Ύβρις η προεκλογική εκμετάλλευση, από την περιφερειακή αρχή, της τραγωδίας στη Γέφυρα Κρεμαστής.

Σχετικά με την γνωστοποίηση από μέρους του περιφερειάρχη Γιάννη Μαχαιρίδη, στην τελευταία συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, ότι μέσα στις επόμενες ημέρες πρόκειται να ξεκινήσουν οι εργασίες στην γέφυρα της Κρεμαστής, η Ρένα Παυλάκη – Διακίδη, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος με την παράταξη “Μπροστά το Νότιο Αιγαίο” του υποψηφίου περιφερειάρχη Γιώργου Χατζημάρκου, δηλώνει τα εξής:

“Αποτελεί ύβρι στη μνήμη των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στην γέφυρα της Κρεμαστής τον περασμένο Νοέμβριο και υποτίμηση της νοημοσύνης της τοπικής κοινωνίας, να γίνεται με κυνικό και ξεδιάντροπο τρόπο, προεκλογική εκμετάλλευση της τραγωδίας, όταν μέχρι πριν από λίγους μήνες ακόμη, η περιφερειακή αρχή του Γιάννη Μαχαιρίδη, προσπαθούσε να πείσει την κοινή γνώμη ότι το έργο δεν έγινε μέχρι σήμερα, με ευθύνη του “αθηνοκεντρικού κράτους”.
Μόνο τους τελευταίους μήνες, ο Γ. Μαχαιρίδης έχει δηλώσει δεκάδες φορές ότι “σύντομα ξεκινούν τα έργα στη γέφυρα Κρεμαστής”. Τελικά, ως δια... μαγείας, φτάσαμε στο τελευταίο 20ήμερο προ των εκλογών, για να δηλώσει στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ότι ο εργολάβος εγκαθίσταται και οι εργασίες ξεκινούν σε λίγες μέρες!
Πόσο πιο χαμηλά μπορούν να φτάσουν;
Αξίζει να τονιστεί προς υπενθύμιση της κοινής γνώμης, ότι λίγες ημέρες μετά την τραγωδία που στοίχισε τη ζωή σε δύο ανθρώπους, ο Γ. Μαχαιρίδης, προκειμένου να αποσείσει από πάνω του τις ευθύνες, για την μη κατασκευή του έργου, είχε δώσει στην δημοσιότητα ένα αριθμό 44 εγγράφων που εστάλησαν την τελευταία δεκαετία (!) στα υπουργεία για την εκτέλεση του έργου κατασκευής της γέφυρας, τα οποία ποτέ δεν απαντήθηκαν.
Ταυτόχρονα, ανακοινώνει την προκήρυξη ανοικτού διαγωνισμού για την ανάθεση του έργου «Γέφυρα Κρεμαστής» προϋπολογισμού 3.500.000€ το οποίο θα χρηματοδοτηθεί από πιστώσεις του προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων της Περιφέρειας.
Κατόπιν αυτών, είναι εύλογο το ερώτημα “γιατί τώρα;”, όταν τόσα χρόνια απλώς έστελνε χαρτιά στα υπουργεία.  Έπρεπε να χαθούν άνθρωποι, για να διαπιστώσει ο ίδιος άνθρωπος που αλληλογραφεί εδώ και δέκα χρόνια με υπουργεία και υπηρεσίες, ότι διαθέτει και τις μελέτες και τα κονδύλια για να δημοπρατήσει στο έργο τον περασμένο Ιανουάριο!

 Δεν ξέρω αν ο Γιάννης Μαχαιρίδης πραγματικά πιστεύει ότι η κοινοποίηση της χαρτούρας και η ετεροχρονισμένη κατά πολλά χρόνια δημοπράτηση του έργου, μπορεί να τον απαλλάξει των ευθυνών του. Και ενδέχεται να έχει δίκιο. Η αλληλογραφία μπορεί να βοηθήσει σε επίπεδο ποινικών ευθυνών (η υπόθεση ερευνάται από τη Δικαιοσύνη),  σε πολιτικό επίπεδο όμως, φέρνει το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Διότι, πολύ απλά, όταν αλληλογραφείς με τα υπουργεία για μια ολόκληρη δεκαετία χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα, δύο τινά συμβαίνουν: Είτε είσαι απολύτως αναποτελεσματικός (όπως συνάγεται εκ του τραγικού αποτελέσματος) είτε στο κέντρο, εκείνοι με τους οποίους συνδιαλέγεσαι, σε έχουν γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.  Σε ποιο άλλο συμπέρασμα μπορεί να καταλήξει ο κάτοικος αυτής της περιοχής, όταν εμβρόντητος πληροφορείται ότι ο πλέον «προβεβλημένος» δημοσκοπικά περιφερειάρχης του, το «καλό χαρτί» με την κομματική έννοια, στέλνει επιστολές και υπομνήματα για μια ολόκληρη δεκαετία και κανένας δεν του δίνει σημασία;  

Και πώς θα αισθάνονται άραγε οι άνθρωποι που έχασαν τόσο άδικα τα αγαπημένα τους πρόσωπα, να ακούνε μετά τα τραγικά γεγονότα, τον περιφερειάρχη να επιδίδεται σε ετεροχρονισμένη επίδειξη πυγμής και αποφασιστικότητας, να παρακάμπτει ως δια μαγείας και εν μια νυκτί,  όλα τα εμπόδια που προσπαθούσε να παρακάμψει ανεπιτυχώς για  μια δεκαετία με επιστολές και υπομνήματα και να ανακοινώνει τη δημοπράτηση του έργου; Αν το «αθηνοκεντρικό κράτος» είναι όντως τόσο ράθυμο, αδιάφορο και εν τέλει εγκληματικό, γιατί ο κ. Περιφερειάρχης δεν έδειξε νωρίτερα την ίδια πυγμή παρακάμπτοντάς το;

Η προεκλογική εκμετάλλευση του θέματος, αποδεικνύει ότι όλα γίνονται για το θεαθήναι. Όλα στη λογική της επικοινωνιακής διαχείρισης.  Όλα για το τυπικό του πράγματος, για να δημιουργηθεί το απαιτούμενο κάθε φορά άλλοθι στην ανικανότητα και την αναποτελεσματικότητα, για να εκτονωθεί η δυσφορία της κοινής γνώμης, για να συντηρηθεί η επίπλαστη εικόνα του «επιτυχημένου», για να πάρουν παράταση στους θώκους εξουσίας.
Αυτές οι λογικές επικρατούσαν μέχρι πρότινος. Σήμερα η ανοχή και η αντοχή της κοινωνίας απέναντι στους “ισόβιους” ηγεμόνες, έχει εξαντληθεί. Παλαιοκομματικές πρακτικές όπως αυτές που η κοινωνία παρακολουθεί εμβρόντητη, θα καταδικαστούν απερίφραστα στην κάλπη. Ως εδώ!!!