Η χώρα μας πρέπει να αγωνιστεί πιο σκληρά κατά της φυλετικής βίας και της ρητορικής του μίσους, αναφέρει έκθεση του Συμβουλίου

Με έκθεσή της, που πρόκειται να δοθεί σήμερα στην δημοσιότητα, η Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας του Συμβουλίου της Ευρώπης (ECRΙ) αναγνωρίζει ότι έχει επιτευχθεί κάποια πρόοδος, κυρίως στο θέμα της αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής αλλά εκφράζεται η ανησυχία ότι, παρά το γεγονός ότι οι ελληνικές αρχές αναγνωρίζουν την ανάγκη για την καταπολέμηση του ρατσισμού, δεν υπάρχει ολοκληρωμένη στρατηγική, για να αντιμετωπίσει τα βαθύτερα αίτια του φαινομένου.

Υπογραμμίζεται ιδιαίτερα ότι η Ελλάδα δεν έχει κυρώσει ακόμη το 12ο Πρωτόκολλο για τ' ανθρώπινα δικαιώματα της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου).

«Υπήρξε μια σημαντική αύξηση στα επίπεδα της υποκίνησης φυλετικού μίσους, ιδίως στο πλαίσιο του δημόσιου λόγου, ακόμη και από τους εκπροσώπους των πολιτικών κομμάτων», σημειώνεται χαρακτηριστικά στην έκθεση.

Διαπιστώνεται δε ότι, «το μίσος αυτό συνήθως στρέφεται κατά των μεταναστών, αλλά και εναντίον των Ρομά, των Εβραίων και των Μουσουλμάνων» και υπογραμμίζεται ότι «αυτή η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς και υπάρχει διαδεδομένη ατιμωρησία για πράξεις της ρητορικής μίσους».

Στην έκθεση σημειώνεται, ακόμη, ότι:

* Η Ελλάδα έχει δει μια αύξηση της ρατσιστικής βίας τα τελευταία χρόνια και παρόλο που έχουν ληφθεί ορισμένα μέτρα, αυτά έχουν παραμείνει σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκή. Ο φόβος της σύλληψης και απέλασης αποθαρρύνει τα θύματα ρατσιστικής βίας που δεν διαθέτουν νόμιμο καθεστώς διαμονής, να αναφέρουν τα περιστατικά στην αστυνομία. Οι αρνητικές στάσεις των μελών της αστυνομίας απέναντι στους μετανάστες και η απροθυμία τους να διερευνήσουν περιπτώσεις ρατσιστικής βίας, συμβάλλουν στο γενικότερο κλίμα ατιμωρησίας των υπευθύνων για τα κρούσματα ρατσιστικής βίας.

* Υπάρχει ανεπαρκής στήριξη των θυμάτων ενώ, η κατάσταση των Ρομά στην Ελλάδα εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από κοινωνικό αποκλεισμό και στέρηση. Ο διαχωρισμός στον τομέα της εκπαίδευσης δεν έχει τελειώσει, παρά τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο θέμα αυτό, και οι συνθήκες στέγασης σε πολλούς οικισμούς Ρομά εξακολουθούν να είναι υποβαθμισμένες.

* Οι παράνομοι μετανάστες συνήθως κρατούνται στην Ελλάδα, χωρίς προηγούμενη αξιολόγηση και οι μετανάστες αφήνονται στην τύχη τους χωρίς πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες, όταν απελευθερωθούν.

Με την έκθεση της η ECRI ζητά από τις ελληνικές αρχές να αναλάβουν δράση σε διάφορους τομείς, διατυπώνοντας μία σειρά συστάσεις, όπως ότι:

1. Η Ελλάδα πρέπει να επικυρώσει το Πρωτόκολλο Νο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

2. Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να δημιουργήσουν μια Task Force για την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας. Μια τέτοια Task Force θα πρέπει να απαρτίζεται από τις αρμόδιες αρχές, δύο ανεξάρτητους φορείς (Διαμεσολαβητή και την Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) και τις ΜΚΟ, έτσι ώστε να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ των αρχών και της κοινωνίας των πολιτών για το θέμα αυτό.

3. Θα πρέπει να υπάρξει περαιτέρω κατάρτιση στην αστυνομία, με βάση προγράμματα που προτείνονται από διεθνείς οργανισμούς ενώ, οι αρχές θα πρέπει να προσφέρουν εκπαίδευση στους δικαστές και τους εισαγγελείς για την εφαρμογή του άρθρου 81α του Ποινικού Κώδικα σχετικά με την καταδίκη του μίσους υποκινούμενων αδικημάτων.

4. Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να αναπτύξουν μια αποτελεσματική στρατηγική για να θέσουν αμέσως τέλος στο φυλετικό διαχωρισμό που επηρεάζει τα παιδιά των Ρομά στα σχολεία και να αποτρέψει τυχόν επανάληψη του στο μέλλον.

Η σημερινή μέρα 6-10-2014 ορίστηκε για πρώτη φορά ως  Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού  με  θεματικό  άξονα «Ρατσισμός  και  διαφορετικότητα,  όλοι  διαφορετικοί  όλοι  ίσοι».

Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση, ως επίδοση σε αθλητικούς αγώνες , στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη  κοινωνία και τον πολιτισμό της.
Με αφορμή την σημερινή μέρα όλα τα σχολεία  έχουν αθλητικές δραστηριότητες μέσα από τις οποίες τα παιδιά γνωρίζουν από κοντά την πραγματική αξία του αθλητισμού και της  ευγενούς  άμιλλας . Αξίες που γεννήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα και εξαπλώθηκαν σ’ ολόκληρο τον κόσμο  αποκτώντας διαχρονική αξία η φράση «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ   ». Σήμερα ο αθλητισμός αποτελεί κοινωνική αναγκαιότητα καθώς δεν αρμόζουν στο αθλητικό περιβάλλον οι πράξεις βίας και βαρβαρότητας .

 

Α. Τον Ιούλιο φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από την αναγκαστική αποστολή του συνόλου της Εβραϊκής κοινότητας Κω (104 ψυχές) στο Άουσβιτς, Ιούλιος 1944, λίγο πριν την ήττα των δυνάμεων του Γερμανικού φασισμού, γεγονός που οδήγησε στην εξαφάνιση της μικρής αλλά δραστήριας και οικονομικά εύρωστης Ιουδαϊκής κοινότητας της πολυ-πολιτισμικής Κω. Για τα ιστορικά γεγονότα έχουν γραφτεί αρκετά και βρίσκονται εύκολα στο διαδίκτυο.
Προγραμματίζονται εκδηλώσεις στην Ρόδο, όπου έχει απομείνει μια μικρή κοινότητα Εβραίων-Ελλήνων πολιτών, που θα μεταφερθούν και στην πόλη μας.  Γι αυτό εδώ και καιρό προσπαθούν να περιποιηθούν το Εβραϊκό νεκροταφείο. Επισκευάστηκαν μερικά ταφικά μνημεία και προγραμματίζεται η κατασκευή ενός οβελίσκου στην μνήμη της τοπικής κοινότητας.  Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 παρακολουθήσαμε την τελευταία εβραϊκή ταφική διαδικασία του Μισέλ Μενασσέ, απόγονου μιας μεγάλης οικογενείας και η φθορά του χρόνου και η απουσίας της τοπικής Εβραϊκής κοινότητας είναι χαραγμένη για τα τελευταία ίχνη της.
 
---Τα ηλίθια φασιστικά συνθήματα που κατά καιρούς γράφτηκαν στους τοίχους του νεκροταφείου και η κατάσταση κατεδάφισης και αποδιοργάνωσης των πετρόχτιστων τοίχων και των ορθομαρμαρώσεων μερικών τάφων, δημιουργούν την εντύπωση ακραίων αντισημιτικών συμπεριφορών, και δυστυχώς χρεώνονται συνολικά στην πολιτιστική ανωριμότητα της κοινωνίας μας.
 
---Η κατάσταση εγκατάλειψης της Εβραϊκής Συναγωγής, οι αποτυχημένες εσωτερικές παρεμβάσεις και η ελάχιστη ένταξη της στην ζωή της πόλης μας, χρεώνονται στις δημοτικές αρχές, οι οποίες δεν σεβάστηκαν τους όρους του συμβολαίου παραχώρησης της στον Δήμο μας.
 
Β. Τελευταία η δημοτική αρχή κάνει κάποιες προσπάθειες βελτίωσης της κινητικότητας της. Θα μπορούσε ερχόμενη σε συνεννόηση με την Εβραϊκή κοινότητα και την αρχαιολογική υπηρεσία να βοηθήσει με την συμμετοχή στις προγραμματισμένες εκδηλώσεις διαπολιτισμικού και διεθνιστικού ενδιαφέροντος. Μα, αν αυτό δεν μπορεί να γίνει για διαφόρους λόγους, έχει καθήκον να επισκευάσει τους σοβάδες, τις σιδεριές, τον περιβάλλοντα χώρο και το εσωτερικό  της Συναγωγής, ευπρεπίζοντας τον, ώστε να δεχτεί με τον αρμόζοντα σεβασμό τους απογόνους των θυμάτων-δημοτών του και τους συγγενείς τους.
 
Γ. Ο απόστολος Παύλος, σήμερα, σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον σύγχυσης και την απουσίας προοπτικής, μας ξανά είπε: ‘’οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ  θῆλυ πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ‘’ απορρίπτοντας κάθε δυσμενή διάκριση με κριτήρια τις φυσικές διαφορετικότητες όπως αυτή του γένους και του έθνους. Με την ανάκαμψη των φασιστικών ιδεών στην Ευρώπη και την στροφή σημαντικού ποσοστού της τοπικής κοινωνίας προς την Χρυσή Αυγή, οι εκδηλώσεις μνήμης του τοπικού ‘’ολοκαυτώματος’’ πρέπει να πάρουν διεθνιστική και πατριωτική δημοκρατική διάσταση.
 
Η φιλοπαλαιστινιακή συνείδηση και ο ισραηλινός σκεπτικισμός της ελληνικής κοινωνίας εδράζεται στον δικαιολογημένο ιστορικά αντιαμερικανισμό μας, αλλά και τον σημιτισμό της σημερινής ηγεσίας του κράτους του Ισραήλ, που πρόσφατα μάλιστα, επέλεξε ως πρόεδρο του τον ακροδεξιό πολιτικό Ρεουβέν Ρίβλιν, ο οποίος αναδείχθηκε πολιτικά ως εθνικιστής που απορρίπτει  την δημιουργία ‘’οποιουδήποτε παλαιστινιακού κράτους’’!
 
Άλλο όμως το σημερινό κράτος του Ισραήλ και άλλο ο πολύπαθος Εβραϊκός Λαός και το παγκόσμιο Εβραϊκό έθνος που τόσα πολλά έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα!
 
Η κοινωνία του νησιού μας θα καλωσορίσει τις εκδηλώσεις της Εβραϊκής Κοινότητας με την σκέψη: ’’ποτέ πια φασισμός’’.
 
Ν. Μυλωνάς