«Ορισμένοι από τους συνοριοφύλακές μας θα φέρουν όπλα, όπως και οι εθνικοί συνοριοφύλακες», ξεκαθάρισε.

Ως έσχατο μέσο περιέγραψε τη χρήση όπλων ο Φ. Λεζερί, επικεφαλής της Frontex, μιλώντας στην Ζeit.

Σε ερώτηση της γερμανικής εφημερίδα σχετικά με το αν οι υπάλληλοι της Frontex δικαιούνται να φέρουν όπλα ο ίδιος απαντά: «Ορισμένοι από τους συνοριοφύλακές μας θα φέρουν όπλα, όπως και οι εθνικοί συνοριοφύλακες». Ο ίδιος αναφέρει επίσης ότι οι συνοριοφύλακες οφείλουν να αποτρέπουν όσους περνούν παράνομα τα σύνορα «διότι διαφορετικά δεν θα έχουμε πια σύνορα» και ότι αυτά είναι «ο πυρήνας της κυριαρχίας ενός κράτους».

Σημειώνει ωστόσο ότι «η βία πρέπει πάντα να χρησιμοποιείται με προσήκοντα τρόπο». Αλλά τι ακριβώς σημαίνει αυτό, διερωτάται ο δημοσιογράφος και ο Φ. Λεζερί απαντά: «Η χρήση όπλων μπορεί να είναι μόνο το έσχατο μέσο. Από τότε που υπάρχει η Frontex, κανένας υπάλληλός μας δεν έχει πυροβολήσει ποτέ». Όσο για την πιο έντονη ανάμνηση που έχει στα πέντε χρόνια που διατελεί στη θέση αυτή, απαντά: «Η επίσκεψή μου στη Λέσβο και τη Χίο τον Σεπτέμβριο του 2015. Υπήρχε παντού χάος». Θεωρεί μάλιστα ότι τότε η κατάσταση ήταν «πολύ χειρότερη» σε σχέση με σήμερα. «Ένα έγινε σε εμένα σαφές: ότι πρέπει να στηρίξουμε την Ελλάδα» λέει χαρακτηριστικά.

πηγή newpost.gr

Οι δήμοι, που συνθέτουν το «Δίκτυο Πόλεων για την Ένταξη», παρεμβαίνουν σε τοπικό και εθνικό επίπεδο ώστε οι προσφυγικοί-μεταναστευτικοί πληθυσμοί να ενσωματωθούν στην χώρα μας
Αραβικό σχολείο στην Καρδίτσα, 80 μισθωμένα διαμερίσματα στη Λιβαδειά, εργασιακή συμβουλευτική στο Ηράκλειο, 8 τμήματα εκμάθησης ελληνικών στη Λάρισα είναι μερικά μόνο από τα προγράμματα και τις δράσεις, που υλοποιούνται σε συνολικά 13 πόλεις της χώρας με στόχο την ένταξη προσφύγων και μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Οι δήμοι, που συνθέτουν το “Δίκτυο Πόλεων για την Ένταξη”, παρεμβαίνουν σε τοπικό και εθνικό επίπεδο ώστε οι προσφυγικοί-μεταναστευτικοί πληθυσμοί να ενσωματωθούν στην χώρα μας.

Πρόκειται για τους δήμους: Αθηναίων, Αγίου Δημητρίου (Αττική), Ηρακλείου (Κρήτη), Θεσσαλονίκης, Ιωαννιτών, Καρδίτσας, Λαρισαίων, Λεβαδέων, Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας (Αττική), Πειραιώς, Τήλου, Τρικκαίων και Τρίπολης. Σύμφωνα με την τελευταία καταγραφή, 12.434 αιτούντες άσυλο και δικαιούχοι διεθνή προστασία φιλοξενούνται στις παραπάνω δήμους συμμετέχοντας στα προγράμματα ένταξης. Οι πόλεις του δικτύου ένταξης συνεργάζονται στους τομείς της ανταλλαγής τεχνογνωσίας, της ενδυνάμωσης υποδομών και ανθρώπινου δυναμικού, της ανάπτυξης πολιτικών σε ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, της συμμετοχής σε προτάσεις χρηματοδότησης και της υλοποίησης δράσεων και προγραμμάτων από κοινού.

ΑΘΗΝΑ

Το Κέντρο Συντονισμού για θέματα Μεταναστών και Προσφύγων του δήμου Αθηναίων αποτελεί την “καρδιά” του δικτύου ένταξης. Στέγαση, υγεία, νομική υποστήριξη, εκπαίδευση και μάθηση, ένταξη στην αγορά εργασίας και έμφυλη διάσταση του προσφυγικού, είναι οι θεματικές του κέντρου. Ο ενδιαφερόμενος προσέρχεται σε ένα σημείο διοικητικής εξυπηρέτησης από όπου λαμβάνει συγκεντρωμένα ενημέρωση, με δυνατότητα διερμηνείας, αναφορικά με το καθεστώς διαμονής του, τις πιθανές κοινωνικές παροχές για κάποιες από τις οποίες μπορεί να υποβάλλει αίτηση, τη δυνατότητα πρόσβασης σε ενταξιακά προγράμματα του δήμου ή την παραπομπή σε άλλους πάροχους αντίστοιχων υπηρεσιών. Στο ίδιο κτήριο, υλοποιούνται οι παράλληλες ενταξιακές δράσεις και συγκεκριμένα τα μαθήματα ελληνικών, αγγλικών και υπολογιστών, οι διαπολιτισμικές δράσεις και οι εξατομικευμένες συνεδρίες επαγγελματικής συμβουλευτικής.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

Γνώση, μάθηση, επαφή, δημιουργία, ψυχαγωγία, κοινωνικοποίηση, αποδοχή, διάδραση ανάμεσα σε παιδιά πρόσφυγες, μετανάστες και Έλληνες. Αυτός είναι ο στόχος του Προγράμματος "Δια-Δρασις" στο δήμο Θεσσαλονίκης. Παιδιά όλων των ηλικιών παρακολουθούν μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας και συμμετέχουν σε δραστηριότητες με σκοπό την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων τους, αλλά και την ομαλή ένταξή τους στην πόλη. Το πρόγραμμα απαντά σε βασικά ζητούμενα ώστε ο προσφυγικός πληθυσμός να απολαμβάνει καλύτερη πρόσβαση στο σχολείο, προσφέροντας ταυτόχρονα ευκαιρίες και στον γηγενή πληθυσμό.

ΛΑΡΙΣΑ

Ο δήμος Λαρισαίων προχώρησε στη δημιουργία πιλοτικού Κέντρου Κοινότητας, που λειτουργεί ως χώρος συνάθροισης προσφύγων και αιτούντων άσυλο όλων των ηλικιακών ομάδων με στόχο την ενδυνάμωση τόσο των προσφύγων όσο και των κοινοτήτων υποδοχής. Για αυτόν τον σκοπό, δημιουργήθηκε ένας χώρος συζήτησης και συμμετοχής των ωφελούμενων στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους. Στην κατεύθυνση αυτή πραγματοποιούνται δράσεις συμβουλευτικής και ενημέρωσης για οικονομικό-εργασιακά ζητήματα, ζητήματα υγιεινής, νομικά ζητήματα και ψυχαγωγικές δραστηριότητες (χορός, γυμναστική, μαθήματα ραπτικής). Καθοριστική συμβολή στην ένταξη έχει η λειτουργία 8 τμημάτων εκμάθησης ελληνικής γλώσσας για ενήλικους και 2 τμημάτων αγγλικής γλώσσας για έφηβους.

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Μέσω της εργασιακής συμβουλευτικής ο δήμος Ηρακλείου στοχεύει στην αύξηση της απασχολησιμότητας, στην εργασιακή αποκατάσταση και στην
προετοιμασία για την αγορά εργασίας των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων. Ηδη 94 ωφελούμενοι έχουν λάβει υπηρεσίες
εργασιακής συμβουλευτικής και δημιουργίας βιογραφικού, 55 ωφελούμενοι πραγματοποίησαν συνεντεύξεις εργασίας, σε 35 ωφελούμενους προτάθηκαν θέσεις εργασίας με ασφάλιση και μισθό ανώτερο του βασικού ενώ 18 άτομα εργάζονται. Παράλληλα, η χρήση της τέχνης ενθάρρυνε τις
προσπάθειες για την κοινωνική ένταξη των προσφύγων στην πόλη καθώς 12 Αφγανοί μαθητές συγκρότησαν ομάδα χορωδίας, 20 ενήλικες Κούρδοι πρόσφυγες δραστηριοποιούνται σε χορευτική ομάδα ενώ 7 Αφγανοί μαθητές παρουσίασε έκθεση φωτογραφίας.

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

Ο δήμος Καρδίτσας υποστηρίζει τα παιδιά πρόσφυγες, που μένουν στην
πόλη, να μάθουν τη γλώσσα καταγωγής τους καθώς είτε διότι όταν έφυγαν από τη χώρα τους δεν πρόλαβαν να παρακολουθήσουν το σχολείο είτε διότι ενώ μιλούν την αραβική γλώσσα πολύ καλά δεν έχουν τη δυνατότητα της ανάγνωσης και της γραφής. Έτσι, με πρωτοβουλία του δήμου ιδρύθηκε αραβικό σχολείο με στόχο την ενδυνάμωση της προσφυγικής κοινότητας και την προαγωγή της ένταξης των παιδιών. Επιπλέον, ο δήμος ανέπτυξε δύο πρωτοβουλίες για ην ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινότητας και την εξοικείωσή της με τον πληθυσμό των προσφύγων καθώς και τη δημιουργική αλληλεπίδραση των διαφορετικών πολιτισμών που συμβιώνουν στη πόλη. (Δύο ομάδες παραδοσιακών χορών της αραβόφωνης κοινότητας και της αφρικανικής κοινότητας και δράση πολυπολιτισμικής κουζίνας).

ΛΙΒΑΔΕΙΑ

Ο δήμος Λεβαδέων διακρίθηκε για τη φιλοξενία, την αλληλεγγύη και τον σεβασμό του στη διαφορετικότητα, με το χρυσό βραβείο στα "Best City Awards 2018" στην κατηγορία "Βιωσιμότητα και ταιρική Ευθύνη". Είναι ο πρώτος δήμος της Ελλάδας, μετά την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, που ανέλαβε με επιτυχία το πρόγραμμα
φιλοξενίας προσφύγων σε διαμερίσματα και λειτούργησε ως πρότυπο για άλλες πόλεις. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει, α)80 εξοπλισμένα διαμερίσματα (6 θέσεις φιλοξενίας ανά διαμέρισμα), β)παροχή χρηματικής βοήθειας μέσω προπληρωμένης κάρτας, γ)παροχή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης & εκπαίδευσης σε παιδιά και ενήλικες, δ)δραστηριότητες ενσωμάτωσης και ένταξης στην τοπική κοινωνία

protothema.gr

Η κυβέρνηση της ΝΔ ανέλαβε να διαχειριστεί το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό μετά τις 7 Ιουλίου 2019. Από την πρώτη μέρα που ανέλαβε φρόντισε να διαλύσει όλους τους μηχανισμούς διαχείρισης που είχε οργανώσει από το μηδέν η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Μητσοτάκης μας είπε ότι θα λύσει το πρόβλημα σε μια βδομάδα.

Τι βλέπουμε όμως;

Ενώ η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διαχειρίστηκε ροές 1.500.000 ανθρώπων, βλέπουμε την Κυβέρνηση Μητσοτάκη να τα έχει κάνει μαντάρα, με ροές 45000 ανθρώπων.

Η Κυβέρνηση αλλάζει πολιτικές κάθε 15, 20 μέρες, με την ταυτόχρονη ανάθεση της διαχείρισης κάθε φορά σε διαφορετικά πρόσωπα. Τι Χρυσοχοΐδης, τι Κουμουτσάκος, τι Στεφανής, τι Μηταράκης και έπεται συνέχεια.

Η ΝΔ, οι Άριστοι αποδεικνύονται παντελώς ανίκανοι να διαχειριστούν το πρόβλημα. Ρουσφετατζήδες και Ψηφοθήρες είναι, τίποτε παραπάνω. Να θυμηθούμε τι έλεγαν; Αποσυμφόρηση των νησιών, την ίδια ώρα που στην υπόλοιπη Ελλάδα έλεγαν ‘’κανένας δε θα πατήσει το πόδι του εδώ’’. Αυτοί είναι.

Η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο και ως έσχατο μέτρο αντιμετώπισης, μας πλασάρουν τα Κλειστά Κέντρα Κράτησης.

Μας ανακοινώνουν αυτοί οι απίθανοι τύποι ότι τα Κλειστά Κέντρα θα έχουν ετοιμαστεί και θα λειτουργούν σε 6 μήνες άντε ένα χρόνο και θα λύσουν το πρόβλημα.

Τι όμως λένε ότι θα κάνουν; Λένε ότι θα δημιουργήσουν Κλειστές Φυλακές από τις οποίες δε θα περνάει ούτε κουνούπι στις οποίες θα κλείσουν μέσα 20.000 ανθρώπους; Εγώ λέω 45 με 50.000 ανθρώπους γιατί τόσοι είναι οι εγκλωβισμένοι στα 5 νησιά.

Ξέρετε τι σημαίνει αυτό αγαπητοί μου συμπολίτες; Αρκεί να γνωρίζουμε ότι το σύνολο των κρατούμενων σε όλες τις Ελληνικές Φυλακές, είναι περίπου 10.000 άνθρωποι. Για τη φύλαξη αυτών απαιτούνται περίπου 4 με 5000 σωφρονιστικοί υπάλληλοι.

Κατ’ αναλογία ισχυρίζεται ουσιαστικά η Κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι θα στήσει σε ελάχιστο χρόνο πενταπλάσιας χωρητικότητας φυλακές, απ όσες έχουν στηθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια και θα προσλάβει 15, 20.000 φύλακες χωρίς να περιλαμβάνονται γιατροί μεταφραστές κλπ και μη ξεχνάμε σ αυτές τις φυλακές θα έχει και μωρά παιδιά. ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ ΤΟΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ;

Δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν ο Μηταράκης η ο Μητσοτάκης έχουν αντίληψη του τι πραγματικά λένε ή πάνε να κάνουν. Αδυνατούν να αντιληφθούν το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση.

Ας το χωνέψουμε, μοναδική δυνατότητα διαχείρισης του προβλήματος είναι η αποσυμφόρηση των νησιών με μεταφορά τους στη ενδοχώρα, με ταυτόχρονη διασπορά τους, όχι η δημιουργία φυλακών.

Λύνεται έτσι το πρόβλημα; Όχι!! Είναι Πανευρωπαϊκό είναι Παγκόσμιο, και μείς είμαστε στο μάτι του κυκλώνα. Αυτό δεν αλλάζει. Η έως τώρα όμως βλακώδης διαχείριση του προβλήματος από την Κυβέρνηση και η απόφαση της να φορτώσει το πρόβλημα στα πέντε παραμεθόρια νησιά, συσσωρεύει και οξύνει όλο και πιο πολύ την κατάσταση.

Και επιτέλους ο κ Μητσοτάκης, πρέπει να κάνει λιγότερο σκι και ορειβασία και περισσότερες επαφές στην Ευρώπη γι αυτό το ζήτημα, χωρίς πολλές φωτογραφίες .

ΥΓ1 Μήπως η Δημοτική Αρχή πρέπει να δώσει κάποια απάντηση στο κο Χατζημάρκο, που εμφανίζεται ως εκπρόσωπος όλων των νησιωτών υπέρ των Κλειστών Κέντρων. Τι σιωπή είναι αυτή;

ΥΓ2 Είναι η πρώτη φορά στην Ευρώπη μετά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί που επιχειρείται να φυλακιστούν Άνθρωποι, Μάνες, Παιδιά, Μωρά επειδή έχουν άλλο χρώμα, μιλάνε άλλη γλώσσα, έχουν άλλη θρησκεία.

