Πέφτει η αυλαία για την θερινή σεζόν του 2016. Ο Σεπτέμβρης πάνω αλλά η ζημιά έχει γίνει.. Άμεση ανάγκη ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού για την ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων.
Περιληπτικά παραδείγματα Αναμφισβήτητα, το ότι ο Σεπτέμβριος έκλεισε με θετικό πρόσημο για τον τουρισμό του νησιού, ίσως αφήνει ένα περιθώριο αισιοδοξίας για την επόμενη σεζόν, αλλά αν υπολογίσουμε όλη τη χασούρα των προηγούμενων μηνών, συνειδητοποιούμε ότι ένας μήνας δεν είναι αρκετός για να βγάλουν τα «σπασμένα» οι επιχειρηματίες, και ότι επίσης, ο μέσος κάτοικος του νησιού θα περάσει ένα πολύ δύσκολο χειμώνα από οικονομικής άποψης. Συνεπώς έχουμε πληγεί ανεπανόρθωτα, κυρίως από λάθος χειρισμούς στον τομέα του τουρισμού, και αξίζει να αναφερθεί ότι αυτή η αύξηση της τελευταίας στιγμής δεν ήλθε από μονή της, αλλά ήταν προϊόν συντονισμένης προσπάθειας κάποιων επιχειρηματιών, οι οποίοι ρίξανε τις τιμές στις υπηρεσίες που προσφέρουν, έστω και λίγο πριν το κλείσιμο, ώστε να κινηθεί η αγορά.
Το γενικότερο πρόβλημα όμως στο νησί είναι πως τα τελευταία 20-30 χρόνια έχουμε δώσει έμφαση στον καλοκαιρινό μαζικό τουρισμό, με ότι συνεπάγεται αυτό. Παρόλα αυτά, η τουριστική ανάπτυξη δεν θα έπρεπε να περιορίζεται μόνο στο άνοιγμα και στην επέκταση των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, ειδικά όταν η διεθνής πρακτική μας δείχνει ότι υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές δράσεις τουριστικής ανάπτυξης που εφαρμόζονται σε αλλά μέρη του κόσμου εδώ και δεκαετίες. Η Κως, με τα τόσα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει, είναι ευλογημένος τόπος και με προοπτικές να έχει τουρισμό και κατά την χειμερινή περίοδο, ώστε και οι μικρότερες ξενοδοχειακές μονάδες να λειτουργήσουν αλλά και όλοι οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες. Με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορούμε να βρούμε τα πάντα όσα θεωρούνται ενναλακτικός τουρισμός, αναφορικά μερικά από αυτά με μικρά παραδείγματα:
Ιαματικός τουρισμός: Τα «Θερμά». Πότε άραγε θα τα αξιοποιήσουμε;
Αθλητικός τουρισμός αναψυχής: αθλητικές εκδηλώσεις ή διεξαγωγή τουρνουά, όπως: τένις, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, αεροσφαίριση (airsoft), χρωματοσφαίριση (paintball), κλπ.
Αγροτουρισμός: Μπορεί να συνδυαστεί πχ με τις τοπικές επιχειρήσεις παραγωγής οίνου και μελιού, αλλά και άλλες.
Θρησκευτικός τουρισμός: συνδέεται με την επίσκεψη στα βυζαντινά μνημεία, μνημεία εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, εκκλησίες και μοναστήρια.
Θαλάσσιος τουρισμός: ανάδειξη των θαλάσσιων δραστηριοτήτων και οργάνωση αγώνων με ιστιοπλοϊκά, πχ θα μπορούσε να ενταχθεί διαδρομή με αρχή το λιμάνι της Κω και κατάληξη την Κέφαλο στο νησάκι «Καστρί».
Πολιτιστικός τουρισμός: πέρα από τα αρχαιολογικά μουσεία θα πρέπει να λειτουργήσουν και αλλά υπό την αιγίδα του Δήμου όπως το Λαογραφικό μουσείο, ή όπως υπήρχε παλαιοτέρα μουσείο Ιταλικής αρχιτεκτονικής.
