Σχηματισμός δικογραφίας για θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα στη Ρόδο

Την 15-10-2016 το απόγευμα στο 1ο χλμ της επαρχιακής οδού Πυλώνα – Λάρδου  Ρόδου, τετράτροχη μοτοσικλέτα οδηγούμενη από 52χρονη υπήκοο Δανίας με συνεπιβάτισσα 57χρονη ομοεθνή της, εξετράπη της πορείας της και κατέπεσε  σε κοίτη χειμάρρου, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό της οδηγού  και το τραυματισμό της συνεπιβάτιδος.

Τα ακριβή αίτια και οι συνθήκες του τροχαίου δυστυχήματος ερευνώνται από το Αστυνομικό Τμήμα Αρχαγγέλου.

Συνέντευξη στη Μαίρη Φώτη

Στον καιρό της οικονομικής κρίσης, των δυσκολιών και των ανατροπών, υπάρχουν κι εκείνοι που επιλέγουν να βλέπουν την φωτεινή πλευρά της ζωής και να αναζητούν την θετικότητα των πραγμάτων.

Ο Νεκτάριος Ιωσηφίδης και η σύζυγός του Μαριάνθη Καραγιάννη, είναι νέοι γονείς, έχουν τέσσερα παιδιά και παρόλο που είχαν την ευκαιρία να αναζητήσουν καλύτερη προοπτική στο εξωτερικό, επέλεξαν να μείνουν στην Ρόδο και να το παλέψουν εδώ «γιατί αγαπούν τον τόπο τους και θέλουν να τον στηρίξουν».
Σε συνέντευξή του στην «δημοκρατική» ο κ. Νεκτάριος Ιωσηφίδης λέει ότι ακόμα και σήμερα, στον καιρό των μνημονίων, αν ξεκινούσε τώρα την οικογένειά του πάλι την ίδια απόφαση θα έπαιρνε γιατί αυτό είναι «η μεγαλύτερη ευτυχία του ανθρώπου».

Παρακινεί τα νέα ζευγάρια να τολμήσουν να κάνουν οικογένεια, μιλά για την καθημερινότητα της δικής τους οικογένειας, «αποδομεί» την σπουδαιότητα των υλικών αγαθών και θέλει τα παιδιά του να γίνουν καλοί άνθρωποι και χρήσιμοι πολίτες «για να βάλουν το δικό τους λιθαράκι στην ανοικοδόμηση αυτής της “έρημης” τοπικής κοινωνίας που ζούμε»…

• Πόσα παιδιά έχετε;
Εχω τέσσερα παιδιά. Τον Νίκο 12 ετών, την Μαριλίζα 10 ετών και τα δίδυμά μου, την Δούκισσα-Αγγελική και την Γαβριέλλα-Σαββίνα που είναι 8 ετών.

• Η μεγάλη οικογένεια ήταν επιλογή;
Ηταν δική μου επιλογή. Εχω μεγαλώσει σε μια οικογένεια χωρίς αδέλφια, με γονείς πολύ μεγαλύτερους από εμένα και πάντα ήθελα να κάνω πολλά παιδιά και σε μικρή ηλικία. Τα παιδιά μου, τα βλέπω σαν αδέλφια μου.

• Υπάρχει προοπτική για πέμπτο παιδί;
Θα μπορούσε αλλά για την ώρα δεν το έχουμε κατά νου.

• Η σύζυγός σας είχε την ίδια επιθυμία με εσάς, ήθελε μεγάλη οικογένεια;
Η σύζυγός μου ήθελε τρία παιδιά. Η τρίτη εγκυμοσύνη μάς επεφύλασσε δίδυμα και αυτό ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.

• Στον καιρό της οικονομικής κρίσης, πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις τέσσερα παιδιά;
Κάποιοι άνθρωποι, δεν θα σκέπτονταν καν να κάνουν τέσσερα παιδιά. Εγώ, αν ξεκινούσα σήμερα την οικογένειά μου, πάλι η απόφασή μου θα ήταν η ίδια, πάλι θα έκανα τέσσερα παιδιά.

• Τα παιδιά σας, είναι παιδιά της «οικονομικής κρίσης», τουλάχιστον τα δίδυμα.
Ολοι είμαστε παιδιά της οικονομικής κρίσης! Το ζητούμενο όμως είναι πώς χειρίζεσαι και πώς αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα και τι τελικά θέλεις από τη ζωή σου.

