Απόσπασμα της ομιλίας του Κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του Κινήματος Αλλαγής, Κώστα Σκανδαλίδη, στη συζήτηση για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων που αφορά την τροπολογία για το ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου.

ΓΙΑ ΤΟ ΦΠΑ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ
Ειλικρινά προσπαθώ να καταλάβω γιατί αυτός ο στόμφος και αυτού του τύπου η ομιλία σήμερα στη Βουλή των Ελλήνων για την τροπολογία για τον ΦΠΑ. Είναι τόσο μεγάλη επιτυχία το να μην καλύπτονται τα νησιά για παράδειγμα; Και γιατί αυτή η αίσθηση ότι ξαφνικά βρισκόμαστε σε μια προεκλογική περίοδο; Λοιπόν εγώ θα ήθελα λίγο πιο σοβαρή πολιτική τοποθέτηση σε ό,τι αφορά ένα θέμα που είναι πραγματικά τεράστιο.

Και εντάξει φέρνει η Κυβέρνηση την τροπολογία και προφανώς θα την ψηφίσουμε διότι αφορά τη μονιμοποίηση στα πέντε νησιά. Αλλά έλεος! Και θα ήθελα για αυτό να κάνω ένα σχόλιο. Εχθές πολλοί μνημόνευσαν το έργο και την προσφορά του Ανδρέα Παπανδρέου. Επειδή υπήρξε μια παρανόηση από τον κ. Βρούτση, να πω το εξής: Ο μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ στα νησιά ξεκίνησε το ΄87 με αιχμή τα Δωδεκάνησα, μόνο στα Δωδεκάνησα, αξιοποιώντας το ειδικό καθεστώς που είχε πριν και που η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΕΟΚ τότε, επέμενε να το ανατρέψει να μην ισχύει για τα Δωδεκάνησα. Και πέτυχε σε αντιστάθμισμα με σκληρή διαπραγμάτευση τη μείωση του ΦΠΑ στα Δωδεκάνησα.

Στη συνέχεια επεκτάθηκε πάλι με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο Βόρειο Αιγαίο και μετά ήρθε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και κάλυψε και τις Κυκλάδες. Ακολούθησε όμως η Νέα Δημοκρατία τώρα την πεπατημένη του ΣΥΡΙΖΑ, που αφού κατήργησε αρχικά τον νόμο, μετά από πιέσεις μας τον επανέφερε για τα πέντε νησιά, (για τη Λέρο, την Λέσβο, την Κω, τη Σάμο και τη Χίο) σε συνάρτηση με τις μεταναστευτικές ροές και τα κέντρα παραμονής προσφύγων.

Η παράταση λοιπόν που φέρνει σήμερα η Κυβέρνηση –που είναι μια αυτονόητη πράξη- μονιμοποιεί σε αυτά τα πέντε νησιά τη μείωση του ΦΠΑ. Αντί, λοιπόν, για συνεχείς παρατάσεις, μονιμοποίηση. Έστω και με αυτή την βελτίωση, δεν είναι αρκετή. Όλοι αναρωτιούνται και δικαιολογημένα: Μειωμένος ΦΠΑ στην Κω αλλά όχι στην Κάλυμνο, στην Λέσβο αλλά όχι στη Λήμνο, στη Σάμο, αλλά όχι στην Ικαρία; Διαπραγματευτήκατε τόσο σκληρά όπως λέτε και δεν καταφέρατε στη νησιωτική Ελλάδα που έχει μια τελείως διαφορετική γεωγραφική και οικονομική και αναπτυξιακή οντότητα, να επεκτείνετε τη μονιμοποίηση και στα υπόλοιπα νησιά; Να μην νιώθει παραδείγματος χάρη ο κάτοικος της Νισύρου ή της Καλύμνου ότι ζει μειονεκτικά απέναντι στον κάτοικο της Κω; Άρα λοιπόν, εντάξει, παραιτούμαστε και απεμπολούμε στην πράξη τη νησιωτικότητα;

Θα συζητήσουμε καμιά φορά σε αυτήν την Αίθουσα επί της ουσίας για την νησιωτικότητα και τι σημαίνει για κάθε πράξη της Κυβέρνησης; Για οποιοδήποτε θεσμικό ή οικονομικό νόμο, τι σημαίνει νησιωτικότητα, ποιος την επέβαλλε και πώς έγινε η συνταγματική της κατοχύρωση; Τα θετικά λοιπόν να τα δεχόμαστε, να τα ψηφίζουμε αλλά να μην υπομένουμε τη διαστρέβλωση των πραγμάτων.

