανισμό.

Δωρεάν μεταπτυχιακές σπουδές -υπό προϋποθέσεις- σε οικονομικά αδύναμους φοιτητές προαναγγέλλει το υπουργείο Παιδείας, μέσω σχεδίου νόμου που θα κατατεθεί σύντομα στη Βουλή.

Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου προωθεί σημαντικές βελτιώσεις στο καθεστώς ίδρυσης και λειτουργίας των μεταπτυχιακών προγραμμάτων των ΑΕΙ δίνοντας τη δυνατότητα της δωρεάν πρόσβασης οικονομικά αδύναμων φοιτητών, προσφέροντας «οικονομικά μπόνους» μέσω των κρατικών πιστώσεων στα Ιδρύματα που θα παρέχουν δωρεάν μεταπτυχιακά στους φοιτητές τους, ενώ θα δοθεί προτεραιότητα στις προσλήψεις νέων επιστημόνων.

Το σχέδιο νόμου θα παρουσιάσει αύριο στη Σύνοδο των πρυτάνεων ο κ. Γαβρόγλου, προκειμένου να κάνουν και αυτοί τις προτάσεις τους (μαζί με τα ΤΕΙ και τους ερευνητές) και στη συνέχεια -πιθανότατα τον Φεβρουάριο- θα κατατεθεί στη Βουλή προς ψήφιση, ώστε να εφαρμοστεί από την ερχόμενη ακαδημαϊκή χρονιά. Τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου -που παρουσιάζει σήμερα το «Εθνος»- εστιάζονται στα εξής:
1 Την αποκλειστική ευθύνη για την ίδρυση, λειτουργία και οικονομική διαχείριση των ΠΜΣ έχουν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Το πλαίσιο ίδρυσης, λειτουργίας και οικονομικής διαχείρισης των ΠΜΣ καθορίζεται από την πολιτεία.
2 Κάθε Τμήμα καταθέτει στην Κοσμητεία μία αναλυτική μελέτη σκοπιμότητας στην οποία αναλύονται οι επιστημονικοί, επιστημολογικοί και κοινωνικοί λόγοι για τους οποίους καθίσταται αναγκαία και σημαντική η λειτουργία του συγκεκριμένου ΠΜΣ. Η Κοσμητεία με αιτιολογημένη απόφασή της, σε περίπτωση διαφωνίας αναπέμπει στο Τμήμα ή σε περίπτωση συμφωνίας στέλνει στη Σύγκλητο την απόφασή της σχετικά με το προτεινόμενο ΠΜΣ. Αν υπάρχει και δεύτερη αναπομπή από την Κοσμητεία, το Τμήμα έχει το δικαίωμα να στείλει κατευθείαν στη Σύγκλητο την πρότασή του.
3 Η Σύγκλητος του κάθε Πανεπιστημίου και η Συνέλευση κάθε ΤΕΙ αποφασίζουν την ίδρυση νέων ή τη συνέχιση των υπαρχόντων ΠΜΣ.
4 Τα ΠΜΣ είναι μονοετή (μπορεί να προβλεφθεί ένα επιπλέον εξάμηνο για τη διπλωματική) ή διετή.

5 Κάθε μέλος ΔΕΠ αν θέλει να διδάξει σε δεύτερο μεταπτυχιακό (ΠΜΣ) είναι υποχρεωμένο να διδάξει σε ΠΜΣ του Τμήματός του χωρίς αμοιβή. Αν το Τμήμα στο οποίο ανήκει δεν έχει ΠΜΣ, τότε μπορεί να διδάξει σε άλλο, χωρίς να αμείβεται. Εφόσον πληροί αυτή την προϋπόθεση, δικαιούται επίσης να διδάξει κατά μέγιστο σε ένα ΠΜΣ αμειβόμενος. Τα Τμήματα, σε περίπτωση που έχουν δυνατότητες αμοιβής, θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα την πρόσληψη νέων επιστημόνων, και μόνον αν δεν υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες, θα μπορούν να διδάσκουν το μάθημα μέλη ΔΕΠ αμειβόμενα με ποσό που να μην υπερβαίνει το 25% του μισθού τους.
6 Κάθε ΠΜΣ καθορίζει τις προϋποθέσεις και τις διαδικασίες εισαγωγής των υποψηφίων σε αυτό. Με ευθύνη των Τμημάτων θα πρέπει να γίνονται συνεννοήσεις ανάμεσα σε Τμήματα με ομοειδή γνωστικά αντικείμενα, ώστε να ακολουθούνται κατά το δυνατόν οι ίδιες διαδικασίες εισαγωγής στα ΠΜΣ.