Οικοτουρισμός: μπορεί να συνδυαστεί με τον θρησκευτικό τουρισμό και να γίνουν περίπατοι μέσα από μονοπάτια και διαδρομές, από το ένα σημείο στο άλλο μέσα από μέρη απείρου φυσικού κάλλους.
Φυσιολατρικός τουρισμός: υποδομές υπάρχουν, ή τουλάχιστον θέλουν συντήρηση στον υδροβιότοπο της περιοχής Ψαλίδι, όπου μπορεί να γίνει πόλος έλξης για επιστήμονες αλλά και ερασιτέχνες μελετητές. Μην ξεχνάμε το γεγονός ότι το νησί μας αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό για κάποια σπάνια είδη μεταναστευτικών πουλιών (ενδεχόμενο προσέλκυσης των birdwatchers), όπως επίσης και για τα εξωτικά φλαμίνγκο, τα οποία μας επισκέπτονται κάθε χρόνο.
Πραγματικά η λίστα δεν έχει τέλος. Και το πιο θετικό σε όλα αυτά είναι πως δεν υπάρχει γεωγραφικός περιορισμός, από την άποψη ότι ανά δημοτική κοινότητα μπορεί να αναπτυχθεί και άλλο είδος εναλλακτικού τουρισμού, τα οποία θα μπορούσαν να ενταχθούν σε ένα γενικότερο αναπτυξιακό πλάνο .
Με εκτίμηση
Παπαδημητρίου Κωνσταντίνος
Στέλεχος #Δίεση
Η δημοτική αρχή θα πρέπει να λογοδοτήσει στον κωακό λαό, Από πέρυσι τον Οκτώβριο, ζητήσαμε την εξεύρεση ενός χώρου για την προσωρινή διαμονή των παράτυπων μεταναστών και προσφύγων.
Επιπλέον, εγώ ο ίδιος επέστρεψα στο θέμα ζητώντας με σχετικό άρθρο μου στα ΜΜΕ την κινητοποίηση του δήμου, προς την κατεύθυνση συγκρότησης μιας διαπαραταξιακής επιτροπής για τη λήψη άμεσων και συλλογικών αποφάσεων. Από ό,τι φαίνεται μιλούσα σε τοίχο.
Ο δήμος από την στιγμή που έβλεπε την γραφειοκρατική δυσκινησία της κρατικής μηχανής, τη στιγμή μάλιστα που οι ροές αυξάνονταν, θα έπρεπε να πράξει τα αυτονόητα, δηλαδή να γίνει μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος. Δυστυχώς τόσο καιρό αρνιόταν τον διάλογο με αποτέλεσμα το πρόβλημα να διογκώνεται. Το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει είναι να δρομολογήσει κάποιες καταστάσεις π.χ. να καθορίσει χώρο όπου να συγκεντρώνονται οι παράτυποι μετανάστες και οι πρόσφυγες και να καθοδηγούσε εθελοντικές ομάδες και οργανισμούς ώστε να οργανωθεί το πράγμα από την αρχή σε στερεές και υγιείς βάσεις. Αλλά με την άρνηση του να συνεισφέρει την όποια βοήθεια, κατέστρεψε τον νησιώτικο προορισμό που λέγετε Κως. Τώρα, εκτός από το διασυρμό και τις ακυρώσεις, αντιμετωπίζουμε ένα κλίμα εκρηκτικό.
Είχα επίσης αναφέρει πως ήδη η Κως χωρίζεται στα δυο. Το βίωσα έντονα τα τελευταία 24ωρα, με φίλους και γνωστούς να τείνουν επικίνδυνα στα άκρα, και να δυναμιτίζουν το κλίμα ακόμα περισσότερο. Είμαστε στα πρόθυρα, δυστυχώς, του κοινωνικού διχασμού.