Προς τον κ.κ. Υπουργό Υγείας κ. Βασίλειο Κικίλια

Θέμα: «Αντιμετώπιση των προβλημάτων των μονάδων υγείας στα Δωδεκάνησα»

Σε μια περιοχή, τόσο νευραλγική λόγω γεωγραφικής θέσης όσο και του χαρακτήρα της, – νησιωτική – όπως τα Δωδεκάνησα, παρατηρούνται συνεχώς σημαντικές ελλείψεις και προβλήματα σε ένα κλάδο τόσο σημαντικό όπως αυτόν της υγείας.

Παρά τις συνεχείς εξαγγελίες της Κυβέρνησης, η εγκατάλειψη των μονάδων υγείας σε πολλά νησιά είναι τραγελαφική.

Υποδομές αργούν, προσωπικό δεν υπάρχει, μονάδες υπολειτουργούν, γεμίζοντας ανασφάλεια τους κατοίκους ιδιαίτερα στα μικρότερα και απομακρυσμένα νησιά.

Σε πείσμα των διαβεβαιώσεων ότι το ΕΣΥ ενισχύεται, είναι φανερό ότι αποδομείται και φθίνει συνεχώς.

Και βρισκόμαστε στην έναρξη της τουριστικής περιόδου όπου ο πληθυσμός πολλαπλασιάζεται και τα προβλήματα οξύνονται.

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ανά νησί:

Ρόδος
Το σοβαρότερο πρόβλημα αποτελεί η παρουσία δύο μόνο αναισθησιολόγων στο περιφερειακό Νοσοκομείο της Ρόδου. Παρουσιάζονται βέβαια και άλλες ελλείψεις ειδικοτήτων όπως π.χ. ενδοκρινολόγου αλλεργιολόγου, παιδοψυχιάτρου.
Είναι ελάχιστη ως ανύπαρκτη η λειτουργία των κέντρων υγείας του νησιού.
Υπολειτουργεί το ΟΚΑΝΑ
Το Κέντρο αποκατάστασης φυσικοθεραπείας είναι κλειστό – τώρα με πρόσχημα τον Covid-19 αλλά ήταν κλειστό και από πριν.
Συχνά καταγγέλλονται ελλείψεις αναλώσιμων
Το ΕΚΑΒ της Ρόδου υποστελεχωμένο.
Υποστελεχωση σχεδόν στο σύνολο όλων των δομών υγείας:
Στις περιοχές Αρχάγγελου, Γενναδίου και Έμπονα δεν υπάρχει βάση του ΕΚΑΒ και όχημα διαθέσιμο, τα οποία είναι απαραίτητα λόγω απόστασης από την πόλη της Ρόδου.,
Στη Λίνδο είναι κλειστό το Κέντρο Υγειας.
Κάρπαθος
Έχει νέο νοσοκομείο αλλά δεν έχει στελεχωθεί με γιατρούς και νοσηλευτές.
Τήλος, Σύμη και Χάλκη
Δεν υπάρχει παρουσία μόνιμου γιατρού. Εξυπηρετούνται κατά καιρούς από στρατιωτικούς γιατρούς.
Καστελλόριζο
Ενώ υπάρχει καινούριο ακτινολογικό μηχάνημα, παραμένει στη συσκευασία του λόγω έλλειψης της απαραίτητης θωράκισης του χώρου τοποθέτησης του.
Πάτμος
Δεν υπάρχει μικροβιολογικό εργαστήριο, οπότε δεν μπορούν να εκτελεστούν μοριακά τεστ για τους επισκέπτες όπως προβλέπεται από ευρωπαϊκά κράτη, διεθνή τουριστικά πρακτορεία και αεροπορικές εταιρίες.