7 Κάθε ΠΜΣ καταθέτει αναλυτικό και αιτιολογημένο κόστος λειτουργίας του. Οι κατηγορίες κόστους θα πρέπει να αποτυπώνονται στον γενικό κανονισμό ΠΜΣ του κάθε Ιδρύματος.
8 Θα πρέπει να γίνει κάθε δυνατή προσπάθεια όχι μόνο να συνεχίσουν τη λειτουργία τους τα ΠΜΣ που δεν έχουν τέλη εγγραφής αλλά και να αυξηθεί ο αριθμός τους σε κάθε Ιδρυμα. Η ύπαρξη δωρεάν ΠΜΣ θα συνυπολογίζεται «θετικά» στην κατανομή των κρατικών πιστώσεων από το υπουργείο στα Ιδρύματα.

9 Οι αποφάσεις των Συγκλήτων και Συνελεύσεων θα πρέπει να συνεκτιμήσουν και το γεγονός ότι μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της επιτροπής για τον καθορισμό των οικονομικών της Εκπαίδευσης, θα υπάρχει δημόσια δέσμευση της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση όλων των ανελαστικών δαπανών όλων των βαθμίδων της Εκπαίδευσης εντός τριετίας.
10 Το 1/3 των μελών ΔΕΠ ενός Τμήματος έχουν το δικαίωμα πριν από την έναρξη του ΠΜΣ να καταθέσουν εγγράφως στις Συγκλήτους και Συνελεύσεις ΤΕΙ αιτιολογημένες αντιρρήσεις σε περίπτωση που θεωρούν ότι το ύψος των τελών εγγραφής είναι υψηλό. Η Σύγκλητος και η Συνέλευση εντός 15 ημερών από την παραλαβή του εγγράφου θα πρέπει να αποφασίσουν αν συμφωνούν ή όχι με τις αντιρρήσεις και να λάβουν την οριστική απόφαση.
11 Ολα τα ΑΕΙ έχουν την υποχρέωση να δημοσιεύουν ετησίως και απολογιστικά εκθέσεις με το ύψος των εσόδων και την κατανομή των δαπανών των ΠΜΣ ανά κατηγορία. Στις εκθέσεις θα συμπεριλαμβάνονται όλες οι κύριες δαπάνες, καθώς και το ύψος των αμοιβών κι ο αριθμός των διδασκόντων που τις εισέπραξαν. Η πρώτη έκθεση θα αφορά απολογιστικά τα παραπάνω στοιχεία για την περίοδο 2012-16. ?

Προτεραιότητα η συμμετοχή νέων επιστημόνων

«Τα μεταπτυχιακά αποτελούν ένα από τα πλέον θετικά στοιχεία των ΑΕΙ. Συνεπώς δεν μπορούμε να ενοχοποιήσουμε όλα τα μεταπτυχιακά επειδή κάποια έχουν προβλήματα στη λειτουργία τους», τονίζει ο Κώστας Γαβρόγλου και υπογραμμίζει ότι στόχος είναι να περιοριστεί η αυθαιρεσία στα ΠΜΣ και να διωχθούν «παρασιτικές καταστάσεις».

Οπως εξηγεί ο υπουργός Παιδείας, πρόσβαση στα μεταπτυχιακά πρέπει να έχουν όλοι, ανεξάρτητα από την οικονομική τους δυνατότητα. Παράλληλα, τονίζει ότι βασικές προτεραιότητες αποτελούν η ακαδημαϊκότητα των ΠΜΣ και η δυνατότητα εμπλοκής σε αυτά νέων επιστημόνων.

Ο κ. Γαβρόγλου σημειώνει ότι «έχει μεγάλη σημασία πρώτα να συμφωνηθούν οι αρχές και οι άξονες δράσεις και στη συνέχεια να διευθετηθούν άμεσα οι λεπτομέρειες υλοποίησης. Η χρονική διάρκεια ανάμεσα στη συμφωνία επί των αρχών και στη διευθέτηση της υλοποίησης πρέπει να είναι η ελάχιστη δυνατή.