Η Κως έχει περίπου 35,000 μόνιμους κατοίκους. Οι μετανάστες είναι περίπου 7,000, δηλαδή το 1/5 του πληθυσμού μας. Θέλουν να φύγουν, εμείς θέλουμε να φύγουν, κάποιοι όμως δεν δίνουν το πράσινο φως, ώστε μέχρι να φύγουν να έχουν λίγο πιο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Κατάντησαν την Κω μια αποθήκη ανθρωπινών ψύχων επίτηδες; Κατάντησαν όλα τα πάρκα και παρτέρια ένα ατελείωτο χώρο για κατασκήνωση, για ποιο λόγο; Ποιο συμφέρον; Ένα ξέρω: φταίει και η κυβέρνηση , αλλά πρώτα από όλα φταίει ο Δήμος που αρνείται τη συνεργασία με τους κρατικούς φορείς! Γιατί σε άλλα νησιά δεν υπάρχει τόσο μεγάλο πρόβλημα; Γιατί δεν είναι από εδώ και από εκεί κατασκηνωμένοι; Έχουν και στα αλλά νησιά αρκετούς αλλά δεν βλέπω διμοιρίες ΜΑΤ να έρχονται εκτάκτως στο νησιά τους, δεν βλέπω πολίτες αγανακτισμένους σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να φωνάζουν να βγει ο στρατός στους δρόμους(!). Καταστρέψατε το νησί και διχάσατε τους συμπολίτες μου... γιατί;
Πρόσφυγας:
Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης «Περί του καθεστώτος των Προσφύγων» που υιοθετήθηκε διεθνώς στις 28 Ιουλίου 1951 (κυρώθηκε από την Ελλάδα το 1959 ) και τροποποιήθηκε με το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης της 31ης Ιουλίου 1967, πρόσφυγας είναι «κάθε πρόσωπο, το οποίο, επειδή έχει δικαιολογημένο φόβο διωγμού λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικής προέλευσης, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ορισμένη κοινωνική ομάδα, βρίσκεται έξω από τη χώρα της υπηκοότητάς του και δεν μπορεί, ή εξαιτίας αυτού του φόβου, δεν θέλει να προσφύγει στην προστασία της χώρας αυτής».’ Πηγή:wikipedia
Όπως ειχα αναφερει και στο προηγούμενο άρθρο μου,
Η χωρά μας είναι δέσμια των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, πχ το Δουβλίνο 2, οπότε αντί κάποιοι να τα βάζουν με την τωρινή κυβέρνηση κάνοντας στείρα αντιπολίτευση θα πρέπει να πάρουν αποφάσεις και να γίνουν συνεργάσιμοι για την επίλυση του προβλήματος. Όχι να προσφεύγουμε σε τακτικές ‘δεν τους θέλω εγώ εδώ αυτούς’ και να φαίνεται προς τα έξω ότι ο κωακός λαός έχει ξενοφοβικά αντανακλαστικά. Το γήπεδο είναι μια προσωρινή λύση τραβηγμένη από τα μαλλιά. Δεν λύνει το πρόβλημα. Ο χώρος διαμονής πρέπει να είναι μακριά από το κέντρο της πόλης. Η κυβέρνηση καθυστερεί. Οι ρίζες του προβλήματος είναι ευρωπαϊκές και οι προσφυγικές ροές ολοένα θα αυξάνονται. Ο δήμος οφείλει να συνεργαστεί με τους κρατικούς φορείς στην εξεύρεση ενός χώρου προσωρινής διαμονής και ελεγχόμενης χωρητικότητας, και να διαφυλάξει την ενότητα των πολιτών, αποτρέποντας τον κοινωνικό διχασμό. Να κάνει δηλαδή ό,τι μέχρι σήμερα αρνείται… είτε σκόπιμα είτε από πλήρη ανικανότητα.
Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου
Στέλεχος #Δίεση
Σας προσκαλούμε το Σαββατοκύριακο 11 & 12 Ιουλίου στην έκθεση Φωτογραφίας που διοργανώνουμε , 4 νέα παιδιά με αγάπη και ενθουσιασμό με όχημα τη φωτογραφία έτοιμοι να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στη δημοσίευση της δουλειάς μας στο κοινό.
Είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε μαζί σας συναισθήματα , σκέψεις , εικόνες και χρώματα, πρόσωπα και τοπία, αναμνήσεις και στιγμές.
Εγκαίνια έκθεσης : Σαββάτο 11/07 και ώρα : 19:00
"Πώς να κλείσεις μια τέτοια ζωή μέσα σ' ένα κομμάτι χαρτί;
Κι όμως τούτη η φωτογραφία η κιτρινισμένη
χωρίς χαμόγελα, χωρίς στολίδια και ωραία ρούχα
του θύμισε την φλόγα που έκαιγε,
που σώθηκε και πάει. ( Χ. Μανωλάχης)
Χορηγοί Έκθεσης:
Φαρμακείο Λαμπρινός Γεώργιος
Ψηφιακές εκτυπώσεις-LevelCreations
Φωτογραφείο Ανέρια
Σβύνος Βασίλης- Γεωπόνος . Γεωλόγος
Σχολαρχείο- Παραδοσιακό Καφενείο-Μεζεδοπωλείο
Χαϊχούτες - Παραδοσιακό Καφενείο
Jenius Κατάστημα
ΔΕΜΕΡΤΖΗ ΜΑΡΙΑ:
Μια μοναδική τέχνη που αποτυπώνει στιγμές και γεγονότα που ζωντανεύουν αναμνήσεις. Από 15 χρονών με μικρά και διακριτικά βήματα η φωτογραφία ξεκίνησε να γίνεται καθημερινότητα αποκαλύπτοντας στιγμές καθημερινές και τοπία τόσο απλά αλλά και ταυτόχρονα τόσο όμορφα!
ΠΕΤΡΑΚΗ ΕΛΙΝΑ:
Ξεκίνησε να ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία από 20 χρονών και 6 χρόνια μετά κατάφερε αφού παρακολούθησε σεμινάρια για τη φωτογραφία να αποκτήσει την πρώτη της DSLR μηχανή. Για εκείνη μόλις πατηθεί το κλείστρο μια ιστορία είναι έτοιμη να ειπωθεί με ένα μοναδικό εικαστικό λεξιλόγιο. Η μαγεία αυτή της αιχμαλώτισης στιγμών την κατέκτησε από την πρώτη στιγμή . Μια απλή κίνηση μπορεί να κρατήσει στο χρόνο, στην αιωνιότητα μια ολόκληρη ζωή. Αποτυπώνει την ψυχή που έχει μέσα του ένα πρόσωπο ή που κρύβει ένα άψυχο αντικείμενο ή μια τοποθεσία. Ένα απλό ΚΛΙΚ δίνει, την αίσθηση ότι μπορεί κάποιος να νικήσει το χρόνο στη διαδρομή που θα ακολουθήσει αναπολώντας μετά από δεκαετίες το άρωμα της νιότης της, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, που κάνουμε ένα απλό κλικ....
ΣΟΦΙΑ ΤΣΑΧΙΡΙΔΟΥ :
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φλώρινα, έναν τόπο μελαγχολικό που τον διακατέχει ο ρομαντισμός, στον οποίο γλύπτες , φωτογράφοι και ζωγράφοι έχουν ξεδιπλώσει το ταλέντο τους. Από όσο θυμάται τον εαυτό της πάντα με τη φωτογραφική παρέα να αποθανάτιζε τις στιγμές της, γιατί αυτές τελικά καθορίζουν τη ζωή μας. Για εκείνη η φωτογραφία είναι μια ασχολία που την βγάζει από το MATRIX της ζωής, την απελευθερώνει.
«Εύχομαι να απολαύσετε την έκθεση, είναι η πρώτη μας, με τα παιδιά, και να μας στηρίζετε για να μπορούμε να μαθαίνουμε, να διορθωνόμαστε και να διοργανώνουμε κ άλλες .»
Για περισσότερο υλικό και ''ταξίδια'' κάντε like στη σελίδα της στο facebook:
https://www.facebook.com/sofiatsahiridisphotography?fref=ts
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ:
Γεννηθείς το 1985, ιδιωτικός υπάλληλος σε κατάστημα τεχνολογίας.
Από μικρός του άρεσε να κάνει λήψεις αλλά εκείνη την εποχή περιοριζόταν με απλές μηχανές τύπου compact με φιλμ, το πρώτο βήμα έγινε περίπου το 2011 όπου αγόρασε την πρώτη του compact ψηφιακή φωτογραφική όπου μη έχοντας περιορισμούς φωτογραφιών με το φιλμ άρχισαν τα πειράματα κτλ. κ στα τέλη του 2013 παρόπλισε την μικρή compact απέκτησε την πρώτη του DSLR μηχανή, από τότε οι πειραματισμοί και οι λήψεις δεν σταμάτησαν κάθε κλικ και καλύτερα όπως λέει και ο ίδιος.
Γενικά του αρέσουν τα timelapses, οι κοντινές λήψεις, τα τόπια και λατρεύει το light-painting.
Δεν λέει ποτέ όχι και σε κανέναν για μια φωτοβόλτα.
Μπορείτε να τον βρείτε στο fb:
https://www.facebook.com/KosPhotoAssault
Είτε στον δικτυακό τόπο:
https://kosphotoassault.wordpress.com/
Στις 31/03 και ενώ περνούσα όχι πολύ μακριά από το αστυνομικό τμήμα, αντιλήφθηκα στον αέρα μιαν έντονη μυρωδιά καπνού…
Την επόμενη μέρα διάβασα στις ενημερωτικές ιστοσελίδες του νησιού μας ότι κάποιοι μετανάστες είχαν ανάψει εκεί γύρω μια πρόχειρη φωτιά, κοντά στο Τζαμί της Λότζιας, για να ζεσταθούν. Το πρόβλημα πλέον είναι κάτι παραπάνω από εμφανές. Ανεξάρτητα από την άποψη του καθενός μας για το μεταναστευτικό ζήτημα, αυτό που δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι ταλαιπωρημένοι και ότι ζητούν ένα καλύτερο αύριο μακριά από τη φρίκη του πολέμου και της εξαθλίωσης.
Αυτό που επίσης δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς είναι ότι τέτοιες εικόνες θίγουν την αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πόσο μάλλον όταν το νησί μας ετοιμάζεται για την καλοκαιρινή περίοδο. Ήδη από το τέλος του προηγούμενου καλοκαιριού, όταν το νησί μας γινόταν αντικείμενο διασυρμού σε διεθνή μέσα ενημέρωσης, είχαμε καλέσει τον Δήμο και την Περιφέρεια να βρουν έναν χώρο προσωρινής διαμονής και φιλοξενίας, με καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Καμία απόκριση. Αλλά ας μην μείνουμε όμως πάλι στα λόγια.Να πράξουμε όλοι μαζί και όχι μεμονωμένα. Προτείνω λοιπόν τη δημιουργία διαπαραταξιακής επιτροπής για εύρεση λύσης, έστω προσωρινής. Μια επιτροπή με αντιπρόσωπους από όλες τις δημοτικές παρατάξεις για την εξεύρεση λύσεων και συνεργασίας με τις αρμόδιες αρχές.
Να γίνει μια προσπάθεια αναζήτησης χώρου, ακόμα και σε παλαιά στρατόπεδα, οπού μπορούν να δημιουργηθούν χώροι φιλοξενίας αυτών των ανθρώπων, για να τους παρασχεθούν πιο αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
Και εν κατακλείδι, η επιτροπή να έρθει σε επαφή με όλους τους Δωδεκανήσιους βουλευτές και μέσω αυτών να πιέσουμε την κεντρική κυβέρνηση και τις αρμόδιες αρχές . Γιατί κακά τα ψέματα αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, το πρόβλημα θα επιδεινώνεται συνεχώς, με συνέπειες ακόμα πιο άσχημες, πιο ντροπιαστικές. Ας μην κλείνουμε άλλο τα μάτια.
Με εκτίμηση
Παπαδημητρίου Κωνσταντίνος
Στέλεχος κίνησης πολίτων #Δίεση.