Μετανάστες που εργάζονται στη Βρετανία παράνομα θα αντιμετωπίσουν φυλάκιση και κατάσχεση των απολαβών τους με νέα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση σήμερα.

Αντιδρώντας στην απότομη αύξηση σε προσπάθειες μεταναστών να περάσουν στη Βρετανία μέσω της σήραγγας της Μάγχης από την Γαλλία, η κυβέρνηση έχει αυξήσει τον τόνο των αντιμεταναστευτικών της δηλώσεων, καθώς βρίσκεται υπό πίεση να δείξει ότι κάνει κάτι για να αντιμετωπίσει τη κρίση.

Η Νατάσα Μπουσάρ, δήμαρχος της Καλαί, πόλης-λιμανιού στη βόρεια Γαλλία όπου έχουν κατασκηνώσει χιλιάδες μετανάστες που ελπίζουν να περάσουν απέναντι στη Βρετανία, έχει δηλώσει ότι το γενναιόδωρο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της γειτονικής χώρας και οι χαλαροί έλεγχοι ταυτότητας καθιστούν τη Βρετανία μαγνήτη για παράτυπους μετανάστες.

"'Οποιος νομίζει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι εύκολη λύση θα πρέπει να ξέρει αναμφίβολα ότι αν είστε εδώ παράνομα, θα λάβουμε μέτρα να σας εμποδίσουμε από το να εργαστείτε, να νοικιάσετε διαμέρισμα, να ανοίξετε τραπεζικό λογαριασμό ή να αποκτήσετε άδεια οδήγησης", είπε ο υπουργός Μετανάστευσης Τζέιμς Μπρόκενσερ. "Θα συνεχίσουμε να καταπολεμάμε την παρανομία και να χτίζουμε ένα μεταναστευτικό σύστημα που δουλεύει προς το βέλτιστο όφελος των Βρετανών και όσων υπακούουν στους κανονισμούς", πρόσθεσε.

Η κυβέρνηση είπε ότι θα εισαγάγει νέους νόμους όταν τελειώσει η καλοκαιρινή διακοπή της Βουλής τον Σεπτέμβριο οι οποίοι θα τιμωρούν την παράνομη εργασία με ποινές φυλάκισης έως και έξι μήνες καθώς και χρηματικές ποινές χωρίς ανώτατο όριο. Οι απολαβές των παράνομα απασχολούμενων θα μπορούν να κατάσχονται, είπε.
Με τα νεα μέτρα, η κυβέρνηση είπε ότι θα καταστεί πιό εύκολο να ασκηθεί δίωξη σε εργοδότες που εν γνώσει τους απασχολούν εργαζόμενους χωρίς άδεια εργασίας για τη Βρετανία, και να αυξήσει το μέγιστο όριο φυλάκισης από δύο σε πέντε χρόνια.

Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται για εκλογές η κατάσταση που επικρατεί στα νησιά της Δωδεκανήσου ιδιαίτερα στην Κω, Λέρο, Σύμη , Κάλυμνο αλλά πλέον και την Ρόδο με τις συνεχώς αυξανόμενες προσφυγικές ροές αγγίζει τα όρια της ακραίας ανθρωπιστικής, αλλά και της βαθιά κοινωνικής κρίσης.

Μετά από επτά μήνες απραξίας, καθυστερήσεων και απουσίας συγκροτημένης μεταναστευτικής πολιτικής , καθημερινά οι συμπλοκές μεταξύ προσφύγων στα νησιά πληθαίνουν, οι συνθήκες διαβίωσής τους χειροτερεύουν και η ανησυχία των κατοίκων για τη ζωή τους, τις περιουσίες τους και τη δημόσια υγεία μεγαλώνει, συνάνθρωποι μας χάνουν τις ζωές τους από την πείνα, οι δήμοι αδυνατούν να διαχειριστούν την κατάσταση .

Το μεταναστευτικό δεν ξέσπασε μέσα σε μια νύκτα , φαίνεται ότι όσοι σκέφτονται να εισέλθουν παρανόμως στην Ελλάδα πιστεύουν ότι θα αντιμετωπισθούν φιλικά από τις ελληνικές αρχές και μπορούν με σχετική ησυχία να προετοιμάσουν το επόμενο βήμα προς τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά.

Από τις αρχές της άνοιξης είχε παρατηρηθεί το ζήτημα , με αύξηση σε πανελλαδική εμβέλεια της τάξης του 476% τον Μάρτιο του 2015 (8.162 άτομα έναντι 1.462 πέρυσι) σε σχέση με τον αντίστοιχο του 2014 . Αύξηση άκρως ανησυχητική με δεδομένες τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν τον χειμώνα στο Αιγαίο.

Ο χρόνος μέχρι την διεξαγωγή των εκλογών δεν μπορεί να καταστεί νεκρός την ώρα που ανθρώπινες ζωές βρίσκονται σε κίνδυνο . Άμεσα χρειάζεται να υλοποιηθούν οι δράσεις, αποτελεσματικής φύλαξης των συνόρων σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και να στελεχωθούν οι διοικητικές δομές έτσι ώστε να διασφαλιστεί η υποδοχή των προσφύγων με ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης αλλά και κατοχύρωσης της δημόσιας ασφάλειας .

Βάιος Καλοπήτας
Μηχανικός Περιβάλλοντος
Μέλος ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ

Όταν πολλές φορές χρησιμοποιούμε τον όρο μετανάστη είναι χωρίς διάκριση για όλους: οικονομικούς μετανάστες, πρόσφυγες, αιτούντες ασύλου.

Επίσης πολύ συχνά ακούμε τον όρο «λαθρομετανάστης» και «παράνομος μετανάστης», όρους που προσωπικά θεωρώ υποτιμητικούς καθώς η ύπαρξη του ανθρώπου ως οντότητα δεν είναι ποτέ λαθραίος ή παράνομος. Μπορεί να κάνει μια παράνομη πράξη (όπως το να εισέλθει λαθραία σε μια χώρα), αλλά αυτό αφορά την πράξη όχι τον άνθρωπο.

Πρόσφυγας είναι κάποιος που αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα του εξαιτίας πολιτικής, εθνικής, φυλετικής και θρησκευτικής δίωξης ή επειδή ανήκει σε μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα η οποία διώκεται. Πρόσφυγας είναι επίσης όποιος κινδυνεύει στη χώρα του λόγω πολέμου ή γενικευμένης βίας. Για τους λόγους αυτούς δεν μπορεί να επιστρέψει στην πατρίδα του και δικαιούται άσυλο και διεθνή προστασία στη χώρα που καταφεύγει.

Οι πρόσφυγες προστατεύονται από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από διεθνείς ευρωπαϊκές συμφωνίες και εθνικούς νόμους. Δικαιούνται να ζητήσουν άσυλο με βάση της Αρχής της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το να χορηγήσει μια χώρα άσυλο σε πρόσφυγες δεν είναι πράξη φιλανθρωπίας ούτε δείγμα καλής θέλησης αλλά υποχρέωση με βάση διεθνείς συνθήκες και εθνικούς νόμους. Και αυτό ισχύει και για την Ελλάδα. Μετανάστες είναι όσοι εγκαταλείπουν τη χώρα τους προσπαθώντας να βρουν εργασία και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Συχνά υποχρεώνονται να φύγουν λόγω φτώχειας προς πλουσιότερες χώρες.

Η διαφορά με τους πρόσφυγες είναι πως οι μετανάστες μπορούν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους καθώς δεν κινδυνεύει η ζωή και η σωματική τους ακεραιότητα (αν και είναι μεγάλη συζήτηση κατά πόσο η απόλυτη φτώχεια δεν απειλεί και την ζωή κάποιου). Έχει σημασία να αναφερθεί πως συνήθως όταν εισέρχονται στην Ελλάδα, τόσο οι πρόσφυγες όσο και οι μετανάστες δεν διαθέτουν έγγραφα και δεν είναι εύκολο να εξακριβωθεί η ταυτότητα τους.

Ακολουθούν συνήθως τους ίδιους επικίνδυνους δρόμους εισόδου. Είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρχει μια δίκαιη και γρήγορη διαδικασία ασύλου ώστε να ελεγχθούν οι άνθρωποι και να εξακριβωθεί ποιος είναι πρόσφυγας και ποιος είναι οικονομικός μετανάστης». Λαθρομετανάστης: «Το κεντρικό νομοθέτημα για την μετανάστευση είναι ο Ν.3386/2005 («Για την είσοδο, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια», ο οποίος έχει τροποποιηθεί αρκετές φορές). Σε αυτόν τον νόμο ορίζονται συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα, δηλαδή πράξεις που σύμφωνα με την μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας είναι παράνομες και τιμωρούνται (…).

Σε καμία από αυτές τις ποινικές διατάξεις γίνεται χρήση των όρων «λαθρομετανάστης», ή «λαθρομετανάστευση». Επομένως η επιλογή του ποινικού νομοθέτη είναι να μην χρησιμοποιηθεί η συγκεκριμένη ορολογία. 232 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν εκτός των χωρών που γεννήθηκαν το 2013 και 700 εκατομμύρια άνθρωποι μετανάστευσαν μέσα στη χώρα τους. Οι μεγαλύτερες παγκόσμιες μεταναστευτικές ροές είναι: από το Μεξικό στις ΗΠΑ (12.2 εκ. μέχρι στιγμής), από την Ουκρανία στη Ρωσία (3.7 εκ.) και αντίστροφα (3.5 εκ.)και από τη Γερμανία στις ΗΠΑ (1.3 εκ.). Οι περισσότεροι διεθνείς μετανάστες ζουν στην Ευρώπη (72 εκ.) και ακολουθεί η Ασία (71 εκ.) και η Βόρεια Αμερική (53 εκ.). Πολύ πιθανό είναι πως πολλοί ανάμεσα μας έχουν υπερεκτιμήσει τον αριθμό των μεταναστών που ζουν στη χώρα μας. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την απογραφή του πληθυσμού το 2011, σε σύνολο πληθυσμού 10.815.197, είχαμε 199.101 πολίτες χωρών της ΕΕ (στην οποία πλέον ανήκουν η Βουλγαρία και η Ρουμανία), 708.003 άτομα με υπηκοότητα τρίτων χωρών και 4.825 άτομα χωρίς υπηκοότητα ή με αδιευκρίνιστη υπηκοότητα.

Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για τον αριθμό των παράτυπων μεταναστών, αλλά διάφορες εκτιμήσεις μιλούν για ανώτατο όριο τις 350.000 περίπου. «Είμαι όλο και περισσότερο πεπεισμένος ότι η ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση θεωρεί αυτή την προσφορά ανθρώπινων ζωών ως έναν τρόπο για να περιορίσει τη ροή των ανθρώπων που μπαίνουν στις πύλες της» έλεγε το 2012 η δήμαρχος του ιταλικού νησιού τής Λαμπεντούζα, Γκιουσί Νικόλι, απευθύνοντας ένα δριμύ και ευθύβολο «κατηγορώ» προς τους υπευθύνους.

Έκτοτε δεν έχουν γίνει πολλά.

Κάθε νέα εκατόμβη μεταφράζεται και σε ένα νέο «ναυάγιο» του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού. Οι συσκέψεις την ώρα της καταστροφής καταλήγουν συνήθως σε κάποια ανακοίνωση για έκτακτη εκταμίευση κονδυλίων και κάπου εκεί εξαντλούνται οι προσπάθειες. Το «οικοσύστημα», που κάνει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να παίζουν κορώνα-γράμματα τις ζωές τους, πληρώνοντας μάλιστα ολόκληρες περιουσίες ή κάνοντας εξυπηρετήσεις σε μαφιόζικα κυκλώματα με την αμυδρή ελπίδα του δικαιώματος στη ζωή, την εργασία και την ασφάλεια, συνεχίζει να κρατεί καλά.

Την ίδια στιγμή τα αίτια που τους οδηγούν στην αναγκαστική μετανάστευση, οι πόλεμοι για εξυπηρέτηση οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων της Δύσης, η άνοδος της ανομίας και της εγκληματικότητας στις χώρες προέλευσής τους αλλά και η αρπαγή κάθε μέσου επιβίωσης και η απειλή για την ίδια τη ζωή, όχι μόνον δεν περιορίζονται αλλά αντιθέτως αποτελούν, πλέον, μόνιμο «φόντο» στις αιμάσσουσες περιοχές της Μέσης Ανατολής και περιοχών της Αφρικής.

Και ο μακάβριος φόρος σε ανθρώπινες ζωές συνεχίζει να πληρώνεται στα γαλανά νερά της Μεσογείου.

Είναι λοιπόν φανερό ότι η διαχείριση τους είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα για μια χώρα όπως η Ελλάδα καθώς την επιλέγουν για να μεταβούν σε άλλες χώρες του βορρά κυρίως και όχι να εγκατασταθούν. Οι τοπικές αρχές δεν διαθέτουν αρμοδιότητες και φυσικά πόρους για να διαχειριστούν αυτό το τόσο σημαντικό θέμα. Είναι αποκλειστική ευθύνη την κεντρικής εξουσίας, της εκάστοτε κυβέρνησης η οποία μάλλον προς το παρόν στερείτε άποψης και πολιτικής ασχολούμενη με τις επικείμενες εκλογές δυστυχώς.

Το λέω αυτό γιατί ο Δήμαρχος μας Γ. Κυρίτσης δέχεται άδικα επιθέσεις για αδράνεια από αυτούς που ενώ γνωρίζουν όχι μόνο δεν παρεμβαίνουν αλλά αδιαφορούν κιόλας.

Ο Δήμαρχος ασχολείται με το πρόβλημα και πιέζει, αλλά η κα Τασία λιάζεται ....

Σημείωση: Τώρα να είσαι πρόσφυγας ή μετανάστης στην αυλή του Τόνυ πιο πολύ βασανιστήριο μου ακούγεται... Καραβίδα με σάλτσα μουστάρδα !!!