Αυτό έγινε γνωστό απόψε, καθώς στελέχη της εταιρείας επικοινώνησαν με επιβάτες που είχαν κλείσει αεροπορικά εισιτήρια για να ταξιδέψουν απο Ρόδο για Αθήνα και τους ενημέρωσαν οτι οι πτήσεις αυτές δεν θα εκτελεστούν.

Οι λόγοι που οδήγησαν την εταιρεία να πάρει μια τέτοια απόφαση, παραμένουν για την ώρα άγνωστοι, ενώ αναμένεται να ανακοινωθούν αύριο περισσότερες λεπτομέρειες με επίσημη ανακοίνωση της εταιρείας.

Με αυτά τα δεδομένα, δεν φαίνεται να επηρεάζονται οι πτήσεις που είχαν προγραμματιστεί απο το εξωτερικό για την Ρόδο.

Άμεσα υπό τον συντονισμό του Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. ενημερώθηκαν οι Λιμενικές Αρχές, ενώ προς εντοπισμό του ανωτέρω σκάφους απέπλευσε περιπολικό σκάφος Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. καθώς και στελέχη της οικείας Λιμενικής Αρχής μετέβησαν με περιπολικό όχημα Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. προς διερεύνηση του εν λόγω συμβάντος από ξηράς κατά μήκος της ακτογραμμής της Πάτμου.

Το ιστιοφόρο εντοπίστηκε το βράδυ αγκυροβολημένο σε κοντινή απόσταση από δυσπρόσιτη ακτή βορειοανατολικά της Πάτμου χωρίς τον 73χρονο επιβαίνοντα.

Στην περιοχή έσπευσε περιπολικό σκάφος Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. καθώς και το Τ/Χ σκάφος «ΘΕΥΑ» Τ.Π. 119 με επιβαίνοντα επαγγελματία δύτη, ο οποίος πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης εντόπισε χωρίς τις αισθήσεις του τον 73χρονο, στον βυθό της θάλασσα πλησίον του «PROUD MARY».

Ο άτυχος 73χρονος αλλοδαπός μεταφέρθηκε στο Κ.Υ. Πάτμου όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του, ενώ η σορός πρόκειται να μεταφερθεί στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου για διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής.

Προανάκριση διενεργείται από το Λιμεναρχείο Πάτμου.

Πηγή: hcg.gr

Οχυρό από την αρχαιότητα

Το νησί κατά τους αρχαίους χρόνους χρησίμευε ως κρίκος στην αλυσίδα στρατιωτικών παρατηρητηρίων του Ροδιακού κράτους. Μικρό οχυρό αποτελούμενο από κεντρικό ορθογώνιο πύργο, αρχικά διώροφο, βρίσκεται κτισμένο στην κορυφή μικρού λόφου.

Σώζεται σε ύψος 4μ. περίπου, κτισμένο με το ισόδομο σύστημα. Στην εσωτερική πλευρά των τειχών υπάρχει ενίσχυση από μικρότερους αποστρογγυλευμένους λίθους ενώ επισκευές και συντήρηση πρέπει να έγιναν κατά τη βυζαντινή και ιπποτική εποχή.

Ο διπλός εξωτερικός περίβολος μαζί με τους ισχυρούς τοίχους μαρτυρεί ότι το οχυρό δεν ήταν απλή φρυκτωρία αλλά σημαντική στρατηγική θέση. Στο εσωτερικό βρίσκουμε την δεξαμενή επενδυμένη με υδραυλικό κονίαμα (κουρασάνι). Χρονολογείται από τον 4ο αι. π.Χ. Στα νεώτερα χρόνια ο θρύλος αναφέρει ότι χρησιμοποιήθηκε από τον Λάμπρο Κατσώνη ως ορμητήριο. Εκεί βρίσκεται το μνημείο της Δέσποινας Αχλαδιώτη, της ξακουστής Κυράς της Ρω.

Η Κυρά της Ρω
Η Κυρά της Ρω που το πραγματικό της όνομα ήταν Δέσποινα Αχλαδιώτη, υπήρξε μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της κατοχής και επί 40 χρόνια ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω κάθε πρωί και τη κατέβαζε με τη Δύση του ήλιου. Στη Ρω είχε εγκατασταθεί με τον άντρα της και την τυφλή μητέρα της από το 1924. Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1975), το Πολεμικό Ναυτικό, τη Βουλή των Ελλήνων, το Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1975, της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.

Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982. Η κηδεία της έγινε δημοσία δαπάνη στο Καστελλόριζο, παρουσία του τότε υφυπουργού Άμυνας Αντώνη Δροσογιάννη, και η σορός της μεταφέρθηκε στην Ρω και ετάφη κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία.

Η ιστορία

Το 1927, εγκαταστάθηκαν στη Ρω μόνιμα ο Κώστας και η Δέσποινα Αχλαδιώτου για να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία, εντελώς μόνοι τους μέχρι το 1940. Τη χρονιά εκείνη όμως αρρώστησε βαριά ο Κώστας Αχλαδιώτης.

Η φωτιά που άναψε η γυναίκα του για να ειδοποιήσει με σινιάλα καπνού τους κατοίκους του Καστελλόριζου και τους παραπλέοντες ψαράδες δεν έγινε εγκαίρως αντιληπτή. Ο σύζυγός της άφησε την τελευταία του πνοή μέσα σε μια ψαρόβαρκα που τον είχε παραλάβει καθυστερημένα για να τον μεταφέρει στο γιατρό του Καστελόριζου.

