Στις 16 Ιουλίου 1945, οι ΗΠΑ διεξήγαγαν την πρώτη δοκιμή πυρηνικού όπλου στον κόσμο. Λιγότερο από ένα μήνα αργότερα, δύο βόμβες έπεσαν στις ιαπωνικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι, φέρνοντας το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.

Απο την επίθεση στην Ιαπωνία σεν έχουν χρησιμοποιηθεί πυρηνικές βόμβες ως όπλα αλλά έχουν διεξαχθεί χιλιάδες δοκιμές - κυρίως από τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Το βίντεο δειχνει με ακρίβεια αυτες τις δοκιμές ανά τον κόσμο.

onalert.gr

Η Μάχη της Κρήτης ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με πολλές πρωτιές σε επιχειρησιακό επίπεδο.

Με την ονομασία αυτή έμεινε στην ιστορία η αεραποβατική επιχείρηση, που επιχείρησε η ναζιστική Γερμανία κατά της Κρήτης στις 20 Μαΐου 1941 και η οποία έληξε δώδεκα μέρες μετά, την 1η Ιουνίου, με την κατάληψη της Μεγαλονήσου.

Η απόφαση για την επίθεση στην Κρήτη ελήφθη από τον Χίτλερ στις 25 Απριλίου 1941, λίγες ημέρες μετά την παράδοση της ηπειρωτικής Ελλάδας στις δυνάμεις του Άξονα, και έλαβε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Ερμής» («Unternehmen Merkur»).

Ήταν αμυντική, και όχι επιθετική επιχείρηση, όπως αποδείχθηκε αργότερα. Οι Γερμανοί είχαν ως στόχο να εξασφαλίσουν τα νοτιοανατολικά τους νώτα, ενόψει της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα (Εκστρατεία στη Ρωσία) και να εξορμήσουν στη Βόρεια Αφρική, με εφαλτήριο την Κρήτη, όπως πίστευαν οι Σύμμαχοι.

Τις παραμονές της επίθεσης, οι Σύμμαχοι είχαν τακτικό πλεονέκτημα σε ξηρά και θάλασσα, ενώ οι Γερμανοί στον αέρα. Έτσι, το γερμανικό επιτελείο αποφάσισε να διεξαγάγει την επιχείρηση από αέρος με τη χρησιμοποίηση δυνάμεων αλεξιπτωτιστών σε ευρεία κλίμακα, για πρώτη φορά στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία.

Επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων τέθηκε ο πτέραρχος Κουρτ Στούντεντ, 51 ετών, βετεράνος πιλότος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Είχε στη διάθεσή του 1.190 αεροπλάνα (πολεμικά και μεταγωγικά) και 29.000 άνδρες (αλεξιπτωτιστές και πεζικάριους), ενώ οι Ιταλοί θα συνεισέφεραν 3.000 στρατιώτες.

Την Κρήτη υπερασπίζονταν όσοι Έλληνες στρατιώτες είχαν παραμείνει στο νησί και δυνάμεις της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιωτικοί), που είχαν διεκπεραιωθεί από την κατεχόμενη Ελλάδα.

Το γενικό πρόσταγμα είχε ο Νεοζηλανδός στρατηγός Μπέρναρντ Φράιμπεργκ, 52 ετών, βετεράνος και αυτός του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι υπερασπιστές της Μεγαλονήσου ανήρχοντο σε περίπου 40.000, αλλά είχαν ανεπαρκή και απαρχαιωμένο οπλισμό, ιδίως οι Έλληνες.

Στην περιοχή των Χανίων είχε εγκατασταθεί ο Βασιλιάς Γεώργιος Β' και η εξόριστη Ελληνική Κυβέρνηση υπό τον Εμμανουήλ Τσουδερό.

Οι Σύμμαχοι γνώριζαν με μεγάλες λεπτομέρειες το γερμανικό σχέδιο επίθεσης, αφού είχαν κατορθώσει για πρώτη φορά να σπάσουν του γερμανικό κώδικα επικοινωνιών («Επιχείρηση Αίνιγμα»).

Όμως, το πλεονέκτημα αυτό δεν το εκμεταλλεύτηκαν, εξαιτίας των διαφωνιών του Φράιμπεργκ με τους ανωτέρους του στο Λονδίνο. Οι Αμερικανοί δεν είχαν εισέλθει ακόμη στον Πόλεμο.

Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στις 8 το πρωί της 20ης Μαΐου 1941, με τη ρίψη αλεξιπτωτιστών σε δύο μέτωπα: στο αεροδρόμιο του Μάλεμε και στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων.

Τα πρώτα κύματα των αλεξιπτωτιστών ήταν εύκολη λεία για τους Νεοζηλανδούς και τους Έλληνες που υπεράσπιζαν το Μάλεμε. Στις μάχες έλαβε μέρος και μεγάλος αριθμός αμάχων με ό,τι όπλο είχε στη διάθεσή του, από μαχαίρια ως όπλα από την εποχή της Κρητικής Επανάστασης.

Οι Γερμανοί δεν υπολόγισαν τη συμμετοχή αμάχων στις επιχειρήσεις

Η συμμετοχή χιλιάδων αμάχων στις επιχειρήσεις ήταν ένας παράγων που δεν είχαν υπολογίσει οι Γερμανοί σχεδιαστές της επιχείρησης. Πίστευαν ότι οι Κρητικοί, γνωστοί για τα αντιμοναρχικά τους αισθήματα, θα υποδέχονταν τους Γερμανούς ως ελευθερωτές. Μία ακόμη λανθασμένη εκτίμηση της γερμανικής αντικατασκοπείας υπό τον ναύαρχο Βίλχελμ φον Κανάρις ήταν ο αριθμός των μαχητών στην Κρήτη, τους οποίους υπολόγιζαν σε μόνο 5.000 άνδρες.

Στις 4 το απόγευμα της 20ης Μαΐου ένα νέο κύμα αλεξιπτωτιστών έπεσε στο Ρέθυμνο και μία ώρα αργότερα στο Ηράκλειο. Τώρα, οι μάχες διεξάγονταν σε τέσσερα μέτωπα: Χανιά, Μάλεμε, Ρέθυμνο και Ηράκλειο.

Η πρώτη μέρα της Μάχης της Κρήτης έληξε με μεγάλες απώλειες για τους Γερμανούς και αβέβαια έκβαση. Ο διοικητής των γερμανικών δυνάμεων, πτέραρχος Κουρτ Στούτεντ, απογοητευμένος από την εξέλιξη των επιχειρήσεων, σκέφθηκε ακόμη και την αυτοκτονία, αναλογιζόμενος την υπόσχεση που είχε δώσει στον Φύρερ για μια εύκολη νίκη. Το βράδυ της ίδιας μέρας, μετά από μεγάλες περιπέτειες, ο βασιλιάς Γεώργιος Β' και η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση μεταφέρθηκαν με βρετανικό πολεμικό στην Αίγυπτο.

Από τα ξημερώματα της 21ης Μαΐου οι μάχες συνεχίσθηκαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα και στα τέσσερα μέτωπα. Οι Γερμανοί επικεντρώθηκαν στην κατάληψη του αεροδρομίου του Μάλεμε, όπως ήταν ο πρωταρχικός τους στόχος και τα κατάφεραν προς το τέλος της ημέρας.

Επωφελήθηκαν από την ασυνεννοησία στις τάξεις των Συμμάχων, αλλά υπέστησαν και πάλι μεγάλες απώλειες. Ανάμεσα στους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές που κατέλαβαν το Μάλεμε ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα του αθλητισμού και της πυγμαχίας, ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών Μαξ Σμέλινγκ, 36 ετών, που έφερε το βαθμό του δεκανέα.

Η κατάληψη του αεροδρομίου ήταν στρατηγικής σημασίας για την εξέλιξη των επιχειρήσεων. Οι Γερμανοί άρχισαν να μεταφέρουν μεγάλες δυνάμεις από την Ελλάδα και με τον σύγχρονο οπλισμό που διέθεταν ήταν θέμα χρόνου η κυριαρχία τους στη Μεγαλόνησο.

Στις 28 Μαΐου οι Γερμανοί είχαν απωθήσει τις συμμαχικές δυνάμεις προς τα νότια, καθιστώντας τον αγώνα τους μάταιο. Έτσι, το Λονδίνο αποφάσισε την απόσυρση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας από την Κρήτη και τη μεταφορά τους στην Αίγυπτο. Όσες μονάδες δεν τα κατάφεραν, παραδόθηκαν στους Γερμανούς. Πολλοί Έλληνες μαχητές και μαζί τους 500 Βρετανοί ανέβηκαν στα απρόσιτα βουνά της Κρήτης για να συνεχίσουν τον αγώνα. Την 1η Ιουνίου, με την παράδοση 5.000 μαχητών στα Σφακιά, έπεσε η αυλαία της Μάχης της Κρήτης.

