«Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης γίνεται με σκοπό να προστατέψει τις αρχές της Δημοκρατίας και τις αρχές του κράτους Δικαίου. Εχει ως σκοπό να λάβει τα απαραίτητα μέτρα γι΄ αυτό το σκοπό και να αποτρέψει ανάλογα χτυπήματα», τόνισε ο Τούρκος πρόεδρος.

Μεταξύ άλλων είπε πως η απόπειρα πραξικοπήματος «μας δίνει τον χρόνο να επαναφέρουμε το κράτος δικαίου. Αυτή η πρακτική δεν γίνεται ενάντια στη δημοκρατία, σκοπός είναι η ενίσχυσή τους».

«Η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος κατέστησε ξεκάθαρο το ποιος είμαι», πρόσθεσε.

Παράλληλα, ανέφερε πως «οι πραξικοπηματίες ποδοπάτησαν γυναίκες με τα τεθωρακισμένα. Αυτό δείχνει την βιαιότητα αυτών των ανθρώπων. Συνέχισαν να βομβαρδίζουν επί ώρες αλλά οι πολίτες έμειναν στις θέσεις του. Με ελικόπτερα χτύπησαν τους δρόμους και παρά τις βίαιες ενέργειες το έθνος μας έμεινε στους δρόμους. Οι πολίτες δείχνουν πως η δημοκρατία δεν μπορεί να πληγεί όσο οι πολίτες είναι στις πλατείες, ενωμένοι».

Pronews.gr

Ο ήχος από τις σειρήνες που ήχησε το πρωί της 20ης Ιουλίου του 1974 παραμένει ακόμα και σήμερα στη μνήμη των κατοίκων της Κύπρου. Ένας ιστορικός εφιάλτης είχε μόλις ξεκινήσει.

Έχουν περάσει 42 χρόνια από τα ξημερώματα της τουρκικής εισβολής και ο κυπριακός λαός σήμερα τιμά για άλλη μια χρονιά τους πεσόντες του, καταδικάζει το έγκλημα, και διατρανώνει την αποφασιστικότητά του να συνεχίσει τον αγώνα για δικαίωση και επανένωση της Κύπρου. Σήμερα όπως και κάθε χρονιά σε όλες σχεδόν τις πόλεις στην ελεύθερη Κύπρο οργανώνονται εκδηλώσεις μνήμης για τους πεσόντες και δεήσεις για τους αγνοούμενους.

Στις 20 Ιουλίου 1974, περίπου σαράντα χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, υπό την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας και του ναυτικού εισέβαλαν παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις βόρειες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η απόβαση των Τουρκικών στρατευμάτων που ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, με ένα μήνα σχεδόν διαφορά η πρώτη από τη δεύτερη, είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πέντε ημέρες νωρίτερα, στις 15 Ιουλίου του 1974 οι συνεργάτες στην Κύπρο της ελληνικής χούντας των συνταγματαρχών (Εθνική Φρουρά, ΕΛΔΥΚ, ΕΟΚΑ Β') είχαν ανατρέψει τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας αρχιεπίσκοπο Μακάριο και είχαν εγκαταστήσει κυβέρνηση από «μαριονέτες», με πρόεδρο τον δημοσιογράφο, εκδότη και αρχηγό παραστρατιωτικής οργάνωσης  Νίκο Σαμψών.

Οι Τούρκοι υποστήριξαν ότι δεν επρόκειτο για εισβολή αλλά για «ειρηνική επέμβαση» με σκοπό την επαναφορά του συνταγματικού σκηνικού στην πριν του πραξικοπήματος κατάσταση, όπως και ότι το δικαίωμα για την επέμβασή της ήταν κατοχυρωμένο στη Συνθήκη Εγγυήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, συνθήκη που δημιουργήθηκε με σκοπό να διαφυλάσσει την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από τα αρχεία Κίσινγκερ που σήμερα έχουν αποδεσμευτεί φαίνεται ότι η Τουρκία, ενέργησε με βάση προσυμφωνημένο σχέδιο της, με τις ΗΠΑ.

