Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να μην διαγνωστούν εύκολα, επειδή κάποιοι άνθρωποι μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος εμφανίζουν συμπτώματα που οφείλονται σε αυτό.

Για παράδειγμα, η υπερουριχαιμία μπορεί να οδηγήσει σε ουρική αρθρίτιδα (φλεγμονή των αρθρώσεων) και παθήσεις των νεφρών, όπως πέτρες στα νεφρά και νεφρική ανεπάρκεια.

Η ουρική αρθρίτιδα οφείλεται σε μια ανοσολογική αντίδραση στην συσσώρευση των κρυστάλλων ουρικού οξέος στις αρθρώσεις. Η ουρική αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο στην άρθρωση που επιδεινώνεται ακόμα και στην ελάχιστη πίεση, από φλεγμονή της άρθρωσης, από πυρετό και από ξεφλούδισμα του δέρματος γύρω από την άρθρωση. Όταν τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα υπερβαίνουν 10 mg/dL, τότε αυξάνεται κατακόρυφα ο κίνδυνος ανάπτυξης ουρικής αρθρίτιδας.

Πέτρες στα νεφρά μπορεί να αναπτυχθούν σε άτομα που πάσχουν με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος και αυτές οι πέτρες μπορεί να περάσουν απαρατήρητες μέχρις ότου να κολλήσουν στον ουρητήρα. Τότε προκαλούν οξύ πόνο, επώδυνη και συχνότερη ούρηση, αίμα στα ούρα, ή ναυτία και έμετο. Περίπου το 10% των λίθων των νεφρών αποτελούνται από ουρικό οξύ. Αν και οι πέτρες στα νεφρά βρίσκονται συνήθως σε ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα, εντοπίζονται επίσης σε περίπου το 20% των ασθενών που έχουν υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος, αλλά όχι ουρική αρθρίτιδα. Τα κλασικά συμπτώματα των λίθων των νεφρών είναι ο ξαφνικός και έντονος πόνος στην κοιλιά, τα πλευρά, και τη βουβωνική χώρα, η οποία τείνει να “έρχεται και να φεύγει”. Πρόσθετα συμπτώματα περιλαμβάνουν αίμα στα ούρα και επώδυνη ούρηση και, εάν υπάρχει μια δευτερεύουσα μόλυνση, μπορεί να εκδηλωθεί και πυρετός.

Νεφρική ανεπάρκεια. Το πιο σοβαρό σύμπτωμα που συνδέεται με τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος είναι η νεφρική ανεπάρκεια, η οποία εκδηλώνεται ως μειωμένη ούρηση, δύσπνοια, οίδημα στα άκρα, σύγχυση και υπνηλία, κόπωση, ή πόνο στο στήθος. Η νεφρική ανεπάρκεια μπορεί να αναπτυχθεί σε ασθενείς με λευχαιμία, λέμφωμα Hodgkin και λέμφωμα μη-Hodgkin, λόγω των αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος. Αυτό είναι συνήθως ένα επακόλουθο της χημειοθεραπείας, η οποία σκοτώνει τα κακοήθη κύτταρα και απελευθερώνει ουρικό οξύ.

http://www.md-health.com/

Επιστήμονες στην Ιαπωνία πραγματοποίησαν ένα ακόμη σημαντικό βήμα προόδου στον δρόμο για την ανάπτυξη πλήρως λειτουργικών νεφρών στο εργαστήριο.

Οι ερευνητές μεταμόσχευσαν σε πειραματόζωα -χοίρους και αρουραίους- νεφρούς εργαστηρίου, οι οποίοι δούλεψαν σαν τους φυσιολογικούς, περνώντας ακόμη και το «τεστ της ούρησης».
Eνα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία νεφρών στο εργαστήριο
Σε προηγούμενες απόπειρες, οι εργαστηριακοί νεφροί είχαν αποτύχει στην εν λόγω δοκιμασία, καθώς φούσκωναν αφύσικα υπό την πίεση των ούρων. Οι ερευνητές κατάφεραν όμως να λύσουν το πρόβλημα, αναπτύσσοντας εκτός από τους νεφρούς έναν ουρητήρα (σωλήνα «αποχέτευσης»), καθώς και μια ουροδόχο κύστη όπου καταλήγουν τα ούρα.

