Ο υπαρκτός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που υπερασπίζεται με πάθος τα συμφέροντα του 1% έναντι των συμφερόντων της υπόλοιπης κοινωνίας. Αποτελούν απλά συνέπειες της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008 τα μεγάλα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα -ύφεση ή στάσιμη ανάπτυξη, ραγδαία αυξανόμενη ανεργία, χαμηλές προοπτικές για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, έλλειψη ζήτησης, διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των εχόντων και των μη εχόντων, κοινωνικός αποκλεισμός- που αντιμετωπίζουν σήμερα τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες;

Υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα ότι όλα αυτά τα σοβαρά ζητήματα δεν οφείλονται απλά σε μια σοβαρή χρηματοοικονομική κρίση με επίκεντρο τον ανεπτυγμένο κόσμο, αλλά στο γεγονός ότι ο σημερινός καπιταλισμός αδυνατεί πλέον να λειτουργήσει έστω με στοιχειώδη τρόπο που να μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση μιας βιώσιμης και ισόρροπης ανάπτυξης.

Η λεγόμενη «χρηματιστικοποίηση» της οικονομίας, που είναι όντως ιδιαίτερα επιρρεπής σε χρηματοοικονομικές κρίσεις και καταρρεύσεις όπως έδειξε ο Χάιμαν Μίνσκι, δεν μπορεί να νοηθεί ανεξάρτητα από τις διαδικασίες παραγωγής ή τις εξελίξεις στην πραγματική οικονομία. Ο αναπτυγμένος καπιταλισμός εμφάνιζε σοβαρές διαρθρωτικές πιέσεις και παραμορφώσεις για αρκετές δεκαετίες πριν από την έκρηξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2007-08, όπως η κρίση υπερπαραγωγής, εμπορικά ελλείμματα, αδυναμία στην αύξηση νέων θέσεων εργασίας, καθώς και αυξημένα επίπεδα δημόσιου και ιδιωτικού χρέους.

Πράγματι, το κύμα χρηματιστικοποίησης, που πολλοί έχουν ονομάσει «καπιταλισμό καζίνο» ή «καπιταλισμό του χρηματιστηρίου», αλλά που στην ουσία ισοδυναμεί με την απορρύθμιση των γιγαντιαίων χρηματοπιστωτικών/χρηματοοικονομικών οντοτήτων με την ικανότητα να διαμορφώνουν και να ελέγχουν τη μοίρα εθνικών οικονομιών, ξεκίνησε ως απόρροια των διαρθρωτικών προβλημάτων που ήταν συνδεδεμένα με τη μεταπολεμική δομή της καπιταλιστικής συσσώρευσης, η κατάρρευση της οποίας στα μέσα της δεκαετίας του 1970 απειλούσε την επέκταση του καπιταλισμού. Ως εκ τούτου, η «χρηματιστικοποίηση» δεν προκύπτει από το πουθενά, αλλά αναδύεται ως εναλλακτικό μοντέλο στην παρακμή της μεταπολεμικής δομής της συσσώρευσης.

Στην εποχή της χρηματιστικοποίησης της οικονομίας, και κυρίως στην εποχή της λιτότητας μετά την χρηματοοικονομική κρίση του 2008, ο μηχανισμός κίνησης για τη μεγιστοποίηση του κέρδους λαμβάνει τη μορφή της απόλυτης συμπίεσης των μισθών και άλλων μορφών εκμετάλλευσης, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικοποίησης των ιδιωτικών απωλειών, τη βίαιη μεταβίβαση δημοσίων περιουσιακών στοιχείων στον ιδιωτικό τομέα και τη δημιουργία ενός καθεστώτος πεονίας χρέους.

Με την επικράτηση της χρηματιστικοποίησης της οικονομίας (η κινητήρια δύναμη πίσω από την παγκοσμιοποίηση και τη διαμόρφωση του σημερινού νεοφιλελεύθερου πρότζεκτ), η οικονομική μεγέθυνση, οι προοπτικές απασχόλησης και το βιοτικό επίπεδο επιδεινώνονται σημαντικά σε όλο τον ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο. Αυτό αποδεικνύεται εύκολα όταν συγκρίνουμε τα ποσοστά ανάπτυξης και ανεργίας την εποχή του «ελεγχόμενου καπιταλισμού» (1945-1973) με τα επίπεδα ανάπτυξης και ανεργίας την εποχή της νεοφιλελεύθερης τάξης πραγμάτων (1979 έως σήμερα).

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, καθώς και σε όλο το φάσμα του ανεπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου, η επίδραση της χρηματοοικονομίας στην ανάπτυξη είναι αρνητική, όπως αποκαλύπτει πρόσφατη μελέτη των οικονομολόγων Stephen Gecchetti και Enisse Kharroubi για την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (βλ. Stephen Gecchetti and Enisse Kharroubi, «Reassessing the impact of finance on growth»).