Περίπου 200.000 εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, περίπου 4.000 νεκροί, και 1.619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι. Οι Τούρκοι κατακτούν το 65% της καλλιεργήσιμης έκτασης, το 70% του ορυκτού πλούτου, το 70% της βιομηχανίας, το 80% των τουριστικών εγκαταστάσεων.

Η Τουρκία έκτοτε κατέχει τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δηλώνει ταυτόχρονα, πως δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως κράτος. Επιπλέον, η Αγγλία, η τρίτη εγγυήτρια χώρα, συνεχίζει να αναγνωρίζει φραστικά την Κυπριακή Δημοκρατία και την Συνθήκη Εγγυήσεως. Δεν έχει όμως παρέμβει όμως ενεργά μέχρι σήμερα για να διαφυλάξει την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κυπριακή Δημοκρατία κάλεσε την Τουρκία, να προσφύγουν και οι δυο χώρες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να γνωματεύσει κατά πόσο νόμιμα εισέβαλε η Τουρκία στην Κύπρο. Η Τουρκία όμως αρνείται.

Το χρονικό της εισβολής

Μία απόπειρα της Τουρκίας να εισβάλει στο νησί και να επιβάλει την διχοτόμηση ήταν στις 25 Φεβρουαρίου 1964, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία εξήγγειλε τον αφοπλισμό των ατάκτων και τη δημιουργία μιας δύναμης 5.000 ειδικών αστυνομικών. Αυτό έμελλε να είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία στρατού της Κύπρου, που αργότερα πήρε την ονομασία «Εθνική Φρουρά». Οι Τούρκοι είχαν ετοιμάσει εν τω μεταξύ τρία λεπτομερή στρατηγικά σχέδια εισβολής που βρίσκονταν στα συρτάρια. Το πρώτο προέβλεπε απόβαση σε 24 ώρες, το δεύτερο σε 48, και το τρίτο σε τρεις φάσεις. Πολλές φορές στο παρελθόν επιβιβάστηκαν οι Τούρκοι στα πλοία για να πραγματοποιήσουν κάποιο από τα τρία αυτά σχέδια μα γύριζαν πίσω.

Στις 20 Ιουλίου, άρχισε η εισβολή τους υπό την κωδική ονομασία "Αττίλας", η οποία εκτυλίχθηκε σε δυο φάσεις. Η πρώτη από αυτές διήρκεσε περίπου 60 ώρες (20-22 Ιουλίου 1974) επιτεύχθηκε ισχυρό προγεφύρωμα των εισβολέων, ενώ στη δεύτερη ("Αττίλας 2") κατελήφθη ολόκληρο το βόρειο τμήμα της νήσου, περίπου το 1/3 της έκτασης της.

Η επίθεση έγινε αρχικά στο λιμάνι Κερύνειας και τα σημεία όπου βρίσκονταν ελληνοκυπριακές δυνάμεις. Δυνάμεις αλεξιπτωτιστών ρίχτηκαν σε περιοχές τουρκοκυπριακές και στην τουρκοκυπριακή συνοικία της Λευκωσίας. Στις επιθέσεις αυτές, η αντίδραση των κυπριακών και ελλαδικών δυνάμεων Κύπρου ήταν χαλαρή και ανοργάνωτη. Με τους Τούρκους να είναι οπλισμένοι με σύγχρονα όπλα, τα σώματα των Κυπρίων Εθνοφρουρών και της ΕΛΔΥΚ που αντιστάθηκαν και έμοιαζαν να είναι οπλισμένα από την «παλαιολιθική» εποχή, σκοτώθηκαν, αιχμαλωτίστηκαν ή χάθηκαν τα ίχνη τους.

 Στην Ελλάδα η χούντα κηρύσσει γενική επιστράτευση. Οι Τούρκοι αλεξιπτωτιστές ρίχνονται σε στρατηγικά σημεία, ενώ αεροπορικές δυνάμεις πραγματοποιούσαν συνεχόμενους βομβαρδισμούς έως και τη Λευκωσία. Οι εισβολείς παγιώνουν τις θέσεις τους από την Κερύνεια έως και την περιοχή του Αγίου Ιλαρίωνα, σε ένα εκτεταμένο μέτωπο εντός του οποίου εγκλωβίστηκαν εκατοντάδες ελληνοκύπριοι στρατιώτες αλλά και οι κάτοικοι των ελληνοκυπριακών χωριών. Αναχαιτίζονται μόνο στη Λευκωσία.

