Ο Άρις (Αριστομένης Γιαννακόπουλος*) με επιχειρήματα συνθλίβει όλους αυτούς οι οποίοι παρελκυστικά, εντέχνως αλλά και ...
ίσως παραπληροφορούμενοι διακινούν ιδέες και θέσεις οι οποίες είναι ανιστόρητες, ασαφείς και αμφίσημες, πολύ μακρυά από την πραγματική αλήθεια.

 Με στοιχεία και παραπομπές όπου μπορείτε να επαληθευσετε τα λεγόμενά του μπορείτε να έχετε μια πλήρη και ολοκληρωμένη άποψη για το θέμα της Μακεδονίας και του Σκοπιανού.

1)- Μας είπαν: Υπάρχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού που δε θα πρέπει να το αρνούμαστε στους Σκοπιανούς.

Το δικαίωμα αυτό είναι διαφορετικό στα νομικά πρόσωπα από ό,τι στα φυσικά πρόσωπα. Η συνωνυμία που είναι ελεύθερη μεταξύ φυσικών προσώπων, δε γίνεται δεκτή μεταξύ εταιρειών, συλλόγων κλπ. Γι’ αυτό και η επωνυμία ενός νομικού προσώπου χρειάζεται να γίνεται αποδεκτή από το οικείο Πρωτοδικείο για να είναι έγκυρη.

2)- Μας είπαν: Ο γεωγραφικός χώρος της Μακεδονίας έχει αποδοθεί σε τέσσερα διαφορετικά κράτη, την Ελλάδα κατά 51%, τη Σερβία (μετέπειτα Γιουγκοσλαβία και σήμερα ΠΓΔΜ/FYROM) κατά 38%, στη Βουλγαρία κατά 10% και στην Αλβανία κατά 1% και αυτό αναφέρεται στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913, που σηματοδότησε το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων.

Ας δουν εδώ τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου και ας μας πουν πού αναφέρεται αυτό. Μάλιστα η Συνθήκη αυτή ορίζει ελληνοσερβικά σύνορα και όχι κράτος των Σκοπίων, οπότε η αναφορά των υποστηρικτών της σημερινής Συμφωνίας Πρεσπών σε εκείνη τη Συνθήκη, είναι μάλλον προκλητική. Πατήστε ΕΔΩ να διαβάσετε την συνθήκη του Βουκουρεστίου

Εξάλλου το έδαφος του αρχαίου βασιλείου της Μακεδονίας βρίσκεται σχεδόν εξολοκλήρου στην επικράτεια του ελληνικού κράτους. Η επέκταση της έννοιας της Μακεδονίας είναι απλώς ένα χαρτογραφικό κατασκεύασμα που είχε γίνει για γεωπολιτικά συμφέροντα κατά το 1900 από Γερμανούς χαρτογράφους, σε συνεργασία τότε με τη Βουλγαρική Εξαρχία.

3)- Μας είπαν: Χρειάζεται να κάνουμε θυσίες για να διατηρηθεί το κράτος των Σκοπίων, επειδή αυτό αποτελεί ασφαλές «μαξιλάρι» που εμποδίζει τη δημιουργία Μεγάλης Αλβανίας και Μεγάλης Βουλγαρίας.

Εάν το κράτος αυτό μοιραστεί μεταξύ Βουλγαρίας και Αλβανίας, η Βουλγαρία αναμένεται να αυξήσει τον πληθυσμό της κατά 1.200.000 κατοίκους περίπου, ενώ η Αλβανία κατά μόνον 800.000 περίπου.

Ο εθνικισμός που φουντώνει αυτόν τον καιρό είναι μόνον ο αλβανικός. Είναι προφανές όμως πως εάν η Αλβανία, μικρή ή μεγάλη, προσέθετε στον πληθυσμό της αυτό το ποσό, δε θα μπορούσε αυτό να κάνει τη διαφορά ώστε να αποτελέσει απειλή για την Ελλάδα. Η Ελλάδα που θέλει να πείθει ότι έχει αποτρεπτική ισχύ εναντίον επιθέσεως από την Τουρκία, δε γίνεται να ρυθμίζει την πολιτική της με γνώμονα τον φόβο από 800.000 Αλβανούς των Σκοπίων.

Όσο για τη Βουλγαρία, δεν έχει προκαλέσει ούτε απειλήσει την Ελλάδα εδώ και πολλές δεκαετίες. Είναι σοβαρό κράτος, εταίρος μας στην ΕΕ και σύμμαχος στο ΝΑΤΟ. Λέγεται διαρκώς με στόμφο από πολλούς εδώ στην Ελλάδα ότι έχει τη Μακεδονία του Πιρίν, όμως εάν εξετάσουμε τις επίσημες διοικητικές υποδιαιρέσεις της (Περιφέρειες κλπ) που είναι και δηλωμένες στην ΕΕ, θα διαπιστώσουμε ότι καμία από αυτές δεν έχει τη λέξη «Μακεδονία» στην ονομασία της. Εάν ήθελε να απειλεί την Ελλάδα, είχε τρόπο να το κάνει. Εδώ είναι οι διάφορες περιοχές της Βουλγαρίας με βάση τις εκλογικές περιφέρειες:

Πατήστε ΕΔΩ

4)- Μας είπαν: Αφού το κράτος των Σκοπίων έχει αναγνωριστεί ως «Μακεδονία» από περισσότερες από 100 χώρες του κόσμου, είναι τετελεσμένο που έπρεπε να το αποδεχθούμε.

Ας αναλογιστούν γιατί κόπτονται τόσο πολύ οι Δυτικές Δυνάμεις για την υπογραφή της Ελλάδος. Εξάλλου τις εγκυρότερες αναγνωρίσεις τις δίνει τελικώς ο ΟΗΕ και όχι μεμονωμένα τα διάφορα κράτη. Επιπλέον, κάθε φορά που ένα κράτος αλλάζει ονομασία και η αλλαγή κατοχυρώνεται στον ΟΗΕ, δεν αργεί η διεθνής κοινότητα να το συνηθίσει.

5)- Μας είπαν: Δε γινόταν να πετύχουμε περισσότερα, γιατί ήταν ήδη πολύ υψηλή η απαίτησή μας να αναγκάσουμε ένα άλλο κράτος να αλλάξει την ονομασία του, πράγμα που δεν έχει ξαναγίνει στα χρονικά.

Έχει ξανασυμβεί, μάλιστα και στην Ελλάδα αλλά και σε πολύ ισχυρότερη χώρα από την Ελλάδα. Ιστορικοί αναφέρουν πως με την ίδρυσή του το νεοελληνικό κράτος δέχθηκε κάποιες πιέσεις από τις Μεγάλες Δυνάμεις της Δύσεως για να ξεχάσει τις ονομασίες «Ρωμιός», «ρωμέικα» κλπ, προφανώς για να μη γίνεται σύγχυση με την αυθεντική Ρώμη. Ακόμα και στη μελέτη της ιστορίας, η δυτική ιστοριογραφία έχει επιβάλλει και στην ελληνική και παντού, την ονομασία «Βυζαντινή Αυτοκρατορία», που ουδέποτε είχε χρησιμοποιηθεί, αντί για «Νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία» ή «Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία».

Όταν ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ άλλαξε τον τίτλο που είχε ο προκάτοχός του Όθων από «Βασιλεύς της Ελλάδος» σε «Βασιλεύς των Ελλήνων», το μετέφρασε στα γαλλικά «Roi des Grecques». Οι Μεγάλες Δυνάμεις επέβαλαν αλλαγή σε «Roi des Héllènes», με το σκεπτικό ότι η λέξη «Grecques» αναφέρεται και στους Έλληνες εκτός ελλαδικού κράτους –που έφτανε τότε ως τη Λάρισα- ενώ το «Héllènes» αναφέρεται αυστηρά στους Ελλαδίτες, οπότε θα αποφεύγονταν διαθέσεις για επέκταση της κυριαρχίας του Βασιλείου και σε άλλα εδάφη με ελληνικό πληθυσμό. Το περιστατικό αυτό το έχει αναφέρει ο Καθηγητής του ΕΚΠΑ κ. Ι. Μάζης.

Το πιο πρόσφατο και εντυπωσιακό όμως ήταν πως η Μεγάλη Βρετανία, ως υποψήφια για ένταξη στην ΕΟΚ, πρόδρομο της ΕΕ, αναγκάστηκε να αλλάξει την ονομασία της σε «Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας & της Βόρειας Ιρλανδίας», ώστε με τον σύντομο τίτλο «Ηνωμένο Βασίλειο» να μην ενοχλεί τη Γαλλία που έχει περιοχή Βρετάνη («Bretagne» στα γαλλικά και στις δύο περιπτώσεις) και να μην ασκηθεί βέτο από αυτήν.

6)- Μας είπαν: Μας χρειάζεται να κλείσουμε τις διαφορές μας με τις άλλες χώρες στα Βαλκάνια, ώστε να επιβεβαιώσουμε τον ηγετικό μας ρόλο σε αυτά και με μεγαλύτερη ισχύ να ασχοληθούμε με τις διαφορές μας με την Τουρκία.

Ισχυρότερος ή ηγέτης δε γίνεται κανείς όταν απλώς λήξει η διαμάχη του με κάποιον άλλον, αλλά όταν βγαίνει (περισσότερο) κερδισμένος με τη λήξη της διαμάχης. Μετά από τόσες πολλές υποχωρήσεις έναντι του μικρού και αδύναμου κράτους των Σκοπίων ή/και της Αλβανίας στη συνέχεια, θα φαινόμαστε ηττοπαθής και φοβισμένη χώρα και το πιο πιθανό είναι πως θα ανοίξουν ακόμη περισσότερο οι ορέξεις της Τουρκίας να κερδίσει ακόμη περισσότερα εις βάρος μας.

7)- Μας είπαν: Το Σκοπιανό έχει απασχολήσει για πολλά χρόνια πολύτιμο διπλωματικό δυναμικό, που μας χρειάζεται να το απελευθερώσουμε ώστε να το διαθέσουμε στα ελληνοτουρκικά.

Οι ίδιοι περίπου που λεν αυτό, μιλούν ταυτόχρονα και για μια χαμένη υπόθεση, επειδή πάνω από 100 χώρες του κόσμου έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια σαν «Μακεδονία». Επομένως δε βλέπουμε τα τρομερά αποτελέσματα των εργασιών αυτού του πολύτιμου διπλωματικού δυναμικού. Εάν πρόκειται αυτό το δυναμικό να φέρει τα ίδια αποτελέσματα και στα ελληνοτουρκικά, ίσως θα ήταν καλύτερο να μην ασχοληθεί ποτέ με αυτά.

8)-Μας είπαν: Εάν τα Σκόπια ενταχθούν στο ΝΑΤΟ –και αργότερα στην ΕΕ- θα γίνουν ένα φιλικό κράτος για την Ελλάδα και δε θα επηρεάζονται από την Τουρκία.

Τα Σκόπια δεν έχουν επιδείξει τη σοβαρότητα της Βουλγαρίας. Μάλλον πιο κοντά στην Αλβανία είναι η κουλτούρα της εξωτερικής τους πολιτικής. Η Αλβανία ως μέλος του ΝΑΤΟ έχει δημιουργήσει αρκετά σοβαρές ενοχλήσεις στην Ελλάδα, συνεργαζόμενη με την Τουρκία ακόμη περισσότερο εντός του πλαισίου του ΝΑΤΟ. Τα Σκόπια έχουν ήδη στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία και ως μέλος του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν κάλλιστα να τη συνεχίσουν ακόμη πιο εντατικά. Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία δεν έχει εξέλθει του ΝΑΤΟ. Η ΕΕ, όπου δεν ανήκει η Τουρκία, είναι πράγματι ένας Οργανισμός που θα μπορούσε να περιορίσει την τουρκική επιρροή, αλλά είναι πολύ αμφίβολο εάν τα Σκόπια θα εισέλθουν στην ΕΕ, γιατί ισχυρές χώρες-μέλη της δεν τα επιθυμούν. Μόνο η ένταξη στο ΝΑΤΟ μπορεί να θεωρείται σίγουρη προς το παρόν.

9)- Μας είπαν: Δε γινόταν να επιτευχθεί σλαβική αμετάφραστη ονομασία, γιατί αυτό συμβαίνει μόνο σε χώρες μακριά από την Ευρώπη, όπως η Σρι-Λάνκα.

Όμως τα Σκόπια ανήκαν στη Γιουγκοσλαβία, της οποίας το όνομα ήταν σλαβικό αμετάφραστο. Κανείς δεν την αποκαλούσε Νοτιοσλαβία στα ελληνικά, ούτε South Slavia στα αγγλικά.

10)- Μας είπαν: Η άγρια αντίδραση των εθνικιστών του VMRO από τη θέση της Αντιπολίτευσης και του Προέδρου της Δημοκρατίας στα Σκόπια, εναντίον του Πρωθυπουργού Ζάεφ και της Συμφωνίας των Πρεσπών, αποδεικνύει πόσο καλή είναι η Συμφωνία για την Ελλάδα.

Είναι γνωστό ότι στα Σκόπια οι εθνικιστές είχαν την Κυβέρνηση μέχρι πρόσφατα και έχουν ακόμη την Προεδρία της Δημοκρατίας. Οι αντίστοιχοι δικοί μας εθνικιστές –κάτι μεταξύ κ. Καρατζαφέρη, Βελόπουλου, Φ. Κρανιδιώτη, Δ. Καμμένου και Χρυσής Αυγής ίσως;- βρίσκονται στο περιθώριο του πολιτικού σκηνικού, ακόμη και όταν είναι εντός Βουλής. Εμείς εδώ δεν αναδεικνύουμε τους εθνικιστές μας όσο στα Σκόπια. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς θα πρέπει να λαμβάνουμε τους δικούς τους εθνικιστές σοβαρά υπόψη. Όσο λαμβάνουν αυτοί τους δικούς μας, τόσο θα πρέπει να λαμβάνουμε και εμείς τους δικούς τους για τη διαμόρφωση άποψης ως προς τη Συμφωνία.

11)- Μας είπαν: το βασικό μας όφελος από τη Συμφωνία, η αλλαγή του συνταγματικού ονόματος του κράτους των Σκοπίων από «Μακεδονία» σε «Βόρεια Μακεδονία», επετεύχθη για όλες τις χρήσεις

Και όμως, η για όλες τις χρήσεις -erga omnes- χρήση του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία» έχει σοβαρές εξαιρέσεις στο εσωτερικό των Σκοπίων. Προσέξτε το Άρθρο 1 παρ. 10 β) της Συμφωνίας περί «πολιτικής» μεταβατικής περιόδου, που ορίζει πως το μεταβατικό διάστημα πέντε ετών για την αλλαγή εγγράφων και υλικού εσωτερικής χρήσεως μέσα στο κράτος των Σκοπίων, ώστε να αναφέρουν «Βόρεια Μακεδονία» αντί «Μακεδονία», θα ξεκινάει όχι με την κύρωση της Συμφωνίας, αλλά με το άνοιγμα κάθε διαπραγματευτικού κεφαλαίου εντάξεως των Σκοπίων στην ΕΕ στο συναφές πεδίο. Δηλαδή ο επισκέπτης των Σκοπίων θα συνεχίσει να βλέπει το όνομα «Μακεδονία» για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα σε διάφορα πεδία, και η καθυστέρηση της αλλαγής από το παλιό στο νέο όνομα «Βόρεια Μακεδονία», δε θα εξαρτάται φυσικά από την Ελλάδα, αλλά από όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ που ενδεχομένως να μη δέχονται να ανοίγει το επόμενο διαπραγματευτικό κεφάλαιο για την ένταξη, αν δεν έχουν ικανοποιηθεί σε κάποιο προηγούμενο. Το πολυπόθητο erga omnes, που για να το πάρουμε δώσαμε τόσα άλλα πράγματα που μας πλήγωσαν και μας δίχασαν, είναι και αυτό τραυματισμένο.

Επιπλέον υπάρχει στο νέο τους Σύνταγμα το περιβόητο άρθρο που κάνει λόγο όχι για «Βόρεια Μακεδονία», αλλά για «Μακεδονικό κράτος». Στην αντίδραση της ελληνικής πλευράς, η απάντηση από τα Σκόπια ήταν προφορική και όχι γραπτή, και δικαιολογήθηκαν ότι το διατήρησαν αυτό επειδή το συγκεκριμένο άρθρο κάνει ιστορικές αναφορές. Το ίδιο επιχείρημα υποστηρίζουν και πρόθυμοι από την Ελλάδα, όπως Βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Όμως όλη αυτή η φασαρία για τη σύνταξη και κύρωση της Συμφωνίας, γιατί επιτέλους έγινε; Δεν έγινε για να τερματιστούν οι ιστορικές διαφορές που φέρνουν αντιμέτωπους τους δύο λαούς;

12)- Μας είπαν: Αναγνωρίζουν ότι η γλώσσα τους, τα «Μακεντόνσκι», ανήκει στη Σλαβική οικογένεια και πως δεν έχει σχέση με τη γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων, που ήταν ελληνική.

Δυστυχώς η γλώσσα τους δε μένει αμετάφραστη «Μακεντόνσκι» –παρόλο που ο κ. Κοτζιάς είχε καυχηθεί πολύ στις αρχές της διαπραγμάτευσης για την ιδέα του για αμετάφραστες σλαβικές λέξεις- αλλά θα μεταφράζεται κανονικά. Στο αγγλόφωνο google θα είναι «Macedonian», στο δε ελληνόφωνο «Μακεδονικά» -βάσει της Συμφωνίας πάντα- ενώ μέχρι σήμερα είναι «Σλαβομακεδονικά».

13)- Μας είπαν: η πολιτική τους ταυτότητα θα είναι «πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας»

Δυστυχώς η ταυτότητα δεν είναι «πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας» αλλά «Μακεδονική / πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας». Ο σιδηρόδρομος αυτός δεν είναι φυσικά εύχρηστος. Το πόσο θα σέβονται διεθνώς στην πράξη το κομμάτι μετά την κάθετο / , δε θέλω να το χαρακτηρίσω. Σημειώνω ότι «Μακεδονική» και «Μακεδόνας/Μακεδόνισσα» δε διακρίνονται στα αγγλικά, αλλά είναι όλα «Macedonian». Επιπλέον είναι γνωστό ότι το κράτος και το έθνος συχνά μπερδεύονται, όπως και η ταυτότητα του πολίτη με την εθνικότητα, εξ ου και η λέξη nationality στα διαβατήρια. Φαίνεται πως η άλλη πλευρά θέλει να εκμεταλλευτεί ακριβώς αυτό το μπέρδεμα. Η πιο εύλογη και τίμια λύση θα ήταν η ταυτότητα πολίτη να ακολουθεί επακριβώς την ονομασία του κράτους. Ο πολίτης Βόρειας Κορέας λέγεται Βορειοκορεάτης, της Νότιας Κορέας Νοτιοκορεάτης, της Νότιας Αφρικής Νοτιοαφρικανός, της Νέας Ζηλανδίας Νεοζηλανδός. Αυτό που ο πολίτης Βόρειας Μακεδονίας δε θα λέγεται Βορειομακεδόνας, αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.

14)- Μας είπαν: Η Τουρκία δε θέλει τη Συμφωνία των Πρεσπών και αυτό θα πρέπει να μας ανοίξει τα μάτια και να την θέλουμε εμείς.

Υπενθυμίζω ότι ο κ. Ερντογάν είχε απειλήσει τον κ. Ζάεφ πως εάν στη νέα ονομασία των Σκοπίων δε συμπεριελαμβάνετο η λέξη «Μακεδονία», η Τουρκία θα έθετε βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Του αρκούσε δηλαδή η λέξη «Μακεδονία» σε σύνθετη ονομασία! Αυτό το είχαν χρησιμοποιήσει τότε ως επιχείρημα οι διαφωνούντες με τις διαπραγματεύσεις στην Ελλάδα. Λίγες ημέρες πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας, ο λαλίστατος κ. Ερντογάν ξαφνικά εσιώπησε. Ακούστηκε τότε έντονα η άποψη πως οι Δυτικές Δυνάμεις είχαν πει στον κ. Ερντογάν κάτι σαν «κλείσε το στόμα σου επιτέλους, γιατί κάθε φορά που μιλάς, οι Έλληνες πεισμώνουν και κάνουν το αντίθετο». Τώρα βλέπω ότι κάποιοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν τη σιωπή του κ. Ερντογάν σα δυσαρέσκεια προς τη Συμφωνία. Αν ήταν δυσαρεστημένος, θα αντιδρούσε κάπως. Για να μη μιλάει, μάλλον είναι ικανοποιημένος.

15)- Μας είπαν: Δεν πρέπει να είμαστε και πολύ πατριώτες για τη Μακεδονία τώρα, γιατί όποτε οι Έλληνες ήμασταν υπερπατριώτες, υποστήκαμε εθνικές καταστροφές, όπως στη Μικρά Ασία το 1922 και στην Κύπρο το 1974.

Υπενθυμίζω ότι ούτε η Μικρασιατική Εκστρατεία ούτε το πραξικόπημα στην Κύπρο το ’74 είχαν γίνει με τη θέληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, μέσα σε κάποιον υπερπατριωτικό παροξυσμό. Στις εκλογές του 1920 ο λαός καταψήφισε τον Βενιζέλο που είχε ξεκινήσει την εκστρατεία και ψήφισε τους Λαϊκούς (Αντιβενιζελικούς/Δεξιούς), που υπόσχονταν τερματισμό της εκστρατείας και επιστροφή των στρατευμάτων μας. Άλλο θέμα αν και οι Λαϊκοί συνέχισαν την εκστρατεία ακόμη πιο βαθιά. Όσο για το 1974, όχι μόνον δεν υπήρξε λαϊκή κινητοποίηση υπέρ του πραξικοπήματος, ούτε καν ο πρώτος δικτάτορας Παπαδόπουλος δεν το έκανε. Ο δεύτερος δικτάτορας Ιωαννίδης το έκανε, δηλαδή οι σκληροί των σκληρών της Άκρας Δεξιάς. Σήμερα όμως είναι το 70%-80% του λαού που δεν θέλει τη Συμφωνία, όχι κάποιες ομάδες ακραίων εθνικιστών. Κάποιες περιπτώσεις στην ιστορία που ο λαός είχε στην πλειοψηφία του κάποια πατριωτική θέση, ήταν το 1940, το 1912, το 1821.

16)- Μας είπαν: Η απόρριψη του Σχεδίου Ανάν έχει οδηγήσει την Κύπρο σε χειρότερες εξελίξεις και αυτό πρέπει να μας παραδειγματίσει για τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν στην Κύπρο, το μέχρι στιγμής σίγουρο αποτέλεσμα είναι ότι υπάρχει ακόμη η Κυπριακή Δημοκρατία, συνεργάζεται με τους παγκόσμιους ενεργειακούς κολοσσούς και προχωράει το ενεργειακό της πρόγραμμα παρά τη θέληση της Τουρκίας.

Ο Αριστομένης Γιαννακόπουλος είναι πτυχιούχος του Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών με δύο μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών και διάφορους τίτλους γλωσσομάθειας σε τέσσερεις ξένες γλώσσες.