Με την κυριαρχία της χρηματοοικονομίας, οι επενδύσεις στην πραγματική οικονομία μειώνονται σε σημαντικό βαθμό και οι μισθοί παραμένουν στάσιμοι από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Το αποτέλεσμα είναι η άνοδος μιας νέας «Επίχρυσης Εποχής», με ανανεωμένες αξιώσεις για την ανωτερότητα του δαρβινικού καπιταλισμού.

Την ίδια στιγμή, ο φτωχός και εργαζόμενος πληθυσμός θεωρείται ως μια μορφή ενόχλησης στον γαλαξία όπου κατοικούν οι πλούσιοι. Κάπως έτσι ξεκινά ο ανελέητος πόλεμος των πλουσίων στους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας των απλών ανθρώπων, με τα μέσα ενημέρωσης να διεξάγουν συστηματικά ανά διαστήματα υποτιμητικές εκστρατείες απέναντι στην ταυτότητα της εργατικής τάξης.

Οσον αφορά την αύξηση των δημοσίων ελλειμμάτων και τη διόγκωση του κρατικού χρέους, οι εξελίξεις αυτές οφείλονται κυρίως στις ύπουλες φορολογικές πολιτικές που ευνοούν τους πλούσιους και τα εταιρικά περιουσιακά στοιχεία, και οι οποίες σχετίζονται με την κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία. Ακόμη και στις χώρες του μεσογειακού νότου (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία) που πλήττονται σήμερα ιδιαίτερα από την κρίση, και οι οποίες έχουν δαιμονοποιηθεί από τους βόρειους εταίρους τους στην Ευρωζώνη και τα διεθνή ΜΜΕ για τη δήθεν «σπάταλη» συμπεριφορά τους, οι αποκαλούμενες «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις εφάρμοσαν μεθοδικά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες αντιδραστικές παρά προοδευτικές κοινωνικές πολιτικές (βλ., το άρθρο του γράφοντος, C. J. Polychroniou «The Mediterranean Conundrum Crisis in the European Periphery». Economic and Political Weekly, Vol, XLVII, Νο. 21, May 26, 2012).

Από την άποψη της πολιτικής οικονομίας, το τέλος του κοινωνικού συμβολαίου στην Ευρώπη και το ξεχαρβάλωμα των κοινωνικών επιδομάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να γίνει κατανοητό ως αντανάκλαση στη μετατόπιση της ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου, παρά ως απόρροια της λογικής των αγνών οικονομικών. Η νεοσυντηρητική αντεπανάσταση που ξεκίνησαν αρχές της δεκαετίας του '80 η Θάτσερ και ο Ρέιγκαν στη Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ, αντίστοιχα, αποτελεί ταξικό πόλεμο από τα πάνω εκ μέρους του χρηματιστικού κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρήσεων με τη χρήση της εξουσίας του κράτους.

Είναι μέσω της εφαρμογής αυτού του αναλυτικού φακού που μπορούμε να κατανοήσουμε σήμερα τη μανία των Ρεπουμπλικανών με το «ταβάνι χρέους» και τη σφαγή στα επιδόματα και τις δημόσιες υπηρεσίες στη σύγχρονη Αμερική. Η ίδια ανάλυση μπορεί επίσης να μας οδηγήσει σε μια σταθερή κατανόηση του ανορεκτικού πνεύματος που κυριαρχεί στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, παρά την έλλειψη ανάπτυξης και το σοβαρό πρόβλημα ανεργίας που πλήττει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρωζώνης.

Εν ολίγοις, ο υπαρκτός καπιταλισμός έχει απολέσει οποιοδήποτε πρόσχημα περί ενός κοινωνικά υπεύθυνου οικονομικού συστήματος και μεριμνά σχεδόν αποκλειστικά για τις ανάγκες και τα συμφέροντα των πλουσίων και των ισχυρών με την επιβολή πολιτικών που είναι βλαβερές για την υπόλοιπη κοινωνία. Ο υπαρκτός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που υπερασπίζεται με πάθος τα συμφέροντα του 1% έναντι των συμφερόντων της υπόλοιπης κοινωνίας. Αυτό εξηγεί γιατί οι πλούσιοι, οι μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες τα πάνε τόσο καλά σε μια περίοδο που οι στρατιές των ανέργων συνεχίζουν να αυξάνονται και ένα σημαντικό ποσοστό του εργαζόμενου πληθυσμού παλεύει απλά για να επιβιώσει.

Κατ' ουσίαν, συνεπώς, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε τόσο με μια πραγματική καπιταλιστική κρίση όσο με μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εκ μέρους του πλέον ισχυρού τμήματος του κεφαλαίου να γυρίσει τον τροχό της ιστορίας εις βάρος του εργαζόμενου πληθυσμού σε μια περίοδο οικονομικής στασιμότητας.

* Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό ηλεκτρονικό έντυπο Truthout και αναρτήθηκε σε πολλές δεκάδες ιστοσελίδες, ανάμεσα στις οποίες είναι και αυτή του Occupy the World.