Η κυρά της Ρω φρόντισε μόνη της για την ταφή του συντρόφου της. Έπειτα, γύρισε πάλι στη Ρω, αυτή τη φορά με τη γριά μητέρα της, όπου πέρασε τα χρόνια της κατοχής. Εκεί θα προσέφερε υπηρεσίες σε στρατιώτες του Ιερού Λόχου. Με «δυνατή φωνή και γοργή περπατησιά», όπως την περιγράφει ο βιογράφος της Κυριάκος Χονδρός, δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί, ακόμα κι όταν το Καστελόριζο, που βομβαρδίστηκε από τους Άγγλους στη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943, ερήμωσε σχεδόν από τους κατοίκους του, εκ των οποίων οι περισσότεροι εξαναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς.

Μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου, τα Δωδεκάνησα και μαζί μ’ αυτά και το Καστελόριζο και όλες οι παρακείμενες νησίδες και βραχονησίδες, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947, περιήλθαν στην Ελλάδα. Η μοίρα της Ρω ήταν λοιπόν αναπόσπαστα συνδεδεμένη μ’ αυτήν του Καστελόριζου.

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1943, για πρώτη φορά Ελληνικό αντιτορπιλικό, το «Παύλος Κουντουριώτης», κατέπλευσε στο Καστελόριζο, όπου βομβαρδίστηκε μέχρι τις 19 Νοεμβρίου 1943 από Γερμανικά στούκας. Οι κάτοικοι αναγκάστηκαν πάλι να φύγουν με συμμαχικά πλοία είτε προς Κύπρο είτε προς τις μικρασιατικές ακτές. Ωστόσο, η Κυρά της Ρω παρέμεινε στο νησί να υψώνει κάθε πρωί την Ελληνική σημαία, προσφέροντας τη βοήθεια της σε Ιερολοχίτες που βρήκαν καταφύγιο εκεί. Με τη λήξη του πολέμου, ορισμένοι κάτοικοι επέστρεψαν στο Καστελόριζο κατά ομάδες.

Οι περιπέτειες για την Κυρά της Ρω δεν τελείωσαν με την απελευθέρωση. Τον Αύγουστο του 1975, ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομάρ Κασάρ και δύο ακόμα άτομα, παρακολουθώντας τη Ρω και εκμεταλλευόμενοι την ολιγοήμερη απουσία της Δέσποινας Αχλαδιώτου για λόγους υγείας, αποβιβάστηκαν εκεί και τοποθέτησαν πάνω σ’ ένα κοντάρι 4 μέτρων τη σημαία τους. Η Κυρά της Ρω την κατέβασε αμέσως, όταν γύρισε. Στη 1 Σεπτεμβρίου 1975, κατάπλευσε στο Καστελόριζο το ανθυποβρυχιακό σκάφος «Γ. Πεζόπουλος» για συμπαράσταση στην κυρά της Ρω. Όμως δεύτερη τουρκική σημαία τοποθετήθηκε αυτή τη φορά στη νήσο Στρογγυλή απέναντι στα νότια του Καστελόριζου.

Πηγή: news247.gr

Όπως δήλωσε ο καθηγητής Γεωλογίας και πρόεδρος του ΟΑΣΠ, Ευθύμης Λέκκας στο enikos.gr, o σεισμός ήταν επιφανειακός και γι’ αυτό και έγινε αισθητός σε όλα τα γύρω νησιά.

Ο κ. Λέκκας εμφανίζεται καθησυχαστικός λέγοντας πως ο σεισμός δεν εμπνέει καμία ανησυχία και εντάσσεται στο πλαίσιο της κανονικής σεισμικής δραστηριότητας. Ωστόσο, σημείωσε, πως αν δεν περάσουν 48 ώρες δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα εάν πρόκειται για τον κύριο σεισμό.

Πηγή: enikos.gr

«Υπήρχε ανοιχτή πρόσκληση, οπότε το Πάσχα αποφάσισε να αποδεχτεί την πρόσκληση μας και να έρθει για ήσυχες διακοπές για εκείνον και την οικογένεια του» συμπλήρωσε.

«Όλοι οι κάτοικοι τον αγκάλιασαν, τον δέχθηκαν ανεξάρτητα από τα πολιτικά τους πιστεύω. Ήταν σπουδαίο γεγονός για το νησί μας, που είναι ξεχασμένο για χρόνια. Ήταν συγκινητικές οι στιγμές που ζήσαμε, αλλά θα ξεχωρίσω αυτή με την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Κέντρο των προσφύγων, όταν όλοι οι πρόσφυγες βγήκαν να τον καλωσορίσουν, τα μικρά παιδιά τον είχαν περιτριγυρίσει και στο τέλος όταν του χάρισαν μια ζωγραφιά που απεικόνιζε την υδρόγειο, η οποία ήταν ανάποδα μάλιστα, και διάφορα παιδικά χέρια να την κρατάνε γύρω γύρω. Και μας είπε ο Πρωθυπουργός ότι και αυτός όταν ήταν μικρός είχε ζωγραφίσει την υδρόγειο ανάποδα και αυτό είναι συμβολικό» τόνισε.

Δείτε το βίντεο:

Πηγή: enikos.gr