Οι απώλειες για τους Συμμάχους ήταν: 3.500 νεκροί, 1.900 τραυματίες και 17.500 αιχμάλωτοι. Οι Γερμανοί, σύμφωνα με δικά τους στοιχεία, είχαν 3.986 νεκρούς και αγνοούμενους, 2.594 τραυματίες, ενώ έχασαν 370 αεροπλάνα. Σύμφωνα, όμως, με συμμαχικούς υπολογισμούς, οι γερμανικές απώλειες ξεπέρασαν τις 16.000.

Η Μάχη στην Κρήτη ονομάστηκε και «Νεκροταφείο των γερμανών αλεξιπτωτιστών», εξαιτίας των μεγάλων απωλειών τους, γεγονός που ανάγκασε τον Χίτλερ να διατάξει τον τερματισμό κάθε αεραποβατικής επιχείρησης στο μέλλον. Από την πλευρά τους, οι Σύμμαχοι εντυπωσιάστηκαν από τις μεγάλες δυνατότητες των αλεξιπτωτιστών στη μάχη και δημιούργησαν τις δικές τους αεραποβατικές δυνάμεις.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Τα Ηνωμένα Έθνη πρότειναν σήμερα την εφαρμογή μιας «παγκόσμιας συμφωνίας» για την επίλυση της σοβαρότερης μεταναστευτικής κρίσης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, επιδιώκοντας να διευκολύνουν την υποδοχή και τη φιλοξενία τουλάχιστον του 10% των προσφύγων κάθε χρόνο.

Αυτή η «παγκόσμια συμφωνία επιμερισμού των ευθυνών» στοχεύει να ελαφρύνει το βάρος που έχουν αναλάβει οι αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες πλήττονται από την κρίση κυρίως λόγω της συρροής των Σύρων προσφύγων που προσπαθούν να γλιτώσουν από τον πόλεμο στη χώρα τους.

Περίπου 60 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς ή έχουν εκτοπιστεί σε όλον τον κόσμο και ο ΟΗΕ με την πρότασή του θέλει να αναλάβει, χωρίς υπεκφυγές, τις τύχες των προσφύγων. Οι πρόσφυγες εκτιμάται ότι ανέρχονται στα 19,6 εκατομμύρια και το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών προβλέπει να υπάρξει μια διαπραγμάτευση των συνθηκών υπό τις οποίες κάθε χρόνο νέες χώρες θα αναλαμβάνουν τουλάχιστον το 10% από αυτούς.

«Με τον επιμερισμό των ευθυνών με ακριβοδίκαιο τρόπο, δεν θα υπάρχει πλέον κρίση για τις χώρες υποδοχής» σημείωσε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν.

«Έχουμε τα μέσα για να παράσχουμε βοήθεια και ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, όμως συχνά ο φόβος, η άγνοια και η ξενοφοβία αποτελούν εμπόδια», εξήγησε.

Η «παγκόσμια συμφωνία» αναμένεται ότι θα υιοθετηθεί στην ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο.

Θα ακολουθήσει μια σύνοδος των δωρητών, που θα οργανώσει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης. Οι χώρες θα ανακοινώσουν τότε τον αριθμό των προσφύγων που είναι πρόθυμες να δεχτούν και κάθε άλλη βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν.

Η Διεθνής Αμνηστία χαιρέτισε την πρόταση, εκτιμώντας ότι καθορίζει νέους «κανόνες του παιχνιδιού» κι εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα μειωθεί έτσι ο υπερπληθυσμός στους προσφυγικούς καταυλισμούς και ολοένα και λιγότεροι μετανάστες θα επιχειρούν στο μέλλον τον επικίνδυνο διάπλου της Μεσογείου για να φτάσουν στην Ευρώπη.

«Οι ηγέτες του κόσμου δεν μπορούν να πηγαίνουν από κρίση σε κρίση, να παζαρεύουν αριθμούς και να αναζητούν πρόχειρες λύσεις, ενώ ορισμένες περιοχές του κόσμου φλέγονται και οι αναπτυσσόμενες χώρες αφήνονται να φιλοξενούν το 86% των προσφύγων», είπε ο Σερίφ Ελσαγιέν Άλι, ο υπεύθυνος του προγράμματος Δικαιωμάτων των Προσφύγων και των Μεταναστών της Διεθνούς Αμνηστίας.