Όταν το σύστημα αυτό συνδέθηκε στη φυσιολογική ουροδόχο κύστη των πειραματόζωων, λειτούργησε κανονικά. Τα ούρα περνούσαν από τους μεταμοσχευμένους εργαστηριακούς νεφρούς και, μέσω του εργαστηριακού ουρητήρα, έφθαναν στην μεταμοσχευμένη εργαστηριακή ουροδόχο κύστη και από εκεί στην κανονική ουροδόχο κύστη του ζώου. Οκτώ εβδομάδες μετά την τοποθέτηση των εργαστηριακών οργάνων, το ουροποιητικό σύστημα δούλευε χωρίς πρόβλημα.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον δρα Τακάσι Γιόκου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζικέι στο Τόκιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC, δήλωσαν ότι οι σχετικές κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους θα αργήσουν ακόμη μερικά χρόνια.

Ο τελικός στόχος παραμένει η δημιουργία εργαστηριακών νεφρών που θα αντικαθιστούν τους κανονικούς, χωρίς να χρειάζεται δότης για την μεταμόσχευση. Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν σήμερα περιμένοντας για την εύρεση του κατάλληλου οργάνου λόγω ανεπάρκειας δοτών.

Οι εργαστηριακοί νεφροί αναπτύσσονται από βλαστικά κύτταρα του ίδιου του ασθενούς. 'Αλλες επιστημονικές ομάδες έχουν ακολουθήσει διαφορετική οδό και προσπαθούν να αναγεννήσουν τους ίδιους τους προβληματικούς νεφρούς, αντί να δημιουργήσουν άλλους εξ αρχής.

Εξάλλου, μια άλλη αμερικανική επιστημονική έρευνα κατέληξε για πρώτη φορά στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που δημιουργούν πέτρες στα νεφρά, κινδυνεύουν περισσότερο από αθηροσκλήρωση ως ενήλικες.
Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι αν οι πέτρες στα νεφρά και η αθηροσκλήρωση (η σκλήρυνση και στένωση των αρτηριών που μπορεί να οδηγήσει σε καρδιαγγειακό επεισόδιο) προκαλούνται από τον ίδιο βιολογικό μηχανισμό, αν και υποθέτουν ότι παίζει κάποιο ρόλο η χρόνια φλεγμονή.

«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι κάτι συμβαίνει στο σώμα σχετικά με τον σχηματισμό πέτρας στα νεφρά, το οποίο επίσης επιδρά αρνητικά στην υγεία των αρτηριών των παιδιών», δήλωσε η υπεύθυνη της μελέτης δρ Κίρστεν Κουσούμι του Νοσοκομείου Παίδων Nationwide, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό παιδιατρικής "Journal of Pediatrics".

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι βλαβερές διατροφικές συνήθειες συμβάλλουν στη δημιουργία στέρεων σχηματισμών στον ουρικό σωλήνα και τα νεφρά.

Υπολογίζεται ότι το 80% της πέτρας των νεφρών αποτελείται από κοιτάσματα ασβεστίου.

Γι' αυτό και πρέπει να αποφεύγετε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα με υψηλό οξαλικό οξύ.

Τέτοιες είναι:

Το σπανάκι, η μελιτζάνα, η ντομάτα, η πατάτα, τα φιστίκια, η ζάχαρη, τα αμύγδαλα και το κακάο.

Τον κίνδυνο δημιουργίας πέτρας στα νεφρά μπορεί επίσης να αυξήσει η πρόσληψη υψηλής ποσότητας ζωικού λίπους.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών, το γκρέιπφρουτ επίσης μπορεί να ενισχύσει τον κίνδυνο ανάπτυξης πέτρας στα νεφρά.

Καλό είναι επίσης να αποφεύγετε όλα τα είδη των τροφίμων που μπορούν να αποσπάσουν νερό από το σώμα προκαλώντας αφυδάτωση.

Αυτά περιλαμβάνουν το αλκοόλ, τον καφέ, τη ζάχαρη, το πολύ ασβέστιο κ.λπ.

Επιβάλλεται τέλος να πίνετε πολύ νερό, που συνεπάγεται συχνότερη ούρηση και συντελεί στην αποβολή των ιχνοστοιχείων που προκαλούν τον σχηματισμό λίθων στους νεφρούς, μειώνοντας έτσι το ενδεχόμενο να μένουν στάσιμα και να σχηματίζουν μάζες στο ουροποιητικό σύστημα.

www.madata.gr

Σχεδόν κάθε είδος αναψυκτικού περιέχει φωσφορικό οξύ. Μπορεί να ακούμε διαρκώς για τις επιπτώσεις που έχει η ζάχαρη, την οποία περιέχουν σε μεγάλες ποσότητες τα αναψυκτικά, για την υγεία μας και για τα δόντια μας, αλλά σχεδόν κανένας άνθρωπος γύρω μας δεν γνωρίζει για τους κινδύνους από το φωσφορικό οξύ.

Στο βίντεο που ακολουθεί, θα δείτε σε μικροσκόπιο, πώς ακριβώς το φωσφορικό οξύ “τρώει” το σμάλτο στα δόντια και τα καταστρέφει σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Το βίντεο είναι δημιουργία του Mike Adams, επικεφαλής του Natural News Forensic Food Lab (FoodInvestigations.com), και αρχισυντάκτη στο NaturalNews.com.

Η κατανάλωση αναψυκτικών έχει συνδεθεί, εκτός των άλλων, και με τις πέτρες στα νεφρά. Σε αυτό το βίντεο θα καταλάβετε απόλυτα για ποιον λόγο συμβαίνει και αυτό.

Όλα ξεκινούν από την χημική αντίδραση που έχει το φωσφορικό οξύ με το ασβέστιο στο σμάλτο των δοντιών. Το ασβέστιο διαλύεται και το δόντι χάνει την συνοχή του, ξεκινώντας από την επιφάνειά του, η οποία γίνεται εύθραυστη, “τραχιά” και ευαίσθητη, και φτάνοντας μέχρι και το εσωτερικό του δοντιού, δημιουργώντας ρωγμές και τρύπες.

Αυτό το ασβέστιο, είτε παραμένει στο στόμα, είτε περνάει στον οργανισμό, φτάνοντας εν τέλει στα νεφρά. Εκεί συσσωρεύεται και δημιουργούνται οι πέτρες, που δεν είναι τίποτα άλλο, από κρυστάλλους ασβεστίου.

Στο βίντεο που ακολουθεί, το κύριο μέρος ξεκινάει από το 1':30''. Θα δείτε τη σιαγόνα και τα δόντια ενός ζώου, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την μαγνητοσκόπηση σε μικροσκοπικό επίπεδο της επίδρασης του φωσφορικού οξέος στα δόντια.

Αξίζει βέβαια να σημειωθεί, ότι η καταστροφή που θα δείτε στο βίντεο γίνεται με την βύθιση των δοντιών μέσα σε φωσφορικό οξύ. Σε καμία περίπτωση το ένα αναψυκτικό που θα πιείτε δεν προκαλεί αυτού του μεγέθους την φθορά στα δόντια σας. Σταδιακά, όμως, αν πίνετε πολλά αναψυκτικά και κυρίως αν δεν βουρτσίζετε τα δόντια σας αφότου πιείτε ένα αναψυκτικό, θα συμβεί στα δόντια σας ακριβώς αυτό που θα δείτε στο βίντεο.