Επτά ερωτήματα που όλες έχουμε θέσει στον εαυτό μας πριν χωρίσουμε και αξίζει να τα βάζουμε.

Ήρθε η ώρα που σκέφτεσαι τον χωρισμό. Από τη μια θέλεις να είσαι μαζί του αλλά από την άλλη θέλεις να τον χωρίσεις.
Σκέφτεσαι συνέχεια ποια είναι η σωστή λύση, το έχεις συζητήσει με τις φίλες σου ακόμη και με τη μητέρα σου αλλά ακόμη είσαι μπερδεμένη. Μάλλον επειδή δεν έχεις καθίσει με τον εαυτό σου να ξεκαθαρίσεις κάποια πράγματα και να σκεφτείς σοβαρά για το αν αξίζει να συνεχίσεις τη σχέση σου ή όχι.Το ladylike έθεσε κάποια ερωτήματα, καλό θα ήταν να θέσεις μερικά ερωτημάτα στον εαυτό σου και από εκεί και πέρα να πάρεις τις ανάλογες αποφάσεις.

Υπάρχει άλλος;
Η ύπαρξη τρίτου προσώπου σε μια σχέση είναι ένας από τους καθοριστικότερους παράγοντες για το μέλλον της. Αν έχεις παράλληλη σχέση ή φλερτάρεις με άλλον και σκέφτεσαι σοβαρά να απατήσεις τον σύντροφό σου, τότε μάλλον θα πρέπει να αφήσεις ελεύθερο τον αγαπημένο σου και να βρει αλλού την αγάπη. Μην πέσεις στην παγίδα της ανασφάλειας και θέλεις να έχεις και τους δύο αγαπητικούς στη ζωή σου. Διάλεξε αυτόν που πραγματικά θέλεις και αγαπάς και ανέλαβε την ευθύνη της επιλογή σου.

Πώς τον βλέπεις;
Όταν τον κοιτάς νιώθεις ερωτικό πόθο ή σαν να βλέπεις τον αδελφό σου; Μπορεί το ερωτικό σκίρτημα με το πέρασμα του χρόνου να έχει μειωθεί αλλά αν νιώθεις ότι έχει "πεθάνει" πρέπει να χωρίσεις. Αν δηλαδή σε αγγίζει ερωτικά και νιώθεις ότι σε ακουμπά κάποιος φίλος σου και αποφεύγεις το σεξ μαζί του, αυτό σημαίνει ότι ο ερωτικός πόθος έχει σβήσει και δε θα ξαναφουντώσει ποτέ.

Ποια είναι η συχνότητα του σεξ;
Όσο και το αρνούμαστε, το σεξ είναι ένας από τους καθοριστικότερους παράγοντες μιας σχέσης. Αν προτιμάς να δεις τηλεόραση, να ξεκινήσεις πλέξιμο, να βάλεις πλυντήριο, να σιδερώσεις και γενικότερα να κάνεις ο,τιδήποτε άλλο από το να κάνεις σεξ μαζί του, η σχέση σας έχει λήξει. Μπορεί να τον αγαπάς, αλλά ο έρωτας και σε αυτήν την περίπτωση έσβησε.

Περνάς καλά μαζί του;
Αξίζει να αναρωτηθείς αν περνάς καλά μαζί του. Αν ο χρόνος που ζεις δίπλα του είναι όμορφος ή άσχημος. Αν χαίρεσαι να τον βλέπεις ή τον αποφεύγεις επειδή για ακόμη μια φορά θα σε μιζεριάσει και θα τσακωθείτε. Αν διαπιστώσεις ότι περνάς καλά τότε δώσε μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση σου, αν όχι τότε η λύση είναι μια. Χώρισε.

Πώς θα είναι το μετά αν χωρίσεις;
Καλό θα ήταν να σκεφτείς πώς θα είναι η ζωή σου μετά τον χωρισμό σου. Θα είσαι λυπημένη; Θα το μετανιώσεις; Μπορείς να σκεφτείς τη ζωή σου χωρίς εκείνον; Αν δεν μπορείς, σημαίνει ότι μάλλον δεν έχει τελειώσει οριστικά η ιστορία και έχει περιθώρια να επανέλθει. Αν σκέφτεσαι ότι μόλις χωρίσεις θα κάνεις ένα μεγάλο πάρτι, δε χρειάζεται να διαβάσεις παρακάτω το κείμενο.

Έχεις άλλα προβλήματα στη ζωή σου;
Η σχέση σου είναι το μοναδικό πρόβλημα που αντιμετωπίζεις ή υπάρχουν και άλλα; Αν η απάντηση είναι η δεύτερη καλό θα ήταν να επανεξετάσεις τα πράγματα. Είναι πολυ πιθανό να έχεις πιεστεί από καταστάσεις και προβλήματα. Κάθισε μόνη σου και σκέψου αν τελικά πρέπει να λύσεις άλλα προβλήματα και όχι να τερματίσεις (άδικα ίσως) μια σχέση που έχει ακόμη μέλλον.

Επηρεάζεσαι τις συμβουλές των άλλων;
Άλλο ένα ενδεχόμενο που πρέπει να εξετάσεις είναι αν οι σκέψεις σου να χωρίσεις έχουν επηρεαστεί από συμβουλές δικών σου ανθρώπων. Μπορεί το ενδιαφέρον τους και η αγάπη τους για εσένα να τους έχουν επηρεάσει και να θεωρούν ότι το καλό σου είναι να χωρίσεις από τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Ωστόσο, σε μια σχέση τις καταστάσεις τις γνωρίζουν αυτοί που τις βιώνουν από μέσα. Δηλαδή εσύ και εκείνος. Επανεξέτασε τις όσες παραινέσεις έχεις ακούσει και δες τα πράγματα χωρίς την επιρροή του. Ίσως τελικά αν χωρίσεις να είναι η λάθος επιλογή.

Πάρε το χρόνο σου και κάνε αυτές τις σκέψεις, πριν πάρεις την απόφαση να βάλεις ένα τέλος σε μια σχέση.

Σε έναν απλούστερο κόσμο, αν το έτερο σου ήμισυ δεν σε ήθελε πια, απλώς θα σου το έλεγε. Χωρίς μελοδραματισμούς, χωρίς υπεκφυγές, χωρίς να προβληματιστεί για το πού-να-τρέχει-τώρα.

Μόνο που ο πραγματικός κόσμος των σχέσεων όπως τις ξέρουμε εμπεριέχει έννοιες κατάπτυστες (αλλά ο αναμάρτητος ας βρει μια πέτρα να τη ρίξει) όπως η ανασφάλεια, το «βόλεμα», οι παράλληλες σχέσεις και η τεχνική μονόζυγο –μένω στη δυσλειτουργική μου σχέση μέχρι να βρω την επόμενη, γιατί δεν θέλω να μείνω μόνος/η ούτε για μια μέρα.

Συνηθισμένα και ανθρώπινα όλα αυτά. Αυτό που θα έπρεπε να είναι ασυνήθιστο, είναι να συνεχίζεις να μένεις/ παραμένεις ερωτευμένος/ προσπαθείς με κάποιον που (ξέρεις ότι) δεν σε θέλει πια ή πολύ απλά δεν σε γουστάρει πια! Δεν είναι δύσκολο να «διαβάσεις» τα σημάδια και να τον/την διευκολύνεις, τρέχοντας προς την πλησιέστερη έξοδο κινδύνου. Το δύσκολο είναι να (παρα)δεχτείς ότι όντως αυτά τα σημάδια δείχνουν το απευκταίο.

Συνήθως ο νούμερο ένα, αλάνθαστος κριτής ότι δεν σε θέλει πια είναι το ένστικτό σου, που σου το φωνάζει ενώ εσύ κλείνεις αυτιά μουρμουρίζοντας ιδέα-σου-είναι-ιδέα-σου-είναι και τον δικαιολογείς ολοένα και πιο συχνά. Κι επειδή το ένστικτο είναι κάτι τόσο αόριστο που μπορείς εύκολα να το διαψεύσεις, συγκεντρώνουμε παρακάτω έξι πολύ συγκεκριμένα και αδιάψευστα σημάδια ότι δεν σε θέλει πια.

Δεν κάνει πια μακροχρόνια σχέδια:Αν στην αρχή σου είχε πει πως θα πάμε μαζί Αθήνα τον χειμώνα και δεν το ακούς πλέον τότε απλά το είπε για να το πει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κάνουν μακροχρόνια σχέδια γενικώς κάποιοι που απλά τα αναφέρουν για να έχουν κάτι να πουν. Αν το αντικείμενο του πόθου σας εμπίπτει στη συγκεκριμένη κατηγορία, προχωρήστε στην επόμενη παράγραφο.

Όσοι μείνατε εδώ, απαντήστε με το χέρι στην καρδιά: Αν μέχρι πέρυσι ξέρατε πού θα πάτε (μαζί) διακοπές από τον Αύγουστο, δεν είναι παράξενο που όταν τον ρωτήσατε τι θα κάνετε το Σάββατο απάντησε «μέχρι τόοοτε, θα δούμε» –και ήταν Τετάρτη;

Αποφεύγει να βλέπει τους δικούς σου ανθρώπους: Φίλους και οικογένεια που μέχρι πρότινος συμπαθούσε, πλέον τους αποφεύγει συστηματικά. Ακολουθεί όλο και λιγότερο σε κοινές εξόδους, αποφεύγει να τους μιλήσει στο τηλέφωνο, και κάθε φορά που τον ρωτούν απαντά μέσα από τα δόντια του κάτι του τύπου «ναι ναι, θα το κανονίσουμε». Δεν είναι ότι μαζί με εσένα σταμάτησε να θέλει και εκείνους, είναι αφενός ότι αισθάνεται τύψεις απέναντί τους επειδή (συνειδητά ή υποσυνείδητα) σε πληγώνει και αφετέρου ότι προσπαθεί να «κόψει τις γέφυρες» με το περιβάλλον σου, γιατί ετοιμάζεται να φύγει.

Τον/την ενοχλούν τα πάντα: Διόρθωση, τον ενοχλούν τα πάντα που έχουν να κάνουν με εσένα: Τα ρούχα σου, οι απόψεις σου, οι φίλοι σου, ο τρόπος που οδηγείς/ μιλάς/ μασάς τσίχλα, το ότι βάζεις τα βιβλία οριζόντια και όχι κάθετα στη βιβλιοθήκη. Όλες εκείνες οι μικρές καθημερινές λεπτομέρειες που ήταν χαριτωμένες όταν πρωτο-ερωτευτήκατε, τώρα είναι κουραστικές ή εκνευριστικές ή και τα δύο. Και αν δεν το λέει, το βλέπεις στο βλέμμα του που στρέφεται προς το ταβάνι ή στα χείλη του που σουφρώνουν σε ένδειξη αποδοκιμασίας.

Δεν τον ενοχλεί τίποτα: Και τι είναι χειρότερο από κάποιον που μοιάζει απηυδισμένος με όλα όσα κάποτε αγαπούσε πάνω σου; Κάποιος που αδιαφορεί πλήρως για την ύπαρξή σου. Δεν μπαίνει στον κόπο να διαφωνήσει μαζί σου ούτε καν για θέματα με τα οποία ξέρεις ότι παθιάζεται (και για τα οποία μερικούς μήνες πριν θα είχε ξεκινήσει μεταξύ σας ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος), δεν ρωτάει τι σχέδια έχεις, δεν τον πειράζει αν αυτά τα σχέδια δεν τον περιλαμβάνουν, δεν θα το πρόσεχε καν αν έπαιρνες πέντε κιλά κι έβαφες τα μαλλιά σου πράσινα.

Η γλώσσα του σώματός του το δείχνει ξεκάθαρα: Σταυρώνει τα χέρια στο στήθος όταν σου μιλάει, κοιτάζει αλλού όταν μιλάς εσύ, οι ώμοι του δεν κλείνουν ελαφρώς προς τα μέσα όταν κάθεται απέναντί σου (σε ένα τραπέζι πχ), τα γόνατα και οι ώμοι είναι στραμμένοι προς άλλη κατεύθυνση από εκείνη που είσαι εσύ. Γενικώς, τι λέει εδώ; Κάνει ακριβώς τα αντίθετα.

«Ξεχνάει» τους κοινούς σας κώδικες: Τα περισσότερα ζευγάρια, με το πέρασμα του χρόνου, αναπτύσσουν έναν τύπο «ενδο-επικοινωνίας», με inside jokes που είναι αστεία μόνο για τους δυο τους, τραγούδια που «σημαίνουν κάτι» μόνο γι’ αυτούς, λέξεις ή φράσεις που υποδηλώνουν κάτι άλλο από το κανονικό τους νόημα, και πάει λέγοντας. Συνήθως, εκείνος/η που ετοιμάζεται να φύγει από την σχέση, σταματά σταδιακά να χρησιμοποιεί αυτούς τους «κώδικες». Σε extreme περιπτώσεις φτάνει και να τους «ξεχνά», να μην τους αντιλαμβάνεται όταν τους χρησιμοποιείς εσύ, και κάθε προσπάθεια να τους υπενθυμίσεις με απορημένο βλέμμα θα εισπράξει για απάντηση στην καλύτερη περίπτωση ένα βεβιασμένο γέλιο.

Αν μετά από αυτά συνεχίζεις και δικαιολογείς όλα αυτά που συμβαίνουν ανάμεσα σας και επιμένεις καλή τύχη σου εύχομαι!

Το κόλλημα με την πρώην( συνήθως) ή και τον πρώην θα μας καταστρέψει. Συμφωνείς;

Οι περισσότερες με καταλαβαίνουν γιατί την έχουν ''πατήσει '' όπως κι εγώ. Έχουν κάνει το κατάλάθος like ή και το κατάλάθος αίτημα φιλίας στην πρώην του φίλου τους ή ακόμα και την πρώην του προ- προ-προ πρώην αγοριού σου σύμφωνα με το ladylike. Εσύ, που ανήκεις σε αυτήν την κακότυχη μάζα, όπως κι γω, με καταλαβαίνεις απόλυτα.
Καταρχάς ας εξηγήσουμε το κόλλημα που έχουμε με τις πρώην. Δεν είναι θέμα ζήλιας της αμορφίας της ή του ντυσίματος της πάντα αλλά είναι το κόκκινο κουμπάκι που έχουμε εμείς οι γυναίκες, με την ονομασία ''πρώην'' και ανάβοσβήνει όταν αντικρίσουμε προβλήματα από τις συγκεκριμένες γυναίκες.

Είναι συνήθως αυτή( η πρώην) που σε έκανε να πονέσεις, να αμφισβητήσεις και να πληγωθείς εξαιτίας της συμπεριφοράς της.

Την σιχαίνεσαι, θα την σιχαίνεσαι και δεν πρόκειται στον αιώνα τον άπαντα να γίνεις ποτέ φίλη μαζί της. Καλύτερα να γίνεις φίλη με την Σωσώ από τα εγκλήματα παρά με την γυναίκα που σου κατάστρεψε την ζωή και συνεχίζει να σου την καταστρέφει.

Το ξέρω ότι μόνο που μιλάμε γι αυτή, ξύνω πληγές. Τι κι αν έχουν περάσει 5 χρόνια εσύ νιώθεις κατά 90% το ίδιο που ένιωθες τότε, την πρώτη φορά που μπλέχτηκε στα πόδια σου.

Ας περάσουμε στο τωρινό θέμα λοιπόν και ο λόγος που έφτασα στο σημείο να γράφω για το αυτό το ιδιαίτερο θέμα.

Εκτός από τα απανωτά- λανθασμένα like που έχω κάνει κατά καιρούς και θα ήθελα κάποτε να τα ξεπεράσω, θα ήθελα πρώτα απ' όλα να παρακαλέσω τον δημιουργό κυρίως του instagram αλλά κι αυτόν του Facebook, δεν με χαλάει, εάν γίνεται να εξαφανίσει την επιλογή του like. Αν δεν του αρέσει η ιδέα δέχομαι και το να δικαιούμαι να κάνεις like μόνο σε φίλους μου και να γίνει αυστηρή η ρύθμιση αυτού, παρακαλώ.

Η παράκληση μου:
''Σας παρακαλώ κύριε Κέβιν Σίστρομ, όπως δημιουργήσατε το instagram και βάλατε την ρύθμιση του like, αν δεν σας είναι δύσκολο και δεν σας παίρνει χρόνο, μπορείτε να με βοηθήσετε, διαγράφοντας αυτή την ρύθμιση. Ευχαριστώ.''

Σου έχει τύχει ποτέ, εσένα που ανήκεις στην ίδια κατηγορία μαζί μου (κατηγορία: κακότυχες γυναίκες) να σου έρθει ειδοποίηση στο Facebook ότι η πρώην του σε δέχτηκε ως φίλη αυτή( η πρώην); Κι να απορείς για ώρες πότε της είχες κάνει αίτημα φιλίας και πόσο ρεζίλι μπορεί να έγινες στα μάτια της. Μετά άντε να ρωτήσεις τις μισές φίλες σου, αν θα πρέπει να διαγράψεις το αίτημα ή να το αφήσεις εκεί κι ότι είναι να γίνει, ας γίνει. Μέχρι να πάρει 10 γνώμες από φίλες σου(για να είσαι σίγουρη για το τι θα κάνεις) τότε σίγουρα θα το έχει δει και θα έχεις γίνει το καυτό νέο της ημέρας- του μήνα αλλά και ολόκληρου του χρόνου, στην παρέα της.

Ας αναφερθώ όμως στο instagram, που για μένα αυτή η εφαρμογή κάνει όλο το μεγάλο κακό στη ζωή των γυναικών τις κατηγορίας αυτής. Εκεί φίλη μου κάθε μήνα, μπορεί και εβδομάδα, τώρα που το λες μπορεί και καθημερινά, περιπλανιόσουν ήσυχα και ωραία στους λογαριασμούς όλων των πρώην ( πρώην του νυν- πρώην του πρώην- πρώην του προ- προ πρώην και πάει λέγοντας).

Και κάποια από αυτές τις μέρες, θα είναι η άτυχη σου μέρα. Αυτή η καταραμένη μέρα, που κάνεις το κατάλάθος like. Το φεύγεις αμέσως αλλά τα στοιχεία του εγκλήματος μένουν εκεί, το like: savviash likes your photo, δεν μπορεί να φύγει από τις ειδοποιήσεις του τηλεφώνου. Εκτός αν είσαι από τις λίγες τυχερές που, η πρώην του δεν έχει ενεργοποιημένη την ρύθμιση για να της φαίνονται οι ειδοποιήσεις του instagram ή δεν έχει το wifi ανοιχτό. Μην αγχώνεσαι έχεις 1 % πιθανότητες να γλίτωσες το ρεζιλίκι. Κανένα άγχος.

Φυσικά μου έχει τύχει το αντίθετο, να είμαι εγώ η πρώην και να γίνει αυτό το καταλάθος. Το καταχάρηκα να σου πω την αλήθεια, όχι επειδή η νυν με χάζευε στο Facebook και την έπαθε, καμία σχέση. Απλά επειδή, πήρα το αίμα μου πίσω για όλες τις φορές που μου είχε συμβεί εμένα. Το ξέρω είναι κακία αλλά δεν ήταν προσωπικό.

Και κάπου εδώ, μετά από αυτή την διήγηση πόνου, θα ήθελα να αφήσω τον Kelvin να αποφασίσει τι θα γίνει με αυτό το θέμα. Λοιπόν, Kelvin τι λες;