Καλυμνος
Υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και αναλώσιμα (π.χ. οξυγόνο) που έγιναν εμφανέστατες με την κρίση COVID σε όλα τα επίπεδα.
Κως
Υπάρχει αρνητικό κλίμα επειδή, με ενεργές τρεις εμβολιαστικές γραμμές μέσα στο νοσοκομείο, αυτές στελεχώνονται με «υποχρεωτικό εθελοντισμό», μεταξύ διοίκησης και γιατρών σε μια προσπάθεια της πρώτης «εξορθολογισμού» των πληρωμών όλων των εφημεριών.
Συχνά η ανάγκη για εφημέρευση ξεπερνά το ορισμένο από την νομοθεσία πλαφόν αλλά είναι απαραίτητη για την κάλυψη κλινικών όπως π.χ. της παθολογικής που στελεχώνεται με 2 μόνο παθολόγους οι οποίοι έχουν αναλάβει την κλινική, την πτέρυγα COVID-19 και τις χημειοθεραπείες, ή της καρδιολογικής που λειτουργεί με έναν μόνο καρδιολόγο.
Το Κέντρο Υγείας της Αντιμάχειας ακόμα χαρακτηρισμένο περιφερειακό ιατρείο χωρίς δικό του οργανισμό!
Η Κέφαλος έχει μείνει χωρίς ΕΚΑΒ (πλήρωμα και όχημα).
Δεδομένου ότι ο Υπουργός έχει επανειλλημένα τονίσει την αναγκαιότητα στελέχωσης των δομών Υγείας ανά την περιφέρεια

Δεδομένου ότι λόγω της κρίσης της πανδημίας του Covid-19 τα προβλήματα είναι εντονότερα

Και δεδομένου ότι ήδη έχει ξεκινήσει η τουριστική περίοδος και οι απαιτήσεις αυξάνονται

Ερωτάται ο αρμόδιος κ. Υπουργός:

Αν είναι υπόψη του όλα τα παραπάνω, κι αν ναι, τι προτίθεται να κάνει ως προς την αντιμετώπιση όλων αυτών των προβλημάτων στο χώρο της υγείας στη νησιωτική περιοχή των Δωδεκανήσων;

Οι Ερωτώντες Βουλευτές

Κώστας Σκανδαλίδης

Ανδρέας Πουλάς

Βασίλειος Κεγκέρογλου

Δημήτριος Μπιάγκης

Με κορωνοϊό διαγνώστηκε ο βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, Κώστας Σκανδαλίδης. Θετική στον ιό και σύζυγός του.

Θετικός στον κορωνοϊό βρέθηκε ο βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής και πρώην υπουργός, Κώστας Σκανδαλίδης. Το γεγονός γνωστοποίησε ο ίδιος, μέσω δημοσίευσής του στον προσωπικό λογαριασμό του στο Facebook.

Θετική στον κορωνοϊό βρέθηκε και η σύζυγός του, Μπέτυ. Σύμφωνα με τον βουλευτή, ο ίδιος αισθάνθηκε αδιαθεσία και πήγε μαζί με τη σύζυγό του να υποβληθούν σε μοριακό τεστ. Αμφότεροι διαγνώστηκαν με Covid-19.

«Τελικά ο Covid-19 μας επισκέφθηκε και εμένα και τη Μπέτυ. Δευτέρα πρωί αφού ένιωσα μια μικρή αδιαθεσία, πήγαμε και οι δυο αμέσως για μοριακό test. Mας βρήκαν θετικούς χωρίς ιδιαίτερα συμπτώματα. Μένουμε σπίτι και ασφαλείς στις εντολές των γιατρών», έγραψε ο κ. Σκανδαλίδης.

Πηγή: ieidiseis.gr

Από Κώστα Σκανδαλίδη για τον Δαυίδ Καλούδη

Αξέχαστε Φίλε μας,

Ποιος θα το πίστευε; Ότι θα έφευγες τόσο ξαφνικά και αναπάντεχα κι εμείς, εγώ και η αγαπημένη σου Μπέτυ, δεν θα είμαστε δίπλα σου στο τελευταίο σου αντίο. Να σου πούμε τις λίγες φτωχές μας λέξεις χρωστούμενα μιας ολόκληρης ζωής. Και να σε κατευοδώσουμε.