Πηγή: enet.gr

Στην εισήγησή του για τον ενιαίο φόρο ακινήτων, ο Γιάννης Στουρνάρας προανήγγειλε περαιτέρω βελτιώσεις στο νομοσχέδιο, ενώ παραδέχθηκε  ότι οι ελαφρύνσεις προς τους πολίτες που έχουν υποστεί μεγάλη απώλεια των εισοδημάτων τους «δεν είναι αρκετές». Ωστόσο, σημείωσε πως για να υπάρξει ελάφρυνση των φορολογουμένων θα πρέπει «και η Ευρώπη αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στην Ελλάδα».

Ο υπουργός είπε ότι επεξεργάζεται προτάσεις βουλευτών για περαιτέρω εξαίρεση ομάδων από τον φόρο και για ένταξη και των τουριστικών καταλυμάτων σε μειωμένο συντελεστή. Επιπροσθέτως σημείωσε ότι θα τεθεί όριο ακαθάριστων εσόδων 10.000 ευρώ πάνω από το οποίο οι αγρότες θα καλούνται να τηρούν βιβλία και στοιχεία.

Ακόμη, τόνισε πως ο Πρωθυπουργός δεν γνώριζε τα πρόστιμα που επιβάλλονται σε όσους έχουν ληξιπρόθεσμες και μη ρυθμισμένες οφειλές προς το δημόσιο.
Αναλυτικά η εισήγηση του Υπουργού Οικονομικών στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου «Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων και άλλες διατάξεις»

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Η Ελλάδα κατέβαλε τεράστια προσπάθεια για τη σωτηρία της και κατάφερε να κρατηθεί όρθια. Σήκωσε το βάρος της πιο οξείας οικονομικής κρίσης των τελευταίων δεκαετιών και πέτυχε έναν άθλο για τα δεδομένα της σύγχρονης οικονομικής ιστορίας. Ακόμη και αυτοί που έχουν ασκήσει αυστηρότατη κριτική παραδέχονται τώρα ότι η έξοδος από την κρίση είναι κοντά.

Υπάρχουν βέβαια ακόμη κάποια δύσκολα και σημαντικά βήματα. Έχουμε, όμως, καλύψει το 80% της απαιτούμενης προσπάθειας σε όρους δημοσιονομικής προσαρμογής, που είναι και η πιο δύσκολη προσαρμογή. Σε όρους ανταγωνιστικότητας έχουμε επίσης κάνει τεράστια προσπάθεια αλλά στον τομέα αυτό τα περιθώρια είναι ακόμη πολύ μεγάλα.

Η Ελλάδα το 2014 πραγματοποιεί ένα σημαντικό βήμα για έξοδο από την κρίση και ξεκινάει και με τη συνδρομή των Ευρωπαίων εταίρων μας, μια άλλη πορεία: Την καθολική αναδόμηση του οικονομικού της προτύπου. Ενός προτύπου το οποίο πρέπει:

§ Να βασίζεται πολύ περισσότερο στην εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων, στην προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων και στην καινοτομία.

§ Να αλληλοσυμπληρώνεται με ένα αποτελεσματικότερο κοινωνικό κράτος δικαίου, με στοχευμένες κοινωνικές δαπάνες σ’ αυτούς που πραγματικά τις έχουν ανάγκη.

§ Να υπηρετείται από ένα αποτελεσματικό και απλό φορολογικό σύστημα το οποίο θα είναι πολύ περισσότερο επικεντρωμένο στην είσπραξη των απαραίτητων εσόδων για τη χρηματοδότηση των δημόσιων πολιτικών, έχοντας τη χαμηλότερη δυνατή αρνητική επίπτωση στην αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας.

Και σε αυτό το τελευταίο θέλω να επιμείνω. Για να χτίσει και να διατηρήσει μια χώρα ένα σύγχρονο και βιώσιμο αναπτυξιακό πρότυπο, είναι όρος, εκ των ων ουκ άνευ, να διαμορφώσει ένα αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα με διευρυμένη φορολογική βάση και με ισορροπημένη κατανομή των φορολογικών εσόδων στα αντικείμενα των φόρων δηλαδή εισόδημα, κατανάλωση και περιουσία.

Προς επίρρωση αυτού, αλλά και επειδή ακούστηκε και η κατάφορα άδικη κριτική ότι η Ελλάδα υπερφορολογεί την ακίνητη περιουσία σε σχέση με τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, θέλω να θυμίσω μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.

Μέχρι το 2010 η συμβολή στα έσοδα των φόρων επί της περιουσίας και ειδικότερα επί της ακίνητης περιουσίας ήταν πολύ χαμηλότερη από ότι για την πλειονότητα όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Το φορολογικό μας σύστημα σχεδόν αγνοούσε αυτή την πηγή εσόδων.

Αυτό δεν το λέει το Υπουργείο Οικονομικών. Το αποτυπώνουν ξεκάθαρα, τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όσο και η Eurostat ακόμη και στις πλέον πρόσφατες διαθέσιμες φορολογικές εκθέσεις τους.

Εκθέσεις στις οποίες αν ανατρέξει κάποιος, θα διαπιστώσει ότι αποτυπώνεται ξεκάθαρα πως ο φόρος επί της ακίνητης περιουσίας, έχει σύμφωνα με τα εμπειρικά δεδομένα, πολύ χαμηλότερη επιβάρυνση στην αναπτυξιακή δυναμική μια χώρας από ό,τι η φορολογία στην εργασία.

Και μάλιστα συνιστάται στην πλειονότητα των υπολοίπων κρατών μελών να προσαρμόσουν ανάλογα το δικό τους φορολογικό πλαίσιο.

Επίσης, θα ήθελα να επισημάνω ότι και η σχετική συγκριτική έκθεση του ΟΟΣΑ επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα μέχρι το 2010 υπολειπόταν κατά πολύ του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ σε σχέση με τη συμβολή των εσόδων από τη φορολογία της ακίνητης περιουσίας.

Αυτό νομίζω απαντάει και στην κριτική που δέχτηκα επειδή τόλμησα να συγκρίνω τα έσοδα από ακίνητα της Ελλάδας σε σχέση με αυτά των εκτός Ευρώπης αναπτυγμένων χωρών του ΟΟΣΑ.

Βέβαια, στην Ελλάδα αναγκαστήκαμε να κάνουμε πολύ μεγάλες προσαρμογές στο φορολογικό μας σύστημα μέσα σε λίγους μήνες, ενώ οι αντίστοιχες αλλαγές στις υπόλοιπες χώρες, ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου διαρκούν χρόνια.

Και βέβαια οι προσαρμογές έγιναν σε μια περίοδο που η κρίση έπληξε τα εισοδήματα της συντριπτικής πλειονότητας των συμπολιτών μας.

Αυτό αναπόφευκτα, και σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένα, προκαλεί τη δυσαρέσκεια των συμπολιτών μας.

Προφανώς όλοι μας, ή τουλάχιστον όσοι από εμάς στη συμπολίτευση αναλαμβάνουν στο ακέραιο τις ευθύνες και τις δύσκολες αποφάσεις για το μέλλον της χώρας – γιατί συνάδελφοι πολύ καλή η φιλοσοφία, αλλά στην πράξη τι κάνουμε; Λέμε θεωρίες, αλλά η πράξη είναι αυτή που θα μας κρίνει- θα προτιμούσαμε να κάνουμε μια πολύ πιο ήπια προσαρμογή. Να έχουμε περισσότερο χρόνο στη διάθεση μας.

Αλλά, το ότι δεν έχουμε το χρόνο αυτό δε σημαίνει ότι παραιτούμαστε. Πορευόμαστε σε δύσκολο δρόμο με αποφασιστικότητα.

Και μάλιστα, παρόλο που η καταβαλλόμενη προσπάθεια είναι τεράστια, επιδιώκουμε να διορθώσουμε τα όποια λάθη και τις παραλείψεις μας.

Ειδικά, στη φορολογία εισοδήματος από ακίνητα διαμορφώσαμε διακριτή κλίμακα για τα έσοδα από ενοίκια, ώστε να μην φορολογούνται σωρευτικά, πράγμα που δημιουργούσε στρεβλώσεις και αδικίες.

Επιπλέον, με το ηλεκτρονικό μισθωτήριο διορθώνεται το αναχρονιστικό πλαίσιο με το οποίο οι πολίτες που δεν εισέπρατταν ενοίκια είχαν την υποχρέωση να τα δηλώνουν και να εκχωρούν τα δικαιώματα από την μη είσπραξη στο Δημόσιο. Εξορθολογίζεται το σύστημα:

Όποιος δεν εισπράττει ανακοινώνει στη φορολογική διοίκηση την καταγγελία της μισθωτικής σχέσης και δεν καταβάλλει φόρο.

Με την θεσμοθέτηση του ΕΝΦΙΑ επεκτείνουμε τη φορολογική βάση, κατανέμουμε δικαιότερα τα βάρη και διορθώνουμε αναπόφευκτες ελλείψεις της έκτατης φορολόγησης μέσω ΕΕΤΗΔΕ και ΕΕΤΑ στις ηλεκτροδοτούμενες δομημένες επιφάνειες.

Μάλιστα, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης, επιτυγχάνει, για την συντριπτική πλειονότητα των συμπολιτών μας, σημαντική ελάφρυνση σε σχέση με την επιβάρυνση τους το 2013. Η ελάφρυνση είναι της τάξης του 4% έως 20%, που πρέπει να προστεθεί στην φετινή ελάφρυνση κατά 15% του ΕΕΤΑ.

Επιτυγχάνουμε λοιπόν το στόχο μας που είναι να εισπράττουμε λιγότερα από περισσότερους και να επιβαρύνουμε με «περισσότερα» πολύ λίγους που έχουν μεγάλες δυνατότητες.