Το ίδιο βράδυ το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. εξέδωσε ομόφωνα το υπ' αριθμ. 353 ψήφισμά του, με το οποίο ζητούσε κατάπαυση των εχθροπραξιών και την αποχώρηση του "ξένου στρατιωτικού δυναμικού" από την Κύπρο, ψήφισμα το οποίο, ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετζεβίτ αγνοεί.

Προηγούμενα, ολόκληρη η Κερύνεια είχε καταληφθεί από τους εισβολείς, οι οποίοι, σύμφωνα με μαρτυρίες διασωθέντων ελληνοκύπριων, προέβησαν σε ωμότητες κατά του άμαχου πληθυσμού. Με τον Αττίλα 2 στις 14 Αυγούστου οι Τούρκοι είχαν επεκτείνει τη στρατιωτική κατοχή τους σε μια συνολική έκταση που αντιστοιχούσε στο 36,3 % της επιφάνειας της Κύπρου, περιλαμβανομένων ολόκληρης της Επαρχίας Κερύνειας, το μισό σχεδόν της Επαρχίας Λευκωσίας αλλά και το μεγαλύτερο τμήμα της Επαρχίας Αμμοχώστου, με επέκταση σε όλη τη χερσόνησο της Καρπασίας.

Οι συνέπειες της τουρκικής εισβολής ήταν τρομακτικές για τον κυπριακό λαό. Η τουρκική στρατιωτική επέμβαση προκάλεσε σημαντικές απώλειες ζωών, μεγάλες υλικές καταστροφές, ωμότητες σε βάρος αμάχων και εκτοπισμό πέραν του ενός τρίτου του πληθυσμού. Το 37% περίπου του κυπριακού εδάφους, που ήταν το πλουσιότερο μέρος και αντιπροσώπευε το 70% του οικονομικού δυναμικού, καταλήφθηκε από τα τουρκικά στρατεύματα. Διακόσιες χιλιάδες Ελληνοκύπριοι - το ένα τρίτο περίπου, του συνολικού πληθυσμού - εκδιώχθηκαν με τη βία από τα σπίτια και τις περιουσίες τους που βρίσκονταν στο βορρά και μετακινήθηκαν ως πρόσφυγες, στις νότιες, ελεύθερες περιοχές της Κύπρου.

Επιπλέον χιλιάδες πολίτες φονεύθηκαν, υπέστησαν κακομεταχείριση ή εξαφανίστηκαν χωρίς κανένα ίχνος από τότε. Αγνοείται η τύχη 1619 προσώπων, ενώ για αρκετούς από αυτούς υπάρχει μαρτυρία πως βρίσκονταν ζωντανοί στα χέρια των στρατευμάτων εισβολής. Η αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα των κατεχομένων με μαζική εισαγωγή χιλιάδων εποίκων από την Τουρκία και η καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς στην κατεχόμενη Κύπρο, συνιστούν επίσης, άλλες δύο πτυχές της κυπριακής τραγωδίας.

Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς μιλάει αποκλειστικά στο Newsbomb.gr για τον απόηχο του αποτυχημένου πραξικοπήματος στην Τουρκία και για τον ρόλο του Ερντογάν – Ποιες οι συνέπειες για την Ελλάδα και γιατί οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να είναι σε εγρήγορση.

Συνέντευξη στον Χρήστο Θ. Παναγόπουλο

Λίγες μόλις ημέρες μας χωρίζουν από το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου στην Τουρκία και η κατάσταση στη γειτονική χώρα θυμίζει καζάνι που βράζει. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μιλούν για ενίσχυση και αναβάθμιση του προφίλ για τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;

Ο πρώην Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ), ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς δεν συμμερίζεται αυτή την άποψη. Σε μια αποκλειστική συνέντευξή του στο Newsbomb.gr εκτιμά πως ο νυν πρόεδρος της Τουρκίας «δεν θα βγάλει την χρονιά στην εξουσία» και μιλάει για τον μεγαλοϊδεατισμό του Ερντογάν, «που ήθελε να γίνει ο Κάστρο της περιοχής μας».