Φεύγεις σήμερα κι εμείς χάνουμε τον Δαυίδ της συντροφιάς μας, της καθημερινής μας παρέας. Αυτόν που μας γέμιζε γέλιο ανεμελιά τις στιγμές μας στην Κω. Χάνουμε τον Δαυίδ της αγόγγυστης προσφοράς. Αυτόν που έφθανε μέχρι το Αγαθονήσι για να συντρέξει κάποιον αναξιοπαθούντα. Χάνουμε τον Δαυίδ των κοινών μας αγώνων. Αυτόν που δεν κουραζόταν να αγωνίζεται πιστός στις ιδέες και το όραμα μιας καλύτερης ζωής. Το πιο συνεπές, μακροβιότερο, συμμέτοχο, διαρκώς στα όργανα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Παράταξης. Αυτόν που άκοπα και με ανιδιοτέλεια περιδιάβαινε όλα τα νησιά μας για να μιλήσει, να συμφιλιώσει, να οδηγήσει. Χάνουμε τον Δαυίδ όλων των εποχών του που σαν ταινία ξετυλίγονται στο κουβάρι της μνήμης μας. Αυτόν του «Αμαρυλλίς», του «Ακουάριους», του «ΠΡΟΠΟ», των μικρομάγαζων, όλα όσα κατά καιρούς μηχανευόταν ως «πολυτεχνίτης» της ζωής. Όλα αυτά που έγιναν στέκι και σημεία συνάντησης που ομόρφυναν την καλημέρα μας. Χάνουμε τον καλό και αξιαγάπητο πασπαρτού του όμορφου νησιού μας.

Δεν είναι φιλοφρόνηση, ούτε επικήδειος λόγος.

Θα μας λείψεις

Θα μας λείψει το γέλιο που απλόχερα πρόσφερες στις παρέες μας όταν περιέγραφες στιγμές ή γεγονότα της ζωής σου. Όταν με άψογα … «καλύμνικα» μας μετέφερες σε μια προεκλογική συγκέντρωση στην Πόθια. Όταν μας μιλούσες για τη «σούππα» του αγαπημένου σου γυμναστή την Κάλυμνο που σφύριξε «γκόλ» ένα σουτ στο δοκάρι γιατί θα ήταν… κρίμα να πάει χαμένο. Όταν σας έβαζα να τσακώνεστε με τον «Κάτσο» για το ποιος ήταν βασικός ή αναπληρωματικός στον Ανταγόρα. Ξέρεις αυτόν τον «καλλιτέχνη» που περίμενε άυπνος να βγει το ψωμί στο φούρνο του Πέτρου γιατί «φοβόταν μην αποθάνει». Αυτόν που μέχρι την τελευταία στιγμή τον φρόντιζες σαν αδελφό σου και τώρα πας να τον συναντήσεις. Όταν τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, κάθε χρόνο, χαράματα στα ανθοπωλεία, μετά στο νεκροταφείο και ακολούθως πριν από τις «Ώρες» να τρώμε την πανέμορφη ταχινόπιττα του πατέρα σου.

Αξέχαστε Φίλε μας

Χτύπησε στο δοκάρι της ατυχίας το τελευταίο σου σουτ. Και τώρα παίρνεις την ανηφόρα του ουρανού και μαζί σου ένα θερμό χειροκρότημα. Από όλους όσους συνάντησες και βοήθησες. Από όλους όσους μαζί δίνατε μάχες για το καλό στο Δήμο και στο Κόμμα. Από όλους όσους είναι σήμερα σωματικά ή νοερά μαζί σου στον τελευταίο ασπασμό.

Και είναι τόσο πολλοί που μοιάζουν αναρίθμητοι. Μπορεί το τελευταίο σου σουτ να ήταν στο δοκάρι, όλοι όμως πιστέψαμε ότι έβαλες γκολ. Το γκολ που θα βρίσκεται πάντα στην καρδιά, στο μυαλό και στη ψυχή μας. Το νικητήριο γκολ που θα μας συντροφεύει αθόρυβα και νοσταλγικά στις χαρές και τις λύπες μας

Καλό ταξίδι αγαπημένε μας Φίλε.

Σαν θέλεις να προσεγγίσεις ένα πρόσωπο, του οποίου το μέγεθος είναι μεγάλο, τότε και ο βαθμός δυσκολίας του εγχειρήματος μεγεθύνεται. Ας θεωρηθεί αυτή η σημείωση ως εισαγωγική επισήμανση.