• Είναι «βαρόμετρο» για τη δημιουργία οικογένειας, τα υλικά αγαθά που είσαι σε θέση να παρέχεις στα παιδιά σου; Πολλά νέα ζευγάρια, αποθαρρύνονται εξαιτίας της περιορισμένης οικονομικής δυνατότητας, όπως προκύπτει και από επίσημα στατιστικά στοιχεία.
Τα υλικά αγαθά, είναι ένα βασικό στοιχείο, δεν νομίζω όμως ότι είναι ο κυριότερος παράγοντας. Για εμάς τουλάχιστον, ως νέοι γονείς, δεν ήταν αυτός ο βασικός παράγοντας. Μεγαλώνοντας τέσσερα παιδιά, από νεαρή ηλικία, καταλάβαμε με την σύζυγό μου ότι δεν ήταν αυτό το βασικό ζητούμενο. Σημασία έχει να δώσεις εφόδια στα παιδιά σου να γίνουν καλοί άνθρωποι και να αντιλαμβάνονται την ζωή απολαμβάνοντας τις ωραίες πτυχές της, να μην ζουν μίζερα.

• Εργάζεστε και οι δύο γονείς;
Ναι, εργαζόμαστε και οι δύο. Εγώ στον τουριστικό τομέα και η σύζυγός μου στον ιδιωτικό, απασχολούμαστε μόνο στην διάρκεια της σεζόν. Προσπαθούμε να παρέχουμε καλής ποιότητας ζωή στα παιδιά μας, δουλεύοντας σκληρά το καλοκαίρι και απολαμβάνοντας ποιοτικό χρόνο τον χειμώνα.

• Πώς είναι μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Σε πολλούς ίσως φανεί δύσκολη, αλλά εμάς αυτή είναι η καθημερινότητά μας και μας αρέσει. Το πρωί ξεκινάμε να πάρουμε τα παιδιά στο σχολείο, όταν η σύζυγος δουλεύει θα αναλάβω εγώ το μαγείρεμα και αντίστροφα, το μεσημέρι τα παίρνουμε από το σχολείο και το απόγευμα ξεκινάμε τα φροντιστήρια και τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Είναι μια καθημερινότητα με ένταση και τρέξιμο, αλλά εμείς την απολαμβάνουμε.

• Στον φιλικό ή στον οικογενειακό σας περίγυρο, υπάρχουν άλλες πολυμελείς οικογένειες;
Όχι, δεν υπάρχουν. Πολλές φορές στον περίγυρό μας εκπλήσσονται με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την ζωή, την καθημερινότητα, τις δυσκολίες. Πάντα με το χαμόγελο όμως καταφέρνουμε να αντεπεξέλθουμε και στα εύκολα και στα δύσκολα.
• Υποθέτω ότι δεν θα είναι λίγες οι δυσκολίες της απαιτητικής καθημερινότητας μιας πολυμελούς οικογένειας.

Υπάρχουν σαφώς δυσκολίες στην καθημερινότητα, πόσω μάλλον όταν μιλάμε για μια πολυμελή οικογένεια που τα παιδιά είναι ηλικίας από 8 έως 12 ετών. Πέρα από το πρόγραμμά τους και τις μετακινήσεις τους, έχουμε να διαχειριστούμε ένα παιδί που μπαίνει στην εφηβεία, κάποια ορισμένες φορές ζηλεύουν τα αδέλφια τους – που είναι φυσιολογικό – πρέπει να μοιράζουμε τα υλικά αγαθά εξίσου ώστε όλα να είναι χαρούμενα και ικανοποιημένα… Κάθε μέρα είναι μια πρόκληση. Όμως, το μεγαλύτερο ζητούμενο είναι να καταφέρουμε να δώσουμε καλές αρχές στα παιδιά μας και σωστές βάσεις.

• Ενας νεαρός μπαμπάς τεσσάρων παιδιών, τι θα έλεγε σε νέα ζευγάρια που φοβούνται να κάνουν το βήμα για τη δημιουργία οικογένειας;
Εχω να πω, εκφράζοντας και την σύζυγό μου γιατί σε αυτό ταυτίζονται οι απόψεις μας, πως δεν χρειάζεται δεύτερη σκέψη. Είναι η μεγαλύτερη ευτυχία που μπορεί να έχει κανείς και για να ολοκληρωθεί ως άνθρωπος και για να δει τον εαυτό του να εξελίσσεται. Η μεγαλύτερη επιβράβευση για την απόφαση να δημιουργήσει κανείς οικογένεια, είναι η χαρά που θα εισπράττει καθημερινά από τα παιδιά του, βλέποντάς τα να μεγαλώνουν. Είναι τα χαμόγελα που θα αντικρίζει όταν επιστρέφει εξουθενωμένος από την δουλειά στο σπίτι του και πώς όλη η κούραση της ημέρας εξαφανίζεται όταν θα ακούει τη λέξη «μπαμπά» ή «μαμά».