«Η λύση είναι ένα παγκόσμιο σύστημα που θα καθορίζει με σαφήνεια τις ευθύνες της κάθε χώρας πριν οξυνθεί η κρίση», συνέχισε.

Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, μια χούφτα χώρες φιλοξενούν σήμερα τον μεγαλύτερο όγκο των προσφύγων. Οι μισοί πρόσφυγες παγκοσμίως βρίσκονται στην Τουρκία, το Πακιστάν, τον Λίβανο, το Ιράν, την Αιθιοπία, την Ιορδανία, την Κένυα και την Ουγκάντα.

Όσον αφορά τη χρηματοδότηση, το 75% του προϋπολογισμού του ΟΗΕ για την παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες καλύπτεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εννέα χώρες: τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ιαπωνία, τη Γερμανία, το Κουβέιτ, τη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Δανία και την Ολλανδία.

iefimerida.gr 

Η 8η Μαΐου αποτελεί ωστόσο για τα Δωδεκάνησα μια σημαντική ιστορική επέτειο.
Το 1945, κατά την ημέρα αυτή, πραγματοποιήθηκε στη Σύμη, η παράδοση των Δωδεκανήσων από τους Γερμανούς στους συμμάχους και υπεγράφη στο νησί το σχετικό Πρωτόκολλο.

Η Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών, που πρωταγωνίστησε στο ιστορικό αυτό γεγονός, θα εκπροσωπηθεί και φέτος από τον Ιερολοχίτη Στρατηγό κ. Κωνσταντίνο Κόρκα, ο οποίος θα εκφωνήσει και τον πανηγυρικό της ημέρας.

Ο 95χρονος σήμερα Στρατηγός, χθες μίλησε στα τοπικά ΜΜΕ για τα γεγονότα που σφράγισαν το ιστορικό αυτό γεγονός, ζητώντας ταυτόχρονα επαγρύπνηση από όλους του πολίτες των νησιών.

Όπως τόνισε, ο εχθρός εξακολουθεί να καιροφυλακτεί και έχει στο στόχαστρό του τα Δωδεκάνησα και κυρίως τα μικρονήσια. Παρότι την ευθύνη για την  άμυνα της χώρας την έχει ο στρατός είναι σημαντικό να είναι έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενοι οι πολίτες, που είναι εκείνοι που μπορούν με την συνδρομή τους να οδηγήσουν στην επιτυχή έκβαση της κάθε μάχης.

Όπως περιέγραψε στην συνέντευξή του ο κ. Κόρκας, στις 5 Μαΐου 1945 υπεγράφη  η παράδοση των Γερμανικών Στρατιών του βορρά στον Μοντγκόμερι και αντίστοιχα στις 07 Μαΐου 1945, η παράδοση των αντιστοίχων του νότου στον Αϊζενχάουερ.

Την 7η Μαΐου ο Γερμανός στρατιωτικός διοικητής Otto Wagener ήλθε σε διαπραγματεύσεις με τον Άγγλο στρατηγό Πάτζετ για την παράδοση των νησιών.
Στις 8 Μαΐου 1945 στη Σύμη, υπεγράφη η παράδοση των γερμανικών φρουρών των νήσων της Δωδεκανήσου, που δεν είχαν απελευθερωθεί ακόμη από τον Ιερό Λόχο και ανήκαν βέβαια στην Γερμανική Μεραρχία, με έδρα την Ρόδο.

Πρόκειται για τις γερμανικές φρουρές Ρόδου, Κω, Καλύμνου, Λέρου, και Μήλου, οι οποίες παρεδόθησαν άνευ όρων.
Ο Ταξίαρχος Μόφατ υπέγραψε το πρωτόκολλο παράδοσης των Γερμανών, παρουσία του Βρετανού ναυτικού διοικητή πλοιάρχου Λεγκ , του υποδιοικητού του, Σχη Μπάιρντ και του διοικητή του Ιερού Λόχου, Σχη Τσιγάντε.

Παρόντες ήταν ο Ταξίαρχος Μόφατ (James Moffat) εκ μέρους του Αγγλικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής, ο Σχης Τσιγάντες Χριστόδουλος, ένας Γάλλος και ένας Βρετανός Σχης.

Από την Ρόδο ήρθε ο Γερμανός Δ/κτής της 999 Γερμανικής Μεραρχίας Στ/γος Βάγκνερ (F.H.C. Wagner) και αφού ανέγνωσε το πρωτόκολλο παράδοσης, το υπέγραψε.