Για όλους εμάς τους Κώους η Περσεφόνη Κουτσουράδη υπήρξε εν ζωή η Περσεφόνη με τον κίτρινο σκαραβαίο που όργωνε όλο το νησί, για να συναντήσει γέρους και γριές και ηλικιωμένους και μεσόκοπες και νέους και νέες και να περισυλλέξει τις μνήμες των ανθρώπων, για τις προγονικές τους συνήθειες, αλλά και όλα όσα αντικείμενα τριγύρω εκείνη έβλεπε διαφορετικά από εμάς τους υπόλοιπους και με τη δική της διόραση γνώριζε πως σε λίγα μόλις χρόνια θα αποτελούν περιζήτητο παρελθόν που χάθηκε και πια δεν υπάρχει.

Δεν περίμενε η Περσεφόνη η δική μας, σαν τους αρχαιολόγους, να τα θάψει όλα το χώμα και μια μέρα ύστερα από εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια να ανασκάψουν τη γη οι σκαπάνες, να τα ανακαλύψουν και να αρχίσουν τις εικασίες και τις εικοτολογίες: «τι είναι τούτο και τι είνʾ εκείνο». Ήθελε να διαδραματίσει τον ρόλο της λαογράφου, όπου έχει μπροστά της ζωντανά τα «υπό ανακάλυψη» αντικείμενα, αλλά και τις ζώσες μνήμες, για να της τα περιγράψουν με κάθε λεπτομέρεια και να λυθούν όλες οι απορίες όχι από τις ανασκαφές αλλά από τα στόματα των ίδιων των ανθρώπων που τα χρησιμοποιούσαν, ώστε να γνωρίζουμε τα πώς, τα πού και τα γιατί.

Η Περσεφόνη Κουτσουράδη ανάμεσα στους λαογραφικούς θησαυρούς της που η ίδια με αγάπη και στοργή, περισυνέλεξε, διατήρησε και παρέδωσε σε όλους εμάς τους επερχόμενους και τους έτι αγέννητους

Γεννημένη στην Κω το 1926 η Περσεφόνη Μουζάκη του Αχιλλέα, από τα μικρά της χρόνια έδειχνε πως πρόκειται για ενεργό πολίτη που μοναδική επιθυμία έχει να συμμετέχει στα κοινά και να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο.

Έτσι λοιπόν, μαθήτρια ούσα, συμμετέχει από το 1922 στο φιλανθρωπικό σωματείο «Η Οσία Ξένη», ένα σωματείο των μικρασιατών προσφύγων, για να συνεχίσει κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής την ανθρωπιστική της δράση στα συσσίτια και τη διανομή των τροφίμων στους αναξιοπαθούντες συμπατριώτες, ρισκάροντας ακόμα και τη ζωή της, όταν από απλή σύμπτωση διέφυγε τον θάνατο στον βομβαρδισμό της πόλης στις 27 Μαρτίου 1945.

Φαίνεται πως η Περσεφόνη η δική μας ήταν γεννημένη, για να ανήκει κατά τον μακρό της βίο στην πρωτοπορία και τον εθελοντισμό, στη λαογραφία και τον πολιτισμό του τόπου που την γέννησε και την εξέθρεψε και την καταξίωσε ως τα βαθιά της γεράματα.

Ανήσυχο πνεύμα, δραστήριο και δημιουργικό, ευτύχησε να παντρευτεί με τον Γεώργιο Κουτσουράδη, νομικό και πρώτο αριστίνδην δήμαρχο της πόλης της Κω και να δημιουργήσουν μια ευτυχισμένη οικογένεια με τέσσερις γιους: τον Αχιλλέα, τον Κώστα, τον Τιμολέοντα και τον Πάρη, για να τους απολαύσουν στη συνέχεια όλους ως λαμπρούς επιστήμονες.

