Η Έμιλυ και ο Λοβ είναι ένα νεαρό ζευγάρι από τη Σουηδία, 21 και 23 ετών αντίστοιχα και μόλις πριν από τρεις ημέρες αποφάσισαν εδώ στη Ρόδο να ενώσουν τις ζωές τους. Η πρόταση γάμου έγινε στο Μαντράκι, στην κολώνα με το εμβληματικό ελαφάκι του νησιού. Στο ίδιο σημείο, πριν από 24 χρόνια, ακριβώς την ίδια ημερομηνία, ο πατέρας της Εμιλυ, ζητούσε σε γάμο τη μητέρα της.

Δυο ιστορίες με την ίδια αφετηρία, τη Ρόδο, που πολλές φορές τους τελευταίους μήνες βρέθηκε στο στόχαστρο αρκετών «αλεξιπτωτιστών», που πέρασαν από το νησί μόνο για λίγες ημέρες και επέστρεψαν στα κέντρα τους, όπου έγραψαν λίβελους γεμάτους όξος και χολή. Αυτοί, οι μόνιμα ανικανοποίητοι, που αρέσκονται στο να γράφουν αράδες γεμάτες ειρωνεία, δεν μπορούν να λεκιάσουν με τη λάσπη τους την πραγματικότητα του νησιού· Η Ρόδος είναι η πρωτεύουσα του Ανατολικού Αιγαίου, η πριγκίπισσα, η ναυαρχίδα, είναι το διαμάντι του τουριστικού προϊόντος όλης της χώρας και αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν μείνει αναλλοίωτα στη μνήμη των γονέων των δυο παιδιών. Η Εμιλυ Γκόμπελ δήλωσε προς τη «δημοκρατική» ότι οι γονείς της λατρεύουν τη Ρόδο και στο σπίτι τους υπάρχουν δεκάδες αναμνηστικά από το νησί. «Το ίδιο θέλω να κάνουμε και με το δικό μας σπιτικό» λέει η ίδια και τονίζει «ο μήνας του μέλιτος θα γίνει στο νησί και μαζί με τους Ροδίτες φίλους μας που αγαπάμε τόσο πολύ». Στο ίδιο πνεύμα και ο μέλλων σύζυγός της, Λοβ Έρρικσον αποκάλυψε ότι «όταν έμαθα ότι η πρόταση γάμου των γονέων της Έμιλυ έγινε στη Ρόδο, τότε ζήτησα λεπτομέρειες για τις ημερομηνίες και τις τοποθεσίες έτσι ώστε να κάνω ακριβώς το ίδιο. Είχε μεγάλη σημασία για μένα, αλλά και για τη μέλλουσα σύζυγό μου, καθώς οι γονείς της είναι ένα εξαιρετικά αγαπημένο ζευγάρι».
Πρέπει να σημειωθεί ότι στα 21 της χρόνια η Εμιλυ έχει ήδη επισκεφθεί αρκετές φορές το νησί και έχει σκοπό να κάνει ακόμα περισσότερες επισκέψεις. Ηρθε ως νεογέννητο, ως έφηβη με τις φίλες της, σύντομα ως παντρεμένη γυναίκα, με μια ζωή που θα ανοίγεται μπροστά της. Σε αυτό της το μέλλον, στο ευτυχισμένο, στο δύσκολο, στο απρόσμενο, στο γεμάτο χαρές και λύπες, πάντα θα υπάρχει στη σκέψη της ένα μέρος στον κόσμο όπου όλα θα ξεχνιώνται. Αυτό το μέρος είναι η Ρόδος και θα είναι εκεί όχι ως ένας απλός τόπος παραθερισμού, αλλά ως ένα άλλο σπίτι, φίλων, όπου πας μ’ ένα κουτί γλυκά στο χέρι και φεύγεις με μια ψυχή γεμάτη αισθήματα.

Ο λίβελος του klik.gr
Τη στιγμή που οι αλλοδαποί επισκέπτες ομιλούν με ειλικρινή αγάπη και βαθιά συμπάθεια για το νησί και τους κατοίκους του, κάποιοι άλλοι, «Ελληνες» θεωρούν ότι έμαθαν τέσσερα νησιά, μένοντας σε αυτά μόνο λίγες ημέρες. Το επαίσχυντο κείμενο που ακολουθεί, δημοσιεύτηκε πριν από τέσσερις ημέρες στο klik.gr με τον τίτλο «Είμαι ο μόνος υπεύθυνος για το άθλιο τουριστικό προϊόν που προσέφερε φέτος η Ελλάδα;