Τα έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ του 2014 αναμένεται να κυμανθούν στα € 2,65 δισ., δηλαδή περίπου στο επίπεδο του αθροίσματος των εσόδων του ΕΕΤΑ και του ΦΑΠ του 2013. Και, βέβαια, θα είναι πολύ χαμηλότερα από τα έσοδα των συσσωρευμένων φόρων προηγούμενων ετών που κλήθηκαν οι φορολογούμενοι να πληρώσουν μέσα στο 2013, για να ξεκαθαρίσουμε μία και έξω από το παρελθόν. Δεν είμαι καθόλου ευτυχής που το έκανα αυτό, αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Δεν μπορούσαμε να αφήσουμε διαιωνίζεται αυτή η καθυστέρηση.

Ειδικότερα, αναμένουμε ότι το ΕΕΤΑ του 2013 θα αποδώσει € 1.9 δισ., ενώ ο κύριος φόρος του ΕΝΦΙΑ, που μπορεί να συγκριθεί με το ΕΕΤΑ, θα είναι όχι απλώς χαμηλότερος κατά € 100 εκατ., αλλά το ποσό αυτό θα κατανεμηθεί σε περισσότερες ιδιοκτησίες από αυτές που πλήρωναν μέχρι σήμερα. Άρα, το όφελος για όσους πλήρωναν ΕΕΤΑ θα είναι σημαντικά υψηλότερο. Όπως ανέφερα αυτό θα είναι από 4% έως και 20%

Ο ΕΝΦΙΑ σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να ελαφρύνει τα φορολογικά βάρη για κατοικίες, μαγαζιά, επιχειρήσεις που επιβαρύνονται φορολογικά μέχρι τώρα, και να φορολογήσει με λογικό και αναλογικό τρόπο τα κτίρια και τη γη που δεν επιβαρύνονταν. Βεβαίως όμως σχεδιάστηκε ώστε να κινείται στο δημοσιονομικό πλαίσιο που καθορίζουν οι συνολικοί δημοσιονομικοί στόχοι της χώρας. Διότι, όπως είπα πριν, καλές οι φιλοσοφίες, αλλά οι δημοσιονομικοί στόχοι για έξοδο από την κρίση είναι αυτοί που μετράνε.

Ο κύριος φόρος του ΕΝΦΙΑ, ο οποίος θα αποφέρει περί το 80% των συνολικών εσόδων, έχει προοδευτικό χαρακτήρα με 12 κλιμάκια.

Σημειώνω, για ακόμη μια φορά, ότι ο κύριος φόρος δεν επιβάλλεται επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.

Το ακίνητο κατατάσσεται βάσει τιμής ζώνης στην κλίμακα αλλά ο φόρος προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό της επιφάνειας του κτίσματος επί τον αναλογούντα βασικό φόρο της κλίμακας, με την προσμέτρηση όμως επίσης συντελεστών που αναλογούν στην παλαιότητα, στην επιφάνεια, στον όροφο, στον αριθμό των προσόψεων και κατά περίπτωση στο αν ο χώρος είναι βοηθητικός ή αν το ακίνητο είναι ημιτελές.

Ειδικά για τα ημιτελή θέλω να επισημάνω ότι για αυτά ο Συντελεστής Ημιτελών Κτισμάτων ορίζεται σε 0,4 και εφαρμόζεται στα ημιτελή κτίσματα, ανεξαρτήτως σταδίου κατασκευής, εφόσον δεν είχαν ηλεκτροδοτηθεί ποτέ και είναι κενά ή ηλεκτροδοτούνται με εργοταξιακό ηλεκτρικό ρεύμα, δεν είχαν ποτέ άλλη παροχή ρεύματος πλην της εργοταξιακής.

Και φυσικά δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι ελήφθη και ειδική μέριμνα για την παλαιότητα των κτιρίων. Ενδεικτικά αναφέρω ότι για όλα τα κτίρια που ανεγέρθηκαν προ του 1930 εφαρμόζεται συντελεστής παλαιότητας 0,8, ενώ για τα κτίρια με παλαιότητα άνω των εκατό (100) ετών εφαρμόζεται συντελεστής παλαιότητας 0,60.

Υπάρχουν, κάποιες ειδικές περιπτώσεις ακινήτων οπού το ύψος των τιμών ζώνης ενδεχομένως να προκαλούν στρεβλώσεις, παρόλο που η τιμή ζώνης δεν παίζει ρόλο παρά μόνο στην κατάταξη του ακινήτου και όχι σε αυτό καθ’ αυτό τον υπολογισμό του φόρου.

Επ’ αυτού θα ήθελα να υπενθυμίσω κάτι: Το ότι ορισμένα κτίρια ή οικόπεδα κατατάσσονται σε ψηλά κλιμάκια δεν οφείλεται στο Υπουργείο Οικονομικών, αλλά στην ένταξη συγκεκριμένων εκτάσεων, στα σχέδια πόλεων και οικισμών, όπως αποφασίστηκε από τις αρμόδιες τοπικές αρχές.

Μάλιστα, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι κατά το σχεδιασμό του ΕΝΦΙΑ ήρθαμε αντιμέτωποι με όλες τις χρόνιες παθογένειες που χαρακτηρίζουν το πλαίσιο της χρήση γης και των κτιρίων, το πολεοδομικό πλαίσιο κτλ. Παρόλα αυτά λειτουργήσαμε όσο πιο αναλογικά γίνεται για τις ειδικές περιπτώσεις.

Επιπλέον το Υπουργείο Οικονομικών θα συλλέξει όλα τα απαραίτητα στοιχεία και θα τα εξετάσει το συντομότερο δυνατόν ώστε να δώσει στοχευόμενα λύσεις όπου υπάρχει πραγματικό πρόβλημα. Ήδη εξετάζουμε προτάσεις που έχουν καταθέσει βουλευτές για ειδικές περιπτώσεις που απαιτούν περαιτέρω εξέτασης.

Ο συμπληρωματικός φόρος του ΕΝΦΙΑ καλείται να φορολογήσει τη συγκέντρωση ιδιοκτησιών σχετικά μεγάλης αξίας.

Στην περίπτωση αυτή φορολογείται το σύνολο της αξίας των ιδιοκτησιών φυσικών και νομικών προσώπων, αλλά οι συντελεστές φορολόγησης είναι χαμηλότεροι σε σχέση με τους συντελεστές του ΦΑΠ. Μάλιστα, για τα φυσικά πρόσωπα, το αφορολόγητο όριο αυξάνεται σε 300.000 από 200.000 που ήταν στην περίπτωση του ΦΑΠ.

Επιπλέον, το θεσμικό πλαίσιο έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να προστατεύει τους πλέον αδύνατους οικονομικά ιδιοκτήτες ακινήτων και ειδικά τα νοικοκυριά που μαστίζονται από ανεργία. Συγκεκριμένα, προβλέπεται έκπτωση στο φόρο κατά 50%, από τα νοικοκυριά με εισοδήματα μέχρι και € 9.000.

Το ποσό προσαυξάνεται κατά € 1.000 για τον ή την σύζυγο και κάθε τέκνο, και έτσι το εισοδηματικό κριτήριο για μία οικογένεια με 2 παιδιά να είναι € 12.000.

Μάλιστα, προβλέπεται πλήρης απαλλαγή για οικογένειες με τρία ή περισσότερα παιδιά, ή κάποιο προστατευόμενο μέλος με αναπηρία και μάλιστα με αυξημένα εισοδηματικά κριτήρια κατά € 3.000. Παραδείγματος χάριν, για μια οικογένεια με τρία παιδιά το εισοδηματικό όριο θα είναι 16.000.

Επίσης για τις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω της ύφεσης δίνεται η δυνατότητα αναβολής της πληρωμής του φόρου μέχρι και τρία χρόνια.

Και εδώ θέλω να τονίσω για ακόμη μια φορά κάτι σημαντικό που κάποιοι μάλλον δεν θέλουν να το καταλάβουν. Δεν εξαιρούνται των απαλλαγών από τον ΕΝΦΙΑ όσοι οφείλουν στο Δημόσιο, αλλά μόνο αυτοί που οφείλουν και δεν έχουν ρυθμίσει τα χρέη τους.

Περαιτέρω για τα ακίνητα που χρησιμοποιούνται για επιχειρηματική δραστηριότητα, αυτά θα φορολογηθούν μεν κανονικά, αλλά εκείνα που είναι μεγαλύτερης έντασης χώρων και θεωρούνται ειδικών χρήσεων, όπως τα βιομηχανικά κτίρια, τα εκπαιδευτήρια ή τα ξενοδοχεία και συγχρόνως δεν έχουν και δυνατότητα αλλαγής του είδους χρήσης, θα έχουν μειωμένη φορολόγηση κατά 50%. Και στο πλαίσιο αυτό θα προσπαθήσουμε να δούμε και άλλα παραδείγματα όπως τα τουριστικά καταλύματα.

Και επειδή τέθηκε το θέμα θα ήθελα να σημειώσω ότι τα ειδικά κτίρια θα αντιμετωπίζονται ομοιόμορφα ανεξάρτητα αν ανήκουν σε νομικά η φυσικά πρόσωπα.

Ειδικά, τα κτίρια αγροτικής χρήσης δεν θα έχουν καμία φορολογική επιβάρυνση. Ενώ πρέπει να σημειωθεί, ότι σύμφωνα με τον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, για πρώτη φορά ο φόρος αυτός θα εκπίπτει ως δαπάνη της επιχείρησης.