Η Περσεφόνη Κουτσουράδη (2000) στο εξωκκλήσι που η ίδια ανήγειρε προς τιμήν της Παναγίας της Ελεημονήτριας στο Πελεζίκι της Κω

Φαίνεται πως σημαντικό ρόλο στη ζωή της Περσεφόνης διαδραμάτισαν οι φιλίες της και οι στενές επαφές της με την Αθηνά Ταρσούλη (1884-1975) λογοτέχνη, ζωγράφο και λαογράφο και με την Αγγελική Χατζημιχάλη (1895-1965) λαογράφο και συγγραφέα. Και με τις δύο η Περσεφόνη στα μεταπελευθερωτικά χρόνια των νησιών μας υπήρξε η συνοδός τους από τη μια άκρη της Κω στην άλλη, για την περισυλλογή πολύτιμου λαογραφικού υλικού, το οποίο θα ενσωματωθεί και θα κοσμήσει τις εκδόσεις που θα ακολουθήσουν τόσο της Αθηνάς Ταρσούλη όσο και της Αγγελικής Χατζημιχάλη.

Η συνέχεια για τη δική μας Περσεφόνη υπήρξε η μετʾ ευλαβείας αφοσίωσή της σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει τις «προγονικές στάχτες» και να τις μετατρέψει με τις δικές της δυνάμεις σε ένα ολοπράσινο και ολάνθιστο δένδρο του πολιτισμού μας.

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με τον αγαπητό μου εξάδελφο Βασίλη Χατζηβασιλείου, έγκριτο νομικό, ιστορικό και συγγραφέα, όταν επικαλούμενος ένα στοχαστή θα αναφωνήσει πως η Ελλάς τέφρα ζωντάνεψε χάρις στο λαϊκό της πολιτισμό1.
Κι αυτό φαίνεται πως η Περσεφόνη το γνώριζε αρκούντως από τα πολύ νεανικά της χρόνια, το δε πάθος που την διακατείχε για τον κωακό πολιτισμό παρέμεινε ασίγαστο ως τον θάνατό της, το 2018.

Πολυσχιδής προσωπικότητα, οξύνους και μέλισσα ακάματη, μετέτρεπε την καθημερινότητά της σε έναν αέναο τρύγο των λαϊκών «λουλουδιών» του πολιτισμού μας και εναπόθετε το προϊόν του τρύγου της στις κυψέλες της λαογραφίας μας. Αποτέλεσμα αυτής της ακάματης λαογραφικής μελισσουργίας ήταν:
-να διασώσει και να μεταλαμπαδεύσει ήθη, έθιμα και παραδόσεις, καθώς και ανεκτίμητο λαογραφικό υλικό, το οποίο διαφυλάσσεται στο λαογραφικό μουσείο και αποτελεί πλέον πολιτισμικό στοιχείο βαρύτιμο που η ίδια έχει δωρίσει στον Δήμο Κω.

Στιγμιότυπο από την επίσκεψη στο σπίτι της Περσεφόνης Κουτσουράδη στις 27.5.2001. Διακρίνονται ανάμεσα σε άλλους ο πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής «Κύματα των τριών θαλασσών» Alexander Shurbanov, καθηγητής της αγγλικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο της Σόφιας και συγγραφέας, ο Peter Curman, τ. πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων της Σουηδίας, ποιητής, η Αλόη Σιδέρη, φιλόλογος και συγγραφέας εκ μέρους της Εταιρείας Συγγραφέων, η Μαίρη Παπανδρέου ως διερμηνέας και μέλος του Δ.Σ. του Δ.Κ.Λ.Μ. Ρόδου, ο δημοσιογράφος της Ε.Ρ.Α. Αριστείδης Μιαούλης (στον οποίο ανήκουν όλες οι παρατιθέμενες φωτογραφίες), καθώς και υπηρεσιακά στελέχη του Διεθνούς Κέντρου

Παρατηρώντας σήμερα αυτούς τους πολιτισμικούς θησαυρούς ή θα έλεγα καλύτερα αυτή την πλούσια παρακαταθήκη που η ίδια μας παρέδωσε, καταμετρούμε και ξεχωρίζουμε,
-τη μουσική παράδοση,
-τους δημοτικούς χορούς,
-τα στιχουργήματα,
-το δημοτικό τραγούδι,

-την αναβίωση ηθών και εθίμων,
-το εδεσματολόγιο του νησιού στον χώρο της γαστρονομίας,
-τις οικοσκευές,
-τα κοσμήματα,
-τα γεωργικά εργαλεία,
-τα υφαντά,
-τις φορεσιές,
-τα κεντήματα,

