Eνα άρθρο-φωτιά για τη στάση της Σουηδίας και της Δανίας στο προσφυγικό ζήτημα δημοσίευσε ο Guardian.

Γράφει συγκεκριμένα ο γνωστός δημοσιογράφος Άντριου Μπράουν, ο οποίος το 2009 κέρδισε το βραβείο Όργουελ:

«Μία από τις παρενέργειες της προσφυγικής κρίσης είναι και η αναθεώρηση της εικόνας που έχουμε για τη Δανία και τη Σουηδία. Η πρώτη αποφασίζει να κατάσχει χρήματα και τιμαλφή των προσφύγων. Η δεύτερη ετοιμάζεται για μαζικές απελάσεις.

Η σχέση μεταξύ της Σουηδίας και της Δανίας είναι αρκετά σύνθετη. Για μεγάλο μέρος της ιστορίας τους, η Σουηδία ήταν πιο φτωχή, πιο μιλιταριστική και λιγότερο κοντά στον πολιτισμό της Γερμανίας και της Γαλλίας. Τον 20ο αιώνα, όμως, αυτό άλλαξε: Η Δανία κατελήφθη στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ η Σουηδία επωφελήθηκε από την ουδετερότητά της και επέτρεψε σε γερμανικά στρατεύματα τη δίοδο για να πολεμήσουν στη Νορβηγία και τη Φινλανδία.

Η γόνιμη γη της Δανίας αποδείχθηκε ότι άξιζε λιγότερο από την ξυλεία και τα μεταλλεύματα της Σουηδίας, που αποτέλεσαν τις πρώτες ύλες για εταιρείες οι οποίες γρήγορα έγιναν ισχυρές πολυεθνικές. Οι Σουηδοί άρχισαν να βλέπουν υποτιμητικά τους γείτονές τους, όπως έκαναν άλλωστε και με τον υπόλοιπο κόσμο. Οι Δανοί, πάλι, θεωρούσαν τους Σουηδούς σνομπ. Στο εσωτερικό της ίδιας της Σουηδίας, η επαρχία Σκόνε, που βρίσκεται απέναντι από τη Δανία, ανέπτυξε μια ταυτότητα (και μια προφορά) πολύ διαφορετική από εκείνη της Στοκχόλμης.

Τις δεκαετίες του '50 και του '60, η Σουηδία δέχθηκε μεγάλο αριθμό Φινλανδών μεταναστών που έψαχναν για δουλειά στα εργοστάσια. Τη δεκαετία του '70, άρχισε να δέχεται και πολιτικούς πρόσφυγες, πρώτα Κούρδους και στη συνέχεια Λατινοαμερικανούς. Η γενναιοδωρία απέναντι στους πρόσφυγες έγινε σιγά-σιγά μέρος της εικόνας που καλλιεργούσε η Σουηδία. Η εικόνα αυτή δεν ήταν εντελώς ακριβής: Όταν μετακόμισα εκεί, στα μέσα της δεκαετίας του '70, θυμάμαι την τότε νύφη μου να λέει ότι εκείνη δεν θα παντρευόταν ποτέ έναν ξένο. Δεν νομίζω ότι πέρασε ποτέ από το μυαλό της ότι εγώ είχα κάνει ακριβώς αυτό, όταν παντρεύτηκα την αδελφή της.

Εκείνες τις μέρες, η Σουηδία και η Δανία έδειχναν να πλημμυρίζουν από πλούτο που θα έφτανε για όλους. Και οι δύο χώρες άσκησαν μια αυταρχική μορφή σοσιαλδημοκρατίας που βασιζόταν στην ισονομία. Και οι δύο αντιμετώπιζαν σοβαρά την ισότητα των γυναικών. Και στις δύο κυριαρχούσε η άποψη ότι το να είσαι γονέας είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που μπορεί να σου συμβεί.

Τα προβλήματα άρχισαν στα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν τα χρήματα και για τις δύο οικονομίες άρχισαν να τελειώνουν. Οι σοσιαλδημοκράτες, που κυβερνούσαν, ακολούθησαν μια πολιτική αυστηρής λιτότητας - από πολλές απόψεις, οι Σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες είναι πιο δεξιοί από τους Τόρις, όπως και οι Σουηδοί Συντηρητικοί είναι πιο αριστεροί από μεγάλο μέρος του Εργατικού Κόμματος σε ό,τι αφορά τη μέριμνά τους για την κοινωνική συνοχή.

Η οικονομική κρίση συνέπεσε με μια μεγάλη ροή προσφύγων από τον πόλεμο στα Βαλκάνια και τα δύο γεγονότα προκάλεσαν μεγάλες εντάσεις: Σημειώθηκαν ταραχές σε διάφορες επαρχιακές πόλεις και μια μέρα ένας ανισόρροπος ελεύθερος σκοπευτής (τον οποίο χλεύαζαν στο σχολείο επειδή η μητέρα του ήταν Γερμανίδα και τα μαλλιά του ήταν σκούρα) άρχισε να πυροβολεί τυφλά, ανθρώπους με σκούρο δέρμα στη Στοκχόλμη.

Η κρίση πέρασε, αλλά οι εντάσεις παρέμειναν. Η ροή προσφύγων συνεχίστηκε, κυρίως από τη Μέση Ανατολή και τη Σομαλία. Οι νέοι μετανάστες συγκεντρώθηκαν σε δορυφορικές πόλεις που χτίστηκαν τη δεκαετία του '60 γύρω από τις μεγάλες πόλεις. Οι επιδόσεις τους στο σχολείο και την αγορά εργασίας ήταν χαμηλότερες από εκείνες των ντόπιων. Αλλά η επίσημη Σουηδία αγνόησε το πρόβλημα.

Στο Πανεπιστήμιο Λουντ, τέσσερις νέοι άνδρες από το Σκόνε αποφάσισαν τότε να μετατρέψουν μια μικρή νεοναζιστική ομάδα σε πολιτικό κόμμα. Όλα τα επίσημα κόμματα τους αγνόησαν. Την ίδια ώρα, στη Δανία, τα αισθήματα κατά των μεταναστών φούντωναν και διείσδυαν τόσο στη Δεξιά όσο και στην Αριστερά. Το Συντηρητικό Κόμμα στη Σουηδία, αντίθετα, ήταν απολύτως νεοφιλελεύθερο, εξακολουθούσε να πιστεύει ότι οι σουηδικές επιχειρήσεις χρειάζονταν τους μετανάστες και χαρακτήριζε τους "Σουηδούς Δημοκράτες" φασίστες - όπως έκαναν άλλωστε όλοι στη Στοκχόλμη.

Οι Σουηδοί θεωρούσαν ζήτημα εθνικής υπερηφάνειας ότι δεν ήταν ρατσιστές σαν τους Δανούς και δεν είχαν πρόβλημα με τους πρόσφυγες. Όταν ο μύθος αυτός διαλύθηκε πέρυσι, με τους "Δημοκράτες" να αυξάνουν συνεχώς τη δημοτικότητά τους και το σύστημα υποδοχής των προσφύγων να καταρρέει, η χώρα μπήκε σε μια περίοδο άγχους και σύγχυσης. Η περίοδος αυτή συνεχίζεται και το κλίμα βαραίνει όλο και περισσότερο.

Οι Δανοί, πάλι, απολαμβάνουν ένα θέαμα το οποίο είχαν ευχηθεί. Είναι αποφασισμένοι να μη γίνουν σε καμιά περίπτωση η χωματερή των προσφύγων που απορρίπτει η Σουηδία. Έτσι εξηγείται και η θεατρική αθλιότητα των μέτρων που λαμβάνουν σήμερα για τους πρόσφυγες.

Θα πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι ακόμη και η δανική κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική λιγότερο σκληρή από εκείνη του Λονδίνου. Η Ιστορία θα γράψει ότι τόσο οι Δανοί όσο και οι Σουηδοί προσπάθησαν πραγματικά, μια εποχή, να ανακουφίσουν τη δυστυχία λιγότερο τυχερών χωρών».

Ανταπόκριση της εφημερίδας Guardian από την Αθήνα με τίτλο «Η αναποφασιστικότητα αντικαθιστά την ελπίδα οδεύοντας προς τις ελληνικές εκλογές» αναφέρει ότι «η μοίρα του ΣΥΡΙΖΑ θα καθοριστεί από τον τεράστιο αριθμό παλαιών υποστηρικτών που έχουν δείξει ότι παραμένουν αναποφάσιστοι».

Η ανταποκρίτρια συνομιλεί με δύο φοιτητές και διαπιστώνει ότι αυτό που λείπει από αυτήν την προεκλογική κούρσα είναι η ελπίδα, η οποία βρισκόταν σε αφθονία πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου λόγω του Αλέξη Τσίπρα.

Οι φοιτητές δηλώνουν την απογοήτευσή τους με τη στροφή πολιτικής του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ και λένε ότι δεν ξέρουν ποιον θα ψηφίσουν σε αυτές τις εκλογές. O Guardian σχολιάζει ότι το μπαράζ των δημοσκοπήσεων των τελευταίων ημερών είναι σαφές ότι εξέπληξε τον Τσίπρα και τους νέους συμμάχους του στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. «Η υποστήριξη για τον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο έχει υποχωρήσει εντός των τάξεων του ίδιου του κόμματος, αλλά έχει μειωθεί απότομα για τον κάποτε ριζοσπάστη πολιτικό».

Το δημοσίευμα επικαλείται δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας που κατέδειξε μεγάλη υποχώρηση για τα δημοτικότητα του Αλέξη Τσίπρα και διάφορες δημοσκοπήσεις που κατέγραψαν κλείσιμο της ψαλίδας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. «Η πιθανότητα των αριστερών να μην μπορέσουν να κερδίσουν την αυτοδυναμία έχει εγείρει την προοπτική το πιο άστατο μέλος της ΕΕ να βυθιστεί για ακόμα μία φορά σε πολιτική αβεβαιότητα», σχολιάζει η συντάκτρια.

Προσθέτει ότι με τους ΑΝ.ΕΛ. να δείχνουν ότι δυσκολεύονται ακόμα και να μπουν στη Βουλή και τον Τσίπρα να αποκλείει συνεργασία με τα κόμματα του «παλιού κατεστημένου», ίσως χρειαστεί μία δεύτερη εκλογική διαδικασία για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Κάτι τέτοιο, λένε αναλυτές, θα ήτα η χαριστική βολή στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων για τις οποίες έχει δεσμευθεί η Αθήνα. «Θα ήταν απολύτως καταστροφικό για την ελληνική οικονομία», αναφέρει Ευρωπαίος διπλωμάτης που επικαλείται η εφημερίδα, ο οποίο προσθέτει ότι ο προϋπολογισμός είναι ήδη εκτός ελέγχου και ότι το μέλλον της Ελλάδας παραμένει επίφοβο παρά την απόφαση του Ιουλίου να μείνει στην ευρωζώνη. «Η οικονομία της (Ελλάδας) πεθαίνει αργά. Η πολιτική σταθερότητα, κατ’ ελάχιστο, είναι ζωτικής σημασίας», καταλήγει ο διπλωμάτης.

Η εφημερίδα εκτιμά ότι ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει να μη διάβασε σωστά την αντίδραση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των νέων στην προοπτική περαιτέρω λιτότητας όταν παραιτούνταν για να γίνουν εκλογές, τις οποίες θεωρούσε πως θα κέρδιζε εύκολα. Ο ένας φοιτητής χαρακτηρίζει «κυνική» την προκήρυξη των εκλογών, πριν αρχίσουν να γίνονται αισθητά τα νέα μέτρα. Ο Κώστας Ήσυχος, πλέον στέλεχος της Λαϊκής Ενότητας του Π. Λαφαζάνη, λέει στον Guardian ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραβίασε όλες τις κόκκινες γραμμές του όταν συμφώνησε στο τρίτο μνημόνιο. «Κάθε άλλο παρά πράξη πολιτικής εκδικητικότητας, το κόμμα μας είναι εδώ για να διασφαλίσει ότι υπάρχει εναλλακτική πολιτική.

Αυτό που έχουμε τώρα είναι μία νεοαποικιακή συμφωνία με την Ελλάδα να ξεπουλά όλη τη δημόσια περιουσία της, αεροδρόμια, λιμάνια, νησιά, στο όνομα της παραμονής στο ευρώ με οποιοδήποτε τίμημα», λέει ο κ. Ήσυχος. Προσθέτει ότι αν εφαρμοστεί το μνημόνιο η Ελλάδα αντιμετωπίζει «ίσως 20 χρόνια» ανελέητης αυτοκαταστροφικής λιτότητας και ότι η ευρωζώνη είναι κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά σχεδιασμένη για γερμανικά πλεονάσματα και περιφερειακά ελλείμματα.

«Για χώρες σαν τη δική μας είναι λάθος», καταλήγει το στέλεχος της ΛΑ.Ε. Στα συν του Αλέξη Τσίπρα η εφημερίδα συγκαταλέγει το νεαρό της ηλικίας του και την επιθυμία των κουρασμένων από την κρίση Ελλήνων τραβήξουν μια γραμμή κάτω από το πολιτικό δράμα των τελευταίων ετών.

www.dikaiologitika.gr

Εξι χρόνια κρίσης, 20 ημερομηνίες - σταθμοί. Η βρετανική εφημερίδα Guardian, παραθέτοντας τις 20 πιο σημαντικές στιγμές των τελευταίων ετών κάνει μια αναδρομή στο ελληνικό δράμα.

Αυτοί είναι:
19 Οκτωβρίου του 2009
Ο Γιώργος Παπανδρέου πρωθυπουργός της νέας σοσιαλιστικής κυβέρνησης, αποκαλύπτει το μεγάλο χάσμα στους ελληνικούς υπολογισμούς. Παραδέχεται ότι το έλλειμμα θα ανέλθει στο διπλάσιο από του υπολογισμούς της προηγούμενης κυβέρνησης Καραμανλή και θα φτάσει στο 12% του ΑΕΠ. Φόβοι ότι η Ελλάδα μπορεί να χρεοκοπήσει από την αύξηση του χρέους της καθώς ο Πρωθυπουργός λέει ότι η οικονομία είναι στην εντατική.

8 Δεκεμβρίου του 2009
Ο οίκος αξιολόγησης Fitch υποβαθμίζει την ελληνική αξιολόγηση από «Α-» σε «ΒΒΒ+». Το κόστος δανεισμού αρχίζει να θυμίζει ανοδικό σπιράλ που έγινε χειρότερο μετά την αξιολόγηση από S&P and Moody’s αρχίζουν να δείχνουν ότι σύντομα θα κατατάξουν τα ελληνικά ομόλογα σε σκουπίδια

14 Δεκεμβρίου του 2009
Ο Γιώργος Παπανδρέου, παρουσιάζει ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να διασώσει τα δημοσιονομικά της Ελλάδας. Υποστηρίζει ότι η χώρα θα αξιοποιήσει την χειρότερη κρίση χρέους εδώ και δεκαετίες για να μεταμορφωθεί. Τα μέτρα λιτότητας οδηγούν σε απεργίες τους επερχόμενους μήνες.

23 Απριλίου του 2010
Με την οικονομία της να βρίσκεται στο όριο της χρεοκοπίας, η Ελλάδα ζητά επισήμως πακέτο διάσωσης ύψους 45 δισ. ευρώ από την Ευρώπη και το ΔΝΤ. Το άνευ προηγουμένου αίτημα από χώρα-μέλος της ευρωζώνης έρχεται μόλις δέκα ημέρες μετά τη συμφωνία για δάνεια εκτάκτου ανάγκης εν αναμονή. Οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ παραδέχονται τα χρήματα είναι μόνο η αρχή για το τι θα χρειαστεί στη συνέχεια. Σύντομα ένα πακέτο αξίας 110 δισ. ευρώ θα συμφωνηθεί με την προϋπόθεση των μεταρρυθμίσεων από την Αθήνα.

6 Μαΐου του 2010
Χολερικές σκηνές στο κοινοβούλιο και οργή στους δρόμους, καθώς η Ελλάδα εγκρίνει τα έκτακτα μέτρα λιτότητας που στοχεύουν να ξεκλειδωθεί το πακέτο βοήθειας πολλών δισ.ευρώ.

23 Ιουνίου του 2011
Η Ελλάδα ζητά νέο πακέτο βοήθειας, ύψους 120 δισ. Ευρώ
Οι ευρωπαίοι ηγέτες συμφωνούν σε ένα «φρέσκο» πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα, που ανέρχεται σε 120 δισ.ευρώ, συνοδευόμενο από περισσότερα μέτρα λιτότητας. ΤΟ νέο πακέτο δανείων είναι πιο υψηλό από τα 110 δισ.ευρώ που συμφωνήθηκαν το 2010.

6 Νοεμβρίου του 2011
Ο Γιώργος Παπανδρέου παραιτείται από πρωθυπουργός και συγκροτείται κυβέρνηση συνεργασίας. Ακολουθούν έντοντες διαβουλεύσεις και ο Λουκάς Παπαδήμος, πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, αναλαμβάνει πρωθυπουργός στις 10 του μηνός.

23 Ιανουαρίου του 2012
Εντοπίζονται 4.151 Έλληνες που κατηγορούνται για εκτεταμένη φοροδιαφυγή ύψους 15 δισ.ευρώ. Μεταξύ τους ο τραγουδιστής Τόλης Βοσκόπουλος και ο μπασκετμπωλίστας Μιχάλης Μισούνοφ

12 Μαρτίου του 2012
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης υπογράφουν το δεύτερο πακέτο βοήθειας, ύψους 130 δισ.ευρώ, κάνοντας το σύνολο της συμφωνίας να φθάνει στα 240 δισ.ευρώ.
Η τελευταία συμφωνία διαπραγμάτευσης του χρέους έρχεται αφού η Ελλάδα «κουρεύει» τα χρέη της κατά περισσότερο από € 100 δισ.ευρώ με swap στα ιδιωτικά της ομόλογα για νέα, με λιγότερο από το μισό της ονομαστικής τους αξίας.

4 Απριλίου του 2012
Ένας συνταξιούχος αυτοκτονεί έξω από την ελληνική Βουλή
Το ανθρώπινο κόστος της οικονομικής κρίσης αναδεικνύεται τραγικά καθώς ένας ηλικιωμένος άνδρας αυτοπυροβολήθηκε έξω από την Βουλή στην Αθήνα, αφήνοντας σημείωμα με το οποίο ανέφερε ότι δεν ήθελε να «κληρονομήσει» χρέη στο παιδί του.

20 Ιουνίου του 2012
Ο ηγέτης της κεντροδεξιάς παράταξης της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς αναλαμβάνει καθήκοντα νέου πρωθυπουργού σε κυβέρνηση συνασπισμού και δεσμεύεται να τιμήσει τις δεσμεύσεις της χώρας έναντι των πιστωτών. Στις εκλογές που προηγήθηκαν, τον Μάιο, εκατομμύρια ψηφοφόροι εγκατέλειψαν τα κυρίαρχα κόμματα, οδεύοντας σε σκληροπυρηνικά αντιμνημονιακά.

26 Ιουλίου 2012
Ο Μάριο Ντράγκι, διοικητής της ΕΚΤ, δηλώνει ότι το ευρώ είναι «μη αναστρέψιμο» και πως θα κάνει «ό,τι μπορεί για να διατηρήσει την Ευρωζώνη ενωμένη». Το καλοκαίρι είχε έξαρση η - ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα - τουριστική βιομηχανία και οι επισκέφθηκαν τη χώρα προσωπικότητες του Χόλυγουντ συμπεριλαμβανομένων των Ρόμπερτ ντε Νίρο, Τομ Χανκς, Μπραντ Πιτ και Αντζελλίνα Τζολί.

13-26 Σεπτεμβρίου του 2012
Βίαια επεισόδια στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων 200 χιλιάδων ανθρώπων εναντίον της λιτότητας. Η ελληνική αστυνομία κάνει χρήση δακρυγόνων καθώς διαδηλωτές πετούν πέτρες και μολότοφ αμαυρώνοντας μια κατά τα άλλα ειρηνική διαδήλωση.

27 Νοεμβρίου του 2012
Ο Σαμαράς, χαιρετίζει την «αναγέννηση» του έθνους, καθώς η ΕΕ και το ΔΝΤ συμφωνούν να ξεκλειδώσει την αναμενόμενη βοήθεια προς την Ελλάδα και να περικόψει 40 δισ ευρώ από το βουνό του χρέους της. Αλλά ο ηγέτης της μείζονος αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας είναι μεταξύ εκείνων που προειδοποιούν ότι οι συνεχείς απαιτήσεις λιτότητας για την Ελλάδα θα συρρικνώσουν περαιτέρω την οικονομία.

5 Ιουνίου του 2013
Το ΔΝΤ παραδέχεται πως έκανε λάθος στο πρώτο πρόγραμμα βοήθειας.

9 Απριλίου του 2014
Η Ελλάδα πραγματοποιεί μια επιτυχή επιστροφή στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές, καθώς οι επενδυτές συρρέουν για την πρώτη πώληση κρατικών ομολόγων, από τότε που φούντωσε η κρίση στην ευρωζώνη.

29 Δεκεμβρίου 2014
Η Ελλάδα βυθίζεται σε νέα πολιτική κρίση καθώς αποτυγχάνει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο υποψήφιος Σταύρος Δήμας δεν κατάφερε να κερδίσει τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων, με αποτέλεσμα να διαλυθεί η Βουλή και να προκηρυχθούν εκλογές μέσα σε 30 ημέρες.

25 Ιανουαρίου του 2015
Το αντιμνημονιακό αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει τις εκλογές με μια αποφασιστική διαφορά, αλλά όχι τόση ώστε να ανακηρυχθεί αυτοδύναμος. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, λέει ότι η νίκη του κόμματός του σηματοδοτεί τέλος στο «φαύλο κύκλο της λιτότητας».

Ο νέος πρωθυπουργός διορίζει ως υπουργό Οικονομικών τον ριζοσπάστη οικονομολόγο Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος περιέγραψε τα προγράμματα λιτότητας ως «δημοσιονομικό εικονικό πνιγμό». Ο Βαρουφάκης, γνωστός για τις εμφανίσεις του σε κυβερνητικές συνεδριάσεις πάνω σε μια μοτοσικλέτα και τα πολύχρωμα πουκάμισά του, προσελκύει γρήγορα την προσοχή των διεθνών μέσων ενημέρωσης για κάτι περισσότερο από τις οικονομικές απόψεις του: Μετά τα ταξίδια του στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και τις συναντήσεις του χωρίς γραβάτα με τους ομολόγους του.

2 Μαρτίου 2015
Οι φόβοι για χρεοκοπία ξυπνούν πάλι καθώς η Ελλάδα εξασφάλισε από την ευρωζώνη, νέα παράταση του προγράμματος κατά 4 μήνες. Ο Τσίπρας υποκύπτει στις πιέσεις της γερμανικής ηγεσίας να παραμείνει προσκολλημένος στους γενικούς όρους του πακέτου διάσωσης.
Αλλά με ένα βαρύ πρόγραμμα για αποπληρωμές του χρέους κατά τους επόμενους μήνες, αυξάνεται ο φόβος ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, εκτός εάν οι διεθνείς πιστωτές της, απελευθερώσουν τα 7,2 δισ.ευρώ που απομένουν να αξιοποιηθούν από τα κεφάλαια διάσωσης.

24 – 30 Ιουνίου του 2015
Οι συζητήσεις για το χρέος εισέρχονται σε νέα, δραματική φάση. Η Ελλάδα κατάφερε να καθυστερήσει μεγάλες αποπληρωμές δόσεων στο ΔΝΤ αυτό το μήνα, με τη μέθοδο της ομαδοποίησης. Ετσι στις 30 Ιουνίου, οφείλει 1,6 δισ. ευρώ.

Μετά από ένα 25νθήμερο έντασης, κατά τη διάρκεια του οποίου οι διαπραγματευτές του ΔΝΤ έφυγαν από τις συνομιλίες και στις συναντήσεις με τους ευρωπαίους πιστωτές να μην έχει υπάρξει καμία πρόοδος, οι ελπίδες εναποτίθενται πλέον στις μαραθώνιες συνομιλίες αυτή την εβδομάδα για να επιτευχθεί μια συμφωνία που θα ξεκλειδώσει τα κεφάλαια διάσωσης για την Ελλάδα πριν από τη λήξη της προθεσμίας στο τέλος του μήνα. Οι τραπεζικές καταθέσεις εξακολουθούν να φεύγουν από τις ελληνικές τράπεζες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα διατηρείται στη ζωή με στήριξη από την ΕΚΤ.
Πηγή: Guardian