Συνέντευξη στη Μαίρη Φώτη

Η Ευαγγελία Παυλούς, είναι ένας διαφορετικός  άνθρωπος. Έχει μια αξιόλογη ακαδημαϊκή πορεία, πολλές υποτροφίες στο ενεργητικό της, έχει επενδύσει στην εκπαίδευση, εμπλουτίζει συνεχώς τις γνώσεις της, είναι μια ευσυνείδητη υπάλληλος, έχει πολλά ενδιαφέροντα, θέτει τον πήχη ψηλά και δεν παραλείπει να ονειρεύεται!
Παρόλα αυτά η Ευαγγελία είναι μία γυναίκα  με αναπηρία  – γεννήθηκε με ορθοπεδική αναπηρία- αλλά αυτό ποτέ δεν αποτέλεσε εμπόδιο στους στόχους της και δεν της στέρησε τη διάθεση για ζωή.
Στην συνέντευξή της στην «δ», παραδίδει μαθήματα αισιοδοξίας, δίνει τροφή για προβληματισμό θέτοντας τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων στο θέμα του bullying, μιλά για τα επόμενα σχέδιά της και μας υπενθυμίζει πως πρέπει να περνάμε χρόνο με τους ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπούμε!

• Το κινητικό πρόβλημα που έχεις είναι εκ γενετής;
Γεννήθηκα με ορθοπεδική αναπηρία, με ανάκυρτα γόνατα. Έκανα αρκετά χειρουργεία μέχρι την τρίτη τάξη του δημοτικού σχολείου, με πολλές ενδιάμεσες θεραπείες και από τότε έμαθα να βιώνω με την αναπηρία  μέχρι  και σήμερα.
Σήμερα περπατάω αλλά δεν μπορώ να κάνω μεγάλες αποστάσεις. Στο ένα πόδι έκανα συμβατική χειρουργική επέμβαση, ενώ στο άλλο χειρουργήθηκα με μια πρωτοποριακή για την τότε εποχή μέθοδο, που είχε απόλυτη επιτυχία και εφαρμόζεται μέχρι σήμερα παγκοσμίως. Τα πολλά χειρουργεία, επηρέασαν γενικότερα την ανάπτυξή μου αλλά μόνο την σωματική.

• Ως παιδί, πώς το βίωσες όλο αυτό; Πώς ήταν τα πράγματα στο σχολείο;
Το bullying υπήρχε, αλλά η οικογένειά μου με είχε προετοιμάσει πολύ καλά. Κατά κάποιο τρόπο η μητέρα μου και η προγιαγιά μου πάντα προσπαθούσαν να μου δώσουν ενθάρρυνση λέγοντάς μου «Δες τα δαχτυλάκια στο χέρι σου! Είναι όλα ίδια; Άλλο είναι πιο ψηλό, άλλο πιο αδύνατο, άλλο πιο κοντό. Έτσι και οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί». Πορεύομαι με αυτό το ιδεώδες μέχρι σήμερα και μου δημιούργησε την μία πλευρά της αντιμετώπισης του θέματος ότι είχα καλή επικοινωνία στο σπίτι μου. Η άλλη πλευρά ήταν ότι δεν δέχτηκα την διαφορετικότητά μου ως αντικείμενο οίκτου ή χλευασμού από κανένα, δεν την αρνήθηκα αλλά δεν την είδα σαν τροχοπέδη. Ως μαθήτρια ήμουν άριστη παρόλο που είχα και χειρουργεία και ταξίδια στην Αθήνα για θεραπείες και επισκέψεις σε γιατρούς. Το bullying, όπως θα λέγαμε στις μέρες μας, το λάμβανα από ανθρώπους που ήξερα μέσα στη μικρή κοινωνία του χωριού μου, από ανθρώπους που με ήξεραν και αυτό ήταν που με στεναχωρούσε περισσότερο για λογαριασμό τους. Στάθηκα πολύ τυχερή που είχα αυτούς τους γονείς, που με στήριξαν τόσο πολύ, όπως επίσης και ο μεγαλύτερος αδελφός μου και πολλοί φίλοι και φίλες μου. Ποτέ δεν με είδαν σαν πρόβλημα, πάντα μου έλεγαν ότι ο νταής είναι ο δειλός, εσύ είσαι δυνατή και δεν με αντιμετώπισαν με άξονα την διαφορετικότητα μου.

• Τελειώνεις λοιπόν το σχολείο και δίνεις πανελλαδικές εξετάσεις.
Έδωσα εξετάσεις το 1995, δεν πέρασα την πρώτη φορά και εργάστηκα ως συμβασιούχος στον τότε Δήμο Αφάντου. Ξαναδίνω την επόμενη χρονιά και εισάγομαι δεύτερη στο Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και τελείωσα δεύτερη με υποτροφία. Το επάγγελμα δεν μπόρεσα να το ασκήσω, διότι τότε η νομοθεσία δεν το επέτρεπε επειδή είμαι ΑμεΑ. Τότε λοιπόν, μπήκα με πρόγραμμα  του ΟΑΕΔ στον Δήμο Αφάντου και μετά με Προεδρικό Διάταγμα μέσω ΑΣΕΠ, η σύμβασή μου μετετράπη σε αορίστου χρόνου και εξακολουθώ μέχρι σήμερα να εργάζομαι εκεί. Έχω κλείσει περίπου 16,5 χρόνια υπηρεσίας. Βέβαια όλα αυτά τα χρόνια, επειδή αγαπώ τη γνώση και την μάθηση, δεν έμεινα στάσιμη. Έκανα μεταπτυχιακό στην «Περιβαλλοντική Εκπαίδευση»του Πανεπιστημίου Αιγαίου, έχω πτυχίο «Συμβουλευτική & Δεξιότητες Συμβουλευτικής», Πιστοποιητικό επιμόρφωσης στις Μαθησιακές Δυσκολίες, γνωρίζω την νοηματική γλώσσα και μιλώ αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και είμαι υποψήφια διδάκτορας στο τμήμα Τ.Ε.Π.Α.Ε.Σ. του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ως φοιτήτρια πήρα μέρος σε μια έρευνα των Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων με το πρόγραμμα «Λεονάρντο Ντα Βίντσι» για φοιτητές/τριες με αναπηρία, που ήταν ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής για τα ελληνικά δεδομένα. Ομολογώ πως στα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά χρόνια δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα. Μοναδικές στιγμές, αξέχαστες. Αποφοίτησα με 9,58 στο προπτυχιακό δεύτερη και με 9,74 στο μεταπτυχιακό, όπου έκανα και την ορκωμοσία ως πρωτεύσασα. Ακολούθησαν και άλλοι τίτλοι σπουδών,   ξένων γλωσσών, υποτροφίες  και συμμετοχές ως Εισηγήτρια σε Συνέδρια Διεθνή – Εθνικά και Τοπικά, καθώς και σε Ημερίδες.
Πριν 2 χρόνια έλαβα μια τεράστια για μένα αναγνώριση από τους  συμμαθητές όταν βρεθήκαμε στην επετειακή  συνάντηση μετά από 20 χρόνια αποφοίτησης. Οι διοργανωτές έθεσαν θέμα προσβασιμότητας στην επιλογή κέντρου για μένα και κάποιοι δήλωσαν πως αν δεν πήγαινα δε θα έκαναν καν τη συνάντηση. Μαζευτήκαμε σε ένα κέντρο οι συμμαθητές/τριες – με τα χρόνια πλέον οι περισσότεροι/ες γονείς παιδιών φερέλπιδων σε ήθος και παιδεία. Ένας από τους συμμαθητές – διοργανωτές, αφού μας καλησπέρισε και ευχαρίστησε όλους, απευθύνθηκε σε μένα λέγοντας «Σε ευχαριστούμε για την τιμή που μας έκανες να είσαι απόψε μαζί μας. Ευαγγελία, είμαστε περήφανοι που η σειρά μας έβγαλε μια υποψήφια Διδάκτορα!». Όλοι οι συμμαθητές μετά από αυτό χειροκρότησαν, στιγμή αφάνταστα συγκινητική…

• Από τότε που ήσουν στο σχολείο μέχρι σήμερα, έχουν αλλάξει τα πράγματα στην κοινωνία απέναντι στα ΑμεΑ;
Υπάρχουν μεγάλες αλλαγές, κι αυτό είναι εμφανές κυρίως στους νέους ανθρώπους και στις νέες γενιές που δεν έχουν ταμπού και προκαταλήψεις, άλλωστε η γενιά που τα γαλουχεί έχει εμπειρίες και βιώματα ειδικά στην σημερινή εποχή με τις όσες δυσκολίες που βιώνει ο κόσμος, η νέα γενιά δεν έχει ηθική κρίση. Έχουμε όμως  ακόμα πολλά βήματα να κάνουμε προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά μου αρκεί που γίνονται σταθερά βήματα. Αυτό που θα πρέπει να δούμε ως κοινωνία, είναι ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο  ΑμεΑ και φέρνω ως παράδειγμα τις θέσεις στάθμευσης ή τις ράμπες αναπήρων, που οι οδηγοί στην πλειονότητά τους δεν τις σέβονται.

• Ως ενήλικη, έχεις βιώσει bullying;
Ναι βέβαια, αυτό δεν σταματάει ποτέ. Bullying δεν είναι μόνο να σε προπηλακίσει ή να σε βρίσει κάποιος. Το Bullying  έχει πολλές μορφές από μια ματιά οίκτου ή περιφρόνησης ή φόβου … Στην κοινωνία υπάρχει θυμός και φόβος για το διαφορετικό και ίσως κάποιες φορές αυτός που κάνει bullying να μην καταλαβαίνει ότι το κάνει. Θέλω να πιστεύω ότι όσοι κάνουν bullying επί τούτου, είναι οι εξαιρέσεις και ως συνήθως άτομα που δεν έχουν κοινωνική παιδεία.

• Πώς μπορεί να καταπολεμηθεί αυτό;
Μέσω της οικογένειας κυρίως και της εκπαιδευτικής κοινότητας. Είναι απαραίτητο οι γονείς να περνούν χρόνο με τα παιδιά τους και το παιδί να είναι εύκολο να επικοινωνήσει για ό,τι το απασχολεί με την οικογένειά του, αν και οι ρυθμοί της καθημερινότητας δεν βοηθούν προς αυτό. Είναι απαραίτητο τα μέλη της οικογένειας να μοιράζονται ποιοτικό χρόνο μεταξύ τους. Να γίνουν πιο ανοικτοί στο διαφορετικό. Επίσης το δεύτερο μέρος της αντιμετώπισης είναι να μην δεχτείς την κακοπροαίρετη διάθεση του άλλου να σε υποβιβάσει.

• Ευαγγελία, εσύ είσαι πάντως ένας άνθρωπος που απολαμβάνει την ζωή, φροντίζεις να βρίσκεις ποιοτικό χρόνο στην καθημερινότητά σου…
Το να σκεφτόμαστε συνεχώς τα προβλήματα που έχουμε, αυτό δεν βοηθάει. Έχουμε λάβει το δώρο της  ζωής  και πρέπει να την ζούμε όσο καλύτερα μπορούμε. Το ότι εγώ είμαι ΑμεΑ, δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να κάνω πράγματα που θέλω. Το ζητούμενο είναι κατά πόσον η κοινωνία μπορεί να γίνει δεχτική. Υπάρχει ένας άνθρωπος που έκανε την αρχή  εδώ στα Αφάντου, που έφτιαξε ράμπα στο μαγαζί του για να έχω εγώ πρόσβαση …
Ο κάθε ένας μπορεί να δεχτεί λίγο και όλοι μαζί να κάνουμε την διαφορά .

• Όταν βγαίνεις για διασκέδαση, πού σου αρέσει να πηγαίνεις;
Μου αρκεί να έχω καλή παρέα! Μου αρέσει να πηγαίνω για καφέ με την παρέα μου, μου αρέσει το καλό φαγητό, αλλά δεν έχω πάντα την δυνατότητα της πρόσβασης, μου αρέσει η καλή μουσική. Πηγαίνω παντού, αρκεί να υπάρχει πρόσβαση.

• Ευαγγελία, έχεις μια  αξιόλογη ακαδημαϊκή πορεία ωστόσο είσαι άνθρωπος που δεν επαναπαύεσαι. Τι άλλο σχεδιάζεις να κάνεις;
Ο πρώτος στόχος μου είναι να ολοκληρώσω το διδακτορικό μου, είμαι στο τρίτο έτος. Πέρα από τα ακαδημαϊκά προσπαθώ να ασχολούμαι με την παράδοση και να διασώσω όσο μπορώ τέχνες και τις παραδόσεις  που κληρονομήσαμε από λαμπρούς ανθρώπους ως τόπος, επίσης είναι ένας τρόπος δημιουργικής απασχόλησης! Φτιάχνω κουκούλερα, παραδοσιακά μαντίλια, κοσμήματα με απλά υλικά και συλλέγω πολιτισμικό και παραδοσιακό υλικό!  Ένας από τους στόχους μου είναι να κάνω ταξίδια, τον γύρο της Ελλάδας και σε χώρες του εξωτερικού. Να μπορώ να έχω την δύναμη της προσφοράς στον συνάνθρωπο και στην κοινωνία.

• Είσαι ένας εξαιρετικά δραστήριος άνθρωπος, να υποθέσω ότι δέχθηκες προτάσεις να ασχοληθείς με τα κοινά, να πολιτευθείς;
Αρκετές  φορές! Αλλά δεν με ενδιαφέρει να ασχοληθώ με την πολιτική, δεν είναι στα σχέδιά μου. Θέλω να ασχοληθώ με εκπαιδευτικά θέματα, δεν νομίζω ότι θα σταματήσω ποτέ να ασχολούμαι με την εκπαίδευση. Η γνώση είναι η τροφή της ψυχής, κάθε μέρα μαθαίνουμε καινούρια πράγματα.