Με το μάτι ενός ανθρώπου εξαιρετικά έμπειρου στα θέματα του στρατεύματος, με την ψυχραιμία αλλά και την οξυδέρκεια ενός ανώτατου αξιωματικού που γνωρίζει από πρώτο χέρι τα ζητήματα των διμερών σχέσεων, ο πρώην Α/ΓΕΣ εξηγεί πώς φτάσαμε στο αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.

Παράλληλα, εξηγεί γιατί οι Ένοπλες δυνάμεις στην Ελλάδα πρέπει να βρίσκονται σε πλήρη εγρήγορση, ιδίως σε ό,τι αφορά το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα.

Ακούστε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη του πρώην Α/ΓΕΣ

Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη τη συνέντευξη του πρώην Α/ΓΕΣ

- Θα ήθελα, βάσει της εμπειρίας σας, γιατί ήσαστε χρόνια στο στράτευμα και διατελέσατε και Αρχηγός του ΓΕΣ, να μας κάνετε μια πρώτη εκτίμηση της κατάστασης στην Τουρκία. Δηλαδή, πώς διαμορφώνεται το σκηνικό ύστερα από την απόπειρα του πραξικοπήματος;

Ακούω πολλά και διάφορα, όπως ότι βγήκε ενισχυμένος ο νυν πρόεδρος, ο Ερντογάν, ότι ο Ερντογάν βγήκε και πανίσχυρος. Δεν νομίζω ότι ισχύουν όλα αυτά. Η Τουρκία, όπως ξέρετε, από την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ, από το 1923 έως και την άνοδο στην εξουσία του Ερντογάν, αντιπροσώπευε το δυτικό κοσμικό κράτος σε ολόκληρη την Ανατολή. Ο τουρκικός στρατός, ήταν εμφανέστατο και νομίζω πως κι εσείς το γνωρίζετε, μέσω αυτού του κεμαλικού – μουσουλμανικού εθνικισμού κρατούσε υπό έλεγχο τα θρησκευόμενα πλήθη που ήταν ανατολικά κυρίως της Άγκυρας.

Οι ισλαμικοί τουρκικοί κύκλοι που ήταν ανατολικά της Άγκυρας, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και οι Κούρδοι, δεν μπορούσαν να χωνέψουν την κατάργηση του χαλιφάτου από τον Κεμάλ, που έγινε, αν έχετε υπ’ όψιν σας, στις 3 Μαρτίου του 1924. Το κεμαλικό, δήθεν δημοκρατικό, καθεστώς σε μια φάση το 2002 βρέθηκε σε παρακμή. Από το 2000, εάν θυμάστε, το κεμαλικό κράτος είχε αρχίσει να παραπαίει και αδυνατούσε να κρατήσει την ενότητα αυτού του χώρου. 

Βρέθηκε τότε μια μέση λύση που υποστηρίχθηκε από τους συμμάχους – να μη λέμε μόνο τους Αμερικάνους γιατί πάντοτε βάζουμε αυτούς μπροστά – ήταν να δοθεί η εξουσία σε έναν μετριοπαθή ιμάμη, τον Φετχουλάχ Γκιουλέν. Έτσι ήρθε το καθεστώς Ερντογάν.

Κι από το 2003, με Ερντογάν και Γκιουλέν είδαμε μια συνέχεια του μετριοπαθή ισλαμιστή ηγέτη Τουργκούτ Οζάλ, σκοπός της οποίας ήταν να διατηρηθεί η ενότητα του τουρκικού κράτους, δίνοντας αυξημένες ελευθερίες τότε, αν θυμάστε, στις μειονοτικές θρησκείες, δηλαδή στους Έλληνες, τους Εβραίους και αυτονομία στους Κούρδους. Μάλιστα από το 2003 έως το 2013 το εγχείρημα πέτυχε απόλυτα, όπως γνωρίζετε, με την υποστήριξη του Γκιουλέν και των δυτικών.