Στη συνέχεια παρέδωσε και τον ατομικό του οπλισμό (πιστόλι) και αναχώρησε για στρατόπεδο αιχμαλώτων, στη βόρειο Αφρική.

Ο Άγγλος Ταξίαρχος Μόφατ, στραφείς προς τον Χριστόδουλο Τσιγάντε παρέδωσε το πιστόλι του Γερμανού Στρατηγού, με την εξής φράση “…αυτό το τρόπαιο, ανήκει στον Iερό Λόχο, τον απελευθερωτή των νήσων του Αιγαίου…”

Στις 22.30 της ίδιας ημέρας, υπεγράφη στην βίλα Αριάδνη της Κνωσσού στην Κρήτη και η τελευταία παράδοση των Γερμανών του Β΄Π.Π., δηλαδή της εκεί ευρισκομένης Γερμανικής Μεραρχίας, που αριθμούσε τότε περί τους 20.000 άνδρες, οι οποίοι στη συνέχεια επιβιβάσθηκαν, προφανώς κατόπιν συμφωνίας, σε δύο οπλιταγωγά στην περιοχή της Σούδας και αναχώρησαν για την Βόρειο Αφρική (Στρ/δο Αιχμαλώτων),

Στις 10 Μαΐου 1945 άρχισαν να συνεδριάζουν στο Παρίσι οι Υπουργοί Εξωτερικών (ΥΠΕΞ) των Μεγάλων Δυνάμεων, ώστε μαζί με τους αντιστοίχους των νικητών, να καθορίσουν το μέλλον των Ευρωπαϊκών Χωρών και της Ευρώπης γενικότερα.

Η Ελλάδα ως γνωστό εζήτησε την παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου, της νήσου Σάσωνος κοντά στο Δυρράχιο, την Κύπρο και τα Δωδεκάνησα.
Ένα χρόνο περίπου μετά, με την σύμφωνη γνώμη του ΥΠΕΞ της Ρωσίας Μολότοφ, υπεγράφη η ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στη χώρα μας, τα οποία βέβαια είχε απελευθερώσει ο Ιερός Λόχος.

Ο κ. Κόρκας επεσήμανε ότι ο Γερμανός Στρατηγός Βάγκενερ, Διοικητής των Γερμανικών Φρουρών του νησιωτικού Συμπλέγματος Δωδεκανήσου, είχε δοκιμάσει επί ένα έτος τα δείγματα της ορμητικότητας, της πολεμικής αρετής, της τόλμης και του επιθετικού πνεύματος των τολμηρών σταυραετών του Ελληνικού Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής, που, αψηφώντας μύριους κινδύνους, αγωνίστηκαν με σθένος και αυταπάρνηση για την απελευθέρωση των νησιών και διατήρηση της Αιγαιοπελαγίτικης θάλασσας, Ελληνικής Λίμνης.