Το ρεπορτάζ, που είναι δημοσιευμένο σε σελίδα του klik.gr, έχει ως ακολούθως (συμπεριλαμβανομένων και των υστερόγραφων του συντάκτη):

«Μετά από σύντομη περιήγηση σε τέσσερα νησιά των Δωδεκανήσων αισθάνομαι ότι είμαι ο μόνος υπαίτιος για το άθλιο τουριστικό προϊόν που πρόσφερε φέτος η Ελλάδα στους επισκέπτες της. Προφανώς και δεν φταίνε ο ΣΕΤΕ, οι αρμόδιοι υπουργοί διαδοχικών κυβερνήσεων, οι επιχειρηματίες, οι πράκτορες, οι υπεύθυνοι επικοινωνίας. Είναι φανερό ότι φταίω προσωπικά που κανείς δεν έκοβε απόδειξη, κανείς δεν δεχόταν κάρτα, χρέωναν τρίδιπλα και πρόσφεραν κάκιστες υπηρεσίες (ανέκδοτο το wifi και συνήθης τακτική οι παραποιημένες φωτογραφίες εσωτερικών χώρων). Φταίω που οι ταλαίπωροι τουρίστες στη Λίνδο και την παλιά πόλη της Ρόδου έτρεχαν αλλόφρονες, κυνηγημένοι από κακάσχημα κοράκια (φάτσες της νύχτας) που προσπαθούσαν να τους χώσουν έναν καφέ και μια μπύρα στο στόμα. Φταίω που η εικόνα των δύο αυτών περιοχών παρέπεμπε στην Ελλάδα του ’60, χωρίς την αγνότητα και την αθωότητα εκείνων των χρόνων.

Ένα τεράστιο, πανάθλιο Μοναστηράκι της αδίστακτης αρπαχτής. Gyros, μουσακάς και πολύχρωμα τσαρούχια παντού! Προφανώς φταίω που η συνιστώμενη από το Rough Guides ταβέρνα στα Στεγνά πρόσφερε μισοψημένα φαγητά (για να προλάβει προφανώς να εξυπηρετήσει όλα τα τραπέζια), σαργό με πλαστική πέτσα και τα χόρτα για επιδόρπιο. Φταίω που οι ταξιτζήδες της Ρόδου είναι η χειρότερη μαφία επαγγελματιών που έχω γνωρίσει. Χυδαίοι, αγενείς, τσαμπουκάδες με άποψη για το πού θα φας (“δηλαδή όσοι τρώνε στην Παλιά Πόλη είναι ηλίθιοι και μόνο εσύ είσαι έξυπνος που πας να φας αλλού;”) ή για το πόση ώρα θα σου διαθέσουν για να κατεβάσεις τις βαλίτσες σου.

Φταίω που η Σύμη είναι ένα τεράστιο πλατό Τούρκικου σήριαλ γεμάτο κότερα με γλίτσες που συνοδεύονται από πληθωρικά μανεκέν. Φταίω που ο Συμιακός επιχειρηματίας φτύνει στον δρόμο βλέποντας τον Έλληνα τουρίστα. Φυσικά προτιμάει τον Τούρκο που θα πληρώσει χαλαρά τον παραφουσκωμένο λογαριασμό και θα ξεπλύνει άφθονο χρήμα στις ντόπιες γκαλερί. Φταίω που φημισμένη ταβέρνα του νησιού, σερβίρει κατεψυγμένα θαλασσινά ισχυριζόμενος ότι “τα δικά του είναι καλύτερα από τα φρέσκα” (εκείνος ο έρμος ο αστερίσκος που ακριβώς ήταν κρυμμένος στον κατάλογο;) και έχει “φρέσκα” ψάρια εισαγωγής (στο γνωστό “κουτί”, αν είσαι τυχερός βέβαια). Φταίω που έκλεισα τραπέζι μπροστά στο μόλο, 4 ημέρες πριν και όταν πήγα ο μάγκας της νύχτας μου είπε “μια χαρά είναι το τραπέζι που σου δίνω, άμα σου αρέσει” και έχει και τον μπράβο έτοιμο “να σε πετάξει στη θάλασσα” αν αποφασίσεις να καλέσεις την αστυνομία. Πάντως σίγουρα δεν φταίω για τις κατσαρίδες μεγέθους ιστιοπλοϊκού που έκαναν ανεμπόδιστες τη βόλτα τους στον Γυαλό.