Μετά τα γεγονότα, όμως, στη Λωρίδα της Γάζας, οι σχέσεις με τον στρατηγικό σύμμαχος της Μέσης Ανατολής που ήταν το Ισραήλ, διαταράχθηκαν. Κυρίως, όμως, διαταράχθηκαν, διότι ο Ερντογάν άρχισε να δείχνει ότι είναι οπαδός των περίφημων «Αδελφών Μουσουλμάνων».

Ο Ερντογάν άρχισε να πιστεύει, από το 2013 και μετά, ότι θα γίνει ο Κάστρο της περιοχής μας, ένας ανεξάρτητος Κάστρο. Τότε οι δυτικοί αντελήφθησαν ότι ο Ερντογάν φεύγει από τον έλεγχό τους, ότι είχε ξεσαλώσει κοινώς και ζήτησαν από τον Γκιουλέν και, αν θυμάστε, και από τον Αχμέτ Νταβούτογλου να αποχωρήσουν. Και αποχώρησαν και οι δύο...

- Ναι, και έφτασε ο Φετχουλάχ Γκιουλέν να θεωρείται εχθρός του καθεστώτος Ερντογάν...

Ναι, ναι βέβαια! Από το 2013 βλέπουμε έναν άλλον Ερντογάν, με ασυνάρτητες πολιτικές και στρατιωτικούς ελιγμούς. Τον είδαμε να διακόπτει τις διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, βλέπουμε έναν Ερντογάν να καταρρίπτει ένα αεροσκάφος των Ρώσων και να διακόπτει τις διπλωματικές σχέσεις με την Ρωσία.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι δυτικοί αποφάσισαν να «βυθίσουν το πλοίο» που λέγεται Ερντογάν και έτσι φτάσαμε προχθές στο περίφημο πραξικόπημα, το οποίο δεν ήταν προς όφελος, καταρχήν της Τουρκίας κι αυτό είναι δεδομένο.

Κυρίως, όμως, δεν ήταν προς όφελος ούτε του Ερντογάν. Δεν γίνεται πανίσχυρος, γιατί με τόσο διαιρεμένο βαθιά τον στρατό, δεν μπορεί κανένας ηγέτης να είναι ήσυχος.

Άρα, λοιπόν, και με τη νοοτροπία που έχει ο τουρκικός στρατός και όπως γαλουχείται ο τουρκικός στρατός, θα πρέπει να περιμένουμε εξελίξεις ραγδαίες στην Τουρκία με αλλαγή... Θα αποχωρήσει κάποια στιγμή, πιστεύω ο Ερντογάν και μάλιστα η εκτίμησή μου είναι ότι δεν θα βγάλει τον χρόνο.

Το κυριότερο, όμως, είναι το τουρκικό στράτευμα θα αργήσει να επανέλθει στην προτεραία ισχυρή του κατάσταση, διότι πρέπει να σεβόμαστε τον αντίπαλο κι εγώ οφείλω να το λέω.

Εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Να πούμε, να εκμεταλλευτούμε; Δεν νομίζω, διότι πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και να κοιτάξουμε να φτιάξουμε τον στρατό μας. Τα υπόλοιπα είναι λόγια, λόγια, λόγια!

- Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να επηρεάσει η συγκεκριμένη κατάσταση την Ελλάδα;

Για δύο με τρεις μήνες δεν νομίζω ότι μπορεί να επηρεάσει... Νομίζω για ένα εξάμηνο δεν μπορεί να επηρεάσει την χώρα και μέχρι να συνέλθει η Τουρκία σε όλα τα επίπεδα, είτε πολιτικό είτε στρατιωτικό. Μετά θα είναι η Τουρκία που γνωρίζουμε όλοι.