Όσον αφορά τη φορολογική επιβάρυνση της γης εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας αφορά στην αγροτική παραγωγή, η φορολογική της επιβάρυνση διατηρήθηκε σε ελάχιστα επίπεδα – αυτό για όσους μιλούν για δήμευση- με το βασικό φόρο για τους βοσκότοπους και τα χέρσα να είναι μόλις 0,5 ευρώ το στρέμμα και τις καλλιέργειες κάθε είδους μόλις 2 ευρώ. Είναι αυτό δήμευση κύριοι Βουλευτές;

Καταλαβαίνω ότι κάθε φόρος είναι δυσάρεστος και προέρχεται από το υστέρημα πολλών συμπολιτών μας. Αλλά το να αναφέρονται και να λέγονται υπερβολές και ανακρίβειες περί δήμευσης, καταστροφής κτλ. είναι άκρως επιβλαβής τακτική. Για την αποκατάσταση της αλήθειας θέτω υπ’ όψη σας τα εξής:

1ο. Το 85% των σπιτιών είναι σε ζώνες κάτω των 1500 ευρώ/μ2, δηλαδή ο φόρος δεν ξεπερνά τα 4 ευρώ/μ2.

2ο. Σχεδόν 80% των οικοπέδων θα πληρώσουν από 3 ευρώ 60 ευρώ το στρέμμα.

3ο. Το 90% των αγροτεμαχίων που καλλιεργούνται θα πληρώνουν φόρο μέχρι 2,6 ευρώ το στρέμμα. Είναι δήμευση αυτό;

4ο. Μόνο το 5% των φορολογούμενων θα πληρώσουν συμπληρωματικό φόρο.

5ο. 800.000 φορολογούμενοι θα έχουν μειωμένο ή καθόλου φόρο.

Συνεπώς, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το νομοσχέδιο αυτό είτε μειώνει, έστω και λίγο, ή δεν επιβαρύνει τη συντριπτική πλειονότητα των φορολογούμενων.

Θέλω να επισημάνω ότι θα υπάρξει η απαραίτητη μέριμνα για να είναι τα πληροφοριακά συστήματα του Υπουργείου έτοιμα να εξυπηρετήσουν τους φορολογούμενους.

Πέραν όμως του ΕΝΦΙΑ το νομοσχέδιο περιλαμβάνει κρίσιμες συμπληρώσεις στις υφισταμένες διατάξεις του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και του Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών. Πολλές από αυτές ήταν κρίσιμο να συμπληρωθούν πριν να τεθεί σε ισχύ από 1.1.2014 ο νέος νόμος.

Θα ήθελα όμως να σταθώ και στις διατάξεις του νομοσχεδίου:

Κατ’ αρχάς προβλέπεται από 01/01/2014 η μείωση, του φόρου μεταβίβασης των ακινήτων σε 3% επί της φορολογητέας αξίας του ακινήτου, από 8% για τα πρώτα 20.000 ευρώ φορολογητέας αξίας και 10% για μεγαλύτερες αξίες. Εκτιμούμε ότι αυτό θα συμβάλει στη βελτίωση του κλίματος στην αγορά ακινήτων.

Επίσης, με το παρόν νομοσχέδιο, σχετικά με το συμψηφισμό απαιτήσεων, προβλέπεται ότι ο Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας δεν επηρεάζει την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων. Προβλέπεται μάλιστα ο συμψηφισμός όχι μόνο φορολογικών απαιτήσεων, αλλά και κάθε άλλης απαίτησης.

Σε δεύτερη φάση θα προβούμε στις απαραίτητες αλλαγές του θεσμικού πλαισίου προκειμένου να επεκταθεί και στις οφειλές των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.

Θέλω να αναφερθώ και στο ζήτημα της λήξης της υποχρεωτικής χρήσης του δελτίου αποστολής που έχει τεθεί. Η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων βάσει της προβλεπόμενης εξουσιοδοτικής διάταξης θα εκδοθεί άμεσα, πριν το τέλος έτους και θα προβλέπει τις δικλείδες που θα πρέπει να συνοδεύουν τη διακίνηση, ώστε να μην υπάρξει κανένα κενό.

Επιπλέον, εισάγονται στον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος σειρά ειδικών φορολογικών κινήτρων όπως:

· Η έκπτωση των δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας προσαυξημένων κατά ποσοστό 30% από τα ακαθάριστα έσοδα της κάθε επιχείρησης.

· Η απαλλαγή από το φόρο των κερδών φυσικών προσώπων, ατομικών επιχειρήσεων και νομικών προσώπων που εμπίπτουν στην έννοια των πολύ μικρών επιχειρήσεων, από τη διάθεση παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας προς την «Δ.Ε.Η. Α.Ε» ή άλλο προμηθευτή

· Η προσαύξηση κατά 50% του φορολογητέου εισοδήματος του πρώτου κλιμακίου της φορολογικής κλίμακας για τους φορολογούμενους που κατοικούν μόνιμα σε νησιά με πληθυσμό κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, όπως επίσης μείωση κατά 40% των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων.

