«Ο φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου» είχε πει ο Τζιμ Μόρισον.
Ο φίλος είναι αυτός που σε κάνει να συνεχίζεις να ελπίζεις και να μην χάνεις την πίστη σου στον Ανθρωπο.
Δεν σε κάνει να φοβάσαι να πεις αυτό ακριβώς που σκέφτεσαι και να εκφράσεις ακόμα και την αδύναμη πλευρά του εαυτού σου. Αν πιστεύετε στην φιλία, είναι γιατί στο άκουσμα αυτής της λέξης σας έρχονται στο νου πρόσωπα που σας κάνουν να αισθάνεσθε όμορφα, χωρίς όρους, χωρίς αντάλλαγμα.
Ειδικοί στη μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς, έχουν προσδιορίσει μέσα από έρευνες τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του πραγματικού φίλου. Οι αληθινοί φίλοι ενώνονται με δεσμούς που δεν σπάνε εύκολα από το πέρασμα του χρόνου. Ποια είναι τα 5 στοιχεία που χαρακτηρίζουν την συμπεριφορά των πραγματικών φίλων;
Διαβάστε τα 5 χαρακτηριστικά ενός αληθινού φίλου, στο Bovary.gr.
Πηγή: iefimerida.gr
Δεν είναι λίγοι αυτοί που τηρούν το «ας μείνουμε φίλοι» μετά αυλαία της ερωτικής τους σχέσης και συνεχίζουν να κρατούν επαφή σε πλατωνικό επίπεδο αφού σταματήσει το σεξ.
Εξαρτάται από τα κίνητρα που την καθοδηγούν, απαντούν οι επιστήμονες.
Μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Κάνσας που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Συλλόγου Ψυχολογίας (APA) αποκαλύπτει τους τέσσερις βασικούς λόγους που διατηρούμε την επικοινωνία με πρώην ερωτικούς συντρόφους και σε ποιες περιπτώσεις ευδοκιμεί η σχέση ως φιλική πλέον.
Στόχος των ερευνητών ήταν να διαπιστώσουν γιατί δύο πρώην αποφασίζουν να μείνουν φίλοι και πότε η απόφασή τους αυτή συνδέεται με θετικά συναισθήματα (χαρά, ασφάλεια κ.λπ.) και πότε με αρνητικά (π.χ. ζήλεια, θλίψη).
Ο πρώτος λόγος, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι η ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος διατηρεί σχέση με έναν πρώην σύντροφο για να μη χάσει τη συναισθηματική υποστήριξη που του παρέχει, γιατί υπάρχει εμπιστοσύνη και γιατί οι συμβουλές που λαμβάνει είναι χρήσιμες. Το συγκεκριμένο κίνητρο φάνηκε να συνδέεται με θετικές εκβάσεις και ευχάριστα συναισθήματα.
Ο δεύτερος λόγος είναι η πρακτικότητα, δηλαδή τους δύο πρώην «δένουν» ζητήματα όπως τα χρήματα ή τα παιδιά. Όπως επισημαίνει η Ρεμπέκα Γκρίφιθ, επικεφαλής συντάκτρια της μελέτης, όταν η επικοινωνία γίνεται για πρακτικούς λόγους συνήθως δεν οδηγεί σε προστριβές ή άσχημα συναισθήματα.
Μια τρίτη κατηγορία πρώην-φίλων είναι αυτοί που κρατούν επαφή από ευγένεια. Με άλλα λόγια, ο ένας από τους δύο πρώην επιθυμεί την επαφή και ο άλλος συναινεί για να μην τον πληγώσει ή να μην τον προσβάλει. Το συγκεκριμένο είδος φιλίας, σύμφωνα με τους ερευνητές, δεν έχει μεγάλη «διάρκεια ζωής».
Ο τελευταίος –και πιο προφανής– λόγος είναι ότι (τουλάχιστον) ο ένας εκ των δύο πρώην συντρόφων διατηρεί ερωτικά συναισθήματα για τον άλλο. Αυτό το είδος φιλίας έχει σχεδόν πάντα δυσάρεστη κατάληξη από συναισθηματικής πλευράς, αλλά παραδόξως τα ευρήματα υπέδειξαν ότι έχει αρκετά μεγάλη διάρκεια.
Οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε, συνηθίζουμε να λέμε, και φαίνεται πως όσο περνούν τα χρόνια η θέση που κατέχουν στη ζωή μας γίνεται ολοένα και πιο σημαντική.
Μια νέα επιστημονική μελέτη από το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν υποδεικνύει ότι οι σχέσεις με τους φίλους μάς κάνουν πιο ευτυχισμένους και μας χαρίζουν χρόνια ζωής.
Σε σύγκριση με τους συγγενείς, οι φίλοι συμβάλλουν περισσότερο στην ευεξία και στην υγεία μας και παρέχουν μεγαλύτερη υποστήριξη, είναι το βασικό συμπέρασμα της μελέτης.
Όπως αναφέρει ο William Chopik, αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας και συντάκτης της μελέτης: «Οι φίλοι είναι μια συνειδητή επιλογή. Οι σχέσεις με τους συγγενείς μπορεί να είναι άσχημες ή μονότονες».
Στο πλαίσιο της μελέτης του, ο Chopik ανέλυσε τις απαντήσεις 300.000 ανθρώπων ηλικίας 15 έως 99 ετών από 30 χώρες και διαπίστωσε ότι όσοι έβαζαν πολύ ψηλά τους φίλους τους ήταν σε γενικές γραμμές πιο υγιείς και ευτυχισμένοι, ειδικά όσο μεγάλωναν.
Σε δεύτερη φάση, ο καθηγητής ανέλυσε στοιχεία από δημοσκόπηση που έγινε στις ΗΠΑ και στην οποία συμμετείχαν 7.481 άνθρωποι άνω των 50 ετών. Οι συμμετέχοντες ερωτήθηκαν κατά πόσο ένιωθαν ότι τους καταλαβαίνουν οι φίλοι τους ή πόσο συχνά νιώθουν ότι οι φίλοι τους τους απογοητεύουν. Για τα επόμενα έξι χρόνια, οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν ώστε να διαπιστωθεί αν εκδήλωσαν ασθένειες όπως διαβήτη, καρκίνο ή καρδιοπάθεια.
Οι φιλίες που, σύμφωνα με τις απαντήσεις των συμμετεχόντων, χαρακτηρίζονταν από περισσότερες εντάσεις και στρες φάνηκε να συνδέονται με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης των διαφόρων ασθενειών. Αντιθέτως, οι συμμετέχοντες φάνηκε να είναι προστατευμένοι ως έναν βαθμό από την ασθένεια όταν λάμβαναν υποστήριξη από το φιλικό τους περιβάλλον, ενώ οι σχέσεις με τους συγγενείς δεν επηρέασαν ιδιαίτερα –ούτε θετικά ούτε αρνητικά– την υγεία και την ευεξία, με μοναδική ίσως εξαίρεση τον/την σύζυγο και τα παιδιά.
Ο Chopik διευκρινίζει ότι τα ευρήματά του δεν σημαίνουν σε καμία περίπτωση ότι πρέπει να αγνοούμε την οικογένειά μας, απλώς δείχνουν ότι οι φίλοι είναι τελικά μεγαλύτερο «βαρόμετρο» στη ζωή μας. «Με τους φίλους είναι πιο πιθανό να κάνουμε δραστηριότητες και είναι μια διέξοδος για εμάς. Μπορείς να τους πεις περισσότερα πράγματα και σε κρίνουν λιγότερο» δηλώνει χαρακτηριστικά, σύμφωνα με τη βρετανική Guardian.
Η μελέτη του Chopik δημοσιεύεται αναλυτικά στην επιθεώρηση Personal Relationships.