• Είναι σημαντικό αυτό να το ακούμε από έναν νέο γονιό. Πόσων ετών ήσασταν όταν γίνατε πρώτη φορά μπαμπάς;
Ημουν στα 27 και το έκανα από καθαρή επιλογή. Ηταν συνειδητή απόφαση. Όπως σας είπα, η ηλιακή διαφορά που είχα με τους γονείς μου ήταν πολύ μεγάλη που παρόλο που δεν μου στέρησαν ποτέ τίποτα, μου έλειπε να έχω έναν αδελφό ή μία αδελφή, να μοιραστούμε πράγματα μαζί. Ετσι αποφάσισα να κάνω πολλά παιδιά. Η αλήθεια είναι πως όσοι δεν γνωρίζουν ότι έχω τέσσερα παιδιά, εκπλήσσονται ευχάριστα όταν το πληροφορούνται. Μπορώ να πω, ότι αφού συζητήσουμε, μπαίνουν σε σκέψη πριν αποκλείσουν το ενδεχόμενο της πολυμελούς οικογένειας.

• Η πολιτεία, το κράτος παρέχουν στήριξη στις πολύτεκνες οικογένειες;
Το κράτος κάποτε βοηθούσε. Τώρα, μετά από τις αλλαγές των τελευταίων ετών, κάποιες παροχές δεν υφίστανται πλέον. Όμως δεν νομίζω ότι αυτός είναι βασικός παράγοντας για να κάνεις μια πολυμελή οικογένεια. Πρέπει να μπορείς να βασιστείς στις δικές σου δυνάμεις για να κάνεις αυτό το βήμα, όχι να το κάνεις περιμένοντας στήριξη στη συνέχεια από την πολιτεία.

• Στα χρόνια αυτά, που άλλαξαν οι ζωές όλων μας λόγω της οικονομικής κρίσης, σκεφτήκατε ποτέ να φύγετε από την Ελλάδα, να αναζητήσετε στο εξωτερικό καλύτερη προοπτική για εσάς και τα παιδιά σας;
Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτήκαμε με την σύζυγό μου, η οποία έχει καταγωγή από την Ισπανία, όπου υπάρχει υποδομή για να κάνουμε μια νέα αρχή. Όμως, αφού το συζητήσαμε, αποφασίσαμε να μείνουμε εδώ και να το παλέψουμε γιατί είμαστε Ελληνες και θέλουμε να βοηθήσουμε τον τόπο μας. Αγαπάμε την πατρίδα μας και στο κάτω κάτω, έστω και με λίγα ζόρια, θα τα καταφέρουμε να τα βγάλουμε πέρα.

• Πήρατε λοιπόν την απόφαση να μείνετε και να το παλέψετε… Πώς φαντάζεστε το μέλλον των παιδιών σας;
Η σύζυγός μου κι εγώ, θέλουμε πρώτα απ΄όλα να τους δώσουμε σωστές βάσεις και αρχές για να γίνουν καλοί και χρήσιμοι άνθρωποι, να σέβονται τον συνάνθρωπό τους. Από κει και πέρα, όπως τα φέρει η ζωή και ο χρόνος. Θα θέλαμε να σπουδάσουν, αν αυτό είναι επιλογή τους, και να μπορέσουν κι εκείνα με τη σειρά να βάλουν ένα λιθαράκι στην τοπική μας κοινωνία, η οποία χρειάζεται πολλά για να ανοικοδομηθεί.

• Μιας και αναφερθήκατε στην τοπική κοινωνία, να πούμε ότι είστε ενεργός πολίτης, δεν παρακολουθείτε απαθής τις εξελίξεις. Ασχολείστε με τον εθελοντισμό και γενικά δραστηριοποιείστε όπου κρίνετε ότι υπάρχει ανάγκη παρέμβασης. Τι χρειάζεται λοιπόν, για να ανοικοδομηθεί η κοινωνία που ζούμε;
Στην Ρόδο, ενώ υπάρχουν πολλοί καλοί άνθρωποι και ενεργά μέλη της κοινωνίας μας, που θέλουν να συνεισφέρουν και να βοηθήσουν, υπάρχουν κάποιοι ανασταλτικοί παράγοντες που εμποδίζουν αυτή την προσπάθεια. Υπάρχουν πολλοί καρεκλοκένταυροι σε αυτό το νησί, που κατά καιρούς βολεύονται και δεν αφήνουν αυτό τον τόπο να αναπτυχθεί όπως του αξίζει. Είναι ένας επίγειος παράδεισος με μεγάλες προοπτικές, είναι ένας τόπος ανώτερος από άλλους και της Ελλάδας και του εξωτερικού, αλλά δεν έχει την τύχη που του αξίζει, επειδή κάποιοι θέλουν να βολεύονται στις θέσεις τους. Για να ανοικοδομηθεί αυτή η έρημη η κοινωνία, χρειάζονται ριζικές αλλαγές στον τοπικό πολιτικό τομέα, να μπουν άνθρωποι στις θέσεις αυτές που αγαπάνε πραγματικά τον τόπο μας που θα τον βοηθήσουν να ομορφύνει, να εξελιχθεί, να γίνει καλύτερος και για τα παιδιά μας και για τα παιδιά των παιδιών μας.

• Κλείνοντας την συνέντευξη, πείτε μας το συστατικό για μια ευτυχισμένη οικογένεια…
Το συστατικό για μια ευτυχισμένη οικογένεια, είναι να υπάρχει θέληση και από τους δύο. Πριν κανείς προχωρήσει στην δημιουργία οικογένειας, θα πρέπει να έχει κατασταλάξει, να τα έχει βρει με τον εαυτό του, να έχει επιλέξει τον άνθρωπο που θέλει να περάσει μαζί του το υπόλοιπο της ζωής του. Μια επιτυχημένη και ισορροπημένη σχέση μεταξύ των γονέων, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια ισορροπημένη και επιτυχημένη οικογένεια.

Συνέντευξη στην Πέγκυ Ντόκου

Το γεγονός πως «η τοπική αγορά γονατίζει σε μια χρονιά ρεκόρ στον τουρισμό» επισημαίνει σε συνέντευξή του στην «δ» ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου κ. Γιάννης Πάππου.
Σε μια σεζόν όπου τα νούμερα ευημερούν αλλά τα έσοδα είναι μειωμένα, όλα τα βλέμματα στρέφονται στην επόμενη μέρα και φυσικά, στην αποτίμηση για το τι έχει προηγηθεί ώστε η Ρόδος να βρίσκεται σήμερα σε αυτό το σημείο, δεδομένων των συγκυριών.

Ακόμη, ο κ. Πάππου μιλάει για την υπερφορολόγηση που «σκοτώνει» την αγορά και τις επιχειρήσεις, λειτουργώντας μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο λανθασμένης κυβερνητικής πολιτικής, όπου τα νησιά αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα πλήγματα, καθώς και για τις κατασχέσεις στις επιχειρήσεις που έχουν οφειλές στο δημόσιο.

Η συνέντευξη αναλυτικά:

• Κύριε Πάππου να ξεκινήσουμε από την κατάσταση που επικρατεί στην τοπική αγορά. Παρά το γεγονός πως η φετινή τουριστική κίνηση εμφάνισε αυξήσεις, τα κέρδη εμφανίζονται μειωμένα. Σε τι οφείλεται αυτό κατά την άποψή σας;
Η τοπική αγορά γονατίζει σε μια χρονιά ρεκόρ στον τουρισμό! Νομίζω κα Ντόκου ότι αυτό και μόνο αρκεί για να δηλώσει μια πολύ δυσάρεστη και ενοχλητική – για πολλούς – πραγματικότητα. Αυτή η τουριστική περίοδος, που από πλευράς αφίξεων ξεπέρασε τις προσδοκίες και των πιο αισιόδοξων, ανέδειξε το μεγάλο έλλειμμα της Ρόδου. Το έλλειμμα της στρατηγικής στον τουρισμό. Η Ρόδος πληρώνει το βαρύ τίμημα δεκαετιών εφησυχασμού, γιατί αυτοί που ήταν υπεύθυνοι να χαράξουν τουριστική πολιτική, κεντρικά και τοπικά, νόμιζαν ότι η Ρόδος θα «πουλάει» για πάντα ή αρκέστηκαν στο all inclusive. Σήμερα που τα δεδομένα στην τουριστική αγορά έχουν αλλάξει δραματικά, λόγω του ισχυρού  ανταγωνισμού αλλά και της διεθνούς οικονομικής ύφεσης, φάνηκε η γύμνια και τα διαχρονικά λάθη μας. Δεν θα κουραστώ να το λέω. Η Ρόδος έπαψε  προ πολλού να προσελκύει τουρίστες υψηλής εισοδηματικής στάθμης. Το νησί είναι πια «κουρασμένο» και θέλει μια ανάσα αναζωογόνησης. Παράλληλα, λόγω της διεθνούς οικονομικής αβεβαιότητας, ο μαζικός τουρισμός, στον οποίο η Ρόδος απευθύνεται,  είναι ως επί το πλείστον φτηνός τουρισμός.  Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσουμε τη σημασία της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, η οποία και αντέδρασε άμεσα, διέγνωσε σωστά το πρόβλημα  και προσπαθεί να καλύψει το έλλειμμα στρατηγικής, να στηρίξει τον τουρισμό και την τοπική οικονομία. Σώθηκε η σαιζόν από πλευράς αφίξεων, αλλά  απαιτείται χρόνος για να αποτυπωθούν τα αποτελέσματα, σε όλα τα επίπεδα της τοπικής αγοράς και οικονομίας.

• Η Ρόδος το 2016, ‘πλήρωσε’ το φορολογικό τίμημα κατ’ αρχήν με την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ αλλά και με την αύξηση στον τουριστικό φόρο και μια σειρά από άλλα μέτρα. Τελικά, κατάφεραν οι επιχειρήσεις να συγκρατήσουν αυτές τις αυξήσεις;
Πολλές επιχειρήσεις απορρόφησαν αυτές τις αυξήσεις, στο βαθμό που μπορούσαν να το κάνουν και για να μην περιορίσουν ακόμη περισσότερο την ήδη περιορισμένη αγοραστική κίνηση, βαθαίνοντας ακόμη πιο πολύ την ύφεση.  Αυτό βέβαια, ενέτεινε το πρόβλημα βιωσιμότητάς τους.  Όσες κατάφεραν να μείνουν όρθιες, έχουν πετύχει ένα πραγματικό άθλο. Πιστεύω ότι ο χειμώνας που έρχεται θα φανερώσει το μέγεθος των επιπτώσεων της φετινής φοροεπιδρομής. Η γενική αύξηση του ΦΠΑ, η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά, η κατάργηση της έκπτωσης στον ειδικό φόρο αλκοόλης, η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση και στον τουρισμό. Ο ορισμός του παραλόγου!
Όμως τώρα η αγορά δεν αντέχει άλλο. Μετά από επτά χρόνια ύφεσης,  βλέπουμε πως αυτή η πολιτική της υπερφορολόγησης όχι απλά δεν έχει αποδώσει, αλλά είναι και υπεύθυνη για τη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Είναι βασικός κανόνας της οικονομίας πως, όσο αυξάνονται οι συντελεστές φορολόγησης τόσο μειώνονται τα έσοδα. Οι επιχειρήσεις χρειάζονται μια ανάσα ρευστότητας, την οποία το κράτος  πρέπει επειγόντως να δώσει.  Το σχέδιο νόμου που προωθείται για την απομείωση  των χρεών βιώσιμων υπερχρεωμένων επιχειρήσεων δίνει μια ανακούφιση. Πιστεύω όμως ότι κάτι αντίστοιχο πρέπει να γίνει και για τις επιχειρήσεις που, παρά την πολυετή κρίση, παραμένουν συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις.

