Η λογική σειρά των πραγμάτων βέβαια, θέλει την ηγεσία του Μαξίμου να εστιάζει στο να επικυρωθεί τυπικά στο eurogroup της 22ας Ιανουαρίου η συμφωνία με τους δανειστές. Από κει και έπειτα ο χρόνος θα αρχίσει να μετράει αντίστροφα για τον ανασχηματισμό. Ο οποίος, κατά πληροφορίες του iefimerida.gr, θα είναι «διορθωτικού χαρακτήρα» μιας και ο πρωθυπουργός δεν κρύβει ότι σε γενικές γραμμές η παρούσα σύνθεση της κυβέρνησης είναι η καλύτερη δυνατή. Πράγμα που σημαίνει ότι δε συντρέχει λόγος να προχωρήσει σε δομικής φύσεως αλλαγές.

Όλα πάντως θα κριθούν τις επόμενες μέρες, αφού μέχρι στιγμής ο κ. Τσίπρας έρχεται αντιμέτωπος και με άλλα «καυτά» θέματα όπως το ονοματολογικό των Σκοπίων, την υπόθεση των «8» Τούρκων αξιωματικών, αλλά και τα ανοικτά μέτωπα της οικονομίας.

Υπουργοί στο...κόκκινο

Σε περίπτωση διορθωτικού ανασχηματισμού, θα γίνει αντικατάσταση ενός μικρού αριθμού υπουργών. Έντονα λέγεται ότι υπάρχουν πρόσωπα που βρίσκονται στο «κόκκινο».

Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλας δέχεται «πυρά» εκ των έσω και δεν είναι λίγες οι φορές που έχει βρεθεί να...προειδοποιεί με παραίτησή του. Αρκετοί σύντροφοί του, του καταλογίζουν ευθύνες για τους χειρισμούς στο μεταναστευτικό-προσφυγικό, ενώ δεν κατάφερε να μετακινηθεί σε κάποιο ευρωπαικό πόστο.

Ο υπουργός Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητρίου, κατά πολλούς ενώ κατάφερε να ανταποκριθεί με επιτυχία την πρόκληση του πρωθυπουργού για προσέλκυση επενδύσεων με στόχο την ανοδική πορεία της οικονομίας, φαίνεται να μην έχει προσαρμοστεί απολύτως στις ιδιαιτερότητες της δημόσιας διοίκησης. Ο Πρωθυπουργός ωστόσο δεν κρύβει τον βαθύ του σεβασμό για τον Υπουργό με τον οποίον εξάλλου τον συνδέει παλιά γνωριμία.

Με μεγάλο ενδιαφέρον επίσης αναμένεται να φανεί ποια θα είναι η τύχη της υπουργού Πολιτισμού Λυδίας Κονιόρδου, του υπουργού Ναυτιλίας Παναγιώτη Κουρουμπλή που βρέθηκε στο στόχαστρο για τους χειρισμούς στο Αγία ΖώνηΙΙ, αλλά και μια σειρά αναπληρωτών υπουργών.

Αμετακίνητοι Τσακαλώτος-Χουλιαράκης

Οι σχέσεις του υπουργού Οικονομικών με το Μαξίμου έχει περάσει κατά καιρούς από σαράντα κύματα. Στην παρούσα φάση όμως, διανύουν ομολογουμένως την καλύτερη περίοδο και βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία προκειμένου να δώσουν τον υπερ πάντων αγώνα με τους δανειστές (μέχρι τον Ιούλιο) για την έξοδο από το Πρόγραμμα και τον προσδιορισμό.

Δεν είναι λίγοι μάλιστα από την κυβέρνηση όσοι λένε ότι «ο Ευκλείδης δεν πάει πουθενά», συμπληρώνοντας ότι είναι λογικό να θέλει και ο ίδιος να καρπωθεί την επιτυχία εξόδου από τα μνημόνια.

Η περίπτωση Φίλη

Ο πρώην υπουργός έχει δηλώσει ουκ ολίγες φορές σε συνεντεύξεις του ότι από μικρός έχει μάθει στην Αριστερά να συμμετέχει στη συλλογική προσπάθεια για την αλλαγή της κοινωνίας, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι πρέπει να είναι υπουργός (πράγμα που φάνηκε και από τη στάση του στον περσινό ανασχηματισμό).

Κατά συνέπεια, αναμένεται να φανεί αν ο πρωθυπουργός θα του προτείνει να αναλάβει εκ νέου χαρτοφυλάκιο και αν ο κ. Φίλης θα συμφωνήσει. Προς ώρας, πάντως, στο Μαξίμου παρακολουθούν απλώς τις δημόσιες παρεμβάσεις του.

 iefimerida.gr

Σε οιονεί προεκλογική περίοδο εισέρχεται η χώρα από τις αρχές του έτους. Η αίσθηση εντείνεται από μια σειρά παραμέτρους, αλλά και από ένα στοιχείο το οποίο διαπιστώνεται για πρώτη φορά στο διάστημα των τελευταίων μηνών: Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κομματικά και κοινοβουλευτικά, όταν ερωτώνται για το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες, δεν το απορρίπτουν, όπως συνήθιζαν να κάνουν έως πρόσφατα.
Αντιθέτως, επιδεικνύουν έναν προβληματισμό για το κατά πόσο ένας εκλογικός ελιγμός θα ήταν μια λύση για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένων της φθοράς και των πολλαπλών αδιεξόδων της κυβέρνησης.
Τέτοιες σκέψεις προέρχονται κατά βάση από τη λεγόμενη ομάδα των 53+ και τους συνοδοιπόρους τους. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν κάποιοι από τους πρωταγωνιστές του εσωκομματικού παιχνιδιού στον ΣΥΡΙΖΑ, «το θέμα δεν είναι το «αν», αλλά το «πότε»». Επιβεβαιώνουν έτσι ότι η συζήτηση είναι υπαρκτή και ότι μια κίνηση σε αυτή την κατεύθυνση μελετάται ή πάντως έχει τεθεί υπ’ όψιν του Αλέξη Τσίπρα.
Συνοδεύεται δε αυτή η ανησυχία των συγκεκριμένων προσώπων και από μια αγωνία για το διάστημα των πρώτων μηνών του 2018. Κατά την περίοδο εκείνη, όπως λένε, η κυβέρνηση αναμένεται να δεχθεί νέες πιέσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ να βρεθεί ενώπιον οριστικών διλημμάτων, στο πλαίσιο της τέταρτης αξιολόγησης. Στο διάστημα αυτό θα πρέπει να διευθετηθούν όλες οι εκκρεμότητες, κυρίως στο πεδίο των δημοσιονομικών, της επίσπευσης της μείωσης του αφορολογήτου και άλλων περικοπών, της διασφάλισης ενός χρηματοδοτικού «μαξιλαριού» άνω των 12 δισ. ευρώ, της απόπειρας δανεισμού της χώρας και του καθορισμού του πλαισίου επιτήρησης έπειτα από το τέλος του σημερινού Μνημονίου. Επιπλέον, καθοριστικής σημασίας παράμετρος για τις αποφάσεις της κυβέρνησης είναι η πρόσφατη ματαίωση των προσδοκιών της περί της έναρξης μιας συζήτησης για το χρέος από τον νέο πρόεδρο του Eurogroup Μάριο Σεντένο. Ο πορτογάλος υπουργός Οικονομικών ξεκαθάρισε ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί πριν από τον Αύγουστο του 2018 και εφόσον έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς το τρέχον Μνημόνιο.
Κυβερνητικές πηγές περιγράφουν πάντως έναν άλλο σχεδιασμό: Διεξαγωγή εθνικών εκλογών το νωρίτερο την άνοιξη του 2019 και μετάθεση των αυτοδιοικητικών εκλογών για το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς. Στόχος μιας τέτοιας μεθόδευσης είναι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος πολιτικής αστάθειας, με συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις και με κατάληξη την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του 2020, με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστεί ότι θα μπορεί να «παίξει» και πάλι, όπως το 2014-2015.
Παροχολογία, πόλωση και… παράπονο για ΚΚΕ
Η αίσθηση περί της έναρξης μιας άτυπης και άγνωστης διάρκειας προεκλογικής περιόδου εντείνεται και από έναν άλλο συνδυασμό παραγόντων, όπως:
l η αγωνιώδης παροχολογία της κυβέρνησης, εν πολλοίς ερήμην των δανειστών, με πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα το επίδομα των 400 ευρώ στους ανέργους 18-24 ετών, το νέο επίδομα στους πλημμυροπαθείς της Δυτικής Αττικής, η εξαγγελία για ίδρυση πανεπιστημίου στην ίδια περιοχή κ.ά.
l η σφοδρότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης με προσωπικά χαρακτηριστικά, στην οποία καταφεύγει ο κ. Τσίπρας.
l το νέο μέτωπο με το ΚΚΕ, υπό τον φόβο διαρροών ψηφοφόρων προς τα αριστερά.
Αυτό έγινε σαφές στην παρέμβαση του υπουργού Εσωτερικών Π. Σκουρλέτη στη Βουλή την προηγούμενη Τρίτη, όταν, απευθυνόμενος στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και… εγκαλώντας τον Περισσό για τις αντικυβερνητικές αντιδράσεις, είπε: «Πέστε μου μια φορά που το κάνατε αυτό με την κυβέρνηση Σαμαρά. Χρωστάτε απαντήσεις, όχι σε εμάς, αλλά στον κόσμο της εργασίας, που δεν βρήκατε τίποτα να τους πείτε για το θέμα των συλλογικών συμβάσεων που υπογράφηκαν για πρώτη φορά. Αυτός ο ολισθηρός δρόμος απομονώνει μια πλευρά της Αριστεράς». Η απάντηση ήλθε από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ Θ. Παφίλη: «Χρειάζεται πολύ μεγάλο θράσος, διαστημικό, να φέρνεις τη νύχτα σαν τον κλέφτη τροπολογία για να καταργείς την απεργία και να έχεις στείλει με τις πολιτικές σου στον Καιάδα τον κόσμο, να κατηγορείς αυτούς που προσπαθούν και υπερασπίζονται τα συμφέροντά του όταν κάνει μια διαμαρτυρία».
Υπό το πρίσμα αυτό, μεταξύ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της αντιπολίτευσης, προκλήθηκε αίσθηση από τον τρόπο με τον οποίο ο Πρωθυπουργός θέλησε, κατά την ομιλία του επί του προϋπολογισμού την προηγούμενη Τρίτη, να υπενθυμίσει και πάλι τη συνταγματικά προβλεπόμενη ημερομηνία των εκλογών: «Ο ελληνικός λαός έχει και μνήμη, και γνώση, και διαίσθηση. Σας γνωρίζει πολύ καλά. Αυτή ήταν η αιτία. Γνωρίζει τι κάνατε όλα αυτά τα χρόνια» είπε ο Αλέξης Τσίπρας απευθυνόμενος στον Κ. Μητσοτάκη και συμπλήρωσε: «Και αυτή θα είναι η αιτία που θα σας οδηγήσει και σε νέα ήττα στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2019».
Το ότι οι εκλογές διεξάγονται (θεωρητικώς) κάθε τέσσερα έτη είναι γνωστό σε όλους. Το ότι ο Πρωθυπουργός αισθάνεται την ανάγκη να το επαναλαμβάνει πυροδοτεί σενάρια για δύο λόγους: α) επειδή, σύμφωνα και με συντρόφους του, φανερώνει μια αγωνία και β) επειδή όλοι γνωρίζουν ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωνε να παραμείνει στην εξουσία έως τον Σεπτέμβριο του 2019, θα πήγαινε στις εκλογές έχοντας εφαρμόσει έναν νέο γύρο περικοπών σε συντάξεις και αποδοχές, τις οποίες έχει ήδη ψηφίσει από την προηγούμενη άνοιξη. Συνεπώς, με ακόμη μεγαλύτερη φθορά.
Μία επιπλέον παράμετρος η οποία εντείνει την εκλογολογία είναι πάντοτε ο Πάνος Καμμένος. Η κινητικότητα στο Σκοπιανό και η ρητή δήλωση του υπουργού Αμυνας πως δεν πρόκειται να δεχθεί ονομασία που να περιέχει καθ’ οιονδήποτε τρόπο το συνθετικό «Μακεδονία» καθιστούν σαφές ότι ο χρόνος δεν θα τρέχει προς όφελος της κυβερνητικής συνοχής – στον βαθμό βεβαίως που ο κ. Καμμένος εμφανιστεί συνεπής προς τις δημόσιες δηλώσεις του…
Ποιοι υπουργοί αναμένεται να μετακινηθούν ή να απομακρυνθούν
Με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, στον προγραμματισμό του Αλέξη Τσίπρα επανέρχεται ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης. Αναμένεται προς τα τέλη Ιανουαρίου, όμως οποιαδήποτε κίνηση θα τελεί υπό την αίρεση (και) των εσωκομματικών συσχετισμών. Αλλαγές στα βασικά υπουργεία (Οικονομικών, Εξωτερικών, Αμυνας, Εσωτερικών) θεωρείται δύσκολο να γίνουν. Και αυτό, μεταξύ των άλλων, επειδή καθεμία περίπτωση θα δημιουργούσε εστίες τριβών. Προς μετακίνηση ή απομάκρυνση θεωρούνται πιθανοί υπουργοί ο Γ. Σταθάκης από το Ανάπτυξης, με γνωστή τη φιλοδοξία του Ν. Παππά να αναλάβει κάποιο από τα λεγόμενα παραγωγικά υπουργεία, ο Ι. Μουζάλας από το Μεταναστευτικής Πολιτικής, με πιθανό αντικαταστάτη τον Δ. Βίτσα, η Λυδία Κονιόρδου από το Πολιτισμού, όπου υπό συνθήκες και προϋποθέσεις θα μπορούσε να τοποθετηθεί ο Ν. Φίλης.
ΒΗΜΑ