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα ακόμη θέμα που αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης και αυτό είναι το όριο ακαθάριστων εσόδων για την τήρηση βιβλίων των αγροτών. Αυτό προσανατολιζόμαστε να είναι οι 10.000 ευρώ.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές

Κάποιοι από εσάς έχετε επωμιστεί το βάρος των δύσκολων αποφάσεων και στηρίζετε με επιμονή την καταβαλλόμενη προσπάθεια της Κυβέρνησης να οδηγήσει για πάντα τη χώρα μακριά από την επώδυνη περίοδο των τελευταίων χρόνων και επιθυμείτε διακαώς την ευόδωση της προσπάθειας αυτής.

Και έχετε αυτήν την επιθυμία, διότι μέσα από αυτήν την προσπάθεια εκτός από την παρακαταθήκη που αφήνουμε στις γενιές του μέλλοντος θα μας δίνεται σταδιακά η δυνατότητα να αποζημιώσουμε τους συμπολίτες μας για τις τεράστιες θυσίες τους.

Ειδικότερα αυτούς που έχουν χτυπηθεί πιο πολύ από την κρίση.

Ναι οι ελαφρύνσεις αυτές προς το παρόν δεν είναι αρκετές. Δεν είναι αυτές που αναλογούν σε ένα λαό που θυσίασε περίπου το 25% του εισοδήματος του για να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του και να φέρει τη χώρα στο δρόμο της σωτηρίας.

Αυτή όμως η προσπάθεια για απαλλαγή από τα βάρη του παρελθόντος θα επιταχυνθεί όταν και η Ευρώπη αναλάβει τις ιστορικές της ευθύνες για τις οποίες δεσμεύτηκε, αναγνωρίζοντας ακόμη πιο πολύ τη συμβολή του ελληνικού λαού στη σταθερότητα του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος.

Μέχρι τότε σας καλώ να μείνετε προσηλωμένοι στο μεγαλύτερο εθνικό στόχο από την εποχή της μεταπολίτευσης.
Σας ευχαριστώ πολύ.

Πηγή: ysterografa.gr

Προ των πυλών είναι το νέο χαρτονόμισμα των 10 ευρώ, η επίσημη παρουσίαση του οποίου θα γίνει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις 13 Ιανουαρίου 2014 ενώ θα τεθεί σε κυκλοφορία εντός του επόμενου έτους.

Το νέο χαρτονόμισμα των 10 ευρώ παίρνει τη σκυτάλη από αυτό των 5 ευρώ, το οποίο βγήκε σε κυκλοφορία τον προηγούμενο Μάιο ενώ μέσα στους επόμενους μήνες θα γίνουν και τα αποκαλυπτήρια του νέου χαρτονομίσματος των 20 ευρώ.

Τα ανανεωμένα χαρτονομίσματα με την ονομασία "Ευρώπη" εκδίδονται 10 και πλέον χρόνια μετά από την εισαγωγή του ευρώ. Στο ολόγραμμα και το υδατογράφημα των νέων χαρτονομισμάτων απεικονίζεται προσωπογραφία της Ευρώπης, μορφή της ελληνικής μυθολογίας από την οποία πήρε το όνομα της η ήπειρος.

Η γνησιότητα όλων των χαρτονομισμάτων μπορεί να εξακριβωθεί εύκολα με τη μέθοδο των τριών ελέγχων, δηλαδή με την αφή, τον οπτικό έλεγχο και την εξέταση υπό γωνία.

Πηγή: news247.gr

Ενενήντα χρόνια αφότου ο Mustafa Kemal ανακήρυξε την Τουρκική Δημοκρατία η κυβέρνηση του Tayyip Erdogan τιμά την εθνική εορτή υλοποιώντας το όραμα του Σουλτάνου Abdülmecid A΄ο οποίος πρώτος εμπνεύσθηκε πριν από 153 χρόνια, την υπόγεια ζεύξη του Βοσπόρου.
Το υποθαλάσσιο τμήμα του έργου, βρίσκεται σε βάθος 60 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας.
Αναμένεται να διευκολύνει την κυκλοφορία στην τουρκική μεγαλούπολη, αλλά και να δημιουργήσει έναν εμπορικό άξονα για μεταφορά προϊόντων σε χώρες της δυτικής Ευρώπης. Το μήκος της σιδηροδρομικής αρτηρίας Μαρμαρά είναι 13,6 χιλιόμετρα, εκ των οποίων τα 1.400 μέτρα είναι σε 50 μέτρα βάθος κάτω από το Βόσπορο. Το κόστος ξεπέρασε τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Η κατασκευή άρχισε το 2004 και καθυστέρησε 4 χρόνια, λόγω των 40.000 αρχαιολογικών ευρημάτων που εντοπίστηκαν στο υπέδαφος. Εκτός από το μετρό, η σήραγγα θα εξυπηρετεί και την ταχεία Άγκυρας-Κωνσταντινούπολης. Στην κατασκευή της συμμετείχε η Ιαπωνική εταιρεία Τaisei Corp. ενώ η Τράπεζα της Ιαπωνίας χορήγησε περίπου 1 δισ. από το συνολικό κόστος των 4,1 δισ. δολαρίων.

Πηγή: www.news247.gr