• Τι θα ήθελες να πεις στον κόσμο που θα διαβάσει την συνέντευξη;
Ο  κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός κι αυτό θέλω να καταλάβει ο κόσμος. Να αφήνει πάντα χώρο στην ζωή του για να κάνει πράγματα που αγαπάει και κυρίως να μην στερείται στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάνε. Προφανώς υπάρχουν προβλήματα και δυσκολίες στην ζωή μας, αλλά δεν πρέπει να κυριαρχούν αυτά.

Πριν 2 χρόνια είχα την τύχη να διδάξω σε φοιτητές που είναι εν ενεργεία καθηγητές. Οι διαλέξεις μου στηρίχθηκαν στο ό,τι κάθε μαθητής είναι μια μοναδική προσωπικότητα, την οποία πρέπει να δεχθούν και να προσπαθήσουν να καταλάβουν, ώστε να μπορέσουν να είναι κοντά τους. Να μη φοβηθούν! Ο φόβος είναι παιδί της άγνοιας,  να είναι έτοιμοι να ακούσουν και να μοιραστούν μαζί τους.  Για να το πετύχουν, πρέπει να γνωρίσουν τον ίδιο τους τον εαυτό, να αποκτήσουν αυτογνωσία. Να μην είναι κλειστοί και επιφυλακτικοί και να μην είναι αμήχανοι και άπραγοι σε καταστάσεις που είναι δυνατόν να συναντήσουν στην τάξη τους, να είναι ανοικτοί στο καινούργιο και στο διαφορετικό σε ότι μορφή και αν έχει. Αλλοίμονο αν μοιάζαμε μεταξύ μας!

• Απ΄ό,τι μπορώ να αντιληφθώ έχεις πάρει πολλή αγάπη και δίνεις πολλή αγάπη.

Όταν παίρνεις αγάπη, δίνεις αγάπη!  Και η αγάπη είναι πράξη προστατευτική, την δίνουμε και ανιδιοτελώς, και όσο πιο ανιδιοτελώς τόσο σε κάνει να κοιμάσαι καλά τα βράδια.

Με αφορμή το τζιπ του Υπ. Πολιτισμού που είχε παρκάρει πάνω σε ράμπα και την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία που είναι σήμερα (3 Δεκεμβρίου), η εκπομπή του ΣΚΑΪ «Οτινάναι» ζήτησε από τον Παραολυμπιονίκη Αντώνη Τσαπατάκη να κάνουν μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας για να μας δείξει πώς είναι η ζωή στην Ελλάδα για ένα άτομο με κινητικά προβλήματα.

Δυστυχώς, η συνέντευξη δεν πήγε πολύ καλά, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στο βίντεο.

Αυτό είναι μακράν το καλύτερο βίντεο για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΑμΕΑ όταν βγαίνουν στο δρόμο με αμαξίδιο. Και είναι γροθιά στο στομάχι όλων μας.

thetoc.gr

Συσκευή αυτόνομης πρόσβασης ατόμων με κινητικά προβλήματα τοποθετήθηκε στην παραλία της Νέας Χώρας στα Χανιά.

Πρόκειται για το πρωτοποριακό σύστημα SEATRAC που έχει σχεδιαστεί από το πανεπιστήμιο Πατρών και αποτελεί ελληνική καινοτομία που έχει κατοχυρωθεί σε Ευρώπη και ΗΠΑ και είναι μια ηλεκτροκίνητη ράμπα για άτομα που μέχρι σήμερα δεν είχαν τη δυνατότητα εύκολης πρόσβασης στη θάλασσα.

Όπως δήλωσε ο δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας "… επιλέξαμε ένα σύστημα το οποίο έχει αναπτυχθεί από το πανεπιστήμιο Πάτρας, προϋπολογισμού περίπου 35. 000 ευρώ, εξαιρετικό σε λειτουργία και αποτελεί μια παγκόσμια πλέον πατέντα. Είναι ένα σύστημα εξαιρετικό και αυτό το οποίο θέλω να δηλώσω είναι ότι επειδή η επιτυχία του είναι εμφανής θα το επεκτείνουμε και σε άλλες παραλίες του Δήμου μας. Κοιτάμε δυτικά αλλά και προς την περιοχή του Ακρωτηρίου τον επόμενο χρόνο. Οφείλουμε να δείχνουμε έμπρακτα την ευαισθησία μας προς τους συμπολίτες μας εκείνους οι οποίοι δεν έχουν την δυνατότητα να κινηθούν όπως εμείς οι υπόλοιποι". Είναι χρέος της κοινωνίας, να ευαισθητοποιείται σε τέτοια ζητήματα και πρέπει να τα αναγνωρίζει, επεσήμανε ο δήμαρχος.

parapolitika.gr