Φταίω που η Νίσυρος είναι τόσο ερασιτεχνικά παρεΐστικη ώστε για να φας στον Τριαντάφυλλο πρέπει να είμαι ή παρέα από τσαχπίνικα γκομενάκια ή φιλαράκι του (οι beautiful people μετράνε διπλά). Άσε που και εδώ τα χόρτα και οι σαλάτες έρχονται αντί γλυκού. Φταίω που οι ντόπιοι ουδόλως ενοχλούνται που τα Εξαρχειώτικα πλήθη βολεύονται με ένα ντάκο και μια μπύρα για όλη την ημέρα στο ίδιο τραπέζι. Και μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι το καλύτερο φαγητό το έκανα σε ανεπιτήδευτα εστιατόρια ξένων, σχεδόν παντού (χωρίς να αδικώ την “Αργώ” στο Χαράκι, τον «Captain» στους Πάλλους και τον «Μαυρίκο» με την εξαίρεση των άθλιων σερβιτόρων – άλλο παράγγελνες, άλλο έτρωγες και συνήθως χωριστά από το ταίρι σου). Και το μόνο που πραγματικά με χαροποίησε ήταν οι ανεξάντλητες φυσικές ομορφιές. Δυστυχώς οι τόποι που γνώρισα ήταν χωρίς ανθρώπινες ψυχές.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε βαθιά παρακμή. Το τουριστικό προϊόν της είναι σάπιο. Παντού ισχύει ο νόμος του βολέματος, της θεσμικής αδιαφορίας, της επιχειρηματικής αλητείας και της αρπαχτής. Επειδή λοιπόν μια χαζοχαρούμενη παράσταση στην Επίδαυρο και ένα προσωπικό situationist event στη Νίσυρο δεν σώζουν την παρτίδα, μάλλον ήρθε η ώρα να αντιδράσετε… Όχι; Κρίμα…
Υστερόγραφα:
1. Παρακαλώ μη ξανακούσω το παραμικρό για τις εξαθλιωμένες εσχατιές της Ελλάδας, τις ειδικές νησιωτικές πολιτικές, μειώσεις φόρων κλπ. Αρκετά κορόιδο νοιώθω…
2. Παρέλειψα την Κω. Περιορίζομαι στο `70ies look
3. To ό,τι όσα Ισλαμικά μνημεία συνάντησα ήταν σε άθλια κατάσταση το θεωρώ σύμπτωση. Όπως και αρκετά σημαντικά (Ιταλικά) αρχιτεκτονήματα στην Κω και στη Ρόδο».
Το ρεπορτάζ είναι δημοσιευμένο στο ακόλουθο link: http://www.klik.gr/gr/el/brain-storm/eimai-o-monos-upaitios-athlio-touristiko-proion-pou-prosfere-fetos-i-ellada-/

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Εκτενές αφιέρωμα στην Σύμη, φιλοξένησε ο ιταλικός τύπος, μέσω της γνωστής δημοσιογράφου Viviana Kasam, η οποία έχει δικό της σπίτι στο νησί, στο Νημποριό, όπου και περνά μεγάλο μέρος του χρόνου της.

Είναι η δημοσιογράφος που, όπως έγραψε η «δ», με επιστολή της στον δήμαρχο της Σύμης κ. Λευτέρη Παπακαλοδούκα, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι αν δεν βρεθεί λύση με τις δύο μεγάλες σημαδούρες, του ΟΤΕ και του Πολεμικού Ναυτικού, που τοποθετήθηκαν στον κόλπο του Νημποριού, τότε οι πολυτελείς θαλαμηγοί θα αποτελούν μακρινό όνειρο για το νησί. Μάλιστα η Ιταλίδα δημοσιογράφος, επισκέφθηκε τον δήμαρχο του νησιού στον οποίον έκανε γνωστό πως, όπως την ενημέρωσαν οι διάσημοι Ιταλοί φίλοι της, που κάθε χρόνο επισκέπτονται την Σύμη, φέτος αν δεν βρεθεί λύση με τις σημαδούρες, που τοποθετήθηκαν στο Νημποριό, δεν θα έρθουν στο νησί για τις διακοπές τους.
Πάντως, ήδη για το θέμα αυτό, επιχειρείται να δοθεί λύση μέσω των αρμοδίων αρχών, ώστε να μην αποτελούν εμπόδιο για την προσέγγιση σκαφών και θαλαμηγών στον κόλπο του Νημποριού, και όπως φαίνεται, σύντομα θα υπάρχει αποτέλεσμα. Στο άρθρο που υπογράφει η διάσημη Ιταλίδα δημοσιογράφος με τίτλο «Σύμη, το Πόρτο Φίνο της Δωδεκανήσου» αναφέρεται εκτενώς στις ομορφιές του νησιού και στην ιστορία του αλλά και στις πολύ καλές σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί με την Τουρκία, καθώς η Σύμη αποτελεί έναν από τους αγαπημένους προορισμούς των Τούρκων.

Στο ίδιο άρθρο, που φιλοξενήθηκε στην ιταλική οικονομική εφημερίδα Il sole 24 ore και αναδημοσιεύθηκε από πολλά ιταλικά μέσα, γίνεται αναφορά στις επιπτώσεις που είχε το αποτυχημένο πραξικόπημα της Τουρκίας στο τουριστικό ρεύμα από την γείτονα χώρα προς την Ελλάδα και ειδικά στη Σύμη, καθώς όπως επισημαίνεται, η μείωση στις προσεγγίσεις σκαφών ήταν αισθητά μειωμένη στο διάστημα που μεσολάβησε.

Μια άλλη παράμετρος που θέτει η γνωστή δημοσιογράφος για την μειωμένη τουριστική κίνηση που καταγράφηκε στο νησί, ήταν οι εικόνες των μεταναστών στο Αιγαίο που πέρυσι έκαναν τον γύρο του κόσμου με αποτέλεσμα αρκετοί τουρίστες να θορυβηθούν και να μην επιλέξουν τη Σύμη για τις διακοπές τους. Η δημοσιογράφος απευθύνει κάλεσμα, μέσω του άρθρου της στους Ιταλούς να επισκεφθούν το «μαργαριτάρι του Αιγαίου» όπως χαρακτηρίζει την Σύμη, αναφερόμενη αναλυτικά στις ομορφιές του νησιού. Πάντως, αξίζει να σημειωθεί πως τις τελευταίες ημέρες, η τουριστική κίνηση στο νησί της Σύμης ανακάμπτει, αν και χάθηκε αρκετό έδαφος λόγω των εξελίξεων στην γείτονα χώρα.

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Σύσκεψη με αντικείμενο την εξέταση του έργου «Κατασκευή Αποβάθρας στη θέση Πέταλο,  Λιμένα Σύμης», ενός πολύ σημαντικού λιμενικού έργου, που αντιμετωπίζει προβλήματα στην πορεία εκτέλεσής  του,  πραγματοποιήθηκε σήμερα, Τρίτη, στο γραφείο του Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ. Γιώργου Χατζημάρκου,

με την συμμετοχή του πρόεδρου του Λιμενικού Ταμείου Νότιας Δωδεκανήσου κ. Μιχάλη Χριστοδούλου, του προϊσταμένου της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου κ. Μανώλη Μαριά, του τεχνικού συμβούλου της Περιφέρειας κ. Νίκου Οικονόμου, της αναπληρώτριας προϊσταμένης της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του ΔΛΤ Νότιας Δωδεκανήσου κ. Μαρίκας Δεληγιάννη και εκπροσώπων της αναδόχου εταιρείας «Ι. Μαρούλης Α.Ε.».

Το έργο, ως εκ της φύσεώς του, αποτελεί προτεραιότητα για την περιφερειακή αρχή. Στην σημερινή σύσκεψη αποφασίστηκε νέο χρονοδιάγραμμα, με στόχο την ολοκλήρωσή του μέχρι τις 31/12/2016.

 Παράλληλα εξετάστηκε η πορεία της μελέτης του κυκλοφοριακού κόμβου σύνδεσης του, υπό εκτέλεση, λιμανιού της Σύμης με το υφιστάμενο οδικό δίκτυο. Η μελέτη περιλαμβάνει επίσης την διαπλάτυνση του δρόμου στο συγκεκριμένο σημείο. 

Πρόκειται για ένα έργο, που στην συνολική του ανάπτυξη θα δώσει πολύ σημαντικές λύσεις στο νησί της Σύμης, αλλά και μια τελείως διαφορετική εικόνα στην λειτουργία ενός  από τα πλέον τουριστικά νησιά της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και της χώρας. 

 

«Οι έλεγχοι είναι τόσο αυστηροί, είπε, που αποτρέπει -λόγω της ταλαιπωρίας που υφίστανται οι ιδιοκτήτες- την προσέγγιση των σκαφών. Οι λιμενικοί επιδεικνύουν ένα υπερβάλλοντα ζήλο επαγγελματισμού, που προκαλεί ζημιά».

Ο δήμαρχος Σύμης ανέφερε μάλιστα ότι κάνουν μέχρι και αλκοτέστ στους πλοιοκτήτες.

Το θέμα τέθηκε στον Αρχιπλοίαρχο, Προϊστάμενο της Περιφερειακής Διοίκησης Λιμενικού Σώματος Δωδεκανήσου Γιάννη Αργυρίου, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Σύμη, ο οποίος -όπως δήλωσε ο δήμαρχος σήμερα στην ΕΡΤ- έδειξε να κατανοεί πολλά από τα ζητήματα.

dimokratiki.gr