• Η οικονομία δεν παρουσιάζει τάσεις ανάκαμψης καθώς συνεχίζεται η έλλειψη ρευστότητας, η φορολογία με παράλληλες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, τα ‘λουκέτα’ στην αγορά και η ασφυξία των επιχειρήσεων. Πώς θα μπορέσει να συνεχίσει η επιχειρηματικότητα και να ανακάμψει η αγορά κάτω από τέτοιες συνθήκες;
Προφανώς και δεν μπορεί να ανακάμψει η επιχειρηματικότητα υπό αυτές τις συνθήκες. Ενώ όλοι οι παραγωγικοί φορείς της χώρας ζητούν μείωση της φορολογίας, αυτό λέει και η κοινή οικονομική  λογική άλλωστε,  ξεκινά άλλος ένας κύκλος συζητήσεων για νέα μέτρα, με αφορμή την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας και την συζήτηση περί απομείωσης του χρέους, αν ποτέ αποφασιστεί.
Όμως με την ερώτησή σας μου δίνετε την ευκαιρία να πω ότι, πέρα από την συνολική κυβερνητική πολιτική, σε μας, στα νησιά μας που σαρώθηκαν από τη φορολογία περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή της χώρας, στα νησιά μας που σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος του προσφυγικού,  οι κυβερνώντες έδωσαν υποσχέσεις που δεν κράτησαν. Υποτίθεται ότι ο πρωθυπουργός μέσα στον Σεπτέμβριο που πέρασε, θα ανακοίνωνε ειδικά μέτρα στήριξης των νησιών, σε αντιστάθμισμα των εξοντωτικών  μέτρων που έχουν πάρει. Βρισκόμαστε στα μέσα Οκτωβρίου και κανένα μέτρο νησιωτικότητας δεν ανακοινώθηκε. Περιμένουμε από τους βουλευτές της Δωδεκανήσου, να διεκδικήσουν μέτρα ανακούφισης και στήριξης της οικονομίας αλλά και της κοινωνίας στο σύνολό της.  Για μια ακόμη φορά τα νησιά μας πέφτουν θύματα της ασυνέπειας προεκλογικών υποσχέσεων.

• Έχει δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα με τις κατασχέσεις για τις επιχειρήσεις που έχουν οφειλές στο Δημόσιο. Το Επιμελητήριο Δωδεκανήσου έχει ήδη πάρει θέση σε αυτό και για τις εισπράξεις μέσω πλαστικού χρήματος καθώς έχει δημιουργηθεί πολύ μεγάλο ζήτημα με τα POS.
Το συγκεκριμένο μέτρο δυσκολεύει ακόμη πιο πολύ την ομαλή λειτουργία των επιχειρήσεων και αναγκάζει τον επιχειρηματία είτε να παρακάμπτει το τραπεζικό σύστημα, παραβαίνοντας τις νόμιμες διαδικασίες, είτε να βάλει λουκέτο στην επιχείρησή του, καθώς δεν έχει εναλλακτική λύση. Στην πράξη δημιουργήθηκαν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που επιλύθηκαν και γι αυτό εμείς ως Επιμελητήριο, μαζί με όλα τα Επιμελητήρια της χώρας καταθέσαμε πριν από λίγες ημέρες  συγκεκριμένες προτάσεις στους υπουργούς Οικονομικών και Οικονομίας, κκ Τσακαλώτο και Σταθάκη, που αν εφαρμοστούν, θα βοηθήσουν και τις επιχειρήσεις και το ελληνικό δημόσιο. Σε αντίθετη περίπτωση και σε συνδυασμό με το σχέδιο εξάπλωσης της χρήσης του πλαστικού χρήματος, η κατάσταση θα γίνει χειρότερη. Οι λύσεις για τις επιχειρήσεις θα είναι δύο: λουκέτο ή φυγή στο εξωτερικό.

• Πιστεύετε ότι ο Αναπτυξιακός Νόμος κινείται προς την σωστή κατεύθυνση για να καλύψει και να βελτιώσει τις ανάγκες που έχει η ελληνική οικονομία;
Λειτουργεί αποτρεπτικά για τις επιχειρήσεις η σωρεία των δικαιολογητικών που απαιτούνται για την υποβολή πρότασης στον νέο αναπτυξιακό  νόμο, ενώ δίνεται χρονικό περιθώριο υποβολής λίγο μεγαλύτερο από ένα μήνα. Αυτές οι παρατηρήσεις μας, όπως και άλλες για επιμέρους σημεία του νέου αναπτυξιακού, μαζί με τις αντίστοιχες προτάσεις μας, τα Επιμελητήρια της χώρας τις έχουμε καταθέσει στον Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Σταθάκη. Ελπίζουμε να ληφθούν υπ’ όψιν, ώστε να αρθούν τα προσκόμματα στις επιχειρήσεις για την αξιοποίηση των όποιων ωφελειών απορρέουν από το νέο νομοθέτημα, προκειμένου αυτό να αποτελέσει κινητήριο μοχλό για την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας.