Κως, Αύγουστος 2014

Αγαπητοί Συνάδελφοι

Πέρασαν ήδη τρείς μήνες από το εκλογικό αποτέλεσμα της 25^ης Μαΐου.

Χρόνος αρκετός για να αποτιμήσουμε με περισσότερη ψυχραιμία και νηφαλιότητα , τα αίτια που οδήγησαν στο δυσμενές για την παράταξη μας εκλογικό αποτέλεσμα.

Χρόνος ικανός επίσης, για να μελετήσουμε με προσοχή τα νέα δεδομένα και το νέο σκηνικό που δημιουργείται.

Για να γίνει αυτό όμως, είναι αναγκαία μια αναδρομή στο πρόσφατο πολιτικά παρελθόν.

Ας γυρίσουμε λοιπόν το ρολόι του χρόνου στο 2010.

Τότε, που η απόφαση της κυβέρνησης για τη διοικητική μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προδιέγραφε για το νησί της Κω, την ενοποίηση των τριών Καποδιστριακών Δήμων.

Μια σειρά πολιτικών στελεχών, με σημείο αναφοράς τη μέχρι τότε δημοτική παράταξη ¨Ενότητα - Δημιουργία¨ ,αξιολογήσαμε ως επιβεβλημένη τη δημιουργία ενός νέου φορέα για την ενιαία σε επίπεδο νησιού, πολιτική μας έκφραση.

Επιλέξαμε ως επικεφαλής τον Κώστα Καίσερλη, εκτιμώντας ότι η πολιτική του εμπειρία και οι αυτοδιοικητικές του καταβολές, αποτελούσαν το εχέγγυο και την ασφαλιστική δικλίδα για να ζητήσουμε από τους συμπολίτες μας να μας εμπιστευτούν.

Σωστά πράξαμε. Το εκλογικό αποτέλεσμα της 14^ης Νοεμβρίου του 2010, ήταν πραγματικά ανέλπιστο. Απέναντι σε μια Δημοτική παράταξη που είχε τη δύναμη της εξουσίας και του χρήματος, δώσαμε μια μεγάλη και δύσκολη μάχη και κερδίσαμε.

Όμως, ο ούριος άνεμος της εκλογικής μας νίκης, δεν μεταφέρθηκε στο πεδίο της άσκησης της Δημοτικής μας πολιτικής. Η ορμή και ο ενθουσιασμός, έδωσαν τη θέση τους στην πολιτική νηνεμία και αυτή με τη σειρά της, στα πρώτα μετεκλογικά πολιτικά μελτέμια.

Καθηλωμένοι και απορροφημένοι στο δύσκολο εγχείρημα της ενοποίησης των τριών Δήμων, υποτιμήσαμε την αναγκαιότητα της συνεννόησης και του εσωτερικού πολιτικού διαλόγου. Παράλληλα, παραμερίσαμε παράταξη και στελέχη που έδωσαν μαζί μας μια νικηφόρα μάχη, μένοντας λίγοι σε έναν δύσκολο και όπως αποδείχθηκε, άνισο αγώνα.

Νωρίς, από τις πρώτες κιόλας ημέρες της θητείας μας, γνωρίζοντας ότι η κοινωνία στην πόλη της Κω την περίοδο 2006-2010 είχε βιώσει πρωτοφανείς καταστάσεις επιλεκτικών διώξεων, είτε σε επίπεδο στελεχιακού δυναμικού, είτε σε επίπεδο επαγγελματιών, περάσαμε με την πολιτική μας στάση στην απέναντι όχθη, δηλαδή αυτή της πλήρους χαλαρότητας. Αναγνωρίσαμε μεν και σωστά κάναμε, την ανάγκη να δουλέψουν οι επαγγελματίες με ηρεμία σε μια πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία, δεν βάλαμε όμως κανόνες, ή πιο σωστά, δεν ενεργοποιήσαμε τους στοιχειώδεις κανόνες για την ομαλή λειτουργία των υπηρεσιών και ειδικά αυτούς που αφορούσαν στην εμφάνιση της πόλης. Η ολιγωρία αυτή εντυπώθηκε νωρίς στη μνήμη των πολιτών, εγγράφοντας για τη δημοτική αρχή, τις πρώτες αρνητικές παρακαταθήκες.

Νωρίς επίσης, η δημοτική ομάδα άρχισε να φυλλοροεί. Άδικα κατά την προσωπική μου άποψη. Θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει χωρίς ιδιαίτερο κόπο τις περισσότερες των αποχωρήσεων, αν είχαμε ενεργοποιημένα τα αντανακλαστικά μας και ¨διαβάζαμε¨ ή αποκωδικοποιούσαμε επιτυχώς , τα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά των στελεχών αυτών. Αυτό όμως δεν συνέβη ποτέ, γιατί ποτέ δεν κατακτήσαμε την απαιτούμενη ψυχική συνοχή.

Το χειρότερο όμως σε αυτή την περίπτωση, είναι ότι δεν αντιδράσαμε. Αφήσαμε χωρίς καμιά δικαιολογία να κυλάει ο χρόνος έχοντας μια αποδεκατισμένη δημοτική παράταξη, χάνοντας στις περισσότερες των περιπτώσεων, το προνόμιο της αυξημένης δημοτικής πλειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο. Μια σειρά από κρίσιμα θέματα που απαιτούσαν αυξημένη πλειοψηφία δεν προχωρούσαν, επειδή δεν τολμούσαμε να πράξουμε το αυτονόητο. Να προχωρήσουμε σε αντικατάσταση των συναδέλφων μας που απείχαν των καθηκόντων τους. Η εικόνα αυτή προστέθηκε σε όσα αρνητικά μέχρι τότε η κοινωνία κατέγραφε, και στην περίπτωση αυτή, ότι ήταν το προοίμιο της εκλογικής μας ήττας.

Καταπιαστήκαμε με το μεγάλο στόχο που θέσαμε προεκλογικά, αυτόν της κοινωνικής οικονομίας, με τέτοιο τρόπο, που δώσαμε την εντύπωση στην κοινωνία ότι δεν ασχολούμαστε με τίποτα άλλο. Οι πολίτες διέκριναν μια εμμονή και μια ανεξήγητη μονομέρεια. Αφήσαμε να παγιωθεί η άποψη ότι δεν μας ενδιάφερε η καθημερινότητα, ότι τα μικρά προβλήματα είναι επουσιώδη σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και ότι κυρίαρχο, ήταν το θέμα της απασχόλησης και δει, των νέων ανθρώπων.

Σωστά επιλέξαμε. Η δημιουργία συνθηκών για την απασχόληση ήταν το μεγάλο μας στοίχημα, και έπρεπε να το παλέψουμε Τίποτα όμως δεν μας εμπόδιζε να βλέπουμε παράλληλα και στοχευμένα, τα μικρά καθημερινά προβλήματα του κόσμου.

Όμως, και το πώς διαχειρισθήκαμε τελικά το θέμα της κοινωνικής οικονομίας, είναι ένα μεγάλο ζητούμενο. Καλλιεργήσαμε υψηλές προσδοκίες επιχειρώντας άλματα, πριν καλά καλά υπάρξει θεσμικό πλαίσιο. Δεν κάναμε τα απαραίτητα μικρά, προσεκτικά βήματα που πάντα έχουν τη δική τους ιδιαίτερη αξία και χρησιμότητα, σε κάθε νέο εγχείρημα.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλά από τα νέα παιδιά που με θέρμη αγκάλιασαν την πολιτική μας πρόταση, είτε αυτοβούλως απομακρύνθηκαν, είτε στο τέλος, τοποθετήθηκαν εκλογικά απέναντι μας.

Το γεγονός ότι η μείζων αντιπολίτευση έκανε από την αρχή ότι ήταν δυνατόν για να ακυρώσει αυτή την προσπάθεια, θα έπρεπε να μας κάνει έγκαιρα σοφότερους, με επανασχεδιασμό της τακτικής και της στρατηγικής μας.

Στη συνέχεια. διαχειριστήκαμε μια σειρά πολύ σοβαρών θεμάτων με αναιτιολόγητη απουσία στη δημόσια τοποθέτηση μας.

Για παράδειγμα στο θέμα των εταιρειών χαμηλού κόστους, δεν βγήκαμε ποτέ να παραθέσουμε τα γεγονότα ως έχουν πραγματικά και τα οποία τεκμηριώνονται μέσα από το πλήθος των επιστολών που αντηλλάγησαν .

Ουδέποτε έστω και μια από αυτές είδε το φως της δημοσιότητας.

Βρεθήκαμε έτσι με την πλάτη στον τοίχο, σε μια υπόθεση που ομόφωνα η Δημοτική Αρχή υπερασπίστηκε, σε ότι αφορά την αναγκαιότητα της παρουσίας των εταιρειών αυτών.

Ουδέποτε επίσης βγήκαμε δημοσίως να αντικρούσουμε με πλείστα όσα επιχειρήματα διαθέταμε, όσους δημόσια διέδιδαν ότι αποτρέψαμε τη δημιουργία βάσης αεροσκαφών εταιρείας χαμηλού κόστους, όταν όσοι ασχολούνται με αυτά τα θέματα γνωρίζουν ότι η δημιουργία βάσης είναι αδύνατη για τα σημερινά δεδομένα του αεροδρομίου μας.

Ενδεικτικό επίσης στοιχείο αυτής της παθογένειας, που είχε να κάνει με την αδιαφορία και τη λανθασμένη αξιολόγηση των δεδομένων, είναι οι εξελίξεις στο θέμα της ΒΙΜΕΛ.

Άλλο ένα θέμα που ταλανίζει την τοπική μας κοινωνία και που θα μπορούσαμε να το είχαμε προλάβει εάν λειτουργούσαμε πολιτικά, συζητώντας και αναλύοντας το. Όταν έπρεπε, δεν κάναμε επί της ουσίας κάτι . Αφήσαμε τις εξελίξεις να τρέχουν, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Κάνω ειδική αναφορά σε αυτά τα θέματα, γιατί είναι πλέον διαπιστωμένο ότι ήταν από τα βασικότερα αίτια του κλονισμού της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι μας.

Όμως όλα αυτά δεν προέκυψαν τυχαία. Ήταν απόρροια της παντελούς έλλειψης της επικοινωνιακής μας τακτικής, της συντεταγμένης παρουσίας μας και κυρίως, της έλλειψης ουσιαστικού εσωτερικού πολιτικού διαλόγου.

Στον αντίποδα όλων αυτών, της αρνητικής δηλαδή δημόσιας εικόνας μας, στο εσωτερικό της η δημοτική ομάδα διέθετε κάποια στελέχη που νυχθημερόν δούλευαν, πάλευαν, σχεδίαζαν. Μαζί τους, δυστυχώς λίγα στον αριθμό, στελέχη μη εκλεγμένα, που έδωσαν τη μάχη της ενοποίησης των τριών καποδιστριακών δήμων και στη συνέχεια, τη μάχη της υλοποίησης των προγραμματικών μας θέσεων. Όμως εδώ λειτούργησε ένα πολυδαίδαλο διοικητικό μοντέλο, δημιουργώντας σε κρίσιμες στιγμές, παραλυτικές ισορροπίες.

Ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της διοικητικής δυσκαμψίας, ήταν πλην ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων, η απουσία μας στις Δημοτικές Κοινότητες, όπου οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι δεν δώσαμε το βάρος που έπρεπε.

Παρόλα αυτά, φέραμε σε πέρας ένα πολύ σπουδαίο έργο.

Στην πιο κρίσιμη καμπή της χώρας μας, με τους πόρους να περικόπτονται έως και 60 τοις εκατό, με το προσωπικό συνεχώς να μειώνεται, με τα μνημονιακά μέτρα να καθηλώνουν κάθε προσπάθεια ανάταξης, υλοποιήσαμε πάρα πολλά. Αποχετευτικά δίκτυα, παιδικοί σταθμοί, ευρύτατες αναπλάσεις, δεκάδες εντάξεις χρηματοδοτούμενων έργων, παρεμβάσεις στην πρόνοια και την κοινωνική πολιτική, προετοιμασία μεγάλων έργων, οικονομικό νοικοκύρεμα του Δήμου και με ελάχιστες εξαιρέσεις, πολύ θετικό ισοζύγιο στα ταμειακά διαθέσιμα των επιχειρήσεων και οργανισμών.

Όμως όλα αυτά δεν μέτρησαν, ή σε κάθε περίπτωση δεν στάθηκαν αρκετά , στην τελική άποψη που διαμόρφωσαν προεκλογικά οι πολίτες για την παράταξη μας. Μπορεί η οικονομική κρίση να συνέβαλε στον αρνητισμό απέναντι στην κάθε εξουσία και δη την τοπική, όμως αυτός δεν ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για ότι συνέβη στη συνέχεια.

Φτάνοντας στο τέλος της προεκλογικής περιόδου, τα πρώτα δείγματα γραφής για ότι έμελε να ακολουθήσει, είχαν να κάνουν με τη δυσκολία συγκρότησης ισχυρού και νικηφόρου ψηφοδελτίου.

Και αυτό οφειλόταν σε ένα βαθμό, ακριβώς σε όσα προηγήθηκαν και καθόρισαν τη δημόσια εικόνα μας, ατομικά και συλλογικά.

Μια εικόνα για την οποία φέρουμε όλοι ευθύνη και η οποία είχε ως αποτέλεσμα την άρνηση σημαντικών και προβεβλημένων στελεχών της τοπικής κοινωνίας να ¨ συστρατευθούν ¨ ή να ¨συνυπάρξουν ¨ μαζί μας.

Σημαντικός, σπουδαιότερος ίσως ανασταλτικός παράγοντας στη συγκρότηση ενός νικηφόρου ψηφοδελτίου, ήταν και αυτός της απουσίας πρότασης με προοπτική.

Μετά και την εμφάνιση του Αριστοτέλη Παυλίδη η κοινωνία ¨κουρασμένη¨ από την επανάληψη των ίδιων προσώπων σε ηγετικό επίπεδο αντέδρασε, επαναφέροντας στο προσκήνιο μια πολιτική πρόταση που μόλις πριν 3.5 χρόνια η ίδια είχε απορρίψει.

Το αποτέλεσμα της 1^ης Κυριακής, ήταν ανέλπιστο. Ανέλπιστο και για εμάς, αλλά και τους αντιπάλους μας. Όσοι γνωρίζαμε, και μπορούσαμε να αναγνώσουμε καλύτερα τις τάσεις της τοπικής κοινωνίας, θεωρούσαμε ότι θα υπήρχε ένα αρνητικό άνοιγμα την πρώτη Κυριακή, αλλά όχι σε τέτοια έκταση.

Οφείλουμε όμως να καταγράψουμε τέσσερεις παράγοντες, οι οποίοι πέραν της δικής μας διαμορφωμένης εικόνας, έπαιξαν σε διαφορετικό ο καθένας βαθμό, σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος την 1^η Κυριακή.

Ο πρώτος, ότι η μονίμως επαναλαμβανόμενη επωδός ¨άλλαξα¨, του επικεφαλής της μέχρι τότε μείζονος αντιπολίτευσης, έπεισε, ή τουλάχιστον προβλημάτισε θετικά, μια σημαντική μερίδα ψηφοφόρων.

Ο δεύτερος, έχει να κάνει με μια άνευ προηγούμενου υποσχεσιολογία του, επί παντός επιστητού. Οι δημότες αν και γνωρίζουν ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι υποσχέσεις είναι ανέφικτες και ανεφάρμοστες, εν τούτοις προσβλέπουν σε αυτές, υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης.

Ο τρίτος, είναι η πανάκριβη προεκλογική καμπάνια της παράταξης αυτής ακριβώς στη βάση και φιλοσοφία της περιόδου του 2010, όπου τότε ζήσαμε εν μία νυκτί απίστευτες μεταλλάξεις ¨αντικειμενικών¨ μέχρι τότε παρατηρητών…

Ο τέταρτος και εξίσου σημαντικός των προηγούμενων , η απορρόφηση όλων σχεδόν των δυσαρεστημένων στελεχών μας από αντίπαλες παρατάξεις, προϊόν τις περισσότερες φορές, της δικής μας υπεροψίας και αδιαφορίας.

Το αποτέλεσμα της 2^ης Κυριακής, ήταν για την παράταξη μας, ότι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί.

Προφανώς και το αποτέλεσμα της 1^ης Κυριακής και μαθηματικά δεν ανατρεπόταν. Όμως υπήρχε ο δρόμος της αξιοπρεπούς παρουσίας μας, και στη συνέχεια, μιας αξιοπρεπούς εκλογικής ήττας. Αυτό το δρόμο δυστυχώς, δεν τον επιλέξαμε. Αντίθετα, επικράτησε όπως φάνηκε ο θυμός με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε τραγικά εσφαλμένες επιλογές.

Τα σενάρια που επικράτησαν και είδαν το φώς της δημοσιότητας εκείνες τις ημέρες, με βρήκαν κάθετα αντίθετο. Σε ότι αφορά την επιλογή του επικεφαλής της παράταξης μας να ανακοινώσει ότι θα αποχωρήσει σε περίπτωση εκλογικής μας ήττας, δήλωσα ότι αυτό μόνο ως εκβιαστικό δίλημμα θα εκληφθεί από τους συνδημότες μας, οι οποίοι θα εξοργισθούν και θα αντιδράσουν. Ζήτησα παρουσία και άλλων συναδέλφων, να απέχουμε από τέτοιες σκέψεις και σενάρια.

Με αγωνία, όταν είδα ότι όλα αυτά τελικά τείνουν προς εφαρμογή, προειδοποίησα με άμεση αποχώρηση.

Ήμουν ριζικά αντίθετος σε ότι μπορούσε να εκληφθεί από την κοινωνία ως απειλή και ως τιμωρία, καθώς και σε ότι αφορούσε το ενδεχόμενο αποχώρησης του επικεφαλής μας και Δημάρχου Κω Κώστα Καίσερλη.

Δεν εισακούστηκα.

Δεν αποχώρησα όμως τελικά, συναισθανόμενος την ηθική υποχρέωση που είχα απέναντι σε όσους μας στήριξαν, να δώσω με κάθε τρόπο την εκλογική μάχη της 2^ης Κυριακής.

Δυστυχώς, η συναισθηματική φόρτιση του επικεφαλής, πολύπειρου και ικανότατου διαχρονικά αναλυτή των εκλογικών συνθηκών , δεν του επέτρεψε να σταθμίσει αυτή τη φορά αντικειμενικά και ψύχραιμα τα δεδομένα, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε τέτοιας έκτασης ήττα, που τρόμαξε ακόμα και όσους μας είχαν καταψηφίσει.

Η επόμενη μέρα, επιφύλασσε για όλους μας μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Ταυτόχρονα, διαχείριση μιας βαριάς εκλογικής ήττας και αποχώρηση ενός ανθρώπου , που συνέδεσε τη ζωή του με την τοπική αυτοδιοίκηση τα τελευταία 35 χρόνια.

Άμεσα η Δημοτική ομάδα, πήρε τις αποφάσεις της για το τρίμηνο που απέμενε. Μου ανατέθηκε η ευθύνη της Διοίκησης του Δήμου έως την εγκατάσταση της νέας δημοτικής αρχής.

Είχαμε την υποχρέωση, ιστορικό χρέος θα το έλεγα, να διοικήσουμε με ένταση των προσπαθειών μας, προκειμένου να εδραιώσουμε ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης για αυτό το κρίσιμο μεσοδιάστημα. Να δώσουμε λύσεις σε σημαντικά προβλήματα. Το αν και πόσο τα καταφέραμε, σίγουρα θα αξιολογηθεί από τους συμπολίτες μας στο μέλλον.

Σε αυτή την τρίμηνη περίοδο, έκαναν την εμφάνιση τους και πάλι, όλα εκείνα τα στοιχεία της παθογένειας που χαρακτήριζαν την παράταξη μας στη διάρκεια της θητείας της. Έλλειψη συνοχής και αλληλεγγύης , ζητήματα διαχείρισης και απουσία από τις θεσμικές διαδικασίες και υποχρεώσεις, στοιχεία που θα οδηγούν πάντα και τώρα και στο μέλλον, σε αδιέξοδους και παραλυτικούς κύκλους πολιτικής εσωστρέφειας.

Και ως κορωνίδα όλων αυτών, η προσπάθεια απαξίωσης και προσβολής μου από πρόσωπα που άλλη στάση έπρεπε να κρατούν απέναντι σε εμένα και την παράταξη. Απαξίωση που έφτασε στα όρια της υπονόμευσης , ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα.

Παρόλα αυτά, έπραξα αυτό που η συνείδηση μου επέβαλε. Εργάστηκα με αυταπάρνηση , νυχθημερόν, για να είμαι συνεπής απέναντι στους συμπολίτες μας και τη δέσμευση που αναλάβαμε το 2010. Είτε από τη θέση του Αντιδημάρχου, είτε από τη θέση που υπηρέτησα τους τρείς τελευταίους μήνες, έκανα ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να φανώ αντάξιος των προσδοκιών τους.

Αγαπητοί συνάδελφοι

Η νέα δημοτική περίοδος, επιβάλλει την προετοιμασία της παράταξης για την παρουσία της στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο.

Σε ότι με αφορά, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι στις διαδικασίες αυτές δεν θα λάβω μέρος.

Είναι πολιτική μου επιλογή η αποστασιοποίηση από την παράταξη ¨Όραμα Κίνημα Πολιτών Κω¨, όπως επίσης και η παραίτηση μου από τη θέση του Δημοτικού Συμβούλου για τη νέα Δημοτική περίοδο.

Σέβομαι και ευχαριστώ όλα εκείνα τα στελέχη μας που με ανιδιοτέλεια έδωσαν τη μάχη σε πραγματικά δύσκολες και ιδιαίτερες συνθήκες.

Ευχόμενος καλό κουράγιο και καλή δύναμη σε εσάς, θα είμαι στη διάθεση σας σε ότι κρίνετε ότι μπορώ να φανώ χρήσιμος. Παραμένω ενεργός πολίτης , με αμείωτο το ενδιαφέρον για τον τόπο μας και το μέλλον του.

Θεοδόσης Α. Νικηταράς