Ο Στρατηγός Κόρκας Κωνσταντίνος του Αθανασίου γεννήθηκε στο χωριό Πουλίτσα Κορινθίας το έτος 1921.
Αποφοίτησε από τη ΣΣΕ το 1943 με το βαθμό του Ανθλγού (ΠΖ). Απεστρατεύθη το 1980 με το βαθμό του Αντιστρατήγου και με τον τίτλο του Επίτιμου Διοικητού της 1ης Στρατιάς.
Διοίκησε :
– Τον 14 ΛΟΚ (1947 – 49)
– Τη Γ΄ ΜΑΚ (1954 – 55)
– Το 3ο ΣΠ «ΡΙΜΙΝΙ» (1971 – 72)
– Την ΧΙ ΜΠ (1973 – 74)
– Το Β΄ ΣΣ το 1974-1976
– Το Δ΄ ΣΣ του οποίου υπήρξε ο πρώτος διοικητής το 1976 και τέλος
– Την 1η Στρατιά .
Υπηρέτησε ως αξιωματικός του:
– Μ.Ο. 4 – 133 Δύναμης το 1944.
– Στο ΝΑΤΟ LSE το 1955 – 57.
– Ως ΑΚΕΔ Βουκουρεστίου–Βουδαπέστης το 1968–70
– Ως Α΄ Υ/ΓΕΣ το 1977 και
– Ως ΓΕΠΣ/ΓΕΣ το 1979 – 80.
Έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις της Κρήτης (1941) , της Β. Αφρικής (1942-43), στα νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα (1943 – 45) και τέλος στις επιχειρήσεις της περιόδου 1947 – 49 όπου και τραυματίσθηκε δύο φορές.
Τιμήθηκε με τις εξής ηθικές αμοιβές :
α. Προαγωγή επ΄ ανδραγαθία.
β. Χρυσό Σταυρό Φοίνικα μετά Ξιφών.
γ. Χρυσό Σταυρό Βασιλικού Τάγματος Γεωργίου Α΄.
δ. Σταυρό Ταξιαρχών Βασιλικού Τάγματος Φοίνικος.
ε. Σταυρός Ταξιαρχών Τάγματος Γεωργίου Α΄.
στ. Χρυσόν Αριστείον Ανδρείας (εξάκις)
ζ. Πολεμικό Σταυρό Β΄ Τάξεως.
η. Πολεμικό Σταυρό Γ΄ Τάξεως (επτάκις)
θ. Μετάλλιο Εξαιρέτου πράξεων (Τρις)
ι. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Β΄ Τάξεως
ια. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ Τάξεως.
ιβ. Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1940 – 41.
ιγ. Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1941 – 45
ιδ. Βρετανικό Μετάλλιο Ανδρείας
ιε. Ανώτατο Παράσημο Εθνικής Αξίας της Γαλλίας.
Φοίτησε στις σχολές και κέντρα εκπαιδεύσεως :
– Του όπλου του,
– Στη Σχ.ΠΖ Αγγλίας και ΗΠΑ
– Στη Σχολή Διοικήσεως και Επιτελών ΗΠΑ
– Στην ΑΣΠ και στη ΣΕΘΑ.
Πλέον αυτών είναι απόφοιτος της Βιομηχανικής Σχολής Ενόπλων Δυνάμεων ΗΠΑ.

dimokratiki.gr

Με το άρθρο 4 παράγρ. 1 του ν. 2703/1999 (ΦΕΚ 72/Α/8.4.1999) καθιερώθηκε η 9η Μαΐου, ημέρα λήξης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ως ημέρα πανελλαδικού εορτασμού της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944 κατά του ναζισμού και του φασισμού, για την έμπρακτη απόδοση της οφειλόμενης τιμής προς τους πολεμιστές, τους αγωνιστές, τους νεκρούς και τα θύματα του αγώνα του Ελληνικού Λαού εναντίον των εχθρικών στρατευμάτων κατοχής.

ΤΟ ΥΠΕΣΔΑ εξέδωσε εγκύκλιο απευθυνόμενη προς του Περιφερειάρχες, αναφέροντας τα εξής:

«Κατά το φετινό εορτασμό, τη Δευτέρα 9 Μαΐου 2016, το σχετικό πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει:

α) Γενικό σημαιοστολισμό σε ολόκληρη τη Χώρα από την όγδοη πρωινή ώρα μέχρι τη δύση του ηλίου, την ημέρα της εορτής.
β) Τέλεση δοξολογίας στις έδρες των Περιφερειών & Περιφερειακών Ενοτήτων και εκφώνηση ομιλίας, στο χώρο κατάθεσης στεφάνων.
γ) Κατάθεση στεφάνων στις έδρες των Περιφερειών & Περιφερειακών Ενοτήτων.

Εκ μέρους της Εθνικής Αντίστασης, στεφάνι θα καταθέσουν εκπρόσωποι όλων των οργανώσεων οι οποίες έλαβαν ενεργά μέρος, στον αγώνα και την αντίσταση κατά των δυνάμεων κατοχής.
δ) Φωταγώγηση όλων των καταστημάτων του δημοσίου, των Ο.Τ.Α., καθώς και των καταστημάτων των Ν.Π.Δ.Δ. και των Τραπεζών, από τη δύση του ηλίου της 9ης Μαΐου μέχρι τις πρωινές ώρες της επομένης.
ε) Στις τελετές των παραγράφων (β) και (γ), εφόσον αυτό είναι δυνατόν, θα παραστούν και οι φιλαρμονικές των οικείων Δήμων.

Ύστερα από τα παραπάνω, παρακαλούμε να επιμεληθείτε για την έγκαιρη έκδοση του σχετικού προγράμματος εορτασμού της ημέρας λήξης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, προκειμένου ο εορτασμός της ημέρας αυτής να ανταποκρίνεται στην ιδιαίτερη σημασία της και
στις γενικότερες συνθήκες της Χώρας».

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΟΡΤΗΣ