ΠΡΟΣ: Αντιπρόεδρο της Ε.Ε. για την Προώθηση του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής, κ. Μαργαρίτη Σχοινά
Επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων, κ. Ylva Johansson

ΘΕΜΑ: ΧΡΗΣΗ ΕΥΡΥΖΩΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ

Αξιότιμοι κ.κ Σχοινά, Johansson,
Αρχικά θα ήθελα να σας συγχαρώ για τις συνεχείς προσπάθειες που καταβάλλετε για μια δίκαιη - ίση μεταχείριση των Ευρωπαίων πολιτών και των δικαιωμάτων τους. Πιστεύω ακράδαντα πως κάθε πολίτης πρέπει να συμμετέχει ενεργά στα κοινά του τόπου του και εν γένει της Ευρωπαϊκής κοινότητας της οποίας είμαστε όλοι αναπόσπαστο κομμάτι. ‘Όπως έλεγε άλλωστε και ο Antoine de Saint-Exupéry, ʺ Στη ζωή δεν υπάρχουν λύσεις. Υπάρχουν δυνάμεις σε κίνηση. Πρέπει να τις δημιουργήσεις και οι λύσεις θα ακολουθήσουν ʺ.

Λαμβάνοντας υπ΄όψιν πως το προσφυγικό/ μεταναστευτικό ζήτημα είναι ζήτημα ευρωπαϊκό και όχι μόνο ελληνικό πρέπει να γίνει πλήρως κατανοητό πως κάθε πρόσφυγας/ μετανάστης που εισέρχεται σε ελληνικό έδαφος εισέρχεται στην Ευρώπη. Έτσι λοιπόν ως Ελληνίδα και Ευρωπαία πολίτης θα παρακαλούσα να μου απαντήσετε σχετικά με την πρόταση την οποία σας παραθέτω κάτωθι εάν δύναται αφενός να έχει πεδίο εφαρμογής ή αν τυχόν προσκρούει σε απαγορευτικές διατάξεις . Επίσης ως αμιγώς επιφορτισμένοι με το εν λόγω αντικείμενο, θα ήθελα να μου πείτε εάν θα βλέπατε θετικά την πρότασή μου αυτή.

Εισαγωγή

Ευρυζωνικότητα είναι ο κοινός όρος που χρησιμοποιείται για να δηλώσει τις υψηλότερες διαδικτυακές ταχύτητες και άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά που καθιστούν δυνατή τόσο την παροχή νέου περιεχομένου, νέων εφαρμογών ή υπηρεσιών όσο και την πρόσβαση σε αυτά. Η αύξηση της σπουδαιότητας των ψηφιακών δεδομένων καθιστά πλέον εμφανή την ουσιαστική σημασία μιας καλής διαδικτυακής σύνδεσης, όχι μόνο για την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στην παγκόσμια οικονομία αλλά και ευρύτερα, για την προώθηση της κοινωνικής ένταξης. (απόσπασμα από την ειδική έκθεση αριθ.12/2018 του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού συνεδρίου)

Πρόταση - Ερώτηση
(Χρήση ευρυζωνικότητας στη διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος)

Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το εργαλείο της ευρυζωνικότητας, το οποίο θα βρει πεδίο εφαρμογής μέσω της κατάλληλης χρήσης συστημάτων τηλε-εργασίας και τηλε-ιατρικής, στη διαδικασία αιτούντων ασύλου υπηκόων τρίτων χωρών που βρίσκονται στα Ελληνικά νησιά ή σε κάποιο στάδιο αυτής ( αίτηση - επεξεργασία - συνέντευξη - δημιουργία φακέλου- εξέταση υπόθεσης - παρουσία σε επιτροπές - υπηρεσίες ψυχικής υγείας κ.α); Σε περίπτωση που η πρόταση κριθεί υλοποιήσιμη δύναται να χρηματοδοτηθεί από πόρους της Ε.Ε ;

Επεξήγηση - Θετικά στοιχεία της πρότασης (συνοπτικά)

Καθώς η ευρυζωνικότητα είναι σε θέση να αλλάξει τα γεωγραφικά όρια της εργασίας, η τηλε-εργασία δηλαδή η εργασία από απόσταση με την υποστήριξη τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών είναι σε θέση να προσφέρει μεγάλο αριθμό ανθρώπινου δυναμικού το οποίο με τη σειρά του δύναται να διατεθεί και να εργαστεί από απόσταση είτε εξολοκλήρου επί της απαιτούμενης διαδικασίας απόκτησης ασύλου είτε για κάποιο στάδιο αυτής.

Κάτι τέτοιο συνεπάγεται την εξοικονόμηση πόρων καθώς δεν θα απαιτείται η τυχόν καταβολή οδοιπορικών, μετακίνηση και μετεγκατάσταση ανθρώπινου δυναμικού στα νησιά από την Ηπειρωτική χώρα. Καθιστά πιο ελκυστική και ευέλικτη την επιλογή του τόπου και των ωρών εργασίας αφού το ανθρώπινο δυναμικό θα είναι μακριά από το πεδίο κοντά στο τόπο που ήδη διαβιεί και συνεπώς σε καλύτερες συνθήκες.

Ωφελεί υποψήφιους εργαζόμενους με οικογενειακές υποχρεώσεις, καθώς και εργαζόμενους με ειδικές ανάγκες, που ενώ κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα της εργασίας καθίσταται απαγορευτική η μετεγκατάστασή τους από την ενδοχώρα στα νησιά.

Επιτάχυνση χρόνου για την αποσυμφόρηση των ελληνικών νησιών και βελτιστοποίηση ποιότητας ζωής των αιτούντων ασύλου, αλλά και των διαβιούντων στα Ελληνικά νησιά τα οποία έχουν επωμιστεί δυσανάλογα μεγάλο βάρος. Είναι σημαντικό και πρέπει εδώ να τονίσουμε την ανθρωπιά, τη γενναιοδωρία και την αλληλεγγύη που έχει επιδείξει η χώρα όλα αυτά τα χρόνια.

Επιπλέον στην Ελλάδα το τρέχον χρονικό διάστημα -μεταξύ άλλων- και με ταχείς ρυθμούς προχωρούν οι διαδικασίες για την ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας και της χρήσης προηγμένων υπηρεσιών για την πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω υποδομών νέας γενιάς, με χρηματοδότηση της Ε.Ε, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ο αρμόδιος Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης τυγχάνει από τους πλέον δραστήριους.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Με εκτίμηση,
Αθηνά Αντωνιάδου (Κοινωνιολόγος)

Σε λιγότερο από 2 μήνες καλούμαστε να αποφασίσουμε για την Ευρώπη που θέλουμε, χωρίς ωστόσο να έχουν δοθεί σαφείς απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα που τίθενται σε κάθε σχετική συζήτηση, από άτομα μάλιστα όλων των ηλικιών.

Τι είναι η Ευρώπη ; Ποιος την κυβερνάει ;

Ίσως αξίζει να ανατρέξουμε στο έτος 1995 στα λόγια μιας αδιαμφισβήτητα εμβληματικής πολιτικής προσωπικότητας αυτής του κ. Ανδρέα Παπανδρέου όταν ο ίδιος με φόντο τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ευρισκόμενος σε στιγμή έντονης συναισθηματικής φόρτισης, μετά το πέρας της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στις Κάννες, εξέφρασε μεταξύ άλλων τα ίδια με σήμερα ερωτήματα, δίνοντας όμως και μια προφητική (?) απάντηση.

«… Τι είναι η Ευρώπη; Ποιος την κυβερνάει; Τι ρόλο παίζουμε πλέον εμείς οι κυβερνήσεις;…» ξεκινώντας κάπως έτσι την ομιλία του, τόνισε τα καίρια αυτά ερωτήματα. «…Πάμε σε ένα είδος συρρίκνωσης της Εθνικής δύναμης, αλλά όχι στο βωμό μιας συλλογικής Δημοκρατικής διαδικασίας, αλλά στο βωμό των κρίσεων και των συμφερόντων, συμφερόντων όταν λέω ρητά, δεν θέλω να αποκαλύψω ονόματα, ποιο μίλησαν και τι είπαν, λέγω όμως εδώ υπάρχει σαφές σχέδιο για τη μηδενοποίηση των εθνικών κυβερνήσεων, οι οποίες δεν θα μπορούν να παίξουν δημοκρατικά αποτελεσματικό ρόλο αλλά θα υπόκεινται στις κατευθύνσεις που θα μας δίνει το Διευθυντήριο …»

Το διευθυντήριο; Τι εννοούσε άραγε ?

Στις 22/12/1978 ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε παραθέσει ένα ιστορικό για την εποχή διάγγελμα αναφορικά με την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ, ενώ μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην ισότιμη συμμέτοχη της χώρας μας σε μια ισχυρή οικογένεια, ελεύθερων, ανεξάρτητων και δημοκρατικών λαών όπως θα είναι η Ενωμένη Ευρώπη, αλλά και για την κατοχύρωση της Εθνικής μας ανεξαρτησίας. Ενώ λίγο καιρό αργότερα το 1979 ο ίδιος πολιτικός ηγέτης σε μια συγκλονιστική ομιλία, την οποία παρέθεσε στο Ζάππειο, ανέφερε μεταξύ άλλων : « …η Ευρώπη να οργανώσει την οικονομία γύρω από τον άνθρωπο και όχι τον άνθρωπο γύρω από την οικονομία… », δίνοντας ένα καθαρό στίγμα του οράματος της Ευρώπης των αξιών και των αρχών που η συντριπτική πλειοψηφία αγκάλιασε.

Τι συμβαίνει όμως σήμερα; Τι είδους αποφάσεις λαμβάνει ένα όργανο όπως είναι για παράδειγμα το Eurogroup, το οποίο φαίνεται να καθορίζει μάλιστα την τύχη εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών ;

Φαίνεται να φουντώνουν οι παρεμβάσεις- εμφανίσεις των λεγόμενων συστημικών εκπροσώπων (των Διευθυντηρίων ?) στα ΜΜΕ, σε μια επιχειρούμενη προσπάθεια από μέρους τους, να πείσουν το ακροατήριό τους πως Ευρωσκεπτικισμός σημαίνει απομόνωση της ίδιας της Χώρας, αλλά και απομάκρυνση από τα ιδεώδη της Ευρώπης της ισονομίας και των ίσων ευκαιριών για όλους, στροφή προς τα άκρα της δεξιάς ή της αριστεράς, κάτι που όπως λένε θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην υποβάθμιση της οικονομικής ζωής των πολιτών και όχι μόνο. Οι λιγότερο πολέμιοι του Ευρωσκεπτικισμού αναφέρονται απλώς σε μια τάση που λειτούργει ως τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια που γίνεται ώστε να ξεπεραστεί η οποιαδήποτε κρίση.

Και ενώ οι πολέμιοι του Ευρωσκεπτικισμού ισχυρίζονται τα ανωτέρω τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να επιβάλλουν μια ψυχρή, αντικοινωνική λιτότητα στις χώρες του Νότου σε μια προσπάθεια, όπως ισχυρίζονται, δημοσιονομικής σταθερότητας και ανάκαμψης των χωρών αυτών.

Σε αντίθεση με τους εκφραστές της λιτότητας και της αντικοινωνικής πολιτικής κάθε μέρα όλο και περισσότερο κερδίζει έδαφος και αυξάνει τη δημοφιλία του ο δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης, Ματεο Σαλβίνι, γνήσιος εκφραστής του Ευρωσκεπτικισμού, ο οποίος μόλις πριν έναν χρόνο -2018- δήλωσε: «Πιστεύω στην Ευρώπη. Ήταν ένα φανταστικό όνειρο που βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να σώσουμε την Ευρώπη».

Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε σε αυτές τις κρίσιμες Ευρωεκλογές να μιλήσουμε με τη συμμετοχή μας και όχι με την αποχή, έχοντας ως σύμμαχο την καθαρή σκέψη. Αξίζει να παλέψουμε για τις αρχές και τις αξίες της Ευρώπης που οραματίστηκε ο Εθνάρχης Καραμανλής, ακόμη και αν χρειαστεί να τοποθετηθούμε με σθένος απέναντι στους σημερινούς εκπροσώπους των Διευθυντηρίων και των συντηρητικών πλειοψηφικών δυνάμεων.

Αθηνά Αντωνιάδου (Κοινωνιολόγος, blogger - Freelance writer)

Οι Ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις δεν είναι απλώς ένα «καπρίτσιο» και αυτό αρχίζει πλέον να γίνεται κατανοητό, αφού σύμφωνα με την πρώτη επίσημη πρόβλεψη του ίδιου του Ευρωκοινοβουλίου, η οποία είδε το φως της δημοσιότητας προ ολίγων ημερών, εκθέτονται σημαντικά δεδομένα που χρήζουν αξιολόγησης (οι προβλέψεις προκύπτουν βάσει διασταυρώσεων των εθνικών δημοσκοπήσεων για τη σύνθεση του επόμενου -9ου- Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).

Συγκεκριμένα η πτέρυγα της Ιταλίας υπό τον Matteo Salvini αναμένεται να παρουσιάσει εντυπωσιακά αυξημένα ποσοστά σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο πολιτικό κόμμα στις Ευρωεκλογές του Μαΐου, ενώ οι Ευρωσκεπτικιστές στο σύνολό τους αναμένεται να κατέχουν περισσότερο από το ένα πέμπτο των εδρών στο επόμενο κοινοβούλιο, αυξάνοντας έτσι τη δύναμή τους. Στον αντίποδα οι κεντροαριστερές και κεντροδεξιές ομάδες, οι οποίες κυριαρχούσαν τα τελευταία συναπτά έτη, αναμένεται να χάσουν την απόλυτη υπεροχή τους.

Σύμφωνα με τις ίδιες προβλέψεις, οι ομάδες του Ευρωσκεπτικισμού αναμένεται να διατηρήσουν τις 153 έδρες, αν και ο συνολικός αριθμός των εδρών θα μειωθεί από 751 σε 705, λαμβάνοντας υπόψη την αναμενόμενη έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ.

Το Ευρωκοινοβούλιο δημοσίευσε μια πρώτη εικόνα για το πώς θα μοιάζει το επόμενο Κοινοβούλιο με βάση τα στοιχεία των εθνικών εκλογών που ελήφθησαν μέχρι τις αρχές Φεβρουαρίου 2019. Τα δεδομένα βασίζονται σε μια σειρά αξιόπιστων, όπως χαρακτηρίζουν, δημοσκοπήσεων που διεξάγονται από Εθνικά Ινστιτούτα δημοσκοπήσεων στα κράτη μέλη και συγκεντρώθηκαν για λογαριασμό του Κοινοβουλίου.

Καθώς υψώνει το ανάστημά του ο Σαλβίνι, συρρικνώνονται οι δυνάμεις των μέχρι χτες μεγαλύτερων κοινοβουλευτικών ομάδων οδηγώντας τους σοσιαλιστές και τους συντηρητικούς στο να κατέχουν κάτω από το 50% των εδρών, αφού το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (σσ στην Ελλάδα εντάσσεται η Ν.Δ) αναμένεται να μειώσει τις έδρες του από 217 σε 183, ενώ ο κεντροαριστερός Σοσιαλδημοκρατικός συνασπισμός αναμένεται να χάσει σχεδόν το ένα τρίτο των εδρών του, μειώνοντας από 186 σε 135.

Την ίδια στιγμή που ένας λαοφιλής και δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης όπως είναι ο Σαλβίνι, γνήσιος εκφραστής του Ευρωσκεπτικισμού, μιλά ξεκάθαρα για μια αναδιοργανωμένη Ευρώπη φαίνεται να καταρρέει το αφήγημα πως Ευρωσκεπτικισμός σημαίνει κλειστά σύνορα, ρατσισμός, ξενοφοβία και διάλυση της Ε.Ε. Μια Ευρώπη της οποίας όχι μόνο δε θέλει να διαλύσει τις δομές, αλλά να τις εξυγιάνει.

Τι συμβαίνει όμως στην Ελλάδα της κυριαρχίας των Τραπεζικών συμφερόντων και της λιτότητας που επιβάλλεται τα τελευταία χρόνια από το κυβερνείο της Δύσης, της Μέρκελ, του Σόιμπλε και των ομοϊδεατών τους;

Αλήθεια, αρκεί μια ακόμη συγγνώμη ή μια δήλωση αυτοκριτικής όπως αυτή που έγινε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σχετικά με τα λάθη του στο πρώτο χρηματοδοτικό πρόγραμμα της Ελλάδας ;

Ενώ λοιπόν η απάντηση είναι προφανής, γεννάται ένα επιπλέον και κρίσιμο ερώτημα. Εάν, δηλαδή, έχουν πλέον ωριμάσει αρκετά οι συνθήκες ώστε να αντιληφθούν οι Έλληνες ως Ευρωπαίοι πολίτες ότι στις επικείμενες Ευρωεκλογές έχουν μια μεγάλη δύναμη στα χέρια τους που λέγεται επιλογή και όχι αποχή.

Αθηνά Αντωνιάδου-Κοινωνιολόγος,