-ένα πλούσιο και σπουδαίο συγγραφικό έργο -προϊόν ενδελεχούς έρευνας δεκαετιών- στον χώρο της ελληνικής λαογραφίας, όπως:

-”Λαογραφικές σελίδες της Κω”, 1988, με πρόλογο του Κώου καθηγητή Τάσου Καραναστάση (1904-1997),

-”Κως, Λαογραφικές σελίδες”, 1993,

-”Λαογραφικά Σύμμεικτα της νήσου Κω”, 1998, με πρόλογο του καθηγητή Λαογραφίας Μηνά Αλεξιάδη (1948),

-”Παραδοσιακές γεύσεις από την Κω”, 2003, με πρόλογο του καθηγητή Λαογραφίας Μανόλη Γ. Βαρβούνη (1966).

Αρκετά άρθρα της, τέλος, σχετικά πάντα με τη λαογραφία της Κω, έχουν δει το φως της δημοσιότητας στα “Κωακά” και στις τοπικές εφημερίδες.

Αλλά πέραν όλων αυτών, ακόμα και το πατρικό της σπίτι διέθεσε για να στεγασθεί η συλλογή όλων των αντικειμένων του λαϊκού μας πολιτισμού τα οποία περισυνέλεξε και δώρισε στον Δήμο της Κω έως ότου βρεθεί μόνιμος δημοτικός χώρος. Ευχόμαστε να πραγματοποιηθεί το δυνατόν συντομότερο, χάριν του λαϊκού μας πολιτισμού.

Αν ήθελε κανείς να περιγράψει το συνολικό της έργο, ένα έργο μιας ολόκληρης ζωής, θα μπορούσε να μιλήσει για ένα τετράπτυχο που περικλείει τον πνευματικό, και όχι μόνον, κάματο της Περσεφόνης:
1. Περισυλλογή,
2. Ταξινόμηση,
3. Διαφύλαξη,
4. Ανάδειξη.

Τα φρόντισε και τα τέσσερα ως επιμελής και πεισματάρα ερευνήτρια του κωακού λαϊκού πολιτισμού, αφήνοντας έτσι μεταθανάτια το δακτυλικό της αποτύπωμα έντονο και ανεξίτηλο στον πολιτισμικό χώρο της ιδιαίτερης πατρίδας μας, αλλά και ολόκληρου του ελλαδικού χώρου.

Μερικές από τις τιμητικές διακρίσεις της Περσεφόνης Κουτσουράδη

Ο συμπατριώτης μας φιλόλογος και συγγραφέας Αντώνης Νικολής και συγγενής της δικής μας Περσεφόνης, θα γράψει με τον μεστό του λόγο περιεκτικά και γλαφυρά2:

“…εκπροσωπούσε μια γενιά σπάνιων αστών στη νεοελληνική κοινωνία βενιζελικής «κοπής» και που ανέπτυξαν δημόσια δράση όσο και ατομική προσωπική καλλιέργεια αξιοσημείωτη…”. Βαρύνουσα θεωρώ την άποψη του καθηγητή της Λαογραφίας Μανόλη Βαρβούνη, ο οποίος καταθέτει την άποψή του για την Περσεφόνη στα “Κωακά”3:

Αυτή η έκφραση συναισθημάτων μέσα από τον υλικό κόσμο, αυτή η συνένωση των πάντων στο ίδιο πολιτισμικό σύνολο, είναι που διακρίνει και χαρακτηρίζει και το έργο της Κουτσουράδη, που πέτυχε μέσα απʾ τα δημοσιεύματά της να μας δώσει το άρωμα του παραδοσιακού πολιτισμού της Κω, και την ελληνική ορθόδοξη φυσιογνωμία των κατοίκων της. Της αξίζει, γιʾ αυτό, ο δίκαιος έπαινος.

Αλλά και ο δικός μας πανεπιστημιακός δάσκαλος Παναγιώτης Νούτσος, δεν θα φεισθεί των καλών του λόγων και θα σημειώσει με λόγο λιτό και περιεκτικό για τη μεγάλη αυτή φυσιογνωμία της Κω στα “Κωακά”4:

“…η Περσεφόνη Κουτσουράδη στο δημόσιο βίο της εμφανίζεται με μια τρισυπόστατη ενιαία δραστηριότητα: ως πρόεδρος, εδώ και δεκαετίες, του Λυκείου Ελληνίδων Κω, με συγγραφικό έργο λαογραφικής υποδομής και με συγκροτημένη μουσειακή λαογραφική Συλλογή…“

Προσωπικά θα προσέθετα πως η Περσεφόνη υπήρξε εξέχον μέλος μιας τοπικής εθνικής αστικής τάξης που χαρακτήρισε τον περασμένο αιώνα, με κυρίαρχα στοιχεία την ευεργεσία και τις πολιτισμικές παρακαταθήκες και γιατί όχι και τους προσωπικούς αγώνες εναντίον των κατακτητών και των επιβουλέων του ελληνικού έθνους, καθώς και της διαφύλαξης εν τέλει της ελληνικότητας των νησιών μας.

Το πολύχρονο -επί 34 συναπτά έτη- και ποικιλόμορφο έργο της, ως προέδρου του Λυκείου Ελληνίδων της Κω (1976-2009), απλώς επιβεβαιώνει όσα αναπτύσσονται στο παρόν κείμενο και σχηματίζουν την εναργή εικόνα μιας μεγάλης κυρίας του κωακού πολιτισμού, μιας αρχόντισσας της τοπικής λαογραφίας, μιας αρχόντισσας «με τα όλα της», όπως συνηθίζει να λέει η λαϊκή θυμοσοφία.

Η δική μας Περσεφόνη, υπήρξε κατά τη διάρκεια του μακρού της βίου πολυαγαπημένη, καλοσυνάτη, ευγενής και σεμνή, ανιδιοτελής, καταδεκτική και προσιτή σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, με ένα χιούμορ το οποίο αποδείκνυε τον υψηλό δείκτη της ευφυΐας της.

Προσωπικά την πρωτογνώρισα, όταν στις 27 Μαΐου 2001, πηγαίνοντας ως πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Λογοτεχνών και Μεταφραστών της Ρόδου μαζί με τη Διεθνή Επιτροπή «Κύματα των τριών θαλασσών» για επίσκεψη στην Ακαδημία Τεχνών του Γκιουμουσλούκ, περάσαμε από την Κω και την επισκεφθήκαμε για μια καλημέρα. Αψευδής μάρτυρας η παρατιθέμενη φωτογραφία έξω από το σπίτι της Περσεφόνης.   Τέλος, ως ένθερμη Ελληνίδα, το 2007, δώρισε στον Δήμο της Κω την πρώτη ελληνική σημαία (απόκτημα της οικογένειάς της από το 1920), η οποία είχε αναρτηθεί στο Δημαρχείο την παραμονή της αποβίβασης των Βρετανών στο νησί, τον Μάιο του 1945.

Ας είναι αυτό το σημείωμα ένας φόρος τιμής και ευγνωμοσύνης στην αρχόντισσα της κωακής λαογραφίας, τη δική μας Περσεφόνη, τη μεγάλη κυρία του πολιτισμού της ιδιαίτερης πατρίδας μας με την ευχή να είναι η μνήμη της απαλαίωτη.

Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της πατρώας Κω…

Σημειώσεις:
1.  Χατζηβασιλείου Βασίλειος Σ., «Αφιέρωμα στη μνήμη της Περσεφόνης Κουτσουράδη», 2.3.2018, στην ιστοσελίδα της http://www.aegeanews.gr/ (3.10.2018).

2. Νικολής Αντώνης, «Περσεφόνη Κουτσουράδη (1923-2018), 24.2.2018 στην ιστοσελίδα http://antnikolis.blogspot.com (3.10.2018).

3. Βαρβούνης Μανόλης Γ., «Το λαογραφικό έργο της Περσεφόνης Κουτσουράδη», στα Κωακά, τ. ΣΤ΄, Αθήνα, 1998, σσ. 528-538.

4. Νούτσος Παναγιώτης, «ι. Περσεφόνη Κουτσουράδη, Λαογραφικά Σύμμεικτα της Νήσου Κω», στα Κωακά, τ. Ζ΄, Αθήνα, 2002, σσ. 470-472.

Πηγή: rodiaki.gr