Τον μόνο φόβο που έχω είναι το θέμα το μεταναστευτικό, μήπως πάμε πάλι σε ανεξέλεγκτη κατάσταση. Γι’ αυτό πρέπει οι Ένοπλες Δυνάμεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να φυλάξουν τα σύνορά μας. Αυτή είναι η πεποίθησή μου: Να ασφαλίσουμε τα σύνορά μας. Το Σύνταγμα προβλέπει αυτό για τις Ένοπλες Δυνάμεις και για κανέναν άλλο.

- Για τις Ένοπλες Δυνάμεις, το περιστατικό που συνέβη στη γειτονιά μας την περασμένη Παρασκευή, θεωρείται λήξαν ή εκτιμάτε πως θα έχει και κάποια συνέχεια;

Για εμάς πιστεύω ότι δεν πρέπει να έχει συνέχεια. Εμείς πρέπει να κοιτάξουμε τα του οίκου μας. Για τους συμμάχους, τους απέναντι, νομίζω ότι θα έχει μακρά συνέχεια. Είναι πολύ βαθιά διαιρεμένος ο στρατός και μάλιστα με αυτά που είδαμε, αυτά δεν γίνονται σε πολιτισμένες χώρες.

Η συμπεριφορά των ισλαμιστών, διότι περί αυτών πρόκειται, απέναντι στους κεμαλικούς να πω έτσι, ή μάλλον και στους απλούς στρατιώτες, οι οποίοι διατάχθηκαν και ενδεχομένως πολλοί από αυτούς να μην γνώριζαν και πού πηγαίναν.

Άρα, λοιπόν, η διχόνοια έχει πέσει μέσα στο στράτευμα αλλά και έναντι της αστυνομίας της τουρκικής – υπήρχε αυτή η αντιπαλότητα – τώρα, όμως το χάσμα έχει γίνει τεράστιο.

Μην αρχίσουμε και λέμε ότι μας βόλευε, δεν μας βόλευε, διότι ακούω και κάτι τέτοιους, ότι ο Ερντογάν έγινε πανίσχυρος. Δεν πρέπει να χαιρόμαστε όταν σε μια χώρα που βρίσκεται στη γειτονιά μας γίνονται τέτοια απαίσια γεγονότα.

Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς κατάγεται από το χωριό Καρυά Ολύμπου και γεννήθηκε στην Αυλίδα Χαλκίδος. Αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1978, ως Ανθυπίλαρχος Τεθωρακισμένων.

Έχει υπηρετήσει σε όλο το γεωγραφικό χώρο της Ελλάδος και έχει διοικήσει όλα τα κλιμάκια Διοικήσεως μέχρι και το επίπεδο του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Α/ΓΕΣ)

Συγκεκριμένα υπηρέτησε ως Διοικητής:

-Υπομονάδας στην 1η Επιλαρχία Μέσων Αρμάτων (ΑΜΧ-30) στον Έβρο, επί 4 έτη.

-Μονάδος στην 26η Επιλαρχία Μέσων Αρμάτων (LEOPARD) της ΧΧIV ΤΘΤ επί 2 έτη.

-Ταξιαρχίας Κέντρου Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων επί 1 έτος στην Αυλώνα Αττικής.

-80 ΑΔΤΕ επί 1 έτος στην Περιοχή του Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου.

-95 ΑΔΤΕ επί 1έτος στην περιοχή του Νοτίου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου.

Έχει υπηρετήσει ως Επιτελής, σε διάφορες θέσεις όπως Δντής 3ου ΕΓ Ταξιαρχίας (ΧΧIV ΤΘΤ), Επιτελής 3ου ΕΓ Μεραρχίας (95 ΑΔΤΕ), Επιτελάρχης της 80 ΑΔΤΕ, Επιτελάρχης της ΑΣΔΕΝ. Διετέλεσε Δντής Δ΄ Κλάδου του ΓΕΣ επί 1 έτος.

Είναι Πτυχιούχος Αλεξιπτωτιστής από το 1979. Είναι Απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Πολέμου και της Σχολής Εθνικής Αμύνης. Έχει τιμηθεί με όλα τα προβλεπόμενα παράσημα για το βαθμό του, μετάλλια και διαμνημονεύσεις.

Γνωρίζει Αγγλικά και συμμετείχε σε αποστολές του Στρατού στο εξωτερικό.