Σωτήρης Μπουζιώτας

Αφορά οικονομικούς μετανάστες που επιχειρούν να εισέλθουν με βίαιο τρόπο από χερσαία σύνορα- Ανάβει, ωστόσο, «πράσινο φως» για τη φύλαξη των συνόρων- Τι δήλωσε στη Βουλή ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) Λίνος Αλέξανδρος Σισιλιάνος.
Δεν έχει άμεση εφαρμογή στην Ελλάδα η πρόσφατη απόφαση που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), το οποίο δικαίωσε την Ισπανία για την απόφαση των αρχών της να απομακρύνουν μετανάστες που επεχείρησαν να εισέλθουν παρανόμως στη χώρα.

Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι οι οποίοι ενημερώθηκαν για την επίμαχη υπόθεση, η οποία δημιούργησε την –λανθασμένη, όπως αποδεικνύεται- εντύπωση ότι μπορεί να γίνουν μαζικές απελάσεις στην Τουρκία όσων εισέρχονται με βάρκες στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Ο ίδιος ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) Λίνος Αλέξανδρος Σισιλιάνος έδωσε στη Βουλή των Ελλήνων διευκρινίσεις για το ζήτημα, κάνοντας λόγο για παρανόηση που έγινε στην ερμηνεία των πραγματικών γεγονότων επί των οποίων κλήθηκε να λάβει θέσει το ΕΔΔΑ.

Απαντώντας σε ερωτήματα βουλευτών – μελών αρμόδιων Επιτροπών, ο κ. Σισιλιάνος αφού επεσήμανε ότι «η απόφαση αυτή, αφενός μεν κατακρίθηκε από ορισμένους, αφετέρου επαινέθηκε υπερβολικά από άλλους», παρατήρησε: «Θεωρώ ότι και οι κατακρίνοντες και οι θριαμβολογούντες ξεκινούν από λάθος βάση, διότι το Euronews, από το οποίο ξεκίνησαν όλα, έδωσε μια λάθος πληροφορία, ότι δηλαδή, οι δύο προσφεύγοντες ήταν αιτούντες άσυλο.

Εξήγησε ότι οι δύο προσφεύγοντες δεν ήταν αιτούντες άσυλο, αλλά «οικονομικοί μετανάστες». Και συμπλήρωσε: «Δεν είναι μια επαναστατική απόφαση», αλλά «μια απόφαση εναρμονισμένη με το κεκτημένο του ΟΗΕ, εναρμονισμένη με το κεκτημένο του Σένγκεν, η οποία ‘‘πατάει’’ και σε προηγούμενη νομολογία και αφορά ως επί το πλείστον τα χερσαία σύνορα». Είπε, τέλος, ότι η απόφαση «σηματοδοτεί μια αυστηροποίηση», προσθέτοντας, όμως, «αυστηροποίηση ναι, αλλά πάντα με σεβασμό των αρχών και των συμβατικών κειμένων, ιδίως της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το καθεστώς των προσφύγων».

Σύμφωνα με πληροφορίες η υπόθεση που απασχόλησε το ΕΔΔΑ εκτυλίχθηκε τον Αύγουστο του 2014, όταν μια ομάδα ατόμων επιχείρησε δια της βίας να παραβιάσει την περίφραξη που έχει τοποθετηθεί γύρω από τον ισπανικό θύλακα Μελίγια που περικλείεται από μαροκινό έδαφος. Όσοι κατόρθωσαν να περάσουν, συνελήφθησαν από τις ισπανικές αρχές και επιστράφηκαν στο Μαρόκο. Δύο από αυτούς -ο ένας από το Μάλι είχε εγκαταλείψει την πατρίδα του λόγω ενόπλων συγκρούσεων- προσέφυγαν στο ΕΔΑΔ, υποστηρίζοντας ότι η Ισπανία παραβίασε το Πρωτόκολλο 4 της Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που ορίζει ότι «απαγορεύονται οι συλλογικές απελάσεις».

Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι αιτούντες είχαν παρανομήσει όταν προσπάθησαν να εισέλθουν δια της βίας και ότι είχαν επιλέξει να μην χρησιμοποιήσουν τις υπάρχουσες διαδικασίες για να εισέλθουν νόμιμα στην Ισπανία, παρόλο που προσφέρεται δυνατότητα υποβολής αιτήσεως εισόδου σε συνοριακό σημείο, καθώς και δυνατότητα για αίτημα ασύλου ή θεώρησης εισόδου στις πρεσβείες της Ισπανίας. Κατέληξε, έτσι, στην απόφαση ότι η συλλήβδην απέλασή τους ήταν συνέπεια της δικής τους συμπεριφοράς.

Η εξέλιξη αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι επιτρέπει στην Ελλάδα να απελαύνει συλλήβδην στην Τουρκία τους νέο-εισερχόμενους χωρίς να τους δοθεί η δυνατότητα να υποβάλλουν αίτηση για άσυλο. Κι αυτό διότι, σε αντίθεση με την περίπτωση της Ισπανίας, δεν υφίστανται διαδικασίες ούτε στα σύνορά μας για να υποβάλλει κάποιος αίτηση εισόδου ούτε τέτοιες διαδικασίες στα προξενεία μας.

Πιο συγκεκριμένα, η επίμαχη υπόθεση έχει τρεις ουσιώδεις διαφορές σε σχέση με το ζήτημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα.

Πρώτον: Η υπόθεση αφορούσε σε χερσαίο σύνορο, όπως αυτό του Έβρου και όχι θαλάσσιο.
Δεύτερον: Οι δύο αιτούντες χρησιμοποίησαν βία για να εισέλθουν στον ισπανικό θύλακα και θα ήταν δύσκολο να ισχυριστεί κανείς ότι η είσοδος με πλοιάρια στα ελληνικά νησιά συνιστά βία.
Τρίτον: Κανένας από τους αιτούντες δεν είχε προηγουμένως χρησιμοποιήσει τις νόμιμες εισόδους.

Το τελευταίο είναι θετικό, διότι κανείς από τους εισερχόμενους στην Ελλάδα δεν έχει υποβάλει σχετικό αίτημα στις νόμιμες εισόδους. Από την άλλη, όμως, η Ελλάδα δεν προσφέρει εντός τουρκικού εδάφους τη δυνατότητα σε κάποιον να υποβάλλει αίτημα εισόδου στη χώρα λόγω του ότι διώκεται στην πατρίδα του. Και, όπως ανέφερε το δικαστήριο, όταν ένα κράτος έχει σύνορα με χώρες εκτός Σέγκεν, πρέπει να παρέχει πραγματική πρόσβαση με νόμιμη είσοδο, που θα επιτρέπει σε όσους κινδυνεύουν με διώξεις να υποβάλλουν αίτηση για προστασία.

Με την απόφαση αυτή, πάντως, εκτιμάται από κυβερνητικούς αξιωματούχους ότι επανέρχεται το θέμα της προστασίας των συνόρων ως υποχρέωσης του κράτους απέναντι στις αυξημένες μεταναστευτικές ροές. Όπως και η υποχρέωση των ατόμων που διεκδικούν άσυλο να εξαντλούν τους νόμιμους τρόπους εισόδου σε ένα κράτος, κάνοντας αποκλειστική χρήση των νόμιμων οδών εισόδου.

Υπό αυτές τις συνθήκες, εξαιρετικά κρίσιμο στοιχείο της υπόθεσης θεωρείται η αναφορά στη χρήση βίας από πλευράς των αιτούντων πράγμα που θα μπορούσε να ισχύσει στην περίπτωση του φράχτη στον Έβρο.

Προκύπτει, τέλος, πως σε ό,τι αφορά τα διάφορα μέτρα, όπως οι πλωτοί φράχτες που εξετάζει πιλοτικά η κυβέρνηση για να εμποδίσει την παράνομη είσοδο, πως όχι μόνο δεν παραβιάζονται οι ευρωπαϊκοί κανόνες, αλλά θεωρείται αυτονόητο πως μόνον από νόμιμες οδούς μπορεί να γίνεται είσοδος σε μία χώρα.