Η βασική φιλοσοφία των ρυθμίσεων για τα ΠΜΣ θα πρέπει να αναδεικνύει τη διασφάλιση της ποιότητας, την εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση, την ανταποδοτικότητα, την κοστολόγηση των προγραμμάτων, την πλήρη διαφάνεια και δημόσια λογοδοσία, καθώς και την εξασφάλιση της πρόσβασης οικονομικά αδύναμων φοιτητών σε αυτά».
Σύμφωνα με τις νέες διατάξεις, στη μελέτη σκοπιμότητας του κάθε ΠΜΣ θα καταγράφονται αναλυτικά η συνάφεια του ΠΜΣ με το αντικείμενο σπουδών του Τμήματος, η δυνατότητα υποστήριξής του από μέλη ΔΕΠ του τμήματος με ανάλογο ερευνητικό και δημοσιευμένο έργο και οι διαδικασίες αυτοαξιολόγησης του κάθε προγράμματος. Η Σύγκλητος, ύστερα από εισήγηση των Τμημάτων, αποφασίζει τις διαδικασίες αξιολόγησης του κάθε ΠΜΣ από εξωτερικούς φορείς.

735 ΠΜΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Δίδακτρα μέχρι και 15.000 ευρώ
Συνολικά στην Ελλάδα έως και πέρυσι λειτουργούσαν 735 Μεταπτυχιακά (ΠΜΣ), από τα οποία 627 σε Πανεπιστήμια και 108 σε ΤΕΙ. Το σύνολο των ΠΜΣ στα ΤΕΙ έχουν δίδακτρα, ενώ στα Πανεπιστήμια υπάρχουν 211 ΠΜΣ χωρίς δίδακτρα και 416 με δίδακτρα (εκ των οποίων 29 στο ΕΑΠ και 21 στο Διεθνές Πανεπιστήμιο). Τα δίδακτρά τους κυμαίνονταν από 300 έως 15.000 ευρώ.
Οι αριθμοί αυτοί δεν περιλαμβάνουν το σύνολο των ΠΜΣ που προσφέρουν εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Το ΕΜΠ, το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο δεν είχαν έσοδα από ΠΜΣ, τα έτη 2013-2015. Σε 10 από τα 22 Πανεπιστήμια το ποσοστό ΠΜΣ με δίδακτρα είναι πάνω από 90% των προσφερομένων και σε 14 από τα 22 είναι από 70% και πάνω.

Από αυτά, 7 πανεπιστήμια δεν προσφέρουν κανένα ΠΜΣ χωρίς δίδακτρα. Επίσης υπάρχουν 14 Τμήματα (εξαιρουμένων Σχολών του Διεθνούς Πανεπιστημίου) με προϋπολογισμό άνω του 1 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 2 στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, τα 3 στο ΕΚΠΑ (μαζί και το τμήμα Ιατρικής), 1 στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Τμήμα Ιατρικής), 4 στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, 1 στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθήνας, 1 στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Τμήμα Ιατρικής) και 1 στο ΤΕΙ Πειραιά.

Προϋπολογισμός
Εκτός των Τμημάτων Ιατρικής, στο σύνολο των άλλων Τμημάτων έχουμε ΠΜΣ σχετιζόμενα με Οικονομικές Επιστήμες και Επιστήμες της Διοίκησης. Με προϋπολογισμό μεταξύ 500.000 και 1 εκατ. ευρώ βρίσκονται 23 Τμήματα, εκ των οποίων 20 σε Πανεπιστήμια και 3 σε ΤΕΙ. Με Οικονομικές Επιστήμες και Επιστήμες της Διοίκησης έχουν σχέση 10 από τα 23 ΠΜΣ.
Από τα 25 ΠΜΣ της κλίμακας διδάκτρων από 7.000 έως 15.000 ευρώ, τα 18 αφορούσαν ΠΜΣ σε Τμήματα με γνωστικά αντικείμενα συναφή των Οικονομικών Επιστημών και της Διοίκησης και τα υπόλοιπα αφορούσαν γνωστικά αντικείμενα Παιδαγωγικών Επιστημών (2 ΠΜΣ) και από 1 ΠΜΣ σε Τμήματα Οδοντιατρικής (15.000 ευρώ), Ιατρικής, Ψυχολογίας, Πληροφορικής, Πολιτικών Μηχανικών. Οσο για το ποσοστό αμοιβών προσωπικού προς τον συνολικό προϋπολογισμό λειτουργικών εξόδων του ΠΜΣ, η πλειονότητα των ΠΜΣ έχει ποσοστό ίσο ή άνω του 60%.

ethnos.gr